De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1916 24 juni pagina 5

24 juni 1916 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

? V. sTGh VOOIH, DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDJtRLAND ODP 18 VTCTliTI De leldlttrs der betöOglntt. Hoofdbestuur van de Vereeniging Voor Vrouwenkiesrecht iiilllllllililiiuliiilinmiliiHlUMUliiiHiliiiiiiimlliMinMi i HIIIIIIIII u m imiiiiiiiiiiiiiiiimii m Diepe stille was alom, met aandacht werd geluisterd naar het gesproken woord, dat doorklonk tot ver over de hoofden, dat weerklank vond in de harten, dat te denken gaf nog lang nadien. De betooging is een groot succes geweest. De organi satie dwingt eerbied en hulde af. Hulde voor het Hoofdbe stuur der Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, hulde voor de Regelingscommissie en haar wakkere presidente, hulde voor de Afdelingsbesturen, hulde voor de Artistieke lei ding. Er is vé), er is hard en onvermoeid gewerkt, weken. maanden lang. En voor onzen geest stonden de woorden geteekend onder de symbolische plaat in ons vorig weekblad: In een lange, lange rq gingen de vrouwen, oud en jong, rijk en behoeftig, wijs en onge letterd den heuvel op, want op den heuvel top zagen zij het visioen dat reeds enkelen harer in droomen hadden gezien. En veel wilden de vrouwen offeren, sommigen tijd, anderen weelde en genoegen, om het schoone beeld te bereiken, waarvan zij heil en vrij heid verwachten. Als een bloemslinger ver bond haar de leidende gedachte." De weg die bergopwaarts voert, is niet geëffend. Doch de top zal worden bereikt, hu ot later. ELIS. M. ROGGE ? * * Snelopnamen Hl 'n Zonnige voorzomerdag en ik haast mij de groote stad te verlaten, waar de lucht zwaar is van te vroeg-rijpe zon, en de oorlogs beklemming als een voortdurende last op ons drukt. De miniatuur-trein, die deze dienst in de omstreken verricht, staat klaar; ik stap in, mijn eenige medereizigster is een bejaarde vrouw, het type van een landelijke pastoors huishoudster. Zij is omgeven door vele pakken, onbeholpen, bultige pakken in krantenpapier gewikkeld en door talrijke aaneengeknoopte touwtjes omwonden. De portieren zijn reeds gesloten, het aan zetten der machine doortrilt onzen waggon als een diepe, gerekte ademhaling. Plots wordt de deur opengerukt, een poilu wringt zich door de deuropening, gevolgd door een tweede, die struikelt, omdat kameraad nummer drie hem duwt. De trein kruipt voort, een achtergebleven conducteur flapt het portier toe, de drie Wat de «reek bracht In een langen optocht trokken zij door Arnstel's straten, duizenden en nogmaals duizenden vrouwen, 't Was een indrukwek kende stoet. Lustig wapperden de talrijke vlagjes, geel-wit, wit-geel, rood, rood-wit. Ze waren aan bogen bevestigd, en aan stokken genageld; ze sierden aan weerskanten de rijtuigen, en ze klapperden alle vroolijk in den koelen zomerwind, ais wilden ze een atmosfeer van warmte, van leven, van gloed brengen in het uiteraard ietwat stemmig geheel. En dat deden ze ook werkelijk. Wie den stoet met zijn talrijke vaandels, zijn met groen omkranste schilden, zijn vlaggen en banieren van verre zag naderen, werd ge troffen niet alleen door het groot sche der betooging, doch ook door het blije, het op wekkende dat van haar uitging. En tusscben, en onder al die kleurige, veelzeggende banieren schreden ze vier aan vier, vrouwen en ook mannen jong en oud, opgekomen om te getuigen vór de invoering van het vrouwenkiesrecht. Enkele hadden de volkseigen dracht van de streek harer inwoning aan. Men zag glundere Bunschoter vrouwtjes met de felroode geruite kroplappen, propere Walchersche en Qoessche pakjes; rijk met goud, juweelen en kant getooide Friezinnen, Stap horster meiskes, Drentsche en NoordHollandsche boerinnen met marktkarabiezen incluis. Ze torsten om beurten de zware vaandels en de doeken met opschriften, een kleur van inspanning en levenskracht op de wangen. Zoo schreed de stoet, die, gesloten door 47 rijtuigen in den aanvang een uur lang vór den toeschouwer voorbij trok, ruim twee en half uur voort door straten, langs grachten, over pleinen. Als de kranige, in 't wit gekleede amazones zichtbaar werden, week de groote menigte toeschouwers ter zijde om de vrouwen rustig te laten voorbij trekken. Van enkele balcons daalde een bloemengroet neer op de hoofden der bestuursleden van de Vereeniging v. Vrouwenkiesrecht. Toen ging het terug naar het uitgangs punt, de terreinen-;.van de ijsclub. Aldaar traden in vier gestoelten op: acht spreeksters en vier sprekers. Ze betoogden vol geestdrift het belang voor land en volk van algemeen vrouwenkiesrecht. En rondom de gestoelten stonden in dichte rijen geschaard, vrouwen en mannen uit alle rangen en standen van de maatschappij. De groep aan het hoofd van den stoet en de Nederlandsche Maagd te paard IIIIIMIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIMIinlIIIIIIIIIMIIIIIMIIIIMIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII IIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIill De optocht in aantocht IIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIMIIIIIItlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll soldaten zelten zich tegenover ons, dichl naast elkaar alsof ze een scheiding wilde stellen tusschen hun kastéen die der burgers. De soldaten kijken op de pakken van mijn medereizigster, hun jaszakken puilen uit, zij zijn onbeholpen, en om hun polsen zie ik het stalen koordje waaraan een ijzeren plaatje bevestigd is, waarop hun naam, regiment en nummer gegrifd zijn, kleine grafzerkjes, die zij levend met zich dragen en hun ontnomen worden als de dood hen in een vergeten graf, ergens tusschen om woelde akkers inslokt. Eh ben! mijn jongens, richt de vrouw zich tot de poilu's gaan jelui weer naar het front? Haar stem is hard, zooals de meeste stemmen der menschen, wier gehoor ver zwakt is. Onwillig antwoordt de middelste: Ja, we gaan naar ons regiment dat in H. ligt. Zoo... en waar hebben jelui wel gevochten ? Ah la Ia! Ie vieux crampon, fluistert de verst verwijderde soldaat. Overal zoowat... aan den Yzer... Waar ?... vraagt de vrouw dichterbij schuivend. Aan den Yzer... herhaalt hij overmatig luid. Aan den Yzer? De soldaat knikt. Heb je daar misschien een zekeren Jean Mauraix gekend ... een flinke jongen van twintig jaar, sterk als een jonge stier... un petit blond, met 'n tint als een meisje... Nee, schudt de poilu. Het is mijn kleinzoon, weet je... denk eens goed na... als je hem gezien hadt, wat zou dat heerlijk zijn! De soldaat forceert zich na te denken. In zich zelf zegt hij: Jean Mauraix... J""11" IIIIIIIIIIUIIIIIIIJIIHIHMMUHIIII lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIJJIiilllimillllllllllllllltlllllllimillllllllllllllllMlllllllllllllllllllllllll iitiiimmtiiimnimiiimitiiiiiiiiiiimniittMiiiiiimimiiiiifimiififf Met de teekenstift 18 Juni op de terreinen van de Ijsclub Teekeningen voor de Amsterdammer" van M. Monnickendam WAREN ZE zoo ? JA WERKELIJK zóWAREN ZE ! Vrouwtje uit Tiel Teun en Marijtje uit Broek en Waterland Vrouw uit Drenthe Vrouw uit Noord-Holland Meisje uit Bunschoten Jean Mauraix.. ? conna s'.pas ce type... toi? Nooit van gehoord... In de oogen der oude flikkeren twee lichtglimpjes, op haar gele wangen schijnt wat rose zon glans te vallen. Hij was ook aan den Yzer,.. laat eens zien... in Januari 1915 als ik mij niet vergis.., ja... en hij is al tijd vroolijk... een Jantje zonder zorgen, die de goede God zingende heeft geboren laten worden.' KEen en drie geven blijk, dat3et gesprek" hen verveelt; alleen de middelste is wel willend. Misschien is hij de eenige, die, door de genegen heid van een oude vrouw, wat vreugde heeft gekend. De drie jongens kijken het raampje uit; blozend-bloeiende appelboomen snellen ons voorbij. Wij naderen een halte... de trein vertraagt zijn gang, de oude vrouw steekt haar hand in een groen fluweelen tasch, waarvan de koorden eenige malen om haar pols gewon den zijn. Onrustig zoekt de hand tusschen de verborgen voorwerpen. Na veel getast, komt de hand weer te voorschijn, de vrouw houdt haar krampachtig gesloten. Nog langzaam kruipt de trein. De oude staat op en met haar geopende hand, strijkt zij de plooien van haar wijd kleed plat; zij stampt eenige malen met haar voeten, alsof zij de stramheid harer beenen wilde verjagen, loopt naar den sol daat in den uitersten hoek, grijpt zijn hand, buigt haar rimpelig gezicht naar zijn jongen mannenkop en zoent hem op beide wangen. Hetzelfde herhaalt zij bij nummer twee, dan bij nummer drie. De trein stopt. In groote haast graait zij haar pakken bij elkaar... zet haar eene voet op de trede, trekt de andere bij, keert zich om en zegt: Que Dieu vous protégé, mes enfants. De soldaten zijn opgestaan en roepen haar in verwarring wat na. Zij luistert niet, haar oude beenen reppen zich! Ondervragend zie ik de poilus aan, en in drie verweerde han den zie ik een vijffrancstuk. Brave vrouw, zegt nummer een. Nummer drie zegt: C'est chic!" De middelste buigt zijn romp voorover en ik zie zijn neergeslagen wimpers trillen. Parijs MANJA Ons kookboek BRUINBROOD BALLETJES 200 gr. gekruimeld oud bruin brood roert men met 4 gekookte aardappelen, 25 gr. boter of plantenboter, een beetje zout in wat melk, fijn, en laat 't even opkoken, daarna roert men er een eetlepel fijn gehakte dragon en bieslook door, maakt er ronde balletjes van en. braadt die evenals gehaktballetjes in ko kend vet. Deze hoeveelheid is genoeg voor 8 balletjes. Men kan er inplaats van dragon en bieslook, ook peterselie, of fijn gehakte even in boter gefruite uien, of notemuskaat en peper in doen. Men geeft deze balletjes bij groente bijv. bloemkool, wprtelljes, schorseneeren, spinazie of raapsteeltjes, ook bij zoete appeltjes, ge stoofde peerijes, appelmoes. S.-H, CANADEESCHE THEE (6 PERSONEN> VERFRISSCHENDE DRANK ZOMERS 10 theelepelfjes thee, IVs trekpot water,, 4 citroenen, suiker ijs. Bereiding: theezetten, suiker toevoegen. Als de thee koud is, het ijs er indoen, en 't citroensap. F. C. v. D. EEN GROOTE TIJDBESPARING BIJ HET SCHOONMAKEN VAN PEEN (WORTELTJES) Na de staarten en het loof er afgesneden te hebben, doet men de peen in een zat met een handjevol zout erbij. Men schudt ze nu liefst vierhandig gedurende een paar minuten door elkaar: de peen is dan zoo glad en schoon, alsof men er een uur aan verschrapt had. Er is echter n voor waarde aan verbonden: de peen moet versch zijn. P. R. llmlIMlmlHnlIIIIIIIIIIMIIHUmlIlHIJIIHIIIIIIIIIIIIIlmlIMlIllllllllllllnu Verzoeke alle stukken voor de rubriek Voor Vrouwen" in te zenden Koninginneweg 93, Haarlem. MiiMimiMiiiiiiiMMiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiMiitiiiiiiuiimiiiiniiiiiiiiiiiiiiMHu MAANDAG 26 JUNI BEGIN DER ALGEHEELE OPRUIMING VAN BLOUSES RO KKEN PEIGNOIRS tegen extra lage prijzen. H. MEIJER Koningsplein Amsterdam * *.* *.».*.*.«.«.w f .?.*.*.« « * ?.?.*?.? *:?.?*.».*,*.* .* .*.*?.?.».»? ? *.*.».? ? ? ? ? ? ??*??*

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl