Historisch Archief 1877-1940
17"' T?
2
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
7'Sept. '18. No. 2150
VERANTWOORDELIJKHEID
Teekenlng voor de Amsterdammer" van fordaan
Als de Ridders geen zin hebben, sturen zij den Schildknaap...!
IIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllllllllllllllllllEIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIItlllllHIIIIIIIIIIMIIIIIIIIHIIIIIIHlnlMIIIIIIHIIIIIIIlnillllllllllllllll
gres. HQ wees er op, dat de Indonesiërs,
de Chineezen en de Nederlanders, die het
verbond omvat wel buitengewoon bevoor
recht zijn. Zij toch beleven de geboorte van
den Nieuwen Tfld. Ze genieten het voor
recht, dat ze raken aan de drie voor
naamste middelpunten, die de wereld
beschaving op haar eerste ronde, van Oost
naar West, om de aarde heeft gesticht):
China, Indiëen Europa. Ze genieten het
voorrecht in een land te studeeren, dat nog
voor de gruwelen des oorlogs gespaard is
en dat ook daardoor een eigen plaats onder
de Europeesche volkeren bewaren zal. De
kans wordt den Indonesiërs, Chineezen en
Nederlanders geboden, om den
baanbrekenden arbeid te leveren voor den opbouw van
den Nieuwen Tijd, om in dien zin Indo
nesiëen Nederland aan de spits der bescha
ving te stellen, mits de Hollanders zich
geheel geven aan hun Indische roeping en
mits de Indonesiërs en Chineezen zich
ganschelrjk wijden aan de vorming van het
Indonesisch geraeenebest mits Holland
zijn koloniale politiek uitdrukkelijk steune
op het zelfbeschikkingsrecht der naties en
Indonesiëmet vertrouwen de laatste hulp
van Nederland aanvaarde mits Indonesiërs,
Chineezen en Hollanders in hun samen
leving den volkerenbond verwezenlijken,
waarvoor de oorlogvoerende mogendheden
zeggen elkander te vernietigen. Moge dit
congres zoo eindigde de voorzitter zijn
rede beheerscht worden door de stemming
iittiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
DE DICHTERS EN DE DOOD
De Dichter is de scheppende en vooruit
ziende mensch. Hij doet het eerste schep
pingswerk. Hij projecteert den groei van
het leevende In bet anorganische, leedige.
chaotische. Hij brengt harmonie in het ver
warde en meet den weg op, in het
toekomstland. Daar gaat ontstaan wat nog nooit
bestaan heeft, daar vernieuwt de Al geest
zlchzelven in nooit eindigende, onuitputte
lijke nieuwheid.
En daarmee zoekt hij teevens het ontwaken,
het tot besef koomen van de nog maar
droomende eenheden, de individuen die zich
eenzaam voelen, elk als middenpunt in de
eigen waereld, en langzaam weer tot elkaar
naderen, gedreeven door de groote zwaarte
kracht die alle dingen weer samenbrengt
de Lief de zoodat al die gescheiden
waeonzer jonge jaren; moge het voor ons
eenerzijds een onbezorgd en verheugd samenzijn
wezen, moge het anderzijds ons de ver
antwoordelijkheid doen voelen van onze
ernstige roeping: het kleine Nederland en
Indonesiëklein tegenover de groote
mogendheden van Europa en tegenover
China en Indlëaan de wereld tot een
vreedzaam voorbeeld te stellen, als voor
gangers naar den Nieuwen Tijd.
Was de eerste congresdag geheel bestemd
voor onderlinge kennismaking der
congressisten, de tweede dag werd geopend met de
behandeling van Rudyard Kipiing's
.East is East and West is West and never
the twain shall meet." Inleiders waren de
Indonesiër R. M. A. S o o r j o P o e t r o, de
de Chinees Thung Tjeng Hiang en
de Hollander C. L. van Doorn.
De Chineesche spreker de heer T. H. Thung
behandelde zijn onderwerp uitsluitend socio
logisch en nam China en Europa als
vergelQkingspunten. Hij constateerde dan, dat
de maatschappelijke vragen bij beide gelijk
zijn. Beide houden als hun ideaal voor oogen:
een harmonieerende samenleving van krach
tige en zelfstandige individuen, van persoon
lijkheden, die hun innerlijke krachten tot
volle ontplooiing moeten brengen, terwijl
ze steeds het heil der gemeenschap nastreven.
De practijk heeft evenwel zoowel voor
Oost als voor West de verhouding niet ge
volgd. Europa heeft eenzijdig de individuen
ontwikkeld en heeft daardoor een geweldige
ontplooiing van zijn wetenschap, techniek
en industrie kunnen bereiken. Actiever leven
heeft steeds het Westen gekenmerkt. De
Fransche revolutie, vergeleken bij de Chi
neesche van 1911?HH2 heeft Europa de
superioriteit van de daad geschonken. De
superioriteit van de gedachte kont echter
China toe. De overdrijving van de
individueele ontplooiing heeft evenwel de gemeen
schapsharmonie in het Westen geschaad.
Maar ook China is eenzijdig geweest; het
heeft de gemeenschap bevorderd ten koste
der individuen. De individueele waarde is
miskend, waardoor China achterlijk is ge
bleven, wat industrie en wetenschap betreft.
De hedendaagsche stroomingen hebben ech
ter bewezen, dat zoowel China als Europa
hun eenzijdigheid gaan herzien. Er komt
dus | een wederzijdsche toenadering. East
was east eindigde spr. and west was
west and now the twain shall meet.
De heer C. L. van Doorn was van de
drie het meest pessimistisch. HQ begon met
de waarschuwing, niet al te gedecideerde
conclusies te trekken. Tegenover het Oosten
past een aarzelend zoeken en tasten en
luisteren. Hij trad in een gedocumenteerde
beschouwing over de oudste Indische gods
diensten en kwam tot de wetenschap, dat
het polytheïsme in de Indische religie meer
een naast elkaar staan der goden was dan
een hiërarchie. De religie zelf is nooit het
middel geweest, om groepen te vereenigen,
wel traden zeden en gewoonten daarvoor
in de plaats. De psychologie van de
Oostersche ziel, door Wüly Haas gegeven, heeft
echter doen zien, dat de zeden en gewoonten
het voortbestaan van verschillende levens
elementen naast elkaar mogelijk maken.
Daarna was denzelfden dag van het con
gres nog aan de orde de bespreking van de
belde, door den Raad van het Verbond
N.V. PAERELS
Meubileering MIJ.
COMPLETE MEUBILEERING
-: BETIMMERINGEN
.:
Rokin 128 Telef. 4541 N
minimin u iiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiillliliiiii immuun i immuun immuun
voorgestelde dagorders, ten eerste omtrent
de aanpassing van het hooger onderwijs in
Nederland aan het in te stellen voorbereidend
hooger onderwijs in Indiëen ten tweede
omtrent de wenschelijkheid, dat Neder
landers na den oorlog niet naar het buiten
land zullen ultstroomen, alvorens zich te
hebben vergewist, dat Indiëhun komst niet
behoeft. Nadat de voorzitter de belde moties
had toegelicht, kreeg de heer Goenawan
Mangoenkoesoemo het woord. Na
mens de aanwezige Indonesiërs verzette spr.
zich tegen de strekking der dagorders, die
strijdig is met het Indisch- nationaal streven.
Hij stelde daarom voor, wat de eerste
dagerder betreft het congres in dien zin te laten
uitspreken, dat de instelling van hooger en
voorbereidend hooger onderwijs in Indi
noodzakelijk wordt geacht en dat vóór de
totstandkoming daarvan de Nederlandsche
universiteiten en hoogescholen bereid ge
vonden zullen worden, rekening te houden
met de behoeften van Indonesië.
Het maakte niet weinig indruk, toen
achtereenvolgens de afgevaardigden van
Chung Hwa Hul" en van de Indische
Vereeniging" na de rede van den heer Man
goenkoesoemo de verklaring aflegden, dat
hun vereenigingen volkomen instemden met
hetgeen door den woordvoerder der Indo
nesiërs is gezegd. De voorzitter stelde voor,
de verdere behandeling der dagorders te
schorsen, aangezien naar zijn meening het
congres verrast was door de ingediende
voorstellen.
Omtrent het andere onderwerp inzake de
Opleiding voor Indiëin Holland", ingeleid
door den Indonesiër S. Surya Ningrat
en J. M. M. van A s c h van W ij c k,
dient allereerst te worden medegedeeld, dat
de bespreking reeds dadelijk bij den aan
vang een politieke wending kreeg. De Indo
nesische inleider zeide niet veel anders te
kunnen zeggen dan n standpunt te ver
dedigen, d.i. de verwerping van de
Hollandshe opleiding en de bepleiting van de
Indische. Zoolang de Indische krachten voor
de bezetting der hoogere betrekkingen in
Holland worden opeeleid, kunnen de Indiërs
onmogelijk met de Hollanders concurreeren,
ook al zijn ze in naam met dezen gelijk
gesteld. Indlëheeft Indiërs en geen vreem
delingen noodig. Bovendien kosten vreemde
Het eerste Indonesisch Congres te Wageningen
iitmmiiiiiiiiiiiiimimimiiiiim
relden weer samen vloeyen tot het volmaakte
zelfbesef, als een chemische omzetting van
lager zelf tot hooger Zelf, van menschengeest
tjt Almacht.
Wat wonder dat de Dichter steeds weer
zich voelt staan tegenover dat groote, don
kere geheim, het uiteenvallen van ziel en
lijf, de Dood.
Een min of meer van de wijs geraakte
dichter in ons land heeft in een moedelooze
en voor zichzelf beangste bui gezegd dat
wij maar niet meer moesten denken aan God
en aan den Dood. Maar God en de Dood
denken steeds aan ons, en daar valt niet
te verbergen en te ontvluchten. Het groote
probleem rijst steeds dreigender en dwin
gender. Wij moeten wel, ook waar wij liever
niet willen.
, In het laatste werk van Henriette Holst
l is mij dit het liefste, dat zij tot Deemoed
gekomen is, tot erkenning van eigen zwak
heid die de grootste kracht doet vinden, tot
het liefdevolle inzicht dat ver booven haat
en tweedracht uitstijgt, en moed geeft om
dit groote Doodswonder vrij en recht in
't gelaat te zien.
Zij heeft nu ingezien dat Liefde sterker
is dan de Dood", en den moed gevonden
dit te zeggen, al is het niets nieuws, en al
zal het ?banaal en afgezaagd voorkoomen
aan de hoogmoediger), aan de verfijnden, aan
de door verstand verblinden.
Haar groote fout was de hoogmoed, ge
voed door ontijdige bewondering en
ooverschatting. Die hoogmoed bleek uit het neer
schrijven van veel dichtwerk dat niet anders
was als stamelen, als berijmd proza. Als
iemand oovermatig gepreezen wordt, al Is
't door een kleinen kring, dan meent hij
zich tot alles gerechtigd, dan acht hij elke
uiting waartoe hij komt, hoe onbeholpen
ook, goed en de moeite waard.
Zulke al te vrijmoedige, kritieklooze
uitingen zooals ik ze in het werk van
Henriette Holst reeds vroeger heb
aangeweezen, zijn in haar laatste werk veel
zeldzamer.
Maar ook het al te groote vertrouwen pp
eigen verstand en geleerdheid is gelukkig
verminderd. Het marxistisch intellectualisme
het pruissisch begrip van verstand en macht,
dat alles meent te kunnen ultreekenen, dat
haat preedikt als een noodwendige natuur
kracht, en geweld te baat neemt tot her
vorming der menschheid, die hoogmoedige,
ijdele, harde en barsche gezindheid, die
Henriette Holst onder invloed van haar
Marx-vereering vaak getoond heeft, die is
verzacht, verzonken.
En nu bekoort haar het wonder van den
dood. Haar mijmering stond langen tijd
stil bij het geheimzinnig groot gebeuren van
den Dood". Zij zegt dit op rijm en maat,
maar het klinkt beeter en eenvoudiger in
gewoon proza. Maar zij voelde toen de
Uood niet meer als een kosmische kracht
ze zag hem als een licht, ontstooken oover
den afgrond Leeven. Ze begreep hoe Dood
en Lijden lot het Brood'des leevens konden
worden.
Seedert de Dood haar zoo werd verlicht,
is dat andre" haast weg in haar gedachte.
Er is geen verschrikking meer voor haar in
den Dood. Ze ziet hem vruchtbaar, en
brengend elementen van nieuwen
menschengroei.
Dit alles is niet nieuw, en veele vroomen
zullen glimlachend zeggen dat dit besef al
lang de troost en de verheldering van hun
aardsche leeven is geweest.
Maar schoon en heuchelijk is het te be
merken hoe een eerlijk en hoog-begaafde
Dichteres van zelve hiertoe is gekoomen,
door de ritmen in haar diepe ziel.
Wie de taal aldus ontgint, geleid door de
meest innerlijke schoonheids-drang, wie de
scherpe blanke taal ploeg aldus drijf t door de
ziele-vporen, die ziet van zelf het graan der
waarheid ontkiemen
Ik kan mij vergissen, maar ik vermoed
dat Henriette Holst bedoelt dat zij in deezen
oorlogstijd getroost en verzoend"ïs, bij het
ontijdig sterven van zooveel jonge krachtige
menschen omdat ze, eeven als ik, be
grijpt dat dit alles noodig is voor het
ontbloeyen van een nieuwe, schoone maat
schappij voor het koomen van een heerlijke
periode, de laatste opbloei der menschheid,
de oovergang tot het hooge, mystieke leeven
dat voorbereidt de ondergang deezer stof
felijke waereld.
Maar daarmee is het geheim des Doods
nog niet zoover onthuld, als dat voor ons
begrip moogelrjk is.
Ik heb ook in gestadige mij mering gestaan
voor het Doodswonder. En daarbij keerde
zich mijn aandacht steeds weer tot dat ge
weldige schilderij van Rembrandt, dat ik
hier voor de oogen van den leezer repro
duceer.
Al voor veele jaren beschouwde ik dat
door Rembrandt geschilderde kadaver, ge
schilderd met de meest geniale kracht die
de groote kunstenaar ooit heeft aan den
dag gelegd en ik vroeg: wat beteekent dit?
Hoe kan er zulk een expressie van
verheeven majesteit gegeeven worden door het
lijk van een boef, reeds half ontleed en
vergaan ? Vergelijk het gewoone, koele, nuch
tere gelaat van den ontleedkundige, met het
grootsche, sombere, imposante gezicht van
den doodell
Ik zag er in het groote, kosmische leeven
dat zich begint te oopenbaren, naast het
kleine, blijde, maar bepernte leeven van
den zoekenden verstands mensch.
En ziel toen vond ik de woorden vaneen
anderen Dichter, grooter meester dan Hen
riette Holst, die in prachtige woorden het
geheim heeft uitgezegd, voor zoover een
mensch het zeggen kan. Het is het gedicht:
Cadaver" van Victor Hugo.
O mort! heure splendide! o rayons
mortuairesl
Avez vous quelque fois soulevélessuaires
EENBEIDS-POT
Eenheids-garen en -sigaren
Eenheids-pieterman en -bot.
Eenheids-schoenen, eenheids-pakken,
Waarom niet de eenheids-pot?
Laat ons met ons zes millioenen
Armen, rijken, groot en klein
Met den naderenden winter
Nu eens zeer menschlievend zijn.
Moet de een nog kippen kluiven
En de ander musschen-bout?
Moet de rijke kalfssoep smullen
En de arme pap van hout?
Allemaal hetzelfde eten
Alles uit de eenheidspot.
Welk een voordeel zou dat geven.
Holland maakt een kookverbodl
Noem 't Iris h Stew of Ooelasch
In de nette restaurants,
Huchepot a la Flamande,
Op zijn Engelsch, Duitsch of Fransch
Noem 't rotmok, rats of hutspot
Als er maar gegeten wordt
Als we maar hetzelfde krijgen
Dan komt niemand wat te kort.
Maandags bloemkool met een haring
Dinsdags uiensoep met sprot
Woensdags, Donderdags en Vrijdags
Boonen of gestampte pot.
Zaterdags gestoofde kliekjes ?
Zondags zuurkool met een ei
Iedereen zijn liter eten
Uit de eenheids-kokerij.
Geeft den zieken en den zwakken
Kippenboutjes, melk en wijn.
Laat de sterken en gezonden
Met de pot tevreden zijn.
Komt, gegoede landgenopten
Helpt nu eens een handje mee
Om den winter door te komen
Met een eenheids-pot-diner.
}. H. SPEENHOFF
iiimiiiimiimii muil iiimiiimimiiimimiiimmiimiiiim
H.VANDOOREN&Cü.
AMSTERDAM DEN HAAG - UTRECHT
Bewaart gedurende de Zomermaanden
Uw BONT In MOT VRIJ E KLUIS
krachten den Indischen staat sommen gelds,
omdat ze nog gelokt moeten worden. Uit
Indisch-nationaal standpunt beschouwd heeft
opleiding in Holland niets voor en alles tegen.
Op den tweeden dag van het congres
kreeg nog de heer dr. Ratu Langie ge
legenheid te spreken over de door hem te
Zürich opgerichte SociétéAsiatique", door
den voorzitter mr. Jonkman beant
woord met een hooggestemde rede,
waarin hij den geest van Europa aan de
aanwezige Aziaten duidelijk trachtte te
maken. Hij zeide, dat ook Europa weet,
wat idealisme is en vaak genoeg heeft ge
streden voor recht en billijkheid, voor de
vrijheid van den godsdienst en van de vol
keren, die onder een overheersching gebukt
gingen.
Zoo hebben de toekomstige Indische
krachten niet zonder succes gepoogd, Jong
Indlëen Jong Holland samen te brengen
tot heil van Indlë.
BANOE ALAM
lllllllllliiiiltlll
.Et pendant qu'on pleurait, et qu'au chevet
du lit,
Frères, amls, enfants, la mère qui palit,
perdus, sanglotaient dans Ie deuil qui les
navre
Avez vous regarde sourlre Ie cadavre?
Tout a l'heure il ralait, se tordait, etouff *it,
Maintenant il rayonm. Ablme! qui donc fait
Cette lueur qu'a l'homme en entrant dans
les ombres?
Qu'est-ce que Ie sépulchre? et d'ou vlent,
penseurs sombres,
Cette sérénltéformidable des morts?
C'est que Ie secret s'ouvre et que l'être
est dehors;
C'est que l'ame qui voit, puls brille,
puis flamboie
Pj/, et que Ie corps me me a sa terrible joie.
La chair se dit: Je vais tre terre, et germer
et fleurir eomme se ve, et comme fleur, almerl
Tous ces atomes las, dont l'homme
tait Ie maitre
Sont ioyeux d'être mis en liber tédans l'être,
De vivre, et de rentrer au gou ff re qui
leur plalt.
Et voyezleregard, qu'un ombre irangevoile,
Et qui, mysterieux, semble un lever d'étoile;
'?Oui, Dieu Ie veüt.ia mort, c'est l'ineffable chant
De l'ame et de la béte a la finselachantl
C'estune doubléissueouvertea l'êtredouble.
Dieu disperse, a cette heure inexprimable
et trouble,
Lecorps dans l'univers et l'ame dansl'amour.
Une espèce d'azur que dore un vague jour,
L'air de l'éternité, pulssmt, calme, selubre,
Frémlt et respltndit sous Ie linceul lugubre
Et des pils du d rap noir tomben t tousnos
ennuis."
L'air, la terre, Ie feu, l'ean, tout, même Ie ciel
Semêle a cette chair qui devint solennelle
Un commencement d'astre clot dans Ia
prunelle."
Men leeze en herleeze deeze diepe en
schoone woorden. Op Rewbrandts meester
werk zal men de séréniiéformidable" en
de terrible jole" herkennen. Nu de Dood en
de Doodgedachte gestadig om ons waart, kun
nen wij niet beeter doen dan moedig en aan
dachtig acht te geeven op de uitingen der
Grooten, teegenover het wonder des Doods.
FREDERIK VAN EEDEN