Historisch Archief 1877-1940
24 Oct. '15. No. 2000
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
De teekenaar zwijgt, de meid van de
buren zingt.
Korte stilte.
Dan een confusie van stemmen, waaruit
ten slotte een denkbeeld, wellicht kruising
van twee auderen, voortkomt.
Dikwijls is deze kruising zókunstmatig
en veelvuldig, dat het resultaat v;ij onher
kenbaar is, veel te veel ledematen heeft, en,
soms, kop noch staart vertoont.
Dit is het gevaarlijke punt.
Het wangedrocht staat er, en alle détails
geven aanleiding tot veelzijdigen afkeer.
Het is kwart voor vijven.
Het wangedrocht wordt afgemaakt.
De teekenaar zwijgt.
Eennieuwdenkbeeldjzwijgendeinstemming,
verwachting... in ieders brein wordt de
kiem snel ontwikkeld tot een product, dat,
bij de geboorte er van verwonderlijk ver
schillend is opgegroeid in de diverse
geestelijke couveuses.
Een ervan, het best geproportioneerde
wordt den teekenaar voorgelegd.
.Fataal moment; spanning in de atmosfeer.
Wij zullen het doorsnee-geval nemen:
De teekenaar- houdt de hand luisterend
voor het por, en zegt: Wat?"
Natuurlijk komt het ook voor dat hij
Neen" zegt, of jawel, maar...", of lachend
De Vertegenwoordigers der Kamers van Koophandel en Fabrieken
op audiëntie bij de Regentes
24 Juli 1898 ^ EU Bijlage van het 1100e nr.
r 7
MARS: Mercurius aan het Hof... Zoo'n bedelaar durft wat."
Kuypers Politiek en de Katholieke Partij
24 April 1907 Bijlage van het 1400e nr.
DE KATHOLIEKE PARTIJ (fluisterend tot Kuyper): Die daar behoeft het niet 1e
hooren ; en ik zal, net zoo goed als van de hooger-onderwijs-pudding, ook van deze
twee het noodige slikken, omdat jij het bent maar als je soms mocht denken,
dat ik ze lekker vind, vergis je je danig."
23 Febr. 1908
Kolkman
Het gezellig Onder-onsje
Bijlage van het 1600e nr.
Heemskerk De S.ivurnin Loliman
DE SAVORNIN LOHMAN : Naatje, doe dat beest even weg."
Coalitie Kerstmis
4 Dec. 1911
Bijlage van het ISCOe nr.
HEEMSKERK : De vrome herdertjes van het heden optrekkend naar het licht
van Belhlehem
zijn potlood grijpt, goedmoedig knikkend ...
maar dit alles zijn uitzonderingsgevallen.
Doorgaans zegt hij: Wat?"
En terwijl het geval nog eens uiteen gezet
wordt, waarbij iedereen scherp oplet of geen
ontijdige kruising 'meer heeft plaats gehad,
kijkt hij, het hoi,fd schuin, naar de zoldering
als een luisterende vogel.
Dan zijn er weer twee gevallen mogelij k:
of de teekenaar zegt, doelend op een der
1999 vorige platen: die is er al eens bijna
net zoo geweest l"
Of hij zet er, geestelijk, een geestig lijntje bij.
Hij grijpt het boek, het afwezige potlood
wordt vervangen, en hij gaat aan htt werk.
Ondertusschen is men geraakt tot een nieuw
denkbeeld wauvan de geboorte plaats ge
had heeft uit de meest intieme harmonie
des geestes.
Braakensjek!"
De teekenaar kijkt op.
Hij staakt enkele oogenblikken het werk,
en kijkt rond: dan vraagt hij:
Voor de kleine plaat?"
Niemand durft te zeggen, dat het denk
beeld ook geschikt is voor de groote plaat,
waaraan hij reeds bezig is maar, tesamen
gevoelt men zich machtig eens, en men
lacht, zelfvoldaan, bewonderend, waardee
rend en om-ook-te-lachen om het goede
denkbeeld.
Men knikt elkander toe en aanvaardt grif
elkanders verfraaiingen, totdat ten slotte een
heel Panorama onstaat van wijden omvang
en strekking.
De teekenaar, duizelend van het wijde
project, werkt snel zijn oorspronkelijke schets
af: kopjes, beentjes, gebaren, tenslotte een
entourage.
De schets gaat rond. Tevreden gebrom.
Dan de quaestie van wie-er-nog-meer-bij
moet. Tientallen namen ratelen voort als een
mitrailleur.
Bezweerend heft de teekenaar den arm
op... de keuze komt tot stand.
Een voorbeeld ?
De wereldoorlog staat op uitbarsten.
Braakensiek verschijnt ter vergadering, vol
van zijn plan, dat hij zich haast te opperen:
Europa, een vrouw, luistert aan den
bodem naar zacht, onheilspellend gerommel!"
De romantiek kittelt langs het ruggemerg
der redacteuren.
Goedkeuring.
Helaas heeft de teekenaar het ongeluk
om verduidelijkend te zeggen:
Vulcanisch gerommel, de Vesuvius!"
Stemmen der redacteuren :
Napels."
De baai."
Een landschap!"
Decoratief!"
Twee vechtende Italianen op den voor
grond... onlusten in Italië!"
De teekenaar zelve heeft den stroom ont
ketend, en zwijgt ontzet.
De een belooft hem een landschap te
zenden, de ander een ander gezicht op
Napels.
Maar heeren," zucht hij eindelijk... het
is geen Panorama!"
Hij gevoelt zijn romantisch voorstel
vergaan...
Arme teekenaar! Wanneer hij maar vrij is,
zijne idee kan uitjuichen op het papier, dan
is hij gelukkig... n wanneer hij
Amsterdamsche dingen mag teekenen.
Op de plaats waar eenmaal Naatje Vrijheid
stond (gij herinnert u den plaat) is nu een
poppenkast!
Braakensiek wil die teekenen!
Instemming; men voegt erbij:
a. Het koninklijk paleis,
b. bekende beurstypen,
r. Naatje zelf,
d. de Nederlandsche maagd ...
Meneeren, de plaat kan maar aan n
kant van het papier... de rest kan niet van
achteren.
Arme teekenaar!
Hij redt zich echter.
En zoo was het altijd.
Hij herinnert zich met een vaag lachje de
de eerste platen.
Proefballonnetjes" noemt hij ze; een kijkje
op de beurs, van Maurik wijst de typen
aan, concertgebouw, congressen ... en later,
op de Koo's drijven ook politieke platen.
Uit den tijd dat Braakensiek's teekenen
zich van het huidige onderscheidde in de
nuance die er is tusschen reportage en
groot-journalistiek, dateert de nachtmerrie
die hem ook nu nog zoo bijster kan hinderen,
dat is het teekenen op den steen, waarop
hij in negatief zijn plaat overbrengt.
Wat blijft er van een impressie, een raak
lijntje, als je er (aan gaat peuteren... het
moet copieeren in negatief, netjes zooals
het er staat? En diesteen lacht hij heb
ik mij zelf aan het been gebonden... het
was mijn eigen voorstel indertijd!...
Het grootst was mijn wanhoop, toen hij
ziek was... de eenige maal.
Men verzocht hem om een zelfportret.
Thuis, koortsig, het was in de
influenzatijd van 1890?zette hij zich voor den spie
gel, en teekende zich, temidden van fleschjes
en glazen vol medicijn ...
Er wordt gebeld... de steen wordt ge
haald, de drukpers kan niet wachten ...
Hij is wanhopig... het portret lijkt niet.
Een laatste proef: de kruier komt binnen.
Wie is het?" vraagt schijnbaar onver
schillig de teekenaar.
O, sprekend!" doet de kippige kruier.
Wie?"
Dokter Kuyper natuurlijk!"
Tableau.
Ondertusschen maakte de plaat opgang,
en deed veel kaartjes met wenschen voor
een spoedigen beterschap in Braakensiek's
bus geraken...
Van het roezige politieke verleden kan
hij u veel vertellen... en zijn teekenstift
was dan ook als de pen van een journalist.
Als men maar begrijpen wil, zucht hij,
dat alles wat je schrijven kan niet
geteekend kan worden...
Een denkbeeld, goed! Ik maak er wat van
als er een
warring...
Vrijheid l
plaat in zit... maar geen
verEn nu, om op ons tooneelspel terug te komen,
het chapitre van den kleinen plaat, die, na
druk besproken te zijn den teekenaar wordt
voorgetooverd; het Panorama-project wordt
ontspannen en, geleidelijk verkleint het
zich binnen de afmetingen van 19 bij 14
centimeters.
Weer een schets, glimlach, krabbel, krab
bel, streep Enzoovoorts heeren "
Een der couranten, gewikkeld om het
rolletje verdwijnt met den teekenaar vaneth
tooneel, en, terwijl tasschen openknippen
en ritselende documenten van hand tot hand
gaan, zakt het scherm over het eerste bedrijf.
Het tweede bedrijf bestaat uit twee
tooneelen:
Het eerste is stil spel: de teekenaar aan
den arbeid... sssst!... wij stooren niet.
Het tweede tooneel is geheel technisch,
en lost zich op in het verschijnen van de
platen zooals zij hier voor u liggen
De epiloog ten slotte:
Geen apotheose, geen rust of bevredi
ging ... een eindelooze reeks reprises wacht.
Op Dinsdagnamiddagen, wanneer ge op
uw sociëteiten of jours de gezelligheid des
daags gevoelt culmineeren ... dan treden
weer tezamen de medespelenden in dit spel
tot herhaling in eeuwige variatie er van;
het blijft opgedragen aan den bescheiden
hoofdpersoon.
Zijn optreden is als dat van een
acteur in de bioscope; bij geruchte, een
enkelen maal slechts persoonlijk, bereiken
hem de ovaties, de waardeeringen van het
publiek voor wier oogen hij verschijnt,
overal tegelijk in duizendvoudige gelijkheid.
En terwijl zijn arbeid onder de oogen komt
van honderden, tegelijk, zit hij vér van het
geroes der menigte, en rust wat uit, de
brave, voor het volgend optreden in intiemen
kring
H. SALOMONSON
Een nieuwe uitgave van de bekende teekening van Keizer Wilhelm II
24 Juni 1900
Bijlage van het 1200 nr.
25 Maart 1906
CONFUCIUS : Volkeren van Azië verdedigt uwe heilige goederen."
De Conferentie te Algeciras
Bijlage van het 1500 nr.
23 Jan. 1910
2..'. l En winnen zal je het toch niet."
De jonge Engelsche Democratie
Bijlage van het 1700e nr.
23 Nov. 1913
Douwes Dekker
Knijp het dier maar dood, Asquith
De Inlandsdie Karbouw
Bijlage van het 1900e nr.
Vlieden B"ng:uuxlt Srhetirer
V:in r>e\?tpr Min. Plevte
HAAÜSCH RtviJENUMMER: November Slachtmaand