21 Nov. '15. No. 2004 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND Zuigelingenzorg en Poppententoonstelling Hoe is het mogelijk, dat een vereeniging als: De Amsterdamsche Vereeniging voor Zuigelingenzorg" sinds l October geen geld meer in kas heeft? t«?Als er geen hulp noodig was, ja dan! Maar juist het omgekeerde is het geval. In dit noodlottig rampjaar wordt immers meer armoede geleden dan anders, en dus ook voor meer zuigelingen de gratis-hulp der doktoren van Zuigelingenzorg ingeroepen. Bovengenoemde vereeniging - die op het oogenblik minstens f 350 per maand uit geeft biedt ons de gelegenheid om dezen grooten weldaad aan de maatschappij en aan onze naasten te bewijzen, dat een deel der jonggeborenen lichamelijk beter verzorgd mobilisatie haren man die in dienst moest. En druk, dat het is l Eiken middag worden zoo ongeveer twintig moeders geholpen. Dit jaar bedraagt het aantal nieuwe inge schreven moeders reeds 720 en werden 5160 gratis consulten gegeven. Aan de inrichting is ook een melkkeuken verbonden, waar de moeders op recept van den dokter en tegen een betaling in verhouding tot haar draagkracht de melk voor haar zieke kindje kunnen laten klaarmaken. Natuurlijk wordt daartoe slechts in het alleruiterste geval overgegaan, wanneer n.l. overtuigend is gebleken, dat borstvoeding absoluut on mogelijk is. Met dat al worden er een 1200 L. melk per maand klaargemaakt, melk voor zoowat 60 kinderen per dag. Verder geven de doktoren elk jaar een cursus voor moeders in het verzorgen van den zuigeling. Deze avondcursus wordt ge volgd door een naaicursus, waar ze de popperige kleertjes voor haar jongste kunnen leeren maken. Dat is nog niet genoeg: meer nog doet de Vereeniging voor de aan haar zorg toevertiouwde zuigelingen: zij heeft een ver pleegster aangesteld, die niet alleen op het Een kijkje in het historische poppen-slaapvertrek wordt en daardoor minder kans op sterven heeft. En hoe meer wij geven, des te tneer kindertjes redden we van een anders wissen dood of een leven vol ziekte en ellende. Hoe nu te verklaren, dat er geen geld meer beschikbaar is om hiervoor te werken ? En dan terwijl het den ingewijden eiken dag duidelijker wordt, dat het dringend noodig is om een tweede consultatiebureau op te richten b.v. in de Plantagebuurt, om van de kleine veranderingen en verbeteringen in het thans bestaande bureau niet te spre ken. Want wat is het geval: het Consul tatiebureau op de Prinsengracht 266, waar dagelijks twee doktoren zitting houden, is voor een groote stad als Amsterdam natuur lijk niet afdoende. Hoe willen de arme moeders, die het toch al zoo druk hebben en moeilijk van huis kunnen, tijd vinden om met haar zieke kindje naar de Prinsengracht te komen, als ze eetst een half uur moeten loopen, voor ,ze er zijn ? Daarbij komt nop, spreekuur helpt, maar wier voornaamste taak het is om de moeders te bezoeken, om te zien of de voorschriften worden nagevolgd en verder haar met raad en daad ter zijde staan. Die zuster kan haar taak niet af. Er moet noodig een tweede bijkomen. Er is in het geheel geen geld meer; voorlpopig kan daar dus niets van komen, tenzij tenzij de Poppententoonstelling veel geld in het laadje brengt. Tenzij velen zich ge drongen voelen deze vereeniging blijvend te steunen, tenzij warme harten en milde beurzen zich openen en een flink bedrag gestuurd wordt naar de Vereeniging voor Zuigelingenzorg, wier voorzitter prof. Hector Treub en penningmeester dr. B.Slingenberg is. De Poppententoonstelling Als symbool van wat men hier beoogt, staan in een groote vitrine in de antiekzaal de de chique poppedames als peettantes om een arm zuigelingetje geschaard en kijken De poppendame in 't ouderwetsche pronksalet dat ze eenmaal aangekomen haarbeurt moeten afwachten, want het spreekuur wordt zér druk bezocht. Op die manier is ze een heelen middag kwijt. Herhaaldelijk komt het voor, dat zoo'n vérafwonende moeder, die, als haar kindje sukkelt, als met magnetische kracht wordt getrokken naar de plaats, waar van ze heil verwacht, zich eenmaal den langen tocht getroost, maar meteen te veel wordt afgeschrikt om haar bezoek te her halen. , Wat jammer is. Want mogelijk is daarbij meteen kindjes eehige kans op herstel ver keken. Eiken middag om 2 uur houden twee geneesheeren spreekuur op de Prinsengracht, waarbij iedereen, die raad wil inwinnen om trent alles wat een zieken zuigeling betreft, welkom is. Op het oogenblik zijn beide dok toren toevallig vrouwelijke geneesheeren: Mevr. StSrke-Polenaar en Mev. HeijbroekD'Ancona. De laatste vervangt sinds de toe, hoe het kindje het maakt. Dat kleine wichtje in witte doeken zal elke bezoeker eraan herinneren, dat deze tentoonstelling werd georganiseerd, dat vele handen in be weging kwamen en men geen moeite te veel achtte om zooveel mogelijk geld bijeen te zamelen voor arme stakkerds van kin deren, die het zoo bitter noodig hebben. Een aardige en interessante expositie is het geworden. Er is veel moois, veel merk waardigs en veel, dat op ons gevoel voor humor werkt. Het geheel is in drie groepen verdeeld: de antieke afdeeling, waarvoor de inzendin gen in bruikleen werden afgestaan door par ticulieren, antiquairs, musea e.d., de moderne afdeeling en de eveneens moderne afdeeling voor verloting en verkoop. H. M. de Koningin en H. M. de Koningin Moeder zonden verschillende poppen voor dfr^,:eerste groep in: drie merkwaardige Chtoeezen en een vitrine vol poppen in 'ongensspeelgoed De ophaalbrug op de tentoonstelling De Volendamsche ter tentoonstelling allerlei kleederdrachten. Een complete huisinrichting zond mevr. Josephus Jitia?Wertheim uit Den Haag en ziet hoe keurig en toch in de fijnste bijzon derheden deze poppenliamers van de grooten zijn afgekeken. Die huiskamer met zijn zwarte gebeeldhouwde meubeltjes met paarlemoer ingelegd, is een voorbeeld van antieke handnijverheid, de eiken trekmangel op zolder en de miniatuur pers zien er even degelijk uit als gewoonlijk hun volwassen zusters. De inzending van irevr. Obreen is zoo merkwaardig, dat men deze over verschil lende vitrinen verdeelde. Maar de mooiste oude poppen stuurde Lizzy Ansingh, die wel zoo goed was een tijdje enkele van gen, omdat de gelegenheid zich wel niet spoedig meer zal voordoen, om al die curiositeiten nog eens te bezichtigen. Toos BRONDGEEST Over Boeken Dezer dagen is in druk verschenen het lijvig Verslag van het Internatio naal Vrouwencongres. Het is een uitgave van het International Committee of Women for Permanent Peace", opgericht tijdens het congres in den Haag van 28 April tot l Mei 1915. De prijs is gesteldop/1.50. Voor haar die belang stellen in de ernstige besprekingen destijds in den Haag gehouden en aldaar niet konden tegenwoordig zijn, is dit verslag waarin al het gesprokene geboekt staat een lezenswaardig boek. Voor haar die het congres geheel of ten deele medemaakte is het een boek een herinnering met menige schoone bladzijde. Het verslag is geïllustreerd. Aanvragen tot toezending te richten tot mej. Rosa Manus, Parklaan 15, Amsterdam. Het boekje De verkoopster in M an uf a et u urzaken en zaken van M o d e-A r t i k e l e n is een uitgave van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid. Het werd geschreven door Anna Polak, directrice van het Bureau, en vestigt den blik op het arbeidsleven van een bepaalde categorie van arbeidsters, welk bestaan aan een diepgaand onderzoek werd onderworpen. Het plan bestaat om dit eerste onderzoek door meerdere te laten volgen. ' Omtrent 2000 verkoopsters werden de gewenschte inlichtingen ingewonnen, dat is ongeveer 30 pCt. van de in deze vakken betrokken personen. Het werk werd verricht met tal van mede werksters in de voornaamste steden van ons land. Het ingewonnen onderzoek handelt over: den duur van den arbeid, de belooning van den arbeid, overige arbeidsvoorwaarden, werkzaamheden der verkoopster, ontwik keling der verkoopster, klachten van de werkneemster, verbetering der arbeidsvoor waarden, verhooging der vakbekwaamheid. Een groepje Ka'the Kruse poppen haar modellen af te staan. Heel statige markiezinnetjes en deftige ouderwetsche matrones, sierlijke porceleinen poppen met fijne gezichten vol uitdrukking en lange aristo cratische handen. Interessant is deze afdee ling door het zuivere beeld, dat wij er door krijgen van het speelgoed van onze groot ouders. In de eerste plaats blijkt er uit, dat het veel solider was dan het moderne en dat men er ook veel meer tijd en moeite voor over had. Maar... 't zal vroeger ook wel een dankbaarder werk zijn geweest om speelgoed te maken en te geven, toen men er bijna zeker van was, dat een zeven- of dikwijls zelfs een twaalftal kinderen ach tereen er mee spelen zou. Toen moet het de moeide waard zijn geweest om moe ders linnenkast met zwaar koperbeslag in het klein volkomen getrouw te laten nama ken; om een schrijfbureautje van nog geen meter hoog te laten timmeren zoo hechten sterk, dat het tegen een modern grootemenschenbureau opweegt. Kunstenaars komt en ziet, hoe onze groot ouders schoonheid wisten aan te brengen in de kinderkamer. Allerlei grappige dingen zijn op de ouderwetsche afdeeling te zien, te veel om op te noemen. Hier bekijken we een komiek popje in een stoel, stijf inge pakt, zooals men dat vroeger deed; 'tteere kinderhoofdje verstopt in strooken van de een of andere onmogelijk zware soort stof; daar trekt een vierkant glazen kistje, goudomlijst en vol met rare verkleurde popjes en tafeltjes, beestjes en stoeltjes de aan dacht: 't zou de geboorte van 't kindeke Jezus kunnen zijn, maar evengoed ook wat anders. In een anderen hoek lachen we om een poppebed, dat dichtgeklapt kan worden en er dan uitziet als een kast, en ginds staan we even in stille bewondering voor een groepje Chineesche popjes zóprachtig van kleur en met zulke fijne geborduurde ge waden, dat het ons stil maakt van eerbied voor zógroote schoonheid. In de moderne afdeelingen voelen we ons natuurlijk meer thuis en daar kunnen we ook naar hartelust al die mooie dingen koopen, die nijvere handen voor het goede doel hebben gemaakt. Wat een genot voor de kinderen om daar wat uit te mogen zoeken. Trouwens de kinderen zullen hun pleizier niet op kunnen, als moeder ze naar deze tentoonstelling meeneemt. En op Woensdag- en Zaterdagmiddag kan dat jonge volkje zelfs ter expositie gaan. Voor de kinderen een ongekende vreugd en voor ons ouderen onbetaalbaar om dat te gaan zien, dat grappige gedoe van wezentjes, die zich tegenover de poppen natuurlijk vol wassen voelen, Verschillende vermakelijkheden zijn er voor kinderen (poppekast) en voor ouderen (chat noir), die gelegenheid geven nog eens extra gul te zijn. De verloting is de moeite waard, want de prijzen zijn mooi gekozen. Een aparte verloting vormt een ziekenzaal, ingezonden door de verpleegsters van het Opleidingshuis der Boerhaavekliniek; alles volkomen natuurgetrouw tot de thermometers en de electrische lampjes toe. Een kostelijk stuk werk. De tentoonstelling in het Stedelijk Museum is open van 19?25 November van 2-5 uur en tevens Vrijdag- en Maandagavond. Zij behooit ook daarom tot de bezienswaardiDe enquête op dit gebied verdient de aan dacht van velen. * * * Mededeeling Dr, G. J. Heering, predikant bij de Remonstrantsche gemeente te Arnhem was zoo vriendelijk ons mede te deelen dat in het nummer van 14 November een onvolledig heid en onjuistheid zijn ingeslopen. Onvolledigheid (Rubriek Van alles wat", 2e bericht). De Remonstrantsche Gemeente te Dord recht was de eerste der Broederschap die reeds 16 jaar geleden in haar reglementen bepaalde dat een vrouw in 't kerkbestuur mocht worden gekozen. Drie jaar geleden had zoodanige keuze plaats. De toen geko zen vrouw heeft nog zitting in 't bestuur. In de Remonstrantsche Gemeente te 's-Gravenhage hebben reeds een jaar lang twee vrouwen zitting in 't bestuur. Er zullen nog wel meer gemeenten zijn (o. a. Hoorn) waar de vrouw mede bestuurt. Op 't oogenblik studeeren reeds twee meisjes aan 't Remonstrantsch Seminarium te Leiden. Meerdere zullen spoedig volgen. Onjuistheid. (Art. Een slachtoffer van den oorlog".) Uit de zinsnede van mej. Gerlings maakt de lezer op, dat deze doctores in de theo logie een Remonstrante is. Dit is zij niet. Zij is Hervormd. * * Ons Kookboek BLEEKSELDERIJ Snijd van de selderijstruiken het bovenste gedeelte af, zoodat aan den stronk ongeveer 15 centimeter overblijft (ter grootte dus van een flink struikje Brusselsen lof); laat de stukken in hun geheel of snijd ze overlangs in tweeën, maar neem in 't laatste geval de binnenin liggende gele blaadjes niet weg. Maak de heele (of halve) struikjes schoon, door alle stengels zorgvuldig af te schrappen zonder echter den samenhang te verbreken ; wasch ze daarna flink uit, zoodat geen zand tusschen de stengels achterblijft. Kook de struiken gaar in kokend water met wat zout of 3n water, waaraan een paar Maggi-blokjes zijn toegevoegd (ongeveer 1^ uur); probeer of ze gaar zijn door er met een vork in te prikken. Leg ze dan in een vuurvasten schotel, doe er wat bouillon bij, leg er hier en daar een stukje boter tusschen en strooi er wat paneermeel of gestampte beschuit over. Laat den schotel in den oven ongeveer een Vs uur stoven, eerst met een deksel, daarna, de laatste 10 minuten, ongedekt. In plaats van bouillon kan men ook uit stekend kalfsjus gebruiken, verdund met wat water; het vet van de jus kan dan de klontjes boter vervangen. M. WITTOP KONING VOORSCHOTEL URBERBROODJES Dit gerecht bestaat uit sneden brood met saus overgoten. Week een dikke snede oud wittebrood, in zooveel koude melk als men voor de saus noodig denkt te hebben, maak dit fijn, en In de Oud-Zaansche pronkkleeding laat het met een halve ui met 4 kruidnagels bestoken, steeds roerende koken ; neem dan de ui er uit. Doe er boter, (jus ook goed) peper, zout, en nootmuscaat naar smaak in, en bindt de saus met wat bloem, doe ein delijk het kalfsvleesch aan dobbelsteentjes gesneden er in. Dan neemt men halve of heele sneden oud wittebrood, bakt ze in boter bruin en legt het kalfsvleesch er op. Niet te vol opstapelen. Warm op tafel. F. C. v. D. VOOR DE LUNCH ZUUR VAN VISCH Een snoek van pi. m. 2 pond of 2 elften of tarbotmooten. 40 gram boter, 3 spaansche pepers, 3 knoflookpitjes, 10 gram kurkuma, 10 gram gemberpoeder, 4 deciliter azijn. Men snijdt de snoek in mooten en bakt deze in de boter bruin en gaar. Fruit de fijngesneden knoflookpitjes met de kur kuma en gemberpoeder, voeg er dan de azijn en spaansche pepers bij en laat het even doorkoken, schik de mooten in een potje of stopflesch en giet de azijn er kokend over. Na eenige dagen is de visch al te ge bruiken. Wil men ze langer bewaren zoo sluite men het potje stevig met een perka ment papier af. M. A. v. S. + * * INGEZONDEN AAN MEJ. HES TERVANS Geachte Mejuffrouw U vertelt in de Groene vanZondagSl Oct. jl. dat de eerste vrouwelijke photograaf in Neder land zich vestigde in 1898. Maar een dertig jaar eerder was er reeds een gevestigd te Leeuwarden, n.l. mejuffr. Matthijssen. Ik weet niet precies wanneer zij zich vestigde en hoelang ze het vak beoefende. Maar ik heb uit het jaar 1871 nog van haar een photographie van mijn schoolklasse, die al die 44 jaren aan den muur heeft gehangen en nog niets verbleekt of gevlekt is. Een bewijs dus, dat ze de kunst wel verstond. Komt u eens te Nijmegen en wilt u de photo zien, dan mag de Redactie u mijn naam en adres mededeelen. EEN FRIEZIN De Redactiewas zoo welwillend mij boven staand schrijven ter inzage te zenden. Ik dank Een Friezin" ten zeerste voor haar vrien delijke verbetering van mededeeling. De in lichtingen, die ik voor mijn artikeltje inwon, zijn geheel te goeder trouw gegeven; de door mij bedoelde dame heeft steeds voor de eerste vrouwelijke fotograaf gegolden. Intusschen: hulde aan de vrouw, die reeds in 1871 (toen het nog zooveel ongewoner" was) een zelfstandig beroep uitoefende, en dat op zoo uitstekende wijze l HES TERVANS Correspondentie Mevr. C. W. H.?v. d. V. E. Vriendelijk dank voor de gezonden recepten. Juist het aparte zal het kookboek naar ons voorkomt zoo aantrekkelijk maken. Mej. M. A. v. S. Dank voor uw vrien delijk schrijven en inzending. Ja we zullen een aardige verzameling krijgen. E. M. R. * * * Verzoeke alle stukken voor de rubriek Voor Vrouwen" in te zenden Koninginneweg 93, Haarlem. itiiiiiiiiimitimiiiiiifiitiiiiitiiiimiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiittiimttmum H. rtElJER Koningsplein Amsterdam KLOKROKKEN de nieauae mode In prima Zijde en afwerking fl. 12.50.