De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1918 5 januari pagina 13

5 januari 1918 – pagina 13

Dit is een ingescande tekst.

6 Jan. '18. No. 2115 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 13 DE INV.OERING VAN DE EVENREDIGE VERTEGENWOORDIGING Teekening voor de Amsterdammer" van Joh. Braakensiek Oorlogsellende bij het Vertrek naar het Front (Bysfander) i J fgp*** ^ -, \^s V* -^ « ?l /-? ^i ?<-*' Tennisspelen aan boord van een stampend transportschip OUDEJAARSAVOND Teektning voor ,de Amsterdammer" van George van Raemdonck Hoe zal de Pudding uitvallen? Bridge en Aactton Bridge {Deze rubriek verschijnt in het vervolg in het eerste nummer van elke maand) Het Brigdespel kwam evenals het Whistspel uit Engeland tot ons. Dit laatste telde langen tijd veel aanhan gers, maar zooals het gewoonlijk gaat met een spel, wanneer men het door en door leert kennen, beginnen de gebreken, die er aan kleven, hoe langer hoe meer te hinderen en wordt er dan een nieuw spel gevonden, dan is men spoedig geneigd het oude als afgedaan overboord te gooien en het nieuwe in triomf binnen te halen. Feitelijk is het Bridge een variatie op het whistspel, doch de regels zijn toch Jn vele opzichten zeer verschillend. Eens deels wordt dit veroorzaakt door een andere telling der verschillende kleuren, waardoor in verband met den stand van de in de manche behaalde punten dikwijls het maken van een troefkleur wordt beïnvloed anderdeels door dat de gever steeds met den blinde' speelt d. w. z. dat de partner van den gever steeds zijn kaarten open legt, nadat óf door den gever óf door diens partner de troefkleur is bepaald of sans atout is aangekondigd. Evenals het Whistspel wordt het Bridge gespeeld met een zoogenaamd vol spel van 52 kaarten. Het wordt gespeeld door 4, 3 of ook wel door 2 personen. Nemen wij het normale geval, dat 4 per sonen aan het spel deelnemen dan wordt voor den aanvang van ieder spel bepaald wie der spelers te samen zullen spelen, partner zullen zijn. Zij die de laagste twee en de hoogste twee kaarten hebben ge trokken spelen samen. Bij het trekken is de aas de laagste kaart. Hij, die de laagste kaart heeft getrokken heeft de keuze van de plaats aan de speeltafel en van het spel kaarten en begint te geven. Partners zitten o/er elkaar. Degeen, die geeft laat het spel kaarten coupeeren, door dengene, die rechts van hem zit en geeft, links omgaande, kaart voor kaart aan ieder der medespelenden 13 kaarten. Nu moet hij uit zijn spel troefmaken, sans-atout (zonder troef) aankondigen of wel hij kan het bepalen van troef aan zijn partner overlaten. Zooals ik reeds in den aanvang zeide, moet de troefmaker, behalve door zijn spel, bij het bepalen van den troef, terdege reke ning houden met het aantal punten in de manche reeds behaald. Dit geldt natuurlijk in het bijzonder, wanneer reeds meerdere spellen zijn gespeeld, maar ook reeds bij het begin. Elke manche toch is gewonnen, wanneer 30 punten daarin zijn verkregen. Voor het winnen zijn dus, afhankelijk van de waarde van elke kleur: schoppen 2 klaveren 4 ruiten 6 harten 8 kroonschoppen 10 sans atout 12 een verschillend aantal trekken noodig. Al behaalt men groot slem d. w. z. al maakt men alle trekken in schoppen of klaveren dan kan men nooit in eens de manche winnen; voor ruiten heeft men 5, voor harten 4 en voor kroonschoppen en sans atout 3 slagen daarvoor noodig boven de eerste zes slagen. Al dadelijk blfikt daaruit, dat de gever bij een schoonen stand van de manche zoo goed als nooit schoppen en zeer zelden klaveren zal maken, ruiten alleen wanneer hij in die kleur een zeer goed spel heeften in de hoogere kleuren zwak is, harten daar entegen eerder, omdat vier daarin behaalde trekken hem den manche doen winnen, ter wijl twee trekken hem meer dan de helft van het voor de manche be: oodigde aantal punten bezorgen, en drie trekken, door het behalen van 24 punten hem een zoodanige positie in de manche verzekeren, dat de tegenpartij, bij diens volgende gift een slecht spel hebbende, zich niet aan het spelen van dat spel kan onttrekken door schoppen troef te maken. Dit laatste vereischt eenige toe lichting. Wanneer de gever n.l. een spel heeft, waaruit hij geen troef kan bepalen, dan laat hij het aan zijn partner over. Heeft deze ook een slecht spel, waaruit naar zijn meening door het maken van harten, ruiten, klaveren of sans atout zeker niet den trek kan worden gemaakt, dan is het aan te bevelen, dat hij schoppen troef maakt, al is hij daarin ook bijzonder zwak. Bij het Bridge is het name lijk een vaste gewoonte een spel, waarbij schoppen troef is gemaakt niet te spelen, tenzij dit spel door de tegenpartij wordt gedoubleerd of indien de tegenpartij 24 punten of meer reeds in de manche heeft behaald. Dat doubleeren blijft, ook al heeft men een goed spel in de andere kleuren altijd, gewaagd als men geen goede kaarten van troef in handen heeft. Wordt toch na een doublure in schoppen door den troefmaker of diens partner geredouoleerd dan verkrijgt iedere boven de zes eerste trekken behaalde trek een waarde van 8 punten, dus gelijk aan harten en geeft men den troefmaker, die misschien juist in schoppen een sterk spel in handen heeft, een te goede kans. Heeft de gever het overgelaten aan zijn partner en staat de tegenpartij nu op 24 in de manche, dan zal die partner bij een overigens slecht spel, schoppen troef maken, als hij daar in goede kaarten heeft of indien hij meent dat zijn partij in geen der andere kleuren eenige kans heeft om den trek te halen. Meent hij evenwel bij eenigen steun van zijn partner, dat die kans wel bestaat, dan zal hij bij een slecht schoppenspel, met h»t oog op het gevaar van doubleeren door de tegenpartij, die kleur geen troef maken, maar een der andere kleuren. De beste kan sen blijven dan echter toch aan de tegen partij, die, wanneer schoppen troef wordt gemaakt, zal doubleeren met een goed spel in schoppen, gewaarschuwd is dit niet tt doen, wanneer hij in die kleur geen goed spel heeft en bij het troef maken van een der andere kleuren met l, bij klaveren met 2 aan trekt de manche wint. Ook kan door den gever kroonschoppen worden gemaakt. Overgelaten kan geen kroonschoppen worden geannonceerd. De instelling van kroonschoppen is ingevoegd in het oude Bridge, om een goed schoppenspel in handen van den gever ook tot zijn recht te laten komen en vol om de hiaat, die bestond tusschen de waarde van harten en sans atout aan te vullen. Kroonschoppen telt 10 punten en dus met 3 aantrek is de manche gewonnen. Bij het invoeren heeft men echter tegelijk een beperking willen opleggen, n.l. wanneer door de tegenpartij van den gever de trek wordt gemaakt telt elke trek voor die tegen partij dubbel, zonder dat deze laatste heeft gedoubleerd, dus 20. Bij doubleeren wordt dit 40. In het algemeen moet men dus om kroon schoppen troef te maken niet alleen een goed spel in die kleur, maar ook in andere kleuren hebben en een goede kans hebben den trek te maken. Behalve het troefmaken der kleuren kan door den gever of diens partner sans atout worden geannonceerd. Er is dan geen troef en ook de laagste kaarten van een serie van een der kleuren houden hun waarde, daar zij niet door een troef kunnen worden genomen (gecoupeerd). De trekken bij sans about hebben de hoogste waarde en daarom is het altijd zaak voor een gever en bij overlaten ook voor zijn partner te overwegen of hij dat zal kunnen annonceeren. Men moet niet ver geten, dat de gever, aU eenmaal troef ge maakt is, met den blinde bpcelt, waardoor alle kaarten als rege! meer tot hun recht komen, hij beter kan nagaan of hij een slag met zijn eigen kaarten moet maken dan wel kan laten loopen en dit c.q. aan den blinde kan overlaten, welke kaart hij moet spelen om een hooge kaart van zijn tegenpa'tij te forceeren; hij kan ook beter beoordeelen of hij kan snijden d. i. of hij kans heeft een slag te maken met een kaart, die lager is dan dt hoogste kaart, die hij van de uit gespeelde kleur in het betrokken spel heeft, hij kan zien hoe hij zijn partner aan den slag moet brengen om dan in de gelegen heid te zijn kaarten, die in dat spel nog vrij zijn, uit te spelen en welke kleur hij niet moet spelen om te zorgen, dat diegene van zijn tegenpartij, die hij weet of onder stelt, dat nog vrije kaarten in handen heeft, niet aan den slag komt. Een zwakke saus atout geeft dikwijls nog een goede kans op winst, mits goed en met voordeel gespeeld. Uit het vorenstaande blijkt wel duidelijk dat het troefmaken" wel een van de ge wichtigste dingen is bij Bridge en dat men daarbij goed doet den gulden regel in acht te nemen om het spel zoo duur mogelijk te maken indien men goede kaarten in de hand heeft en zoo goedkoop mogelijk, in dien men zeer slechte heeft: daarbij steeds lettende op den stand in de manche in de eerste plaats van de eigen partij, maar ook van de tegenpartij. Het zou mij te ver voeren hier nog alle gevallen te bespreken, wanneer men sans atout kan annonceeren, wanneer men een kleur troef kan maken en wanneer men het over moet laten. Hiervoren is besproken het spelen van Bridge met 4 personen. Wanneer men slechts 3 personen voor het spel kan vinden, speelt hij, die de laagste kaart trekt met den blinde; nadat een robber gespeeld is degeen, die de daaropvolgende laagste kaart heeft ge trokken en daarna de derde. Het spel wordt hierdoor wel wat gewij zigd, daar nu steeds dezelfde persoon met den blinde speelt en hierbij dus niet de regel doorgaat, dat de partner van den gever zijn kaarten open legt. Hij die met den biinde speelt begint te geven. Op de gewone wijze kan hij uit zijn eigen spel troef bepalen, sans atout annon ceeren of het overlaten. Ook wanneer hij voor den blinde geeft moet hij zijn eigen spel het eerste zien en zoo mogelijk daar uit troef te bepalen. Indien hij het overlaat, dan moet hij die kleur troef maken, waar van de blinde de meeste kaarten heeft; bij gelijk aantal kaarten, de kleur, waarin hij het meest aantal punten heeft en bij gelijk aantal punten de hoogste kleur. Wanneer hij 3 of 4 azen bij den blinde vindt moet hij sans atout annonceeren. Bij het tellen der punten telt een aas 11 en een pop 10 punten. Degeen, die voorzet of zijn partner kan doubleeren, degeen, die met den blinde speelt mag niet redoubleeren, aangezien hij door het overlaten het voordeel heeft twee spellen te zien. Het spel van den blinde gaat hierbij ook open als de eerste kaart gespeeld is. Het Bridge kan pok door 2 personen worden gespeeld. Beide spelers spelen dan dus met den blinde. De belde blinde-spellen gaan open na de vijfde gespeelde kaart. Dan weten dus beide spelers hoe de kaarten over de spellen zijn verdeeld. Het spel lijkt nu gemakkelijk, maar inderdaad is er dik wijls zeer goed doordacht spel noodig om uit een spel te halen wat er in zit, dus een zoo groot mogelijk aantal trekken te be halen. Het spellen van Bridge met twee blinden is een uitstekende leerschool om het spel goed te leeren. B R l D (i E R P roost! Op het Nieuwe Jaar!"

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl