Historisch Archief 1877-1940
25 Aug. '17. No. 209S
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Herinneringen|aan Rusland J
" IV" l -JZM
HET MAATSCHAPPELIJK LEVEN IN RUSLAND.
HET POSTWEZEN.
Het leven in de Russische uitgaande
wereld was op vrij eenvoudigen voet ge
schoeid. In den schouwburg, bij kleine
diners, thuis of in restaurants was klein
avondtoilet gebruikelijk. Niemand zou er
over denken bij zulke gelegenheden gede
colleteerd te verschijnen; dat wordt als niet
comme il faut" beschouwd. Bij alle
tooneelultvoeringen, zoowel middag- als avond
voorstellingen, zetten de dames haar hoeden
af, uit beleefdheid voor de toeschouwers
achter haar. Op alle besloten bijeenkomsten,
't zij dinertjes, dans- of muziekpartijtjes,
dragen de dames japonnen van lichte zijde,
stof of neteldoek, hoog aan den hals.
Op de heffeesten verschijnt men natuurlijk
in groot toilet op de dëjeuners aan 't hof
in een gedecolleteerde japon met een
gekleeden hoed op. Tot mijn verbazing gaf
de muziekonderwijzer bijv. in rok les.
Den eersten januari reden alle heeren in
rok of groot tenue bij hun dameskennissen
rond om haar geluk te wenschen en op haar
gezondheid te drinken. Ze begonnen al om
negen uur en kwamen 's avonds doodmoe,
hongerig en met razende hoofdpijn thuis,
zeker in niet geringe mate het gevolg van
al de wodkl, die ze bij die bezoeken
hadden moeten drinken.
's Avonds om negen uur was de geijkte
tijd om visites te maken. Dan drinkt men
in Rusland thee. Die geliefkoosde drank
wordt op een blad binnengebracht en in
glazen gepresenteerd, zonder melk, maar
met veel suiker en een schijfje citroen of
met een lepelvol jam er door heen geroerd.
Ze keken mij *) aan of ik een wonderdier was,
omdat ik geen suiker in mijn thee gebruikte.
Dikwijls nemen de Russen een suikerklontje
in de hand en knabbelen daaraan voor ze
een slokje drinken; ze beweren dat de thee
dan nog lekkerder smaakt.
Een Russische theetaf el is altijd ruim
voorzien van allerlei gebak, sommige soorten
voor vreemdelingen afschuwelijk van smaak
en dikwijls bereid met karwij- of papaver
zaad. Men presenteert ook vruchten en bon
bons bij thee. Het servies ziet er meestal
keurig uit; de glazen staan in zilveren
standertjes met oortjes; de lepeltjes zijn
kunstig bewerkt van verguld of geëmailleerd
zilver en het tafelgoed is van het allerfijnste
linnen, een onderdeel van de huishouding
trouwens, waaraan de Russinnen zeer groote
waarde hechten, leder lid van 't gezin heeft
evengoed zijn eigen huishoudlinnen als zijn
eigen Kjfgoed, en ik heb menigmaal groote
verbazing hooren uiten over het dwaze"
idee van op de lakens en sloopen van andere
menschen te slapen en hun handdoeken te
gebruiken. Zelfs de dienstboden brengen
hun eigen tafel- en bedlinnen mee. Als er
een luiermand in orde wordt gemaakt, zijn
daar altijd lakens, handdoeken enz. bij inbe
grepen, welke men er ook voor elk kind
afzonderlijk op nahoudt. De Russische
huisvrouw zou het als een groote onacht
zaamheid aanmerken, wanneer het linnen
van het eene kind op het bed van het andere
werd gelegd. Gaat men ergens logeeren,
dan heeft men den ballast van eigen lakens,
handdoeken en servetten in zijn koffer en
zendt die artikelen met zijn lijfgoed naar de
waschvrouw. Voor mij als Engelsche werd
een uitzondering gemaakt, terwille van de
onbegrijpelijke" Engelsche gewoonte om
maar zoo het linnen van elke willekeurige
familie te gebruiken. Als het linnen van een
Russische gouvernante of logee den strengen
toets niet kan doorstaan, kan ze op de min
achting van het heele dienstpersoneel reke
nen. Reist men in een slaapwagen, dan kan
men of zijn linnen, kussens en dekens mee
brengen, f het voor een roebel van den
conducteur huren, maar zeep en handdoeken
zijn niet te krijgen.
Wat de manier van wonen betreft, hebben
door geheel Rusland de tagewoningen de
overhand. Sommige huizen bevatten veertig
of vijftig van dergelijke woningen en men
kan een tage huren van twee kamers af,
tot zestien toe. Het stadsbestuur stelt in elk
gebouw een dvornik aan, een soort van
portier, die'de meest uiteenloopende diensten
bewijst. Hij veegt straat en trottoir vóór
het huis aan de straten in Petersburg
worden netjes schoon gehouden let op
ieder die het huis in- of uitgaat, is min of
meer verantwoordelijk voor de veiligheid
*) Zie de vorige artikelen.
Op Terschelling
Hel silhouet van het eiland uit zee is nog
precies zoo als vijfentwintig jaar geleden ;
de hooge, gele Brandaris met zijn roode
petje op en de breede Kapeduinen. Maar
de kleur is anders. Het duin is aan het
verstuiven geraakt en men heeft een breede
strook moeten vastleggen met strooisel van
heide en nu is het eiland aan de westzijde
gemerkt met een breede strook wit, een
even breede strook bruin en nog een
grijsgroen, dat Is waar de helm nog groeit. Dat
is prachtig mooi voor de aviateurs, die
natuurlijk uit de hoogte weinig hebben aan
den Brandaris.
Het dorp ligt in de koele schaduw van
zijn iepen, linden en ahorns, maar daar
buiten blakert de zon in onverminderde
felheid en wie er van houdt, schuil te gaan,
in den schemer der bosschen, kan hier niet
terecht. Een echte TerscheiJinger maalt dan
ook om geen schaduw; zijn natuurgenot
bestaat hoofdzakelijk in zeilen en
strandjutten en als hij het wat rustiger wil opvatten
dan gaat hij, sporten" en dat is niets anders
dan liggen of zitten in het lange helmgras op
van de bewoners en fungeert als stille
politieagent.
't Kwam mij voor, dat de meeste takken
van openbaren dienst o. a. de posterijen,
dringend behoefte aan hervorming hadden.
Op de kleine plattelandskantoren, waar n
vrouwelijke ambtenaar het werk gemakkelijk
af zou kunnen, waren geregeld drie vol
wassen mannen aangesteld. Ze maken 't
zich echter druk genoeg door alle brieven
die hun door de handen gaan te lezen.
Dikwijls heb ik hen beklaagd over den tijd
dien ze aan de ontcijfering van mijn epistels,
in een vreemde taal en met een slechte hand
geschreven, moesten zoek brengen.
Terwijl ik met de keizerlijke familie in
Polen was, schreef een dame die tot de
hofhouding behoorde, een brief uit Peters
burg aan de Czarina. Behoorlijk verzegeld,
zette ze ten overvloede haar eigen adres nog
op de enveloppe, om verzekerd te wezen dat
de brief niet zou geopend worden. Een paar
dagen later kreeg ze hem echter van het
postkantoor terug, met de mededeeling dat
hij vanzelf was opengegaan (!) Het zegel
was ongeschonden, maar scheen er met een
mes afgelicht te zijn. Bloote nieuwsgierig
heid had de beambten tot die onkieschheid
gedreven.
Als regel kon men aannemen dat de
politie n brief op elke vijftien open maakte,
eer ze het postkantoor verlieten. Hadden
ze het ongeluk het couvert te beschadigen,
dan verbrandden ze eenvoudig den heelen
brief en scheen de zaak daarmee afgedaan. In
lijden van oorlog en revolutie worden er
natuurlijk nog veel meer gelezen. Als al de
verhalen die ik me liet vertellen waar zijn,
dan kan men de bestellers ook allerminst
vertrouwen. Een mijner kennissen had gezien
dat een besteller in de vestibule van een
gebouw de kachel opendeed en er kalm een
heel pakje brieven instopte. Toen ik ver
ontwaardigd vroeg of ze geen gevolg aan
die schandelijke zaak gegeven had, ant
woordde ze: Och, zoolang het volk geen
zuiverder begrip van goed of kwaad heeft,
werken vervolgen of straffen toch niets uit."
Ik voor mij geloof echter niet dat ik me
daar zoo Jakoniek bij zou hebben neergelegd.
Tijdens mijn verblijf te Petersburg werd
mij uit Engeland een brief toegezonden,
waar kant in zat. Ik ontving het briefje in
een enveloppe, zonder stempel of postzegel
en zonder de kant natuurlijk. Op mijn infor
matie kreeg ik de gemoedelijke boodschap,
dat de brief zoo ontvangen was, maar dat
ze er mij maar geen strafport voor inreke
ning zouden brengen, omdat ik ontevreden
scheen te zijn over de aflevering!
Handschoenen of wat mij ook in een brief
werd toegezonden, 't kwam nooit ongeschon
den in mijn bezit, tenzij de brief was
aangeteekend.
Door elkaar gerekend, verloor ik omstreeks
twintig brieven per jaar. Toen men mij
gewaarschuwd had dat alles wat van 't hof
kwam gelezen werd, nam ik zooveel moge
lijk de voorzorg ze eigenhandig in een bus
op straat te stoppen. Eens had ik een brief
te verzenden naar Cornwall, waarover ik
zeker tien dagen doende ben geweest. De
poslbeambten weigerden hardnekkig hem
weg te sturen omdat er Engeland op het
adres stond en Cornwall volgens hen in
Amerika lag. Eindelijk vonden we een schik
king en keurden ze goed den brief
aangeteekend te verzenden, zonder echter voor
de overkomst in te staan. Volgens den
postdirekteur te Petersburg zou hij stellig zoek
raken. Een dag of tien later hadden ze echter
de beleefdheid mij bericht te zenden, dat
hij veilig aan het adres was afgeleverd. Als
ik later een brief verzond waar mij bizonder
veel aan gelegen was, liet ik de enveloppe
of open of hechtte ze maar even aan het
puntje vast, een maatregel die mij best beviel.
De censuur, die naar mijn overtuiging
een zeer goede zijde heeft, wordt in Rusland
dikwijls al heel wonderlijk toegepast. Zoo
bestelde ik eens een exemplaar vanMorfills
Geschiedenis van Rusland", maar kreeg
bericht dat het op den index stond.
De censor houdt de boeken soms maan
denlang op zijn bureau. Een vriend van me
stuurde mij een werk dat hij geschreven
had als kerstgeschenk; ik ontving het met
Paschen, in een toestand alsof er kleine
kinderen mee gespeeld hadden en vol roode
en blauwe potloodkrassen.
Zoo werd soms de verkoop van de on
schuldigste afbeeldingen van het Nevskl
Prospect, van het Winterpaleis of de St.
Izaakskathedraal verboden, omdat de censuur
ze niet gestempeld had, terwijl aan den
anderen kant de onfatsoenlijkste en
aanstootelijkste prenten en briefkaarten voor
de winkels hingen, en men wel degelijk
mocht informeeren als men naar den schouw
burg wilde, of het aangekondigde stuk oor
baar was, zóó plat en ergerlijk waren die
opvoeringen dikwijls.
G. E.
de hooge duinen, starend over zee en strand.
Een heel mooi sportduin ligt aan het eind
van de Deüewaf, daar heb ik menig uur
doorgebracht. De top helt steil naar het
Noordwesten en is maar smal, want aan
weerszijden heeft de wind vat weten te
krijgen op het zand en daar zijn nu diepe
uitwaaikuilen ontstaan. De top zelf wordt
gelukkig door zijn plantengroei beschermd
en wel door vele planten van havikskruid,
die nu bloeien met groote gele bloemen als
van paardebloem. Die lokken de vlinders
en merkwaardig is het, zooveel als er In
een enkel uurtje op die bloemen zijn ver
schenen soms bij dozijnen te gelijk. Nu we
den kijker richten op andere duintoppen
blikkert het ook daar van witte wiekjes.
We treffen het weer voor de zooveelste
maal, dat wij bij broeiend weder een trek
van vlinders te zien krijgen. Het hoofdcon
tingent wordt gevormd door de gewone
koolwitjes, maar er zijn tot mijn groote
vreugde pok posthoorntjes bij, de mooie
gele, bruingerande luzernevlinders. Lang
zaam, al spelend, dwarrelt dat vlinderleger
voort van top naar top en over de wijde
valleien, waar de paarse heide nu volop
bloeit en de waardevolle lepeltjesheide zijn
dikke kleurige vruchtjes rijpt. De
duinplakken, waar die besjeshei groeit, zijn aan hun
rosse kleur ai dadelijk te onderscheiden.
Trouwens haast alle valleien zijn er al mee
versierd, daar hebben de trekvogels wel
voor gezorgd.
Hier, als het ware midden in het duin is
op deze Augustus-dagen van vogeltrek niet
Tot hen zei Salomo het niet
Babbeltjes
Zomer 1917
Een serie plaatjes die wij in The
Bystander" zagen, als geknipt uit een film
zonder hoofden" en zonder woorden ; maar
met de eind-conclusie: drie jaar van fleurige
korte rokken hebben wonderen verricht
ook in Holland, wat betreft de zorg voor
het uiterlijk van het schoeisel. In de dames
wereld, voornamelijk. En de heerenwereld
volgt, nietwaar, het voorbeeld van de dames
wereld gaarne op den voet. Vooral als 't een
aardig voetje is.
De voet, zeiden de wijzen van alle eeuwen
reeds, is evenals de hand, het oor, de neus,
een wezenstrek, die de psyche van den
mensen kenschetst... En,... de moderne
karakterlezers... genieten. Er zitten op 'n
en dat is de zeldzaamhei d het geestige voetje
Het geestige voetje in het schoentje, dat het
naar waarde omvat..., en dat helaas, bijna
steeds behoort bij een Fransch of een
Amerikaansch figuurtje. De Hollanders, komen
evenals de Engelschen meer uit op den
stevigen, athletischen", dan op den
spiritueelen" voet. Spiritualiteit uitgesloten,
bon l maar goede smaak is niét uit te
sluiten.
Mevrouwtje, dat zoo coquet is op heel
haar verschijning, waarom zou uwe
coquetterie ophouden, beneden den zoom van uw
rok? Mevrouwtje, dat uren lang in spiegels
tuurt, wanneer het de sensatie van een
nieuwen hoed geldt, waarom zoudt ge niet
even scherp turen in het grondspiegeltje in
den schoenwinkel ? Geen hel gebrocadeerd
schoentje veor een gróóten, geen vierkante
De nieuwste wezenstrek en zijn vele mogelijkheden
mooien zomeravond in de tram, of op 'n
terras, niet anders, dan karakterlezers... ?
... Knap kopje; oogen om te stelen,
lucky beggar, die vent naast 'r. Ze staat op.
Zwarte kousen, bruine schoenen; muilen als
piermegoggeltjes; zwarte kousjes, bruine
schoenen... zwarte kousen, witte schoenen
lack of principle" zou de Engelschman
wijsgeerig zeggen... ongeanalyseerd: wan
hoop desillusie, ramp, arme kerel, die
met zooiets mee moet!..." Ander beeld.
Stil meiske; stil toiletje, neergeslagen wim
pers. Volg neergeslagen wimpers, adorable
lief van wimpers; voetjes, een poëem,
ondeugend grappig poëem. Schoenneusjes,
glimlachen, ravis de voir et d'être vus. Oogjes
daarboven nog neergeslagen; lipjes nog
strak. Illusie, zoet raadsel. Je te devine. O
mystère !... Salomo had gelijk, toen hij
tegen een van zijn dameskennissen zei:
Hoe schoon,is uwe voet geschoeid.o vrouw!"
... Poëzie is overal, overal mijn vrienden,
't is maar wie ze niet, wie ze wel kan vin
den. Zit op het terras en wees poëtisch
karakterlezer: daar is de bescheiden voet,
in den netten schoen. De voet van de rustige
juffer, den rustigen meneer met de groote
zelfkennis, en het groote schoennummer,
die de gevaren van extravagance in kleur
en in lijn kent, die de lichtgetinte slobkousen
overlaat aan hen, die.er niet mede gaan lijken
op voor-historisch-formidabele eend-ver
schijningen. Daar zijn, nietwaar geleerden?
de welopgevoede, lange smalle voeten van
den aristocratischen mensch, de breede,
plompe ostentatieve" voeten van den mijn
heer of de... mevrouw" die het eerst
de hakken op den grond zet, en in ver
band waarmee de karakterlezer constateert,
hetgeen de chic daarboven"tracht te ver
bloemen...: een... tank";) of?schoon
zoons pas op!" Er zijn rappe voeten,
sierlijk, vrij neergezet, en dus'j behoorend
bij een blijden, muzikalen geest; goedige,
Het wonder na 3 jaar koi te-rokken-mode
moederlijke voeten met dikke enkels,
die trouwe huismusschen verraden;
anemisch?neergezette, hooggehakte voetjes.die
de niaise", sierlijke stappertjes zijn van
de over-ranke meisjes" met glurende oog
jes ; leege kopjes, en brandende sigaretjes;
vroeger bakvisch genaamd; daar is de jolige
stap, in den gegoten zittenden, sportieven
schoen, van de slanke, levenslustige jonge
vrouw, den pienteren jongen man. Er is ook...
zoo heel veel te zien ; verder aan het strand
wel. Toch, een meter of tien onder ons,
zit op een doorgebogen helmhalm een grijze
nog al dikke vogel met dikken kop en dik
ken snavel te pluizen in de witte aar. Nog
even naar dien snavel gekeken, jawel, de
gebogen punten glijden langs elkander heen,
als bij een schaar; wij hebben dus te doen
met een jonge kruisbek. Een eindje verder
is er nog een, maar daarmee houdt het op,
wat mij wel spijt, want de oudere vogels
met hun prachtig rood en groen behooren
al tot de mooiste dingen, die een zwerver
te zien kan krijgen. Toch ben ik met die
twee jongen al zeer tevreden. lederen zo m er,
als ik op Terschelling kom krijg ik er kruis
bekken te zien, terwijl ze in Holland zeld
zaam zijn, behoudens in de van tijd tot tijd
terugkeerende kunstbekkenjaren, zooals in
1909. Terschelling, Schiermonnikoogen
Rottum toonen hierin hun oostelijker en noorde
lijker ligging. Van het Vlie schijnen zeer veel
trekvogels over te steken naar Engeland en
zoo komt het dan, dat we er in Holland
minder te zien krijgen.
Die kruisbekken zijn nooit schuw. We
kunnen ze tot op een paar meter naderen
en zien hoe handig ze met hun vreemd
gevormde grijptangetjes de helmvruchtjes
uit de aar halen. Nu beseffen we meteen
van hoeveel belang de helm en de andere
duingrassen zijn voor de trekkende vogels,
vooral die van de families der vinken en
leeuweriken. Daar kunnen mijn kippen
misschien ook nog van profiteeren,
In Stavoren verkoopen ze je als curiositeit
voetneus voor een van nature reeds breeden
voet, geen laarzen met hooge lichte schachten
voor stevige onderdanen.
Het voetje van een vrouw, moet zijn, zegt
de franschman, behaagziek, slim, sierlijk en
gauw als een muisje, dat eventjes kijken
We treffen het!
komt... en dat niet bang moet zijn, als een
groote hartelijke laars, het eventjes met een
zacht tikje vangt, om het te verzekeren dat
het 'n gracieus muisje is...
YVONNE DE TESSAN
VAN ALLES WA T
Aan elke vrouw ter lezing aanbevolen:
Het bestuur der afdeeling Amsterdam van
de vereeniging Nederlandsch Fabrikaat"
deelt ons mede, dat het in het laatst van
September of October 1917 in de hoof dstad
eene Nederlandsche fabrikaat-week zal
organiseeren. Gedurende deze week zullen de
deelnemers speciaal artikelen van Neder
landsch fabrikaat uitstallen; het doel is, op
deze wijze bekendheid te geven aan het
feit, dat de Nederlandsche artikelen op
velerlei gebied eene vergelijking met de
buitenlandsche schitterend kunnen doorstaan.
De uitstallingen der deelnemers zullen aan
een onderscheidingsteeken te herkennen zijn.
Indien wij, vrouwen, solidair besluiten
slechts waren van Nederlandsch fabrikaat"
te gebruiken, hoe zal onze Nederlandsche
nijverheid daar bij winnen.
De nieuwe herfstmode in het hoedenrayon
zet sober in. De hoeden van Wiener
relours", zegge kortharig pluche, zijn al
bijster eenvoudig versierd. Een '
breedgerande Louis XVI vorm heeft rondom den
hoogen bol gewonden circa twintig draden
fel kleurige wol met twee kwastjes op
zijde links. Een driekant Bretonsch steekje
met opgeslagen rand heeft den rand
puntvormig omwerkt met wolsteken van sterke
kleur; op een der omhooggeslagen
randpunten een paar guitige kwastjes, Ook
draden van dikke Smyrnawol op afstanden
gehecht, en snoeren houten kralen dienen
tot versiering rondom den bol van
deherfsten aanstaande winterhoed.
Waarlijkzeereenvoudig en weinigkostbaar.
Het dragen van kralen kettingen krijgt bij
het jonge-meisjes-toilet hoe langer hoe meer
beteekenis. Elk toiletje vereischt zijn
bijzonderen halskelting. De kralen worden gekozen
het looze graan van het Vrouwezand: halmen
zonder vruchten en dat is dan meestal helm.
Onze kruisbekken leeren ons echter, dat
helm wel degelijk goede vruchten heeft, al
zijn de korrels ook niet bijster dik. Maar
wat lager naar den Dellewal toe weet ik
helmpollen te staan, die wel bloeipluimen
dragen, maar nooit vruchten krijgen en dan
ook door de kneutjes en kruisbekken met
de diepste minachting worden behandeld.
De planten zijn anders forsch genoeg, hun
groote bruinachtige bloeipluimen zijn minder
gelijk van bouw dan die van de vruchtbare
helm. Dit zou nu het graan kunnen zijn van
het Weeuwtje van Stavoren. In werkelijkheid
is het een bastaard van de gewone helm
met het struisriet, die ook bekend is onder
den naam van Noorsche of Baltische helm.
Ik vind die plant op alle Noordzee-eilanden,
ook op het kleine verlaten Griend.
Vandaag geen Zeppelins en ook geen
Duitsche mijnenvegers-vloot, die anders
dikwijls genoeg langs den Noordelijken
horizon te zien is. Alleen onze beide
torpedobooten, die buitengaats geweest zijn
komen het Vliegat binnenstoomen en nu
lijkt het, alsol zij voortglijden over de witte
zandvlakte van den Noordvaarder. Ze pas
seeten de wijd uitstaande kapen, draaien
naar binnen en nu zou je haast zeggen, dat
er voor de boeg van 't voorste schip een
mijn ontploft of zoo iets. Een groote zwarte
wolk verrijst in de blauwe lucht en sliert
dan voort met den wind mee langs Vlieland
heen. We krijgen echter geen knal te hooren
en het verschijnsel heeft dan ook niets
krijgsin de kleur van de japon of met deze
eenigszins contrasteerend. Ze worden aan
eengeregen afwisselend in grootte. De ketting
hangt niet te lang.
We schijnen aan papieren kleeding te
moeten gaan gelooven. Nu, Japan heef t reeds
lang zijn soepel, vezelachtig papierweefsel
voor alle mogelijke doeleinden benut. Voor
huishoud- en beddegoed zal de papier-industrie
zeker wel iets bruikbaars weten te leveren,
vooral 3 als men, wat het geval schijnt te
zfjn, het weefsel waschbaar weet te maken,
doch of men het aan onze vrouwenkleeding
zal weten aan te passen, zal nog te bezien
staan.
Wie weet wat een vernuftig brein nog
uitvindt!
Naar wordt medegedeeld, is men met de
heerenkleeding reeds gereed. In allerhande
kleuren en dessins zal deze het volgend
voorjaar in den handel komen.
Kachels. Om kachels van binnen schoon
te maken en van roet te zuiveren moet rnen
eenige handvollen versche aardappelschillen
op het matig brandend vuur werpen.
Geen aardappelschillen meer in den vuil
nisbak dus, maar wel in 't fornuis.
iiinmnnnnntiiinuMinnnitinniitntttiiuuiiniliiiitmniiimtiimiMiit
Kleeding van de Maand
, Teekening voor de Amsterdammer"
van Hanna Lamberts
Toilet van witte voile met zwarte moezen.
Zwart satijnen corsage, met stalen kraaltjes
bewerkte schouderbanden. Witte tulen blouse
met sluier als omslag te gebruiken
Ons Kookboek
Een gemakkelijke manier voor het drogen
van groene kruiden, b.v. pieterselie, selderie,
thijm, is de volgende :
Men strijkt de kruiden onder een doek
of een krant met een niet te warm strijk
ijzer. De kruiden worden dan geheel of
bijna droog en moeten dan nog een paar
dagen in de zon of even in een lauwen
oven nadrogen. Op deze wijze zijn de
kruiden eeider klaar, dan bij het drogen in
de zon of op de kachel." J. W.
Verzoeke alle stukken voor de
rubriek Voor Vrouwen" in te zenden
Koninginneweg 93, Haarlem.
haftigs Het waren alleen maar een millioen
of zoo vogels, die aan de uiterste westpunt
van den Noordvaarder bijeengeschaard ston
den, op elkaar gedrongen door het wassende
water en die zijn nu door de een of andere
oorzaak de lucht in gegaan. Aardig is het
om die wolk met den verrekijker te volgen
en te zien hoe hij zich gaandeweg splitst in
donkerder wolkjes en fijnere neveltjes, al naar
de verschillende soorten van vogels, die ieder
hun eigentroep gaan vormen. Na een poosje is
de lucht weer helder en hebben ze alle
weer een rustplaats ingenomen. Straks als
het water gaat vallen komt er weer leven
in de brouwerij. Dan ziet ge lange slierten
van zwarte aalscholvers vlak langs de golven
voortschieten naar de hun welbekende plek
jes, waar de ebstroom de vischscholen heen
drijft, en waar ook de sterntjes en de meeu
wen moeten zijn, maar die reizen hoog door
de lucht. In de hoogte trekken ook naar
hun slijkstranden de regenwulpen en rosse
grutto's meest in breede scharen
compagniesgewijs achter elkaar, telkens een paar
honderd vogels, dan een tusschenruimte van
een kwart kilometer, dan weer zoo'n troep
en zoo voort. En lager langs het water als
stofwolken glijden de plevieitjes,
strandloopertjes en steenloopers die weldra al het
droogvallend slib vervullen met hun druk
getier.
Een paar aschgraauwe kiekendieven zwe
ven statig over onzen duintop heen, ook al
naar het strand toe. Het is hun om die
pleviertjes en strandloopertjes te doen.
JAC. P. THIJSSE