Historisch Archief 1877-1940
21 Juni '14. No. 1930
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
KANDERSTEG
1200 M. b/d. Zee Beraer-Oberlftni. Station CF Int HJDPIl Bern?LÖtSChbCPg?SimplOB.
Kllmatlwch Unohtknnx?en toeristenoord len rang:.
A.anBrenaamMte vei*t>l{jfplaat« -roor. grezonrtea en rnafbehoevenden.
Uitgangspunt voor de mooiste en meest gezochte hoogtoeren en uitstapjes. Prospect! door het Verkeersbureau
Kandersteg en Internationaal Verkeersbureau Amsterdam, Raadhuisstraat 16, Den Haag, Papestraat 5.
Zomer Knnroord aan de Gotthard
(Zwitserland.) 1450 M. b/d Z. 2 uur
v.Luzern. Appartem.en Kamers m.
stroomend warm en koud water.
BOUWT TE NUKSPEET.
Mooie boschnjke terreinen. Spoor.Tratn,
Electrisch licht, Telephoon. Inlichtingen
M.ij .DE VELUWE", Nunspeet.
| «p RIJ WIEL.. RIJTUIG, «n AUTOBANDEN
waarborgt >oUdlt«U.
Fabriek Hevea. Hoogeland (Groningen.)
ANDERMATT
Groot Hotrl Uauiolh
Voor
etrste
PIANO
KUN5TSPEL en EIECTR: PIANO'S. VLEUGElSüb
f^-KESSELS'KON.FABRIEK. TIL
VRAAGT CATALOGUS ~ OOK TfUM'JI/i
TERM'JHBiTUIHS
a/d TA UMUS.
1913, 55 Artsen ter plaatse, 35000
Kurgasten, 480.000 Baden. Seizoen:
15 April tot 15 Oct. Gedurende het
geh. jaar drinkkurenen baden.Pros/7.
GeschaftszimmerKurhaus en Intern.
Verk.bur. Amst., Raadh.str. 16, Den
Haag, Papest(.5. Beroemd door heilz.
result. bij hartziekten, rlieninatiek,
jicht, rnsrgemerg, zenuw- en
vrouwenz.,langz.herst.,scropholoce,enz.
Verkrijgbaar bij:
N.V. Manufacturen Magazijn
HET ANKER",
uitsluitend gevestigd:
49 Veenestraat en Heulstraat 27,
DEN HAAG.
SPECIALITEIT IN UITZETTEN En UITRUSTINGEN.
Monsters, geïllustreerde prijscou
ranten en attesten zenden gaarne
N. V. Ned. Tricotfabriek VALTON
ZONEN, Amsterdam.
T BINNENHUIS
INRICHTINGTOT
MEUBELEERING
EN VERSIERING
DER WONING
DIRECTEUREN
JAC VAN OEN BOSCH
EN W.GIEBEN
GE.O:COMMIS5?
H P BERLAGE EN L.SIMONS
RAADHUISSTRAAT 48-50 AMSTERDAM
(iHANDS .VWS OËCHAMPAGNE
RerrLer-Jouet
? , Epernay.
Cortce<!,sionnairesf
Sauter & PoHs. Maastricht.
Ongelukken O C E f\ M
Aansprakelijkheid
EOKIN 151 - AMSTERDAM
Ziekten
Automobiel
uiiiiiiiiilmiiim
iiMMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiMiimiiiiiiii
CLICHE
RKCLAMETEEKENINGEN
JANoEWIT
UTRECHT
TEL. 2351.
?????^?^^?????^????????H
(Perzische Tapijten.!
(AFGHANISTAN-.;; '
j Zildumi keuze. Voordeelige prijzen.
l/Art Décoratif
Adr. Gebouw HIRSCH&Cie.l
E^^S^^S
LIB6RTYs
ZOMCRBLOUSeS
dwTOM^ORiruowl
L£JL&IX)@<IWE
ATLLI&A
AUTOMOBIELEN.
Hoofd-Agent voor Nederland:
j. LEONARD LAN8,
Stadhouderskade,
AMSTERDAM.
VAM WITTe WASCHBARfi VOI16
MCT KRAACJ6 KHOOP6 M
KAMT
5FI
.95
VAM V/ITTC.
WASCHBARS VOILC MET
V^/IT BOHDUURSeU
4FI
.95
P PO
t W V/
AMST6RDAM
sGRAVeNHACe
veRTeceNwooRDiceRs IM NCDCRLAND
H.T. EERSTE HEB. FABRIEK VAN ASBESTCEMESTPLATE
Mart i n i t".
«AETDJITPLATEN zfln:
brand-, trek- en
krimpvrg.
Vraagt prQjBen en monatens.
A. D FLES'.
Dm qla»weg
JLmaterdam.
[«) W G H LAMTMAN
KUNSTORUVER & EMAILUUR J
l ATELIER JACOB ... LCNNEPKAOt )6U. l
j AMSTERDAM , j
i UITVOERING U.EDUE 8. NIETEOELf METALEN i
hoogd door de niet minder aangename eener
goede digestie na copieus diner, waarbij het
vette Kalf" evenmin had ontbroken als de
zoete wijn" Hadden mij in een voortreffe
lijke stemming gebracht koffie walmde
naar mijn savoureerende neusgaten en
getljsterde muggen snorden door den rook
eener uitgelezen sigaar dat ik de hand
uitstrekte om de kennismaking met mijn
onvergetelijk Utrechtsch Provinciaal en
Stedelijk Dagblad" te hernieuwen. Moge,
Mijnheer de Redacteur, de hernieuwde ken
nismaking voor het U. D. niet minder aan
genaam zijn dan voor mij!
Ihr meiner Jugend Freuden und Qesichte,
wie floht ihr so bald! Ich gedenke eurer
beute bei meinen Toten" zou Nietzsche
zeggen. Wat waren zij zoet, de herinne
ringen, die mijn oogen vulden met tranen,
herinneringen aan de krant waarmede mijn
eerste schoolboeken gekaft en' mijn eerste
vliegers bespannen waren, de krant waarop
ik 'later, nu ook alweer tien jaar geleden,
het product van mijn eerste scheerproceduur
heb afgestreken, de krant waarin zoo dik
wijls, en nog laatstelijk bij mijn verhuizing,
veel brooze waar succesvol verpakt was,
de krant in het kort, waaraan zoovele her
inneringen vastzaten als in den zomer vliegen
aan een sentinelle"! Mijn hand beefde, en
met glimlachenden weemoed en teedere
plechtigheid ontvouwde ik het Zondagsblad,
waarin ik hoopte hetzelfde geklets te
herimiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiMiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiMiiiiiiMiiiiiiii
vreugde zou sterven; ga dus, spoed u naar
haar toe, en geef een lijdende ziel haar rust,
haar vrede, haar gezondheid terug."
De hertogin liet dadelijk alles voor de
reis in orde maken. Wanneer, zooals de
dokter schreef, er geen reden van geheim
houding was, en dus prins Orlof ook over
leden was zoo redeneerde de hertogin
wat zou er dan bij het terugvinden van haar
moeder zijn tegen een volledige verzoening
met de geheele familie der Orlofs? En bij
het denken aan die mogelijkheid droomde
zij al van een terugkeer naar Rusland, van
haar verschijning in. Petersburg, in een blond
gezelschapsleven, waar haar zuidelijk donkere
oogen en haar door de Siciliaansche zon
gebronsde hals het effect zouden maken van
een zonnestraal op een sneeuwvlakte. 't Was
of zij al een stem hoorde zeggen:
Die dame daar met dat goddelijk mooie
haar en die heerlijk donkere oogen is de
dochter van prinses Orlof, die zooveel van
zich heeft laten spreken. Nu is zij de weduwe
van den hertog di Campoes, den eigenaar
van een heele provincie in Sicilië met vier
kasteelen "
Met ontroering, waarin bij veel ijdelheid
ook wel het verlangen naar een moeder
meesprak, ging zij op reis. Haar gezelschaps
dame een bejaarde Engelsche van zeer
ouden, vervallen adel ging mee, en ook
haar schoonzuster, tnarkiezin Eleonora di
San Lucar, aan wie zij met tranen in de
oogen het doel van haar reis had meegedeeld.
Zij wilde, door aldus met gevolg te reizen,
aaa een prinses en aan' den doorluchtigen
naam der Orlofs de eer geven die haar
toekwam.
In Milaan vroeg zij den dokter in het
hotel bij haar te komen. Deze liet zich niet
wachten: een eerbiedwaardig grijsaard, met
een goedhartige uitdrukking op het
verstaridig gelaat; met tranen van aandoening
drukte hij een kus op het fijne handje der
vinden, dat mij zoovele jaren vermaakt had,
zoovele moeilijke jaren!
Zie, daar viel mijn oog op een artikel
getiteld Moderne Schilderkunst in de Hoofd
stad ', dat mij waarlijk geheel bevredigde.
Ik vond er het woord Futurisme" in 't al
gemeen over de Onafhankelijken" (waar
geen enkele futurist exposeert) en in 't bij
zonder over Diego Rivera (!) gebruikt. Ik
vond daar als een der zeer weinige geslaagde
moderne werken de Muit h Alger" van'
Rioux geroemd, die nu juist toevallig de
nige der genoodigde buitenlanders is, die
van elk greintje talent verstoken bleef, en
verheugde mij zeer.
Reiner nog werd mijn vreugde, toen ik
tegenover mijn eigen werk een onzegbaar
kluchtigen toon van geforceerde
vlegelachtigheid vond aangeslagen. Ik las daar
een schilderij dat aan de tegenstelling van
r o o d-g roe n-b lauw zijn leven ontleent,
omschreven als twee scherp c o
nt rasteerende kleurvlakken, oranje
en zwart, naast en fel door
elkaar' en bewonderde den moed van
hem, die een schilderij durft beschimpen
dat hij zich niet herinnert, indien hij het
al ooit gezien heeft. Er kwam een
zachzinnige philosophie in mij op hoe vreemd
is het toch, dat domheid en onwetendheid,
wien niemand het aanzijn in de maatschappij
en nog minder in de journalistiek misgunt,
misschien uit een onbewust
rechtvaardigiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
hertogin. De brave oude man kon niet anders
dan achting en genegenheid voelen voor de
mooie jonge vrouw, die zoo vol ongeduld
was om haar moeder te omhelzen.
Ik zie dat u geheel is voorbereid op deze
ontmoeting, dat uw hart daarnaar verlangt.
Sta mij echter toe u te vragen of u het
verleden kent van deze vrouw, of u weet
wie zij is, die u als uw moeder aan het
hart wilt drukken".
Ik weet het; de laatste brieven van mijn
armen vader hebben mij alles opgehelderd".
De hertog heeft zeker vór zijn dood deze
gewetensschuld willen afdoen," zei de dokter
peinzend. Wij kunnen in het hotel wel een
rijtuig nemen."
Ik heb mijn orders al gegeven."
Het was een heldere, koele October-dag,
toen de hertogin met haar kleine hofhouding
de Oost-poort uitreed, de bedienden in
galaliverei. De dokter scheen in gepeins ver
zonken en niet geheel op zijn gemak te zijn.
De villa van de prinses is in de omstre
ken van Monza", fluisterde zij de markiezin
in het oor.
Na de voorstad doorgereden te hebben,
kwam men in een ver van aanzienlijke buurt,
langs een stoffigen weg met aan beide kan
ten hooge heggen, of rijen wilgen en daarna
over hobbelige paden tusschen met maïs
bepjante velden.
Eindelijk hielden zij stil vór een boeren
huisje, met een houten afdak, dat door op
eengestapeld hooi en stroo moest gesteund
worden. Vór het huisje zaten de boeren
met hun kopjes in de handpalmen, en toen
het rijtuig stilhield kwam eert zwerm kinderen
op bloote voeten en zonder hemd te voorschijn.
De hertogin keek den dokter vragend aan.
Hier zijn wij er," zei hij, en gaf haar de
hand bij het uitstappen.
Blijf maar hier; ik kom dadelijk terug,"
zei zij pp bijna gebiedenden toon tegen de
dames in het rijtuig.
lllllllllllllllllltllllllllllflIIMIIIMIIIIIIIIIIIIinillllllllllllllllllinilllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIMIMIIItlMIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlll
heidsgevoel, zelve schade en spot verlangen,
door zich het distinctief van genialiteit en
kennis: brutaliteit, aan te matigen". Toen
glunderde ik weer om een kleine persoon
lijke herinnering, o juist daarom", dat
was waar ook.
Daarna las ik over Loe Saalborn als
Cubist' en glimlachte reeds in de voorstelling
van het gezicht, dat hij zal zetten wanneer
ik hem dat vertel. Totdat het allergoddelijkste
knaleffect mij van mijn stoel deed vallen: dat
ik dien goeden ouden S i g n a c, den grand
maitre, als ultra-modern niet alleen genoemd
maar zelfs bespot moest zien (
Postzegelwerk"), 't zal je overkomen!! En 't over
komt je ook als je niet beter weet!
Zoo ging het voort: iedere regel was een
bok en iedere bok was een geluk voor mijn
vaderstads-lievend hart - totdat plotseling
mijn blik versomberde en mijn blijdschap
minder, althans minder naïef werd. Want
wat las ik aan het slot van dit grappig
artikel? Dit:
Trouwens, zelfs de felste woordvoerder
der nieuwe richtingen, Erich Wichmann,
waagt het niets, blijken zijn pro-betoog in
de bekende brochure der
Hollandia-Drukkerij, er een blijvend bestaan aan toe te
kennen. Maar dan hebben ze toch gewerkt
als een stimulans, om anderen niet te doen
verstarren in de sleur. (Hij citeert immers:
Denn ihr erfröret Wen wir nicht
schwitzten)".
Ik had u gaarne dezen moeielijken gang
bespaard, als de arme zieke de reis had
kunnen volbrengen," zei de dokter zacht,
terwijl hij hertogin Eugenia hielp bij het
stappen op de althans eenigszins droge
plekken.
Zij was zeer zenuwachtig, zoo zelfs dat
zij niet Uon spreken; maar eindelijk vroeg
zij in 't Fransch:
Waar zijn wij? Waar brengt u mij toch?
Woont mijn moeder hier?"
Let maar niet op de armoedige omge
ving; daarvan kunt u haar verlossen en
haar in uw paleis verzorgen en koesteren.
De graaf gaf bij zijn leven de arme Ghita
een jaargeld van maar vijfhonderd lire.
Door zijn onverwachten dood heeft hij ver
der niets voor haar kunnen vaststellen; en
de arme vrouw leeft nu, zoo ziek als zij is,
van de genade van haar bloedverwanten,
die niet goed voor haar zijn."
De hertogin werd doodsbleek; haar lippen
beefden, en haar mooie tandjes maakten het
geluid van een ooievaarsbek. Zij bleef staan
onder aan de trap, waar de dokter haar op
wilde helpen, en zei weer in 't Fransch:
Dokter, n van ons beiden moet zich
vergissen. Prinses Orlof... ?"
Hoe meer ik u zie, uw gezichtje met die
mooie oogen, hoe meer ik weet dat ik mij
niet vergis. Ik heb Qhita in haar jeugd ge
kend. U is hier geboren in de laiterie
Bruciata, en ik herinner mij heel goed dat het
in den Kerstnacht van 1862 was, en ik door
de sneeuw heb moeten baggeren om nog
bijtijds te komen."
Bij het het hooren van dien datum begreep
zij dat haar vader den hertog om den tuin
geleid had, om dezelfde reden waarom zij
zich zelve wat wijs had gemaakt.
Intusschen was zij, zonder het eigenlijk
te willen, al op het portaal vór de deur
der zieke aangeland. De dokter zei zachtjes:
Al is de zieke op deze ontmoeting
voorHoe heb ik het nu met mezelf ? vroeg ik.
En zie, daar kwam de duivel der verwaand
heid (zijnde een schrikwekkend monster,
donkergroen en blauw gestreept en dra
gende twee scharlaken hoorens op zijnen
aars)4 mij verzoeken, zeggende tot mij
listiglijk: ouwe jongen, die onzin kun je
immers niet geschreven hebben !" Verontrust
ging ik een exemplaar van mijn bekende
brochure leenen, en zocht, maar vond niet.
Aldus sprak toen glimlachend de duivel der
verwaandheid, mij verzoekende: Zie je
wel, zulke malligheid schrijf jij niet, ouwe
jongen ! De man heeft je verkeerd begrepen."
Doch ik antwoordde hem: Mijn waarde,
als de man mij verkeerd begrepen heeft,
kan ik nog wel schuldig zijn, in zooverre
ik niet duidelijk genoeg, althans niet duidelijk
genoeg voor den verslaggever van het
Utrechtsch Dagblad geschreven kan hebben."
En nogmaals bracht de duivel der verwaand
heid mij in verzoeking, fluisterende aan mijn
oor verfoeilijk: Wie of wat zou jou kunnen
verplichten duidelijk genoeg voordien meneer
te schrijven?"; doch wederom bood ik
weerstand, hem wijzende dezen zin : Ware
slechts de heer Wichmann even vaardig met
het penseel als hij het met de pen heeft
bewezen te zij n.. ."waarop de duivel der ver
waandheid vluchtte, vervaarlijk schreeuwende,
en achterlatende een gruwelijken stank van
gebraden pruimtabak.
Ik zag in dat ik gezondigd had in
onduibereid, ik vind het toch beter eerst naar
haar toe te gaan, om langzamerhand over
u te spreken en haar voor te hevige schok
ken te bewaren.'
Het hertoginnetje bleef dus alleen op het
kleine portaal, van waar zij den klokketoren
van haar parochie kon zien. Niet het Kremlin.
Ghita, die op een armzalige stroomatras
lag, met een vuil-gelen, katoenen doek om
het hoofd, keek, toen de dokter binnenkwam,
verlangend op, en riep in haar hard, ruw
klinkend dialect:
O, mijnheer, hebt u haar meegebracht?"
Het hertoginnetje kon, buiten staande, de
stem van prinses Orlof hooren.
Wees kalm," zei de dokter. Zij is hier,
en voortaan zult u heel anders leven, en
kunt ook weer gezond worden. De hertog
is dood, en wij behoeven dus niet bang te
zijn dat hij zal te weten komen dat zijn
vrouw het kind is van een boerin uit'de
Bruciata-teYer/e. Uw Eugenie is een engel...."
O moeder Gods, o Jezus ik dank u," zei
de zieke, de handen ten hemel heffend. Och,
mocht die arme graaf in het Vagevuur niet
zooveel lijden als hij mij hier op aarde heeft
laten lijden. Waarom komt dat lieve kind
niet naar mij toe? Waar is zij? Is zij mooi?
Komt zij van ver weg? Hoe spreekt zij?
Waar hoort zij thuis?"
Houd u kalm! Vooral kalmte. Bij zoo'n
ontmoeting kan het hart een hevigen
schok krijgen; en met het hart valt niet te
spotten."
O, ik ben kalm, zoo kalm! En zoo blij!
Ik ben in het Paradijs!"
Toen deed de dokter de deur open. Maar
de hertogin was niet meer te zien, hij zocht
haar op 't kleine portaal, op de trap, en liep
toen naar beneden. Vór het huisje stond
een groep menschen, die een rijtuig nastaar
den, dat al ver weg was; niet meer dan
een stofwolk.
De dames?" vroeg hij met bevende stem
MIIIIIIIIMIIIinillllllllinilMIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIHIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIHIIMIMIIIII
delijkheid, en daarom wil ik nu gaarne
indien U mij daartoe althans de gelegenheid
wilt geven, M. d. R. boete doen in dui
delijkheid :
Zeker hoop ik het nooit zoover te brengen
ik die schreef dat de kunst alleen blijvend
is in veranderlijkheid, ja die veranderlijkheid
zelve is aan eenige kunst ter waereld
een blijvend bestaan toe te kennen". Maar
daarom verwacht ik nog niet voor zoo idioot
te worden aangezien, dat ik de moderne
bewegingen tot stimulans" der kunst zou
willen verlagen ! Dékunst, lke kunst, is
een stimulans voor den
geesteloos-opgeblazen, vadzig-kwastigen bourgeois, wiens
levensmogelijkheid nog moet komen uit den
geest, uit de kunst -- in 25e aftreksel;
kunst die dan ook wel zeer sterk moet ge
weest zijn in groote kunstenaars, om in
zoodanig lauwwarm lebberwater nog waar
neembaar te zijn. Dat beteekende :
Denn ihr erfröret
Wenn wir nicht schwitzten".
Dat, en niets anders.
is den verslaggever soms nog iets ondui
delijk ? Niet ? 't Is wel, dan rook ik mijn
sigaar op.
24-5-14. E. WICHMANN.
III. Men heeft onze aandacht er op
gevestigd dat E. Wichmann's Storm" niet
bestaat uit een tegenstelling van oranje en
zwart, doch van rood, blauw en groen. Eene
aan de over het ongewoon feit babbelende
vrouwen.
Zij heeft tegen ons gezegd, dat zij zich
niet goed voelde, en heeft dit voor de arme
Ghita achtergelaten," zei een oud vrouwtje,
en gaf den dokter de mooie, met zilver be
werkte en met ivoorkleurige zijde gevoerde
portefeuille van de hertogin.
Daarin zaten 'k weet niet hoeveel duizend
lire, veel meer dan noodig is voor een
rste-klasse begrafenis.
De arme dokter moest tegen den muur
steun vinden om niet te vallen. Wat zou
hij nu aan Ghita zeggen!
De hertog had nog verplichting aan een
vrouw die hier woont, en volgens zijn laatsten
wil ben ik er zelf heengegaan om die schuld
af te doen," zei de hertogin tegen haar
gezelschapsdame. Markiezin Eleonora di San
Lucar trok haar wenkbrauwen op onder de
paarlemoeren face i main.
Terug in het hotel, nam hertogin Eugenia*
een bad en waschte vier maal de albasten
handjes ; zij had een gevoel of er aarde zat
aan haar handen, in haar mond, in haar
ooren ; of zelfs haar brood naar aarde smaakte.
Den dag na dien tocht vertrok zij naar
Parijs, alleen.
En dien winter werd in de Petersburgsche
bladen veel geschreven over een Italiaansche
schoonheid, een ster die bij een première
van het Fransche Tooneelgezelschap in een
loge op den eersten rang schitterde; achter
haar zag men, als altijd, ook toen een in
de groote wereld zeer gezien persoon, die
zelfs niet ver van den troon afstond, en
wiens naam genoemd werd in verband met
dien der schoone Siciliaansche. Men gaf
Alexander Dumas' Fils Naturel.
Bij een zekere passage werd Eugenia di
Campoes doodsbleek, en verzocht, blijkbaar
geheel over stuur, den prins haar naar huis
te geleiden.