Historisch Archief 1877-1940
26 Juli '14. No. 1935
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
VROUWENRUBRIEK
MtUUUUtlllUIIIIHIIIMIIIUHHMIIHIIHIIIIUIIIMUUUUIIIIIIIIIIUUUIIIIUtt
Tutti Frutti
Nu er hier te lande steeds meer en meer
aandacht wordt gewijd aan het landbouw
onderwijs voor vrouwen en meisjes, zullen
er onder haar, die dit vak gaan beoefenen,
zeker ook gevonden worden, die zich op
den teelt van kleinvee gaan toeleggen. In
Duitschland wordt hoe langer hoe meer
werk gemaakt van konijnenteelt; niet alleen,
omdat bij de hooge vleeschprijzen, men
gemakkelijk afzet vindt voor de consumptie,
maar ook, omdat voor de huid geld te
maken is, mits men daarvoor de goede
soorten aanfokt. De echte pelsdieren ster
ven hoe langer hoe meer uit en de vraag
naar mooie konijnenvellen wordt steeds
grooter, om chinchilla, blauwvos,
harmelijn enz. te vervangen. In Frankrijk wordt
daarom het reuzen-zilverkonijn aangefokt,
waarvan de huid nog veel meer waarde
heeft dan die van het angora-konijn, dat in
Duitschland meer inheemsch is geworden.
De huidkleur van het zilverkonijn komt
het meest overeen met chinchilla.
In het vakblad- De Manufacturier" kan
men tegenwoordig geregeld een rubriekje
vinden, gewijd aan het toilet onzer tooneel
speelsters, waarin deze aan deskundige
kritiek worden onderworpen.
Het is zeker een verblijdend teeken, dat
men aan onze kunstenaars en kunstenaressen,
ook in dit opzicht hooge eisenen gaat stellen.
De vraag dringt zich echter op: verlangt
het publiek niet te veel ? Zijn de financieele
omstandigheden onzer actrices zoodanig, dat
men zulke eischen mag stellen?
Onlangs correspondeerde ik met een onzer
eerste tooneelspeelsters, a propos van onze
propaganda voor vrouwenkiesrecht. Ik wees
op het voorbeeld der Engelsche actrices, die
een afzonderlijke V. K.-vereeniglng en een
Woman-suffrage-théatre bezitten. Doch ik
begrijp volkomen dat het leven dezer Engel
sche kunstenaressen niet vergeleken kan
worden met dat van onze tooneelspeelsters.
In Londen ontmoette ik de bekende Cecil
Hamilton, die mij vertelde, dat zij juist op
dien dag voor de 600ste maal spelen moest
in Fanny's first play" van Bernard Shaw;
doordat in die wereldstad dezelfde stukken
zoo lang «gaan", blijft er voor de spelenden
tijd over, zich ook nog aan iets anders te
wijden. Onze Hoüandsche tooneelspeelster
antwoordde mij ten minste: Als anderen ver
gaderen of optochten houden Zondag of
in de week werken wij. Wij teisteren
door het leven en hebben onmogelijk den
tijd voor andere dingen dan ons werk. En
nu vraag ik mij af, hoe hebben onze too
neelspeelsters tijd en geld om te voldoen
aan die hooge eischen, die het tegenwoordige
publiek aan haar uiterlijk stelt?
In Duitschland, waar dames uit de groote
wereld, die vaak van toilet moeten wisselen,
haar afgedankte garderobe gaarne willen
afeteaa ten gerieve va»andere», bestast een
vereeniging die zulke toiletten in ontvangst
neemt en, met kennis van zaken, deze ter
beschikking stelt vooral van de jonge too
neelspeelsters, opdat deze voor weinig geld
iets goeds kunnen verkrijgen. Men begrijpt,
zonder dat ik dit verder behoef uit te wer
ken, van welk een groote moreele waarde
zulk een hulp is.
Als bestuurslid eener Afd. der Ver.
Tesselschade, heb ik vaak het voorrecht gehad,
op dergelijke wijze als tusschenpersoon te
dienen. Ik beschouwde dit volstrekt niet als
liefdadigheid, maar eenvoudig als een daad
van solidariteit tusschen vrouwen.
' fi$té38l»e$ «et vee^ relaties &n veei v«jen
tijd, zouden zeker een goed werk kunnen
verrichten, door zulk een verecniging pp tc
richten, mitg kiesche zwijgzaamheid" het
eerste artikel der statuten zij.
Nu er allerwege in het land geweckt'1
wordt, komt het Maandblad van den
AntiSuikeraccijnsbond nog eens extra de
aanUIT DE NA TUUR
E. HEIMANS t
E. HEIMANS,
in leven hoofd eener
school, redacteur
van De Levende
Natuur" en mede
werker aan De
Amsterdammer"
De volgende week zullen wij een beter portret
van onzen medewerker afdrukken.
Terwijl een kwistige zomer alom in vollen
bloei staat en de aanstaande vacantie uit
lokt om met algeheele overgave te genieten
van een verblijf in de natuur, is haar een
harer meest verknochte minnaars ontvallen,
juist als hij op een excursie zich opnieuw
in haar wonderheden verdiepte, waarvan hij
steeds op deze plaats met warmte getuigde.
Onze lezers, die het voorrecht hadden in
deze rubriek den heer Heimans lange jaren
te volgen op zijn zwerftochten in het
onbe.grensde rijk van zijn gebiedster, weten hoe
zijn liefde en bewondering, zijn toewijding
en genegenheid voor de natuur zuiver en
ongekunsteld waren, hoe zijn oprechte ver
rukking immer bleef behouden de charme
van het kinderlijke.
Nog kort geleden, in October 1912, mochten
wij onze lezers en ons geluk wenschen met
de verschijning van zijn vijfhonderdste
artikel en maar weinigen weten wat dat
zeggen wil: zoo lange jaren achtereen elke
week een artikel te schrijven en steeds
dacht vestigen op het bereiden van jam. In
Engeland berekent men, dat van de 400.000
K.G. jam, die daar jaarlijks verbruikt wordt,
de helft door de Engelsche huisvrouw zelf
bereid wordt, als een gunstig gevolg der
lage suikerprijzen.
De bond wijst er dan ook zeer terecht op,
dat onze tuinbouw en vruchtenkweekerij de
goede gevolgen eener verlaagde suikeraccijns
zeker dadelijk zouden ondervinden; want een
bloeiende jam-industrie is voor ons land van
de grootste beteekenis, met het oog op de
gevaren, waaraan onze versche vruchten,
bij uitvoer, onophoudelijk bloot staan.
Het is natuurlijk een algemeen voorkomend
verschijnsel, dat een ruime vruchtenoogst
de vraag naar suiker doet stijgen en omge
keerd doet goedkoope suiker de vraag naar
vruchten toenemen. Deze wisselwerking zou
velen ten goede komen en onze schatkist
wellicht niet ten nadeele.
N. MANSFELDT-DE WITT HUBERTS
* *
Vacantie-Kinderfeest
Dezen Zaterdag gaan tienduizend arme
Amsterdamsche schoolkinderen hun
jaarlijksche feestdag vieren in de duinen, aan
het strand of elders waar meer frissche lucht
en heerlijkheid is dan in een stadsslop. Maar
de commissie die zich met lofwaardigen ijver
inspant om dezen dag te doen slagen, heeft
dit jaar meer dan anders te kampen met
geldgebrek. Alles is gereed voor de
jaarlijksche tocht naar buiten, alleen het geld
om alle uitgaven te dekken is nog niet
bijeen. Wil de commissie niet voor een aan
zienlijk tekort staan, dan moet er door allen
die voor het arme schoolkind voelen en nog
niet hun bijdrage zonden, gezorgd worden
dat den belangloozen leiders van het feest
deze teleurstelling bespaard blijft. Het adres
van den penningmeester, die ook na den
dag van het vacantie-kinderfeest nog gaarne
giften in ontvangst neemt ook met het
oog op de Israëlitische kinderen, die pas
17 Augustus gaan is: J. M. Bakker,
2e Boerhaavestraat 40.
Allerlei
Melkproef
Wilt ge weten, gij jong vrouwtje, dat
uw huishouden begint, of de melkman geen
misbruik maakt van uw gebrek aan routine,
door u sterk verdunde melk te verkoopen,
neem dan een schoone, drooge naald, doop
deze even in de melk en zie wat er gebeurt.
Is de melk vol en zuiver, dan blijft aan de
naald voor enkele oogenblikken een zware,
dikke druppel hangen ; verdunde melk ech
ter valt er onmiddellijk in kleine druppeltjes af.
* * *
Water-artiest
Een artiest zoo zonderling als er wellicht
geen tweede bestaat is de lersche schilder
Pritchard, die de geheimen schildert der
zeediepten en daar wonderen van kleur en
stemming gevonden heeft, gelijk men ze op
aarde nergens aantreft.
Zijn atelier is een groote duiker klok en hij
maakt zijn schetsen onder water met drooge
kleuren, om ze dan vervolgeng op het drooge"
met natte kleuren uit te werken. Men zeg% dat
dit alles bizonder mooi en natuurgetrouw
is. Dat schilders onder water" zijn, is vol
strekt niet zoo heel zeldzaam, dat is door
gaans zelfs een bizonder schilderachtig"
bedrijf, maar op deze wijze zullen het toch
niet velen den lerschen kunstenaar nadoen.
* *
100 jaar
De groote bacterioloog prof. Metchnikoff,
die dezer dagen zijn TOsten verjaardag viert,
heeft aan ds wereld blijde diagen te
verteüen. Hij zegt, dat, dank zij de hygiëne,
het leeftijdsgemiddelde van de menschcn
in de laatste jaren zeer is vooruit gegaan.
De dood, zegt de geleerde, komt feitelijk
ontijdig, indien ze komt voor het honderdste
jaar. Sterke menschen, beweert hij, zullen
het op den duur zonder twijfel tot 120 en
meer kunnen brengen.
miiiiMiMiiinmiiijiiiMiimmiHimmiiiiimiHi
frisch van geest te blijven. Een dergelijk
ondernemen ontaardt zoo licht in een
afschuwelijke slavernij, voor lezer en schrij
ver beiden even afmattend, maar het leek
? '
De duur van het leven hangt volgens hem
uitsluitend af van de voeding. Hij ziet in
de verre toekomst de mogelijkheid te gemoet,
dat men, dank zij de bacteriologische weten
schap, voedsel zal kunnen bereiden, 't welk alle
schadelijke bestanddeelen mist en uitsluitend
heilzame bacteriën bevat ... O, die toekomst,
waarin men op de congresdiners niets zal
nuttigen als een onfeilbaar levensverlengend
voedings-praeparaat, zonder kleur, geur noch
heerlijkheid ! . . . En de champagne dan,
heeren der schepping en de fijne sigaren ?...
* *
Hallo
De telefonisten hebben in Londen, dank
zij een geestig correspondent in een der
groote bladen, een zeer typisch naampje
gekregen, men noemt ze thans algemeen
Hallo-girls", naar de exclamatie Hallo!",
waarmee ze in Londen, gelijk hier den
oproep beantwoorden, 't Is dus een interna
tionale titel, die zeker ook wel elders in
gebruik zal komen. Hallo-meisjes",
Hallodames", Hallo-zusjes": men heeft maar te
kiezen! Maar misschien komt er van den
kant der dames zelf wel protest . . . want ik
moet 't eerlijk bekennen er ligt iets
familiaargeringschattends in, en 't gevaar is geenszins
denkbeeldig, dat men de verdienstelijke
vrouwelijke ambtenaren ten slotte simpel
weg Hallootjes" zou gaan noemen, en dat
zou toch al te erg zijn, want hoe licht zou
het drukfoutenduiveltje daar mallootjes"
van kunnen maken !
? ?
Gewoonte
In het Engelsche parlement treedt men nim
mer binnen met overjas en parapluie. Dat is een
ongeschreven wet, die streng wordt gehand
haafd. Vroeger was de hooge zijden hoed
de eenige hoofdbedekking, die geoorloofd
was in the House of Commons". Dit is er
evenwel in den laatsten tijd een weinig uit.
De afgevaardigde Keir Hardy heeft het
eenige jaren geleden gewaagd met een pet
te verschijnen. Dat geval is echter uniek
gebleven.
Bloemen
Een van de voornaamste ambtenaren aan
de wereldberoemde Londensche plantentuin,
de New-Gardens", is een vrouw, miss M.
Smith.
Zij is de chef van het teeken-departement
der wetenschappelijke inrichting en sedert
1878 wijdt zij zich aan het teekenen van
bloemen en pïanten, die als mooie gekleurde
platen verschijnen in het Bolaniccl Maga
zine", een tijdschrift, dat sedert 1787 in
onafgebroken reeks verschenen is.
Natuurlijk komt het bij deze teekeningen
bovenal aan op correcte afbeelding, maar
wie de platen ziet, zal overtuigd zijn, dat
ook de artieste in dezen arbeid bevrediging
kan vinden.
* *
*
Prijsvraag
Onlangs heeft een Duitsch blad aan zijn
lezers de vraag gesteld, welke de zeven
wereldwonderen" zijn van de twintigste
eeuw.
Het grautste aantai stemmen kreeg e
dmnd!'?9St is!?graphi?- Verder kwamen in
de aangegeven volgorde het Panama-kanaal,
het bestuurbare luchtschip, de vliegmachine,
het radium, de kinematograaf en het reus
achtige stoomschip Vaterland".
Er was zeer veel belangstelling voor de
prijsvraag en de telling der stemmen duurde
ettelijke dagen.
ALLEGRA
T? *P V
Zachte zandtaart
200 gram boter, 200 gram farinova, 200
gram s«f««f en 4 eïrfH, maïu'ttgetiLïiixpit? 'i
vanille of geraspte citroeiisdiii.
Roer de boter tpt room, vrteg er tie4 smnakjp
bij en n voor n de eieren, en roer elk
ei zoolang er doorheen tot het zich volkomen
met de boter heeft vermengd. Doe er dan
om en om de gezeefde farinova" en wat
suiker bij en roer zoolang in het beslag,
tot het dik, wit en luchtig is geworden, en
ftiiiniimiinmnHiniinnmiiintiiiniiniiHlliinmiinimiiiimiiiiiNMiii
anderen'" dat zijn bizondere, persoonlijke
bekoorlijkheden heeft. Wij zijn niet compe
tent om de verdiensten van onzen ver
scheiden medewerker op natuur-historisch
l"'""~- {
deling was, die iiij in tiet gezcUcnüp zijner
talrijke lezers steeds weer welgemoed
ondernam, bij voorbaat verheugd over wat
hij op zijn tocht zou ontmoeten.
Hij had niet alleen toekomstige botanisten
of natuuronderzoekers in den dop onder
zijn gehoor, het waren juist dikwijls de
zeer begaafden, de menschen die kunst ma
ken of begrijpen, die zijn wekelijksche arti
kelen met vreugde tegemoet zagen omdat
er uit zijn woorden een fijne geest lichtte.
Er was ondanks zijne degelijke weten
schappelijkheid, welke op nauwkeurig ont
leden en correct classificeren is toegerust,
in Viem de mijmerende zacWneióvan den
natuurpocet, die uit net leven van plan
ten en dieren kostelijker en beminnelijker
philosophie peurt dan uit de boeken der
wijzen. Zijn vermogen om plant, dier of
ding te determineeren of te analyseeren,
maakte hem niet ontoegankelijk voor het
levend landschapsbeeld of voor de verholen
schoonheid, die schuilt in een stemming,
waarbij woorden hinderlijke overbodigheden
worden. Zijn lezers wisten steeds wat hij
dacht en voelde, wanneer zij met hem op
excursie waren, en hij schroomde niet om,
tusschen interessante mededeelingen over
een studie-object door, met zijn glimlachende
gemoedelijkheid iets van zijn levensinzicht
te verklappen, . . . terloops, als zonder be
doeling
Meer als lyricus dan als botanicus
begon hij 26 October 1902 zijn reeks
causeriecn op deze plaats. Dat eerste artikel,
een openhartig exposévan zijn denken en
en voelen, eindigde aldus:
---- Planten en dieren en boeken kunnen
maar heel zelden een denkend mensch alles
geven wat hij aan geestvoedsel noodig heeft
om gezond en sterk te blijven; je moet
er de menschen bij hebben, de volheid van
de menschelijke bedrijven, van het
menschelijk vernuft, dat zie je en voel je eerst in de
groote steden; en als ik lang, een maand
bijv., op een stil plekje buiten heb doorge
bracht, is het mij wel eens overkomen, dat
ik zachtjes een verlangen voelde opkomen,
om eens eventjes weer in de drukte te zijn,
al was het maar voor een uurtje."
En zoo is hij al deze jaren gebleven,
schrijvend een van en over mij zelf en
School en Huis
,
Ut_l|Ï.C*_U Uti *4*_tlll_Lli «_ll UUO<ttJl 4J1IUCJ lUÏJUlu
als wij hebben hem zonder moeite gevon
den, want hij verslak zich nimmer, lioe
simpel en bescheiden hij ook was.
Er was iets oolijks in de wijze waarop
hij met sommige dingen voor den dag kon
komen, haast jongensachtig, evenals zijn
ongetemperde geestdrift jeugdiger was dan
die van onze tegenwoordige jeugd dikwijls is.
Hoe wars hij was van deftigheid, toonde
den lezers van dit Weekblad zijn tweede
causerie. Aldus ving zij aan :
Welk dier of welke plant zal er het
eerst aan moeten geiooven ! Greift nur
Yiinein «.«.w.: svstematiek is hier toch uit i
1 ^ II" 01.- ;<> I-..TI+ r^rA cr-Vi,-it _ l
CiïuüuZC. jüVi'Ci, muui je uMin Zuw u*iini<~ j
kelijk misgrijpen; het interessante moet van
twee kanten komen, ook van den gegrepene ;
die laat je soms leelijk in den steek, en
dan heb je spijt dat je niet wat anders bij
den kop hebt genomen.
Dan nog liever het toeval laten beslissen.
Welaan dan, naar het illustre voorbeeld van
gewijde en profane klassieken, zal het eerste
beest, dat ik op straat ontmoet, het ontgelden.
En ziet, zoo zet ik van morgen twee
beenen buiten de deur, of een aal, juist
mand en kar ontglipt, kronkelt voor mijn
voeten in het stof, en vroeg de eer .....
neen, laat ik nu niet jokken ..... hij vroeg
niets, hij zei absoluut niets, hij had er niet
eens den tijd toe, want met een zeer on
toepasselijke, zeer ordinaire jordaanvloek
had het veel-rokkig vischwijf zich gebukt,
en mijn object, haar aal, met een volleerden
greep tusschen drie zandige vingers van
haar linkerhand gekramd ; even in de zand
bak met den vluchteling, dan geeft ze 'm
met zoo'n klein, vinnig mesje zoo'n klein
keepje naast den kop ; rits, rats, rets, in
drie trekken en een ruk is 't vel er af,
schoon er af ; daar ligt hij al te spartelen
als toegift bij het verkochte zoodje in den
bak, springlevend, gekerfd, gestroopt, om
van te rillen, vreeselijk; ik ben blij dat ik
geen aal ben ____ en geen vischvrouw."
Dit is humor en beschrijvingskunst, die
ook elders op haar plaats zou zijn dan in
een rubriek Uit de Natuur". Doch even goed
als deze goedmoedige, scherts ging hem het
schrijven van ernstiger dingen af. Weinigen
zijner lezers zullen weten, dat de causeur,
Leerlingen eener voorbereidende school te Amsterdam in het speeluur
il i l III i llliiin iiniMlilllllllliln IMII
Bessensap
Als men de bessen door een groven
inmaakdeek gewrongen heeft, laat men het
dik bezinken, giet het sap af, kookt dit op,
schuimt het, zwavelt de goed gereinigde
flesschen, en giet hierin voorzichtig het af
gekoelde sap, kurkt en lakt de flesschen.
Heeft men een sterelisatieinrichting,
stereliseert de flesschen dan gedurende l O minu
ten op 80 graden. Het sap is altijd wat
dikkig, omdat het onverdund is.
A. H.
alle suiker volkomen is fijngewreven. Be
smeer een taart- of blikvorm met boter,
bestrooi hem met wat poedersuiker en meel,
doe er het beslag in en bak de taart in een
matig warmen oven lichtbruin en gaar (30
a 45 minuten). Zie of ze gaar is, door er
een lardeernaald of vleeschpen in te steken
die er dan droog moet uitkomen. Stort de
taart op een paardenharen zeef, laat ze uit
dampen en bestrooi ze na bekoeling met
poedersuiker.
N.B. Daar deze taart dooi" de meelsoort
n.l. farinova", bij iederen kruidenier te ver
krijgen, sterk rijst, is het aan te raden den
vorm slechts voor % te vullen, en moet
men vooral zorgen de oven goed op tem
peratuur te hebben, voor men de taart er
in plaatst. Ook mag men de eerste 5 minuten
er niet naar kijken daar de taart door den
kouden luchtstroom dan licht in elUaar ?o«
zakken. . A. H.
Kersenjam
6 pond kersen ontdaan van de pitten, 2
pond kandijsuiker. Smelt de suiker in een
weinig kokend water, laat deze geheel
smelten, en voeg er de van de pitten ont
dane kersen bij, en laat de jam koken tot
zij de vereischte dikte heeft. Behandel ze
verder als voor de aardbeienjam in een
vorig recept is aangegeven.
A. H.
3 fTArvie «Mcretv hef tpwirVif van '4 cvrrvnte
eieren lijn gezeefde suiker, iiet gewichl van
2 groote eieren meel, het gewicht van l ei
aan versche boter. De eierdooiers worden
met de suiker i/4 uur flink geroerd, daarna
het stijf geklopte eiwit bijgevoegd, en zoo
lang geroerd, tot het weder dik genoeg is,
dan wordt het meel er langzaam onder ge
zeefd en op het laatst de gesmolten boter,
(die niet te warm mag zijn) er door geroerd.
Men vult de massa in een met boter goed
bestrekene springvorm, belegt het deeg vlug
zooals het jaargetijde 't aangeeft, met aard
beien, kersen, pruimen of ook saz}r
eear?z}eiscriisvcn CH bakt vic taart bümatige hitte
mooi geeibruiti. Het deeg is zoo tictvt dat
iict uüfi gcuuiciiuc iict iiakkcii ei 111 weg
zinkt en daardoor zeer smakelijk blijft. Het
beste is, de taart eerst den volgenden dag
te eten, daar het sap der vruchten zich dan
aan de geneele taart heeft medegedeeld.
A. H.
die hun op beminnelijke wijze zooveel
interessante dingen over planten en dieren
vertelde, een van onze beste kinderboeken
heeft geschreven, voor een zeer groot deel
ec»S?e>sk va»CHJ&J- WiJks? '
Mixed-pickles,
of groenten in mosterdzuur
4 flesschen inmaakazijn, 40 gram keuken
zout, 20 gram gemalen kurkuma, 20 gram
gemberpoeder, 250 gram mosterdpoeder of
2 blikjes Colraana mustarü.
Groenten zooals de tijd van het jaar voort
brengt, o.a. bloemkool, worteltjes,
prinsessenboonen, snijboonen, tuinboonen,
doperwten, uitjes, augurken, komkommers.
Meng kurkuma gember en mosterdpoeder
met wat van den kouden azijn aan tot een
dun papje. Breng den overigen azijn aan
den kook in een zuivere inmaakpan, giet
er roerende de aangemengde massa door,
en laat de saus, af en toe roerende, 20
minuten doorkoken. Maak onderwijl de
groenten schoon, verdeel ze zoo noodig in
frfpinprp Ghtki&c ynrfr flat f?*? ajiffnrlrt&q f*n
uitje»kiein zijn, snijd de komkommers na
^£2fg£S£h!!d te hebben in blokjes, ivasch
ze en laat ze op een vergiet zoo droog
mogelijk uitdruipen. Kook ze gedurende ,5
minuten in de saus mede, doe de massa in
goed schoongemaakte flesschen of potten,
en sluit deze met vochtig perkamentpapier
af. Zet er een etiket met naam en datum op.
A. H.
De geringe onderhoudskosten en het
veeljarig gebruik van de
ADLERauto, maakt h^ar tot d*
g«e«lfioopatc au er merken.
Steeds voorraad.
GARAGE NEFKEM,
Jacob Obrechtstr. 26. Telef. Z. 0507.
Stock Michelin.
in de kast laten; dat is goed voor die er
niets van af weten/'
Het is wel een zeldzaamheid als verteller
geliefd te zijn bij jong en oud, zooals de
b?er Heimans; dut wa& het duidelijkste
he
Van Hoikema en Warertdort. Van nsvcholosie. l volgde. Het ss zeer te etreurendat nu die
roejLVJU w *?1 UU vuil IUU1 l?ll Ulljl, 10 HUI UI
goed f" toont ppn 7flri^nnm warm
van het kiniierieven. Dat vnuei uukiie reuen
zijn, dat de bekende hoekjes, die hij in
combinatie met zijn vriend jac. P. Thijsse
schreef, zoo onmiddellijk tot het kind spreken.
In vele schoulbibliotheken zijn deze werkjes
ernstige concurrenten geworden van de meest
avontuurlijke verhalen.
Het is hier niet de plaats om uit te weiden
over hetgeen hij voor het kind en de school
gedaan heeft. Zijn lijvige handleiding voor
het onderwijs in de natuurlijke historie is
een vraagbaak voor tal van onderwijzers,
maar tioe Hit ztiir over ntii rakutnyaeti van
zijn bücKcn aclit, ;;iügc rjlijkcn uit liet vol
gend gezegde: Als ze (d. z. de onderwijzers)
er wat van weten kunnen /.e 't boek beter
nog veel moois en wetenswaardige van hem
ieXwaehten geweest, uok voor de lezers Vim
dit Weekblad.
Zijn laatste artikel was gewijd aan de
Springprocessie te Echternach, een onder
werp, dat eigenlijk buiten zijn gebied lag,
maar waarover hij even goed iets kleurigs
en interessants wist te zeggen als over een
zeldzame orchidee of over de onaanzienlijke
maar belangwekkende bewoners der
onderzeesche diepten. De vervolgen van dit artikel
staan reeds gezet, maar het zal na eenige
weker! voor ezers en redactie een eigenaardige
«rewaarwuruiny -ziiii ais o'a»u'ii iioekje in tie
krant leeg blijft. Wij zullen hem zeer missen
en deze wetenschap zo»hem zeker meer waard
zijn geweest dan alle woorden van hulde.
De studeerkamer van den overledene