Historisch Archief 1877-1940
JO Febr. '17. - No. 2068
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
ROBBERT KALfF&G
AMSTERDAM.
MONSTHZALtH«w37nETtt : HeERENO!ACHT270
Filiul DEN HAAG: Noordelnde 160.
oogen comen, sij geensins gedlsponeert
connen worden om naer behooren te
vigileeren voor haer eijgen securiteyt."
Ja, als de gevaren ons klaar voor de oogen
staan dan is ons volk bereid mannen en
millioenen te geven om zijn kostbaarstukje
land, dat het zelf gemaakt heeft uit zee en
moeras, te verdedigen.
De tegenwoordige oorlog echter eischt een
deugdelijke organisatie met mannen en
materieel en vooral reserves van beide, wat
alleen door een nauwgezette
vredesvoorbereiding mogelijk is.
De omstandigheden hebben ons sedert
Augustus '14 den tijd gelaten al was die
in vele opzichten niet gunstig om ons
voor te bereiden en onze weerkracht te
verhoogen.
In stilte is gewerkt met alle beschikbare
hulpmiddelen om de levende strijdkrachten
uit te breiden, reserves gereed te maken,
ons materieel aan te vullen en uit te brei
den zooveel als zulks onderde tegenwoordige
bezwarende omstandigheden mogelijk is.
En het was thans de bedoeling van de
regeering om het Nederlandsche volk, om
de bewoners onzer koloniën, en om aan het
buitenland te toonen, dat er met allen ernst
naar'gestreefd is om onze weerkracht zoo
hoog mogelijk op te voeren teneinde onze
onzijdigheid te handhaven en ons zelfstandig
volksbestaan te verzekeren.
Geen beter middel kon worden aangewend
dan de bioscoop, die een levend beeld
geeft van wat leger en vloot vermogen.
Duizenden en duizenden zijn daardoor in
staat de in veel opzichten interessante oefe
ningen te volgen, die zich vaak afspelen op
terreinen en tijdstippen, die zich minder
leenen voor het pu «Hek om ze in de wer
kelijkheid te gaan zien.
Dadelijk na het verschijnen van den
Engelschen leger- en vlootfilm werd in't einde
van Juli 1916 door den minister van oorlog
machtiging verleend aan den opperbevel
hebber van land- en zeemacht tot het doen
vervaardigen van een Nederlandsche
Regeeringsfilm.
De technische uitvoering werd opgedragen
iiiiniiiiiHiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
IIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIHIIUII
't SCHIETGAT
De nieuwe revue: Twaalf aar sluiten."
Iemand, die een revue schrijft, heeft te
kiezen tusschen slechts twézaken. Dat
heeft hij voor op alle andere stervelingen,
die bij ai hun ondernemingen de keuze heb
ben tusschen oneindig vele mogelijkheden.
De revue-schrijver kiest tusschen: een revue
voor het schellinkie, en een revue voor de
stalles.
De overige rangen kunnen wij uitzonderen,
want menschen die in loges een revue bij
wonen, komen om uit te rusten van een zwaar
diner, en menschen die ergens anders zitten
dan in stalles, loges of op 't schellinkie heb
ben dien dag hun diner opgeofferd, omdat
ze in de file moesten wachten vanaf zes uur.
Dit alles geldt n.l. voor premières.
*.'
Deze nieuwe revue is er een voor't schel
linkie, en als zoodanig zeer zeker te waar
deeren. Het arme kind dat een popje wil
hebben" is er in, en Piet Kohier, en de luie
gemeentewerkman, en alle andere dingen,
die een revue tot een revue maken.
Alleen de zaal is verkeerd.
Want het Centraal-Theater heeft geen
schellinkie, en de loges zijn er niet gemak
kelijk genoeg om er in uit te rusten van
een zwaar diner.
Henri ter Hall is de koning der
Schellinkies-revue-schrijvers. Hij huurt altijd zalen
met schellinkies en loges, b.v. het
ClrcusCarréin Amsterdam, Scala in den Haag,
en Tivoli in Rotterdam.
Indien de schrijvers van Twaalf uur sluiten
de zaal van Carrégehuurd hadden, was hun
revue een groot succes geworden. Alles
hangt af van de zaal.
Huurt niet Rido, die in zijne revue's ge
meenlijk op de lagere hartstochten specu
leert, altijd Flora af, de zaal die uitsluitend
schellinkie is...?
Wanneer men z'Qn revue laat opvoeren
in het Centraal-Theater, moet deze minstens
zoo geestig zijn, als de architectuur van
deze 'instelling. Nu was het eigenlijk veel
grappiger, om het publiek in de zwem-bas
sin achtige zaal te zien, dan Piet Kohier en
Maddy Encla op het vél te kleine tooneel.
Kohier is zóó gewend, naar boven te kijken
als hij een grap zegt, dat wij zijn blik tel
kens naar de lage zoldering zien gaan, en
Maddy Encla kan nauwelijks uit-dansen te
midden dezer accumulatie van schermen die
haken blijven. Het is telkens, of zij struike
len zal over den zwaaienden dirigeerstaf
?van den belgischen dirigent.
aan den heer Willy Mullens (Alberts frères
te 's-Gravenhage) terwijl ondergeteekende
belast werd met de leiding en samenstelling
van dien film.
Dit was dus voor het rst, dat op
eenigszins groote schaal reclame gemaakt werd
voor onze eigen weermacht door middel
van de populair geworden bioscoop; het
was een besluit, dat ten zeerste was toe te
juichen.
Dus geen geheimzinnigheid rrteer, aan een
ieder laten zien wat we hebben n wat we
kunnen; dit is dan ook de voornaamste
basis, waarop het vertrouwen van een volk
in zijn weermacht moet steunen.
En al kan de film ook niet vertoonen het
aantal mannen en het aantal kanonnen
waarover we beschikken, de film is zeer
zeker in staat een algemeenen indruk te
geven van wat leger en vloot met de hun te n
dienste staande middelen kunnen presteeren.
Ruim vier maanden achtereen hebben wij
gefilmd in allerlei plaatsen, bij allerlei
onderdeelen van leger en vloot en die vier
maanden hebben mijn jarenlange ondervin
ding bevestigd, dat ons soldaten materiaal
goed is, en dat mits onder goede lei
ding zij voor geen enkelen landaard
behoeven onder te doen.
Vraagt het aan eiken Indischen officier, die
in onze koloniën op expeditie geweest is
en gelegenheid gehad heeft zijn eigen
stamgenooten te vergelijken met Duitschers,
Belgen, Zwitsers, Franschen, enz. zij zullen
u onomwonden hetzelfde getuigen.
Ja, de Hollander, is geen paradesoldaat;
hij loopt graag met een open jas, zijn pet
scheef op zijn hoofd, zijn handen in zijn
zakken, voor uiterlijk vertoon voelt tij niet
veel, vandaar, dat een Nederlandsche troep
niet altijd een martiaal figuur maakt.
Het is jammer, dat het zoo is, omdat met
een beetje inspanning ook het uiterlijk beter
verzorgd kan zijn, waardoor de indruk naar
bulten ongetwijfeld beter zou wezen.
De man in de straat beoordeelt nu een
maal het innerlijke naar den uiterlijken schijn.
In dit opzicht mogen wij gerust wel eens
onzen blik naar het oosten richten; zonder
een slaafsche navolging van de
paradekultur" kan aan het uiterlijk voorkomen van
onze troepen nog wel wat verbeterd wor
den, dat tevens aan de innerlijke kracht
ervan tqn goede zou komen.
En wat ons materieel betreft, een groote
achterstand sedert Aug. '14 is ingehaald.
Geen moeite, geen kosten zijn gespaard
om onze troepen uit te rusten met datgene
wat de moderne oorlog eischt.
Alle moderne technische hulpmiddelen zijn
aanwezig en nog steeds wordt voortgegaan
om de reusachtige hoeveelheden, die de
moderne oorlog eischt aan kanonnen, mi
trailleurs, munitie, enz. aan te vullen en uit
te breiden.
In dezen abnormalen tijd is het echter
niet de kwestie wat men hebben wil, maar
wat men krijgen kan; de vraag overtreft
meestal het aanbod en in 't bijzonder geldt
dit voor allerlei soort oorlogstuig.
Men moet van den leger- en vlootfilm
niet meer eischen, dan wat hij vermag te
geven, nl. een indruk van de samenstelling,
werkzaamheid en optreden van onze troepen
en schepen, benevens een vluchtig beeld van
wat noodig is om in de behoeften daarvan
te voorzien.
De stof was zoo uitgebreid, het aantal
onderwerpen zoo groot, dat een keuze moest
worden gedaan.
Men kan op n avond nu eenmaal niet
.meer afdraaien dan ± 3500 M. film, en op
slot van zaken komt er aan de belangstel
ling van het publiek waarvoor toch deze
film gemaakt was ook een einde.
Wil men zijn doel niet voorbij streven,
dan moet men zorgen, dat aan 't einde van
de voorstelling de verzuchting gehoord
wordt, dat 't jammer is, dat 't uit is.
Of de samenstellers daarin geslaagd zijn,
laat ik in 't midden; ik wil alleen nog even
uw aandacht vestigen op een gebrek van
En de revue zelve?
Ook die is slechts pikant als weerspiege
ling bij het publiek. Ik heb, bij het binnen
dragen van het ijzeren kruis, veel meer ge
noten van Reichmann's toekijkend gezicht,
dan van de stoutigheid, die de
pro-geallieerde schrijvers in dit feit bedreven.
Van dergelijke woordenlooze succes-scènes
is de revue vol. Na geen een Inslaand
moment kan men auteur!" roepen, want
waar geen parlandi of liedjes zijn oogst dit
stuk den meesten bijval, nl. bij dans- en
mimische scènes.
Hiervan zijn uitgezonderd de niet erg
origineele maar toch grappige Uilenburg
scène, en het korte liedje: wat een revue is".
Een raad aan revueschrijvers:
Stel u uw zaal en publiek voor, alvorens
ge aan het werk gaat.
Dat doet een gastvrouw toch ook, wan
neer zij het menu samenstelt voor haar
diner van 't seizoen! ?
Vergeeft mij, maar uw mengsel van boe
renkool en caviar en rijsttafel en snert be
komt mij niet al Ie wel
uw invite:
MELIS STOKE
P.S. Intusschen blijft u de eer, uwe
grondstoffen als artisten, dansers enz. van
de beste soort genomen te hebben
maar de combinatie de combinatie
au au!
Houd mij intussdien dit zonderlinge
(in)digestie-briefje ten goede! S.
? * ?
Vijfde Amsterdamsche
Kunstenaarsfeest
Causerie
Als het waar is, dat de lach ontwapent,
dan is het einde van den oorlog nabij. Er
is vél gelachen op hjpt
Kunstenaarsfeest, een oude bekende. Men heeft ge
lachen, maar geamuseerd heeft men zich
niet. Bijna onbegrijpelijk. Maar ik zal het
u uitleggen, en ik verzoek u, vriend-lezer,
en u, vriendin lezeres, in hetgeen ik u zeg
gen ga, niet de minste kwaadwilligheid te
zien jegens Holland, de Hollanders en vooral
niet jegens de Hollandaises", die ik van
ganscher harte bewonder.
Ter zake. Wat zoudt ge zeggen, wan
neer iemand gisteren eens koers gezet had,
in de richting Leidschekade, en op het oogen
blik dat het publiek Bellevue binnenging,
had geroepen: Als de wind! Gauw! Neemt
Financieel Nieuwsblad
Singel-842, A'dam
TELEFOON N. 6925
bevat steeds actueele arti
kelen, betrouwbare cor
respondentie, nitlotingen
van premieleeningen,
producties, koersUjut enz.
Abonnement slechts |so| ets.
per kwartaal.
Vraagt gratis Proefnummers
TAMINIAÜ'S
? JAM ?
OOSTEBBEEK
MEUBILEERINGEN
het bouwen van Villa's en Landhuizen zijn prachtige heuvel
achtige BOSCHTERREINEN te koop in HET OOSTERPARK te
Lage prijzen, mooie vegen, gas,
electr. licht, water.
I.ï. flaatjj. tot Exploit. van Het loiterpark
Dlr.J.J.STOKMANS&OnOSCHÜLZ
Tel. Int. 38 & 48
DE BILT
MEDDENS
S.B.
gereed en
naar maat vanaf
f *&.?.
Coupéur-rcizigcr
te ontbieden.
MEUBILEER1NGMAATSCHAPPIJ
- HOLLAND
MEOEELT AR:ISTIEX UW WOONHUIS OF VILLA VOOR:
f 500.
650.
775.
875.
1100.EN HOOGER
STOFFEERT ARTISTIEK UW WOOHHU1S OF VILLAVOOR:
f 250.
290.425.
'.i
550.
675.EN HOQGER
- AMSTERDAM
N.Z. VOORBURGWAL 274
o. h. Nieuws v. d. Dag. Int. Tel. 5974
VRAAGT PRIJSCOURANTEN
>f
SCHOOL VOOR MAATSCHAPPELIJK WERK
Pieter de Hooghatraat 78» Amsterdam.
NIEUWE CURSUSSEN - CURSUSGELD 5 GULDEN
Coöperatie 128 Februari 11-12
Prof.Mr.M.W.F. 7 Maart
TREUB 114 Maart
Reclasseering
Hr. TH. W. v. D.
WOUDE
21 Maart 11-12
28 Maart
4 April
MmijmiiiiiimrimjjiimiiiiiiiimiiuiiiiiiimmmiiiiiiimHiiiiiiiimifiiimimti iiiiiiiifiiiiiiKiiuiiiiiitiiniiiiiiiiiui
onze volksopvoeding, nl. dat we onze eigen
onvolkomenheden altijd met een sterk ver
grootglas bezien en alles goed en mooi
vinden wat van over onze grenzen komt.
Gepaste zelfcritiek is zeer goed, mits het
maar niet wordt onderschatting van eigen
kunnen en kennen.
In een volgend artikel zal een en ander
omtrent het maken van den film en de op
namen worden medegedeeld.
lllllllllllllllllllllllllllllll/fclIIIIIIIIIHMJIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItllllll
IIMIHIIIIMIIIIIIIIIIIIIimlIIIIIIMIIIIIIIllllllllllllll
Overpeinzingen van den Wijze
Er bestaat een vertelling van een koopman,
die een verre reis ging ondernemen en zijn
huisverzorger het gansche bestier van zijn
zaken overliet, met opdracht overal orde op
te houden, zoodat hij alles geregeld zou
vinden, wanneer hij terng mocht komen,
hetzij te avond of te middernacht, bij het
hanengekraai of overdag. Die vertelling komt
mij altijd in de gedachte, als ik met
menschen te doen krijg, die neiging tot slordig
heid hebben, wier devies is: laat maar
waaien", of dat komt terecht" en morgen
weer 'n dag". Hoevelen van dezen zouden
minder moeite, minder zorg en kommer
hebben, als hun geest meer waakzaam en
actief was!
Ordeloos in de hoogste mate, missen zij
elk begrip van tijd en leven in de
eeuwigallemaal een vliegmachine, en vlieg boven
de stelling Amsterdam t Het heil van het
vaderland hangt er van af!" Negentiende
van de voorbijgangers zouden antwoorden:
Het vaderland redden ? Graag! Maar we
zijn geen vliegeniers, men heeft ons dat
niet geleerd!"
Zoo gaat het ook met het amusement.
Men weet zich niet te amuseeren, in dit
land. Men zou het wel graag willen, maar
men slaagt er niet in.
Reeds het begin van het bal der Kunst,
had zoowel iets van een zitting met gesloten
deuren als van een marktdag, d. w. z. het
had iets van een aanteekeningsfeestje in een
eenvoudige, fatsoenlijke familie, die er zelfs
een piano opnahoudt.
Hemeltjelief, wat heb ik een pret!
De verveling is een ziekte in dit land.
Wanneer ze te genezen was met
purgeermiddelen en een bepaald dieet, dan waren
bijvoorbeeld de Duitschers, die er nog erger
aan lijden, dan de Hollanders, er reeds
grondig van genezen. Een van mijn collega's
had me verteld, dat het den menschen van
dit land hier in het bloed zat, maar een
van m'n vrienden, en advocaat zonder zaken,
haalde z'n schouders op?Trouwens, zoo
staat men, ten slotte tegenover de meeste
kweslies; of zij de maatschappelijke toe
standen, de moraliteit, of de politiek raken.
Voor elk standpunt, elk onderwerp bestaan
twee lezingen... zooals er twee verschillende
bals der Kunst zijn. Er zijn altijd twee Kunst
bals, zooals er een Dante en een
Virgilius zijn: edoch ze gelijken niet op elkaar,
en ze harmonieeren niet, gelijk die, beide
illustere dichters!
Het is nu eenmaal een feit, dat de Hol
lander zich over 't algemeen achter zijn
stilzwijgendheid verbergt. Het is zijn spe
ciaal soort van voorzichtigheid, dat zich van
de ministers tot de koffiehuiskellners voort
plant. Hij laat zich niet gaan; hij komt niet
los, ook niet op het Kunstenaarsfeest. Hij is
neutraal; a fond neutraal en als
geborenneutraal maakt hij van de onzijdigheid een
leyensregel. Men weet heusch niet, wat hier
stiller is; de grachten met haar schepen;
de straten met haar menigte of het
Wolefbal met zijne kunstenaars.
Maar dat neemt niet weg, dat zekere
heeren zich daar straks amuseerden met
jonge meisjes in de hoekjes ter sluiks
kneepjes toe te dienen, wanneer ze wisten,
dat niemand op hen lette. Hetgeen aanleiding
geelt, tot het aanvoeren van den aiouden
zinspreuk: Honi soit qui mal y pince!"
... Ik bevind mij hier in een talrijk ge
heid. En als ge op hun fouten wijst, staat
ge verslagen van hun... excuses?!
Heelemaal niet! Zij hebben geen ongelijk! Zij
schoten niet te kort in hun plicht! Maar
gij: Waarom moest gij juist bellen, toen
ze pas aan tafel zaten? Maar het was toch
reeds acht uur in den avond, zegt ge ver
goelijkend, dan is toch de tafel al lang
afgeloopen? Nou ja, 't was met het eten
wat later geworden dan gewoonlijk; het
fornuis wou niet branden. Dat kan toch
ook wel eris gebeuren? En ge raakt verle
gen met uw houding van verwijt, ofschoon
ge weet, dat er morgen weer iets anders
zijn zal of verzonnen wordt om u teleur te
stellen en de orde te verstoren. Ge hebt met
uw beste bedoeling niets gewonnen, en als
ge aangespoord hebt, om toch voort te
maken, want dat anders de trein weg is, en
zij hollen het perron op, rukken nog een
portier open, terwijl de trein al in beweging
is, dan lachen zij u in 't gezicht nog uit.
Zij kwamen er immers? Ze zijn toch mee?
Jij altijd met je haast l"
Waarachtig ik sta verslagen, dat de wereld
nog draait, zooals ze draait, want het mee
ren deel der menschen helpt er niet aan mee.
En toch... zou 't zoo anders kunnen zijn
in vele gevallen. Wij zouden ons kunnen
inspannen, om elkaar en ons zelven wat
minder reden tot ergernis en zorg te geven
en 't wat verder te brengen in ordelijkheid,
dankbaarheid en blijdschap. De meeste
menschen verwachten het heil der wereld
nog maar steeds van buiten, van anderen,
van de regeering, van den dominé, van hun
buren. Als die allen tezamen maar wat meer
hun best deden...! Maar de klagers
veri uu iifiiimtitii iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiii i iiiiiniiiii
zelschap van komedianten. Komedianten,
overal. Ik heb niet de minste pretentie
zelf, een uitzondering te willen zijn. Ten
allen tijde zijn er komedianten geweest..,.,
om slechts Nero te noemen, dien
gruwzamen komediant; Voltaire een sublieme
komediant; Napoleon een komediant met genie!
De wereld kent de komedianten van het
parlement, die zich als vuilpoezen gedragen,
de komedianten van de balie; de komedi
anten der diplomatie, de komedianten onder
de priesters, die handel drijven met het
levende en met het doode element; de
krantenschrijvers, komedianten der reclame;
de groote wereld, die uit komedianten met
titels bestaat; ja, ze kent zelfs den kome
diant van de misdaad. Laten wij het gerust
hardop constateeren: allen zijn.... komedi
anten, komedianten, komedianten....
Vroeger, toen de tooneelspelers in een
provincie-stad aankwamen, riepen de bur
gers: Daar heb je de tooneelmenschen,
gauw het tafelzilver wegbergen!''
Wanneer in dezen tijd, een zeker soort
gentlemen in een huis zijn uitgenoodigd,
zegt men: oppassen voor de dingen van
waarde!" Vroeger kwam het er ook vooral
op aan, dat men zijn beroep kende; het
was niet voldoende, een rol op te zeggen",
zooals dat thans meestentijds gebruikelijk
is, nu dikwijls de jas en de das.., den
tooneelspeler maken!
Een beroemde komiek vertelde eens het
volgende:
In een stuk, waarvan de repetities reeds
aan den gang waren, moest een
theatervloo, hem een brief overhandigen. Dit
wondermensch verscheen pas ter repetitie op
den vooravond van de première. Waarop de
komiek tot hem zeide: Eindelijk, daar bent
u dus present, meneer; waarom, bent u
niet, evenals ik, iederen dag komen
reperteeren? De grasgroene, met zich-zelf
ingenome, antwoordde: Gelooft u dan,
dat ik u geen brief zou weten te overhan
digen ?" 't Is mogelijk, dat u dat ^zoudt
kunnen", antwoordde de artist, maar ik
zou misschien niet weten, hoe ik hem moest
aannemen."
Avis aux artistes présents au bal! '
10 V- u. Cabaret. Men schenkt geen aan
dacht, ook niet de oppervlaktigste aan de cou
pletten, die de zaal ingezonden worden, de lie
deren, die het programma belooft. De groote
sentimenteele blondine, de bewegelijke bru
nette, verschillende situaties volgen elkaar
op. Wie heeft beweerd, dat Wolef geen
verstand heeft van organiseeren ?
u. bal. Op het oogenblik, dat ik
geten zichzelf. Ze vergeten, dat ze zelf ook
wel eens wat doen en laten konden. Zij
verwijten wel anderen, dat die altijd in de
steenkolen wroeten, maar vragen zich niet
af, of hun handen dan immer wierook
zwaaiden; ze verwijten wel anderen het
zeggen van onredelijkheden, maar vragen
niet, of hun mond dan steeds wijsheid sprak;
'n ander kwam te kort in zijn plicht en zij
vermoeden zelfs niet, dat zijn bezwijken
hunne schuld was. 'n Gewillig paard, dat
nog bovendien gejaagd wordt, bezwijkt ten
slotte, en dan zeggen die ezelskoppen, die
daar nooit erg in hadden: Dat is jammer,
't was zoo'n best beesie!"
Over zulke dingen kan men niet anders
doen dan zuchten en daarom zullen we dit
op onzen ouden dag 't best kunnen, totdat
onze laatste zucht 'n verlossing zal zijn.
Dan gaan we weg en zullen anderen in ons
gareel stappen, en... Wat zullen die anderen
dan zeggen? Zullen ze onze nalatenschap
prijzen? Zal die ook 't prijzen en 't waar
deeren waard zijn? Of zullen ze spreken
over de gebakken peren" waar wfi hem
mee lieten zitten? Hunne besprekingen
kunnen 'n oordeel wezen en thans, bij ons
leven, is het nog tijd, om te voorkomen dat
hun oordeel een vonnis zal zijn. Somtijds
is 'n mensch meester van het lot" (Julius
Caesar). Maar daarvoor moet hij werkzaam
zijn, op zijn post wezen, doen wat plicht
en rede van hem vragen, weten, dat 't min
der erg is om te verslijten, dan te verroes
ten, en meer waarde hechten aan het welzijn
van zijn geestelijk leven, van zijn ziel, zijn
hart, en hersens dan eenig ander ding.
SOCRATES
met koortsachtigen haast deze regels schrijf,
heeft zich een nieuw front gevormd (de
andere tel ik niet meer mee), het is het front
van den Kunstwolf. Zeer levendige actie,
aan dat front.
Hevig kanonvuur, met behulp der zware
artillerie, van 120, 210, 380, 420 en 520;
vervolgens verwoede aanvallen, eindigend
met gevechten corps a corps, welke voor
't meerendeel zonder veel gratie zijn; en
met den klank van een orkest, die een
weinig valsch speelde, nog in mijn oor, kan
ik constateeren, dat Ie sexe fort n'avait pas
toujours Ie dessus". Behalve de zware artil
lerie, was ook de lichte artillerie vertegen
woordigd. Er was zelfs een charmante, kleine,
rossige mitraüleuse, die pas in 1901 door de
fabriek is afgeleverd.
Ik heb een verzoek ingediend, om tot de
lichte artillerie te worden toegelaten. Toe
gestaan! Ik constateer, dat mijn lichte 75
heel zwaar was. Oef! Vlug grijp ik eene
420 (dikke Bertha), met wie ik opgewonden
het uur van den stormloop tot den one step
afwacht. Honi soit qui mal y dance".
Pardon, mevrouw, ik ben duizelig. Wilt
me verontschuldigen?"
Hemelsche goedheid, wat duurt die oorlog
lang! Er zijn nog andere strijders, die op
dit oorlogsveld, verschillende werken uit
voeren, waarmee nog niet gezegd wil wezen,
dat zij mannen van (de) genie zijn!...
Zeven minuten over twaalf:
Ik heb geconstateerd, dat de eenlge mooie
vrouw op het bal, het meerendeel der vrou
wen tegen zich had. De eene helft be
weerde, dat zij valsche tanden had; de
andere helft: dat zij een pruik droeg (in
het loopgraven dialect: poil mobile, ge
naamd), om niet te spreken van degenen,
die, bedektelijk te kennen gaven, dat zij
geen fatsoenlijke vrouw was..., want dat
men zegt, dat zij amants" heeft!"
Allemachtig, wat zijn ze boosaardig die
vrouwen! Ik ga dadelijk aan het werk, en
schrijf een Rozeboek". Want ik ken nu de
aanstichters van dien wereld-oorlog. Het
is niet Hindenburg, het is niet Mackensen;
het is noch Ballin, noch de Kroonprins. Het
zijn hunne dames, daarvan ben ik nu vol
komen zeker. Vriendelijk bedankt, Wolef,
voor de gelegenheid om die wijsheid op te
doen!...
2 uur. De oorlogsmenschen gaan heen.
in de stilte van den nacht..., langs de stra
ten, die niet langer verontrust worden door
het druk vertier van den dag....
H. BERT