12 Aug. '16. No. 2042 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 Hij kan 't weten... (Bystander) Het Russische Offensief (Teekening voor de Amsterdammer" van Joh. Braakensiek) Vertrouw hem maar niet, meisje, al is zijn stem zacht en lief. (Puck) Oostenrijk-Hongarije tot Hindenburg: Help, Help, Papa Hlndenburg" Ongehoord (Simplicissimus) De Fiere (Bystander) Een moeilijke legkaart. De beschaving In Europa (Kladderadatsch) Broeders In de klem (l' Asino, Rome) Brood, vleesch, boter, meel... alles wordt precies afgepast. Zoo krijgt men vast een voorproefje van den Socialistischen toekomststaat. Hij is trotsch, hè? Ja, hij heeft gisteren een Generaal gegroet!" Een der negersoldaten hield in het Fransch een vurigen toespraak tot de blanke troepen, hen uitnoodigend tesamen met hun bruine broeders Frankrijk en Europa te redden van de barbaren". (Daily Express) Helpt elkander. Amerikaansche Humor De Amerikaan is zeer gesteld op zijn zondagsblad, en vooral op de Comic Section, het in kleuren gedrukte humoristische blad, gevuld met verhalende serien prentjes, zes of acht stuks. Een der eigenaardigheden dezer serien is wel deze, dat als de artist eenmaal een schabloon te pakken heeft, iedere weckeen prentverhaal te voorschijn komt waarin dezelfde personen een rol spelen, somtijds met zooveel succes, dat het publiek er ten slotte niet meer buiten kan, en het eene blad zelfs het andere tracht na te volgen met hetzelfde onderwerp. Ditmaal willen wij iets vertellen van een der scheppingen van den besten illustrator dien ik ken, Winsor Mac Cay die omstreeks 1905 in de New York Herald begon met de serien Nemo in Slumberland, Little Sammy Sneeze e. a. Tot dien Sammy Sneeze zullen wij ons beperken, hoewel de serie Nemo in Slumberland als teekening nog hooger staat. Sammy is een jongetje dat onverwacht altijd hevig moet niezen, met de meest on verwachte en schrikbarendste gevolgen. Hoe de kunstenaar aan dit model is gekomen? Ik zou haast durven beweren dat een der verhalen in zes prentjes er het antwoord op geeft. Sammy ziet men daar uit wandelen gaan in een nieuw rood pakje, roode baret, groote witte kanten das. Hij loopt vór papa en mama uit, in de file van wandelaars; rij tuigen en auto's ziet men op den achtergrond. Het is pinksteren, en papa en mama hebben 't er over, dat het juist een jaar geleden is, dat Sammy voor 't eerst mee ging wandelen. De gesprekken zijn gedrukt als op rookwolkjes die uit de monden der sprekers komen. Pa en ma loopen achter, en zien dus niet hoe de nies zich ontwikkelt, die stereotiep op het eerste prentje begint met Um., op het tweede zich ontwikkelt tot E E E AAA tot AHH A W vervolgens tot KAH , dan om op het 5e los te barsten tot | C H O W, | terwijl het zesde plaatje het resultaat te zien geeft, dat ditmaal bestaat uit een half naakte Sammy, want hij heeft zijn kraag, das, enz. letterlijk in flarden geniesd, terwijl de equipages op hol gingen, en de andere wandelaars als door panischen schrik werden bevangen. Papa had al opgemerkt dat zijn nieuwe pakje wel wat erg nauw zat, en niet onwaarschijnlijk is de artist geïnspireerd door een veel voorkomend geval uit den tijd der hooge dubbele boorden, die dikwijls uiteen vlogen als de somtijds wat corpulente drager door een niesbui overvallen werd. Honderde malen heeft Mac Cay dit onder werp behandeld, en men weet haast niet welk resultaat van dezen schitterenden fantast en geestigen observator het best geslaagd genoemd moet worden. Eens zit Sammy in het circus. Een Italiaansch dresseur is in een kooi bezig met vier leeuwen die op een stellage moeten klimmen, doch onwillig zijn. Step Leo up on the Pedestal, come come!" De leeuwen gehoorzamen onder protest. Juist is de pyramide in orde, en staan de leeuwen brullend op de tonnen of Sammy barst los Kah Chow, en de beesten vliegen wild door de kooi.de dresseur klimt boven door 't gat naar buiten, en Sammy wordt, zooals altijd het slot van de serie is, eruit gegooid, getrapt, gesmeten, zoo dat hij met een wijde boog naar buiten vliegt. Buitengewoon vermakelijk is het geval op het concert. Sammy zit op de leuning van een sofa, achter een oude coquette, die in fluisterend gesprek is met een oud heer die nog jeugdig doet. Op den achtergrond draagt een jongmensch een solo voor, en om de onbenul ligheid van vele dier liederen weer te geven fantaiseert Mac Cay dezen tekst: When the zephyrs they are falling And the dew is on the moon, 't Is then l hear the Whipporwill 1) Whistling to the loon 2) 't Is then my love is calling, And my heart is beating low, Por the dinnerhorn is blowing And l think it's going to snow." Onderwijl vertelt de oude heer, dat hij ook bijna operazanger was geworden, maar one day my voice changed, and father said, now our son Pelissa will be an auctionneer instead of an opera star." De dame put zich uit in: oh so cruel, oh so clever, oh Mercy, oh so cute, Sammy ontwikkelt z'n nies, en chow, daar blaast hij de pruiken van de volkomen kale hoofden van heer en dame, die in dezen nieuwen toe stand nog half verschrikt staan toe te kijken te midden der andere gasten, naar den opera zanger, die Sammy de zaal uitkeilt. Zoo niest Sammy in de kerk al het geld uit de bak van den collecteur, (men gebruikt daar geen zakken, maar bakken), hij niest een geheele circus-optocht uit elkaar, van een balcon af, zoodat een politieagent komt aanschellen en mededeelen, dat er een dynamietbom uit een venster is gegooid te midden der olifanten, hij niest den geheelen inhoud van de sauskom in grootvaders witten baard, hij niest overal en overal niest hij alles kort en klein, doch eenmaal heeft hij succes! .Dat is een spannend geval. Hij is uit logeeren en uit rijden met een ezelwagen. Z'n nichtje ment, en de ezel blijft plotseling staan om te gaan balken, op de rails van een spoorweg, terwijl de sneltrein reeds in 't zicht is. Nichtje slaat er op, in doodsangst, maar de ezel staat schrap, de trein nadert, de teekening is in een woord verbluffend pakkend. Ga er uit Sammy," roept ze ein delijk in wanhoop, als de trein nog maar een 100 meter verwijderd is, maar Sammy is juist klaar met zijn Um, Eee, Aa, Kah Chow, de ezel maakt een vervaarlijke sprong vooruit, en de trein vliegt achter de geredden heen. 's Avonds ontvangt opa een brief: We are so glad hèsneezed at the right time, for once, but be careful with him around the horses, I guess, the donkey thought the train hit him when the sneese came." Zoo gaat deze onverbeterlijke humorist jaar in jaar uit door, ongetwijfeld bekleedt hij een allereerste plaatst onder de kunste naars in dit genre, en verdient minstens de belangstelling welke men terecht ook voor een Caran d'Ache heeft gehad. 1) Geitenmelker ) . .. . 2) Duiker j beide v°gels' Dr. N. G. VAN HUFFEL