10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 12 Jan. '18. No. 2116 TJIT HE VAN 'T STEMBUREAU Poging tot een voorloopig verslag. Dat is ns, lezer, en verkiesbare lezeres, maar nimmer, nimmer weer! Nooit, nooit van z'n leven zal ondergeteekende nóg eens zitting nemen in een stemcommissie. En dan zóó eene! Dat duurt nu al zes dagen, en het lijkt er nog niet op, dat er ooit een eind aan de boel zal komen. Eerst leek het zoo aardig en zoo eenvoudig. Telefoontje van de redactie: Of de heer Melis Stoke zitting zou willen nemen in de stemcommissie tot verkiezing van een vrouwenparlement". Ondergeteekende: Watte"? Een vrouwenparlement!" O: Gut, meneer, ik weet niets van een vrouwenparlement af, of van vrouwenkies recht ..." Driftige stem: Dat is ook niet noodig. U hebt alleen briefjes te tellen l Het Is zoo eenvoudig mogelp!" Nu weet ondergeteekende bij ervaring, dat vrouwenquaesties nooit, nooit, een voudig zij n t Eerst lijkt alles heel aardig en heel een voudig, en heel mooi... maar 't loopt altijd op herrie uit. Hij vervloekt dan ook het oogenblik, dat hij, aan de telefoon, niet aanstonds zijne mannelijke instincten gehoor gevend, de haak ophing. uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiniiiii NEDE1UL. MUNT HOLLAND'S BfiMTE CENTS SIGAAR Instede van dien echter stamelde hij: Gut, meneer, ik heb nooit in een officieele commissie gezeten...;'' Driftige stem: Ja of neen mijnheer! Vanmiddag drie uur l" Dien middag om drie uur, trad Melis Stoke, gekleed in een veel te nauwe ge huurde, gekleede jas" het redactiebureau binnen. Hij stamelde iets van: effevoorstellen commissielid:" Men wees hem een zitplaats aan. Achtereenvolgens traden nog eenige dames en heeren binnen, en toen nam de heer van den Berg het woord. Met ontzag luisterde ondergeteekende naar de uiteenzetting van het nieuwe verkiezings systeem. Men droeg hem op 't hart allen, die in gebreke bleven te stemmen, daartoe met alle middelen der wet te dwingen. Het bleek ernst te zijn. Zenuwachtig, en vol bange voorgevoelens, schoof hij op zijn stoel heen en weer. Maar toen kwamen de uitgevers binnen, en men bracht flesschen champagne; de commissie werd geïnstalleerd. Het erge kwam pas den volgenden dag. Een nauwkeurige beschrijving is onmo gelijk, De dagen van Maandag tot nu, waren als n lange benauwde droom. De commissie zat in een overigens rijk gestoffeerd tuinvertrek. Daar brachten loepjongens vrachten en vrachten stembiljetten aan. Maar dat was het ergste niet. Er kwamen ook mannelijke en vrouwelijke kiezers. Zij kwamen n voor n binnen, maar in de gang was een geweldig gedrang. Voortdurend hoorde men schreeuwen en tieren; het paneel van de deur werd gemid deld eens per uur ingedrukt en weer ver nieuwd. Telkens als de deur open ginp, om een nieuwe stemgerechtigde door te laten, was het een geschreeuw en gevloek van belang; stokken, paraplules en dreigend gebalde vuisten werden door de deuropening ge stoken. Men zeide, dat het op de stoep en buiten nog veel erger was. Ondergeteekende wees met eentonige «tem, iedere kiezer op de te vervullen plichten. Hij gaf ze het biljet van den juisten kieskring, en wierp de ingevulde biljetten in een bus. Met de mannen had hij het minst te stellen, aan de meesten hunner had hij, zooals dat in de volksmond heet geen kind". Maar met de vrouwen was dat anders gesteld. Verreweg de meesten hunner,hadden nog nimmer aan een verkiezing deelgenomen. Zij morsten vreeselijk met inkt, en er waren er bij, die niet minder dan 38 hokjes zwart maakten. Ook wilden sommige mér dan n biljet invullen, onder het motief, dat hunne echtgenooten of dienstboden, schoon stemgerechtigd, verhinderd waren. Dan schudde ondergeteekende ernstig met het hoofd, of dreigde met politie. Op het eind van den eersten dag, waren de stemketels (bussen waren te klein) voor een derde gevuld. Er waren 3% Hectoliter briefjes aangeboden. Nog drie, vier, vijf roerige dagen volgden. Het commissielid Melis Stoke was ziek en duizelig. Toen vroeg men hem, ten overvloede, nog een voorloopig verslag van de stemming te schrijven. De definitieve uitslag wordt eerst in het volgend nummer gepubliceerd. Doch hij heeft gemeend, dat te mogen f^3|ii5g J'AN? MUSCH Hoe Jantje hem (niet) interviewde Oom l" zeide mij Jantje, en 's bengels groote blauwe oogen keken vol verwachting tot mij op oom! ik heb een wensch!" Welnu ?" glimlachte ik, oom, goedig. .Ik wilde Jan Musch interviewen," sprak het wijsneuzig knaapje. Maar Jan, bracht ik in het midden, JanHef, weet ge dan niet, dat heer Musch reeds door andere en wijzere krantenschrijvers dan wij ondervraagd en gehuldigd wierd ? Weet ge dan niet, dat deze stumperd aan tientallen nieuwsgierige nieuwsgaarders heeft moeten verhalen omtrent zijn jeugd, zijn ver leden, zijn heden en zijn toekomstplannen? Zijt ge er dan onkundig van dat er geen uur, geen avontuur en geen feit in heer * Musch's leven is geweest, waarvan niet het haarfijn relaas gepubliceerd werd in't Leven, de Telegraaf, de Prins, het Nieuws, Pak me Mee, Querido's Forens, van Os's Haagsche Post en Morks Maga/ijn? heeft men u niet verteld, dat heer Heijermans, zijn vriend, een artikel in de pen heeft getiteld Mein Freund Spatz" en bestemd voordeToekomst? ., Is het u niet ter oore gekomen, dat de veelgeplaagde Musch in de laatste weken 79 maal verhaald heeft, in welken rol hQ het eerst, het liefst, het laatst, met het meeste succes, en het meest aantal malen optrad? Welke sigaren hij rookte, welke Ik wil naar heer Musch" ... n zoo geschiedde het, dat ik hem, op een namiddag van hagel en sneeuw, aan de hand meevoerde naar het Grand Theatre. Met een kleur van opwinding volgde hij mij, zijn leitje in de hand. * Wij traden de vestibule binnen. In het loket zat een entréekaartjes-handelaar. Mijn hoed lichtend, sprak ik dezen toe, en uitte mijn (gelijk Jantje's) wensch den heer Musch te mogen spreken. De handelaar sprak: hij is en scène!" Ik keek Jantje aan, en Jantje vroeg: Waarom is die heer boos? Spreekt hij Fransch ?" De heer sprak door een telephoontje, ditmaal in min of meer gesolgneerd Dietsch. Jantje, nijver als immer, teekende in zijn kladboek. Hij teekende nog, toen ik hem 's hande laars beslissing overbracht :?datted niet ging." Toen barstte Jantje in snikken uit en de dikke tranen die hij schreide, bevuilden het kladschrift.... . Arm Jantje koffiehuizen hij bezocht... weet gij niets j * * * van dat alles...? j Maar gij, vriend Musch! Doch de knaap herhaalde stampvoetend: ' Gij waart en scène en onkundig van het weigeren. Nu hij eenmaal In de comissie zit moet hij ook al zijn tijd aan de zittingen besteden. Daarbij komt, dat hij wilde, maar nooit met die ellende begonnen te zijn. De stemming duurt tot 15 Januari. Welk een tijd nog ... En nog immer stroomen de briefjes binnen. Laat hem dus volstaan met de mededeeling, dat het een reuzen-verkiezing is. Maar als er ooit een echt vrouwenparle ment komt... Neen! dan ikke niet in de commissie! Ik niet, hoor! MELIS STOKE Volgende week definitieve uitslag. XBiEEÜXKU VRAOENRUBRIEK voor Algemeene Wetenswaardigheden Men gelieve de vragen voor deze rubriek In te zenden aan het Redactiebureau, met op den omslag het motto Leekenspiegel", en onder opgave van naam en adres (die als vertrouwelijk zullen worden beschouwd.) J. M. te A. Hoeveel jenever wordt er hier nog gestookt voor binnenlandsch gebruik; hoeveel brood zou men van dat gi aan kunnen bakken en hoeveel haarden branden? Van l Januari tot l December 1917 werden van het door de Regeering verstrekte graan in de gezamenlijke branderijen circa 30.000 ton verwerkt, waarvan aanzienlijke hoeveel heden ongeschikt waren voor menschelijke consumptie. De kolenvoorziening aan de stokerijen richt zich op het oogenblik uitsluitend naar de gistbehoefie in het land. J. B. te W. Gaarne zou ik van u ver nemen of het den fiscus geoorloofd is, bij het jaarlijksch inkomen in verband met de raksinkomstenbelasting in rekening te brengen Ie eenjaar soldij als korporaalbijde infanterie en 2e voor voeding en kleeding als militair per jaar ?200. Het bedrag waarnaar de aanslag in de rijksinkomstenbelasting wordt vastgesteld omvat ALLE inkomsten welke in het afgeloopen jaar genoten zijn, dus ook de door u genoemde. IIMIIlmlIIIMIIMIIIIIIII 005TERÖEEK MEUBILEERDEN drama, dat zich, verre van uw tooneel, in de vestibule veeleer, afspeelde. Het was een zeer oprecht drama, zonder decors, of grime of souffleur. Jantje weende, omdat hij u niet mocht huldigen. Gij, vriend Musch, die kolommer. vel lof en anecdoten om trent uzelven gepubliceerd zaagt, gij, vriend Musch, zult ook deze oprechte kindertranen willen aanvaarden. Het was een vreemd inter view, en voor u een gemak kelijk... Het is er een, dat u, wellicht, in al zijn negatieven eenvoud deugd zal doen. Intusschen weet gij dat Jantje, die een stukje publieke opinie is, weende, omdat hij u niet mocht toespreken ... En dan, ziet in vertrouwen, wil ik u iets zeggen. Ik stel mij daarbij voor, dat ge tegenover mij zit, in Americain, tusschen uwen kaalhoofdigen snaakschen vriend, en dien met de immense brilleglazen. Ik zie uw eerlijke, lachende kop, en gij knipoogt mij toe, terwijl ik fluister: Jan Musch als Nathan in de Violiers Jan Musch als Krelis Louwen jan Musch in Eva Bonheur En wat zoudt ge mij, en Jantje, en ieder een, nog voor nieuws hebben kunnen ver tellen?" Immers niet anders, dan de belofte, die in al uw daden en werken reeds jarenlang duidelijk is als het licht zelve: Dat ge zult voortgaan, met uw eerlijk, beschaafd en knap spel? Kom, stoot uw glas tegen dat van Jantje en het mijne! Prosit, vriend Musch! Nog vele jaren. MELIS STOKE Teekeningen van Jantje en van Jol:, van Hel