Historisch Archief 1877-1940
11 April '15. No. 1972
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Paaschveetentoonstelling
in Holl'and's Noorderkwartier_~
Twee feesten zijn er in Holland's Noorder
kwartier die jaar op jaar honderden bij
honderden menschen samenbrengen in het
Omgolfde 't vee van stal en wei
in woelig druk bewegen.
Langs straat en gracht stond 't volgeplant
En opgetast aan eiken kant
Met reeksen nutte dingen.)
Ook hier de menschen rij aan r ij l
En kijkgraag schrijdend zij aan zij
In langzaam voorwaarts dringen.
Zoo schreef ik ;in 1909 zoo ongeveer
was het in 1915.
In het blanke gele stroo, dat de steenen
der markt om de kerk bedekte, stonden aan
Een kijkje op de afdeeling Rundvee op de Paaschtentoonstelling in
Holland's Noorderkwartier
bloeiende landbouwdorp Schagen, de aan
trekkelijke Donderdagsche marktplaats voor
vele rijke polders in West-Friesland en daar
buiten. Het eene feest is de sinds onheuge
lijke tijden gehouden jaarlijksche harddraverij
in den herfst, het andere de nu ruim twintig
maal gehouden jaarlijksche Paaschtentoon
stelling van vee in het voorjaar. Het eene
staat in het teeken van vermaak, het andere
meer in dat van handel en leering. Dit
luidt als het ware het nieuwe leven en het
nieuwe werk voor den boerenstand in, het
eerste lijkt als herfstfeest en als vermaak
eene belooning voor volbrachten arbeid,
eene uitspanning na inspanning.
De droevige tijdsomstandigheden deden
het harddraverij-bestuur hét vorige jaar
besluiten het herfstfeest in Schagen niet te
doen doorgaan.
Gelukkig, dat de gevreesde veeziekte, het
mond- en klauwzeer, in ons land niet zoo
was toegenomen, dat het
Schager-voorjaarsfeest ook afgelast moest worden.
Toch hebben beide omstandigheden, oor
log en veeziekte, beduidend nadeel aan de
tentoonstelling gebracht: de inzendingen
van vet vee o. a. waren heel wat minder,
melk- en fokvee schroomde men er in
grooten getale heen te zenden uit vrees
voor besmetting, zoo licht overgebracht door
bezoekers uit andere, besmette streken.
?; Bij de opening wezen de voorzitter bij
ontstentenis van den heer Jb. Zijp Hz. voerde
de heer P. Buis het woord en de burge
meester van Schagen, Jhr. J. P. W. van Doorn
op deze omstandigheden,maar spraken beiden
toch hunne ingenomenheid uit met het feit
dat er nog zoo vél was, vooral inzendingen
van voorwerpen op den landbouw betrek
king hebbende.
Een aardige gedachte was het jury-leden
en bestuur dit jaar te tooien met het
vaderlandsche rood-wit en blauw om een Oranje
strikje.
Het geheel der tentoonstelling was zoo
niet schitterend dan toch zeer bevredigend.
.... De driekleurvlag
Woei van den toren blij den dag
Met vriendlijk wappren tegen,
Een breede, bonte menschenrij
i iliiimillllillltllllllllllllimillltlllllllllillllllllllllllllllllllllil Minimum
Bij 't licht van de Oorlogsvlam
IV. Het Onbewuste"
De onnadenkende mensch neemt dan alleen
het bestaan van een Ikheid aan, wanneer hij
leevensteekenen ziet, zooals die bij dieren
en menschen voorkoomen. Teekenen van
gevoel, van waarneemingen en ooverleg, die
overeenkomen met eigen gevoel en eigen
ooverleg.
Maar dat planten niet schreeuwen en zich
niet verplaatsen, bewijst niet dat ze niet ge
voelen. En aangezien we geen bestaan ken
nen zonder ik-gevoel, aangezien we zelfs
niets bestaanbaar kunnen achten zonder
ikgevoel, zoo kunnen we streng logisch en
weetenschappelijk ook niet van zulk een
bestaan spreeken.
We kunnen alleen zeggen dat er iets
schijnt te bestaan, dat niet-ik is, en waarvan
het eigen ik-gevoel voor ons onmerkbaar is.
W*».*i«T"t«n niet aanneemen dat er iets
bestaa: z»* fc-voel, maar wel constateeren
dat htv ik-gevoel van dieren, planten, of ook
van steenen en zoogenaamd doode lichamen
kleiner, primitiever is dan het onze, eeven
als van het pasgebooren kind of |het embryo.
Niemand onzer kan zeggen wanneer hij
begonnen is zich ik" te gevoelen. Vnn mijn
gevoel als zuigeling, als embryo, herinner
ik mij niets, maar het moet toch een
gevoelsbestaan zijn geweest. Het was maar
een zeer klein, primitief vonkje, dat zich
langzamerhand uitbreidde tot een lichtsfeer.
Men kan er van zeggen dat het zeer flauw,
zeer zwak besefte maar niet dat er alle
besef aan ontbrak. Wat ontbrak is de her
innering, die het met mijn teegenwoordig
besef verbindt, maar zelfs van een steen, of
van een droppel water kan men niet zeg
gen dat die volkoomen onbewust is. Wij
weeten er alleen niets van.
Professor Freud heeft in de Amsterdam
mer" naar aanleiding van den oorlog gezegd,
dat de nieuwere psychologie, de psychoana
lyse, heeft bevonden hoe achter het reedelijk
denken en handelen van den mensch een
geweldige, onbekende macht werkzaam is,
door hem aangeduid als Het Onbewuste",
die den mensch tot handelen drijft, geheel
buiten zijn reedelijk verstand om, en die
het bevlagde hek- en paalwerk een dikke
200 stuks rundvee, waarvan alleen 113 stuks
vet vee.
Blank en schoon als nimmer anders en
glanzend van welgedaanheid boden die dieren
een waarlijk treffend schouwspel aan.
En naast dezen hoofdschotel van de ten
toonstelling, die kenner en leek uitnemend
voldeed, sierden de meer dan 30 inzendingen
wolvee het geheel niet minder.
Verder, voorbij de wollige schapen en
't zuivelrijk vee", blaatten bokken en geiten
te weinig dit jaar en knorden de schoon
gewasschen varkens. En 't pluimgedierte
klapperde met de vleugels en rekte zich in
de nauwe korven en kakelde of kraaide lus
tig en werd door jong en oud bewonderd
om kleur en schittering van veeren, om vorm
en ras. De zware, vetgemeste konijnen in
hun hokken, met altijd voer erin, hijgden
om hun dikte en keken schuw rond naar
de vele belangstellen
den, die ze kwamen
taxeeren. Nummer 204
van den catalogus, eene
blauwe Weener
voedster met 5 jongen, was
de lust vooral der
kleine kleuters, die
door moeder werden
opgetild om ze toch
maar goed te kunnen
zien. Twee stevige heng
sten, ter opluistering
ingezonden en van tijd
tot tijd over markt en
straat geleid, en twee
mooie Schotsche her
dershonden vormden
voor deze tentoonstel
ling een paar nieuwe
nummers. Daarover
straks iets meer.
Als altijd was er ook
nu weer een lange rij
wel van 300 strek
kende meters voor
werpen ingezonden be
trekking hebbende op
het landbouwbedrijf. Op
de mooie met hoornen
omzoomde Gedempte Gracht in Schagen
komen die inzendingen goed uit.
Wat een verscheidenheid l Brandkasten,
gereedschappen, rijwielen, meubelen, ploegen,
rijtuigen, melkbussen, huishoudelijke artike
len, moderne keukeninrichtingen, zadelma
kersartikelen, grootere en kleinere machines,
bakwagens, barometers, zelfs karpetten en
dekens. Ook bloeiende planten en bladplanten,
maar van deze dit jaar maar n inzending.
Bioscoop, bal en concert, dit laatste aan
de jury aangeboden door Schagens Harmonie
kapel, vormden verder met het reeds ge
noemde de aantrekkelijkheden voor de gewone
feestgangers, die de tentoonstelling bezoeken
omdat ze in het bijzonder met de drie laatst
genoemde genietingen ook in het teeken van
vermaak staat.
Doch handel en leering vormen over
wegend den ernstigen kant van de zaak.
Handel. De gansche rij ingezonden voor
werpen tot den landbouw in betrekking
staande, dient voor de kleinere inzenders om
hun waar aan de talrijke bezoekers bekend
te maken en te verkoopen, voor de grootere
firma's in het bijzonder om den boerenstand
oudere en nieuwere machines te laten zien
en te verklaren. Een prachtig veld is zulk
eene tentoonstelling om nieuwe connecties
aan te knoopen en oudere sterker te bevesti
gen. De bekendste firma's in den lande
blijven dan ook nooit achter om met het
beste op het gebied van landbouwwerktuigen
te exposeeren. Rijtuigfabrikanten en wagen
makers beijveren zich om het elegantste,
sterkste en gemakkelijkste te laten zien aan
hun afnemers en waar het volk is is de
nering hun toekomstige afnemers.
Landbouwgereedschappen, handwerk van
smeden uit Schagen en omgeving, wordt
gezien, beoordeeld en aan den man gebracht.
Bekroningen van al deze zaken door jury's,
samengesteld uit erkend bekwame mannen,
zijn voor de bekroonden reclames van bij
zondere waarde. Een inzending heesters en
boomen vestigde indertijd veler aandacht
op een groote boomkweekerij, die daar later
zeer wel bij voer. En dan voor de hoofd
schotels der tentoonstelling, het vee, is zoo'n
expositie van buitengewone waarde.
Voor duizenden en nogmaals duizenden
wordt er op zoo'n tentoonstellingsdag ver
kocht.
Tusschen~de 30 en 40 duizend gulden
werd dit jaar besteed alleen voor den aan
koop van vet vee. Van de ruim honderd
vette ossen en koeien zullen er zeker al heel
weinig onverkocht zijn gebleven. Reclame
voor Noord-Hollands boerenstand die zulk
prachtig vee ter markt kan brengen!
Maar Schagen ligt dan ook in het land
der Groneman's, Breebaart's, Ztjp's en andere
landbouw-autoriteiten en bekende veehou
ders en is de zetel van de
landbouw-winterschool der provincie. Het cachet van dege
lijkheid en vooruitstrevendheid, dat op het
geheele boerenbedrijf wordt gedrukt door
zulke voorgangers en die instelling is ook
telken jare op de tentoonstelling meer zicht
baar. En aan de vruchten kent men den boom:
hooge prijzen besteedt het buitenland voor
de beste stieren, die hier de laatste jaren
gewonnen worden.
Amsterdamsche slagers koopen op de
Donderdagsche markt graag de beste dieren
en de Holl. Ijzeren Spoorwegm. achtte het
niet ondienstig Donderdags een extra-trein
in te leggen vanuit Amsterdam om gelegen
heid te geven de Schager markt vroegtijdig
genoeg te kunnen bereiken. En Londen be
trekt per jaar heel wat schapen voor de
consumptie van de Schager markt. De plaats
gevoelde dan ook al jaren dat ze als centrum
van zulk een belangrijke landbouwstreek
hebben van den beginne reeds af den
in landbouwkringen zoo goed bekenden
werker voor verbetering en verheffing vaa
het landbouwbedrijf, den heer Jb. Zijp Hz.,
te Wieringerwaard, lid van Gedeputeerde
Staten der provincie N.-Holland.
Aan zijn leiding vooral dankt de
vereeniging haar steeds toenemend succes en aan
den zeer bekwamen staf van medewerkers
tijdens de tentoonstelling voor de beoor
deeling van het ingezondene. Man voor man
genieten dezen het volste vertrouwen van
den landbouwenden stand. De gemeente
Schagen, die van de tentoonstelling, waar
dit jaar toch zeker voor een halve ton gouds
Inzending van Landbouwwerktuigen op de Paaschtentoonstelling in
Holland's Noorderkwartier
Bij de Jury voor het Vet-vee
water-verbinding noodig had en ijvert met
haar omgeving om door een zij-kanaal ver
bonden te worden met het Groot
NoordHollandsch kanaal.
Elke Paaschtentoonstelling doet mede dit
verlangen begrijpen en de behoefte eraan
meer gevoelen.
Leering. Nu kan ik kort zijn. Uit al het
bovenstaande straalt al niet anders dan
leering. De eene rijtuigfabrikant ziet wat de
ander brengt en vergelijkt te zijnen nutte.
De eene smid ziet wat de ander reeds heeft
verbeterd en hoe, en tracht een volgenden
keer nog volmaakter werktuig te brengen.
De eene boer ziet wat de ander van zijn vee
heeft kunnen maken en spoort zich zelf en
zijn kinderen aan de oorzaken op te zoeken
die tot zulke en nog betere resultaten kunnen
leiden. De leerlingen van de
rijkslandbouwwinterschool krijgen een les in hun bedrijf
van meer waarde dan alleen woorden kunnen
aanbrengen. De rubrie
ken pluimgedierte en
konijnen hebben in het
Noorden velen de oogen
geopend voor een be
drijf dat daar zeer wei
nig beoefend werd.
Zeker de Paasch
tentoonstelling staat wel
en voornamelijk in het
teeken van handel en
leering.
Wie nu organiseert
deze zoo belangrijke
zaak?
De vereeniging tot
het houden van jaar
lijksche
Paaschtentoonstellingen van vee te
Schagen, goedgekeurd
bij K. B. d.d. 18 Juli 1893.
Deze vereeniging telt
thans ongeveer 350 leden
en donateurs waaronder
de gemeente Schagen en
eenige afdeelingen van
de Holl. Maatschappij
van Landbouw.
Ze heeft het voor-.
recht tot voorzitter te
zich nu ook weer uit in daden van ruw
geweld, van moord en doodslag, van leugen
en bedrog.
Het woord onbewust" kan alleen
beteekenen: iets waarvan men zich niets herin
nert en van welks leevensuitingen men geen
kennis draagt.
Nu kan dat zoowel een lager ik-gevoel
zijn, als een hooger. En deze'groote vraag
rijst: is dat zoogenaamd onbewuste" dat
ons tot zulke ruwe daden drijft, een hooger
of een lager ik-gevoel? Staat het tot mijn
besef, zooals dat van het ongebooren kind
tot dat van den volwassene, als een klein
vonkje tot een lichtsfeer, of is het een
machtig daglicht, waarbij mijn eigen licht
sfeer een nietig vonkje is ?
Uit zielkundige studies van Freud is
gebleeken dat de meeste kleine foutieve hande
lingen het vergeeten van een boek, van een
paraplu, het stuuren van een briefkaart zon
der adres, het zich verschrijven of vergis
sen alle handelingen dus van z.g. ver
strooidheid, toch onderworpen zijn aan vaste
wetten en diepe, algemeene neigingen. Men
zal b.v. eerder het adres op een briefkaart
vergeeten wanneer men er belang bij heeft,
of heimelijk wenscht, dat de kaart niet te
recht komt. Ook blijkt het aantal van zulke
vergissingen statistisch aan vaste, algemeene
wetten onderworpen. En ons geheele
zieleleeven wordt beheerscht door wenschen en
neigingen, waarvan men zelf, in den
lichtkring van het ik-hesef, geen vermoeden heeft.
Dit blijkt vooral ook uit onze droomen,
die door Freud worden verklaard als sym
bolische kennisgevingen van onze heime
lijke driften en verlangens.
Gaan wij, door onze welbewuste hande
lingen, hardnekkig teegen onze diepere nei
gingen in, dan worden wij ziek, dan ont
staat het zenuwlijden, de neurose.
Het blijkt dat die onbekende Macht, het
zoogenaamd onbewuste, een veel grooter
rol in ons leeven speelt dan wij denken.
De Lichtkring van ons besef, waarin we
redeneeren en bespiegelen, waarin we her
innering hebben van ons ik uit vroeger tijd,
waarin we ons als een eigenmachtige, blij
vende persoonlijkheid gevoelen die Licht
kring beschijnt maar een zeer klein deel
van ons weezen. Als ik hem vergelijk met
een petroleumlamp op den top van een berg,
dan ooverdrijf ik vermoedelijk niet al
te zeer.
Onze toeleg is echter, dien kring steeds uit
te breiden, steeds meer en helderder ons
eigen weezen te verlichten, te beseffen, als
eigenmachtig Ik te zijn.
Daarbij koomen wij echter in botsing met
andere Ikheeden.
Het is een onjuiste meening dat strijd,
kamp, oorlog altijd gaat om de instandhou
ding van het leeven.
In de wildernis is het zoo, en ook was
het zoo in de tijden van den oermensen,
toen ieder mensch maar juist genoeg voedsel
voor zich kon bemachtigen en dus doodde
of verjoeg, wie zich waagde op zijn jacht
gebied of vergreep aan zijn voorraad.
Het gaat niet alleen meer om het
inleeven-blijven. Er zijn ook vreedsame rassen
die zonder kamp bestaan, zooals konijnen
of vliegen.
Maar de mensch is agressief, juist door
dat streeven naar helderder besef, naar
wijder omvatten van het eigen weezen, naar
breeder genieten van de vreugde der
Alharmonie. De tendens van iedere Ikheid is
zich uit te breiden, en anderen in zich op
te neemen.
Het mysterie, dat ik het meest onbegrij
pelijk noemde, het bestaan van veele
Ikheeden, van het schijnbare niet-ik, dat toch
Ik moet zijn dat raadsel laat den mensch
nooit rust. Het drijft hem gestadig tot dieper
en dieper zelfbezinning, en tot vereening,
in-een-smelting, in elkander opneeming van
andere Ikheeden. Het niet-ik moet ik worden,
dat is dwingende noodzaak en de eenige
uitkomst uit de ondragelijke klem der ab
surditeit.
Daardoor ontstaat agressiviteit, het per
soonlijke imperialisme, de neiging tot
heerschen, tot gezag, tot dwang, tot macht.
Ons leevensdoel is alles te zijn, alles te
beschijnen met ons ego-licht. Iets minders is
onzer onwaardig, ja niet denkbaar. Wij zoe
ken de hoogste vreugde, de hoogste waar
heid, het hoogste zijn.
Er kan maar n Kosmos zijn, en toch
heeft ieder Ego zijn eigen Kosmos. Dit is
een onduldbare onreedelijkheid waaruit wij
moeten ontsnappen.
Het niet-ik moet Ik worden, en wel bij allen.
Deze samenvoegende neiging is volstrekt
universeel, men kan haar noemen de zwaarte
kracht der zielen. Maar zij wordt ook wel
aangeduid door het woord Liefde als
men tenminste aan die Liefde denkt, die,
zooals Dante zegt, zon en sterren drijft.
Evenals elke straling een
trillingsbeweeging is, met een negatieve en positieve uit
slag om een ideale richtingslijn, zoo is ook
elke neiging alleen moegelijk met een teegen
neiging. Het vereenigende de Liefde is
alleen moegelijk door het scheidende
de Haat.
Maar het komt mij voor dat wij men
schen, in onze bizondere positie, ons
bevinden in een neiging tot Veréning en
Samensmelting. Het is alsof de oer-scheiding
die ons eenmaal uiteen dreef, achter ons
ligt, als de neergaande curve. Nu zijn we
in de opgaande curve, en zelfs in onzen
kamp zoeken we veréningensamenvloeijing.
Zeggen niet alle volken dat ze voor de Vreede
vechten?
De menschen bekampen elkander thans
niet om het brood alleen. In vreede zouden
ze allen mér hebben. Ze bekampen elkaar
om het eigen Ego, hun individualiteit,
oover anderen uit te breiden.
De Duitscher wil de waereld Duitsch
maken of tenminste onder Duitsche
oovermacht tot eenheid laten koomen. De
Engelschman heeft hetzelfde voor de Engelsche
eigenaard gewild.
Niemand wil de anderen uitroeijen, naar
zijn zeggen, maar ieder wil, zoo moogelijk
den ander zijn eigenaard opdringen.
Het beginsel van alle leeven is niet in
standhouding, maar unie, het niet-ik tot Ik
maken.
Nietzsche sprak van Wil tot Macht. Maar
ook dat is dieper te analyseeren.
Wil tot vreugde in hoogeren zin, tot Zalig
heid, tot Al-zijn schuilt achter alle
menschelijke neigingen.
Ook in deezen ruwen krijg is de wil tot
eenheid, en het gevolg zal een inniger ver
smelting zijn.
Kampten wij nu daarom, met deeze
reededelijke bedoeling, dan zouden we den kamp
werd omgezet, zoo groot profijt heeft, stelt
alle terrein beschikbaar en verleent verder
ook hare volle medewerking. Aan de ten
toonstelling is verbonden eene loterij, die
hare prijzen kiest en koopt uit het inge
zonden vee en de voorwerpen.
Begonnen met de uitgifte van 15,000 loten
werd dit aantal later verhoogd tot 25,000.
Het groote vertrouwen in deze loterij doet
alle loten steeds grif van de hand gaan. Ook
dit jaar werden alle 25,000 loten geplaatst.
De inzenders op de tentoonstelling vinden
in de aankoop-commissie der loterij een
gaarne geziene afneemster. Ze beschikt elk
jaar over een portemonnaie van plus minus
? 10,000. En hiermede zoude ik kunnen ein
digen, als ik niet nog iets wilde zeggen over
de ingezonden hengsten en honden ter op
luistering. De tentoonstelling, oorspronkelijk
ingesteld voor Paaschvee, breidde hare ru
brieken steeds na rijp beraad lang
zamerhand uit.
He toenemend succes der tentoonstelling
maakte de rubriek Ter opluistering" immer
grooter. Het aanknoopen van connecties met
den landbouwenden stand is zoo gemakkelijk
op zoo'n tentoonstelling dat en daarom
trok het zoo mijn aandacht zelfs
hengstenhouders en hondenfokkers de Schager ten
toonstelling van Paaschvee voor hun bedrijf
gaan benutten.
Zeer zeker een krachtig bewijs voor den
bloei van de tentoonstelling en de aantrek
kelijkheid van dit schoone Schager
voorjaarsfeest.
Schagen
M. VISSER
iormamint-Tabletten
vernietigen de bacteriën in
mond en keel en beschermen |
tegen Besmetting.
i iimiiimiiiimmii i u mi l lilimiiimmiiimiii 111111111111111111
moeten looven, dan zou hij, eevenals bij
onze barbaarsche voorouders een schoone en
nuttige leevensfunctie zijn.
Maar deeze kamp is leelijk en verwer
pelijk, omdat hij onreedelijk is. Als hij tot
eenheid, voert dan is het ondanks het be
wuste willen der strijdenden.
De menschheid wil eenheid, en de zwaarte
kracht der zielen blijft gestadig werken in
deze katastrofe.
Maar de individuen willen het
onreedelijke en onmoogelijke, ze willen, door dwang,
door macht, door gezag, hun eigen aard
aan andere individuen opdringen.
Dat gaat niet, dat wordt niet geduld,
daarin strijdt de wil der enkellingen met
den grooten Wil van de menschheid.
De kern van deezen oorlog ligt daarin
dat enkele individuen heerschers,
dynasten zich zoozeer bevoorrecht wanen, dat
ze zonder bizonder merkbare,
buitengewoone eigenschappen, toch andere ego's
naar hun eigenmachtigen zin kunnen
beheerschen en bestuuren.
Hoezeer ook het gansche beeld vertroebeld
wordt door den wir-war van kleine belangen,
het is gemakkelijk in te zien dat het gaat
om het ophouden van gezag. Dat wil zeggen
van een vooze schijn-macht, die geen
waarlijke kracht achter zich heeft.
Daarbij voegt zich een groep rond een
enkeling, hem steunend en sterkend in zijn
waan, terwijl de enkeling opgeblazen door
de geweldige concentratie van verantwoor
delijkheid en machtsgevoel in een spanning
van uiterst plichtbesef volhardt.
Er is een wissel-werking tusschen enkelen
en groep, waarin beiden elkanders fouten
en deugden versterken. Maar de kernleugen,
het diepe weezen der onreedelijkheid het
opdringen van schijnmacht en voos gezag
is bij beiden dezelfde.
Deze waan moet onverbiddelijk leiden tot
zelfvernietiging, maar het zoogenaamd onbe
wuste" werkt machtig en gestadig door,
eevenals bij een aardbeevingde nimmer
onderbrooken kracht der graviteit de op elkander
getoorende ijsmassaas of rotsblokken naar
beneeden trekt, gebruik makend van den
schok om hen een nieuwen
eevenwigtstoestand te doen aanneemen.
FREDERIK VAN EEDEN