De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1917 22 december pagina 12

22 december 1917 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

12 DE AMSTERDAMMER^WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 22 Dec. '17. . No. 2113 wel waarborgen te bedenken zijn. Ik kan de gedachte niet weren, dat aan den opzet der regeling van deze comntiuie ten grond slag ligt een soort van welwillende nederbuicendheid der Regeering: vfjf ministers zntlen bereid zijn te vergaderen met voor zitters en vertegenwoordigers van dit en van dat, die ministers zullen dan natuurlijk vaststellen waarever gesproken zal worden. Zij .maken aanhangig". De vergaderden advueeren en beraadslagen Dien indruk van plechtige stroefheid krijg ik ook uit wat de premier verder onthulde omtrent de commissie, 'k vestig" zoo sprak hij .er de aandacht op, dat woidt gesproken van beraadslagen en uitbrengen van advies; het werk van de commissie zal dus niet slechts bestaan in het uiibrengen van schriftelijk advies aan de Regeering, maar in verband met de omstandigheid, dal de ministers, die met de economische aan' gelegenheden in het bijzonder te maken hebben, in de commissie zitting hebben, zullen de beraadslagingen, ook zonder dat een schriftelijk advies van de gehetle comnüssie wordt uitgebracht, toch van nut kun nen zfja voor de behandeling van de eco nomische vraagstukken door de Regeering". In bovenstaande heb ik eenige woorden gecursiveerd om de bedoeling duidelijker te doen spreken. Die bedoeling is deze: de commissie zal nier altijd een schriftelijk advies behoeven te geven; ook zonder, dat kan de beraadslaging .toch" voor de Regee ring waarde hebben. Hierop vestigde de minister de aandacht. Gevoelt men hierin niet weer den ambtelijken zuurdesem? Wanneer er een commissie is, die de Regeeriag zal voorlichten, dan behoort zij dal schriftelijk te doen. Zoo gaat het nu eenmaal in een geregeld huishouden» Er moet toch een .stuk" zijn, om bij .de stukken" te .voegen"! Het moet toch ten eeuwigen dage, vaststaan hoe het ad vies der commissie luidde. Maar zie hierop moge de aan dacht gevestigd worden ( men is nu eens vlot en coulant geweest. De commissie mag ook beraadslagen zonder een schriftelijk advies uit te brengen. Want... want ook zonder dat de geheelc commissie haar mee ning zwart op wit zet, kan de gedachtenwisseling .toch" van nut zijn! Is dat nu niet een practische opvatting ? Zeker, temeer omdat immers de 5 ministers aanwezig zijn; zfj hooren wat de vergaderden in het mid den brengen; misschien maken zij zelfs aanteekeningen; in elk geval mogen zij geacht worden" de meening der commissie te kennen, wanneer ze goed hebben geluis terd, al krijgen zij niet nog een .nota" thuis gestuurd! l »Een vergadering der commissie" aldus besloot de premier zijn mededeeilngen avant la lettre van het te wachten besluit .een vergadering der commissie zal dus min of meer het karakter dragen van een collectieve audiëntie der genoemde ministers aan de vertegenwoordigers van verschillende groe pen der bevolking of instellingen, die daar voor in aanmerking komen." Inderdaad geloof ik dat het karakter der commissie vergaderingen met den naam .collectieve audieatie" wel juist is weergegeven, maar ook dat deze kenschetsing de instelling reeds b| voorbaat zoo goed als onherroepelijk veroordeelt. Misschien kan het naar gel dende opvattingen, waarvan de Regeering zich niet kan losmaken, niet anders of een samenkomst van eenige departementshoofden met groepen-vertegenwoordlgers moet zoo danig karakter dragen, maar als dat zoo Is, dan moest men misschien de heele zaak liever maar laten rusten. Ik vrees dat dit college verstikt in zijn eigen officialiteit. Was het niet veel beter, als de ministers wegbleven en de hebren zonder hen lieten vergaderen ? Wil men de eeuwige nota's vermlden, accoord, maar dan zou een comit namens de commissie aan den .betrokken" bewindsman kunnen gaan vertellen wat de beraadslaging heeft opgeleverd. Nog beter zoa het mij schijnen, wanneer men niet al die vertegenwoordigers van verschillende belangen in eenzelfde college bijeenbracht, maar afzonderlijk aan de georganisesrde vertegenwoordigingen van die belangen haar oordeel over te nemen maatregelen vroeg. Wellicht heb ik nog wel eens gelegenheid dit punt nader te ontwikkelen. Zooals de zaak nu wordt opgezet, vrees ik dat de commissie een deftige teleurstelling zal zijn. SMI9S AERT H. BERSSENBRUGGE, PORTRETFOTOORAAF ZEESTRAAT 65, mast Panman» Meid* DEN HAAG. ~ Tel. 1538. iiiiiiiniiimiaiiuaniiiiiMuiiiiiiiMiiniiiaHiiiimiiiiiniHiiiiiiiiiuiiiiiiiiii DE VERZEKERING door E. N. ASSCHER Vader en zoon, beiden kleine behangertjes, klein in werkeljjken zoowel als in figuurloken zin, op Uilenburg een klein winkeltje drijvende, hadden zich voor een luttel bedrag per week bfj een maatschappij verzekerd, die hun bij ongeschiktheid tot werken, door ongeval of ziekte, tijdelijk het weekloon zouden uitkeeren. En nu betreurden ze het al van den dag af, waarop ze aangesloten waren, dat ze iedere week hun geld offer den, en er nog niet op de een af andere wijze van geprofiteerd hadden, totdat ein delijk, zoo meende althans vader, hun hoop zou verwezenlijkt worden. .Vader! Shakkie is gevallen ("Aldus riep Saartje, moeder van het gezin, vader van de trap toe, bij zijn thuiskomen. En het ie zich bezeerd?" Bezeerd en niet bezeerd!" BILJARTSPORT Een technische vingerwijzing Voor den zwakken biljarter bestaat het doel van het spel in het maken van den carambole zonder meer; voor den sterke in het maken van een zoo groot mogelijke serie. Zoodat men zeggen kan dat wat voor den eerste het doel is, voor den laatste slechts het middel is om het doel te be reiken. Het directe gevolg van dit verschil manifesteert zich onmiddellijk bij eiken stoot, en het is volstrekt niet zoo absurd als het er oppervlakkig bekeken uitziet in dit ver band de vergelijking te maken tusschen het pianospel van den virtuoos en het ge jen gel van den pasbeginnende op dit instrument. Bij den zwakken biljarter is elke stoot een aparte geschiedenis, zonder doelbewust ver band met de vorige of volgende ballenpositie, zonder harmonie of melodie en daardoor den toeschouwer hetzelfde onbe hagelijke gevoel gevende als de hoorder ondergaat bij bedoeld pianogejengel; terwijl de groote biljarter evenzeer te ontroeren vermag als de groote musicus, door stijl, techniek, opvatting, en niet het minst door dat slechts vaag'aanduidbare sentiment welke fig. l het biljarten tot een karakterspel maakt als dit met geen ander spel het geval is. Ik denk hier aan de bezonken rust in het spel van een Marva en Gibclin, aan Adorjan die een partij biljart als het ware \ fig. 2 beeldhouwde, aan de alles aandurvende wijl alles kunnende Hoppe, en aan andere groot meesters op het groene laken wier spel even zoovele openbaringen waren. * * llllllllllllllllllllllllllltlllllllllllMIIUIIIIIHHIIIIIIIIIIlMIllllltlltllllll ,Nhou, in alle gevalle uitkeering!" Ja, gekheid, ze sthane daar maar voor e klaar!" .Laat mijn maar gaan, smjoezen doet ook een boel l" En zeker zijnde, dat de verwonding niet ernstig kon zijn, (anders zou Saartje hem log met een heel ander lawaai begroet hebben), liep vader, zonder zich van het geval op de hoogte te stellen in allerijl naar het verzekeringskantoor. Wel, menheer, wat is er van u w dienst?" vroeg de inspecteur, die h't angstige, drukte makende Jooo je maar eens vlug wilde helpen. Nhou, Shakkie is gevallen, hij kan geen steek doen, zoo voor merakel as hij ligt, hier bloeje, en daar bloeje en overal bloeje, ik heb niet a- ders gedacht, as we hebben morge een lawaaie! TJTT IHCE ll«flMI11lttllllltlllIIII1I11IIHH1IIIIHII1tll||||||llllllllllllllllllllinilllIIIIIItIIIIIIIH1llll1ltlllllllllllllll||||it||||||||||||||||||ii|||||itt|(MIIHIIIll tiiiiimliilMiMiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiy» In bovenstaande teekening- zijn twee ver schillende manieren voorgesteld waarop dezelfde carambole te maken is. De eerste manier, (die van fig. 1) wordt steevast ge volgd door zwakke spelers en is derhalve de verkeerde. Het verkeerde bij dezen stoot ligt in het te dun raken van bal 2. Het gevolg daarvan toch is, dat deze bal altijd terechtkomt ergens bij den bovensten korten band en de ballen na de carambole op wan hopige wijze uit elkaar komen te liggen. In dit verband wil ik er even op wijzen dat in het biljartspel de functie van den tweeden bal verreweg de belangrijkste is. Het caramboleeren toch geschiedt op deze wijze: de stootbal raakt bal 3 via bal 2. Na de carambole liggen bal l en 3 dus bij elkaar; verondersteld althans dat de stoot niet onnoodig hard is toegebracht. Voor het maken van een serie is het dus noodzakelijk dat bal 2, na uitgeloopen te zijn zoo dicht mogelijk bij de anderen komt te liggen. Hoe verder deze bal van de beide anderen af komt te liggen hoe kleiner de trefkans van den volgenden stoot wordt. Toen de AmerikaaniiiiiiiiiifimiiiiiuiiiiiitttiiiiiiiititiiiiiiitiiiiiiiiiimiiHiiimiiiiiiiiiiiiiiiii W. tfe Zoo en is hij naar het gasthuis vervoerd?" informeerde de inspecteur. Ja, ik ben daar mesjokke, mijn eigen blhoed in het gasthuis, dat is goed voor onder uwes menschen, we geven hem alleen af an Ghod!" En wat zegt de dokter van den toestand ?" .De dokter? wat khan mijn schelen wat de dokter zegt! Ik zie wat IK zie. Och Ghod, as dhat maar ghoed beënd." |a, maar beste vriend, dat gaat zoo maar niet. Om bij ziektegeval, waardoor men niet in staat is te wrken, uitkeering te krijgen, is in de allereerste plaats noodig, het over leggen van een geneeskundige verklaring." En as de dokter nou zegt, hij khan werke, dan zeg ik, ik laat hem niet werke. Hij ziet deruit as een lijk, as hij dood is kan ik hem begraven en jullie zijn content." De inspecteur, het al meeren meer angstig wordende Joodje beschouwende, wenschte zich uit plichtgevoel toch op de hoogte van het geval te stellen, om te kunnen beoordeelen, of dokters hulp hier niet waai l ij k gewenscht was. En waar is hij gevallen, wat is z§n beroep?" Zijn beroep, gein het hij, Uit 't luchtschip. Waar is d'hij gevallen! Of je niet overal kan vallen u als u daar nou straks de straat c,, gaat en u valt over een schilletje, voor uw eer gesproken, ken u dood vallen. Waar is hij gevallen, zijn beroep? En is uw patiënt hier verzekerd?" Juist daarom." ik zal etns even nazien, u heet?" (7 heet, ik bin niet gevallen. Shakkie. Mijn zal u niet uitkeeren. Mijn zoon heet Sakkie Baars, oud 23 jaar, van beroep behanger en doodvreter, want der gaan dagen om, dat.hij geen halve cent verdient, en nou ligt hij daar, o Ghod, o Ghod!" i sche professeurs Sutton en Morningstar te New-York eens een match speelden zei de eerste: Wanneer de onderlinge afstand der ballen meer dan anderhalven meter is wordt elk caramboleeren een kwestie van toeval". Het toeval nu behoort bij het biljarten zooveel mogelijk te worden uitgeschakeld. Als onder het spel de ballen komen te liggen zooals de teekening weergeeft dan is zoowel het carambbleeren op de juiste als op de verkeerde manier een kwestie van toeval. Maar geen toeval is wat de positie zijn zal na de carambole. Met wiskundige zekerheid ontstaat door het met rechts effect spelen en dun raken van bal 2 een even moeilijke, zoo niet moeilper positie voor den volgenden stoot, terwijl, wordt de stoot op de juiste wijze gespeeld (zooals figuur 2 doet zien) met zeer weinig rechts effect en bal 2 dik raken, ra de carambole de drie ballen bij elkaar komen te liggen^ter hoogte van den cirkel. H. DE BRUIJN 4- 4> 4De agent was nu alreeds wat verder gekomen en kreeg schik in de antwoorden van het Joodje. En hoe is hij nu gevallen?" (Vader, moest er slim voor zorgen, niet te aten merken, dat hfj van het geval ab soluut niets afwist, hetgeen hem tot nu toe best gelukt was, maar hij kreeg het hoe langer hoe U bent een en al nieuwsgierigheid. Ik wou, dat ik zoo de thcd had, maar mijn standje wacht ook. Hoe is hij gevallen? Als hij nou maar gevallen is, dat is de hoofdzaak." Kn wie heeft hem dan verbonden?" Verbonden! Ja, dat ghaat daar maarzoo fijn toe, ik kan ook wel zien waar de centen zitten! Verbonden! Mijn vrouw het der niet stil bij gezeten. Saar'je is compleet een halve dokter. Vandaag het hij minstens f5. schade. As je me niet uitkeert, mijn goed, dan ga ik in proces. IK khen geen kwaad, ik bezit toch geen roode cent, en toch bin ik rijk, ik heb mijn Saar en mijn negen IIIIIIMII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIII1IMIIIHI11IM1I1I1IIII1II1I9 lekkere smjeerpoeze, God laat ze gezond, Sakkie nou buiten de rekening. En is hij bepaald niet in staat om te werken ? Staat, staan, ja hij ken staan, nebbiesj, je had hem moeten zien!" Is hij vóór dien tijd volmaakt gezond geweest ?" Een boom, een boompie, we vallen alle maal niet groot." Het zweet gutste vader langs het gezicht. Ofschoon meester in het vak, hij wist er zich langzamerhand niet meer uit te liegen, en zag geen kans er met goed fatsoen van door te komen. Plots ging de telephoon, en eer iemand het verhoeden kon, had vader den hoorn te pakken. Ben jij 't Saartje, dacht ik wel. Niks ge broken. Goddank... What?... mot hij veer tien dagen pal leggen ?... O en dat bloed... van de schrik?... en heb je nou een beweissie voor de verzekering... neee... Schlemieltje! O, mot ik 't bij de dokter tusschen vier en vijf kommen halen, nou dan kom ik daar, Saartje!... Hou Shakkie warm!" Nou heb u gehoord, Wei Edele Heer, dan gaan ik maar, en bu'gend en nog eens bui gend verliet va ?'er het kantoor. Een uurtje later omving de inspecteur een briefje, waarin zijn collega hem meldde, dat hij hem schrifuiijk om in inlichting vroeg, daar hij, toen hij hem van middag opgebeld had, gemerkt had, dat de telephoon defect was. Hij had maar trouw hallo, hallo" geroepen, maar geen antwoord ge kregen, en alleen het gesprek van een schreewerig Joodje gehoord. De inspecteur schoot in een lach, toen hij bemerkte, hoe datzelfde Joodje hem bij de neus had gehad. Vader liet alie verdere aanspraken varen

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl