De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1917 25 augustus pagina 5

25 augustus 1917 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

25 Aug. '17. No. 209S DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND Herinneringen|aan Rusland J " IV" l -JZM HET MAATSCHAPPELIJK LEVEN IN RUSLAND. HET POSTWEZEN. Het leven in de Russische uitgaande wereld was op vrij eenvoudigen voet ge schoeid. In den schouwburg, bij kleine diners, thuis of in restaurants was klein avondtoilet gebruikelijk. Niemand zou er over denken bij zulke gelegenheden gede colleteerd te verschijnen; dat wordt als niet comme il faut" beschouwd. Bij alle tooneelultvoeringen, zoowel middag- als avond voorstellingen, zetten de dames haar hoeden af, uit beleefdheid voor de toeschouwers achter haar. Op alle besloten bijeenkomsten, 't zij dinertjes, dans- of muziekpartijtjes, dragen de dames japonnen van lichte zijde, stof of neteldoek, hoog aan den hals. Op de heffeesten verschijnt men natuurlijk in groot toilet op de dëjeuners aan 't hof in een gedecolleteerde japon met een gekleeden hoed op. Tot mijn verbazing gaf de muziekonderwijzer bijv. in rok les. Den eersten januari reden alle heeren in rok of groot tenue bij hun dameskennissen rond om haar geluk te wenschen en op haar gezondheid te drinken. Ze begonnen al om negen uur en kwamen 's avonds doodmoe, hongerig en met razende hoofdpijn thuis, zeker in niet geringe mate het gevolg van al de wodkl, die ze bij die bezoeken hadden moeten drinken. 's Avonds om negen uur was de geijkte tijd om visites te maken. Dan drinkt men in Rusland thee. Die geliefkoosde drank wordt op een blad binnengebracht en in glazen gepresenteerd, zonder melk, maar met veel suiker en een schijfje citroen of met een lepelvol jam er door heen geroerd. Ze keken mij *) aan of ik een wonderdier was, omdat ik geen suiker in mijn thee gebruikte. Dikwijls nemen de Russen een suikerklontje in de hand en knabbelen daaraan voor ze een slokje drinken; ze beweren dat de thee dan nog lekkerder smaakt. Een Russische theetaf el is altijd ruim voorzien van allerlei gebak, sommige soorten voor vreemdelingen afschuwelijk van smaak en dikwijls bereid met karwij- of papaver zaad. Men presenteert ook vruchten en bon bons bij thee. Het servies ziet er meestal keurig uit; de glazen staan in zilveren standertjes met oortjes; de lepeltjes zijn kunstig bewerkt van verguld of geëmailleerd zilver en het tafelgoed is van het allerfijnste linnen, een onderdeel van de huishouding trouwens, waaraan de Russinnen zeer groote waarde hechten, leder lid van 't gezin heeft evengoed zijn eigen huishoudlinnen als zijn eigen Kjfgoed, en ik heb menigmaal groote verbazing hooren uiten over het dwaze" idee van op de lakens en sloopen van andere menschen te slapen en hun handdoeken te gebruiken. Zelfs de dienstboden brengen hun eigen tafel- en bedlinnen mee. Als er een luiermand in orde wordt gemaakt, zijn daar altijd lakens, handdoeken enz. bij inbe grepen, welke men er ook voor elk kind afzonderlijk op nahoudt. De Russische huisvrouw zou het als een groote onacht zaamheid aanmerken, wanneer het linnen van het eene kind op het bed van het andere werd gelegd. Gaat men ergens logeeren, dan heeft men den ballast van eigen lakens, handdoeken en servetten in zijn koffer en zendt die artikelen met zijn lijfgoed naar de waschvrouw. Voor mij als Engelsche werd een uitzondering gemaakt, terwille van de onbegrijpelijke" Engelsche gewoonte om maar zoo het linnen van elke willekeurige familie te gebruiken. Als het linnen van een Russische gouvernante of logee den strengen toets niet kan doorstaan, kan ze op de min achting van het heele dienstpersoneel reke nen. Reist men in een slaapwagen, dan kan men of zijn linnen, kussens en dekens mee brengen, f het voor een roebel van den conducteur huren, maar zeep en handdoeken zijn niet te krijgen. Wat de manier van wonen betreft, hebben door geheel Rusland de tagewoningen de overhand. Sommige huizen bevatten veertig of vijftig van dergelijke woningen en men kan een tage huren van twee kamers af, tot zestien toe. Het stadsbestuur stelt in elk gebouw een dvornik aan, een soort van portier, die'de meest uiteenloopende diensten bewijst. Hij veegt straat en trottoir vóór het huis aan de straten in Petersburg worden netjes schoon gehouden let op ieder die het huis in- of uitgaat, is min of meer verantwoordelijk voor de veiligheid *) Zie de vorige artikelen. Op Terschelling Hel silhouet van het eiland uit zee is nog precies zoo als vijfentwintig jaar geleden ; de hooge, gele Brandaris met zijn roode petje op en de breede Kapeduinen. Maar de kleur is anders. Het duin is aan het verstuiven geraakt en men heeft een breede strook moeten vastleggen met strooisel van heide en nu is het eiland aan de westzijde gemerkt met een breede strook wit, een even breede strook bruin en nog een grijsgroen, dat Is waar de helm nog groeit. Dat is prachtig mooi voor de aviateurs, die natuurlijk uit de hoogte weinig hebben aan den Brandaris. Het dorp ligt in de koele schaduw van zijn iepen, linden en ahorns, maar daar buiten blakert de zon in onverminderde felheid en wie er van houdt, schuil te gaan, in den schemer der bosschen, kan hier niet terecht. Een echte TerscheiJinger maalt dan ook om geen schaduw; zijn natuurgenot bestaat hoofdzakelijk in zeilen en strandjutten en als hij het wat rustiger wil opvatten dan gaat hij, sporten" en dat is niets anders dan liggen of zitten in het lange helmgras op van de bewoners en fungeert als stille politieagent. 't Kwam mij voor, dat de meeste takken van openbaren dienst o. a. de posterijen, dringend behoefte aan hervorming hadden. Op de kleine plattelandskantoren, waar n vrouwelijke ambtenaar het werk gemakkelijk af zou kunnen, waren geregeld drie vol wassen mannen aangesteld. Ze maken 't zich echter druk genoeg door alle brieven die hun door de handen gaan te lezen. Dikwijls heb ik hen beklaagd over den tijd dien ze aan de ontcijfering van mijn epistels, in een vreemde taal en met een slechte hand geschreven, moesten zoek brengen. Terwijl ik met de keizerlijke familie in Polen was, schreef een dame die tot de hofhouding behoorde, een brief uit Peters burg aan de Czarina. Behoorlijk verzegeld, zette ze ten overvloede haar eigen adres nog op de enveloppe, om verzekerd te wezen dat de brief niet zou geopend worden. Een paar dagen later kreeg ze hem echter van het postkantoor terug, met de mededeeling dat hij vanzelf was opengegaan (!) Het zegel was ongeschonden, maar scheen er met een mes afgelicht te zijn. Bloote nieuwsgierig heid had de beambten tot die onkieschheid gedreven. Als regel kon men aannemen dat de politie n brief op elke vijftien open maakte, eer ze het postkantoor verlieten. Hadden ze het ongeluk het couvert te beschadigen, dan verbrandden ze eenvoudig den heelen brief en scheen de zaak daarmee afgedaan. In lijden van oorlog en revolutie worden er natuurlijk nog veel meer gelezen. Als al de verhalen die ik me liet vertellen waar zijn, dan kan men de bestellers ook allerminst vertrouwen. Een mijner kennissen had gezien dat een besteller in de vestibule van een gebouw de kachel opendeed en er kalm een heel pakje brieven instopte. Toen ik ver ontwaardigd vroeg of ze geen gevolg aan die schandelijke zaak gegeven had, ant woordde ze: Och, zoolang het volk geen zuiverder begrip van goed of kwaad heeft, werken vervolgen of straffen toch niets uit." Ik voor mij geloof echter niet dat ik me daar zoo Jakoniek bij zou hebben neergelegd. Tijdens mijn verblijf te Petersburg werd mij uit Engeland een brief toegezonden, waar kant in zat. Ik ontving het briefje in een enveloppe, zonder stempel of postzegel en zonder de kant natuurlijk. Op mijn infor matie kreeg ik de gemoedelijke boodschap, dat de brief zoo ontvangen was, maar dat ze er mij maar geen strafport voor inreke ning zouden brengen, omdat ik ontevreden scheen te zijn over de aflevering! Handschoenen of wat mij ook in een brief werd toegezonden, 't kwam nooit ongeschon den in mijn bezit, tenzij de brief was aangeteekend. Door elkaar gerekend, verloor ik omstreeks twintig brieven per jaar. Toen men mij gewaarschuwd had dat alles wat van 't hof kwam gelezen werd, nam ik zooveel moge lijk de voorzorg ze eigenhandig in een bus op straat te stoppen. Eens had ik een brief te verzenden naar Cornwall, waarover ik zeker tien dagen doende ben geweest. De poslbeambten weigerden hardnekkig hem weg te sturen omdat er Engeland op het adres stond en Cornwall volgens hen in Amerika lag. Eindelijk vonden we een schik king en keurden ze goed den brief aangeteekend te verzenden, zonder echter voor de overkomst in te staan. Volgens den postdirekteur te Petersburg zou hij stellig zoek raken. Een dag of tien later hadden ze echter de beleefdheid mij bericht te zenden, dat hij veilig aan het adres was afgeleverd. Als ik later een brief verzond waar mij bizonder veel aan gelegen was, liet ik de enveloppe of open of hechtte ze maar even aan het puntje vast, een maatregel die mij best beviel. De censuur, die naar mijn overtuiging een zeer goede zijde heeft, wordt in Rusland dikwijls al heel wonderlijk toegepast. Zoo bestelde ik eens een exemplaar vanMorfills Geschiedenis van Rusland", maar kreeg bericht dat het op den index stond. De censor houdt de boeken soms maan denlang op zijn bureau. Een vriend van me stuurde mij een werk dat hij geschreven had als kerstgeschenk; ik ontving het met Paschen, in een toestand alsof er kleine kinderen mee gespeeld hadden en vol roode en blauwe potloodkrassen. Zoo werd soms de verkoop van de on schuldigste afbeeldingen van het Nevskl Prospect, van het Winterpaleis of de St. Izaakskathedraal verboden, omdat de censuur ze niet gestempeld had, terwijl aan den anderen kant de onfatsoenlijkste en aanstootelijkste prenten en briefkaarten voor de winkels hingen, en men wel degelijk mocht informeeren als men naar den schouw burg wilde, of het aangekondigde stuk oor baar was, zóó plat en ergerlijk waren die opvoeringen dikwijls. G. E. de hooge duinen, starend over zee en strand. Een heel mooi sportduin ligt aan het eind van de Deüewaf, daar heb ik menig uur doorgebracht. De top helt steil naar het Noordwesten en is maar smal, want aan weerszijden heeft de wind vat weten te krijgen op het zand en daar zijn nu diepe uitwaaikuilen ontstaan. De top zelf wordt gelukkig door zijn plantengroei beschermd en wel door vele planten van havikskruid, die nu bloeien met groote gele bloemen als van paardebloem. Die lokken de vlinders en merkwaardig is het, zooveel als er In een enkel uurtje op die bloemen zijn ver schenen soms bij dozijnen te gelijk. Nu we den kijker richten op andere duintoppen blikkert het ook daar van witte wiekjes. We treffen het weer voor de zooveelste maal, dat wij bij broeiend weder een trek van vlinders te zien krijgen. Het hoofdcon tingent wordt gevormd door de gewone koolwitjes, maar er zijn tot mijn groote vreugde pok posthoorntjes bij, de mooie gele, bruingerande luzernevlinders. Lang zaam, al spelend, dwarrelt dat vlinderleger voort van top naar top en over de wijde valleien, waar de paarse heide nu volop bloeit en de waardevolle lepeltjesheide zijn dikke kleurige vruchtjes rijpt. De duinplakken, waar die besjeshei groeit, zijn aan hun rosse kleur ai dadelijk te onderscheiden. Trouwens haast alle valleien zijn er al mee versierd, daar hebben de trekvogels wel voor gezorgd. Hier, als het ware midden in het duin is op deze Augustus-dagen van vogeltrek niet Tot hen zei Salomo het niet Babbeltjes Zomer 1917 Een serie plaatjes die wij in The Bystander" zagen, als geknipt uit een film zonder hoofden" en zonder woorden ; maar met de eind-conclusie: drie jaar van fleurige korte rokken hebben wonderen verricht ook in Holland, wat betreft de zorg voor het uiterlijk van het schoeisel. In de dames wereld, voornamelijk. En de heerenwereld volgt, nietwaar, het voorbeeld van de dames wereld gaarne op den voet. Vooral als 't een aardig voetje is. De voet, zeiden de wijzen van alle eeuwen reeds, is evenals de hand, het oor, de neus, een wezenstrek, die de psyche van den mensen kenschetst... En,... de moderne karakterlezers... genieten. Er zitten op 'n en dat is de zeldzaamhei d het geestige voetje Het geestige voetje in het schoentje, dat het naar waarde omvat..., en dat helaas, bijna steeds behoort bij een Fransch of een Amerikaansch figuurtje. De Hollanders, komen evenals de Engelschen meer uit op den stevigen, athletischen", dan op den spiritueelen" voet. Spiritualiteit uitgesloten, bon l maar goede smaak is niét uit te sluiten. Mevrouwtje, dat zoo coquet is op heel haar verschijning, waarom zou uwe coquetterie ophouden, beneden den zoom van uw rok? Mevrouwtje, dat uren lang in spiegels tuurt, wanneer het de sensatie van een nieuwen hoed geldt, waarom zoudt ge niet even scherp turen in het grondspiegeltje in den schoenwinkel ? Geen hel gebrocadeerd schoentje veor een gróóten, geen vierkante De nieuwste wezenstrek en zijn vele mogelijkheden mooien zomeravond in de tram, of op 'n terras, niet anders, dan karakterlezers... ? ... Knap kopje; oogen om te stelen, lucky beggar, die vent naast 'r. Ze staat op. Zwarte kousen, bruine schoenen; muilen als piermegoggeltjes; zwarte kousjes, bruine schoenen... zwarte kousen, witte schoenen lack of principle" zou de Engelschman wijsgeerig zeggen... ongeanalyseerd: wan hoop desillusie, ramp, arme kerel, die met zooiets mee moet!..." Ander beeld. Stil meiske; stil toiletje, neergeslagen wim pers. Volg neergeslagen wimpers, adorable lief van wimpers; voetjes, een poëem, ondeugend grappig poëem. Schoenneusjes, glimlachen, ravis de voir et d'être vus. Oogjes daarboven nog neergeslagen; lipjes nog strak. Illusie, zoet raadsel. Je te devine. O mystère !... Salomo had gelijk, toen hij tegen een van zijn dameskennissen zei: Hoe schoon,is uwe voet geschoeid.o vrouw!" ... Poëzie is overal, overal mijn vrienden, 't is maar wie ze niet, wie ze wel kan vin den. Zit op het terras en wees poëtisch karakterlezer: daar is de bescheiden voet, in den netten schoen. De voet van de rustige juffer, den rustigen meneer met de groote zelfkennis, en het groote schoennummer, die de gevaren van extravagance in kleur en in lijn kent, die de lichtgetinte slobkousen overlaat aan hen, die.er niet mede gaan lijken op voor-historisch-formidabele eend-ver schijningen. Daar zijn, nietwaar geleerden? de welopgevoede, lange smalle voeten van den aristocratischen mensch, de breede, plompe ostentatieve" voeten van den mijn heer of de... mevrouw" die het eerst de hakken op den grond zet, en in ver band waarmee de karakterlezer constateert, hetgeen de chic daarboven"tracht te ver bloemen...: een... tank";) of?schoon zoons pas op!" Er zijn rappe voeten, sierlijk, vrij neergezet, en dus'j behoorend bij een blijden, muzikalen geest; goedige, Het wonder na 3 jaar koi te-rokken-mode moederlijke voeten met dikke enkels, die trouwe huismusschen verraden; anemisch?neergezette, hooggehakte voetjes.die de niaise", sierlijke stappertjes zijn van de over-ranke meisjes" met glurende oog jes ; leege kopjes, en brandende sigaretjes; vroeger bakvisch genaamd; daar is de jolige stap, in den gegoten zittenden, sportieven schoen, van de slanke, levenslustige jonge vrouw, den pienteren jongen man. Er is ook... zoo heel veel te zien ; verder aan het strand wel. Toch, een meter of tien onder ons, zit op een doorgebogen helmhalm een grijze nog al dikke vogel met dikken kop en dik ken snavel te pluizen in de witte aar. Nog even naar dien snavel gekeken, jawel, de gebogen punten glijden langs elkander heen, als bij een schaar; wij hebben dus te doen met een jonge kruisbek. Een eindje verder is er nog een, maar daarmee houdt het op, wat mij wel spijt, want de oudere vogels met hun prachtig rood en groen behooren al tot de mooiste dingen, die een zwerver te zien kan krijgen. Toch ben ik met die twee jongen al zeer tevreden. lederen zo m er, als ik op Terschelling kom krijg ik er kruis bekken te zien, terwijl ze in Holland zeld zaam zijn, behoudens in de van tijd tot tijd terugkeerende kunstbekkenjaren, zooals in 1909. Terschelling, Schiermonnikoogen Rottum toonen hierin hun oostelijker en noorde lijker ligging. Van het Vlie schijnen zeer veel trekvogels over te steken naar Engeland en zoo komt het dan, dat we er in Holland minder te zien krijgen. Die kruisbekken zijn nooit schuw. We kunnen ze tot op een paar meter naderen en zien hoe handig ze met hun vreemd gevormde grijptangetjes de helmvruchtjes uit de aar halen. Nu beseffen we meteen van hoeveel belang de helm en de andere duingrassen zijn voor de trekkende vogels, vooral die van de families der vinken en leeuweriken. Daar kunnen mijn kippen misschien ook nog van profiteeren, In Stavoren verkoopen ze je als curiositeit voetneus voor een van nature reeds breeden voet, geen laarzen met hooge lichte schachten voor stevige onderdanen. Het voetje van een vrouw, moet zijn, zegt de franschman, behaagziek, slim, sierlijk en gauw als een muisje, dat eventjes kijken We treffen het! komt... en dat niet bang moet zijn, als een groote hartelijke laars, het eventjes met een zacht tikje vangt, om het te verzekeren dat het 'n gracieus muisje is... YVONNE DE TESSAN VAN ALLES WA T Aan elke vrouw ter lezing aanbevolen: Het bestuur der afdeeling Amsterdam van de vereeniging Nederlandsch Fabrikaat" deelt ons mede, dat het in het laatst van September of October 1917 in de hoof dstad eene Nederlandsche fabrikaat-week zal organiseeren. Gedurende deze week zullen de deelnemers speciaal artikelen van Neder landsch fabrikaat uitstallen; het doel is, op deze wijze bekendheid te geven aan het feit, dat de Nederlandsche artikelen op velerlei gebied eene vergelijking met de buitenlandsche schitterend kunnen doorstaan. De uitstallingen der deelnemers zullen aan een onderscheidingsteeken te herkennen zijn. Indien wij, vrouwen, solidair besluiten slechts waren van Nederlandsch fabrikaat" te gebruiken, hoe zal onze Nederlandsche nijverheid daar bij winnen. De nieuwe herfstmode in het hoedenrayon zet sober in. De hoeden van Wiener relours", zegge kortharig pluche, zijn al bijster eenvoudig versierd. Een ' breedgerande Louis XVI vorm heeft rondom den hoogen bol gewonden circa twintig draden fel kleurige wol met twee kwastjes op zijde links. Een driekant Bretonsch steekje met opgeslagen rand heeft den rand puntvormig omwerkt met wolsteken van sterke kleur; op een der omhooggeslagen randpunten een paar guitige kwastjes, Ook draden van dikke Smyrnawol op afstanden gehecht, en snoeren houten kralen dienen tot versiering rondom den bol van deherfsten aanstaande winterhoed. Waarlijkzeereenvoudig en weinigkostbaar. Het dragen van kralen kettingen krijgt bij het jonge-meisjes-toilet hoe langer hoe meer beteekenis. Elk toiletje vereischt zijn bijzonderen halskelting. De kralen worden gekozen het looze graan van het Vrouwezand: halmen zonder vruchten en dat is dan meestal helm. Onze kruisbekken leeren ons echter, dat helm wel degelijk goede vruchten heeft, al zijn de korrels ook niet bijster dik. Maar wat lager naar den Dellewal toe weet ik helmpollen te staan, die wel bloeipluimen dragen, maar nooit vruchten krijgen en dan ook door de kneutjes en kruisbekken met de diepste minachting worden behandeld. De planten zijn anders forsch genoeg, hun groote bruinachtige bloeipluimen zijn minder gelijk van bouw dan die van de vruchtbare helm. Dit zou nu het graan kunnen zijn van het Weeuwtje van Stavoren. In werkelijkheid is het een bastaard van de gewone helm met het struisriet, die ook bekend is onder den naam van Noorsche of Baltische helm. Ik vind die plant op alle Noordzee-eilanden, ook op het kleine verlaten Griend. Vandaag geen Zeppelins en ook geen Duitsche mijnenvegers-vloot, die anders dikwijls genoeg langs den Noordelijken horizon te zien is. Alleen onze beide torpedobooten, die buitengaats geweest zijn komen het Vliegat binnenstoomen en nu lijkt het, alsol zij voortglijden over de witte zandvlakte van den Noordvaarder. Ze pas seeten de wijd uitstaande kapen, draaien naar binnen en nu zou je haast zeggen, dat er voor de boeg van 't voorste schip een mijn ontploft of zoo iets. Een groote zwarte wolk verrijst in de blauwe lucht en sliert dan voort met den wind mee langs Vlieland heen. We krijgen echter geen knal te hooren en het verschijnsel heeft dan ook niets krijgsin de kleur van de japon of met deze eenigszins contrasteerend. Ze worden aan eengeregen afwisselend in grootte. De ketting hangt niet te lang. We schijnen aan papieren kleeding te moeten gaan gelooven. Nu, Japan heef t reeds lang zijn soepel, vezelachtig papierweefsel voor alle mogelijke doeleinden benut. Voor huishoud- en beddegoed zal de papier-industrie zeker wel iets bruikbaars weten te leveren, vooral 3 als men, wat het geval schijnt te zfjn, het weefsel waschbaar weet te maken, doch of men het aan onze vrouwenkleeding zal weten aan te passen, zal nog te bezien staan. Wie weet wat een vernuftig brein nog uitvindt! Naar wordt medegedeeld, is men met de heerenkleeding reeds gereed. In allerhande kleuren en dessins zal deze het volgend voorjaar in den handel komen. Kachels. Om kachels van binnen schoon te maken en van roet te zuiveren moet rnen eenige handvollen versche aardappelschillen op het matig brandend vuur werpen. Geen aardappelschillen meer in den vuil nisbak dus, maar wel in 't fornuis. iiinmnnnnntiiinuMinnnitinniitntttiiuuiiniliiiitmniiimtiimiMiit Kleeding van de Maand , Teekening voor de Amsterdammer" van Hanna Lamberts Toilet van witte voile met zwarte moezen. Zwart satijnen corsage, met stalen kraaltjes bewerkte schouderbanden. Witte tulen blouse met sluier als omslag te gebruiken Ons Kookboek Een gemakkelijke manier voor het drogen van groene kruiden, b.v. pieterselie, selderie, thijm, is de volgende : Men strijkt de kruiden onder een doek of een krant met een niet te warm strijk ijzer. De kruiden worden dan geheel of bijna droog en moeten dan nog een paar dagen in de zon of even in een lauwen oven nadrogen. Op deze wijze zijn de kruiden eeider klaar, dan bij het drogen in de zon of op de kachel." J. W. Verzoeke alle stukken voor de rubriek Voor Vrouwen" in te zenden Koninginneweg 93, Haarlem. haftigs Het waren alleen maar een millioen of zoo vogels, die aan de uiterste westpunt van den Noordvaarder bijeengeschaard ston den, op elkaar gedrongen door het wassende water en die zijn nu door de een of andere oorzaak de lucht in gegaan. Aardig is het om die wolk met den verrekijker te volgen en te zien hoe hij zich gaandeweg splitst in donkerder wolkjes en fijnere neveltjes, al naar de verschillende soorten van vogels, die ieder hun eigentroep gaan vormen. Na een poosje is de lucht weer helder en hebben ze alle weer een rustplaats ingenomen. Straks als het water gaat vallen komt er weer leven in de brouwerij. Dan ziet ge lange slierten van zwarte aalscholvers vlak langs de golven voortschieten naar de hun welbekende plek jes, waar de ebstroom de vischscholen heen drijft, en waar ook de sterntjes en de meeu wen moeten zijn, maar die reizen hoog door de lucht. In de hoogte trekken ook naar hun slijkstranden de regenwulpen en rosse grutto's meest in breede scharen compagniesgewijs achter elkaar, telkens een paar honderd vogels, dan een tusschenruimte van een kwart kilometer, dan weer zoo'n troep en zoo voort. En lager langs het water als stofwolken glijden de plevieitjes, strandloopertjes en steenloopers die weldra al het droogvallend slib vervullen met hun druk getier. Een paar aschgraauwe kiekendieven zwe ven statig over onzen duintop heen, ook al naar het strand toe. Het is hun om die pleviertjes en strandloopertjes te doen. JAC. P. THIJSSE

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl