DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAÖVOOR NEDERLAND 26 Oct. '18. - No. 2157 KLEINE PRIJSVRAGEN^ ^ S in Acrostichon Wij noodigen onze lezers uit op het woord LEUGEN" een Hollandsen gedichtje te maken dat met dit begrip verband houdt en waarvan de beginletters van iederen regel van boven naar beneden gelezen te zamen het woord vormen. ' Als prijs stellen wij beschikbaar eenige boekwerken. Inzendingen die daarvoor in aanmerking komen zullen worden gepubli ceerd, naar verkiezing van den inzender met diens naam of initialen onderteekend. De inzendingen, duidelijk geschreven, en voorzien van den volledigen naam en het adres van de(n) inzender(ster), moeten ons onder motto Kleine Prijsvragen III, aan het adres: Secretariaat van De Amsterdammer, Keizersgr. 333, Amsterdam, vóór 5 uur 's namiddags van den eerstvolgenden Donderdag bereikt hebben. iiiiiiiiiiiiniiiiil nu min iiiiiiiiiiiiiimimmi in IIIJJIIMIIIII mi tolgebied. Ieder, die hier te lande koloniale goederen bezit, moet daarvan vóór l Sept. (1810) aangifte doen en daarbij 50 pCt. van de waarde betalen; daarna mogen die goederen dan opr Jiet tolgebied verzonden worden. Niet tijdig aangegeven*koloniale waren wor den verbeurd verklaard en de eigenaar heeft bovendien als boete de volle waarde te betalen. Maar ik onthoud mij van een verdere opsomming der verschillende bepalingen. Ik wilde slechts laten zien hoe straf de regelingen waren, hoe zij steeds straffer werden. Trouwens, het C. S. is aan zijn eigen excessen te gronde gegaan. Het was onbestaanbaar door zfjn eigen kunstmatig heid. Inmiddels had het ons land onioemelfjk veel kwaad gedaan. Zeker, er waren ook toen O.-W.ers." De smokkelhandel leverde menigeen hier een aardig profijtje op. De laatstelijk hier boven weergegeven bepaling was voor vete Hollandsche handelaren lang niet onvoordéelig. In Amsterdam, ook in Rotterdam, was heel wat uit Engeland tersluiks ingevoerde indigo, katoen, koffie, suiker. Al dit goed was hier veel goedkooper dan b.v. in ParQs; de prijsverhouding was ongeveer l : 4. Men kon hier dus zonder bezwaar de halve waarde als belasting betalen en dan toch nog een heel zoet winstje maken. Trouwens, Enge land, overstelpt met koloniale voortbreng selen, betaalde zonder moeite de extra heffing aan de smokkelaars. Er kwam nog bij dat evenals nu de verbruiker naar Ersatze" gezocht had voor wat hij moest missen: de beetwortelsuiker-industrie is In die dagen ontstaan en heeft zich toen weten te ont wikkelen, omdat zij een bizonder welkom surrogaat leverde voor de haast niet te krijgen Hollandsche (riet-)suiker. Het weren van Engelsche fabricaten (b.v. katoenen manufacturen en machines) op het vasteland deed nijverheidstakken opbloeien, die alleen zich handhaven konden, omdat en zoolang als de Engelsche mededinging door het C. S. zoo goed als geheel was uitgesloten. Maar er was Engeland alles aai gelegen toch te. blijven concurreeren en dus was men van die zijde tot alle tegemoetkomingen bereid aan de smokkelaars, die het Engelsche goed ep het vasteland wisten binnen te brengen. In 1807 werd te Amsterdam nog, niette genstaande alle strenge bepalingen, voor meer dan f 160 milll»en aan waarde van diverse goederen uit zee ingevoerd. Doch later werd het moeilijker, werd de toestand meer gespannen. En bedenkelijk werd het vooral in Holland. De Belgische katoenfabrieken beleefden gouden jaren; de En gelsche concurrentie was zoo goed als ter zijde gesteld; voor de Vlaamsche wevers lag het geheele Fransche tolgebied, van Hamburg tot Rome, open. Maar deze bloei van de fabrieksnijverheid bestond alleen bij de gratie van het C. S.; zoodra dit weg viel (na 1813) en de Engelsche mededinging herleefde, stortte veel van dat plotseling opgeschotene In elkaar. En in Noord-Neder land was toen nog weinig fabrieksnijverheid; wij hadden ons meer op den handel toege legd. En juist de handel werd lamgeslagen. Nog eens: het smokkelen maakte enkelen rijk, maar de algemeene toestand was diep-treurig. Ik stip hier een en ander aan uit de getuigenissen van tijdgenooten of van schrijvers als Saatijn Kluit: in 1808 was onze handel zoo goed als ge heel vernietigd; in de schatkist was een tekort van 40 millioen gulden, het was een jaar van ongekende economische depressie. .Te Amsterdam zwierf dagelijks een groote menigte broodeloos rond." Vele huizen stonden ledig of werden tegen gewone huurprijzen verkocht. De bevolking van Amsterdam ging van 210.000 zielen op CORRESPONDENTIE MET EEN DAME door een BESCHAAFD ONTWIKKELD HEER V En wat denkt ge over het voortbestaan na den dood?" Ja, dame, deze vraag zou uiterst lastig kunnen zijn, zoo ik hier de subjectieve methode volgde. Nu vind ik het gelukkig, dat ik me in mijn correspondentie met u ten taak heb gesteld, niet meer te zijn dan de voorlichter, die, objectief, u in kennis stelt met de wetenschap en derzelver ver schijnselen, doch aan u het oordeel laat. Gij zijt immers geëmancipeerd? Ge laat niet meer voor u handelen, maar handelt zelf. Ge laat niet meer voor u denken, maar denkt zelf. Ge hebt, zij het na lange worste ling, uw zelfstandigheid in de maatschappij, ook die des geestes, veroverd. Ik wil u dus een college geven over de hedendaagsche denkbeelden en voorstellingen omtrent het voortbestaan na den dood. Ware ik professor, ik zou beginnen met een historisch overzicht. Ik zou u wijsmaken, hoe de Assyriërs er over dachten en de Babylonlërs, de Inka's en Apollonius van Thyana. Ik zou via het vagevuur en Hoek stra's leer der onsterfelijkheid zijn aangeland bij Fechner's psychisch monisme, h°t spiri tisme en de reïncarnatie der theosofen. Doch ik weet, dame, dat gij een moderne M ' s s B L P. M C H E dlCPVRETTELS 180.000 zielen terug. In den Haag werden 644, in Haarlem meer dan 500 huizen voor afbraak verkocht. Het sloopen van huizen werd een geregelde kostwinning. De steden werden dorpen." Zelfs werd bij gebrek aan middelen het dijk- en p»Iderwerk verwaar loosd. Het aantal zeeschepen, dat in 1812 en 1813 te Amsterdam binnenviel, was 40 en voor Rotterdam 10. Het vroeger zoo bloeiend bedrijf van den scheepsbouw stond zoo goed als geheel stil... Er is overeenstemming en verschil tus schen de jaren van toen en nu. Men krijgt bij het lezen van beschrijvingen der toen malige toestanden den indruk, dat er thans meer gedaan wordt dan destijds voor gelQkmalige verdeeling van den druk der onge lukkige conjunctuur, dat wij ons meer toeleggen dan onze overgrootvaders deden op organisatie van steunverleening. Maar niet daarin alleen zie ik het bemoe digende der vergelping. Ik zie dit ook in het feit, dat na zoo diep verval als waartoe het C. S. ons land heeft gebracht, Holland daarna binnen betrekkelijk korten tijd weer tot bloei is gekomen. Men zou kunnen zeggen dat er ook in den maatschappelijken stroom zoo iets Is als een biologische reiniging". Het evenwicht herstelt zich, zoodra het maar kan. Toen het C. S. had afgedaan, keerde niet de oude orde van zaken dadelijk terug, maar wel ontplooide zich dadelijk weer het gewone maatschappelijke verkeer. Er kwam aanstonds opluchting, herstel, herleving. Voor ons land is dat niet zoo vlug gegaan als mogelijk ware geweest. Daaraan was, Indirect, toch ook het C. S. nog schuld. Door de vereeniging van Noord- en Zuid-Nederland ontstond hier een strijd van belangen: de Belgische fabrikanten, benauwd voor de weer vrfje Engelsche mededinging, riepen luid om bescherming; de Noord-Nederlandsche han del snakte naar de zoolang ontbeerde vrijheid. Het conflict heeft tot 1830 geduurd, tot de scheiding die in dat conflict zijn oorsprong (althans ten deele) vond. Die botsing van belangen, die verdeeldheid, des wetgevers toegeven aan den Belgischen drang heeft ons veel kwaad gedaan. Maar ook onder die ongunstige conjunctuur zag men toch bij het wegvallen der groote belemmeringen, de welvaart weer spoedig opluiken. En dat verschijnsel kan ook thans wei bemoedigen. De kracht veert weer op, zoodra de neer drukkende last is afgewenteld. Mag men niet hopen dat ook wij zoodanige restau ratie" nog over Holland zullen zien dagen? SMISSAERT Zwerverslied Ik ben maar een schooier lan gs 'sH eeren wegen! Wat deert mij de wind? Wat deert mij de regen? Ik neurie een deuntje op eigen wijs Ik ben maareenschooier.Ikbennietgoed wijs!" Mijn maai vind ik s'avonds in schuren bereid, mijn bed is wat hooi met een greep gespreid. Kameraden voor mij zijn de vagebonden: Spot in hun oogen, vloek in hun monden. Toch hebikontraadseld, wat wijzen nietwisten, als ik huiverend dwaalde door najaarsmisten en heb ik begrepen, wat sterren schreven dielangzaamenbevenddoormaanglansdreven Dit: dat mijn ziel is gemaakt van wat droomen tezamen met bloesems van lenteboomen, dat ik een glimlach ben van het Gezicht, dat als een groote lamp de Werelden verlicht. Die wijsheid is zoo oud.al is zij nooit bewezen! Wat deert zulks m ij, die 't in de lucht kan lezen! Ik ben maar een zwerver, die liederen vindt, al ben ik niet wijs. Mij is God goed gezind." J. RATTE vrouw zijt, en ik besef, wat de moderne vrouw toekomt. De moderne vrouw, die als u voorlichting verlangt inzake de hoogste levensvragen, schrikt nergens zoozeer van terug als van schoolsche geleerdheid. Niets verontrust haar erger dan stelsels en para grafen. Haar wetenschap dient vóór alles gespeend te blijven van katheder-dorheid en college-taaiheid. Haar kennis zij elegant als zij zelve. Dus spring ik over al die antiquiteiten heen, om u het nieuwste snufje te brengen. Wat heeft een dame aan hetgeen achter de mode is? Moet ik u dwingen, al uw kasten met ouderwetsch geworden hoeden na te zoeken, al die duffe hoedendoozen n voor n te openen en al die malle hoofddeksels te passen, om n eerst als deze temptatie achter den rug is, de haute nouveautéin al haar bevalligheid op te zetten? Welk «en on psychologisch modist zou ik zijn! Welnu dan; het nieuwste, dame, op dit ge bied Is het boekje, waarin een zekere mijnheer van Broekhaven, oud-godsdienstonderwijzer en tevens redacteur van het spiritistische maandblad Stemmen uit Hooger Wereld, een openbaring van onsterfelijkheid en eeuwig geluk meedeelt. Ik reik het u «ver zonder com mentaar, en doe mijn postpakketje vergezeld gaan van mijn beleefde groeten. Uzultmij niet kwalijk nemen, dat ik er tevens een aardig heidje bij wijze van attentie bij in heb ge pakt ; In dézen tijd van ontbering krijgt het kleinste geschenk waarde. Het boekje ont vang ik gaarne terug; het pak chocola mag u houden. O, mocht het waar zijn, wat deze ziener beweert l Dame, hoe zullen wij na deze misère van distributie, bloed en tranen ten slotte toch voor al ons aardsche leed com pensatie ontvangen in dat land, waar de ROBBERT KALFF&G AMSTERDAM. IMIMIIIIIIIMMIIMIIIIIII BOEKETJES SOFISTIEK XIII Homoeopattsche therapie Men zal zich toch (vermoedelijk niet) herin neren, dat wij te dezer plaatse reeds enkele malen ons veroorloofden te wijzen op de treffende contrasten in gehalte en niveau tusschen doel en middel, practflk en theorie, ideaal en methode der internationale staat kunde in 't algemeen en van het oorlogsbedrfjf van althans de meeste belligerenten in het bijzonder. Het ging, en gaat, mogen we hopen, naar de realiseering der leuze: Wereld-vrede door Wereld-recht, maar geen andere weg scheen daarheen te leiden dan die van den wereld-oorlog en van vrijwel universeel wereld-onrecht. Vrijheid der zee," zelfbeschikkingsrecht der volken," waarachtige democratie," de nekslag aan het mllitairisme," federatieve statenbond," het waren de gerechten van het weergaloos-smakelljk menu dat in den rommeligen keuken van het Jansteensche wereldhuishouden voor de hongerende natiën werd bekokstoofd. Maar ach, uit welk vreemdsoortig kookboek waren de zonder linge recepten bijeengegaard ? Over die vrije-vaart-in-de-toekomst moesten we ons enthousiast maken, terwijl zelfs onze eigen schepen die eerst tusschen verboden gebieden" heen gelaveerd waren, voorzoover ze aan torpedeering en mijn-explosies ont snapten, koelbloedig gerequireerd werden. Om dat zelfbeschikkingsrecht te verwerven hadden de volken zich thans nog met geld en goed en leven beschikbaar te stellen aan den ongebreidelden wil van hun leiders, en voor de Democratie, wier geboorte werd aangekondigd, maakten autocratie en dicta tuur wieg en uitzet gereed. Tegenover het eene militairisme, dat ter galg verwezen werd, stelde zich het andere (niet minder rigoureuze) om het vonnis te executeeren, dat toch ook zijn eigen macht en bestaan ten doode had opgeschreven. En de wereldstatenbond van gelijkgerechtigde natiën, die ideale organisatie der vreedzame volkerenfamilie, werd voorbereid door een zoo bloedigen en meedoogenloozen strijd als onze planeet in haar toch al veelbewogen bestaan nog nimmer had meegemaakt. En waarlijk, ook de schokkende gebeur tenissen der laatste twee weken gaven den minst - oppervlakkig - oordeelenden geesten aanleiding te over om over het voortbestaan dier pijnlijke en zoo onloglsch-lijkende tegen stellingen met bezorgdheid na te denken. Zelfs dreigt het besef er van het vreugdgevoel over de nadering van den vrede te temperen, en dit zou meer dan jammer wezen: deze vier jaren schonken of lieten ons een zoo karlg-gedistrlbueerd rantsoen levensblijdschap, dat wij, nu er eindelijk wat licht doorbrak, de oogen maar niet weer naar wolken en nevel moeten wenden. Wat velen op dit overigens grootsche moment niet zonder reden schijnt te ver ontrusten, dat is de dreunende stap en het haast-dreigend forsche gebaar, waarmee de vrede op de wereld toekomt. De Vries en Te Winkel hebben «ns, sinds onze schoolsche jaren, doen onthouden dat Vrede in de mannelijke" categorie thuishoort (ondanks de befaamde stomme e") maar voor ons redelijk bewustzijn bezat hij toch een spe cifiek vrouwelijke psyche. In een vrouwen gestalte beeldden we hem af, als duif, en niet als doffer. Wat nu echter op ons toebloem Archibulum in opperste schoonheid bloeit l Tot nog toe hebben wij ons het bestaan der afgestorvenen veel te afgestorven gedacht. Wij stelden cns de geesten en hun wereld veel te geestelijk voor. De heer van Broek hoven, in dezen mede voorgelicht door den befaamden geestenziener Davis en de be roemde schrijfster Elise van Calcar, weet ons op grond van eigen ervaring te berichten, dat de afgestorvenen geenszins als schimmen leven, en met de Latijnen kunnen zeggen (gij kent toch Latijn?) Homo sum, humani nil alienum a me puto." Zelfs achten de geesten der afgestorvenen zich met den goeden Homerus menschelijk genoeg om op hun tijd een dutje te doen. Van Broekhoven beweert het, dame, en van Broekhoven heeft, naar hij zegt, al van klein kind af aan met zijn bescnermgeest omgegaan als met zijn tol en zijn knikkers. Het gebruikelijke: Hier rust..." der graven heeft overigens geen zin meer, want het rusten is bij de afgestorvenen al even zeer uitzondering als hij de levenden. Het leven der geesten is integendeel druk, en een dutje op tijd komt hun wel toe. Want ze lijden dermate aan nervositeit, dat ze hun eigen sanatoria voor zenuwziekten hebben. De scholen der afgestorvenen worden volgens van Broekhoven vergiftigd door dezelfde overlading als ons onderwijs op aarde. Behalve geschiedenis, sterrekunde, scheikunde, plantkunde en muziek moeten de geestenkinderen nog allerlei andere vak ken leeren, o.a. weven en beeldhouwen. Dit laatste is moeilijk werk; stel u voor: het standbeeld van de Wit, gehouwen uit damokringslucht l Tot de stoutste schepping in de geesten wereld," aldus van Broekhoven echter, schrijdt.dat is waarlijk een Man. Zwaar dreunen zijn zevenmijls-stappen over de aarde. Vrouwe Pax heeft men Mars' maliënkolder aangetrokken Wij zouden evenwel deze sombere beschou wingen niet publiceeren, indien we niet tevens de genoegelijke oplossing van het probleem meenden ont dekt te hebben. Er zit systeem in het optreden van dit allerzijds evident contrast, en dit stemt al bevredigend. Wat meer is, het is een goed, want deugdelijk-gebleken systeem: het homoeopathische. Dokter Wilson, en zelfs zijn militaire assisten ten, blijken overtuigde voorstanders te zijn van deze merkwaardige ge neeswijze, die de ziekten met ziekte-verwekkende remedies behandelt. De oorlog werd bestreden met den oorlog, het militairisme met zijn evenbeeld, de autocratie en het despo tisme met een nog conse quenter doorgevoerde dic tatuur. Het mag dan ook geen verbazing wekken dat de oorspronkelijke Ententeleiders de Lloyd George's en Clemenceau's het.' homoeopatlsch principe nog verder willen zien toege past dan de groote man van overzee, en geen Wilson-vrede maar een Fochoverwinning begeeren. Van hun standpunt hebben ze evenzeer gelijk als Wilson (die zfjn volstrekte alleen heerschappij ook over de overige geallieerden uit strekt) van het zijne. En als we ons niet zeer be driegen komt het zwaar tepunt van het meest actueele conflict thans te liggen in de onderlinge verhou ding der Entente-homoeopathen, van wiedeAmerikaansche fractie den patiënt zoowat als genezen schijnt te willen beschouwen, ter wijl de Europeesche hem nog allerminst uitgezlekt acht. Ook voor de neutrale landen is de vraag, wiens diagnose de juiste zal blij ken en vooral: welke diagnose als de juiste wordt aanvaard!?belang wekkend als geen andere. QERH. v. D. Uit het Kladfrhrift $i^j ^Boeken-Veiling in Leiden De firma Burgersdijk & Niermans in Leiden zal van 5?20 November a,s?eene zeer be langrijke veiling van boeken houden, be vattende werken over alle wetenschappen, afkomstig uit de bibliotheken van L. D. Petit, bibliothecaris een bibliotheek der Maatsch, v. Letterkunde te Leiden, mr. Th. G. A. Slingeland te Haarlem, mr. A. M. Sassen te Breda, L. Kunst, leeraar in de geschiedenis aan de H. B. S. te Leiden, prof. dr. E. F. van de Sande Bakhuijzen, dierecteur der sterrenwacht te Leiden, dr. W. de Jong, arts te Leiden en andere nalatenschappen. De boeken zijn te zien Maandag en Dinsdag 4 en 5 November. iiiiiiiiiiniiiiiHii <iiiiiiiiimu.iiiiiiiiuiMMMMiiimMiiiliiiMnuiiiiim H. BEftSSEMBRUGGE, PORTRETFOTOGRAAF ZEESTRAAT 65, naast Panorama Mesdag, DEN HAAG. ~ Tel. 1538. behoort het aanleggen van parken van ondenkbare uitgestrektheid, die alles in zich vereenigen wat de hoogst ontwikkelde ar chitectuur kan eisenen." Deze tuinbouw is in de geestenwereld in 't bijzonder bij voor malige klanten van Veenhuizen en Om mer schans zeer geliefd. De grond is er licht als aether en de spa weegt nog geen grein, ook blijft de modder niet aan de schoenen hangen. Kortom, het geheele karwei, in 't luchtledige verricht, is voorarbeidsschuwen bijzonder geschikt. De lichte werkjes kunnen daarbij zelfs door de geesten van doodge boren kindertjes worden opgeknapt! Ik veronderstel dame, dat ook gij van vergaderen houdt; welnu, na uw dood be hoeft gij deze voorliefde niet te verlooche nen. Ge kunt in de wereld der afgestorvenen kiezen tusschen allerlei clubs; de Duitsche broederschap der Zellabingen of de door Davis in Amerika uit het doodenland ge mporteerde Progressive lycea" zullen u even gaarne als lid aannemen. Behalve door het maken van uitstapjes kunt gij u in het doodenrtjk ook amuseeren met feesten, congressen en godsdienstoefeningen. Elise van Calcar heeft o.a. eens een uitvoerig bericht uit de geesteswereld ontvangen waarin wijlen J. J. L. ten Kate beschreef, hoe hij met wijlen da Costa samen een reidans improviseerde. Ik weet niet, of gij ten Kate vereert, maar, welk een vreugde moet het anders voor u zijn, hem na uw dood te ontmoeten, niet, zooals hij in aardsch gewaad met toga en bef zich manifesteerde, doch in een saffier blauw overkleed en met een zevenpuntige kroon op het eerwaardige hoofd l En dan samen met hem de feestzaal binnen te schrijden door de deur, die bij het openen muziek op haar hengsels maakt l UIIIIIIIIIMIIIIIIIIMMIlllllllltlllllMIIIMIIIIIIIIIIIHlIIIIIMtUIIIIIIUIHIlHNIIttM INHOUD i Bladz. 1: Het ei van Oolnmbns, door Frederifc van Eeden. Buitenl. Overzicht:: Her nieuwing, door dr. G. W. O. Byvanok. 2: Nederland's bonding tegenover den naderenden Vrede, door H. V. Optimisme en Pessimisme na den Oorlog, door Brinio. Kinderen naar Buiten Krekelzjng, door J. H. Bpeeuhofl. Feuilleton: Verspeeld Geluk, door Mark Sale. 5: Voor Vrou wen i red. Elis. M. Bogge) Een Stap in de Goede Kiohtini*, door F. 8. van Balen-Klaar Babbeltjes, door Ysronne de Tessan In de Bij staan, goed bumeur en nog wat, door Leida van Nittay. De Sluier en de Mode,teekening van Hanna Lamberts. Uit de Natnnr:0ver Parkaameg,door Jao P. Thysse. 6: Schilderkunst-Kroniek, door Plasschaert. Leekenspiegel. 7: Nieuw Aziatisme, door Han Tianw Tjong. De Gentsehe Professoren, teekening van George van Baemdonok.?Nieuwe Duitsohe Boeken, door E. M. Bolland. - 8: Van Vlaanderen: Van Wtjd en Zyd, door Fritz Francken. Sonnetten, door Adwaita. Op den Economischen TJitkyk: Vóór meer dan honderd jaar, door j br. mr. Smissaert. Dnitsch Vredesgebed, teekening van W. Heskes. Boekbespreking, door mr. Frans Erens. 10: Uit het Kladschrift van Jantje. Boeketjes Soiistiek, door Gerb. v. D. Correspondentie met een Dame, door B. O. H. Vers, door Batte. 11: De Bede voering van Maximilian Harden, teekening van Joh. Braakensiek. Biljartspoit, door B. Sport en Openlucht, door H. W. Vliegen. Bijvoegsels: De Wapenstilstand, teekening van Joh. Braakensiek. iiiiiiMiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Doch, ik citeerde reeds te veel uit het boek, dat hierbij gaat. Leest u het liever zelf, dan komt de belangwekkende inhoud meer tot zijn recht. Alleen nog dit. Dame, ik weet niet, of ik u ooit in uw aardsche gestalte ontmoeten zal. Doch na het lezen van dit nieuwste werk over de eeuwigheid hoop ik, dat enze eerste ontmoeting tot in 't hiernamaals mag worden uitgesteld. Immers, dan staat mij eenmaal uw verschijning te wachten als een blauwoogige dochter der liefde" met lang, blond loshangend haar en fraai gevormde handen en voeten; uw hoofd getooid met een krans van zacht vlammende rose rozen en uw voeten in zilverachtige sandalen. Een schitterende ster flonkert op uw voorhoofd, en uw zonnevlecht sleept door den tuin, waar gele en blauwe vogels rondhippen tusschen rozen, leliën en viool tjes... Dame, stuur mij voorshands uw portret nog maar niet, opdat ik ongestoord kan voort droomen van dit balmasquéin den hemel. Tot ziens, ginds in zomerland! Uw B. O. H. NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP MotordienstvanTetenburo DAGELIJKSCHE MOTORDIENST UTRECHT LEIDEN DEN HJUkG DELFT i. ItraehtichivurU. Fyijékafcl. Hogttoiiiil VICI-VCRSA