Historisch Archief 1877-1940
23 Febr. '18. - No. 2122
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
wordt, waarin de byen gonsend zwermen.
Ik heb mispaleizen gezien, deftig, elegant.
Een groote lift met klapstoelen snelde van
den kelder tot de vierde verdieping, een lift
als een luxe-salonnelje.
Ia de breede gangen, waaraan de hon
derden monster-kamers gelegen waren,
heerechte deftige rust. De groote handelaars
zaten aan de deur, rookten hun sigaar,
wachtend op de koopers, nieuwsgierig en
negeerend. Met een air van zelfbewustheid
trojnden ze voor het magazijn, dat de aan
dacht wel zou trekken van de deskundigen.
Kristal-, lampen-, fayence-,
muziek-instrumenten-baronnen bij de genade van de
soliditeit hunner artikelen- Het raakt hun niet,
of de tientallen concurrenten zich niet minder
vo len, of deur aan deur kristal, lampen,
fayence, muziek-instrumenien uitgeslald zijn.
De handelaar bekijkt alles, loopt speurend
elke monster- collectie af en zal ten slotte
wel het beste kiezen...
Heeft de handelaar besteld, dan de groom
met een dépêche naar het telegraaf-buaeau
in het mispaleis, een dépêche aan de fabriek,
dat zoo veel honderd lampen van dat model
geleverd moeten worden naar zus of zoo.
En de lampen-baron steekt een versche
sigaar op, van nog beter merk. Of hu wipt
e?en naar de restaurantje en wenscht zich
zelf met een morgenwijntje prosit toe.
.Zoon niispaleis doet denken aan de bocht
van de Heerengracht. Doch er zgn er, die
lijken op de Nieuwmarkt.
.In zoo'n complex van doorgeslagen oude
huizen, zonder regelmaat, waar de gangen
nu eens een paar trapjes op, dan weer treedjes
af, een labyrinth vormen, waar in d,e corri
dors heel den dag licht moet branden, waar
het restaurant ergens in een hoekje opge
slagen is belegde broodjes met bier
waar geen telegraafkantoor is, waar dwars
door een collectie een pad gemaakt moet
worden, in zoo'n complex van doorgeslagen
huizen zitten de mannen, die hun waar luid
keels aanprijzen, hun specialiteiten den volke
vertoonen. Een ieder wordt er aangeklampt,
handelaar en nieuwsgierige. De nieuwste
wonderen op het gebied van speelgoed, re
clame-artikelen, bezems, gasgloeilicht worden
er gedemonstreerd.
De menschen verdringen elkaar in de
nauwe, warme gangen. En waar het nauwe,
warme gedrang het hevigst is, daar roept de
handelaar het luidst:
Vier om een cent pruim, pak maar weg
vijf l"
« *
Om te voorkomen, dat het voor den kooper
een rennen wordt van het kastje naar den
muur, concentreerden de groothandelaars in
de zelfde branche zich in het zelfde gebouw,
en waar dit mogelijk is, op de zelfde ver
dieping. Bovendien maakt de Kamer van
Koophandel het den koopers zoo gemakkelijk
mogelijk, door een officieel adresboek gratis
ter beschikking te stellen, waarin
alphabetisch de namen der uitstallers staan en de
namen der branche?, met adres van het
gebouw en nummer van de kamer in dit
gebouw.
Deze concentratie levert nog een anderen
drukke dag geweest, hij had gehoopt op
een rustig half uurtje vóór 't middagmaal
en die vermoeiende vergadering, en nou,
niks, niemendalI... Eerst die twee verve
lende kerels.. God ja.. 'n journalist was 'n..
'n koelie.. 'n.. 'n zondebok.. 'n.. 'n
duvelstoejager... En nou nog bovendien 't voor
uitzicht van die kinderen te moeten cha
peronneeren ...
Wil je nog koffie voor je weg moet?"
vleide Mol's altijd montere stem. Hij keek
haar aan; 't was toch zoo'n lief wijfje...
'n zonnetje in deze troebele tijden... jam
mer dat ze wel eens al te.. te actief kon
zijn... zoo... zoo... plus royaliste que
Ie rol...
Hoe kwam je er toch toe om dien Stam,
en dien Reijnders van Reijnders en Dikkers
ten eten te vragen?" vroeg hij, en keek
meteen achterdochtig naar 't doorschijnend
geelbruine plasje met wat vezeiig drab op
den bodem dat sinds enkele dagen de caf
noir uit Mol's opgepotte en nu helaas uit
geputte koffie-vporraad verving.
Gunst begrijp je dat niet?" vroeg Mol
onschuldig, dat deed ik for good sake's
sake! 't Is toch noodig, in elk geval hoogst
bevorderlijk voor 't Nationaal Jaarbeurs be
lang, dat er voeling en wrijving blijft
tusschen de verschillende geïnteresseerden;...
du choc des opinions jaillit-la vérité! Nou,
dat kan je toch nooit beter bereiken dan
aan tafel! Zeg of 't niet waar is l Waarom
worden andeis voortdurend en overal ban
ketten gegeven!... kijk maar eens naar de
verschillende oorlogsraden... dan zit Lloyd
Georges aan 'n gastmaal... fan weer ge
delegeerden uit Amerika of Japan... Als ze
mekaar iets te zeggen hebben, geven ze een
diner! en dat nog wel in tijden dat overal
te kort aan levensmiddelen is... Laatst las
ik dat Ludendorf en Hindenburg bij hun
keizer te gast waren geweest, en 't menu
uit rapen en griesmeel met bessensap be
stond... is 't niet om te gillen? Zoo'n
vechtjas als Hindenburg die kinderkost zit
te lepelen! Nee heusch waar, de tegenwoor
dige diners hebben een hooger en dieper
doel dan... tafelgeneuchtenl"
Henk stond op, zuchtte.
Ik vind 't allemachtig vervelend."
Wat... je vergadering?"
Die ook!., maar... al die lul over de
vloer"...
Mol was eveneens opgestaan, legde haar
handje op Henk's schouder, stak haar an
dere, met een dreigende wijsvinger in de
hoogte; Henkje, Henkje wat wor je sloom,
waar blijft je... Feu sacrcl... is dat nu je
toewijding? ben je nu al vergeten dat
Utrecht aanspraak mag maken op de hulp
en steun van alle Nederlanders, dus ook op
die van je zelf, om nu nog te zwijgen van
Stam, Reijnders, Bep, Lou, Elsie, oom
Welders, Nico..."
Schei uit!" lachte Henk 't mankeert er
nog aan dat je er de steun en de hulp van
je moeder, je grootvader en je achterneef
bijhaalt!"
En waarom ook niet... in hun qualiteit
van Nederlanders," vroeg Mol onvervaard.
Toch had Henk ean eenlgszins profetische
kijk op d'-n toestand gehad, want den vol
genden dag, toen hij voor de lunch thuis
kwam troonde vóór 't raam van hun woon
kamer, zijn imposante schoonmoeder, die
hem met een genadig knikje begroette, zoo
genadig alsof zij, en zij geheel alleen, hel
intellectueel Holland vertegenwoordigde dat
mitsgaders handel en industrie, de
onaf?n grooter voordeel op dan het gemak. De
topper vindt hierdoor bijeen alles wat
Duitsche en buitenlandsche fabrikanten
woduceeren op zijn gebied, zoodat hij een
;oed overzicht krijgt en zoo voordeelig
mc;elijk kan kiezen en bestellen. Bovendien
Iwmgt deze opeenhooping den fabrikant tot
uiterste inspanning.
Ik zal hier enkele cijfers laten volgen, om
een denkbeeld te geven van den omvang van
een mis. Tijdens de Paaschmis van 1908
exposeerden 3501 fabrikanten uit meer dan
800 plaatsen afkomstig. In 1906 bedroeg dit
Cijfer slechts 3275, waaronder 118
buitenanders.
De Paaschmis van 1909 werd bezocht door
11054 inkoopende firma's, van wie 2671
aiet-Duitsche. Vau deze laatslen waren 1052
Oostenrijkers en Hongaren, 40 uit de Balkan
staten, 167 uit Rusland, 112 uit Zweden en
Moorwegen, 185 uit Denemarken, 255 uit
Engeland, 245 uit Nederland, 95 uit België,
169 uit Frankrijk, 159 uit Zwitserland, 5G
uit Italië, Spanje en Portugal, 136 uit
nietEuropeesche staten.
Sedert het jaar 1903 is het aantal inkop
pende firma's verdubbeld. Het bedroeg in
1905 9105, in 1908 11,054, in 1911 13,387.
In 1914 na het uitbreken van den oorlog
15,741, in 1917 17,538
Het aantal uitstallers is tijdens den oorlog
wel gestegen, doen heeft de hoogte van de
laatste vredesjaren nog niet bereikt. De
voorjaarsmis telde in 1902 2659 uitstallers, in
1908 3501, in 1914 voor het uitbreken
van den oorlog 4213, in 1915 2092, in
1916 2438, in 1917 2510.
Daartegenover staat dat het bezoek van
de oorlogsmissen voortdurend stijgende is.
Het aantal bezoekers van buitenaf (dus niet
uit Leipzig en omstreken) bedroeg in het
voorjaar 1915 1500U, in het najaar 18000,
in liet voorjaar 1916 25010, in het najaar
27000, in het voorjaar 1917 34000 en in het
najaar ruim 40ÜUO. De belangstelling uit
Duitschland want uit de neutrale landen
komen niet zooveel kooplustigen als vroeger,
al wordt voor dit doel het verkrijgen van
een pas ook betrekkelijk gemakkelijk ge
maakt is dus enorm gestegen. Hetgeen
toegeschreven moet worden ten deele aan
de belangstelling voor de Ersatz"-producten,
die de industrie thans maakt.
Bij het uitbreken van den oorlog was by
velen in Leipzig de vrees groot, dat men de
mis niet kon laten doorgaan. De stedelijke
autoriteiten echter wilden het toch wagen.
En de najaarsmis werd drie weken te laat
geopend, wekte zoo goed als geen interesse.
Doch uit de door mij gegeven cijfers blijkt
wel, dat de proef, hoe gewaagd ook, gelukte.
Voor de aanstaande voprjaarsmis meldden tot
midden Januari niet minder dan 6000 nieuwe
inkoopersfirma's hun bezoek aan. De toon
aangevende industrie stelt, niettegenstaande
de moeilijkheden door den oorlog veroorzaakt,
toch ten toon, omdat zij de persoonlijke ontmoe
ting met de inkoopende firma's uiterlijk belang
rijk acht en overtuigd is, dat een onderbreking
in de expositie meer schade zou berokkenen
dan gerechtvaardigd wordt door de
momenteele besparing.
hankelflkheid van het dierbaar vaderland
waarborgen.
Je begrijpt Hendrik," schoonmama had
een hevige afkeer van verbasterde namen,
je begrijpt wel dat ditmaal mijn bezoek
jelui slechts in de tweede plaats geldt; de
hoofdzaak is de Jaarbeurs. Nu ik langzamer
hand de hoop kan koesteren dat onze ver
blinde regeering eindelijk de opgen voor
vrouwenkiesrecht en
vrouwengelijkwaardigheid in 't bestuur opengaan, wil ik zelf een
eigen kijk hebben op de groote evoluties
die een stichting als de Jaarbeurs in 't
economisch, intellectueel en industrieel leven
van onze natie te weeg brengt. Ik wil dus
graag van je gastvrijheid gebruik maken,
en gedurende het bestaan der Jaarbeurs bij
jelui logeeren."
Goed Mama... zeker," zei Henk tam,
en berekende bliksemsnel hoelang 't
tijdsvejloop was, dat hem van de sluiting der
op 't oogenblik nog niet eens geopende
Jaarbeurs scheidde.
Je lijkt mij een benijdenswaard mensen,
Hendrik"....
Henk glimlachte beminnelijk, combineerend
zijn schoonmoeder's bezoek met zijn ver
onderstelde benijdenswaardigheid; toen
kwam Mol binnen, rose, glunder en stralend
als altijd. Hoe vind-je dat nou Henk, hè?
is me dat geen verrassing?... ik zei 't je
wel: de hulp en steun van alle Nederlan
ders" ... ze lachte ondeugend.
Ik zei al juist tot je man, kindlief, dat
ik hem op 't oogenblik zoo'n benijdens
waardig mensen vind, voortdurend in de
gelegenheid om de fine fleur van onze natie
op 't gebied van handel, industrie, kunst
en wetenschap te ontmoeten. En dat niet
alleen, maar ook als een paladijn, de groote
zaak te dienen, te steunen en te bescher
men ...."
Maar dat is-ie ook, mama! een loyaal
ridder van de pen!.. en u weet niet hoe
hij pal staat om de nationale belangen te
dienen!... Hij heeft een hél druk leven
op 't oogenblik,... conferentie op confe
rentie, nietwaar boy?"
Henk meende dai haar oogen ondeugend
lichtten....
Ik moet direct na de koffie weer weg..."
zei hij haastig.
Jammer, jammer/' zei de statige dame,
want aan 't station sprak ik juist je oom
Aernout die nog wat besognes had, en dan
hierheen kwam; hij denkt gedurende de
Jaarbeurs te Utrecht te blijven... enfin
misschien komt hij een andere dag...."
Enkele dagen later kwamen de
reclamemaniak, en 't nu eenigszlns ge-apaiseerde
publiek" van Mol's vaderlandslievende
bereidwilligheid om al wat Holland groot
kon maken en 's lands onafhankelijkheid
waarborgen, onder haar dak te vereenigen,
gebruik maken, en haar invitatie voor 't
middagmaal accepteeren.
Het werd een roerig diner; want au fond,
konden de beide mannelijke Jaarbeurs-steun
pilaren elkaar niet zetten, omdat de een
vond dat er veel te veel voor handel en
industrie en niemendal voor publiek werd
gedaan, en de ander vond dat publiek zich
aanstelde als een verwend kind dat overal
't eerst bij wou zijn en zich dan ook nog
bovendien zeer onopgevoed gedroeg
Daar tusschen in trachtte Henk's statige
schoonmoeder, als vrouwelijke steunpilaar,
te betoogen, en de Jaarbeursbelangen uit 't
oogpunt van propaganda-middel voor de
Het spreekt van zelf, dat het in het leven
roepen van de mis in Lyon met de bedoeling
voor Leipzig een geduchte concurrentie te
worden, tegenmaatregelen uitgelokt hoeft. In
iet begin van 1917 is een?Messamt" te Leipzig
opgericht, een bureau dat propaganda moet
maken voor de missen in die stad. En dat
;en subsidie van het rijk, het 'koninkrijk
saksen en de stad Leipzig kreeg tot een
jedrag van n millioen Mark per jaar.
Men kan zeggen, dat déoorlog de
onlwikceling van de Leipziger mis niet
tegengehpuien heeft, integendeel haar nieuw leven in
blies. Zoodat zij alleen maar wacht op gun
stige tijden voor industrie en handel, om
met de grootste krachtinspanning en met een
ruime beurs geen gelijkvyaardige
mededingster in de wereld naast zich te doen komen.
Berlijn
G. VAN L is s A .
Sonaten-matineevan Nederlandsche
Componisten
Drie Nederlandsche violoncelsonaten had
Marix Loevensohn het voornemen, met
medewerking der componisten Röntgen,
Dresden en Schafer, ten gehoore te brengen.
Wegens verhindering van Schafer viel diens
werk intusschen uit.
Tempora mutantur nos et mutamur in
illisl"
Welke Nederlandsche en nog veel eerder
niet-Nederlandsche kunstenaar zou zulk een
programma, een tiental jaren geleden, hebben
aangedurfd, gesteld al, dat er toen een
drietal dergelijke werken van eenig belang,
door Nederlanders geschreven, te vinden
waren geweest!
Of ook het publiek in dien tijd mede
veranderd is, zou ik, gegeven de niet zeer
sterk bezette zaal, in twijfel trekken.
Toch spreekt het feit, dat men met een
dusdanig programma in dezen tijd het
podium betreden kan en mag, reeds
bpekdeelen voor de ontwikkeling onzer eigen
toonkunst.
Op dit programma zien wij drie namen,
die in het verleden, heden en toekomst zeer
veel voor die entwikkeling hebben gedaan,
dcen en zeer waarschijnlijk nog zullen doen.
Allereest, aan het verleden denkende,
noemen wij den nestor van dit drietal Julius
Röntgen, die uit onze folklore der 16de en
17de eeuw zoo menige schat voor algeheele
vergetelheid heeft weten te behoeden, die
door de openbaring van wat er in onze
lage lünden in dezen bloeitijd ook aan volks
wij zen ontstond, wist te getuigen van groote
kennis, eerbied en liefde voor datgene, wat
wij de kiem zouden kunnen noemen voor
iiiiiiiniiiiiiiiiiiniili
vrije vrouw te beschouwen, maar zij kreeg
slechts een zeer bescheiden succes d'estime,
en raakte eindelijk tusschen de twee onver
moeibare schreeuwers volmaakt in de
klem
Dien avond gingen Henk doodop, Mol's
moeder Qzig-kll-onvergenoegd, Mol
vergenoegder dan ooit naar bed....
Henk," klonk Mol's lieve stem Vrijdags,
zal je toeh vooral niet vergeten je Dinsdag
vrij te houden om de meisjes van den trein
te halen, en ze verder dien dag een beetje
te chaperonneeren "
Henk vloekte binnensmonds; Ik moet
nou weg,., ik... ik heb geen tijd..."
grauwde hij en greep al weer naar hoed en
jas... een manuaal dat hij zich in den laatsten
tijd onrustbarend had aangewend
Lieve jongen'' zei Mol onverstaanbaar
beminnelijk, ik heb 't over Dinsdag, en 't is
nu pas Vrijdag... Morgen komt Reijnders
nog eens eten,... dan brengt-ie Dikkers
mee... je vind dat natuurlijk goed... ik
zei hem dat ie gerust nog iemand "
God-bewaar-me" stoof Henk op, je lijkt
wel een Volksgaarkeuken op te richten...
Wat bezielt je toch...?"
Maar vent! moeten wij ons huis dan niet
tot 't brandpunt maken der Jaarbeurs-be
langen?... moeten wij geen voldoening
smaken, 't centrum te vormen...."
Adieu" zei Henk ik... ik moet weg...!"
Toen hij 't tegen den middag waagde
weer naar huis te gaan, zag hij op de
Maliebaan een jonge man in 't midden van
den breeden zijweg loopen... H§keek ver
rast, twijfelend even, toen wel heel zeker
hem herkennend aan zijn veerkrachtigen
gang, schoot hij over, naar hem toe, hem,
den zeer energieken ingenieur, die nu in 't
groot-bedrijf een magnifieke carrière had
gemaakt, en voor wien hij, al hadden de
jaren, en hun verschillende loopbaan hen wat
van elkaar verwijderd, de eerlijkste bewon
dering en vriendschap gevoelde. Ook hij
herkende Henk, stak hem de hand toe; en
Henk vergat al de vervelende bisbilles van
dien morgen, voelde zich opgeruimd... haast
feestelijk... of-ie hier voor de jaarbeurs
was? Natuurlijk... Zulke mannen hadden
ze er noodig!... God kerel... Wat doet 't
me 'n plezier dat je tot de deelnemers be
hoort, jij met je energie, je gave kijk op de
dingen, je doorzicht, en bovenal hè... Je
kranige intelligente kop"... Henk boomde
er enthousiast op los... vroeg niet veel ant
woord, genoot alleen maar uitbundig van
de aanwezigheid van zijn grooten, bewon
derden jeugd-vriend...
Kom eens bij me oploopen als je tijd
hebt," vroeg hij opeens dan kun je met
mijn vrouw kennis maken... Op 't oogen
blik is 't er echter hoogst onguur... Mol
heeft letterlijk een manie tegenwoordig om
alles wat der Jaarbeurs is te protegeeren!...
De onmogelpste onbenullen vraagt zij ten
eten..."
Toen keek Henk's vriend hem even, iro
nisch aan. Dank je" zei hij glimlachend,
ik was daar straks juist even bij je, maar
je was toen niet thuis en... Je vrouw vroeg
mij ten eten!"
Een tram schoot voorbij net bij den hoek,
en de jonge ingenieur sprong er op, wen
kende nog even met zijn stok ten afscheid.
Sacrrr... vloekte Henk, en beende naar
huis. Al in den gang hoorde hij stemmen.
Binnen zat oom Aernout.
TROTZKY'S ZELFMOORD
Teekening voor De Amsterdammer" van George van Raetndonck
Het Uiterste Wapen!
iiimiiimtiiiiMiiiiiinmiimiiiMiMini iiiitiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
een te stichten nationale kunst. Te merk
waardiger mag zulks heeten waar de thans
uitgevoerde sonate op. 50 ons weer een
bewijs te meer geeft, dat Röntgen als
scheppend kunstenaar geheel doortrokken
is van den geest der Duitsche romantiek.
Vooral de beide hoekdeelen dezer sonate
blijken zeer sterk door Brahmis geïnspi
reerd te zijn. Meerdere oorspronkelijkheid
verraadt het geestig en vlot geschreven
tweede deel op een thema, dat door uit
lating van kwart en septime verwantschap
met den Chineeschen toonladder aangeeft.
Moge er in het werk weinig p_ersoonlljks te
vinden zijn, de vlotte schrijfwijze en duide
lijke structuur maken als in de meeste
werken van den schrijver een goeden indruk
en het is vooral het pretentielooze, gezonde,
frissche Musiciren" dat ook in dit werk
aangenaam aandoet.
Uit eene geheel andere wereld komt het
geluid, dat uit Dresden's werk opstijgt. Hier
niets van het zich rustig voortbewegen in
de lijn, door de grootmeesters der toon
kunst aangegeven. Moge D. op technisch
gebied met bekwame hand de materie al
beheerschen, zijn geest is nog die van den
zoeker, die zeer zeker veel eigens gevonden
heeft, maar die tevens nog te zeer een ge
willig oor leent aan aanvechtingen van meer
reflectie ven aard; aanvechtingen, die voor
ons oor slechts waarde hebben als meer of
min vernuftig gevonden klankcombinaties.
Deze combinaties willen ons voorkomen als
zuiver experimenteele uitbreiding van wat
de moderne Franschen naast Arnold Seh
nberg ons in den laatsten tijd gebracht hebben.
Over een zoodanig werk evenwel na ne
auditie een beslist oordeel uit te spreken,
is niet goed mogelijk. Zeer zeker zou eene
spoedige herhaling aanbeveling verdienen.
Henk voelde zich geïrriteerd, Mol was
zonniger dan ooit. Oom Aernout stak hem
joviaal de hand toe.
Zie je" zei hij, ik blijf een poos in
Utrecht,... ik wil me die Jaarbeurs eens op
mijn gemak aankijken. Ik ben een goed
patriot weet je, waarachtig een beste,...
we hebben 't hier nog zoo kwaad niet; en
als je dan zoo ziet hoe Jan Publiek toch
altijd Engelsche artikelen koopt, omdat 't
voornaam" staat, en Duitsche, omdat ze
zoo spotgoedkoop zijn," en Fransche,
omdat ze zoo'n chic hebben..." Als je
dan ziet, hoe Hollandsche magazijnen, met
Hollandsche eigenaars, hun ruiten, hun
prijscouranten, hun emballage-papieren, en
hun advertenties volkladden met allerlei
internationale nonsens, alleen om 't Hol
landsche publiek te bekoren, van wiens
Hollandsche duiten ze toch moeten be
staan, ... God-bewaar-me, dan weet ik niet
wie ik misselijker vind, die Hollandsche
handelslui, of dat Hollandsche publiek!...
En zie je, daarom heb ik nou waarachtig
zoo'n beetje zwak voor die Jaarbeurs!
Misschien kan diénu nog eens teweeg
brengen dat n de handel, n het publiek
meer nationale eigenwaarde krijgen!
Even bleef 't stil; Oom Aernout had zoo
kittig gesproken, ze waren allemaal even
onder den indruk. Mol reikte hem met
haar zonnigste lachje nog een kep koffie
met veel room toe, dan zag je tenminste de
dunte der koffie niet... die kon mogelijk
Oom's national feelings" lichtelijk ver
zwakken
Ja moet mij goed begrijpen," vervolgde
hij, toen hij het surrogaat voor de
fiveo'clock-tea had aanvaard, ik heb de heogste
waardeering voor buitenlandsche industrie,
maar, waarom moet bijvoorbeeld een Hol
landsche koekfabrikant Engelsche modellen
en Engelsche namen voor zijn Hollandsche
koeken ... stelen! Is Holland te onnoozel
om eigen modellen te bedenken? Of de
Hollandsche taal te beroerd om eigen namen
te kiezen? En dat is nu niet alleen bij die
of die koekbakker, maar in allerlei takken
van handel en industrie, van kunst en van
sport.... We hebben een Nederlandsche
Opera die, let wel, met internationaal per
soneel, vertaalde opera's opvoert; waar blijft
de nationale eigenwaarde? Bij elke sport
wedstrijd sta je verbluft van de teams" en
goals," en rushes" en outs" en
halfbicks" en weet ik veel, die de loop van 't
spel voor den Hollandschen leek tot een
ondoorgrondelijk mysterie maken!... Ik
vraag je, waar blijft de nationale eigen
waarde van onze Hollandsche jongelui?
Waarachtig, ik... ik hoii van de Jaarbeurs ...
lach me niet uit... ik vind 't een jonge
loot aan de dorrende stam van ons nationaal
leven,... een stam die al te lang tusschen
andere gewassen in de verdrukking heeft
gestaan en... verstikte.... We zijn
slechte tuinlui geweest?"
Er was iets weemoedigs in zijn stem dat
ontroerde; Henk, Mol en schoonmama
bleven stil.
Kom, 't wordt mijn tijd," zei Henk, ik
ga nog wat naar mijn kamer... ik heb nog
een artikel te schrijven"; toen ging hij naar
den ouden man, stak hem de hand toe:
Oom Aernout," zei hij ernstig, Mol en ik
stellen 't op hoogen prijs als u onzen gast
wilt blijven zoolang als u voor de Jaarbeurs
in Utrecht zult zijn...."
Hij ging; schoonmama ging weer voor 'i
raam zitten, snuffelde wat onvergenoegd;
Niet gewaagd is intusschen de veronder
stelling, dat men van dezen componist,
wanneer hij eenmaal zichzelf geheel zal
gevonden hebben, zeer goede verwachtingen
voor de ontwikkeling onzer toonkunst mag
koesteren.
Het gemis van Schafer's werk werd ver
goed door de uitvoering van Beethoven's
G moll sonate, met Röntgen aan den vleugel.
Dit heerlijke opus met zijn zoo rijk,
kaleidoscopisch uitgesponnen rondo miste, bij
de voortreffelijk muzikale vertolking der
beide uitvoerenden, 'ook nu zijne werking
niet op de wel niet talrijke, maar aandachtige
toehoorders.
v. LEEUWEN.
IIIIHIniMIMIIIIIIIMHIIIIIIINIIIIHIIMIMIillllMlllllmlIiMMHIIMIIIIIIIHIIII
Sneeuw
In de leege morgenstraat
Valt de sneeuw met vlokken zachte,
Dansend op een wilder maat,
Als de wind er door komt jachten;
Smalle boog van grauwe lucht
Heeft den hemel overbrugd.
Luister naar dat ritslend spel,
Zie des winds onhoorbre vlagen,
Zie die witte vogels snel
Scheerllngs langs elkander jagen,
Hoog opzwierend in de lucht,
Dalend dan in loome vlucht....
J. N. RISPENS
IIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIII1IIIIIIIIIMII1IMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII»
H. BERSSENBRUGGE,
PORTMETFOTOQRAAF
ZEESTRAAT 65, uitl Piwim lid*
DEN HAAQ. - Tel. 153a
wat haalden die kinderen nu veel drukte
aan; zij bleef in elk geval ook logeeren,
dat liet ze zich niet ontnemen... verbeeld
je!...
Mol troonde oom Aernout mee naar Henk's
werkkamer, gaf hem spontaan een zoen op
zijn zilverigen kruin, goed oudje hoor...
u bent er nog een uit den tijd van met
de bezem in de mast," hadden we er maar
veel zoo!"
Haastig ging ze weg... moest 't probleem
oplossen hoe in een klein huis veel loges
behagelijk onder dak te brengen. Gek toch,
ze had zich puur uit plaagzucht, voor die
Jaarbeurs-propaganda gespannen om Henk
l met zijn eigen enthousiasme... dood te
gooien l... Ze lachte even voor zich heen...
had ze niet de speeches op de bijeenkomst
in 't Gebouw van Kunsten en Wetenschappen
der eerste Jaarbeurscommissie letterlijk van
buiten geleerd, om in staat te zijn al die
geestdrift belachelijk te maken?... en nu...
nu hadden die eenvoudige woorden van een
eerlijken, eenvoudigen ouden man, haar
gansch ontroerd: We zijn slechte tuinlui
geweest,... ons nationaal leven is een dor
rende stam, en daarom heb ik dien jongen
loot zoo lief
Kind waar zitje. ..Kan ik je niet helpen?"
riep mama, en 't geluid van voetstappen
naderde.
Een stugge onvergenoegdheid wrokte op
een s in Mol op.
O, mama's symphathie was niet echt!
Kiesrechtvrouw voor alles, speurende in elk
nationaal gebeuren, een stap die haar nader
kon brengen tot de verwezenlijking der
vrije-vrouw-idealen die haar stokpaardje was.
O, ben je hier," zei de statige dame,
enne... Waar ben je van plan... je oom
Aernottt te logeeren ?" Ze blikte strijdvaardig
in 't modeste logeerkamertje rond. En op
eens werd Mol strijdvaardig....
Oom Aernout krijgt de groote logeer
kamer op 't Zuiden, want hij blijft waar
schijnlijk lang; u kunt nu dit kamertje
krijgen, want 't is u toch maar om een paar
dagen te doen,... au fond geeft u geen
atoom om de hèele Jaarbeurs l"
't Is goed" zei ma effen, mij is alles
goed?"
Samen gingen zij naar beneden.
En toen schreef Mol een tweeden brief met
spoedbestelling naar Gorkum:
Lieve Meisjes!
Er Is verandering in onze plannen geko
men; na de Jaarbeurs zijn jelui van harte
bij ons welkom, maar nu niet. De Jaarbeurs
is geen carnavalsgrap, en 't doel ervan, is
met, het amuseeren van wat op preljes be
luste mode-rufjes en leegloopers. 't Klinkt
wat ouwelijk hè, van je engelachtige"
tante Mol, en ik vrees dat 't engelachtige"
er nu wel danig af zal waaien; maar ik voel
dat nu zoo, en daarom schrijf ik 't iVlui
maar liever eerlijk. Als altfjd, je liefhebbende
Tante Mary
En dien avond nog biechtte Mol alles aan
Henk, en... gaf Henk zijn Mol volkomen
absolutie.
Driebergen
MINCA VERSTER
BOSCH REIT/.