18 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 26 Dec. '15. No. 2009 De laatste Wensch Si Hoedin en Si Amat galar nan Hitam hadden allang hun kampong bij het meer van Singkarag onveilig gemaakt door dief stallen en mishandelingen. Men vreesde hen. Maar de euveldaad nu door hen begaan was zódonker en diep als de schaduw van een onweershemel in het meer. Daarop diende de donderbliksem der wraak te volgen. Want de schurken hadden, toen ze met zekeren Si Machmoed bij hun nicht Si Oeni op klaarlichten dag een paar kwartjes ge stolen hadden, die op tafel lagen, en ze de kleine Si Oepig Kèteg (naam van teere herinnering) in een hoek zagen zitten, dat kind van nauwelijks elf jaar naar het bosch gedragen, en het daar met golog-slagen afgemaakt. De hals was schier doorgekapt, engroote roode wonden teekenden zich af op borst, rug en op de verstijfde leden. * * Nu kon Oepig niet meer tegen de drie dieven getuigen. Maar de boosdoeners stonden terecht'voor den landraad te Singkarag en hun veroor deeling zou wel volgen. Toch hadden de beklaagden het zelf in de hand gehad vrij te komen, als ze maar ja gezegd hadden, toen de president hun vroeg of ze hun oom als getuige wilde wraken. Maar ze meenden een bewijs van schuld te geven als ze bezwaren zouden maken, en hadden den oom niet gewraakt. Het eind was dat Si Hoedin en Si Amat ter dood werden veroordeeld en Si Machmoed, uit hoofde van zijn jonge jaren, met twintig jaar dwangarbeid werd gestraft. De beul zou van verre komen met zijn knecht en zijn galg om de twee hoofdmis dadigers te hangen op de binnenplaats van de boet". Hebt ge nog een wensch?" had de civiel gezaghebber der afdeeling aan de veroordeelden gevraagd. En Si Amat had toen geantwoord: Ja heer, dat ik rusten moge in de aarde naast het graf van mijn moeder." Daartegen waren geen bezwaren, en de familieleden der twee ter dood veroordeelden (die neven waren) hadden nog den avond vór de executie plechtig verklaard dat de begrafenis naar hun verlangen zou geschieden. De beul en zijn helper waren al op de plaats aangekomen en de galg met het schavot was (in stukken) gezonden en ontvangen door het bestuur. Maar nog achtte de beul het oogenblik niet daar, om met het opslaan van het schavot te beginnen. Het was adat zeide hij, dat dit niet eer geschiedde dan tegen den avond. Toen nu de zon al zoover was gezonken, dat ze nog juist tusschen de bergen een flonkerstraal liet 'schitteren over het mee', begonnen de beul en zijn knecht de planken en balken van hun groot werktuig in elkaar te schroeven en op te zetten op het binnenplaatsje der gevangenis. Tevoren had men de 'luiken van de cellen der gevangenen dichtgedaan. Maar in die cellen hoorden ze de slagen wel dreunen op het hout; en ze keken door de kieren naar den beul en den beulsknecht, die rustig hun werk deden. Toen de vleermuizen al fladderden door den avond was het schavot opgezet. Zekere Si Mail, die eenige dagen tevoren veroordeeld was tot tien jaar dwangarbeid in een andere moordzaak, was met Si Hoedin opgesloten in n cel, en door een breede kier in de deur kon men zijn wijdopen donker oog van buiten zien staren toen het schavot werd opgeslagen. De terechtstelling was officieel op 9 uur 's morgens vastgesteld, maar zou reeds tegen 7 uur plaats grijpen, om den toeloop van 't nieuwsgierig volk te ontgaan. Op het gevangenisplein waren zoo den volgenden dag al vroeg bijeen: de president van den landraad in toga, de civiel gezaghebber, waarnemend bestuurshoofd der af deeling in zijn uniform van eersten luitenant der infanterie, een paar maleische hoofden, leden der inlandsche rechtbank, de griffier, de inlandsche officier van justitie (djaksa), een docter djawa en de beul en zij n knecht. De galg, die ruimte gaf voor twee perso nen stond opgericht met twee stroppen van nieuw touw. De beul, een klein, goedig lijkend mannetje wien de glimlach nooit wegtrok van de mond hoeken en de tot spleten geknepen oogen, deelde zachlkens mee dat alles klaar was. De civiel gezaghebber gaf een wenk en toen opende de cipier, - tevens djaksa , de deuren der cellen van si Hoedin en si Amat. Hun groezelige gezichten waren ver trokken, ze kauwden sirih om hun angst te verzetten. Met bevende stem las de stok oude griffier het dictum van het vonnis voor. De veroordeelden gebogen in hun vale vuile kleeren ellendig! zeiden, dat ze niets aan te merken hadden. Ze werden de trap naar het schavot op geleid en riepen elk met luide stem den naam van Allah aan. De beul trad als vriendelijk, op hen toe, deed elk zijn zwarte doodskap om en be vestigde hun vlug den strop om den hals. Toen gaf hij een sein, onhoorbaar... De beulsknecht, een man, wreed van oogen, gekleed in het zwart, trok een stang weg, een luik viel onder de voeten van de ver oordeelden. Een vreeselijk neersmakken, stuiptrekkende lichamen, die van kniehoogte boven het schavot uitkwamen. Op dit oogenblik kwam de kali" (mphammedaansch priester") de gevangenis binnen; zijn gelaat was angstig vertrokken. De beul verschoof met peinzend wel willend gezicht de stroppen der gehangenen. De stuiptrekken hielden na eenige minuten op. Nog lang hoorde de docter djawa echter den hartslag nabonzen. Eindelijk hield ook dat geluid op. *** De familieleden weigerden, hoewel zij den vorigen avond dit nog aan de veroordeelden hadden beloofd, om de lichamen der ge hangenen in ontvangst te nemen en ze te laten begraven op het kerkhof van hun geslacht. Si Hoedin zou niet mogen rusten naast zijn moeder. Dicht bij de gevangenis is een hoog bosch met veel kreupelhout tusschen de boomen. Daar werd hun, als voor onbe kenden, een graf gedolven en daar werden de lijken heengevoerd en begraven. Eén slechts volgde de begrafenis. Het was si Mail de celgenoot van si Hoedin. Toen hij hoorde dat de familie de lijken weigerde had hij den gezaghebber als gunst gevraagd, die te mogen vergezellen naar de laatste rustplaats, waar die ook zou zijn. En dit was hem toegestaan, want, had si Mail gezegd, denk niet, heer, dat ik weg zou loopen. Ik zou te bang zijn dan ook te worden opgehangen. SANDER De laatste lichting 1915 Naar een kleuren-ets van F. Everbag Onder het Stroodak, door C. M. VAN HILLE?GAERTHÉ, met teekeningen van TJEERD BOTTEMA. Nijgh & Van D.tmar's Uitgevers-Maatsch., Rotterd. Een mooi boek, een goed boek. Ziedaar in het kort mijn oordeel. De familie van Arlevoort, die in zoo'n heerlijk nieuw land huis woont, is een echt menschelijke familie met kinderen, die niet ongemeen braaf, maar ook niet buitengewoon ondeugend zijn. Hun dagelijksch leventje gedurende ongeveer een jaar maken we mee en als het boek uit is, houden wij eigenlijk van allen, die er in voorkomen en vinden wij het jammer reeds afscheid te moeten nemen. Indien dit boek de eersteling van de schrijfster is ik herinner mij haar naam niet onder de auteurs der laatste jaren dan heeft zij dadelijk de harten van vele ouderen en jongeren stormenderhand veroverd. Moest ik den leeftijd aangeven van de lezers, die er van genieten kunnen, dan zou ik zeggen: een jaar of twaalf en daarboven, zondereen grens naar boven te kunnen of te willen aangeven. De teekeningen van Bottema maken 't verhaal nog begrijpelijker, omdat zij o. a. zulk een levendigen indruk van het gezellige huis geven. TH. M. K. iitni-iiiiiiniiiiiiiniiMiiiiiiiiiMMjitiiiiiMiniiiiiiiiiiMiiiiiitiii , ,| m llllM'UlMIrMl II Itl'lllll l Illlllllllllllli GEHEEL NIEUW 171 EIZERSGRACHT AMSTERDAM LOUIS Coif feur, Posticheur, SPECIAAL ADRES VOOP het maken van tnansfopmations, demi«tfansfoF~ matlons, devants, ete. ets. liaison do Confianoe. HX-ouvpiep des ppemtèfes fllaisons Paxis, liondres. Sur demandd on so rendra d domicile". In den Silveren Molenbeecker, CORNS. SCHOORL Kal ver straat aiién32. Grrootste sorteering Damestasschen met Zilveren Beugel. Prijscourant op aanvrage. Buime lseuz« in Z1LVERWERKEÏ1 :-: op elk geb.ed. :-: KUNST AAN HET VOLK TENTOONSTELLING VAN OORLOGSPRENTKUNST, IN HET STEDELIJK NIUS.EUNI JETAMSTERDAM ~ Pf emie voor de jezeps van de Groene! Godsdienstmeen waanzin Alpenvallei is het thema M.M.EWERS. | «TOOVERLEERLING OF DE OUiVELSJAGERS van ^AJ.THQMKTT Een boek van ongemeene litteraire schoonheid en tegelijk een boek van verschrikking. Frank Braun, de hoofdpersoon, is een zér merkwaardige figuur... een beminnelijk jongmensch van de wereld, met satanische eigenschappen, die een geheel Alpendorp in beroering brengt met dezelfde sereene kalmte, waarmee hij de dochter van zijn hospes overweldigt en den monteren gendarme tot een dronken beest maakt. En Dom Vincenzo, de priester, de biechtvader van de kasteleinsdochter, staat machteloos tegenover de duivelsche kracht, waarover Braun schijnt te beschikken. Viil0mrc ariv fipfifinfi" zette ,meiL?p postw- ? O 95 HfUlgtlllo flllït urUtiUD van slechts J w.WW en wij zenden u het keurig uitgevoerde boek van 338 bladz. franco (catalogusprijs / 2.40). Voor geb. ex. f 1.45 zenden. Uitg.-Maatsch. voorheen P. M. WINK, Zalt-Bommel. Verschenen de lOe druk van Atlam -van. Nederland voor Wielrjjders, bevattende elf Kaarten, dus van elke provincie, met aanwijzing der afstanden van plaats tot plaats in Kilometers en vermelding der soort van wegen. Deze Atlas zenden wij franco per post (na ont vangst van het bedrag in postzegels of per postwissel aan ons adres) voor slechts VIJF EN DERTIG CENTS. AMSTERDAM, VAN HOLKEMA & WARENDORP. Verschenen : Oorlogskaart VAN PRIJS 1O CENT. Uitgave van PAN HOLKEMA & WARENDORF, Amsterdam. TE III l H OF TE KOOP AANGEBODEN: GROOTE HEERENHUIZEN, met voor- en achtertuin, aan de Koninginneweg, met uitzicht in het Willemspark. Verschillende HEERENHUI ZEN, Cornelis Schniitstraat bij de Lairessestraat. HUIZEN MET BEL-ETAGES, Sousterrein en Tuin. VRIJE BOVENHUIZEN, be vattende 10 Kamers en Zolder. ETAGE-WONINGEN in alle prijzen. Te bevragen b/d. Makelaar C. BOENDERMAKER Kantoor: Overtoom 459 Telef. 10359 en Z 8045. MODERN-BIBLIOTHEEK Serie van hedendaagsche romans Prijs 9 O cent per gebonden deel. Nieuw verschenen deelen: No 12 DE VITTE VALLEI DOOR G. VAN HULZEN No.13 DOOR F. DE SINCLAIR Uitgave van VAN HOLKtMA fit WAKtNDURF, Amsterdam