De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1914 26 juli pagina 5

26 juli 1914 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

26 Juli '14. No. 1935 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND VROUWENRUBRIEK MtUUUUtlllUIIIIHIIIMIIIUHHMIIHIIHIIIIUIIIMUUUUIIIIIIIIIIUUUIIIIUtt Tutti Frutti Nu er hier te lande steeds meer en meer aandacht wordt gewijd aan het landbouw onderwijs voor vrouwen en meisjes, zullen er onder haar, die dit vak gaan beoefenen, zeker ook gevonden worden, die zich op den teelt van kleinvee gaan toeleggen. In Duitschland wordt hoe langer hoe meer werk gemaakt van konijnenteelt; niet alleen, omdat bij de hooge vleeschprijzen, men gemakkelijk afzet vindt voor de consumptie, maar ook, omdat voor de huid geld te maken is, mits men daarvoor de goede soorten aanfokt. De echte pelsdieren ster ven hoe langer hoe meer uit en de vraag naar mooie konijnenvellen wordt steeds grooter, om chinchilla, blauwvos, harmelijn enz. te vervangen. In Frankrijk wordt daarom het reuzen-zilverkonijn aangefokt, waarvan de huid nog veel meer waarde heeft dan die van het angora-konijn, dat in Duitschland meer inheemsch is geworden. De huidkleur van het zilverkonijn komt het meest overeen met chinchilla. In het vakblad- De Manufacturier" kan men tegenwoordig geregeld een rubriekje vinden, gewijd aan het toilet onzer tooneel speelsters, waarin deze aan deskundige kritiek worden onderworpen. Het is zeker een verblijdend teeken, dat men aan onze kunstenaars en kunstenaressen, ook in dit opzicht hooge eisenen gaat stellen. De vraag dringt zich echter op: verlangt het publiek niet te veel ? Zijn de financieele omstandigheden onzer actrices zoodanig, dat men zulke eischen mag stellen? Onlangs correspondeerde ik met een onzer eerste tooneelspeelsters, a propos van onze propaganda voor vrouwenkiesrecht. Ik wees op het voorbeeld der Engelsche actrices, die een afzonderlijke V. K.-vereeniglng en een Woman-suffrage-théatre bezitten. Doch ik begrijp volkomen dat het leven dezer Engel sche kunstenaressen niet vergeleken kan worden met dat van onze tooneelspeelsters. In Londen ontmoette ik de bekende Cecil Hamilton, die mij vertelde, dat zij juist op dien dag voor de 600ste maal spelen moest in Fanny's first play" van Bernard Shaw; doordat in die wereldstad dezelfde stukken zoo lang «gaan", blijft er voor de spelenden tijd over, zich ook nog aan iets anders te wijden. Onze Hoüandsche tooneelspeelster antwoordde mij ten minste: Als anderen ver gaderen of optochten houden Zondag of in de week werken wij. Wij teisteren door het leven en hebben onmogelijk den tijd voor andere dingen dan ons werk. En nu vraag ik mij af, hoe hebben onze too neelspeelsters tijd en geld om te voldoen aan die hooge eischen, die het tegenwoordige publiek aan haar uiterlijk stelt? In Duitschland, waar dames uit de groote wereld, die vaak van toilet moeten wisselen, haar afgedankte garderobe gaarne willen afeteaa ten gerieve va»andere», bestast een vereeniging die zulke toiletten in ontvangst neemt en, met kennis van zaken, deze ter beschikking stelt vooral van de jonge too neelspeelsters, opdat deze voor weinig geld iets goeds kunnen verkrijgen. Men begrijpt, zonder dat ik dit verder behoef uit te wer ken, van welk een groote moreele waarde zulk een hulp is. Als bestuurslid eener Afd. der Ver. Tesselschade, heb ik vaak het voorrecht gehad, op dergelijke wijze als tusschenpersoon te dienen. Ik beschouwde dit volstrekt niet als liefdadigheid, maar eenvoudig als een daad van solidariteit tusschen vrouwen. ' fi$té38l»e$ «et vee^ relaties &n veei v«jen tijd, zouden zeker een goed werk kunnen verrichten, door zulk een verecniging pp tc richten, mitg kiesche zwijgzaamheid" het eerste artikel der statuten zij. Nu er allerwege in het land geweckt'1 wordt, komt het Maandblad van den AntiSuikeraccijnsbond nog eens extra de aanUIT DE NA TUUR E. HEIMANS t E. HEIMANS, in leven hoofd eener school, redacteur van De Levende Natuur" en mede werker aan De Amsterdammer" De volgende week zullen wij een beter portret van onzen medewerker afdrukken. Terwijl een kwistige zomer alom in vollen bloei staat en de aanstaande vacantie uit lokt om met algeheele overgave te genieten van een verblijf in de natuur, is haar een harer meest verknochte minnaars ontvallen, juist als hij op een excursie zich opnieuw in haar wonderheden verdiepte, waarvan hij steeds op deze plaats met warmte getuigde. Onze lezers, die het voorrecht hadden in deze rubriek den heer Heimans lange jaren te volgen op zijn zwerftochten in het onbe.grensde rijk van zijn gebiedster, weten hoe zijn liefde en bewondering, zijn toewijding en genegenheid voor de natuur zuiver en ongekunsteld waren, hoe zijn oprechte ver rukking immer bleef behouden de charme van het kinderlijke. Nog kort geleden, in October 1912, mochten wij onze lezers en ons geluk wenschen met de verschijning van zijn vijfhonderdste artikel en maar weinigen weten wat dat zeggen wil: zoo lange jaren achtereen elke week een artikel te schrijven en steeds dacht vestigen op het bereiden van jam. In Engeland berekent men, dat van de 400.000 K.G. jam, die daar jaarlijks verbruikt wordt, de helft door de Engelsche huisvrouw zelf bereid wordt, als een gunstig gevolg der lage suikerprijzen. De bond wijst er dan ook zeer terecht op, dat onze tuinbouw en vruchtenkweekerij de goede gevolgen eener verlaagde suikeraccijns zeker dadelijk zouden ondervinden; want een bloeiende jam-industrie is voor ons land van de grootste beteekenis, met het oog op de gevaren, waaraan onze versche vruchten, bij uitvoer, onophoudelijk bloot staan. Het is natuurlijk een algemeen voorkomend verschijnsel, dat een ruime vruchtenoogst de vraag naar suiker doet stijgen en omge keerd doet goedkoope suiker de vraag naar vruchten toenemen. Deze wisselwerking zou velen ten goede komen en onze schatkist wellicht niet ten nadeele. N. MANSFELDT-DE WITT HUBERTS * * Vacantie-Kinderfeest Dezen Zaterdag gaan tienduizend arme Amsterdamsche schoolkinderen hun jaarlijksche feestdag vieren in de duinen, aan het strand of elders waar meer frissche lucht en heerlijkheid is dan in een stadsslop. Maar de commissie die zich met lofwaardigen ijver inspant om dezen dag te doen slagen, heeft dit jaar meer dan anders te kampen met geldgebrek. Alles is gereed voor de jaarlijksche tocht naar buiten, alleen het geld om alle uitgaven te dekken is nog niet bijeen. Wil de commissie niet voor een aan zienlijk tekort staan, dan moet er door allen die voor het arme schoolkind voelen en nog niet hun bijdrage zonden, gezorgd worden dat den belangloozen leiders van het feest deze teleurstelling bespaard blijft. Het adres van den penningmeester, die ook na den dag van het vacantie-kinderfeest nog gaarne giften in ontvangst neemt ook met het oog op de Israëlitische kinderen, die pas 17 Augustus gaan is: J. M. Bakker, 2e Boerhaavestraat 40. Allerlei Melkproef Wilt ge weten, gij jong vrouwtje, dat uw huishouden begint, of de melkman geen misbruik maakt van uw gebrek aan routine, door u sterk verdunde melk te verkoopen, neem dan een schoone, drooge naald, doop deze even in de melk en zie wat er gebeurt. Is de melk vol en zuiver, dan blijft aan de naald voor enkele oogenblikken een zware, dikke druppel hangen ; verdunde melk ech ter valt er onmiddellijk in kleine druppeltjes af. * * * Water-artiest Een artiest zoo zonderling als er wellicht geen tweede bestaat is de lersche schilder Pritchard, die de geheimen schildert der zeediepten en daar wonderen van kleur en stemming gevonden heeft, gelijk men ze op aarde nergens aantreft. Zijn atelier is een groote duiker klok en hij maakt zijn schetsen onder water met drooge kleuren, om ze dan vervolgeng op het drooge" met natte kleuren uit te werken. Men zeg% dat dit alles bizonder mooi en natuurgetrouw is. Dat schilders onder water" zijn, is vol strekt niet zoo heel zeldzaam, dat is door gaans zelfs een bizonder schilderachtig" bedrijf, maar op deze wijze zullen het toch niet velen den lerschen kunstenaar nadoen. * * 100 jaar De groote bacterioloog prof. Metchnikoff, die dezer dagen zijn TOsten verjaardag viert, heeft aan ds wereld blijde diagen te verteüen. Hij zegt, dat, dank zij de hygiëne, het leeftijdsgemiddelde van de menschcn in de laatste jaren zeer is vooruit gegaan. De dood, zegt de geleerde, komt feitelijk ontijdig, indien ze komt voor het honderdste jaar. Sterke menschen, beweert hij, zullen het op den duur zonder twijfel tot 120 en meer kunnen brengen. miiiiMiMiiinmiiijiiiMiimmiHimmiiiiimiHi frisch van geest te blijven. Een dergelijk ondernemen ontaardt zoo licht in een afschuwelijke slavernij, voor lezer en schrij ver beiden even afmattend, maar het leek ? ' De duur van het leven hangt volgens hem uitsluitend af van de voeding. Hij ziet in de verre toekomst de mogelijkheid te gemoet, dat men, dank zij de bacteriologische weten schap, voedsel zal kunnen bereiden, 't welk alle schadelijke bestanddeelen mist en uitsluitend heilzame bacteriën bevat ... O, die toekomst, waarin men op de congresdiners niets zal nuttigen als een onfeilbaar levensverlengend voedings-praeparaat, zonder kleur, geur noch heerlijkheid ! . . . En de champagne dan, heeren der schepping en de fijne sigaren ?... * * Hallo De telefonisten hebben in Londen, dank zij een geestig correspondent in een der groote bladen, een zeer typisch naampje gekregen, men noemt ze thans algemeen Hallo-girls", naar de exclamatie Hallo!", waarmee ze in Londen, gelijk hier den oproep beantwoorden, 't Is dus een interna tionale titel, die zeker ook wel elders in gebruik zal komen. Hallo-meisjes", Hallodames", Hallo-zusjes": men heeft maar te kiezen! Maar misschien komt er van den kant der dames zelf wel protest . . . want ik moet 't eerlijk bekennen er ligt iets familiaargeringschattends in, en 't gevaar is geenszins denkbeeldig, dat men de verdienstelijke vrouwelijke ambtenaren ten slotte simpel weg Hallootjes" zou gaan noemen, en dat zou toch al te erg zijn, want hoe licht zou het drukfoutenduiveltje daar mallootjes" van kunnen maken ! ? ? Gewoonte In het Engelsche parlement treedt men nim mer binnen met overjas en parapluie. Dat is een ongeschreven wet, die streng wordt gehand haafd. Vroeger was de hooge zijden hoed de eenige hoofdbedekking, die geoorloofd was in the House of Commons". Dit is er evenwel in den laatsten tijd een weinig uit. De afgevaardigde Keir Hardy heeft het eenige jaren geleden gewaagd met een pet te verschijnen. Dat geval is echter uniek gebleven. Bloemen Een van de voornaamste ambtenaren aan de wereldberoemde Londensche plantentuin, de New-Gardens", is een vrouw, miss M. Smith. Zij is de chef van het teeken-departement der wetenschappelijke inrichting en sedert 1878 wijdt zij zich aan het teekenen van bloemen en pïanten, die als mooie gekleurde platen verschijnen in het Bolaniccl Maga zine", een tijdschrift, dat sedert 1787 in onafgebroken reeks verschenen is. Natuurlijk komt het bij deze teekeningen bovenal aan op correcte afbeelding, maar wie de platen ziet, zal overtuigd zijn, dat ook de artieste in dezen arbeid bevrediging kan vinden. * * * Prijsvraag Onlangs heeft een Duitsch blad aan zijn lezers de vraag gesteld, welke de zeven wereldwonderen" zijn van de twintigste eeuw. Het grautste aantai stemmen kreeg e dmnd!'?9St is!?graphi?- Verder kwamen in de aangegeven volgorde het Panama-kanaal, het bestuurbare luchtschip, de vliegmachine, het radium, de kinematograaf en het reus achtige stoomschip Vaterland". Er was zeer veel belangstelling voor de prijsvraag en de telling der stemmen duurde ettelijke dagen. ALLEGRA T? *P V Zachte zandtaart 200 gram boter, 200 gram farinova, 200 gram s«f««f en 4 eïrfH, maïu'ttgetiLïiixpit? 'i vanille of geraspte citroeiisdiii. Roer de boter tpt room, vrteg er tie4 smnakjp bij en n voor n de eieren, en roer elk ei zoolang er doorheen tot het zich volkomen met de boter heeft vermengd. Doe er dan om en om de gezeefde farinova" en wat suiker bij en roer zoolang in het beslag, tot het dik, wit en luchtig is geworden, en ftiiiniimiinmnHiniinnmiiintiiiniiniiHlliinmiinimiiiimiiiiiNMiii anderen'" dat zijn bizondere, persoonlijke bekoorlijkheden heeft. Wij zijn niet compe tent om de verdiensten van onzen ver scheiden medewerker op natuur-historisch l"'""~- { deling was, die iiij in tiet gezcUcnüp zijner talrijke lezers steeds weer welgemoed ondernam, bij voorbaat verheugd over wat hij op zijn tocht zou ontmoeten. Hij had niet alleen toekomstige botanisten of natuuronderzoekers in den dop onder zijn gehoor, het waren juist dikwijls de zeer begaafden, de menschen die kunst ma ken of begrijpen, die zijn wekelijksche arti kelen met vreugde tegemoet zagen omdat er uit zijn woorden een fijne geest lichtte. Er was ondanks zijne degelijke weten schappelijkheid, welke op nauwkeurig ont leden en correct classificeren is toegerust, in Viem de mijmerende zacWneióvan den natuurpocet, die uit net leven van plan ten en dieren kostelijker en beminnelijker philosophie peurt dan uit de boeken der wijzen. Zijn vermogen om plant, dier of ding te determineeren of te analyseeren, maakte hem niet ontoegankelijk voor het levend landschapsbeeld of voor de verholen schoonheid, die schuilt in een stemming, waarbij woorden hinderlijke overbodigheden worden. Zijn lezers wisten steeds wat hij dacht en voelde, wanneer zij met hem op excursie waren, en hij schroomde niet om, tusschen interessante mededeelingen over een studie-object door, met zijn glimlachende gemoedelijkheid iets van zijn levensinzicht te verklappen, . . . terloops, als zonder be doeling Meer als lyricus dan als botanicus begon hij 26 October 1902 zijn reeks causeriecn op deze plaats. Dat eerste artikel, een openhartig exposévan zijn denken en en voelen, eindigde aldus: ---- Planten en dieren en boeken kunnen maar heel zelden een denkend mensch alles geven wat hij aan geestvoedsel noodig heeft om gezond en sterk te blijven; je moet er de menschen bij hebben, de volheid van de menschelijke bedrijven, van het menschelijk vernuft, dat zie je en voel je eerst in de groote steden; en als ik lang, een maand bijv., op een stil plekje buiten heb doorge bracht, is het mij wel eens overkomen, dat ik zachtjes een verlangen voelde opkomen, om eens eventjes weer in de drukte te zijn, al was het maar voor een uurtje." En zoo is hij al deze jaren gebleven, schrijvend een van en over mij zelf en School en Huis , Ut_l|Ï.C*_U Uti *4*_tlll_Lli «_ll UUO<ttJl 4J1IUCJ lUÏJUlu als wij hebben hem zonder moeite gevon den, want hij verslak zich nimmer, lioe simpel en bescheiden hij ook was. Er was iets oolijks in de wijze waarop hij met sommige dingen voor den dag kon komen, haast jongensachtig, evenals zijn ongetemperde geestdrift jeugdiger was dan die van onze tegenwoordige jeugd dikwijls is. Hoe wars hij was van deftigheid, toonde den lezers van dit Weekblad zijn tweede causerie. Aldus ving zij aan : Welk dier of welke plant zal er het eerst aan moeten geiooven ! Greift nur Yiinein «.«.w.: svstematiek is hier toch uit i 1 ^ II" 01.- ;<> I-..TI+ r^rA cr-Vi,-it _ l CiïuüuZC. jüVi'Ci, muui je uMin Zuw u*iini<~ j kelijk misgrijpen; het interessante moet van twee kanten komen, ook van den gegrepene ; die laat je soms leelijk in den steek, en dan heb je spijt dat je niet wat anders bij den kop hebt genomen. Dan nog liever het toeval laten beslissen. Welaan dan, naar het illustre voorbeeld van gewijde en profane klassieken, zal het eerste beest, dat ik op straat ontmoet, het ontgelden. En ziet, zoo zet ik van morgen twee beenen buiten de deur, of een aal, juist mand en kar ontglipt, kronkelt voor mijn voeten in het stof, en vroeg de eer ..... neen, laat ik nu niet jokken ..... hij vroeg niets, hij zei absoluut niets, hij had er niet eens den tijd toe, want met een zeer on toepasselijke, zeer ordinaire jordaanvloek had het veel-rokkig vischwijf zich gebukt, en mijn object, haar aal, met een volleerden greep tusschen drie zandige vingers van haar linkerhand gekramd ; even in de zand bak met den vluchteling, dan geeft ze 'm met zoo'n klein, vinnig mesje zoo'n klein keepje naast den kop ; rits, rats, rets, in drie trekken en een ruk is 't vel er af, schoon er af ; daar ligt hij al te spartelen als toegift bij het verkochte zoodje in den bak, springlevend, gekerfd, gestroopt, om van te rillen, vreeselijk; ik ben blij dat ik geen aal ben ____ en geen vischvrouw." Dit is humor en beschrijvingskunst, die ook elders op haar plaats zou zijn dan in een rubriek Uit de Natuur". Doch even goed als deze goedmoedige, scherts ging hem het schrijven van ernstiger dingen af. Weinigen zijner lezers zullen weten, dat de causeur, Leerlingen eener voorbereidende school te Amsterdam in het speeluur il i l III i llliiin iiniMlilllllllliln IMII Bessensap Als men de bessen door een groven inmaakdeek gewrongen heeft, laat men het dik bezinken, giet het sap af, kookt dit op, schuimt het, zwavelt de goed gereinigde flesschen, en giet hierin voorzichtig het af gekoelde sap, kurkt en lakt de flesschen. Heeft men een sterelisatieinrichting, stereliseert de flesschen dan gedurende l O minu ten op 80 graden. Het sap is altijd wat dikkig, omdat het onverdund is. A. H. alle suiker volkomen is fijngewreven. Be smeer een taart- of blikvorm met boter, bestrooi hem met wat poedersuiker en meel, doe er het beslag in en bak de taart in een matig warmen oven lichtbruin en gaar (30 a 45 minuten). Zie of ze gaar is, door er een lardeernaald of vleeschpen in te steken die er dan droog moet uitkomen. Stort de taart op een paardenharen zeef, laat ze uit dampen en bestrooi ze na bekoeling met poedersuiker. N.B. Daar deze taart dooi" de meelsoort n.l. farinova", bij iederen kruidenier te ver krijgen, sterk rijst, is het aan te raden den vorm slechts voor % te vullen, en moet men vooral zorgen de oven goed op tem peratuur te hebben, voor men de taart er in plaatst. Ook mag men de eerste 5 minuten er niet naar kijken daar de taart door den kouden luchtstroom dan licht in elUaar ?o« zakken. . A. H. Kersenjam 6 pond kersen ontdaan van de pitten, 2 pond kandijsuiker. Smelt de suiker in een weinig kokend water, laat deze geheel smelten, en voeg er de van de pitten ont dane kersen bij, en laat de jam koken tot zij de vereischte dikte heeft. Behandel ze verder als voor de aardbeienjam in een vorig recept is aangegeven. A. H. 3 fTArvie «Mcretv hef tpwirVif van '4 cvrrvnte eieren lijn gezeefde suiker, iiet gewichl van 2 groote eieren meel, het gewicht van l ei aan versche boter. De eierdooiers worden met de suiker i/4 uur flink geroerd, daarna het stijf geklopte eiwit bijgevoegd, en zoo lang geroerd, tot het weder dik genoeg is, dan wordt het meel er langzaam onder ge zeefd en op het laatst de gesmolten boter, (die niet te warm mag zijn) er door geroerd. Men vult de massa in een met boter goed bestrekene springvorm, belegt het deeg vlug zooals het jaargetijde 't aangeeft, met aard beien, kersen, pruimen of ook saz}r eear?z}eiscriisvcn CH bakt vic taart bümatige hitte mooi geeibruiti. Het deeg is zoo tictvt dat iict uüfi gcuuiciiuc iict iiakkcii ei 111 weg zinkt en daardoor zeer smakelijk blijft. Het beste is, de taart eerst den volgenden dag te eten, daar het sap der vruchten zich dan aan de geneele taart heeft medegedeeld. A. H. die hun op beminnelijke wijze zooveel interessante dingen over planten en dieren vertelde, een van onze beste kinderboeken heeft geschreven, voor een zeer groot deel ec»S?e>sk va»CHJ&J- WiJks? ' Mixed-pickles, of groenten in mosterdzuur 4 flesschen inmaakazijn, 40 gram keuken zout, 20 gram gemalen kurkuma, 20 gram gemberpoeder, 250 gram mosterdpoeder of 2 blikjes Colraana mustarü. Groenten zooals de tijd van het jaar voort brengt, o.a. bloemkool, worteltjes, prinsessenboonen, snijboonen, tuinboonen, doperwten, uitjes, augurken, komkommers. Meng kurkuma gember en mosterdpoeder met wat van den kouden azijn aan tot een dun papje. Breng den overigen azijn aan den kook in een zuivere inmaakpan, giet er roerende de aangemengde massa door, en laat de saus, af en toe roerende, 20 minuten doorkoken. Maak onderwijl de groenten schoon, verdeel ze zoo noodig in frfpinprp Ghtki&c ynrfr flat f?*? ajiffnrlrt&q f*n uitje»kiein zijn, snijd de komkommers na ^£2fg£S£h!!d te hebben in blokjes, ivasch ze en laat ze op een vergiet zoo droog mogelijk uitdruipen. Kook ze gedurende ,5 minuten in de saus mede, doe de massa in goed schoongemaakte flesschen of potten, en sluit deze met vochtig perkamentpapier af. Zet er een etiket met naam en datum op. A. H. De geringe onderhoudskosten en het veeljarig gebruik van de ADLERauto, maakt h^ar tot d* g«e«lfioopatc au er merken. Steeds voorraad. GARAGE NEFKEM, Jacob Obrechtstr. 26. Telef. Z. 0507. Stock Michelin. in de kast laten; dat is goed voor die er niets van af weten/' Het is wel een zeldzaamheid als verteller geliefd te zijn bij jong en oud, zooals de b?er Heimans; dut wa& het duidelijkste he Van Hoikema en Warertdort. Van nsvcholosie. l volgde. Het ss zeer te etreurendat nu die roejLVJU w *?1 UU vuil IUU1 l?ll Ulljl, 10 HUI UI goed f" toont ppn 7flri^nnm warm van het kiniierieven. Dat vnuei uukiie reuen zijn, dat de bekende hoekjes, die hij in combinatie met zijn vriend jac. P. Thijsse schreef, zoo onmiddellijk tot het kind spreken. In vele schoulbibliotheken zijn deze werkjes ernstige concurrenten geworden van de meest avontuurlijke verhalen. Het is hier niet de plaats om uit te weiden over hetgeen hij voor het kind en de school gedaan heeft. Zijn lijvige handleiding voor het onderwijs in de natuurlijke historie is een vraagbaak voor tal van onderwijzers, maar tioe Hit ztiir over ntii rakutnyaeti van zijn bücKcn aclit, ;;iügc rjlijkcn uit liet vol gend gezegde: Als ze (d. z. de onderwijzers) er wat van weten kunnen /.e 't boek beter nog veel moois en wetenswaardige van hem ieXwaehten geweest, uok voor de lezers Vim dit Weekblad. Zijn laatste artikel was gewijd aan de Springprocessie te Echternach, een onder werp, dat eigenlijk buiten zijn gebied lag, maar waarover hij even goed iets kleurigs en interessants wist te zeggen als over een zeldzame orchidee of over de onaanzienlijke maar belangwekkende bewoners der onderzeesche diepten. De vervolgen van dit artikel staan reeds gezet, maar het zal na eenige weker! voor ezers en redactie een eigenaardige «rewaarwuruiny -ziiii ais o'a»u'ii iioekje in tie krant leeg blijft. Wij zullen hem zeer missen en deze wetenschap zo»hem zeker meer waard zijn geweest dan alle woorden van hulde. De studeerkamer van den overledene

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl