D E A M S T E R D A M M ER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 23 Febr. '18. No. 2122 INGRIJPEN! Teekening voor De Amsterdammer" van Jordaan ~^ v , «n, ,~ ) '&^'sV ,V1 ^ * i *'-'"< &~ ,'? Greif niemals in ein Wespennest Doch wenn du greifst, so greife fest!" ten goede gekomen. En van al e landen buiten het zijne, past het aan Nederland wel in de eerste plaats dezen grooten doode een eerbiedigen afscheidsgroet te wijden, omdat hij voor een groot deel met ons en te midden van ons zijn arbeid heeft volbracht. Toen hij in den zomer van 1910 in Groningen de rij der Aula-Voordrachten opende met een rede over Les progrès récents du Droit des Gens", gaf hij in den aanvang eenige mededeelingen omtrent zich zelven, als achtte hij, in zijne bescheidenheid, het nog noodig te zeggen hoe het kwam dat hy daar stond en waarom hij spreken mocht over het werk waarvan hij een der scheppers was. Ik denk", zeide hij, dat ik ben ultgenoodigd zoowel als veteraan in het internationale recht, alsook omdat ik niet geheel een vreemdeling ben in uw land". Hij schetst in enkele breede trekken het werk van den Haag"; Ietravall considérableaccompli dans les Conférencies que j'ai mentionnées; c'est un des ouvriers qui est devant vous." En dan verhaalt hij aan zijn hoorders wat dat werk van den Haag wel is, en spreekt vooral over het Prijzenhof en de geschie denis der geboorte daarvan en dan natuur lijk over het jongste ,.progrès", den inhoud en de beteekenis der Declaratie van Londen. Hij vermoedde niet dat het gebouw zou ineenstorten nog vóór het was bewoond. Wel mocht hij in die voordracht zich een veteraan noemen. Want, geboren te Autun op 21 Mei 1843, was hij de67 reeds voorbij, een ma» van wereldvermaardheid en in zijn vaderland omstraald door al den glans waar mede een geleerde geëerd vermag ie worden. Sinds 1874 was hij hoogleeraar in het Volkenrecht aan de Facultéde Droit der Parijsche Universiteit en in het Internationaal recht aan de Ecole libre des Sciences Politiques. Hij droeg den titel van Ministre Plénipotentiaire, was lid van het Institut de France; was de officieele Raadsman van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken; mede oprichter en in 1894 voorzitter van het Mtiltmtiimttitimitttttiiitii De 5e bekroonde novelle, v.m den heer J. Smit, ken wegens de plaatsing der beide jaarbeurs-novellen in dit nummer niet worden opgenomen en zal nu de volgend* week ver schijnen. VERTREGT EN SANTERS OP DE JAARSBEURS door F. DE SINCLAIR I Als jij maar eens »en beetje langer ge trouwd zult zijn, zal Je over die dingen wel anders praten," zei Vertregt terwijl hij met een ondervindings gelicht krijt aan zijn queue deed. Geloof ik niet," lachte Santer», die stootte en miste 't is altijd een beginsel van me geweest. Trouwen, goed, best, ik ben ge trouwd, voel me heel gelukkig, maar mijn onafhankelijkheid geef ik niet prijs." Ten deele toch wel," merkte de andere op met een «neer. Nou ja, alles is betrekkelijk.Je aanvaardt door je huwelijk zekere verplichtingen. Vrij willig. En als je huwelijk gelukkig is, voel je dat niet eens. Maar jij maakt van die onvoelbare rozenketen, een touw met een blok er aan." Dat blok is mijn vrouw." Natuurlijk, nou ja, niet om iets onaan genaams te zeggen. Ik vind Julie een ver duiveld lieve vrouw, je hebt het best ge troffen, maar je verwent haar." Negen en veertig..." telde Vertregt door spelend carambole... daar is't, ie... padie! Verwennen!? Nee, dat ben ik niet met je eens, zeg.'' Toch wel..." hield Santers vol, terwijl ze beiden de queuen in de rek zetten en nog even aan een tafeltje plaats namen. Kijk nou es hier amice. Je bent handels man. Een handelsman qui se respecte, behoort belangstelling te toonen voor de jaarbeurs. J ij moet daar naar toe, zuiver uit zakenbelang." Nou ja, zeg..." zei de ander met een Instilut de Droit International; lid van het Permanente Hof van Arbitrage en tot vijf maal toe Scheidsman in bfj dat Hof berechte internationale geschillen. Beroemd geworden mannen waren zijn leerlingen, Charles Dupuy, Lapradelle, Politis, AndréWeiss en hoevelen daarnevens. Kort vóór de opening van het vredespaleis In 1913 huldigde hem de Leidsche Academie door hem het Eeredoctoraat toe te kennen. Zij stevigde daardoor de betrekkingen tus schen ons vaderland en den grooten vreem deling die zijn vrienschap en waardeering voor ons land bij herhaling had beleden. Zijn schoonste overwinningen, zeide hij vaak, waren hier bevochten. In al de Haagsche Conferentien betreffende Internationaal Pri vaatrecht waren Assen en hij de hoofdfiguren. Zèwas het in de Wisselconferentien, z op de vredesconferentien, zóó in Londen. In de annalen van al die internationale bijeenkomsten blijven de rappotten en rede voeringen ven Renault leven als meesters stukken van kennis en klaarheid van logica en overtuigende kracht. En toen in een vroegere periode, van den tegenwoordigen oorlog aan de bepalingen van het volkenrecht althans nog een schijnbestaan was gelaten, gold het" Rapport van Renault over de Londensche Declaratie als de officieele uitlegging van haar ware beteekenis in elk harer onderdeden. Het is hier niet de plaats om een overzicht en waardeering te geven van zijn talrijke geschriften ; of ie spreken over zijn stan daardwerk over Handelsrecht te samen met zijn beroemden landgenoot Lyon Caen geschreven, over zijn Recueil met Decamps van de tractaten der 19e en 20e eeuw. Slechts ne herinnering nog aan zijn arbeid ten onzent, den Iaatsten. Onder zijne leiding werd in het begin van 19!4in het Vredespaleis gesticht de Academie voor Internationaal Recht. Van haar Curatorium werd hij de voorzitter. Bestemd om tot het houden van voordrachten en leer gangen da meest vooraanstaande mannen ttmiiimiiiMiuiimitmuiiiMMittiiiMitmiiMiimiiiiiiuiitunmdiium'.M knipoogje. Doet er niet toe. Zeg dan voor mijn part óók ter wille van je zaken'" Vertregt knikte. Accoord hé? Nou en dan eisch ik van een vrouw, dat ze geen chicanes maakt als haar man daar alleen naar toe wil. Dat is haar plicht. En als ze daar over zeurt, schaadt ze primo het zaken-belang en secundo staat dat zeuren gelijk met een motie van wan trouwen. Dus twee dingen, die absoluut j onduldbaar zijn. NOL jij." Vertregt keek peinzend op den vloei'. Heelemaal ongelijk heb je niet," gaf hij dan toe met een zucht. Kerel," vervo'gde Santers op harteüjken toon, 't is bovendien zoo allemachtig ge vaarlijk om een vrouw in die richting voet te geven. Gesproken van man tot man mogen we dat wel eens zeggen. Geef je een vrouw een pink, dan neemt ze dadelijk de hec-le hand. Je maet een vrouw kort houden, altijd zoo 'n klein beetje laten voelen, dat alles wat je haar gunt een weldaad is, waar ze feitelijk geen recht op heeft. En als je 'm dat leveren kan, bereik je veel." Wat zou dat?" vroeg Vertregt opziende. Santers knikte 't Blijft entre nous, hoor. Maar dat is van begin af aan mijn systeem geweest. Ik kan je 't recommandeeren ... als 't nog «iet te laat is..." Vetregt zuchtte opnieuw." Julie is zo» ellendig sterk met haar argu menten," bekende hij dan, ze praat me dadelijk van m'n a propos." O ... maar je moet tegeaover vrouwen nooit argumenteeren, beste jongen, dan be reik je 't altijd, je handelt, en daarmede uit. Dat gaan naar de jaarbeurs b.v. hè? Nou, daar redeneer ik met Lucie heelemaal niet over. Ik zeg eenvoudig, kind, ik ga morgen voor zaken naar Utrecht, ben Maandag 11.50 terug, afgeloopen." En daar berust ze in ?" Natuurlijk l" en Santers glimlachte. Wat zou ze anders doen ? God, ik weet zeker als ik straks zeu zeggen dat Julie met jou N.V. PAERELS Meubileering MIJ. COMPLETE MEUBILEERING -: BETIMMERINGEN : Rokin 128 Telef. 4541 N der wetenschap van gansch de wereld hier bijeen te brengen, voor een gehoor uit iedere windstreek aangekomen, bestemd om deze stad te volmaken als een brandpunt van beschaving op rechtsgebied, heeft zij haar deuren, door der tijden nood, niet kunnen openen. Zij wacht een nieuwe morgen. Maar voor Renault daagt die morgen niet. Wie 73! de bitterheid beschrijven die zijn laatste jaren heeft vergald! Toen Asser stierf kon hij nog heengaan met het gevoel dat iets blijvends door hem was gewrocht. Aan zijn vriend en mede werker Renault is het niet vergund geweest. Weinige maanden na Assers dood begon Frankrijk met het opzeggen van een deel der Haagsche tractaten. En in den oorlog zelf is ook dat vernielingswerk voltooid. Men heeft er Renault niet in gekend. Nog bij zijn leven is door zijn landgenooten het gebouw verwoest aan welks bouw hij al zijn krachten gegeven had. Dat is de tragiek van zijn leven, het somber eind van een schitterende loopbaan. Maar nooit heeft een tijdelijke verwildering vermocht den glans te dooven die er straalt uit het werk der grooten van hoofd en hart. De nobele figuur van Renault zal blijven leven en eenmaal zal het blijken dat hij niet te vergeefs zijn hoop op de toekomst heeft gebouwd. 's-G ra ven ha ge, Febr. 1918 DE VERBREEDING VAN DEN VERKEERSWEG HAARLEM AMSTERDAM De plannen to; verbrecding van den Haarlem-r'erweg geven ons aanleiding lot het plaatsen van de twee. navolgende toelichtingen. I. Uit een Verkeers-oogpunt door LEO LAUER Een der drukst bereden wegen in den lande is wel de straatweg, welke onze hoofdstad met Haarlem verbindt. In normale tijden, dus wanneer men bussen benzine voor enkele guldens in den tank giet, brommen rissen auto's over het hobbelig plaveisel, snorren lichte fietsjes van Amstelnaar Spaarne-stad, daveren motorfietsen aan, en tu?schen dit reeds drukke verkeer hobbelt de zware verhuis». :..,gen, slingert de hondenkar, dribbelt de voetganger. Waarbij dan nog de gele en grauwe wagens der E S.M. komen, die, hoewel over een afzonderlijke baan geleid, toch gelijk later zal blijken dikwerf eene bthmmering, J3, een gevaar voor het gewirrel A'arrel van vehikels enz. op dezen weg vormen. Er is over deze verbindingslijn tusschen Haarlem en Amsterdam reeds vtei geschre ven. Men heeft haar niet U>n onrechte via dolorosa'' gedoopt. Tal van accidenten kwamen er dan ook reeds voor men telde er in 1913 twee, in 1914 zeven, in 1915 vier, terwijl de ongelukken der laatste jaten nog versch in het geheugen liggen en menige bloedpas was als 't ware de schandvlek, het toonbeeld van delakschheid der autoritceten, die, overtuigd van het perlcuhim in miva'' niet ingrepen. Waardoor nu dat gevaar ontstond? Een voudig door de omstandigheid, dat deze weg te smal was voor het moderne ver keer. Het fietspad had de breedte van een kegelbaan. De piek, voor auto's, motoren, fietsen en vrachtkarren maar ook voor voetgangers bestemd, besloeg slechts enkele meters. Ook de aanwezigheid van de trambaan mocht men een perikel noemen. Botsingen tusschen tram. auto's, fietsen, wa?en dagelijks aan de orde en vaik kwam het voor, dat het hulpmateriaal in den tramwagen ontbrak. Het gevolg daarvan was dan, dat, terwijl een ongelukkig slachtoffer onder den wagen lag te kreunen, men eerst hulp mee wil, dat ze heel verbaasd zal kijken en ...e... nou ja, dat ze het heel... vreemd en onzedelijk van Julie zal vinden, dat ze het jou zóó lastig maakt.' Och zeg het haar liever maar niet...,' sprak Veitregt wat verdrietig. Nee, 'k zal 't o-k niet zeggen," stelde Sinters gerust. Miar kerel, vervolgde hij, ik zou ais ik j )u was, losh nog zien om er een stokje veor ie steken, ik vind, dat je je, ook tegenover de andere lui, toch wel een tikj.' belachelijk maakt. Heusch. Jaarbciirz'ii, je weet er alles van. 't Wordt er nu eenmaal v/el ee s 'n lollige boel (en als er dan altijd een vrouw aan j-.- j is hangt, ten minste als 't je eigep vrouw is, dan ... e ., . nou ja, 't kan daarom wel netjes blijven, maar dan drukt dat toch cie stemming, hé?" Ja... je hebt gelijk, ik weet het we!," gaf Vertregt toe, maar ik zie er tegen op als tegen een b>rg, om Julie dat uit d'er hoofd te praten." Niet praten... handelen!" zei Santers, terwijl hij den ander bemoedigend op den schouder sloeg. Ik zal 't probeeren ...," sprak Vertregt met iets wanhopigs in zijn stem. Doe ja best maar es!" knikte Santers. En als ik je morgen als onbestorven weduwnaar op 't Vieeburg zie, dan geef ik een flesch fjampie l' 'k Wou, dat 't al zoover was...," zei Verheft starend. Nou, tot zoo lang!" sprak Santers, die opstond om heen te gaan en dan, terwijl hij Veriregt krachtig de hand ten afscheid drukte, sprak hij grappig theatraal wees een man !" Il Zeker kind, zeker.'' beaamde de oudere vriendin, op een toon van milde toegeeflijk heid. Het huwelijk leven heeft veel goeds." Ze dronken thee op Lucle's boudoirtje, knus ingericht met veel onpractlsche meubeltjes en warmkleurige lappen. De thee geurde en er zweefden nog andere fijn* uit Hiarlem of Sloterdijk moest gaan halen alvorens er iets gedaan kon worden. Dat er 'n dit opzicht een betere regeling kon be staan, kwam blijkbaar in het brein dezer leiders niet op. Die schandelijke toestand nu heeft jïren lang bestaan. Men bracht in zeker opzicht eene verbetering aan, door van Sloterdijk tot aan Halfweg de trambaan naar n zijde van den weg te verleggen, met een doorn haag af te schutten. Maar niet alleen bleef het gevaar op liet gedeelre Halfweg?Haar lem bestaan, ook het bedoelde ingrijpen bleek nog onvoldoende. Nog menig ongeluk kwam voor. De via dclorosa' bleef bestaan, en eischte slachtoffers. Totdat Minister Lely eindelijk de koe bij de horens vatte! Door hem nl. werd een wetsontwerp in gediend betreffende de onteigening van gronden, noodig voor de verbetering van den rijksweg, en in de Memorie van Toe lichting erkent de Minister onomwonden, dat de verbindingslijn tusschen Amsterdam en Haarlem niet voldoet aan de eischen, daaraan te stelien, met verwijzing naar de ongelukken, die hebben plaats gehad. Wat wenscht dit lid der regeering nu? In 't kort: verbreeding van den v/eg over de geheele lengte, de bruggen en ook het stuk, dat door Halfweg loopt, daarbij inbe grepen. Volgens het plan van Z. Exc. zal de rijweg een breedte krijgen van 750 M., waarnaast achtereenvolgens gelegen zullen zijn een berm, breed 2.25 M., een rijwielpad, breed 3 M., een berm, breed 1.25 M., en een voetpad, breed 2 M. De trambaan, die aan de Noordelijke zijde van het gewone verkeer zal komen te liggen, wordt van be doeld gedeelte geheel afgesloten en wel door een berm met haag. Al zullen de kosten van een en ander mogelijk ook vrij hoog zijn, de meerdere veiligheid, welke men zoodoende verkrijgt, zal ruimschoots opwegen tegen dit geldelijk offer. Het plan van den Minister zal de schatkist rond n millioen gulden kosten. Van dit bedrag komt evenwel/225.000 voor rekening der gemeente Amsterdam ons goede Mokum heeft immers de hoofdbuizen der drinkwaterleiding in dezen v/eg liggen voorts ?40000 voor die van de E. "S. M. Op het IXe hoofdstuk der Ontwerp-Staatsbegrooting voor het diens'jaar 1918 is onder artikel 105 een som van ?75 000 uitgetrokken als eerste termijn voor bedoelde verbetering. * * Inmiddels: is eenmaal deze verbetering lot stand gekomen, dan is men nog niet daar, waar men wezen moet. Ook d;in dreigt er nog menig gevaar op dezen weg, evenals trouwens cp andere Nederlandsche straat wegen. En het is wel gcrd, dat daar ook eens de aandacht der autoriteiten op ge vestigd wordt. Buiten, in de vrije natuur, bestaat nog altijd de chaos, die men sinds jaar en dag betreurt. Melkwager.s, met vaak schichtige paarden, die onbeheerd aan den weg staan, verhuiskarren, die rustig midden cp het plaveisel schommelen, waarvan de voerlui het eenvoudig vertikken naar rechts uit te halen, zigzaggende honden vehikels, zij vor men voor den toerist nog immer et n groot bezwaar. Ik ben in de verste verte geen auto-manisk, ik keur verschillende daden j van sommige z.g. kilometervreters fel af, ik ' gruw van het harde jakkeren, dat een gedeelte j onzer sportsmen (?) zich tot zelfs in het \ drukste verkeer veroorloofr. Msar het op- > treden van sommige voerlieden op onze i buitenwegen, dt dwingelandij, welke zij daar ' uitoefenen, is inderdaad hemeltergend en ! prikkelt to' verzet. Een nauwkeuriger toe- ! zicht van Rijkspolitie kan in dit opzicht slechts redding brengen. : Een andere oorzaak van rog immer be staand gevaar en dit vooral op den druk bereden v/eg Amsterdam-Haarlem Is de lichtkwestie. De juist genoemde voerlui verzaken al te vaak hur.ne plichten, wat het aanbrengen van lantaarns betreft tn de automobilisten «.verdrijven weer in andere richting. Toen wij nog niet geplaagd werden door de benzine-schaarste, was h t rijden met fiets, motor of automobiel vaak levens gevaarlijk. De sterkte der auto-lantaarrs is den iaatsten tijd toch van dien ;urd, dat de schijnwerpers de bestuurders van lege moet komende vehikels ab-oluut verblinden. Persoonlijk ben ik d ia r i>: d * vrcegf re periode meermalen liet slachtoffer van geweest, het geen ik ;:ok aan den lijve gevoelde door een geduchte prikkeling van het doorn-haagje, wanrin ik te l.v.d was gi.-komen. Verbetering van den weg ? ?- rn dit ook voora! ten opzichte van het plaveisel, wa;.r aroma's van blo?men en vrouwen-odeurtj-'s en versche kovkjcs, Dat ;s 'io heerlijk!" voltooide l.ncii'ha;>.r ode in proza, je word! in hei huwelijk zo-j echt iweeöitiig, j- k;ijt;- ook t*eii stuk van de ziei van j<? man en niHii'.rlijk . .. j ? geeft daarvoor een ::tuk van ie eigen /k?! aan :iem. En xuo oni!-t:-ni er v.-iti /e l rite iiiiiigi.' vi;rhoud'.fig, dat intense meevoelen en rntdevt n niet elkaar. Dat is zou heer'ijk. . ." De Oiivkre vriendin, di iti een versch koekj,- beet, knikte tri zei ook, dat ze 'l heetiijk vond. 3E:'i zso," vervolgde Lucie, ..ku:; j.; een van (/-CMjii ieitciijk fc'.vis j.-;e;i;uJr,e hehr-irn of de ;;niere d<:tikt al daaeln* mee. Wut j.ui weet, v/eei ik ook; \\at ik v-eet, weU jan. Ik heb geen ^.heimcn voor lior-i. Hij kan gft-n geheimen htbben voor mij." Zoo?" zei de oudere vriendin. Lucie /ag verbaasd op. Wat iet js dat op een rare toon, geloof je 't niet?" Zöker kind . ... ik geloof alles wat je zegt. Je hebt al een ondervinding van een half jaar ho ?' ..Vijf maanden!'' antwoordde Lucie. jh maar dat is iKusch lang; ge -o?g orn je man te leeren kennen. B;>vendUTi ... e ... ais je trouwt... Ik bedoel, j- tiouwt toch niet mat een man, die je niet kent." De oudere vriendin zei eerst niets, vroeg om een beetje meer melk. Dan zei ze ein delijk glimlachend. Maar zoo kleine eigenschappen, van die schattige kleine rimpeltjes in je man's karakter, die ontdek je toch wel eens eerst na het huwelijk, geloof je niet?" Lucie lachte. Nou ja... als je een beeld van een japon hebt en je gaat hem nazien, dan vind ie ook wel eens... 'n torrentje... in de voering of zoo." Precies", dat bedoel ik, zei de oudere vriendin, in de voering..." Ja..." snapte Lucie 'n beetje blozend, aanniemand zeggen hoor..." STAKING Uit de sloppen en de krotten \Vatmt de stank der armoe aan. Uit de stegen en de kelders Kruipt het hongerpleps van daan. Vrouwen met vertobde lijven Drenzen bibberig voorbij, Kinderen met vale smoeltjes Sjokken geeuwend in de rij. Uitgeziekte, bleeke mannen Slenteren al vloekend mee In de benden sloome schooiers, In de kudden menschenvee. Langs de groot e voedselwinkels Gaan ze onverschillig heen, Net alsof die stapels eten Niets dan rommel zijn van steen; Allen zijn ze huns gelijken In ellende en verdriet, Als ze naar hun lijven kijken, Kennen ze elkander niet. Brave, volgegeien burgers Staren ze wantrouwend aan, Of er aangekleede stakkers Uit een drama langs ze gaan. Opgepronkte, zachte dames Fluisteren elkander toe: Dat die lui zich moesten schamen Voor hun armelijk gedoe. Uit de sloppen en de krotten Komt iets vreeselijks van daan, Uit de stegen en de kelders Barst een hongeroproer aan. J. H. SPEENHOFF (IIIMIMIIIIHIIIIimiHIHIIIIMIIIimilMIflIlUllilHimHimilHIMHIIIIIimill H. VAN DOOREN & Cie. DEN HAAG - AMSTERDAM - UTRECHT DAMES-HOEDEN en BONTWERKEN toch de bestaande aan een montagne russe doet denken is dus zeer toe te juichen. Maar... ook op deze verbindingslijnen dient men het oog te houden op een doelmatige verkeersregeling, even goed als in de groote steden, terwijl men last not least de licht kwestie den autoriteiten als punt van over weging dient aan te bieden. Het is te hoopen, dat via dolorosa" door het krachtig optreden van Minister Lely een weg van zonneschijn zal worden. II. Uit een militair oogpunt door W. J. M. LINDEN, kapitein der Infanterie Het wetsontwerp ter verbetering van onze groote verkeerswegen heeft nog een andere zijde, dan die, welke in de toelichting wordt besproken. Zoolang er oorlog gevoerd is, heeft de overheid, vooral wanneer deze de rol van overheerscher fpeelde, bij den aanleg van groote verkeerswegen, de eischen voor het gebruik tot militaire doeleinden zwaar laten wegen. De Romeinen deden zulks door bijna geheel Europa en Napoleon volgde dit voorbeeld op even groote schaal. De voor dien tijd groote heirbanen", die wij aantreffen, zooals die van Breda over Oosterhout, Keizersveer (^ eelzeggende naam) naar het Noorden en nog enkele andere, hebben hun ontstaan veeleer, zoo niet geheel, te danken aan de noodzakelijke verplaat singen van troepen en voertuigen uit Frank rijk naar ons land. Zonder nu ons wegennet aan een onder zot-k in dit opzicht te willen onderwerpen, ka<; toch in algemeenen zin woiden vast gesteld, c'at een goed wegennet in elk land een strategisch belang van de eerste orde is. O r. s land en onze landsverdediging zijn niet van dien aard, dat een wegenaanleg on: strategische redenen alleen zou zijn ontworpen in de tijden voor dezen oorlog. Toch is er reden bij toekomstigeu a;m!ee nifct ate eischen rekening te houden, al zal ove.drijving hierbij schaden. Immers elk middel, dat ons spoorweg verkeer in tijd van oorlog kan ontlasten m f.'t-t worden aangegrepen, nu wij zoo aan den lijve hebben gevoeld, weike enorme D c oudere vriendin maakte een gebaar of 'e Vait af dat moment doofstom door het k"-:e.'i zoii gaan. Nou...", biechtte Lucie, ik heb heu;ch ooi; heel heel kliin torrentje ontdekt... in jan's karakter. Ma^.r ik vind 't snoezig van n'm weet ja... Z'e je, hij geeft me alies, ?A ut ik vraat', omdat... nou ja, de got-ierd kan me eenvoudig niets weigeren...' Och...'', zei de oudere vriendin niet kleir;ij.:s geknepen oogt n. ,j ?.. maar dan merk ik altijd, dat hu n>2 wil Uien pelooven, dat het icn v rees-, l ij ke j.-Lji>ït van htm is. En dan doe ik net. c-fik da:: ook vind. Sch:-itiig, i:e ?" Van jou... ja...", zei de oudere vrietidii', niet Hts bedenkf-lijks. N.f, va) hem, b2doel ik", riep Lucie war verwonderd. O . van hem ? .. - Och ja, 't is een man", zei de oudere vriendin zonder geestdrift. je hebt niet veel waardeering voor mannen, geloof ik, hé?" zei Lucie met een litf, onschuldig lachje. \ec, r.iet erg..." Maar je eigen man dan...?'' Wui zou die ?'' Je houdt toch van hem". jawel." jawel?1 Wat een raar antwoord is dat? De oudere vriendin roerde in haar thee. Kijk es kindlief," zei ze dan. Generali seeren is altijd gevaarlijk, maar als jow Jan geen egoïst is, dan is hij de zeldzame uit zondering, die de zegel bevestigt." Geloof js dat? Nee, ik weet 't zeker. Bah, ik zeg dat heusch niet om je cp te zetten hoor. Een man, die vijf maanden getrouwd is heeft zeker nog wel egards voor zijn vronw. En ik geloof ook, dat Jan, all man wel van een goeie degelijke quaüteit is. Och, maar ze zijn zoo... 'k weel niet, je kunt er toch eigenlijk geeneen vertrouwen." Behalve Jan," zei Lucie zachtjes. Behalve Jan," herhaalde de andere vrien din, maar om je nu er een klein voorbeeld