Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
18 Aug. '17. No. 2095
Teekenlng voor De Amsterdammer" van Joan Collette
JOS. VERHEIJEN
de leermeester van verschillende bekende musici herdenkt Zondag zijn 80stcn verjaardag
lIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIMiniHIIIIIJtl
W.HHHHW IMI
De Paus als vredesbemiddelaar
Men koestert in het Vaticaan de hoop,
dat de vredesvoorstellen van den Paus
op het psychologische oogenblik zijn ver
schenen" : aldus het Reuter-telegram, waarin
de strekking van die voorstellen wordt aan
geduid.
Op het psychologisch oogenblik wil dat
zeggen op het oogenblik, dat zij de groot
ste kans hebben, te worden aangenomen?
Dat het Vaticaan die hoop koestert, zou
men willen afleiden alleen reeds uit het
feit van de toezending der voorstellen aan
de regeeringen van de oorlogvoerenden.
De Paus, zou men meenen, zal er goede
. *^
\ *
Beste 4 cents Sumatra in
Kistjes a 100 stuks
?4.?Franco ^»
\ «^ Per 1000
stuks ?37.50,
franco door het geheele land
KRUISWEG 23, Haarlem - Telef. lnterc.1506
inmiMiiiiiminiiMiiniMiiiii
De kleinste loteling van Frankrijk
Naar het Fransch
VAN
MAX EN ALEX FISHER
Had vader Macheux het tegen de jongste
van zijn beide knechts op de hoeve ? Hij zeide
niet tegen hem: Doe dit, Hyacinthe "
of Doe dat, Hyachinthe " Hij zei:
Doe dit, Drie-turven-hoog " of Doe
dat, Drie-turven-hoog "
Hyacinthe Latoche verdiende werkelijk
zijn spotnaam. Toen hij zestien jaar was
geworden, had zijn moeder hem gemeten.
Hij was, op dat tijdstip, juist l meter 24.
Sedert was hij niet merkbaar gegroeid.
In 1900 was hij een en twintig jaar. Hij
werd opgeroepen om den 5en Maart voor
de keuringscommissie te verschijnen. Nogal
grappig zeide de eerste majoor, die hem
onderzocht: Het is u dus niet bekend,
mijn waarde vriend, dat wij al sedert lang
geleden geen regimentskinderen meer in
schrijven".
Niet minder geestig, wendde de tweede
majoor zich tot den dienstdoenden sergeant,
wien hij afgemeten toevoegde: Sergeant,
ga eens een vergrootglas voor mij halen. Ik
geloof dat er iemand voor mij staat, maar
ik ben er niet geheel zeker van".
Vervolgens ondervroegen de beide ma
joors te zamen Hyacinthe.
Wat is uw beroep, kleine vriend"?
Boerenknecht", antwoordde hij.
Boerenknecht! Waarvoor gebruikt
men je dan op de boerderij ? ... Om eieren
te vergaren ... een voor een ... nadat de
kippen ze gelegd hebben?... Ge kunt
onmogelijkhet gewone dagelijksche werk doen".
Uit voorraad leverbaar;
Adler,
Oakland,
White-Auto's
Garage NEFKENS
Jaceb Obrechtstraat 26
- AMSTERDAM
redenen voor hebben, juist nu de rol van
bemiddelaar op zich te nemen. Het mislukken
van zijne poging zou slechts opnieuw de
begrensdheid van zijne macht in wereldlijke
dingen aantoonen. Aan een echec zal hij
zich niet lichtvaardig bloot stellen. HQ moet
dus meenen, dat zijne stem niet in de woes
tijn zal klinken; hem staan de middeien ten
dienste, die meening op stevige gronden
te vestigen.
Er is nog een tweede reden, waarom men
de indiening der vredesvoorstellen van het
Vaticaan als een hoopvol teeken zou kunnen
beschouwen, dat het einde van den oorlog
nabij is. Achter den Paus staat geene macht,
die de regeeringen der oorlogvoerenden zou
kunnen dwingen. Indien de conferentie te
Stockholm een bijeenkomst ware geworden
van vertegenwoordigers der socialistische
partijen uit alle oorlogvoerende staten; in
dien ? om dit onwaarschijnlijke geval voor
een oogenblik aan te nemen het op die
bijeenkomst gelukt ware een vredesformule
te vinden, die alle deelnemers bevredigde,
dan zouden de socialisten getracht hebben
ook anderen dan hunne geestverwanten voor
deze formule te winnen, opdat zij in elk
land door de meerderheid der volksvertegen
woordiging aan de regeering zou worden
opgelegd. Zoo deze normale weg om den
volkswil te doen gelden te lang gebleken
ware, zouden zij hem vermoedelijk hebben
bekort door werkstakingen in alle bedrijven,
die voor oorlogsdoeleinden dienst doen;
aldus zouden zij, ook al hadden zij in elk
land de meerderheid van het volk niet aan
Zeker wel, toch wel! Men houdt mij niet
uit medelijden ! Ik kan zeer goed werken".
Is het de eerste, de tweede, of de derde
keer dat ge voor een keuringscommissie
verschijnt" ?
De eerste, m'nheer".
Tegelijk besloten de beide majoors: Hij
schijnt stevig genoeg, overigens, die kieine
baas. Het is weinig waarschijnlijk, zeker...
maar, wie weet?... misschien kan hij nog
groeien ... Wij keuren hem niet dadelijk
af: laten we hem voorloopig wegzenden.
Den volgenden morgen, 6 Maart, waren
Hyacinthe en zijn collega Jean Baptiste
bezig om bossen stroo te binden. Vader
Macheux voegde zich, zeer ontdaan, bij
hen in de schuur. Hij hield een nummer
van den Petlt Quotidien in de hand. H
daar, Hyacinthe, Jean Baptiste! kom eens
hier. Kijk eens! Het portret van Hyacinthe
staat in den Petit Quotidien". En werkelijk,
aan het hoofd van de vierde kolom van de
tweede pagina van den Petit (juotidien
stond een artikeltje met het opschrift:
DE KLEINSTE LüTELINüVAN FRANKRIJK
Een cliché, waaronder stond te lezen:
Moment-opname genomen door onzen
specialen correspondent bij het verlaten van
de keuringscommissie", gaf de trekken van
Hyacinfhe weer. Daaronder stonden eenige
bijzonderheden.
Hyacinthe Letoche is gisteren voor de
keuringscommissie te Dyon verschenen. Hij
is dit jaar de kleinste loteling van Frankrijk.
Hij meet l meter 28; hij weegt 37 kilos.
Onnoodig te zeggen, dat hij, voor het oogen
blik ongeschikt voor den dienst is geoordeeld".
Den volgenden morgen, 7 Maart, waren
Hyacinthe en zijn makker Jean Baptiste
bezig om de beesten te voeren. Vader
Macheux kwam hen, zeer bewogen, in de
stal opzoeken: Daar is een brief voor je,
Hyacinthe ... Blijkbaar bemoeit zich de heele
wereld op 't oogenblik met je, mijn jongen!
Ik vraag me, bij voorbeeld, wat of dat te
beduiden kan hebben.... Achter op de
enveloppe staat geschreven : Groot Circus
van Dvon".
hunne zijde gekregen, de regeeringen hebben
kunnen dwingen, aan den wil van de min
derheid te gehoorzamen.
Het vinden van een vredesformule, die
alle deelnemers aan de conferentie te Stock
holm zouden willen onderschrijven, noemde
ik een onwaarschijnlijk geval; daaruit volgt
reeds, dat ik de kans op een vrede, aan de
regeeringen afgedwongen door werkstaking
of dienstweigering van de socialisten in alle
oorlogvoerende landen, als uiterst gering
beschouw. Maar indien het onwaarschijnlijke
gebeurd ware, dat bv. de volgelingen van
Scheidemann en de Fransche socialisten het
eens waren geworden over de quaestie van
Elzas-Lotharingen, en indien zij de wereld
nog meer verbaasd hadden door zich te ver
binden, hunne vredesformule aan hunne
regeeringen op te leggen, ook al zou zulk
een poging aan hen en hunne geestverwan
ten de vrijheid of het leven kosten, dan zou
men althans niet behoeven te vragen, met
welke machtsmiddelen zij hun doel zouden
willen bereiken. Indien zij in massa den
moed hadden tot werkstaking of dienst
weigering, zouden deze middelen doeltreffend
blijken.
Welke macht staat het Vaticaan echter
ten dienste om druk uit te oefenen op re
geeringen, die doof blijven voor vermaning
en de hulp van een bemiddelaar afwijzen ?
De geestelijke machtsmiddelen der Kerk
kunnen niet worden aangewend ter bevor
dering van den vrede. Een afsnijden van de
Kerk van allen, die aan de roepstem van
den Paus geen gehoor geven, zou alleen
baten, wanneer in elk der beide oorlog
voerende kampen het aantal gehoorzame
zonen der Kerk even groot ware. Ook dan
zou de Paus vermoedelijk geen gebruik
maken van dit wapen; het hanteeren ervan
zou kunnen doen blijken, dat het verouderd
en versleten is. Maar alleen reeds de over
weging, dat het buiten de Kerk sluiten van
allen, die zich tegen de vredesvoorstellen
van het Vaticaan verzetten, de eene oorlog
voerende partij zwaarder zou treffen dan de
andere, moet het gebruik van dit machts
middel ontraden.
Over andere dan geestelijke middelen be
schikt de Paus iet. Al lang, al eeuwen
lang, is de tijd voorbij, dat hij n de inter
nationale politiek de macht der Kerk kon
laten gelden. Die macht heeft in de
binnenlandsche staatkunde nog slechts beteekenis,
wanneer zij zich niet verzet tegen de poli
tiek der Katholieke Staatspartij; heerschen
daarover doet zij niet.
Wanneer dus de Paus aan de regeeringen
der oorlogvoerende Staten vredesvoorstellen
aanbiedt, kan hij alleen vertrouwen op de
billijkheid van die voorstellen en op de
bereidheid van de mogendheden om ze te
aanvaarden, er staat geen dreigement achter.
Juist daarom zal het bericht, dat de Paus
zijn bemiddeling heeft aangeboden, bij allen
die naar vrede hunkeren, groote blijdschap
hebben verwekt. Alleen uit het feit van
de aanbieding zullen zij concludeeren tot
de waarschijnlijkheid van de aanvaarding,
althans tot de niet-onmiddellijke-verwerping
der gedane voorstellen.
Is dan werkelijk het psychologisch oogen
blik" aangebroken?
Men zou het willen betwijfelen. Het aan
bod van den Paus komt juist enkele dagen
nadat de mogendheden der Entente en de
Vereenigde Staten het besluit hebben ge
nomen, geen passen uit te reiken aan ver
tegenwoordigers der socialistische partijen,
iiiiiiiimiiiim
Hyacinthe verbrak den omslag. Met een
onvaste stem las hij:
Mijnheer,
Zooeven zagen wij uw portret in den
Petit Qaotidicn. Wij zouden u dadelijk een
verbintenis aan het Groot Circus willen
aanbieden. Vroeger aangegane contracten
verhinderen ons echter dat reeds voor dit
jaar te doen, terwijl wij daartoe ook het
volgend jaar nog niet in de gelegenheid
zullen zijn. Wij doelen u echter mede dat wij,
over twee jaren, vvanneer gij voor de laatste
maal voor de keuringscommissie moet ver
schijnen, en dan nog niet gegroeid zijt, u
voor drie jaren aan onze troep willen ver
binden. Wij zullen u driehonderd francs
per maand betalen. Gij zult optreden in een
nummer dat zal heeten: de kleinste loteling
van Frankrijk'', in den uniform van infanterist,
gezettn op den grootsten olifant van de
wereld.
Met de meeste hoogachting, enz.
* * *
Gedurende de drie jaren dat Jean-Baptiste
in gezelschap van Hyacinthe bij vader
Macheux werkte, had hij zich weinig ontzien
om hem herhaaldelijk over zijn kleine ge
stalte te bespotten.
Vijf maal per dag, ongeveer, zei hij tegen
hem: Pas op! je ziet toch wel dat je de
koets-poort nadert. Buk je, Hyacinthe, je
zult je hoofd stooten".
Tien maal per dag, misschien, was het:
Kom niet bij den mesthoop! Het is daar
vol vliegen. Je zoudt daar verpletterd kunnen
worden als er eens een je omgooide".
Den 7en Maart, dadelijk nadat hij den
i inhoud had vernomen van den brief aan
! Drie-turven-hoog geschreven door het Groot
l Circus van Dyon, wijzigde Jean-Bapliste zijn
1 gedrag ten opzichte van zijn makker geheel.
: (jediirende den geheelen dag onthield hij
zich hem voor den gek te houden. Daaren
tegen deed hij den geheelen dag niet anders
i dan tusHchen de tanden te mompelen :
; Is dat niet onuitstaanbaar! Te weten, dat
! over vier en twintig maanden, die vlooi
i misschien tien francs per dag gaat verdienen,
die aan de conferentie te Stockholm zouden
willen deelnemen.
Of men dit besluit voor verstandig of voor
niet verstandig houdt, deze gevolgtrekking
zal toch ieder eruit moeten maken, dat de
Entente het niet raadzaam acht, den drang
naar vrede te bevorderen, althans nu nog niet.
Hare weigering om passen te verleenen
kan ook op andere gronden worden ver
dedigd. Zooals Frans van Cauwelaert de
vorige week in Vrij Belgiëschreef: Het is
niet aannemelijk, vooral niet in staten, die
op den grondslag der volksvertegenwoordi
ging zijn gevestigd, dat een gedeelte van
de volksorganisatie zich afzondert en op
eigen gelegenheid een onverantwoordelijke
oorlogspolitiek gaat voeren, die meer kans
heeft den binnenlandschen vrede te verstoren
dan den buitenlandschen op een vaste basis
te herstellen Een ? actie als die, welke
in Stockholm haar krachtcentrum heeft,
zoekt, buiten de nationale gemeenschap om,
internationale overeenkomsten te verwezen
lijken, die door de overige deelen van de
natie gemakkelijk als een miskenning van
den souvereinen volkswil zullen worden be
schouwd en het ligt voor de hand, dat
daaruit een gevoel van wederzijdsch wan
trouwen kan ontstaan, dat noodlottig in
werkt op de goede verstandhouding tusschen
de verschillende politieke partijen".
Zulke overwegingen hebben echter de
Duitsche regeering er niet van weerhouden
het werk van Stockholm zooveel mogelijk
te bevorderen. Van haar kan allerminst
sympathie worden verwacht voor het stre
ven om, van onderen op, van het volk uit
te geraken tot den vrede. Voor haar zal het
ook zeker niet verborgen zijn gebleven, dat
de beteekenis van Stockholm veel verder
reikt dan tot het einde van dezen oorlog;
dat een sociaaldemocratie, die aan de we
reld den vrede zou hebben gebracht, ook
na den vrede over de wereld zou blijven
heerschen. Indien zij desniettemin de confe
rentie te Stockholm heeft begunstigd inplaats
van tegengehouden, dan is dit alleen hieruit
te verklaren, dat zij van deze conferentie
geen volledig succes voor de
sociaaldemoeratie verwachtte, maar wel dit succes voor
zichzelf: dat de vrede er door zou worden
bespoedigd: dat de stem van Stockholm een
geweldig klankbord zou vinden in het over
al, zoowel bij sociaaldemocraten als bij
niet-sociaaldemocraten bestaande verlangen
naar vrede; dat de Entente het aldus ge
wekte geluid niet zou kunnen overheerschen
en vrede zou moeten sluiten.
Omdat Duitschland heil heeft te verwachten
van een spoedigen vrede, liet het zijn eigen
sociaaldemocraten, zoowel die van de minder
heid als van de meerderheid, naar Stockholm
gaan en verleende het doortocht door zijn
gebied aan de sociaaldemocraten uit onzij
dige landen.
Omdat de Entende bij verlenging van den
oorlog baat kan vinden, werkt zij Stockholm
tegen en weigert het uitreiken van passen.
Ziedaar, waarom ik meen te moeten be
twijfelen, of het psychologisch oogenblik"
voor de vredesvoorstellen van den Paus is
aangebroken.
Tenzij men den nadruk legt op de woorden:
van den Paus.
Het psychologisch oogenblik voor vredes
voorstellen is eerst gekomen, wanneer beide
partijen naar vrede verlangen en uitzien
naar een bemiddelaar, die hen tot elkaar
brengt.
Zoover zijn wij echter nog niet gevorderd.
De Entente hunkert nog niet naar vrede.
Zij durft, blijkens haar jongste besluit ten
opzichte van Stockholm, het zelfs te laten
aankomen op een breuk met de socialistische
partijen. Zij waagt zelfs de kans, dat zij door
dit besluit de Russische regeering in nog
grooter moeilijkheden brengt, dan waarin
deze reeds verkeert.
Maar, nu Stockholm een mislukking dreigt
te worden, was voor den Paus het oogen
blik aangebroken, waarop hij in de vredes
beweging voor de Kerk de leidende positie
kon herwinnen, die de sociaal democratie
haar afhandig had gemaakt.
Van ongeoorloofde mededinging" mag
deze hem niet beschuldigen, al maakt hij
hare vredesleus: geen annexatie, geen scha
deloosstelling" in hoofdzaak tot de zijne.
Hij neemt de witte vaan eerst van haar
over, nu zij die niet verder kan dragen.
Maar juist omdat zijne vredesvoorstellen
zooveel op de hare gelijken, moet men hun
hetzelfde lot voorspellen.
door op den rug van een olifant te gaan rij
den! ... terwijl ik, die toch een stevige flinke
kerel ben, za! doorgaan twaalf uur per dag te
zwoegen, om precies dertig francs aan het
eind van de maand te ontvangen"!
De ergenis van Jean-Baptiste werd er in
de volgende dagen niet beter op. Twee
dagen later, den 9en Maart, verfoeide hij
Hyacinthe. Den Hen haatte hij hem. Den
13en verafschuwde hij hem geheel en al.
Den 15en dacht hij:
Je kunt zeggen wat je wilt, maar dat gaat
zoo niet. Alsdan zal ik mijn heele leven
doorgaan mij af te beulen voor niets, omdat
ik het ongeluk heb gebouwd te zijn zooals
iedereen, terwijl die geluksvogel, omdat hij
een mislukkeling is, er gemakkelijk door
zal rollen. Leelijke dreumes, reken daar
maar niet op !
Voortaan koesterde hij nog maar n
wensch: Drie-turven-hoog te zien groeien
zijn verbintenis met het Groot Circus van
Dyon" onmogelijk te zien worden. Hyacinthe
was in negen jaren slechts vier centimeter
opgekomen. Uit niets w<s af te leiden dat
hij zich plotseling ontwikkelen zou.
Bij de boeren worden de grijsaards door
gaans beschouwd als menschen die van
alles weten. lean-Baptiste begon het gezel
schap van tachtig-jarigen op te zoeken
Nadat het gesprek een minuut of tien ge
duurd had, vroeg hij gewoonlijk:
Zeg eens, vadertje, is er geen middel, om
grooter te worden" ?
Geregeld bezag dan de grijsaard hem van
het hoofd tot de voeten en vroeg:
Waarom wilt ge grooter worden ? Ge
hebt een behoorlijke lengte, mijn jongen.'
j Doorgaans eindigde de grijsaard met te
j schaterlachen: overigens, je moet maar weten
: wat je doet, dat gaat je alleen aan al
j je nog groeien wilt, welnu, eet soep, mijn
i jongen, eet soep!"
\ Jean-Baptiste begreep dat de ander hem
; voor de mal hield. Hij geloofde niet vee
i aan de kracht van een dergelijk middel. Om
! zijn geweten gerust te stellen, nam hij echter
l gedurende de dertig dagen van de maanc
April, telkens als hij zich met Hyacinthe te
DE VROUW VAN DEN
OWEJER!
Twintig harde, lange jaren,
\Vas ze met haar man getrouwd,
Armoe had ze mee-geleden,
Dag en nacht maar door gesjouwd,
Voor haar boeltje en de kinders
Had ze steeds haar best gedaan,
Met de zware groentenwagen
Had ze op de markt gestaan.
Nu hij door zijn oorlogswinsten
Millionnair geworden was,
Nu hij eiken dag ging baden,
En met reuk liep op zijn jas,
Nu ze op een villa woonde,
En met knechts en meiden zat,
Kwam een ouwe kennis zeggen,
Dat haar man een juffie had.
Nu de kinderen zich schaamden,
Voor zoo'n burgerlijke vrouw,
Die geen zij en bont dorst dragen,
En niet in een auto wou,
Nu ze om haar rare woorden,
Wel eens standjes van ze kreeg,
Moest ze, om eens wat te praten,
Naar de ouwe, muffe steeg.
Altijd werd ze uitgelachen,
Als ze in de keuken kwam,
Als ze zelf het koper poetste,
Of wat kachelhoutjes nam.
Voor de deur mocht ze niet praten,
In haar wollen huisjapon,
Als haar zuster op kwam loopen,
Dorst ze niet in haar salon.
Op 'n dag was er visite,
Fijne vrinden van haar man,
Met een mondje vreemde woorden,
Spraken ze haar spottend an,
Potverdorie!" riep ze vloekend,
Met de duivel in haar lijf,
Leg me niet te koejeneeren,"
Ik ben maar 'n groentenwijf!"
Als ze wat getroost wou wezen,
Ging ze naar den zolder toe,
Waar de ouwe kleeren lagen,
Van haar vroegere gedoe.
Zuchtend keek ze naar de mutsen,
Die ze toen gedragen had,
Al die bonte, harde schorten,
\\'aren nooit van tranen nat.
J. H. S P E E N H O F F.
H. VAN DOOREN & Cie.
DEN HAAG AMSTERDAM UTRECHT
Dames Hoeden en Bontwerken
IIIMIMIIIIMIHI
MlllllllimiHIIIIHI
Indien desniettemin het Vaticaan toch
heeft besloten ze in te dienen, zal het zijne
redenen daarvoor hebben. De antwoorden
der beide partijen op het bemiddellings
aanbod zullen vermoedelijk een tipje van
den sluier oplichten, die thans nog over
die redenen hangt.
15 Augustus 1917 G. W. K E RN KAM P
zamen aan tafel zette, slechts een halven lepel
soep in zijn eigen kom ; hij nam zijne maat
regelen zoo, dat Hyacinthe bijna den ge
heelen inhoud van de soepterrine moest op
maken.
Hyacinthe had op zijn minst reeds twee
honderd liters soep verzwolgen, maar was
nog geen duim grooter geworden. Op een
morgen dat Hyacinthe en Jean-Baptiste de
stal binnentraden bemerkten zij dat de merrie
kreupel was. Vader Macheux zond om den
deskundige" te halen.
Toen het consult afgeloopen was, nam
|ean-Baptiste den kwakzalver ter zijde : Ik
wou U iets vragen "
Spreek, mijn jongen, ik luister."
Nu dan. Weet gij geen middeltje dat
maakt dat men grooter wordt? Als ge het
mij wilt zeggen, zal ik b' dit zilverstuk geven."
Een middeltje om te groeien? ... ja...
ik begrijp wel gij wilt een middel om
grooter te worden Wel, er is er slechts
een een enkel telkens als het regent,
moet men blootshoofds in den stortregen
loopen."
Den volgenden morgen brak een gewel
dige donderbui los. Vader Macheux riep :
Zeg er es, Hyacinthe! Jean-Baptiste! zullen
jullie het voer buiten laten bederven !"
Hyacinthe zocht overal zijn pet, maar
vond haar nergens.
Waar wacht je op, lummel" bromde
Jean Baptiste. Wat is er met je ? Zoek
je soms een parapluie? Kom, ga mee!"
Gedurende de geheele maand Mei ver
toonde de pet van Hyacinthe een onvermoei
bare neiging om te verdwijnen.
Op een achtermiddag, terwijl men bezig
was op het veld, brak het ijzer van de ploeg.
Vader Macheux zag zich gedwongen
JeanBaptiste naar de stad te zenden om een nieuw
te koopen. Jean-Baptiste dwaalde door de
straten van het plaatsje. Op een deur bemerkte
hij een plaat: Dokter... arts. Hij liep eenige
keeren voorbij het huis, zonder te durven
aanbellen. Ten leste ging hij er toe over.
Dokter... ik heb een broertje waar ik veel
van houd. Dat wil maar niet groeien. Wat
moeten we er aan doen, dat hij grooter wordt?"