Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
10 Aug. '18. No. 2146
Albert Hahn (zelfportret, voor De Amsterdammer" geteekend)
ALBERT HAHN] f
door L. J. JORDAAN
Veel is er in den loop dezer week over
Hahn gezegd, in woord en geschrift: Kunst
kritiek, arbeiders- en vak vereen) gingspers
hebben 't hunne bijgedragen. Toen nu de
redactie van dit weekblad mij verzocht
eenige woorden te wijden aan de nagedach
tenis van den overleden kunstenaar, meende
ik hieraan gaarne te moeten voldoen al
ware 't alleen reeds, opdat ook een getui
genis van bewondering en vereering zou
opklinken uit den kring van Hahn's collega's
in engeren zin: dien der Nederlandsche
«aricatuiisten en politieke teekenaars.
Want onder de tallooze vereerders van
Hahn's kunst willen er uitteraard (weinigen
zijn, die zöteer de grootheid van den
Meester beseffen, als zij, die wekelijks voor
dezelfde taak gesteld zijn., als waarvan hij
zich met zooveel liefde en kwaliteit kweet.
Inderdaad, men moet de regelmatig
weerkeerende moeilijkheden van 't métier"
kennen, om ten volle de schitterende resul
taten te waardeeren, die zijn onuitputtelijk
brein en vaste hand wisten voort te brengen.
Men moet geworsteld hebben met 't
lastige probleem, uit de, dikwijls zoo ver
warde politieke gegevens, de juiste en meest
belangrijke te kiezen om geheel te be
grijpen, hoe raak" Hahn's prenten steeds
waren.
Men moet, ten slotte, zich het hoofd ge
broken hebben met 't zoeken naar'n aardig
beeld, 'n juist symbool, 'n treffend onder
schrift om in te zien, welk een rijk vernuft
«n welk een, in zeker opzicht, litterair talent,
den ontslapene ten dienste stonden, 't Is
mij niet bekend of Hahn in algemeenen zin
litterair" aangelegd was, maar de littera
tuur der prent-bijschriften beheerschte hQ
volkomen en men moet al weer bij on
dervinding weten, hoe lastig 't is, 't effect
van 'n prent niet te bederven of te ver
zwakken, door 'n duister of langdradig
onderschrift, om ook hierin zijn meesterschap
te erkennen.
Treffend was vooral ook 't contact
tusschen Hahn den teekenaar en de arbeiders;
't publiek waarvoor hij in hoofdzaak werkte.
llllllllllllllllNIHIIMIIIIiniHlMMIIIimlIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIII
(Vervolg van pa f. 1)
alle onderteekening werd weggelaten en
men geheel in het duister tastte omtrent
den schrijver, er een geheel andere taxatie
en appreciatie zou plaats hebben.
Practisch staat de kwestie geheel anders.
Het niet-onderteekenen heeft er toe geleid,
dat herhaaldelijk vergissingen zijn voorge
komen. Eenverkeerde persoon werd verdacht
de schrijver te zijn, hetgeen menlgen jour
nalist reeds onaangename oogenblikken heeft
bezorgd. De anonimiteit deed vooral de
journalisten geheel en al op den achtergrond
geraken. Zij werden slechts een deel van
de collectieve meening hunner krant. Toen
Bereken hoff gestorven was, bleek hoe weini
gen buiten de onmiddellijke perskringen hem
kende. Een zoo volslagen wegcijfering van
den persoon is al evenmin goed te keuren.
De dagbladen in ons land huldigen over
het algemeen het ancmimiteits-stelsel. De
Nieuwe Rotterdamsche Courant zette het zoo
ver door dat ze er zelf mee vastgeloopen
is. Het heeft mij altijd gehinderd wanneer
ik als opschrift las: .én onzer
corresponten schrijft ons". Dit was ten slotte de
redactie zelf te machtig en nu begon het
meest ongelukkige stelsel, van aanduiding
met een teekentje. De correspondent werd
nu met een sterretje aangegeven. In de
Amsterdamsche bladen is dit verder gevolgd:
daar beginnen verschillende journalisten hun
wapentje" te voeren. Bij gebrek aan teekens
Nederl. Munt
Holland!» moomt govrlldo 3lga*r
Wie kon, als hij, zoo duidelijk tot
hen|spreken, zoo den vollen weerklank bij hen
opwekken, met beelden en zinswendingen,
hun uit 't hart gegrepen ? Zijn spot was
kantig en forsch zijn medelijden gul en
eerlijk zijn enthousiasme sterk en uit
bundig als de hunne.
N.V. PAERELS
Meubileering Mu.
COMPLETE MEUBILEERING
-: BETIMMERINGEN
Rokin 128 Telef. 4541 N
ninlntiiiiiiiiii
imiJIIIIIIIIIMHtH
Door hem sprak de arbeiders-ziel in de
taal van den kunstenaar!
En welke wonderen verrichtte hQ, met de
beperkte middelen, die de
reproductie-teekeniag nu eenmaal permitteert. Met welke
verrassend eenvoudige concepties wist hij
sterke, vaak geweldige effecten te bereiken l
Deze vluchtige en onvolledige'opsomming
der eigenaardige moeilijkheden van
artistieken en technischen aard, die de
polltlekeprentkunstenaar heeft te overwinnen, moge
duidelijk maken met welke bewondering wij,
teekenaars, voor den Grootmeester der
Nederlandgche Carlcatuur vervuld waren, en
met welk een onherstelbaar verlies zijn
heengaan onzen kleinen kring trof.
Gelukkig is zijn werk ons gebleven
'n machtig oeuvre, hecht en grootsch
't schoonste en duurzaamste manument voor
den onsterfelijken Maker!
Aug. 1918.
llllllllllllllllllilllllKIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIII
AMSTERDAM EN|HET LUCHT
VERKEER IN] DE TOEKOMST
door M. L. J. HOFSTEE
1ste Luitenant- Vliegenier, Adjudant
bij de LuctiivaartaJ"deeling
Waar men op
het oogenblik
allerwege in het
buitenland aan
dacht schenkt aan
het moderne lucht
verkeer en dit met
alle krachten,
waarover men nu,
in deze voor de in
dustrie werkelijk
zeer ongunstige
tijden kan
beDe schrijver van dit artikel. Schikken, ZOOVCel
mogeluk tracht
vooruit te brengen,' is .het voor ons
NederIn den naam van Christus
(Teekening van Hahn in ,De Noienkraker")
llllllllUllllllglIlllllltlllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Illlfl IIIIHItllllllllllllllltllllllNIIIIMIIIIIMIIMHIIIimlMMtll
landers een gebiedende eisch, dat men ook
hier te lande dit vraagstuk ernstig in studie
gaat nemen. @ns land is tot op heden op
het gebied der luchtvaart bij het buitenland
zeer ten achter geweest, en al beschikt ons
leger thans misschien over een voldoend
aantal vliegers en toestellen van verschil
lende typen, men heeft in Nederland de
Kameraden, zoo moet het
(Teekening van Hahn
gaan
in De Notenkraker")
Omslagteekening van Alb. Hahn van het boek:
Dr. Kuyper in de cancatuur"
mfmiimiwuiiimintmiiiMMiiiii
zijn letters ingevoerd: onze P-correspondent
of onze R-correspondent meldt ons". Het is
alsof men terugdeinst voor den naam. ZQ
die in de cuisine bekend zijn, weten dat er
ook wel eens iets in de krant staat afkom
stig van n dier geteekende journalisten,
hetwelk het teeken mist. Waar het om de
een of andere reden gewenscht is, kruipt
men toch weer weg achter den collectieven
rug der redactie.
Waartoe dient dit alles? Waarom al die
geroutineerde schrijvers in den mist ge
plaatst? De eerste de beste schoolmeester
die een oefenboekje voor de lagere school
satnenflanst zet zijn naam met vette letters
op het titelblad, maar de journalist, die
dag-in dag-ult de belangrijkste vraagstuk
ken behandelt, verdwijnt in den nevel der
anonimiteit.
De collega's onder elkaar weten het wel
wie de schrijvers zijn; het publiek weet het
zelden en haspelt heel va«k de namen door
n. Het minste acteurtje dat bij een
tooneelstuk alleen maar een brief heeft binnen te
brengen, ziet zijn naam op het programma
vermeld; bij de dagbladen staat alleen de
naam van de ster" aan het hoofd van
het blad.
Op het publiek werkt de anonimiteit dik
wijls irriteerend. Psychologisch is dit alles
zins verklaarbaar.IndeNieuweRotterdamsche
Courant is een geheimzinnige medewerker
voor de rubriek Kerknieuws" aange
steld. Van uit het duister zijner anonimiteit
valt hQ herhaaldelijk allerlei personen
aan. Dr. Niemeijer en prof. Heering hebben
daarover hun afkeuring te kennen gegeven.
Theoretisch doet het er niet toe wie
die journalist-ln-den-mist is, maa,r het is
IIIII1UIIIIIIIIIIIIIIIIUI1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIII1I1MIIIMIIIIIIIIIII l
begrijpelijk dit de aangevallenen graag eens
van aangezicht tot aangezicht met hem willen
staan. De N. R Crt. wist er niet veel tegen
aan te voeren. In alle rubrieken heerscht,
zeide zij, het zelfde gebruik en die rubrieken
zijn eveneens van crUisch-polemischen aard.
Met dit verschil echter, dat van al die
rubrieken bekend is wie de leider is. Onaan
genaam heeft het velen altQd getroffen dat
In het zelf de blad herhaaldelijk van Katholieke
zijde" aanvallen werden gedaan op de Katho
lieken, terwijl hier de ridder saus peur et
sans reproche weggedoken bleef achter de
collectiviteit der redactie. Wil men, zoo
schreef de N. R. Crt., persoonlijke verant
woordelijkheid zoeken, men vinde die in
den persoon van den hoofdredacteur.
Dit laatste nu is, wat men populair pleegt
te noemen, een smoesje. Het gaat er voor
de aangevallenen niet om dat zij iemand
vinden wien zij aansprakelijk kunnen stellen
voor den inhoud, maar het is voor hen zaak
te weten welke persoon uit hun onmid
dellijke omgeving, dat staat wel vast hen
bestookt zonder dat zij hem raken kunnen.
Er kunnen zich omstandigheden voordoen
waarin het beter is dat de schrijver
onbekend blijft, maar het moet bij de aan
gevallenen ten slotte iets als weerzin wekken,
wanneer zij steeds door een onbekenden,
onzichtbaren, onkwetsbaren strijder worden
bestookt. Prof. Heering noemde het reeds
onridderlijk en al komt het ons voor dat dit
woord dikwijls niet de juiste kwalificatie
bevat, het is psychologisch verklaarbaar, dat
het gevoel van onridderlijk behandeld te
worden, op komt.
Voor de geregelde medewerkers, wier
naam altijd verborgen blijft, is het ook niet
aangenaam dat telkens out-siders plaats vin
den voor hun beschouwingen, die juist om
dat zij niet van de geregelde medewerkers
afkomstig zijn, wél onderteekend worden.
In Engeland, waar op dit oogenblik een
tekort aan journalisten bestaat, komt dit
euvel steeds meer voor. In een vergadering
van het district Londen van den journalisten
kring heeft onlangs Bernard Weller over dit
punt gesproken. Hij poneerde daarbij de
stelling: dat de huidige uitbreiding van het
anonieme systeem met betrekking tot het
oorspronkelijke werk van beroepsjournalisten
in de dag- en weekbladen nadeelig is voor
hun belang en hun reputaties, vooral met
het oog op de toeneming van het aantal
artikelen afkomstig van andere schrijvers
dan de beroepsjournalisten. De inleider wees
er op dat the casual amateur overshadowed
the skllled craftsman."
Van de zijde van het publiek bezien, is
er geen enkele reden waarom de naam en
dus de persoon van hem die dagelijks voor
lichting biedt, altijd verborgen moet blijven
en waarom alles wat er in een krant te lezen
staat op rekening wordt gesteld van de
imaginaire ,.je sats tout" als hoedanig een
krant zich nu eenmaal aan het publiek voor
doet. Het publiek zal dan ook leeren de
geregelde voorlichters n te waardeeren n
hen te onderschelden van de opportunisti
sche bij-loopers, die het meestal met veel
inspanning niet verder brengen dan de ge
routineerde vakman het op zijn gemakje
weet klaar te spelen.
Van de zijde der schrijvers bezien, zal de
openlijke onderteekening ook groote
voordeelen bieden. Zij zullen zich meer persoon
lijk verantwoordelijk gevoelen en Inzien dat
aviatiek enkel als een militaire zaak gekend
en zich van elke propaganda voor andere
doeleinden onthouden. Men kan niet zeggen
dat de luchtvaart zich bij ons in een groote
populariteit mag verheugen. Amerika kan
reeds 36 vaste luchtlijnen aanwijzen; in
Denemarken wordt al eenigen tijd een ge
regeld personenverkeer per vliegtuig
tusschen Christiania en Kopenhagen onder
houden en ook in Duitschland zijn op ver
schillende trajecten reeds dergelijke diensten
ingesteld. Wij, Nederlanders, mogen dus
ook niet langer blijven stilzitten op gevaar
van straks, als de vrede daar is, hier te
lande misschien een luchtverkeer door vreenp
delingen te zien geëxploiteerd, terwijl dit
moderne verkeer toch aan velen onzer
landgenooten een aangenamen en interessanten
werkkring zou kunnen schenken. Alles wijst
er op dat er na den oorlog een internatio
naal luchtverkeer zal tot stand komen en
daarom is het noodzakelijk dat men nu reeds
allerwege dus ook hier te lande dit
vraagstuk ernstig in studie gaat nemen en
al dadelijk zooveel mogelijk overal de
voorbereidendende maatregelen gaat treffen om
tijdig gereed te zijn. Want ongetwijfeld
zullen de mogendheden, die nu als heftige
vijanden tegenover elkaar staan, na het
sluiten van den vrede, op economisch ge
bied toenadering tot elkaar zoeken.
Beschouwen wij de kaart van Europa dan
zal een leder het eens zijn dat ons land voor
het toekomstige luchtverkeer eene zeer gun
stige ligging heeft; richten wij het oog
verder dan zien wij dat het tevens gelegen
is OD den grooten weg van Amerika naar
het Oosten, waarbij wij in de eerste plaats
den blik vestigen op de groote lijn
NewYork Halifax New-Castle Dublin
Londen Amsterdam Berlijn
Petrograd Moscou. Amsterdam belooft op dit
traject een tusschenstation te zullen worden
en het is in verband hiermede dan ook te
betreuren dat het voorstel van den heer
Manassen, lid van den gemeenteraad van
Amsterdam, om reeds in 1917 in de nabijheid
van Amsterdam een vliegershaven in te
richten en daarvoor van gemeentewege een
terrein beschikbaar te stellen, eigenlijk met
eenige hilariteit werd ontvangen. Men achtte
den tijd hiervoor toenmaals nog niet geko
men en besloot liever eerst de kat eens uit
IIHIIIIIIIII1IIM
hun eigen naam met hun werk gemoeid is.
De ridderlijkheid zal er door winnen en de
verhouding tegenover het publiek zal eer
lijker, openhartiger en vertrouwelijker worden.
Toen ik onlangs op de Haagsche Pers
tentoonstelling tal van kranten doorsnuffelde,
heeft het mij vaak leed gedaan dat van al die
schrijvers, al die strijders, al die baanbrekers
en voorlichters zelfs de naam vergeten is.
Hoevelen hebben hun innigste overtuiging,
hun ziel uitgestort in hun artikelen, hoe wild
is de strekking van hun werk geweest! En
aller naam gaat schuil achter de collecti
viteit van de krant-fictie, waarvan niet meer
reëels is overgebleven dan het adres waar
het bureau van de krant gevestigd was. Het
is dikwijls de smart van den acteur dat zijn
kunst met hem ten grave daalt. In elk geval
blijft zijn naam nog in de annalen geboekt,
maar van den kranten-schrijver blijft zelfs
die niet over. Wie ooit nog eens in oude
dag- of weekbladen snuffelt, vindt er het
werk opgeborgen als in een rommei-pakhuis.
Het is dus niet te verwonderen, dat Bernard
Weller wenschte, that the journalist should
have a little light in his awn country!
'
H. BERSSENBRUGGE,
PORTRETFOTOQRAAF
ZEESTRAAT 65, naast Panorama Mesdag,
DEN HAAG. - Tel. 1538.