11 Jan. '19. Nol 2168 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND ;> i. L i s l W i Moderne Voeding ?'?? Zoo juist is verschenen Moderne Voeding"; .Nieuw Kookboek voor de practische en zuinige huisvrouw", door dr. M. Hindhede te Copenhagen, bewerkt door Martine Wittop Koning, uitgegeven door J. Ploegsma, te Zeist. Dr. Hjndhede is geen onbekende meer voor ons. Martine W. K. zegt in haar voor rede. .De ernst en de volharding, waarmee hfj sinds 1904 zijn pionierswerk verricht heeft op het gebied der moderne voedings leer, de wetenschappelijke betrouwbaarheid van zijn proeven, uitgevoerd in het laboratium, hem door de Deensche Regeering voor dat doel geschonken, hebben hem ook Jbuiten de grenzen van zijn land de waardeering gebracht, die zijn arbei* verdiende. De naam van dr. Hindhede is tegenwoordig van Europeesche bekendheid... Een dubbele eisch wordt door dr. Hindhede aan een doelrilatige voeding gesteld: ze moet de volksgezond heid bevorderen, zonder aanleiding te geven tot verkwisting van het nationaal vermogen. Twee eisenen, die zeker overweging ver dienen, wanneer in de naaste toekomst alle krachten zullen moeten worden ingespannen tot wederopbouw van een gezonde maat schappij." Wfj hebben hier dus niet met een gewoon receptenboek te doen. De man van de we tenschap is hier aan 't woord, die ons de practische toepassing van zijn onderzoek aanbiedt, na jaren van ernstige studie en practischèOndervinding. Dr. Hindhede komt op tegen, de bewering, dat groote hoeveel heden eiwit en vet noodig zouden zijn tot instandhouding van ons lichaam en onze werkkracht, en dat van de benoodigde calo rie n het eiwit 16 pCt. moet leveren. HQ is geen vegetariër, is echter tegen het ge bruik van vél vleesch en noemt dat zelfs ^.schadelijk. Hij zelf heeft het gebruik ervan afgeschaft, acht het overbod g, maar laat het gebruik graag toe, mits in beperkte mate, voor wie van dat .genotmiddel" nog geen afstand doen kan. A's vooi n tamste voe dingsmiddelen noemt hij graan, boter, fruit, knolgewassen vooral aardappelen; in de tweede plaats boonen, melk, eit ren, groente, erwten, suiker; ten laatste vleesch. Hij pleit voor grof gemalen meel, en hard gebakken brood, om de tanden te sparen en voor tandsteen te behoeden, voor ongebuild meel, om het behoud der .vitaminen." In verband met deze .levensstcffen" die wfl zonder schade vór onze gezondheid niet kunnen missen, beveelt hij het gebruik van groente, vruchten, ^aardappelen, ? melk, .erwten- en boonen aan, ^ea wijst op het nut van het gebruik van sjÉtnw fruit en rauwe wortelen en knolge.kassen. HIJ ruimt in zijn maahijden een ? groote plaats in voor aardappelen, brood, boter en fruit. Hfj wil de maaltijden en de bereidingen vereenvoudigen en zegt. Wat gaat n.I. in het gezin veel tfjd verloren met 2 a 3 maal daags een aantal pannen, scho tels, borden, messen en vorken vuil te maken, - die dan weer met veel omhaal te reinigen, om een paar uur later van voren af aan te ? beginnen. Vereenvoudiging van hulshouding ?*n leefwijze zou o.a. de mogelijkheid met &C& voeren van vroege huwelijken, die nu zoo goed als geheel zijn uitgesloten in de «beschaafde klassen," waar aan het leven , zulke hooge elschen gesteld wordt. Welk een voordeel dit zijn zou in verband met het voorkomen van achteruitgang in de be volking behoeft slechts te worden aangestipt om te worden begrepen." Dr. Hindhede wil volgens zijn nieuwere leer dagelijks in het voedsel doen opnemen 80 gum eiwit, 100 gram vet, 500 gram kool hydraten, maar voegt er aan toe, dat wij ons In de tegenwoordige moeilijke omstan digheden niet te ongerust behoeft te maken over de eiwit- en vetopname, als men maar zorgt de benoodigde hoeveelheid caloriën te krijgen tegen den laagst mogeiqken En nu zou men allicht van een weten schappelijk man verwachten dat zijn practi sche toepassing voor ons bedenkelijk zou zijn om na te volgen, m.a.w., dat wij, prac tische huisvrouwen, zijn recepten en maal tijden niet zonder critiek zouden kunnen iiiiiiiiiiimiiii VAN MUSSCHEN EN MEEUWEN Als ik er op aan kon, dat het uitkwam, dan zou ik wel een zacnten winter en een vroeg vooijaar durven voorspellen. Het zou .ons, te pas komen. Tot nu toe is het mee gevallen. Er bloeien al sneeuwklokjes, maar dat jn In den regel de groote Caucasische, die altijd een week cf wat eerder zijn dan onze ouder wetsche. Toch heb ik er van die ook al gezien, tusschen de huizen in een broeierig tuintje, 't Is in de omgeving van onze woningen altijd warmer, milder, overvloe diger, dan in het vrije veld en wie oogen heeft om te zien en ooren om te hooren, kan de ontdekking maken, dat de lente in de stad altijd ren poosje eerder komt dan op het land. Alleen is het maar jammer, dat er in de steden zoo weinig te zien is. Je hebt er de musschen, dat is waar, en de. natuurlijke historie van de musch is nog lang niet volledig bekend. Ook zal het bij niet velen opkomen, om dezen vogel Kokmeeuw in Winterkleed. overnemen. Het tegendeel is waar. De Deen sche smaak wijkt wel is waar, hier en daar van den onzen af, de maaltijden zijn een voudig samengesteld, bevatten .niet meer dan twee gerechten, maar met veel variatie aangebracht, bestaan uit vegetarische en vleeschmaaltijden. Er zijn spijslijsten met voor een maand afwisselende gerechten. En die gerechten zijn niet alleen als com binatie aardig, zelfs de samenvoeging van de kleuren is met zorg gekozen, zoodat ze de tafel aardig sieren. Hoe denkt ge bijv. over een splnaslerand met worteltjes opge vuld, over aardappelpurée met appelcompöte, over tomatensla met aardappelen, en rijstenbrjj met vruchtensap, over irish-stew, en bessensappudding met zoete melk? En zoo zou ik kunnen voortgaan. Ik deed maar een greep. Naast de maaltijdenlijsten, vinden wij ontbijt en avondgerechten, die in ons land al»twaalfuurtjes" dienst kunnen doen, omdat onze dagiadeeling anders is dan in Denemarken. Achter die rubrieken vinden wij verschillende recepten. In het theoreti sche gedeelte is een hoofdstuk gewijd aan dieet bij ziekten, vergiftige genotmiddelen, het voedingvraagstuk uit een economisch oogpunt beschouwd, de kunst om te eten, en voordeelite inkoopen. Er waait een frlssche wind door deze nieuwe voedingstheorie. Dr. Hindhede dringt zijn hervormingen niet op, hij geeft alleen de resultaten in de praktijk van zijne moderne voedingswijze, hij maakt deze aantrekkelijk, door ze zooveel mogelijk aan bestaand^ gewoonte aan te passen. In deze dure tijden zal het menigeen een gevoel van verluchting geven, dat met weinig geld en weinig moeite toch werkelijk voor een voldoende voeding met de noodlge afwisseling kan worden gezorgd, mits men niet blijft hangen aan oude vooroordeelen en wantrouwend tegen over al wat ons nieuw is en eerst vreemd voorkomt, blijft staan. Ook wie niet geheel met hem mee gaan kan, kan in zijn kookboek voor dure tijden menigen nuttigen wenk vinden. Martine Wittop Koning heeft het boek met liefde bewerkt en er een goed werk mee. gedaan. Al beweegt zij zich alleen op het ter rein van de praktijk, de ethiek van die praktijk komt altijd om den hoek kijken, en men merkt steeds dat de begaafde, ernstige vrouw aan het woord is. Haar opdracht luidt in de voorrede: Hindhede draagt zijn boek op aan de zuinige huisvrouw. Ik neem voor Holland gaarne die opdracht over, maar voeg er in gedachte aan toe: de zui nige huisvrouw; die zich bewust is van haar grooten invloed op de gezondheid en welvaart van haar gezin, de huisvrouw, die in de naastbijliggende toekomst met volle overtuiging hoopt mee te bouwen aan een nieuwe, gezonde maatschappij waarin de kracht lichamelijk zoowel als gees telijk van elk gezin zal gelden als het onmisbare materiaal voor de samenstelling van het geheel." Het boek is op mooi papier, met flinke letter, in een prettig for maat uitgegeven, en in een aardig bandje wat beteekenen de cubistische teekenen op den omslag? gestoken. Wij wenschen het boek der moderne voeding in veler handen l S. G F. MEYBOOM Wat Nu? Het was een zonnige zomermiddag; we lagen tegen de duinheiling van het mooiste onzer verrukkelijke Noordzee-eilanden. We genoten van de zomerzoelle, van ons zalig nietsdoen, van het onvergelijkelijk schoone vergezicht vór ons. Maar we genoten niet onvermengd. Tegen de hel-blauwe lucht teekenden zich een paar vreemde, metallg-wit glanzende figuurtjes af; kleine, langwerpige dingskes. Bijna onwezenlijk, doorschijnende zilvervischjes, zwommen ze in het onmetelijk blauw, en werden langzaam aan kleiner, en verdwenen, 't Waren Zeppelins, die naar Engeland trokken. En onze gedachten wer den vervuld van den jammer en de ellende, die de wreede witte vischjes gingen uit spuwen, en we raakten aan 't praten over den oorlog..., en we belandden bij het vrou wenkiesrecht. Zie je," zei een lid van de mannelijke sexe, ik gun jullie vrouwen graag je kiesrecht, maar ik heb zoo'n medelijden met die vrouwen, die 't zich nu in al die bonden en vereenigingen voor het kiesrecht zoo druk maken. Die hebben dan allemaal in eens niets meet te doen." Het Begin van de Voorjaarsrul. een lieve lentebode te noemen. Toch is hfj een van de eersten, om bij zacht of helder winterweer een vroolijk koorgezang aan te heffen. En reeds nu, in de eerste week van Januari, zijn er mannetjes, die, door het afstooten van de verbleekteen verfomfaaide randen van hun veeren hun keel en borst mooi egaal zwart hebben gekleurd en een fijnen witten halsring omgelegd. Bovendien dringt een donker pigment door onder hun snavelschede, zoodat hun dikke bek van vuilgrijs verkleurt tot vettig zwart, des te, dieper van tint naarmate het dier sterker en joliger is. Dergelijke verkleuringen komen nu bij, nog meer vinkachtige vogels voor. De gewone schild vink ziet er nu veel schitterender uit dan in October, toen hij pas eenige weken zijn nieuw vederkleed aan had. In tegenstelling met den musch kleurt hij ech ter in dezen lijd zijn snavel al lichter en lichter, totdat die zacht vleeschkleurig is ge worden. De groenvink, die nu de laatste rozebottels stuk hakt, krijgt ook een lichteren snavel en door het procédévan randjes afstooten, heeft hij in zijn gevederte nu een sterk in 't oog vallend contrast van geel met zwart weten te verkrijgen. De spreeuwen zijn nu al druk aan het zingen, hun eigen diuk gefluit en gekeuvel, afgewisseld met de geluiden van andere vogels, die ze allemaal nabootsen. En zie nu ook eens hoe helder geel hun snavel is KLEEDINQ VAN DE MAAND Teekening van Hanna Lamberfs H.L Zeker wel," zei ik, als we 't kiesrecht hebben, dan beginnen we pas." Wat deden tot nu toe al die bonden en vereenigingen ?' Of, laat ik mij bepalen tot n: wat deed tot nu toe de Nederlandsche Bond voor Vrouwenkiesrecht? In de eerste plaats: propaganda maken voor de Idee van het vrouwenkiesrecht. Steeds weer er op wijzen, dat het kiesrecht niet mag worden onthouden op grond van het sexeverschil; dat de invloed der vrouw en moeder op de wetgeving niet zonder schade wordt gemist; nu hier, dan daar, een zaadje uitstrooien, in de hoop, dat sommige vrucht zouden dragen. Dit gedeelte van de taak is thans ge ëindigd. Het passieve vrouwenkiesrecht is er, en de invoering van het actieve is zeker. Het passieve vrouwenkiesrecht is gekomen in alte orde en kalmte, het actieve is komen neerploffen als een bom uit een Zeppelin. De eerste indruk moet voor vele vrouwen zijn geweest, raast een gevoel van groote voldoening, een gevoel van opluchting. Eindelijk l na zooveel taaien strijd tegen onverschilligheid en vooroordeel, na zulk een langdurig en geduldig altijd weer be werken van de publieke opinie en recht zetten van scheeve meeningen nu plot seling die heele propaganda niet meer noodig... Oef!l O zeker, de Bond heeft zich altfld, zelfs in zijn warmste propaganda, binnen de perken gehouden. Geen luidruchtige reclame, geen straatbetoogingen, die indruk maken op de groote menigte. Veel meer werken in kleinen kring, waar men trachtte te over tuigen. En deze methode bleek telkens weer de rechte: de vrouwen, zógewonnen, betoonden zich dikwijls de ijverigste en trouwste leden. Maar toch, welk een bevrijding, dat we nu al dat gepropageer aan kant kunnen zetten, en onzen kostelfjken tijd voor iets anders gebruiken! Wat staat den Ned. Bond voor Vrouwen kiesrecht nu te doen? Liquideeren", zegeen de buitenstaanders. .Heffen jullie den Bond nu maar op; het doel is immers bereikt!" De Bont-mode PflRFUMi/, ROSE DE CMRMBM iMiiiiiiiiiiiiimm Halfweg. geworden, daar is ook kleurstof in doorge drongen. Hun spikkelkleed van den herfst wordt al onduidelijker, doordat de veeren randen en toppen verliezen, veel wit en lederbruin gaat daardoor verloren en in hoofdzaak blijft nu over het glanzig zwart, waarin het zonlicht alle kleuren van den regenboog toovert, de structuurkleuren, die in he_t sierkleed van de vogels zoo'n be langrijke rol spelen. Men mag de sneeuwgors geen stadsvogel noemen ofschoon hij in de gemeente Am sterdam lang geen zeldzaamheid is. Aan de Oostgrens van de stad, aan de Zuiderzee, is hij genoeg te vinden en de vogelkenner zoekt er nu de mannetjes, die in dezen tijd zoo mooi geelbruin verkleuren In de oor streek. Overigens hebben ze veel wit aan den kop, veel wit aan de vleugels en staart; als er een troep opdwarrelt uit de dorre zulten, zoudt ge denken aan een werveling van sneeuwvlokken. Maar de voorjaarsverkleuring, die het meest in 't oog valt, is die van de kokmeeuwen. Ze behoeven daar pas mee klaar te zijn in het laatst van Maart, doch ge vindt er nu reeds, die hun kop al grootendeels zwart hebben. Langen tijd heeft men gemeend, dat we ook hier te doen zouden hebben met het doordringen van kleurstof in de veeren, hoewel, dat in strijd scheen met het wezen van de veer zelve, die wel vastzit Doorwerken", moet het antwoord zijn; .nu kunnen we eigenlijk pas beginnen." Het maken van propaganda was maar een gedeelte van de Bondstaak. Daarnaast staat in de statuten het tweede, vooral niet minder gewichtige deel: het voorlichten der vrouw ten aanzien van alle vraagstukken, die voor haar, met het oog op hare burgerschaps rechten, van belang kunnen zijn, m.a.w. de opvoeding der vrouw tot staatsburgeres. Van den aanvang af heeft de Bond be grepen, dat het stembiljet in de hand der vrouw waardeloos zou zijn, neen een gevaar zou opleveren, indien zQ hare stem niet uitbracht met oordeel des onderscheids, indien zij niet wist het waarom en waartoe. De vrouw, niet op de hoogte van politieke en maatschappelijke vraagstukken en dus niet in staat een eigen oordeel te vormen, zou zich immers, vatbaar voor indrukken als zij is, laten meesleepen door iederen welbespraakten volksredenaar! Daarom heeft de Bond van den beginne den nadruk gelegd op de maatschappelijke opvoeding en voorlichting der vrouw. Steeds is het kiesrecht beschouwd meer alsstaatsburger-plicht, dan als, recht. De contributiegelden en de giften werden niet alleen gebruikt voor propaganda-vergaderingen, maar vooral voor het organiseeren van lezingen en cursussen. Daar werden en worden behandeld onderwerpen van rijkswetgeving en gemeente-politiek, onder werpen van maatschappelijken aard, alles, wat de aandacht verdiende van de toe komstige kiezeressen. Zoo plaatste de af deeling Amsterdam voor dezen winter op haar programma lezingen over vakopleiding voor meisjes, gemeentelijken woningbouw, moederschapsverzekering, gemeentelijke bemoeiing op sociaalhygiënisch gebied, over den pioniers-arbeid van Jeltje de Bosch Kemper, en een cursus over onze wetgeving tegen jeugd-verwaarloozing en jeugd-criminaliteit. Dit is slechts het progamma van n afdeeling gedurende n winter, maar het geeft een inzicht in de wijze van werken van den Bond. Altijd weer wordt getracht de belangstelling der vrouw te wekken voor het leven van Staat en Maatschappij. Niemand zal de noodzakelijkheid van dezen arbeid betwisten. We mogen het ruiterlijk bekennen, dat de vrouw, in 't al gemeen gesproken, voor hare burgerschapsplichten niet voldoende is voorbereid. En daarom zal bij vele ijverige Bondsleden deze neerploffende kiesrechtbom bezorgd heid hebben gewekt. Velen hadden liever gezien, dat een zóingrijpende verandering ware gekomen met iets van de ud-vaderlandsche bezadigdheid en langzaamheid.Eerst Rui bijna Voltooid. op zijn papil, maar niet in levende, orga nische verbinding staat met het vaatstelsel van het lichaam. Er dringen in een veer evenmin zenuwen, bloedvaten of lymphvaten door als in een haar en het is dus onmo gelijk, dat hij periodiek zou kunnen ver kleuren. Inderdaad geschiedt de verkleuring dan ook door rui; de witte veeren vallen uit en worden vervangen door donkerbruine, oek wel door donkerbruine met een wit randje. 't Is zeer onderhoudend, in deze dagen langs de grachten of in de havens en dokken op die voorjaarsverkleuring te letten. Elk stukje gracht heeft min of meer zijn vaste bevolking en 't is niet moeilijk, daarin som mige individu's te onderscheiden. Zoo is het mogelijk, den loop der verkleuring na te gaan; daar is een week of een dag of tien mee gemoeid. Bij den eenen vogel schijnt het iets gauwer te gaan dan bij den anderen, in gevangenschap gaat er veil tijd mee heen en sommige spelen het dan niet eens klaar. Geen een kokmeeuw heeft in den winter zijn kop heelemaal wit; in de oorstreek, achter het oog blijft altijd een partijtje donker van kleur. Wanneer nu de voorjaarsvreugd gaat naderen, begint het meeuwtje te ruien van oor tot oor, dwars over den kop heen. Eerst is het net, of er een schaduwstreep over den kop ligt, maar gaande weg wordt de tint zwaarder en als met b.v. kiesrecht voor de gemeenteraden, en daarna, als dat had doorgewerkt, uitbreiding tot de Tweede Kamer. Maar deze oudvaderlandsche bezadigdheid past nu eenmaal niet bij den .polsslag van dezen tfjd". En daarom is het eenige, wat te doen blijft, met alle kracht werken aan de maatschap pelijke voorlichting der vrouw. Reeds lang bestonden er in den Bond plannen, om dezen ontwikkelingsarbeid nog krachtiger ter hand te nemen, dan reeds geschiedde. Ook moest steun worden ge boden aan kleine afdeellngen, wier slecht gevulde kassen het houden van lezingen en cursussen niet toelieten. Door een groote loterij en dór giften werden gelden bijeen gebracht, en daarop vormde zich het .Comit voor Maatschappelijke Opvoeding en Voor lichting uit den Ned. Bond voor Vrouwen kiesrecht." In de woelige, rumoerige dagen, die achter ons liggen, vond dit comitéreeds aanstonds zijn taak. Per advertentie en per stroolblljet richtte het zich tot de Nederlandsche vrouw, en maande haar aan, het hoofd koel te houden, en de orde te helpen bewaren, zoowel in den staat als in haar gezin, en dus niet toe te laten, dat door rustverstorlng de levensmiddelen-voorziening die voor elke hulsvrouw meest critieke zaak zou spaak loopen. In een later strooibil jet, dat door het publiek aandachtig werd gelezen vele mannen sta ken het in hun zak om het thuis aan hun vrouw te geven! somde het comitéeen aantal onderwerpen op, die speciaal de aandacht der vrouw verdienen: de voedselvoorziening, verbetering der woningtoestanden, schoolvoeding en schoolkleeding, verlenging van n leerplicht, huishoud- en vakonderricht aan meisjes, en het riep de vrouw toe: Wij vragen u niet: denkt zus of zoo. Wij sporen u alleen aan: D e n k 11 Bereidt u voor, om samen met de mannen een nieuwe maatschappij op te bouwen." Deze opvoedingsarbeid is de taak, die den Bond overblijft, nu de directe propa ganda niet meer noodig is. Wel verre is hij dan nog van het einde! Integendeel, ook hier zal de nieuwe tfjd nieuwe arbeids kracht vorderen! Naar het uitwendige zal eenige reorga nisatie noodig zijn. De naam Nederland sche Bond voorVrouwenkiesrechf'zal moeten verdwijnen..what's in aname?Slechts een nieuw kleed zal moeten worden aan getrokken, om met vernieuwde kracht te arbeiden voor het oude ideaal. BERTHA LEDEBOER llllllllllllilflllll iiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiii Over Boeken en Tijdschriften De Nederlandsche Vegetarlërsbond gaf een paar praktische kookboekjes uit. Het Drie-Stuivers-Kookboek, samenge steld door mevr. E. M. Valk-Heijnsdijk, dat reeds in derden druk gaat, eeeft een be knopte handleiding tot bereiding van een voudige vegetarische gerechten. Vleeschlooze dagen, samengesteld door Martine Wittop Koning, geeft raad gevingen aan crisis-vegetariërs. Dit boekje,: slechts 12 bladzijden groot, bevat slechts enkele recepten en is door de geringe prijs van 7% et. fr. p. p. onder ieders bereik. Gelijk alle boeken van de bekende schrijfster is ook dit werkje zaakkundig en praktisch ingericht, met een leerzame inleiding, die het lezen en herlezen zeer waard is. Beide boekjes kunnen aangevraagd wor den aan het Secretariaat der Vereenlging Lang's Nekstraat 35, Amsterdam. Twijfel niet! Indien U Oostersche tapijten bezi.t (Perzisch, Turksch, enz.) welke niet met Uw ander huiselijk interieur harmonieeren, of die U om welkereden ookwenscht te verkoopen, schrijft dan aan Y. BAZIR, Importeur, Zoutmanstr. 61, te 's-Gravenhage, Tel. 1843, welke zich door geheel Nederland laat ontbieden en die tegen ongekend hooge prijzen alle soorten Ooster sche tapijten koopt (nieuw of gebruikt), onge acht de af metin gen en de prijs. Bewaar dit adres IIIIIIIIIHIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII iiiiiliiinniiiiiiiniiiii een paar dagen die band al zwart begint te worden, heeft zich een tweede strook gevormd, ditmaal van oog tot oog, die zich ook voor om het oog heen uit breidt, doch zoo, dat de achterhelft van het oog een scherp wit randje blijft behouden, dat nooit verloren gaat. Naar voren toe vormen zich nu strooken evenwijdig aan de eerste, die zich nu achterwaarts gaat ; uitbreiden en onder het oog langs komt een verbindingsstrook tusschen oog- en oor streek. Nu gaan ook de veeren van kin en keel ruien, altijd in partijtjes, die bij elkander behooren en eindelijk vloeit alles ineen. Tot heel in het laatst blijft een partfltje aan het voorhoofd wit; de meeste meeuwen gaan onze stad al verlaten nog voordat dit laatste plekje zQn rui heeft voltooid. Het randje acuter het oog echter blijft voortdurend spierwit. - ' Ook blijft de kleurverandering zich niet tot den kop beperken, want in de borststreek gebeurt een verandering nog wel zoo mooi, schoon minder merkbaar. Daar worden de witte veertjes vervangen door heel licht rozeroode, zooals pe zien kunt, wanneer de dartele vogels in Februari of Maart in het * helle zonlicht hun vliegspel vertoonen, of ook wanneer ge in die dagen een dooden ? vogel in de hand kunt hebben, om van nabfj . te, beschouwen. Het zou de moeite waard zijn, om na te gaan, of de twee of drie vorstweken, die we om dezen tijd altijd kunnen verwachten, ook vertraging veroorzaken in de voorjaars verkleuring van al die vogels. Ik zou haast denken van wel, maar met zekerheid weet ik er niets van te vertellen. De jonge vogels, die te kennen zijn aan den zwarten zoom om ; hun staart, houden hun kop wit tot in April.' JAC, P. THIJSSE.