De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1918 9 februari pagina 3

9 februari 1918 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

?ri 9 Febr. '1«. - No. 2120 ' DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND F,N. V. Maas-en Waterweg Xaatacbapptt tot bevordering van de vestiging van I-F* >AM ^ (^|STEBÏBjr Haven 8 Tel. 98 Schiedam luw temiddelhil b| den Aan- en Verkoop van Panden en Jnd,UBtrieterrelneB ca het verschaffen van Bedrlfskapttaal. ALLERLEI ZIEKTEN BUIKEBORÜIEH, DOOFSTOMMEN in IDIOTER 1.1. HIEME, Christiaa Science Exput Den Haag - Denneweg 25a ytrzMkt britfwisMlIng. Spmknr 11-12 MEUBILEERING-MAATSCHAPPIJ HOLLAND" N. Z. VOORBURGWAL 274 AMSTERDAM - TEL. 5974 N. ~^^~^IMMMIII"-~~~ BIJ HET IIRICHTEN UWER WONWQ HEBT QIJ 3 PUNTEN W HET 009 TE HOUDER i DUURZAAMHEID HARMONIE B 8EMATI8DEN PRIJS OAT WU II ONZE INRICHTIN8EN DEZE EIQEJSCHAPPEN VEREEIIflEI, BEWIJZEN DE TALLOOZI TEVREDENHEID8BETUI8IN0EN, WELKE WU VOOR U TER INZABE HOUDEN. DE AMSTERDAMM ER We«kblad voor Nederland kost «lechts f 2.25 per kwartaal mima ©e nieuu)sfe> artistieke Combinatie van de Reproductie Piano^Vfeugel WGtfON Steeds gaarne ten genoore Vraagt gèillusfr.Catalogus. Een enkele druk op de elecfrische knopen men geniet in eigen wonrng van het piano spel der beroemdste Pianisten Hef pianospel wordt natuur getrouw en fot inde kleinste Jnheden geheel zelfstandig (pneumatisch electrisch) weergegeven, In Piano als Vleugel onzicht baar gebouwd Met rollen als met de hand te bespelen. *» T «> Steno- ??*?*' grafie *": ^ Riënts Balt Zelfond. GO Ct. In d. Boekh. en na postw. bij RIËNTS BALT, Den Haag, bij wien ook mond. en schr. ond. Telkens weer verwerven Personen hiermee een poede Betrekking of belangrijke Halarisrerkoöging. LIB6RTY CORDIJMSTOFFeM STAL6M FRANCO OP AAMVPAAG MADRAS MUSLinP^ S 2.95 T A P eST R V SE .. 6.50 DAMAST VAM Af I3O 7,r> HMTK in 075 Y?U MCTZX» AMSTERDAM 'OXYDOI.' (CHLORAS KALICUS TANDPASTA) 45 cent p. Tube. Innl. VtoD. STUK i b. Chemische Fabriek ,,'s-Hage" 's-GRAVENHAGE. Fr.SIIEMIIS 20 LBDSCHESTRAAT 22 AMSTERDAM. TELCFMH N. ??12. HEJVDEN ?IA* HAAT. Tot het bouwen van Villa's en Landhuizen zfjn prachtige heuvel achtige BOSCHTERREINEN te koop in HET OOSTERPARK te DE BILT station Lage prijzen, mooie vegen, gas, electr. licht, water. '?*? Maat8- tot Elf'»lt- TU Bet ?wttrpark Dir j j STOÏMAHS i OTTO SCBULZ Tel. Int. 38 & 48 iMiiiiiimiitiiiiiiiiiiiiniH iiHiiiiiiiiiii ui UMI MUI Hm m i mum HUI u m imnni iiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiii " ...... ui" ..... mi ....... " .............. mi" ...... i De E. P. heeft kamers 3038-3318 Maliebaan - Noord Jaarbeurs - Utrecht iiiiiiimiiiMiiiiiiimiiiiitiimmiiiiiiiiiiitiimitiiiiiiiiiiiiMiiitiiimiiiiMii hield van zijn ouders, doch onbewust zich sterket voelend dan zijn vader, was 't hem of bij dezen beschermen moest. Zijn moeder verafgoodde hem; hfj vergoedde haar alles, wat zfj in haar man miste. In veel dingen zocht zjj onwillekeurig raad bij hem en samen vormden zij plannen voor de toekomst. Dag moe". Hij trok z'n jasje uit, zette z'n pet af en hing beiden in een kast. Waar is Pa?" Ik weet het niet jongen; vanmorgen is hij zonder eten de deur uitgegaan en nu nog niet thuis. Zulke kuren nou ook nog." Geert was onrustig. Dat had-ie nog nooit gedaan, als 'ra maar niks was overkomen, vanmorgen na haar groote bek. Nou ja, je ?egt wel eens iets, wat je niet meent, 't Was voor haar toch ook geen pretje altijd zoo met je kop in de zorg te zitten. Zij had er spijt van, doch wilde het zich niet bekennen. Mientje ging boodschappen halen. De jongste sliep half tegen de tafel geleund en de middelste kinderen kibbelden een beetje, terwijl Geert in het uitgebouwde keukentje het vaatwerk waschte. Japie was stil om Pa. Geert, zenuwachtig, druk, verbood de kin deren. Ze was moe, had de kliek en een vracht zeil gedragen; haar armen beefden nog van inspanning. Toch wel lekker dat zeil, zfj kon er haar heele keukentje mee beleggen. Zij hield van haf r huishouden, van een knap boeltje, al was het wat krap. Het meest hinderde haar, dat haar meubeltjes zoo verwaarloosden, als zij naar haar werk huizen moest. Vaak bleef zij, na den geheelen dag hatd gewerkt te hebbea, 'savonds laat nog bezfg met poetsen en wrijven. 't Was toch zoo'n zonde, als je het niet onderhield," zeide ze. Geert was een goede huishoudster. Ge makkelijk ging het niet in haar tobleven, waarin zfj van n gulden er drie moest zien te maken. Het nog goede zeil had baar blij gemaakt, maar non bleef die kerel weer weg. Haar goede stemming was verdwenen en haar ongerustheid werd grooter. Waar zou-ie zijn, hij liet 'r toch ook voor alles zitten. Die arme schapen ook den heelcn lllllliimiilliiiiiiliiiliiiiliiiniiii dag alleen te laten en geen oogenbllk naar ze om te kijken; hij kwam er toch wel. Weet U niet waar Pa naar toe ging?" vroeg Japie, bij de keukendeur staande. Neen, hfj heeft me niks gezegd." We heoben zeker geen ellende genoeg". Japie voelde het wel, hij had er nog geen woorden voor, zelfs geen klare gedachte. Toch, ruzie was vervelend, daar schoot je niets mee op. Maak u geen ongenoegen hoor, als Pa thuis komt. Pa wil wel werken, maar als er niets is, kan hij het toch niet helpen, 't Is voor Pa ook geen pleziertje." Geert antwoordde niet, eigenlijk had de jongen gelijk. Als-ie maar geen ongeluk gekregen had. Maar dan kreeg je toch een boodschap. Zij had de deur wel uit willen loopen. Maar waarheen? Heb je Vandaag je dertig naadjes ge breid?" vroeg ze aan Mientje. Nee Moe," weifelde het meisje. Als je ze morgen niet af hebt, blijf je Zondag thuis!" snibde Geert driftig. Ikzal je leeren, als je vader er niet is op straat te slenteren!" Mientje zei niets, ze begon het haar van haar zusje te vlechten. Geert zelf kleedde haar jongste, een lief blond kereltje van vier jaar, uit. Is Wimmie vandaag op school zoet ge weest?" vroeg ze, het kleintje liefkozend. Maar het kind, slaapdronken, had niet zoo veel babbeltjes als anders, 't Was al lang over bedtijd, alles liep in de war. Geert's handen waren als gebonden. Toen de kinderen te bed lagen, ging zfj met Japie uit het raam liggen kijken, 't Was heel stit in de afgelegen straat; de winkel tjes waren gesloten. Hier en daar vlakte een lantaarn haar licht tegen de huizengevtls en over de klinkers. Af en toe klonk luid een stap van iemand die voorbijging. Doch van Jacob niets te zien. Geert ging weer naar binnen, ze kon nog wel wat opruimen, 't gaf toch niets of je al uit raam hing. Zij nam een stoffer en ging de kamer aanvegen. Japie kwam nu ook het vertrek weer in. De feiten zijn daar om te bewijzen hoezeer het hem erom te doen was den geest van dit tractaat geëerbiedigd te zien door alle partijen, dus ook door de toen strijdende mogendheden. Den 25en Juli 1870 verscheen in de Times de publicatie van een ontwerp-overeenkomst tusschen Frankrijk en Pruisen in 1867 be sproken, waarbij het laatstgenoemde land verklaarde zich niet te zullen verzetten tegen een inlijving van Belgiëdoor Frankrijk. Deze mededeeling gaf Gladstone aanleiding thans tot een daad over te gaan, om aan alle onzekerheid en ongerustheid een einde te maken. Vandaar, dat op zijn voorstel het kabinet besloot met Pruisen n Frankrijk een tractaat te sluiten, waarin bepaald werd, dat in geval van schending van België's onzijdigheid door een der oorlogvoerende machten, Engeland zich aan de zijde der tegenpartij zou scharen, teneinde België's neutraliteit tegen den aanvaller te verdedigen. Beide mogendheden stemden toe en zoo heeft deze overeenkomst er niet weinig toe bijgedragen dat de Zuidelijke Nederlanden in den oorlog van 1870?71 tenminste buiten schot bleven. Belgiëen Elzas?Lotharingen, heet het, sinds eenige maanden, zijn de hoofdpunten waarover de oorlog thans loopt. Het is daarom, dat hier ook nog wel vermeld mag worden, hoe Gladstone in '70 dacht over Ga naar bed jongen, je moet er vroeg uit." U toch ook." Als je vader er niet is blijf ik op." Je weet niet waar je zoeken moet," zei Japie peinzend. Geert begon te huilen, ze liet haar werk rusten, ze kon niet meer voort, 't was of zij lood in haar beenen had. Och Moe, misschien is Pa door iets opgehouden" troostte Japie. We moeten niet dadelijk het rgste denken, 't Is het beste als we maar gaan slapen, we hooren Pa toch wel, als-Ie thuiskomt." Hij wilde zijn moeder naar bed hebben, vond het wachten zoo lam zenuwachtig. Geert ging weer naar 't raam, hoorde ergens een klok slaan. Al twaalf uur," zei ze tot Japie. Laten we naar bed gaan Moe. U bent al om vijf uur op geweest, dan rust u ten minste, dat is veel beter, ook al is er wat gebeurd." Geert gaf toe. Ze ging in het dompige alcoofje boven op het bed liggen. Japie zat in den grooten rieten stoel, hij hoorde z'n moeder zachtjes huilen. De ellebogen op tafel en het hoofd in de handen gesteund, dacht hij na. Al het getob om het dagelijksch brood rees als een muur van leed om z'n jonge leven. Hij begreep. Pa durfde niet goed, was verlegen, liet zich te gauw van z'n stuk brengen. En Moe.... Als hij ouder was, zou hij haar alles vergoeden. Al haar harde werken voor hen. Hij stond op en sloop zachtjes naar het raam om te kijken of hij nog niets zag. Het was geheel donker, toen Jacob wak ker werd, koud, huiverig van dauw en nachtkoelte. God, hoe laat zou 't wezen! Met schrik dacht hij aan thuis en had het gevoel of hem iets akeligs was overkomen. Meteen schoot hem z'n voornemen te binnen. Hij rilde nu voor het donkere water. Bliksems, wat had-ie nou bijna voor een stomme streek gedaan! Waar waren z'n hersens geweest l Haastig ging-ie terug, hij snakte i ......... i ............ i ........ ,,?iiii ....... ni?, ...... immuun .................. iinmlilli .............. ""MM iiiiiiiniiiiiiiiiiii de annexatie van het Fransen grondgebied 5). Wellicht valt er uit zijn opinie voor tegen woordige staatslieden nog wat te leeren, vooral wat rechtvaardigheidsgevoel betreft. Het feit, dat Frankrijk zijn territoir aan getast zou zien, achtte hfj niet een absoluut onrecht. Immers het ging hier om provincies in 1618 door Lodewijk XIV kalm aan het Duitsche Rijk ontnomen. Maar en dat is het cardinale punt - met zijn geheele overtuiging kwam hij er tegen op, dat die annexatie zou plaats hebben, zonder de be volking van het betreffende gebied daarin te kennen. Vandaar dat hij er veel voor voelde met de andere neutralen een poging te doen, een dergelijke handeling tegen te gaan. Men mocht niet dulden, dat de stern van hel volk in Elzas- -Lotharingen genegeerd, ge smoord werd. Uroot was dan ook zijn teleur stelling over het feit, dat zijn medeminis ters het oogenblik voor een Ingrijpen niet gunstig achtten en derhalve tegen eenige interventie gekant waren. Het deed hem leed, dat hij hierin machteloos stuud, te meer, waar hij voorzag that this violent laceration and transfer ia to Icad us trom bad to worse and to the beglnnliig ut a new series of European complicatlons", gelijk hij zich in een gesprek met Lord Granville uitliet. Ook zijn denkbeeld van een militaire neutralisatie van hlzas-Lotnarlng<?n en de naar huis en naar bed. Wal /.ouden ze ongerust zijn. Hij liep zoo snel hl} kon, voelde geen honger, alleen een vreemd licht gevoel in z'n beenen. Hoc laat zou 'l In Godsnaam wel zijn, hij had er geen lauw begrip van. Stom ook «m In slaap te vallen; of nee. . eigenlijk was 'l maar goed ge weest. Hoe had ie het in z'n kop kunnen halen, 't Zou waarachtig wat moois zijn om Geert en de kinderen xoo in de steek te laten. Na een poos te hebben voorlgeloopen hoorde hij de klok der ambachtschuol twaalf uur slaan. Goddank! Nu was ie om half een thuis. \Vat zou Geert woest wezen. Hij begon weer erg moe te worden. Dof klonken zijn slepende schreden in de stille nachtverlatenheid der straten. Dicht bij huis aarzelde hij. Hij moest er wat op bedenken. Dat ie bijna een ongeluk had gekregen. Nee, dat ging niet. Nou, dan had ie moeten wachten op de baas van een nachtploeg; ja, dat zou hij zeggen. Zoo strompelde hij eindelijk de trap op. Japie, die hem had zien aankomen waar schuwde Geert. Moe, daar is Pa!" riep hij blij naar binnen. Zeg u nou maar niks." Geert sprong het bed uit. Bij de deur, knipoogend tegen het licht, stond Jacob, verward en doodsbleek. Geert keek hem niet aan, maar begon in het keukentje te mopperen. Waar kom je vandaan! Wat zijn dat voor streken, om je vrouw en kinderen kapot te maken," zei ze half kwaad, toch blij dat hij er was. Pa, wat scheelt U!" riep Japie angstig, ziende hoe zijn vader, onzeker tastend, naar een stoel zocht. Niks jongen." Het leueentje kwam er niet uit. Qeert!;' Geert ontstelde en was al bfj hem. Drinken" vroeg Jacob duizelig en flauw. De kamer doezelde voor hem weg, hfj zakte van den stoel. Japie steunde hem. Ueert haastte zich naar het keukentje om water. Bevend maakte ze ontmanteling van de groote grensvestin gen , zonder dat de inwoners van hun Franse h onderdanen-trouwafgebrachtzouden wo rden zag hij niet verwezenlijkt. 6) De annexatie had plaats en zijn voorspelling is gebleken helaas ten volle bewaarheid te zullen worden. Niet in de allerlaatste plaats wat het annexatie-vraagstuk betreft kan het tegen woordige geslacht van regeerders, in de leer gaan bij den grcoten Gladstone, wiens ? houding in den oorlog van '70, naar 'k hier in 't kort trachtte aan te toonen, in alle mogelijke opzichten sympathiek genoemd kan worden. Hij was meer dan eenig ander staatsman de persoon, die destijds den vrede wilde, en die, toen eenmaal de strijd was uit gebroken, België's neutraliteit ten volle wenschte te eerbiedigen, op gevaar af, dat Engeland met de wapens in zou moeten grijpen. En bij het sluiten van den vrede, ging recht en billijkheid hem boven al. Moge dit ook met zijn tegenwoordigen opvolger, straks, het geval zijn. Mr. E. v. R A A L T E 1) Moriey. The Life of Gladstone I, blz. 9.02 en vlgg. 2) Moriey I, blz. 962. !i) Moriey I, blz. 970. 4) Morly I, blz. 972-976. 5) Moriey I. blz. 980 983. 6) Moriey I, blz. 991. z^n slapen nat en liet wat water tusschen zijn lippen loopen. De kinderen, wakker geworden, begonnen te huilen. Langzaam trok Jacob weer bfj. Wat is er met je gebeurd ?" vroeg Geert angstig-nleuwsgierig. Niks,... ik weet 't niet goed" stotterde Jacob, ik wou in de plomp springen". Wat! Ben je gek!" Ik vind het zoo beroerd, om een uitvreter te wezen". Heb ik het je ooit verweten ?"zei Geert, inconsequent, vergetend de vele woorden, die zij hem 's morgens nog gezegd had. Een mensch zegt wel eens wat, 't is voor mfj toch ook niet alles. De kinderen.... Stil nou moe" drong Japie aan. Geert hitld in ja jongen...." Pa, U moet 't U niet zoo aantrekken," ging Japie voort. U zult toch wel eens werk krijgen". Ja," knikte Jacob voor zich heen starend. Hij voelde zich opknappen door de boter hammen en warme thee, die Geert voor hem klaar had gezet. Ik doe genoeg mijn best, maar Ik kan het niet helpen, Ik stoot overal mijn neus," zei hfj verontschuldigend. Dat weten we ook wel," gaf Geert toe. Zij vond hem zielig. 't Bleef nu eenigen tijd stil in de kamer. Geert begon te geeuwen. Laten we nou maar naar bed gaan," zei Japie. Ik zal het licht wei uit doen". Ja, 't werd tijd, ze waren allen moe. Jacob kleedde zich uit. Geert ging even naar de meisjes, gaf hun elk een zoen. Nou gauw slapen hoor". Daarna dekte zij in het alcoofje de jongste toe, zei Japie, die in het keukentje nog wat rommelde, goeden nacht en stapte naast Jacob het bed in. Japie draaide het licht uit en klom toe« ook naar zijn zolderhokje.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl