Historisch Archief 1877-1940
24 Febr. '17. No. 2070
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
JAARBEURS TE UTRECHT.
(26 FEBRÜARI-10 MAART 1917.)
Iedere ernstige muziek
liefhebber voelt den drang,
zich meer en meer op de
hoogte te stellen van de
verschillende muziekwer
ken. De Concerten bieden
hiertoe eene schoone ge
legenheid, doch meer aan
trekkelijk is
ZELF MUSICEEREN.
oe DUCANOLA
ingebouwd in PIANO of
VLEUGEL, reikt de
behulpzame hand, De
bediening is hoogst eenvoudig, terwijl U na een kleine
oefening in staat zult zijn edel en beschaafd pianospel ten
gehaore te brengen. Wij noodigen bezoekers en exposan
ten uit tot kennismaking In ons PUCANOLA-ZAALTJE
is gelegenheid, zich rustig en ongestoord te laten voorspelen.
CATALOGUS op aanvrage. Eigen Muziekrollen Bibl.
FIRMA J. M. W. STOKER.
PIANOHANDEL UTRECHT. CHOORSTRAAT 9.
Tot het bpuwen van Villa's en Landhuizen zijn prachtige heuvel
achtige BOSCHTERREINEN te koop in HET OOSTERPARK te
L
DE BILT
Lage prijzen, mooie wegen, gas,
electr. licht, water.
cf at j nn ??¥? Haatjj. tot Exploit. van Het Oosterpark
aiauuii DiUj.sMMAlïS&OTTOSCHULZ
Tel. Int. 38 & 48
SCHOOL VOOR MAATSCHAPPELIJK WERK
Pieter de Hooffbstraa t 78, Am tej dam.
NIEUWE CURSUSSEN - CJBSUSGELD 5 GULDEN
Coöperatie 128 Februari 11-12
Prof. Mr.M.W.F. 7 Maart
TREUB 114 Maart .
Reclasseering
Hr. TH. W. v. D.
WOUDE
21 Maart 11-12
28 Maart
4 April .
MEDDENS
S.B.
gereed en
naar maat vanaf
f »5.-.
Coupéur-reiziger
te ontbieden.
OOSTERBEEK
MEUBILtERIMCEN
TAMINIAÜ'S
? JAM
MMiiiimiiiiMiiiMiiiiirmiHiiiiiujjiJiiiiimniiMiiiiHHiiiiiimniiiiiiiiiiu^
[Belangrijke uitverkoop l
ZOOLANG DE VOORRAAD STREET, DOCH l
uiterlijk tot 15 HAART a.s.
WORDT DOOR DE
MEUBILEERINfi TTflT T AATTY'
MAATSCHAPPIJ IlUijljAll U
N GROOT AANTAL MEUBELEN AANGEBODEN
met 15 pCt. Reductie,
omdat deze artikelen eenigen tjjd in de Toonkamers
dienst gedaan hebben.
N Z. Voorburgwal 274 A'dam.
Als volgeling van 9LA.RY
BAKER EDDY, dis cover er
ofChristian Science,
geneest
H. G. THIEME,
Den Haag - Denneweg 25a,
Blind-, Doof-,
Idiootof Stomgeboren
personen, die uit eigen mid
delen eene bezoldiging vol
doen van af /1500,?.
Zonder Genezing - Geld Terug!
Financieel Nieuwsblad
Singel 842, A'dam
TELEFOON N. 6925
bevat steeds actueele arti
kelen, betrouwbare cor
respondentie, altlotingen
van premleleenlngen,
producties, koeralljst enz.
Abonnement slechts |so| ets.
per kwartaal.
Vraagt gratis Proefnummers
Als zijn contract-tijd om is, is hij even arm
als toen hij aankwam en is dus eerder ge
neigd om zijn contract te hernieuwen. Voor
de economische ontwikkeling der koloniën
is de Britsen-Indische immigratie dus van
meer belang dan de Ned.- Indische. Een na
deel is zijn nationaliteit. Hij toont zich echter
een goed ingezetene.
Intusschen laat het zich aanzien dat de
Britsen-Indische immigratie op zal houden.
De Britsen-Indische regeering maakte aan
de emigratie onder contract een einde en
over ongeveer vier jaar zal er alleen vrij
willige emigratie mogelijk zijn.
Tegenover de Britsche koloniën hebben
wij het voordeel der Ned.-Indische emigratie
en mag dus verwacht worden dat niets zal
worden nagelaten om den aanvoer van ar
beidskrachten uit onze Oostindische bezit
tingen te verzekeren.
Maar de creool dan? Waarom krachten
van buiten aangevoerd, waar zooveel krach
ten aanwezig zijn? Men maakt er zich dik
wijls van af met te zeggen: de creool, de
neger is lui. Is dan de Hollandsche
zeevisscher, die in een haven langs de kade in
de luwte van een halfgeheschen zeiltje
kringetjes in de lucht blaast uit zijn pijp of
ze in het water spuwt, lui? Ga hem zien
werken in de Noordzee en stel uw antwoord
uit. Zoo ga men ook het bosch in Suriname
in en zie den neger in zijn element. De
plantage met zijn geregelden arbeid is zijn
element niet. Dit kan en zal veranderen.
Ook hier is het wachtwoord: geduld.
Uit het voorgaande blijkt wel hoe doornig
het arbeidsvraagstuk en hoe heterogeen de
bevolking is. Dit maakt het zeer moeilijk
er vluchtig over te spreken: er is in Suri
name niet n volk met locaal
saamhoorigheidsbesef. Zoo is hetf mogelijk dat voor
het volk" wel eens aangezien wordt een
kleine groep straat-politici, die bij de be
handeling van de begrooting in de koloniale
Staten de publieke tribune vullenjniet vrij van
zucht naar een relletje. Hunne uitingen
vinden hun weg in de Nederlandsche pers.
Tot nu toe kon dit bij de geringe belang
stelling, die er voor Suriname in Nederland
is, weinig of geen kwaad. Maar als er wer
kelijk belangstelling zal gekomen zijn, als
het streven in die richting, ook van den
Groene", zal zijn beloond, legge zijne
uuiliiHimim
TERUG IN HOLLAND!
DOOR
Prof. GUST. C O HE N
Prof. Gustave Cohen, hoogleeraar in de Romaansrhe
philologie nan de Universiteit van Amsterdam, en
sedert een week van den dienst in liet Fransche
leger teruggekeerd, drager van het Oorlogskruis
met twee eervolle vermeldingen, was zoo wel
willend ons een artikel af te staan, waarvan wij
hier de Hollandsche vertaling laten vulgen.
Goede, beste vrienden in Holland, ik ben
weer bij u. Voortaan ongeschikt voor het
gevecht, nog lijdende door mijn tiental
wonden, met uitgeput lichaam maar on
gebroken hart, kom ik de plaats weer innemen,
die de ruime geest der stad Amsterdam mij
in den nijveren bijenkorf der Oude
Manhuispoort heeft opengehouden.
Vol bezorgdheid vraagt ge mij: Is Parijs
droevig?" Neen! Parijs is ernstig, het be
grijpt den tijd en heeft den geest, dien het
behoeft. Het is niet en het is nooit ge
weest de stad van genot, zooals men het
zich voorstelt, maar de stad van den arbeid
en de gedachte. Hoe zou het dan de tragiek
dezer tijden niet voelen?
De reis? Die was zoo gemakkelijk en zoo
belangwekkend als het maar kon. Wij moesten
glimlachen, toen wij het interview van een
duikbootcommandant lazen, die beweerde,
dat het verkeer op het Kanaal verbroken
was; want te Havre zijn wij rustig in onze
hut gaan slapen, en aan de Engelsche kust
ontwaakt. De boot was vol reizigers, en
vol verlofgangers van alle verbonden legers :
een schilderachtig schouwspel, een verwar
ring van kleuren en uniformen, van het
grigio verde" tot het bleu horizon" of
het Portugeesche parelgrijs.
Het was de eerste keer, dat ik sedert het
uitbreken van den oorlog Engeland terug
zag. Alles vertoont er een ontzaglijke
industriëele, maritieme en militaire werkzaam
heid. Zooals men er in de dagen van
Kitredactie het oor te luisteren aan het hart
van het echte Surinaamsche volk, het van
politieke smetten vrije.
Is Nederland Suriname waard?
door Mr. Dr. C. F. SCHOCH
Hoofd-Directeur der Surinaamsche Bank
Den 27en Februari
a.s. zal het 250 jaar
geleden zijn, dat de
Luitenant - Admiraal
van Zeeland, Abra
ham Krijnssen, van
den Engelschen Gou
verneur, William
Byan, de overgave
voor de Staten van
Zeeland afdwong van
het fort bij Paramari
bo en daarmede Suri
name van Engelsch
tot Hollandsch bezit
maakte.
Er zal op den
bovenaangegeven
herinneringsdag geen sprake;zijn van feestviering,
niet, omdat het nu geen tijd van feestvieren is,
nu de geheele wereld vervuld is van de
vreeselijke oorlogsellende en al hare gevolgen;
ach, neen; ook wanneer er geen wolkje aan de
lucht was,, zou er waarschijnlijk toch geen
feestbetoon zijn. Nederland is nu eenmaal,
wanneer het over Suriname gaat, niet erg
in de feeststemming te brengen. Die kolonie
kost veel te veel geld en er is toch niets
mede te beginnen, zegt men. Alles mislukt
daar! En omgekeerd - het klinkt misschien
erg onbehoorlijk in de ooren van heel vele
Nederlanders Suriname, onze voor ons
doen groote kolonie daar in het westen over
de zee, meent ook niet veel reden te hebben
om met dankbaarheid te gedenken, dat zij
twee en een halve eeuw reeds hare moeder
in de verte heeft, die zij vroeger, toen zij
in goeden doen was en gezond was, rijkelijk
kon steunen, maar die nu haar moet steunen,
omdat zij lang ziek is geweest en daardoor
chener de geweldige aanplakbiljetten zag,
die den wil prikkelden en tot dienstneming
noopten, ziet men er nu de onmetelijke
plakkaten met blauwe en roode letters, die
de vrijwillige mobilisatie van muloenen en
millioenen ponden afkondigen de
voorraadsschuur der toekomst het fantastische
war loan".
Op straat groote drukte, maar net als in
Parijs veel vrouwen, die in een grappige
liverei of met aardige petjes op, de mannen
al& grooms, loopjongens, tramconducteurs,
brievenbestellers enz. vervangen. Weinig,
heel weinig mannen van dienstplichtigen
leeftijd in politiek: die zijn in Frankrijk of
hebben het uniform der Territorialen met
het roode teekentje op de schouders aange
trokken.
Een diep samenvoelen is er tusschen ons,
want de keten van doode helden is de heilige
band, die ons voorgoed vereenigt. Het is als in
de Oudheid de vermenging van het in een zelf
den beker gestorte bloed. In alle gesprekker,
hetzij met lieden uit het volk of met een lord,
keert n eenvoudig leit-motief terug: we will
have them" beantwoordt aan het vermaarde
on les aura" van onze poilu's; of ook men
hoort altijd deze zelfde woorden: we will
win the war".
Wij leggen in Engeland geen
aspergebedden aan, en wij gaan scheep in een
kleine, goed bekende haven. Zoo juist zijn
daar heel groote visschen opgehaald, n
ervan nog levend, en een groote vreugde
over de goede vangst heerscht onder het
zeevolk... Bij het ochtendkrieken varen wij
uit en weldra zijn wij buiten de baai en
koersen de open zee in.
Prachtig schouwspel! Aan liefhebbers van
sterke gewaarwordingen is deze reis niet
genoeg aan te bevelen. Dikwijls had ik
hooren spreken over de heerschappij ter
zee". Nooit had ik er de onmiddellijke ge
waarwording van gehad. Stel u als het ware
een breede dreef voor, doorploegd van
llrnnMINIIIIIIIIUMIIIMIIIIIIIIMIIMIIUMIlllllllllliiilllluLUIIIUUIItllllUUUIIIUnlIllilllllllUIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUIIIIlUIIIIIUIIIIIIIMIIIUIIIIllHIIIIUtlllllttlllllttlllUllllullllllllllllltlllU
hare huishouding niet meer geheel zelve
kon bekostigen, Die steun van de moeder
gaat echter niet van harte en gaat ook niet
gepaard met wijze raadgevingen, op ervaring
steunend en ingegeven door een liefdevol
hart. En daarom is ook de dochter niet tot
dankbaar feestvieren gestemd.
Bij het ordenen van de gedachten omtrent
de positie, welke de kolonie Suriname op
het oogenblik ten aanzien van Nederland
inneemt, komt als van zelve die verhouding
tusschen moeder en volwassen dochter voor
den geest. Hoe dikwijls komt niet in de
menschenmaatschappij dergelijke verkoeling
voor tusschen bq elkander behoorenden.
alleen als gevolg van verkeerd begrijpen,
van een afschuwelijk misverstand!
Onder dat misverstand, gaat de kolonie
nu al meer dan vijftig jaren gebukt. En de
oorzaak daarvan men houde mij mijne
op 25 jaren arbeid gegronde meening ten
goede ligt niet voornamelijk bij de kolonie,
maar grootendeels bij Nederland.
Toen Suriname in 1860 gezegend werd
met de vrijverklaring der slaven en het ar
beidersvraagstuk slechts voor den tijd van
10 jaar werd geregeld, verloor de kolonie
allengs alle levenskracht, die zij nog over
gehouden had na den economischen strijd
met de buitenlandsche mededingers om het
behoud van suiker- en katoencultuur. En
toen in 1880 de immigratie eindelijk vasten
grondslag kreeg door oprichting van een
fonds tot dekking van een deel der uitgaven,
luidde daartegenover het Haagsche parool
aan de elkander opvolgende Gouverneurs
voortdurend: bezuiniging! En toen de
cacaoen koffiecultuur in het laatste decennium
der vorige eeuw prachtige jaren hadden ge
geven, zoodat het einde van de subsidie
periode van Nederland in het zicht kwam
en er werkelijk weder van eene landbouwkolo
nie sprake was, bleek het dringend noodig van
Bestuurswege leiding aan de cultures te geven
door inrichting van een landbouwproefstation.
Men verkreeg van uit den Haag allén de
vergunning om voor een uiterst gering be
drag een kleinen cultuurtuin in te richten
met een jong Nederlander aan het hoofd,
die van tropische cultures in de praktijk
niets afwist. Toen dan ook in het eerste
jaar der twintigste eeuw de krullotenziekte
een doodelijken aanval op de cacao richtte,
iHillimiMimmil
schepen. Het zijn Noren, Hollanders,
Franschen en vooral Engelschen, Engelschen bij
honderden en honderden, een echt volk van
schepen. Toute la mer va vers la ville",
zong eens de ongelukkige groote Verhaeren.
Het is een eindelooze reeks in beide rich
tingen, men vermeit er zich in ze tot bij
veertig tegelijk te tellen. En rond die
vrachschuiten het druk beweeg der
torpedobooten, als herdershonden, met hun driehoekig
silhouet. Ze zijn geweldig zwaar bewapend,
maar drijven op de golven als veeren, en
schieten vooruit als exprestreinen. Eerst
zien wij ze aan bakboord, dan verdwijnen
ze uit het gezicht, en... daar zijn ze weer
aan stuurboord, om een bevel te geven, om
te laten stoppen of een ankergrond aan te
wijzen met He zware stem van hun
scheepsroeper.
Dat is nog niet alles. Het schouwspel in
de lucht is niet minder verheffend. Vlieg
tuigen strekken langs het blauw van het
uitspansel hun grijze wieken, hydroplanen,
zoo gracelijk als de meeuwen, die ons
kielsop aanlokt, strijken boven ons schip.
Wat een mooi gezicht! Wat een indrukken
van grootheid, rust en veiligheid! De reis
is wat lang, maar we hebben geen haast
en alles is vol afwisseling, vol leven.
Men zou zich amper in oorlog wanen,
als een ver kanongebulder ons niet bege
leidde. Wij vragen ons af: is dat op zee ?
Is het aan de Belgische kust ? We weten
het niet, en slapen bij dit dof gebrom in
op het wiegen der golven...
Het schip stopt. Het wordt door een
stoomsloepje gepraald. Plotseling hooren wij een
welbekend geluid. De Hollandsche loods
komt aan boord; hij zal ons naar de gast
vrije kust geleiden. De mist wordt dikker,
maar eensklaps staart een groot rood oog
ons aan: het is de vuurtoren aan de reede
van den Hoek. Land, land! Een land, dat
ons vroeger zoo warm verwelkomd had, en
dat ik niet had durven hopen weer te zien.
was er niemand in de kolonie die de ziekte
wetenschappelijk kon nagaan of onderken
nen. Er zijn sedert wel deskundigen geko
men, maar het kwaad had toen reeds te
grooten omvang genomen, terwijl de koffie
cultuur moest worden losgelaten om de
enorme hoeveelheden, die Braziliëop de
wereldmarkt losliet.
Nederland heeft daarna telken jare veel
geld aan de kolonie besteed, voor een goed
deel tevergeefs, voor spoorwegaanleg en
bacovencultuur, maar het scheen niet aan
te slaan. Het gaf weinig resultaat.
De klacht, in Nederland algemeen, dat in
Suriname alles mislukt en de kolonie steeds
meer geld kost, scheen niet ongemotiveerd.
Maar Suriname mag harerzijds terecht
vragen: Waren de te hulp geroepen dokters
wel de beste ? en waren de aangewende
geneesmiddelen wel probaat ? Had men niet
meer moeten letten op wat de kolonie reeds
had voortgebracht en dus kon voortbrengen
dan wel op hetgeen de kolonie misschien
wel zoa kunnen voortbrengen?
Intusschen blijft de kolonie belast met de
terugbetaling van het voor haar uitgegeven
geld. Telken jaren paraisseeren leeningsrente
en aflossing op hare begrooting.
Was er geen ander geluid over de kolo
nie te doen hooren, dan had ik gezwegen.
Aan het gesukkel kan echter, indien
Nederland wil, een einde- komen. Suriname
is, ik zeg het gaarne Gouverneur Staal
na , rijk. Het ontbreekt de kolonie alleen
maar aan de gelegenheid om haar rijkdom
rentegevend te maken.
De tijd is, dank zij de bij deskundigen
bekende buitengewone vruchtbaarheid van
het kustland, weder voorbij, dat men in zak
en asch zat over cacao- en koffiecultuur.
Er zijn in Nederland weder menschen die
tevreden zijn, dat zij zich eigenaar van
eene Surinaamsche plantage kunnen noemen.
Wij zijn weder in de opgaande lijn en het
is goed en noodig om vooruit te zien.
De cacaocultuur geeft alle hoop dat men
de ziekteperiode te boven is. De productie
stijgt elk jaar weder dichter tot het vroegere
normale peil. En de koffiecultuur geeft thans
reeds afgescheiden van de hooge
oorlogsprijzen buitengewoon goeden oogst.
Naast deze beide hoofdcultures kunnen
verEen zoete opwelling van gevoelens over
meestert ons.
We zijn op de Maas, die van schotsen
kruit. Lang beschouwen wij het grauwe
water, waarin de gansene oorlog zich weer
spiegelt Verdun met zijn heldenstrijd, de
bouwvallen van het rampzalig België, en het
vredige Holland.
Vredig, ja, maar wakker. Het zou mij gehin
derd hebben, ware het anders geweest. Het zou
mij pijn gedaan hebben, als ik het onver
schillig en genotzuchtig had gezien. Maar
in stede daarvan merken wij op de straten
van Rotterdam slechts velduniformen op.
Ik kende die nog niet. Ze lijken knap en
praktisch. Ze staan mij aan, die flinke sol
daten, die u beschermen zullen. Ik heb ook
Belgen bespeurd, en dat herinnert mij eraan,
hoe edelmoedig en krachtdadig uw gast
vrijheid jegens hen geweest is.
Holland, waarlijk ge zijt gebleven, wat ge
in de 17e eeuw waart: het groote toevluchts
oord. Misschien zal ik bij u de genezing
vinden, waarop ik zoo lang tevergeefs ge
wacht heb. Maar vooral zal ik u terugvinden,
mijn beste leerlingen die zoo goed geweest
zijt voor onze soldaten en onze gevangenen,
en u allen, die van uwe penningen de uit
nemende Hollandsche ambulance te Parijs
onderhouden hebt, en die heden met moeder
lijke omhelzing onze arme kinderen der
bezette gebieden ontvangt.
Die sfeer van altijd wakende goedheid
zal mij omgeven, en ik zal gevoelen, dat
ook gij den oorlog doorleeft. Dat zal mij
mijn taak liever en lichter maken.
Ik weet zoo goed, dat, dank zij mijn vriend
Gallas met zijn helpers en helpsters, de
traditie die begon wortel te schieten, zich
bevestigd heeft. Ongerept staat mijn colle
gezaal met zijn wanden vol schilderijen en
platen, waar alles noodigt tot den dienst
van kunst en wetenschap, Schoonheid en
Waarheid. Die twee polen, pp welke ik voor
bijna vijf jaren het onderwijs in de Fransche
scheidene cultures met kans op succes
worden uitgebreid. Ik noem slechts de vruch
ten , de rijst , de maïs- en de vezel-.
cultuur. En daarnaast blijven van waarde
de goud- en de balata-industrie en eene
goed aangevatte exploitatie van de vele
kostbare houtsoorten.
Officieële raadgevers zijn in voldoenden
getale in de laatste jaren bij de kolonie
geroepen.
De onlangs opgetreden koloniale bewinds
man heeft de gelukkige gedachte gehad om
nu eens een anderen weg te betreden. Hij,
de oud-ambtenaar, heeft zich gewend tot de
particulieren, de mannen van de praktijk in
de cultures, die, wanneer zij iets goed ach
ten, een plan ook dadelijk in een daad kun
nen omzetten. De heer Staal heeft mannen,
die hun sporen in Indische cultures hadden
verdiend, belangstelling weten in te boeze
men voor Suriname, en bij anderen weder
opgewekt de gedoofde begeerte om iets te
doen tot het in het leven roepen van
landbouw-crediet.
Uit een en ander kan veel voortkomen dat
beiden, Nederland en Suriname ten goede
kan komen, maar dan moet de fabel de
wereld uit, dat Suriname een lastpost is.
Suriname behoeft niet verder lastpost te zijn
dan Nederland daartoe de gelegenheid laat.
Nederlandsch-Indiëkan ook halve krachten
gebruiken, omdat daar toch zooveel goede
krachten aan den arbeid zijn, maar Suriname
eischt eerste krachten op elk gebied.
Eerst wanneer weder Nederlandsche durf
met Nederlandschen ondernemingsgeest het
Nederlandsche geld naar Suriname leiden
overeenkomstig het: de Cost gaet voor de
Baet", dan zal het misverstand zijn opgehel
derd en de stemming tot dankbaar gedenken
aan weerskanten tot uiting komen.
Zoo moge het in een niet ver verwijderd
tijdstip zijn.
Amsterdam, 17 Febr. 1917.
letteren hier te lande richtte, zullen ons
meer aantrekken dan ooit, want wij hebben
voor hen geleden en gestreden. Ze zullen
ons voortaan duidelijker zijn, de lessen van
Corneille, die ons leerde de plicht boven de
hartstocht, het vaderland boven de liefde
en de rust te stellen.
Het is goed, dat het onderwijs bezield
wordt door den adem van het leven. Er
moet geen scheiding zijn tusschen de we
tenschap en de daad. De leeraar moet ook
de opvoeder zijn, en voor zijn toehoorders
een bron van wilskracht en geestelijke be
zieling. Maar dat is slechts mogelijk, als er
steeds een sterke stroom van wederzijdsche
sympathie van den een tot den ander uit
gaat. Die sympathie heb ik gevoeld in hun
brieven, ik heb haar zoo juist nog sterker
beseft in de mij bereide ontvangst; en wat
mijn gevoelens betreft, die zijn niet ver
anderd: ik houd van Holland.
AMSTERDAM ARNHEM
's-GRAYENHAGE ROTTERDAM
UTRECHT