12 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND' 9 Dec. '16. No. 2059 f; Een Vleugje Haagsche Wind KATTENTENTOONSTELLIN Zaterdagavond jun het af ter theater supper bespraken we, d&l op het wereldsche pro gram voor den volgenden dag het mondaine rendez-vous . voorkwam in den Dierentuin 's ochtends op de kattententoonstellng. Het werd algemeen een gunstig teeken genoemd. Teekening voor de Amsterdammer" van J. Ruys We hebben het in de wereldsche kringen de laatste dagen zeer druk gehad, de fancy fair in Pulchri een paar liefdadigheids voorstellingen, de tentoonstelling FrankrijkNederland met conférence en concert, de opening van de thee-salon Kley kam p, met declamatie van Frits Lapidoth en schilderijen, dat alles hadden we al achter den rug, en toch waren we zeer verheugd over het Zondagochtend rendez-vous. We genieten dat in den zomer ook aan de Pier, en het behoort tot de belangrijkste wereldsche gebeurtenissen. We mogen daar ontmoeten de voormannen der politieke en diplomatieke wereld, de heeren wier gezelschap we in de week vaak met leedwezen moeten raisêen wegens verhindering door ambtelijke bezig heden. Daarom hebben we Zaterdag ernstig overwogen, of het niet noodzakelijk was, dat iederen Zondag van half elf tot n iets werd gedaan, b.v.' een fancy fair voor gewonden, zulge- of vluchtelingen, een tentoonstelling van adellijk brei- of schil derwerk, wat zang of declamatie en mis schien zou het aanbeveling verdienen een before-lunch, of before-noon caféte creëeren, met nieuwe versnaperingen en uitvindingen van culinairen aard. Toute la Haye was dus vertegenwoordigd Zondagochtend op de kattententoonstelling. Ik moet er me van onthouden de beroemdheden uit de society- en kattenwereld op te noemen, daar plaatsruimte me dwingt kort te zijn. De tentoonstelling was zeer geanimeerd en met recht. De griffons, pinchers, toy dogs, spaniels, Kings Charles, we kennen ze allen, allen, zooals ze aan de zijden koordjes en zilveren kettinkjes, de thee en strandbijeenkomsten meemaken. We hebben ze lief als de eigenaressen, de kleine beestjes, die niet hun aardige kopjes uit een mof komen gluren, maar de poesjes, die kennen we niet, of we moeten intimi zijn in de boudoirs. En nu mochten we kennis met haar maken. We hielden er een schoonheidswedstrijd, zooals dit evenwel niét officieel -ook de eigenaressen deden. 150 katjes waren er, op blauw satijnen kussentjes, in ijzeren hokjes, angora's, lapjeskatten, cypersche, siameesche, allerlei soorten en kleuren, uit de lieflijke boudoirs hier tentoongesteld voor wereldsch 's Gravenhage. Ik sprak een kennis, die somber in een hoek stond. Ik heb een kater," zei hij. Een Angora?" Nee whisky soda." Zacht hoorde ik enkele poesjes miauwen toen hij langs de hokjes liep. Als toonbeeld van katterigheid liep hij op de tentoonstel ling rond. Ik begrijp niet," zei hij, dat al die katjes zoo rustig zitten, want ik zie overal muizen." Als een geest zag ik achter hem een afschuwelijk mager dier, een kater die een tegenstelling was, een schrille tegenstelling van ellende en jammer, der goed doorvoede, PMlSspSff Geheime [Beoordeelingsstaten'H In mijn krant las ik een bericht over inlichtingen, door den Minister van Oorlog aan de Tweede Kamer verstrekt op het adres van een eervol ontslagen reserveluitenant-kolonel. Volgens dit bericht zou de Minister heb ben verklaard, dat de bepalingen van het Voorschrift beoordelingslijsten ten aanzien van het onderzoeken van bezwaarschriften, zooals zij thans luiden, ALLE waarborgen verschaffen, dat daarbij zuivere resultaten wor den verkregen. (De cursiyeering is van mij.) Deze verklaring lijkt mij in hare algemeen heid niet onvoorwaardelijk juist. Volgens het voorschrift beschikt de Minister niet op het bezwaarschrift dan na het advies te nebben ingewonnen eener commissie van onderzoek, bestaande uit 3 leden (al dan niet gepensionneerde opper- of hoofdoffi cieren), waaraan toegevoegd een secretaris. Uit niets blijkt evenwel, dat de Minister gehouden zou zijn, dat advies op te volgen, zoodat zijn persoonlijk rdeel en karakter den doorslag kunnen geven. Staat de Minister hoog genoeg, dan is die mogelijkheid geen groot bezwaar. Ook een Minister is echter mensch en kan zich in zekere gevallen door minder gewenschte gevoelens of inzichten laten leiden. luxe-diertjes, die door poezele handjes verwend werden. Niemand scheen het te bemerken. Zacht troonde ik hem weg uit de zaal van men schen- en kattenweelde. Gaat ge naar een katten-tentoonstelling, zorgt dan dat ge geen kater hebt. ARI EEN DESILLUSIE Brief aan Melis Stoke. Mijn zeer waarde vriend, Uw laatste brief in de Amsterdammer" trof me. Niet trof me dat uw soldatenoog gevallen is op de dagelijksche gebeurtenis op de Keizersgracht en nog minder, dat ge den aandacht vestigde op de worsten- en hammenhandel. Ongetwijfeld zijt gij een goed Hollandsen soldaat met een waar Hol landsen soldatenhart. Het werk van uw Dultscheo gezant in deze tijden is geenszins van minder groot belang, dan van zijn Haagsche collega. Maar een oogenblik was ik verwonderd, dat ge onderstelde*, dat in den Haag de natiën bQ scholen en fröbelscholen minder goed zouden vertegenwoordigd worden, dan bij u. Ik had u hierover scherp willen aan vallen, om onze Residentie te verdedigen. Maar voor alles wil ik eerlijk wezen. Eerlijkheid toch heb ik tot in de uiterste consequentiën betracht in alles wat ik in de Amsterdammer" schreef en ik hoop en vertrouw er op, dat men dat steeds heeft kunnen lezen, en er van overtuigd is geweest, dat ik liever mijn vulpen verbrijzeld zou hebben, dan dat Ik een onwaarheid in het Haagsche rubriekje zou hebben neergeschre ven. Daarom ben ik er op uitgegaan, om eerst een ernstig onderzoek in te stellen naar de internationale vertegenwoordiging der beschermengelen onzer Haagsche kin deren. Bij een kleine deftige school vatte ik post en onmiddellijk werd mijn oog geboeid door een allerliefste verschijning in bruin gewaad. Het was een soort sleepende man tel, van voren een beetje open, waardoor een helder blinkende boezelaar (klopt niet uw soldatenhart?) zichtbaar werd. Ze droeg een stemmig stijf heerenboordje, op het hoofd een bruin zijden hoedje met breede linten onder de kin vastgestrikt. In haar hand had ze een smal leeren riempje, dat uitliep in een klein oranje hondje, een bru taal keffend diertje dat naar lavender geurde en breede blauwe strikken droeg, een z.g. toy dog", weigerende te luisteren naar den naam Puppie". Ge begrijpt dat ik onmiddelijk dacht aan de houding der Britten in dezen tijd. Teekening voor de Amsterdammer" van Is. van Mens Ze ging staan praten met een dametje, ietwat opvallend en modieus gekleed met een roze gepoeierd gezichtje, welk dametje in verbinding stond door een smal kettinkje met een ook zeer brutaal keffend hondje, een Brabangonnetje (Griffon Bruxellois), dat Mignon heette, evenwel ook niet luisterde naar dien naam. Arm geteisterd België! Tusschen de mogendheden bestond een in het oogvallende vrindschapsband, waarvan vooral de diertjes sterk blijk gaven, zoo iiiiniiiiiliiiiiiliiiifiliiiii MMIIIIMMM1IIIII De bevoegdheid van den Minister tot af wijking van dat advies kan ik zeg niet zal" dan ook gewis aanleiding geven tot onzuivere resultaten. Reeds de samenstelling der commissie is onderworpen aan den invloed van den Mi nister. Noch de klager, noch diegenen, van wier oordeel de klacht het gevolg is, hebben omtrent die samenstelling iets in te brengen. Daarenboven nog den Minister de bevoegd heid toe te kennen, van het advies der com missie af te wijken, is strijdig met zuivere rechtsbeginselen. . Bedenkt men hierbij, dat in ons land de Minister van Oorlog in den regel een politiek persoon is, omtrent wien volstrekt niet altijd vast staat, dat zijne militaire bekwaamheden en inzichten boven die der commissie-leden zouden staan, dan zal men, geloof ik, toe geven dat niet alle waarborgen, als thans door den Minister bedoeld, aanwezig zijn. Het spreekt intusschen wel van zelf, 'dat ik hier geenszins twijfel wil uitspreken aan de zuiverheid der in casu door den Minister genomen beslissing. Ik heb het slechts over eene der m.i. onmiskenbare leemten in het voorschrift, dat door ingewikkelde, soms vrij duistere beschouwingen en bepalingen een bron is van veel wrijving en van ongeloofelijk veel geschrijf, zonder dat door dien omslag alle mogelijke waarborgen voor zuivere beoordeelingen worden verschaft. Er is misschien reeds veel geschreven over de beoordeelingslijsten onzer officieren en over de vraag, of het al dan niet wenschelijk zou zijn, het geheim der beoordeeling tegenover den beoordeelde op te heffen. Men kan hierover verschillend denken, maar het lijkt mij tegenover de goeden een on billijkheid, hen onkundig te laten van hunne beoordeeling, terwijl anderen, ongunstig be oordeeld, {hiervan volledig kennis bekomen. sterk, dat de dames dit meenden te moeten verbieden, natuurlijk zonder dat de ho»djes daarop acht sloegen. Bij het uitgaan der school bleek de Engelsche vertegenwoordiging geaccrediteerd aan een ietwat ,Eaton-boy-ig" gekleed knaapje, de Belgische aan een meisje al ietwat taiUeurig" aangedaan. De kinderen bespraken de vonrtrefljjkheid eener X-raasviering boven het gewone St. Nicolaasfeest. Het knaapje legde duidelijk ait, dat het eerste feest voornamer was en gevierd moest worden met dinner, tree, turkey en plumpudding en riep het oordeel in van de nurse, die hij miss Daisy noemde. Het meisje wilde niet geheel zrjn meening deelen. Ik voelde dat ik den strijd'tegen u zou kunnen aanbinden en onze Residentie zou kunnen verdedigen, maar wilde me nog alleen voor meerder materiaal in verbinding stellen met miss Daisy. Daartoe sprak ik haar in mijn mooiste Engelsen toe, doch ziet, ze begreep me niet. Er ontstond een kleine pijnlijke verlegenheid. Ik wendde me tot de andere dame, die ik een Brusselsche, een Waalsche waande, en sprak daartoe Fransen. Doch helaas ook zij begreep me niet. Ik probeerde dat daarom schuchter in het Hollandsen en... beiden verstonden me. En nu moest de bekentenis van mijn hart. Mjjn waarde Melis, ge hebt gelijk, in Amsterdam is men den Haag vooruit. Al wat ik hoopte te vinden en meende te zien, was slechts schijn. Het is me gebleken dat miss Daisy eigenlijk Kaatje heette en in Rotterdam geboren is, en dat de naam der andere dame Nelly is, en haar geboorte plaats 's-Gravenhage. ARI Ziektegevallen Rompstanditis De rompstanditis is een ziekte, die slechts zér-grof-besnaarde individuen onaangetast laat. Wie een ontvankelijk gemoed heeft lijdt, min of meer, aan deze ziekte. Romp standitis openbaart zich bfl menschen, die zeer onder den indruk van een kunstwerk geraken: hun romp gaat dan de houding aannemen van die des schrijvers. En de sfeer van het kunstwerk openbaart zich in hunne handelingen. Mij zijn eenige gevallen bekend: I. Een meisje, dat gaarne en veel las van Louis Couperus, bemerkte, dat de pink van haar rechterhand zich op onverklaarbare wijze tot een sierlijk boogje krulde, zoodra zij een boek van haren lievelingsauteur ter hand nam, en hare lippen plooiden dan tot een pruilig tuitje. H. Een jongmensch, dat Falklandjes van Heyermans placht te verslinden, begon de merkwaardige eigenschap te verkrijgen, dat hij zich voortdurend krabben moest, hoewel niets bespeurbaars daartoe aanleiding gaf; ook stootte hij af en toe rauwe klanken uit, terwijl zijn rug dan een vierkanten breeden heuvel gelijk wierd. III. Een oude dame, die verzot was op Quertdo's Jordaan, moest, of zij wilde of niet. lichtgele laarzen afendoen, terwijl zij, wat nimmer tevoren geschiedde, telkens haar vinger in de ooren en neus bracht. IV. Een deftige grijsaard, die Fabrlcius' werken adoreerde, ging, zoodra hij er een las of vertoonen zag, tandakken als eene Javaansche. Nog meerdere gevallen weet ik, doch deze zullen voldoende zijn om aan te toonen, hoe zeer de psychische en physische eigen schappen van auteurs voldoende zijn, om den sfeer hunner werken, en hun eigen per soonlijkheid op hen vreemde individuen over te brengen. De eenige geneeswijze is: koud water, of nadere kenaisrnaking met den auteur. Voor mededeelingen betreffende meerdere gevallen, ook op muzikaal en ander gebied, houdt schrijver dezes zich gaarne aanbevolen. MELIS STOKE Huwelijkitis Een chronisch ziektegeval Vandaag zijn de menschen nog gezond en na veertien dagen kan worden gecon stateerd of zij door de ziekte zijn aange tast. Een tot nu toe orioplosbaar raadsel, blijft het feit, dat met deze niets-ontziende kwaal altijd twee personen tegelijkertijd zijn behept. Volgens het voorschrift moet n.l. ieder officier, omtrent wien het oordeel in zooverre ongunstig is, dat de aangewezen gebreken of tekortkomingen zoo zij niet verbeterd of aangevuld werden invloed zouden kunnen hebben op zijn geschiktheid voor den naast hoogeren rang, met de volledige beoordeeling over het betrokken beoordeelingstijdvak in kennis worden gesteld. Deze schijnbaar scherp omlijnde gedachte geeft aanleiding tot uiteenloopende toepas singen. Zoo rijst hier de vraag: wanneer is een oordeel ongunstig? En wanneer is het zoo ongunstig, dat het invloed zou kunnen heb ben op de geschiktheid voor den naast hoogeren rang? Indien iemand uitmunt, behoort dit uit zijne beoordeeling te blijken. Schrijft de beoordeelaar uit zekere, persoonlijke over wegingen of uit gebrek aan inzicht, dat zoo iemand voldoet, dat hij bevredigt, dan blijft de beoordeelde onkundig van de zaak. Want, zoo zegt men, er wordt niets ten ongunste van hem verklaard. Maar hierdoor wordt zijn kans, zijn recht op bevordering verkort. Het begrip ongunstig" is zeer betrekkelijk en rekbaar. Zou men b.v. iemand als middelmatig" aan duiden, dan zouden sommigen dit ongunstig noemen, en allicht zou dit voor den een of anderen chef aanleiding zijn om den betrok kene met zijne beoordeeling bekend te maken. Evenwel is de meerderheid slechts middel matig en zijn het de minderheden, die daar beneden blijven of er boven uitsteken. In het algemeen zijn waarborgen noodig, dat niemand, noch de goede, noch de slechte, als minder bekwaam en geschikt worde geschetst dan hij inderdaad is. Men zou hieruit moeten besluiten, dat dan iedereen eigenlijk van zijne beoordeeling kenEen Tank" in actie MimimiititiimiiiiiimHiiiiiiMimiiiiMimiiiiiiiiiiiuiiiimMimiiimimiH De eerste verschijnselen worden door een door de gemeente aangestelden ambtenaar waargenomen, die van deze eerste kenteekenen aanteekening houdt. Na veertien dagen moeten de patiënten weder met ge noemden persoon consulteeren, waar dan meestentijds de ziekte definitief wordt vast gesteld. Is het intijds gelukt de personen van elkander te verwijderen, dan is de be smetting verbroken. De patiënten gevoelen zich dan zoo frisch en monter, dat geen van beiden op het consult verschijnt. Evenals de veel voorkomende verkoudheid tast deze ziekte iederen mensch vroeg of laat aan. Niemand is in dezen immuun. Zekere verschijnselen van onder de leden hebben" Is: het verzamelen van papieren met handteekeningen en stempels, het koopen van allerlei zaken, het afhuren van een groot aantal rijtuigen enz. Niet altijd kan de ziekte worden geregi streerd. Er loopen vele clandestiene" patienten. Temeer is dit gebleken, toen in het begin der mobilisatie, aan soldaten, welke aan huwelijkitis lijdende waren, en wat door bovengenoemden ambtenaar móst zijn ge constateerd en geiegistreerd, een wekelijksche uitkeering werd toegezegd. Toen hebben zich verschillende clandestiene" gevallen geopenbaard. Ook schijnt het, dat de meergenoemde uitkeering aan militairen de ziekte plotseling een grooter omvang heeft doen nemen. In elk geval is gedurende de jaren 1915/16 een onnoemlijk aantal gevallen waargenomen bij soldaten, fabrieksmeisjes, dienstboden en naaisters. In Nederland heeft de ziekte zich tot nu toe gemanifesteerd bij n man en n vrouw tegelijk. In een streek in Amerika zijn pro cessen geregistreerd bij n man en vijf vrouwen; terwijl in Arabië volgens ge schiedschrijvers zich n geval heeft voorgedaan waar bij n man en vierhonderd vrouwen tegelijkertijd werden aangetast. De leeftijd waarop de mensch het meest bevattelijk is, is die tusschen 18 en 48 jaar. Bij personen van gelijken leeftijd heeft de kwaal een eunstig verloop. Een hopeloos geval echter is, wanneer de mannelijke pa tiënt boven de zestig en de vrouwelijke patiënt tusschen vijfentwintig en vijfendertig jaar telt. Dan sterft de man meestentijds spoedig aan de ziekte. Na een tijdvak van ongeveer een jaar ook wel eens vroeger of later verschijnen de uiterlijke kenteekehen van de kwaal. Deze kenteekenen twee bulten, een groote en een kleine en vier uitsteeksels aan den grootsten bult blijven in den regel gedu rende het geheele leven waarneembaar. De gewone soort van huwelijkitis is chro nisch; enkele acute gevallen zijn echter niet uitgesloten. Als geneesmiddelen kunnen worden ge bruikt: koude baden en kamfer. VAN DEEKINQHAM iiiiiiiiiiiiiiim iiiiiiitiMiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiimiiii Nieuwe Boeken van deze week Vervolg van pag. 9. ETHEL TURNER, Een Gewichtige Dag, 246 pag. Utrecht, A. W. Bruna en Zn. J. C. VAN CALCAR-DE GAVERE, De drie Negertjes, 29 pag. Haarlem, J. W. Boissevain en Co. E. TIERI-HOGERZEIL, Hans en het Huis, met boekversiering van W. C. DRUPSTEEN, 71 pag. Haarlem, J. W. Boissevain en Co. nis zou moeten bekomen, ten einde zoo goed mogelijk tegen onrecht gewapend te zijn. Ook dan nog zou volkomen zuiverheid niet bereikbaar blijven. De beoordeelaars toch zijn feilbaar en de beteekenis van woor den als slecht, voldoende, goed, uitnemend, e.d. hangt voor een groot deel af van het peil van hem, die zich daarvan bedient. Tegen de opheffing van het geheim der beoordeeling, wordt wel eens aangevoerd, dat er menschen zijn, die de weelde eener bijzonder gunstige beoordeeling niet zouden kunnen dragen. Maar zij, die zich door een vleiende beoordeeiing zouden laten nopen tot eenigerlei verslapping, zouden hierdoor bewijzen, te gunstig beoordeeld te zijn. Zij zouden dan aan scherpziende chefs toonen, dat die beoordeeling wijziging zou behoeven. Natuurlijk wil noch kan ik beweren dat over het geheel genomen onze offiicieren niet naar verdienste zouden worden beoor deeld. Wel acht ik mogelijk en zelfs waar schijnlijk, dat tengevolge van kortzichtigheid, onkunde, gemakzucht of persoonlijke wille keur niet altijd de beteren of de besten tot hun recht komen, omdat zij, zoolang hun geen bepaalde tekortkomingen ten laste worden gelegd, niet of wel telaat de zaak gewaar worden. Daarentegen leest de slecht be oordeelde nauwkeurig, wat omtreni hem wordt gezegd. Hij mag zelfs afschrift nemen en vindt dus volop gelegenheid om zich over vermeend onrecht te beklagen. Het stelsel lijkt mij dan ook onpraktisch en nadeelig voor de groote belangen, die op het spel staan. Vooral van de goeden, de beteren, de besten moeten wij het hebben. En zouden dezen, indien zij vernamen, hoeveel goeds van hen werd getuigd, niet alles inspannen om daaraan te beantwoorden en zoo mogelijk de verwachtingen te overtreffen? Chineesche Verzen OP DEN STROOM (Thu-Fu. 714-774) Mijn boot glijdt zonder stooten luchtig voort, Ik zie haar spiegelbeeld in 't klare water, Aan 't luchtruim zeilen wolken, stille zwervers, En ook den hemel zie ik in den stroom. Wanneer een wolkje langs de blauwe mane Voorbij drijft, fijn als een gedachte, Dan zie 'k haar onder mij vergaan, Een tooverbeeld... Dan is 't alsof mijn boot vaart door den hemel, Ik voel mij met de wolken zacht vertrouwd, En plots'ling weet ik dan: zooals de hemel Weerspiegeld wordt in 't water, zoo bloeit ook De beeltnis van mijn liefste, in mijn hart JULES SCHÜRMANN IIIIIIIIIMIIIIIIIIII1IIIIIIMI1IIIIIIIIIIIIIIIIIIHIII1IIIIII1IIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIII VRAOENRUBRIEK voor Algemeene Wetenswaardigheden Men gelieve de vragen voor deze rubriek In te zenden aan het Redactiebureau, met op den omslag het motto .Leekensplegel", en onder opgave Van naam en adres (die als vertrouwelijk zullen worden beschouwd.) F. N. te H. Het artikel Een ideale werk kring" in uw nummer van 11 November, deed de wensch in mij opkomen ook in dat corps van ambtenaren te wórden opge nomen. Kan men dat bereiken ook zonder H. B. S. of gymnasium te hebben doorloopen? Ik heb de 3 moderne talen geleerd en een m. u. 1. o. school doorloopen. Zou er geen mogelijkheid bestaan dat de Commissie tot opleiding van leeraren voor M. Q." zich de opleiding van zulke gegadigden aantrekt? Het komt ons voor dat bedoeld artikel door U niet goed is begrepen en dat het sarcasme daarin U is ontgaan. Misschien zal het U duidelijker worden als U de on langs verschenen brochure van Ten Brupgencate, ons middelbaar onderwijs en de jongste beschikkingen eens doorleest. Hoewel er een streven is om de opleiding van leeraren zooveel mogelijk langs acad mischen weg te doen geschieden, kan men ook zonder H. B. S. of gymnasium doorloopen te hebben wel een middelbare acte behalen. Verschillende onderwijzers, die hun oplei ding ontvingen aan een kweekschool of normaalschool, behaalden de middelbare be voegdheid. Het komt ons echter voor dat een studie voor een der acten M. O. met uitsluitend een m. u. 1. o. opleiding tot basis een wel wat zwakke grond heeft. Zeker zal geen Commissie tot opleiding van leeraren voor M. O. een zoodanigen candidaat animeeren tijd en geld te besteden aan het verkrijgen van een middelbare acte. De eischen van bekwaamheid, die gesteld worden aan de verkrijging van een acte M. O. zijn te vinden in de Wet op het Middelbaar Onderwijs. iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiinii Mij dunkt van wel. Worden alle beoordeelirjgen aan de be trokkenen bekend gemaakt, dan zal daardoor: 1. het vertrouwen der ondergeschikten in hun chefs worden versterkt; 2. de ongunstig beoordeelde zich genoopt voelen naar verbetering te streven; 3. de gunstig beoordeelde zijn krachten inspannen om de goede verwachtingen niet te beschamen; 4. de waarborg tegen onbillijke beoor deelingen zoo volledig zijn, als menschelijker wijze mogelijk is. Is uit den aard der zaak het ontwerpen van een deugdelijk beoordeelingsstelsel een der moeielijkste problemen, en is het vrij wel onmogelijk daarbij de grootere, algemeene belangen naar behoefte te behartigen zon der eenig kleiner, persoonlijk belang te schaden, het is mijne overtuiging, dat zoo wel de grootere als de kleinere belangen beter kunnen worden gewaarborgd dan door dit voorschrift geschiedt. Als voornaamste middelen daartoe zou ik willen aanbevelen: 1. de opheffing van het geheim der be oordeeling voor den betrokkene; 2. de benoeming voor een bepaald tijd perk (van bijv. 2 of 3 jaren) van het noodige getal vaste commissiën van onderzoek per wapen of dienstvak; 3. het aantal leden per commissie van 3 op 5 te brengen, waarvan l tevens als secre taris zou moeten optreden en waardoor de kans op een zuiver eind-oordeel der com missie zou worden vergroot; 4. de bij meerderheid van stemmen door de commissiën uitgebrachte meeningen als baslissend te aanvaarden. ERGO