De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1915 8 augustus pagina 5

8 augustus 1915 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

, 8Aug.'15. No. 1989 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND Wij Vrouwen Heeft de sinds eenige jaren zoo bekende zuidelijke zanger het niet weer opnieuw gezegd, het leven is kort, wij hebben nauwlijks tijd iets te begrijpen of te grijpen,, laat staan het te verfrommelen en weg te gooien! Het leven is kort, zegt Raben danath Tagore, it yields but a few days for love. The hours trip rapidly away, hiding their dreams in their skirts." Neen, niet altijd verbergen wij menschen onze droomen en verwachtingen, of laten wij ze wegvoeren door de voorbijsnellende uren. Neen, ook zelfs wij vrouwen weten onze droomen om te zetten in daden, wij ook weten wat wij willen en durven het mcedig uitspreken en volvoeren. Ja, het leven is kort, a|s het geldt verwachtingen in daden om te zetten, maar juist omdat het kort is, hebben wij hef lief dat leven dat wij nooit volkomen overzien door al den rijkdom van vormen, de, schoonheid en wijsheid die wij nooit tot volmaaktheid brengen, de illusies... Slagvelden, smarten, pijnen overal! wie spreekt nog van illusies ? ... Maar toch zij zijn er, de illusies, trots alles. Heeft het Internationale Vrouwencongres bijvoorbeeld het niet getoond ? Velen trotseerden gevaren ter zee en te land pm, ja waarom? Om haar illusies uit te spreken anders niet. Om samen te zijn met vrouwen, met hun zusters; om elkaar in de oogen te zien en de be vestiging te vinden van haar geloof en ver wachtingen, om elkaar de hand te drukken en te voelen, dat wij werken voor hetzelfde doel, al scheiden ons honderden loopgraven en zeeën en lijken en brandende dorpen. Wij voelen ons de moeders der menschheid, zij die de koestering willen geven. Wat men ook moge zeggen tegen het con gres, het heeft plaats gehad; een vloedgolf van idealisme, van troost is gegaan over al die vrouwen en mannen die het mede hebben ge maakt. Gelukkig l Want nog, altijd is hij er, die oude drang, om de cultuur te ver zaken, om het heden met al zijn ellende te ontvluchten. Vluchten? Waarheen? Er is geen uitweg; wij moeten mede leven, mede sterven desnoods, maar toch, neen, er is n uitweg, zich zelf geven. Prof. Huizinga heeft het zoo goed gezegd in zijn rede over Historische levensidealen". Wie het heden met zijn zwaren last der historie verzaken wil, moet het leven ver zaken, maar wie die last wil dragen en toch omhoog klimmen, vindt n weg open, die van den daad; zichzelf te geven is het einde en het begin van elke levensleer. Niet in de verzaking der cultuur, maar in die van het eigen ik, ligt de bevrijding." Zeker, dat is de groote waarheid door alle tijden heen, rhaar wat tevens een waarheid is geworden in de nieuwere tijden, de vrouw heeft geleerd de vrouw te waardeeren, te bewonderen; dat hebben wij in ons leven veroverd! Wij vrouwen hebben elkaar noodig voor ons gevoelsleven, voor versterking van die vriendschap, die even groot er ruim kan zijn als de vriendschap der mannen. Wij hebben behoefte aan samenwerking met vrouwen, behoefte om te trachten samen onze illusies te verwezenlijken. Er is een groote vreugde in deze ervaring, in deze bewondering, die men alleen door mede leven begrijpen kan. En wat een troost ook in deze tijden, nu de mannen wegvallen bij duizenden! Voor mij ligt het jaarverslag van onzen Nationalen Vrouwenraad. Het is een zeer be langrijk verslag en met blijdschap en dank baarheid denken wij aan het internationaal verband met de Vrouwenraden over de geheele wereld.aan hun krachtige samenwerking, al erkennen wij ook dat de. directe invloed der vrouw op internationale bewegingen zich eerst krachtig kan doen gelden, als de vooruitgang (want die is er trots alle ellende) de vrouw medezeggingschap gegeven heeft iiiiiiiimiiitimiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiHii PEEN Wanneer de vlijtige en vernuftige generaal, die te Munster in Westfalen het militair commando voert nog eens verlegen mocht zijn om nieuwe hulpbronnen voor het onder houd van vee en volk, dan kan hij altijd nieuwe inspiratie vinden bij het aanschouwen van dijkbermen en wegranden. Daar groeien een aantal planten, die het, wat voedings waarde betreft, nog best kunnen opnemen tegen aardappelschillen en broodkorsten en waarvan de inzameling vrij wat aangenamer is. Hij moet er echter nog wat mee wachten, want ze staan nu in vollen bloei; eerst tegen het najaar of in 't vroege voorjaar kunnen we de wortels delven van de plan ten, die 't volgend jaar zullen bloeien. Het zijn namelijk in hoofdzaak tweejarige of overblijvende planten, die hun voedsel voorraad tegen den winter ophoopen in de wortels en 't is nog niet zoo heel lang ge leden, dat in tijden van nood de arme be volking die wortels uit den grond opgroef. Daar lees je wel van in oude historiën. Sommige van die planten zijn ook werkelijk b_evorderd tot echte moesplanten, andere zijn zelfs van vreemden oorsprong en uit moestuinen ontsnapt. Ik behoef maar te noemen de peen, de pastinaak en de cichorei, die op 't oogenblik de hoofdmassa leveren van den bloementooi die onze dijken siert. Op sommige plaatsen groeien zij met hun metgezellen zoo dicht, dat het grasgewas er niet tot zijn recht kan komen en zulke stukken worden dan niet eens gemaaid. Daar is het thans mooier dan in menigen goed verzorgden bloementuin. Boven ^op den dijk hebben de schermbloemen de over hand, daar bloeit de bereklauw met witte of lichtroode schermen van wel twee deci meter in middellijn op hooge ruige stengels ontspruitend uit grof maar sierlijk blad. Fijner zijn de pastinaken, wel recht en stram, maar ijl van stengel en de bloemen malsch groengeel in kleine vlakke schermen. En in de wereld, in alle landen, alle staten. Zooals ik zeide, het is een zeer belangrijk verslag van onzen Vrouwenraad en gaarne kom ik later, op enkele besprekingen en mededeelingen er in terug. Alleen voor het oogenblik een korte mededeeling uit het verslag van de vertegen woordigster in het Internationale Comit van Vrouwenkiesrecht. Als iets, dat zeker velen die de heftigheid, de opofferingen der suffragettes met belangstelling of spot volg den, zeer treffen zal, is zeker de belang rijke mededeeling dat de Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht in Londen, .zender den gewonen arbeid te verwaarloózen," het bureau gemaakt heeft tot een interna tionaal Steuncomitévoor vrouwen. Duizen den en nogmaals duizenden vrouwen en meisjes uit Duitschland, Oostenrijk en Honga rije zijn door de hulp van dat Steuncomit en steeds onder goed geleide, veilig naar haar vaderland teruggebracht en evenzoo vonden vele duizenden meisjes, die Engeland niet konden verlaten, hulp, steun en ver zorging door dit internationaal bureau. Toen in Oct. 1914 ons land overstroomd werd door Belgen, was het dit bureau dat de eerste zending voedsel en kleeding en geld zond voor de Belgische vluchtelingen. Ook was het nogmaals het Bestuur van den Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht dat, toen de wereldbrand, dien wij nu beleven, op het punt stond uit te breken, zich on middellijk met een schrijven naar de in Londen aanwezige gezanten van alle mogend heden richtte om hen met alle macht te inspireeren dit groote onheil te voorkomen. Het mocht niet baten, maar er zijn illu sies, en de vrouwen hebben reeds geleerd ze in daden om te zetten. Earth's flowers of illusion are kept eternally fresh. Keep that in mind and rejoice." C. A. WORP?ROLAND HOLST * * * De Fransche Vrouw en de Oorlog Zeker is er geen volk dat, zooals men weet, meer den naam van luchthartigheid, om niet te zeggen lichtzinnigheid, heeft dan het Fransche. In de romans, vooral die van het ancien régime en ook nog van veel later datum, worden de Fransche vrouwen voorgesteld als bij uitermate coquet, en onvatbaar voor hoogere indrukken dan het mondaine leven met zich brengt. Zeker is er geen tijd dan die waarin wij leven, meer geschikt om ook de andere en betere zijde van het vrouwelijk karakter onzer Fransche zusters te leeren kennen. Zoodra de droevige mare weerklonk van den vreeselijken oorlog, toonden de vrouwen in Frankrijk een moed en opofferingsgezind heid die aan het wonderbare grenst! Ik was onlangs in de gelegenheid uit den inhoud van het tijdschrift Ie bien Public!" de vele soorten van werkzaamheden te ver nemen, waarmede de Fransche vrouw den maatschappelijken, physieken en moreelen nood tracht te lenigen. Natuurlijk viel bij het uitbreken van den oorlog de keus van de flinksten onder haar op de verplegingsdienst. .Maar niet ieder is daarvoor geschikt, en velen kwamen teleurgesteld terug van de hospitalen, waar zij zich hadden aangemeld. Toen kwam de gedachte aan de uiterlijke verzorging bij haar op en al mochten ze dan niet bij de ziekbedden waken, de gezonden hadden haar hulp van noode. En overal ontstonden de tricoteuses. Een groot contrast met die van een eeuw geleden, die dien naam in het leven hadden geroepen door met de breikous post te vat ten in de nabijheid van de guillotine, om den doodstrijd der ontelbare slachtoffers uit dit vreeselijk revolutie tijdperk te verzwaren! De elegante en wufte Parisienne breidde thans mutsen en sokken en buikgordels en polsmoffen !... Maar de gewonden in de ziekenhuizen vroegen ook hun aandeel in de zorg der vrouw! En zoo togen des morgens de tricoteuses" naar de hospitalen en gingen naar de bedden der gewonden en spraken met hen. IIIIIIIIMMIIIIIIIMIIIIMMIIMIIIlHIIIIIIIIIMIIIIlllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIMMIln Bloeischerm van peen, bovenzijde. In 't midden het raadselachtige purperen omwindsel nog fijner is de peen, met zijn smal grijsgroen gebladerte en bloemenmassa's als kantwerk, die we straks meer van nabij zullen bezien. Bij dit wit en rose en lichtgeel komen nu de sterkere kleuren: helder blauw van groote stralende cichoreibloemen in donker blauw bij violet af van de veldsalie met zijn lange pluimen van zonderling gevormde groote lipbloemen. Cichorei en salie zijn planten, die de Hollanders zelden of nooit echt wild te zien krijgen, doch langs onze groote rivieren groeien ze in milde overvloed en nog ver van hun oevers wijzen ze soms de plekken aan, waar in lang vervlogen tijden een rivierarm zijn weg vond. Dezelfde beteekenis heeft ook het stalkruid dat graag aan den buitenberm van den dijk zijn talrijke frisch roode vlinderbloemen vertoont. Daar naast komen weer groepen van de grijze kruisdistel, den bleeken verwant van de Klee.ding van de Maand Teekening voor de Amsterdammer" van Rie Cramer A Tennispakje van fijn, wit lersch linnen met festons in matgroen. Rok van vijf banen, onder en boven gefestonneerd, en om 't middel ingehaald met groen zijden lint. B Sportkostuum van breed-gestreepte stof. Witte spencer opgemaakt met dezelfde stof en bijpassend ceintuur. Muts met witte rand en roosjes in kleur. En als deze naar een der geliefden thuis wilden schrijven, maar machteloos waren dit te doen, dan zette de bezoekster zich nee en schreef hetgeen de gewonde dicteerde. Velen komen er ook de couranten voor lezen, en als ze een photo van de woon plaats der verpleegden kunnen machtig wor den, dan brengen ze die aan den, ach, zoo dikwijls voor zijn leven geknakten jongen man. Nog een taak heeft de vrouw uit een land door den oorlog geteisterd te vervullen. Hoevelen zijn er die als gevangene een troosteloos leven lijden, en ver van bloedverwanten en vrienden, niet bij machte zijn hun betrekkingen te melden waar zij zich bevinden. Ook hier treedt de Fransche vrouw op als trait-d'union. Zij gaat naar de gevangenkampen en door haar ko men de geïsoleerden met hun betrekkingen in schriftelijke aanraking. Maar ook zijn er vele moeders, zusters en echtgenooten die, o zoo graag eens een postpakket zouden zenden met versnaperin gen voor de soldaten aan het front, maar niet weten hoe dit te doen. Welnu de dame" die ze bezoekt zal voor alles zorgen en de eenvoudige vrouwen die vaak zelfs niet schrijven kunnen, vertrouwen hun schatten," gekocht voor de geliefde strijders gaarne aan haar toe. Ook de brieven die van het front komen moeten beantwoord worden, en ziet, wederom staan handen gereed om de eenvoudige woorden gevloeid uit het hart neer te zetten op het papier! In de dorpen, alwaar de dienst gestaakt werd omdat de pastoor mede is uitgetrok ken, voelen de eenvoudige bewoners zoo'n iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiimmiiiiiinii beroemde blauwe zeedistel, die zooveel van dagjesmenschen en domme bloemenplukkers te lijden heeft. Die grijze kruisdistel mist de fijne blauwe kleuren, maar hij is 't be kijken toch nog altijd dubbel waard, al was 't alleen om zijn mooi regelmatige vertakking. Nu komen nog kruiskruiden van allerlei soort, hoog van stengel en rijk bloeiend met groote tuilen van gele stralende bloe men, het boerenwormkruid of reinevaar met zijn h'jnverdeeld blad en gele knoopjesbloemen, duizendblad in twee soorten, het hooge sorbenkruid met roode bloemhoofdjes en vooral niet te vergeten de weegbree met zijn prachtige lange fijn gekleurde aren. Ik weet plekken langs onze rivieren, waar al die bloemen en nog meer in grooten over vloed bij elkaar staan op een oppervlakte van enkele honderden vierkante meters en 't ziet daar zoo bont als op de mooiste Alpenwei. Als nu de generaal voor zijn varkens de wortels van peen en pastinaak en cichorei liet opgraven, dan veranderde zoo'n plek al licht in gewoon grasland, wat nog voordeelig zou zijn op de koop toe, maar ik prefereer de bloemen en hoop, dat wij nooit tot zoo'n schraperige opvatting behoeven te vervallen. Het spreekt van zelf, dat op zonnige zomerdagen die bloemen een menigte in secten aanlokken. Den heelen dag, vooral in de morgenuren wemelt het er thans van vlinders, vliegen, bijen en wespen in velerlei soort vooral thans, nu van verschillende vlinders de zomergeneratie juist aan den pophuid is ontsnapt en nu de bevolkingen der hommel- en wespennesten op hun tal rijkst zijn. Al die bloemen, behalve de salie, hebben honig, die gemakkelijk of zelfs zeer gemakkelijk te bereiken is. Een scherm van bereklauw of peen krijgt bezoekers van allerlei soort. Die vinden daar een waar luilekkerland, het heele bloemscherm vormt een vloer, waar van iedere tegel een drinkbak bevat. Daar wan delen ze dan: weekschildkevers met roode en met zwarte vleugels, geelgroene haantjes, kleurige vliegen en vlugge wespen, aardig is het, om te zien, hoe ze de honig lekken van het dikke schijfje op den stamper en hoe ze al rondwandelend de helmknoppen aanraken en stuifmeel aan hun lichaam krij gen. Elk peenbloempje heeft vijf meeldraden, die ontwikkelen zich achtereenvolgens; als 't bloempje pas open is strekt zich de eerste leegte, omdat zij elke geestelijke toespraak missen! Welnu, vrouwen van goeden stand, behoorende tot de Ver. Les Amies de la Jeune Fille," komen des Zondags toespraken hou den voor de eenvoudige zielen die, bij zoo veel ellende toch nog hun Godsvertrouwen niet hebben verloren, en gesterkt door den dienst het harde leven met meer moed aan vaarden. Ook voor de kinderen werd op vele plaat sen een Zondagschool geopend, die druk wordt bezecht. Lijkdiensten worden op verzoek van de familieleden van de afgestorvene vaak bij afwezigheid van den pastoor door de Amies" gehouden. Het is eigenaardig en bewonderenswaardig op te merken, hoe flink en snel het aan passingsvermogen der Fransche vrouw is. En steeds gaat het voorwaarts! De ijver verzwakt niet door den langen duur van den oorlog; integendeel iederen dag, ieder uur komen nieuwe hulpkrachten zich aanbieden. Als de stelregel voor de vrouw: Haar plaats is aan den haard, en al wat daar verre van is, is uit den booze!" nog van toepassing was geweest, dan zouden vele wonden ongeheeld, velen door ellende zijn omgekomen, en menig stervende een harden dood hebben gehad! Als er een tijdperk in de geschiedenis is, waarin de krachten der vrouw die veel te lang door den druk der tijden sluimerend werden ge houden, schitterend als een kapel uit haar windselen zijn te voorschijn getreden, dan is het wel in dezen droeven tijd! De vrouwen ten minste hebben tot stand gebracht en brengen nog dagelijks offers, die men, naar het heet, van de luchthartige en van die voor het genot levende sekse nooit zou hebben verwacht! H. VAN DE MOER * * * Klompjesdag Iedereen zal zeker met genoegen vernomen hebben dat er in de maand Augustus weer een klompjesdag komt; 't is te hopen dat er weer voor een heel grootbedrag aan miniatuurklompjes verkocht worden zal, omdat dit geld dan weer ten goede komt aan ons arme schoolkind. Wat wordt er reeds veel voor onze arme kleinen gedaan en toch nog steeds niet genoeg. Want bij die klompen die aan de kinderen worden verstrekt, behooren toch in de rste plaats wollen kousen. Daarop wil ik nu even de aandacht ves tigen. Toen 't vorig jaar de oproep kwam aan onze Nederlandsche vrouwen en meisjes om voor onze jongens, die in 't leger waren, sokken te breien, toen stond heel jong en oud Holland op en beijverde zich zooveel mogelijk paren sokken te sturen aan de dames van de verschillende comités. Zij die vroeger nooit breipennen hadden gehanteerd, zag men nu overal met de kous gewapend, op avondjes, thee's, ja zelfs aan de koffietafel heb ik gezien dat dames en meisjes bezig waren, om toch vooral ieder oogenblik te gebruiken. En wat was 't resultaat l 't Was in een woord schitterend! Bij duizenden paren werden de sokken ingeleverd. Zouden nu diezelfde comité's niet kunnen werkzaam blijven en in plaats van sokken, schoolkousen verzamelen voor onze kinderen van 2 tot 10 jaar, want na die leeftijd kun nen de kinderen uit 't volk reeds zelf de hand uit de mouw steken. Wat zullen we dan een massa gelukkige kinderoogen kun nen zien, want wat is heerlijker dan warme voetjes. Komt moeders en dochters begint in uw vacantie aan wollen kousjes, laat ook nu weer geen oogenblik uw nijvere handen rusten, maar voorziet in een heel groote behoefte en zend duizenden paren kousjes. Alle hoofdonderwijzers der 1ste klas scholen zullen zeker met blijdschap uwe gaven in ontvangst nemen en verdeelen onder de kinderen die ze 't meest noodig hebben. Nu niet enkel met Sint Nicolaas of Kerstmis maar zoodra 't natte, gure weer aanvangt, moeten ze klaar liggen. Van harte wensch ik dat er aan mijn verBloeischerm van peen, onderzijde, met het groote omwindsel mceldraad, de vier andere zijn dan nog ineengerold verscholen tusschen de kroonblaadjes, die ook al gekromd zijn. De bui tenste kroonblaadjes van de buitenste bloemp jes van 't scherm zijn grooter dan de andere ze stralen." Dit verschijnsel komt min of meer bij alle schermbloemen voor, bij de bereklauw sterker dan bij de peen en wordt opgevat als een middel, om de schermen beter in 't oog te doen vallen, wat vooral bij alleenstaande planten van nut kan zijn. Volgens de blijmoedige opvatting van honderd jaar geleden zou ieder verschijnsel, iedere bijzonderheid van 't planten en dieren organisme zijn bijzondere beteekenis hebben. Sprengel ging zoover om te beweren, dat ieder haartje zijn doel had. Tegenwoordig denken de geleerden daar anders over, en het rechte weet niemand er van, we wan delen nog steeds in raadselen. Een van de aardigste raadsels is het purperroode bloempje midden in het peenscherm, soms ontbreekt zoek zal voldaan worden; menige moeder zal daardoor den winter met minder zorgen tegemoet gaan. ILNA 'v (s? Ons Kookboek VERFRISSCHENDE DRANKEN. SlNAASAPPELENAZIJN. De sinaasappelen afborstelen, daarna met een scherp dun mes het oranje afschillen, zonder iets van het wit mee te nemen. Deze schilletjes telkens als men er weer eenige heeft in aen goedsluitend stopfleschje doen. Hierop een scheutje wijnazijn gieten van zeer goede qualiteit en zorgen, ook als het fleschje vol is, dat de schilletjes steeds onderstaan. Zomers heefjt men op deze wijze een frissche essence in voorraad, waar van een theelepeltje in een glas suikerwater voldoende is om een lekkere limonade te maken. A. R.-N. KARNEMELKKOEKJES. l liter karnemelk, l pond zelfrijzendbakmeel flink met elkander vermengen tot er geen klontjes meer in zijn. Daarna heel dun in de koekenpan in reuzel bakken. T. B.-B. SCHUIMPJES. Men gebruikt voor schuimpjes alleen eiwit, en op ieder ei rekent men 50 gr. poeder suiker Op 5 eiwitten neemt men 250 gr. poeder suiker. Roer het wit door de suiker na deze te hebben gezeefd en klopt het gedurende ongeveer een half uur heel regelmatig op de kachel, tot het goed stijf en mooi wit is. Een platte blikken bakplaat wordt inge wreven met boter. Daarop legt men met een lepeltje kleine hoopjes eiwit, mooi gedraaid, zet ze in den matig verwarmden kacheloven, en laat ze daarin staan tot ze droog zijn. Lekker is, als het stijfgeklopte eiwit ge reed is, er wat stukjes gepelde noten of hazelnoten door te roeren (niet onder het kloppen). Op elk schuimpje kan men vór ze in den oven gaan, een zilver-pilletje leggen. T. W. **? ^tf ^C* Verzoeke alle stukken voor de rubriek Voor Vrouwen" in te zenden Koninginneweg 93, Haarlem. IMIIIIIIHUHIIIUHHIIHIMIIIIIIIIIIIIHIlllllllllHnHIMHIIIIIIUIIHHIIIIIIIH No. l ? 88. No. 2 / 129.50 No. 3 / 195. H. MEIJER, Koningsplein, Amsterdam. l Baby-Artikelen. het, soms vindt ge er meer dan een, zelfs wel een heel schermpje van die purperen bloempjes. Op onze foto is het ook heel duidelijk te zien: een donker bloempje mid den in het scherm. Dat bloempje heeft al wat hoofdbrekens bezorgd aan de liefhebbers van verklaringen. Waarvoor zou dat nu dienen. Veelal bevat het goede stampers en meeldraden, maar dik wijls ook is het nog rudimentair en kan dan natuurlijk op zichzelf niets uitwerken. Som migen meenden dat de zichtbaarheid van 't scherm erdoor bevorderd werd: een cirkel met een stip in 't raiddenpunt zie je makke lijker dan een zonder, 't Is alleen maar jammer dat 't purperen bloempje meestal onder de naastliggende witte verborgen is. Een ander bedacht weer, dat dat donkere dingetje een spin of een insect moest nabootsen en dat daardoor andere insecten zouden worden aangelokt of afgeschrikt, maar uit niets blijkt, dat die peen voor bepaalde insecten voor keur of afkeer zou koesteren. De eene ver klaring is al even futiel als de andere en ik vrees dat elke andere, die wij erbij zou den kunnen bedenken al even weinig waarde zou hebben. Dat neemt niet weg dat ik altijd met bijzondere belangstelling naar dat bloempje kijk evenals naar de prachtige groote omwindsels die het peenscherm aan de buitenzijde omgeven. Die omwindsels en omwindseltjes zijn bij de schermbloemen zeer verschillend, bij sommige ontbreken ze ;eheel, bij andere gedeeltelijk, soms zijn ze lein, soms zeer groot en de peen heeft de mooiste. Tijdens de bloei maakt het scherm bewegingen, eerst is 't omlaag gebogen, dan omhoog gericht, soms uitgespreid, dan weer ineengerold en 't is zeer interessant om na te gaan welke invloed de wisseling van dag en nacht, de weersgesteldheid en het verloop van den bloei op deze bewegingen uitoefe nen. Zoo wordt die peen dan, in plaats van minderwaardig varkensvoer of een gede classeerde moestuinplant een bron van studie 'en genoegen gedurende zonnige vacantiedagen en warme zomeravonden. Wanneer hij met al de gasten die hij lokt nog geen afleiding genoeg verschaft, dan rest nog altijd de uitkijk over de bloemrijke dijkberm naar de kronkelende rivier. JAC. P. THIJSSE

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl