r 22 Maart. '19. No. 2178 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 DE DISTRIBUTIEBUREAUX OPGERUIMD Teekenln? voor .de Amsterdammei" vaa'/oh. Braakenstek DE TIJD EN DE VREDESCONFERENTIE Teekenlng voor de .Amsterdammef' van Henrl van de Velde Wikken en Beschikken Minister van IJsselstein aan het werk llllllltllllllllHIIIMIItlllllllli WANDELINGEN MET JANTJE IH Jantje bij de Vrouwen (De M o d e-R e v u e in het CentraaI-Theater) Er heeft, sinds onze laatste-mislukte-Jaarbeurs-wandeling, een wonderlijke ommekeer in den knaap plaats. Hij is wat stil en na denkend; de peadagogische vaklitteratuur gaf mij slechts vage zekerheden omtrent den gemoedstoestand van het kind. Maar ander maal had ik het voorrecht den opvoed kundige van Raalte te ontmoeten, die veelbeteekend zeide: Frühlings-erwachen. (Een heel guitig meisje noemde het tegendeel daarvan Spat-rechts-einschlafen). En, inder daad, ik geloof dat het zoo is. Een zeer moeilijke tijd is nu voor mij aangebroken; en op vele onverwachte vragen heb ik ant woorden te geven. Ik acht het echter onver antwoordelijk hun, in deze omstandigheden, onkundig te laten van de ijdelheden des levens, en, toen hQ mij verzocht, hem in onmiddellijk contact tebrengen tot het element Vrouw" wist ik niet beter te doen, dan hem mede te nemen naar de Mode-Show in het Centraal-Theater. En, lezer, ik overwoog daarbij dat hij, op die wijze in de gelegenheid tot kennismaking met de gevaarlijkste verleidiogsmiddelen iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiimii iiimtiiiiiuHmiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiui (toilet, poeder, oogen, enz.) reeds aanstonds daarmee vertrouwd zou geraken. O, vele jongemannen zouden gespaard geble ven zijn voor ellende en smarten, indien hunne opvoeders ze maar een blik gegund hadden op de vrouw zooals zij feitelQk is: schoon en raadselachtig glimlachend, gereed om zich te doen bewonderen naar het uiterlqk, doch, uit intuïtief zelfbehoud zwijgend, op... de mannequin... * « * Om 2.50 uur stroomde ik met den knaap het Theater binnen. Er was een aangenaam half-duister en aandacht voor eene danseres... .O, een naakte!" riep het kind, maar daar was reeds de heer Max van Gelder om ons uit te leggen, dat de directie gemeend had te moeten demonstreeren dat er ook voor bescheiden beurzen reeds aardige toiletmogelijkbeden bestaan zooals hemdjes en loshangend hoofdhaar; iets wat niet duur is, en veel opgang maakt. Natuurlijk!" riep Jantje uit, dat kun je hiernaast ook zien, in de revue van Rido! Is 't niet waar mevrouw?" Een gedrongen, dik dametje naast ons knikte van ja, en tot mfln [schrik bemerkte ik de vrouw van den Revue-schrijver, tevens in dat stuk profondnégligé-artiste. Jan, mijn schrik bemerkende, trachtte te vergoelijken: Waarom ook niet? Rubens vertoonde z'n vrouw toch ook op iedere schilderij met zon der ... ." Reeds sleurde ik d «n lastigen knaap verder.maar.tot mijne ontzetting, ontrukte hij zich aan mijn greep, en sprong te midden van eene vreemde etalage . . . Daar stond hij, met onverholen belang stelling, temidden van een gioep van vijf dames in lange wit-zijden hemden, wasfiguren uit het Ned. Panopticum, die men voor deze gelegenheid ontdaan had van purp;ren en hermelijnen mantels. Aan hunne voeten lagen, voor de onbescheiden blikken der voorbijgangers alderlei.wufte ondergoe deren verspreid. Wat zijn dat?" vroeg Jan. Kom er uit!" riep ik woedend, dat is een etalage, en daar heb je niets mee te maken l" Mopperend gehoorzaamde hij, herhalend: Als dat niet eens mag... dan heb ik lak aan meisjes". Intusschen kregen de omstanders schik in den krullebol, en meer in het bijzonder een gezelschap van onze . uitnemeridste actrices en zanger essen,waaronderMargk Morris, Fieutje de la Mar, Henriette Da vids, die den knaap tot zich riepen, hem over het haar streken en lieve naampjes toefluisterden, uit dank waarvoor hjf ze in zijn kladboek aan de vergetelheid ontrukte. Ik vind het hier niks gedaan, jullie?" i vroeg hij, vrijmoedig in hun midden plaats nemend. Wacht maar Jan! zeiden ze, straks komen de mannequins.' Kan mij wat schelen, pruilde hij, en, op mij wijzend van hem mag ik nergens aankomen I Die daar vind ik het leukste l" Ik meende reeds dat hij Henriette Davids bedoeld had, en knikte den jongen ver overaar bemoedigend toe ... maar tot mijn schrik wees hij op de zooeven genoemde etalage, en ik kwam nog juist op tijd om het heftig protesteerend, verontwaardigd en ,ir' ;<&\ /*? .*%) f P ?§? " * blozend gezelschap van het kind te verlossen. Ze beginnen!" riep h|j, in het minst niet uit het veld geslagen ... en, inderdaad... Een raetsleepend muziekje klonk, en het gordijn spleet... Vier dames zaten, glimlachend, rondom twee tafeltjes. O, riep Jan opgetogen, visite..." De dames knikten elkaar toe, en begonnen toen, zeer nerveus af en aan te loopen in het vertrek; de een peuterde aan een schilderij, eene andere weer trachtte aan een tulp te ruiken en keek toen, zegevierend glimlachend om zich heen, derden weer draaiden doelloos om elkander heen, en hielden niet op, elkaar welwillend toe te knikken, zonder nochtans tot nadere kennis making over te gaan. Wat doen ze zenuwachtig... ze zitten overal an... en niks dan dames... zeide Jan ... zeggen ze niks ? wat stelt het voor... de wachtkamer van Professor Treub ?" Stil Jan, beet ik hem toe, het is alleen om hun kleeren te laten zien ... l" Aan professor Treub...?" deed hij ongeloovig... Toen gaf ik hem een oorveeg, maar hij drensde verder (wat een moeilijke leeftijd is dit toch!): Zoo'n stuk kan ik ook wel maken ... eerst vier dames... dan zes ... dan zeven... dan weer drie... dan weer die eene dikke met die rooie handen... Wie heeft de régie?" Max van Gelder zei ik, en nu hou je je mond!" Hij was even stil; toen fluisterde hij: Kijk die dikke man eens kijken ... is dat ook voor de costuums l... O ... o... ze komen de zaal in l..." Voor ik het verhelpen kon was Jantje de trapjes afgesneld, na»r de plaats waar een gegalonneerde bediende de tot het vulgus afdalende schoonheden een behulpzame hand bood... Kan je niet gewoon loopen?... of zijn je rokken te nauw?" informeerde hij. Jongeheer, zeide de bediende, u wordt be leefd verzocht de dames niet lastig te vallen!'' De muziek speelde door, en de spannlnglooze pantomime-zonder-draad op het tooneel ging voort... Jantje was nergens meer te zien ... Even later kwam men mij roepen ... Hoort dat brutale kind met die krullen bfj U ?" vroegen ze. Ik erkende dat hij mijn pleegzoon is, en vroeg waar hij zich bevond ... Buiten !" zeiden ze ... Ik vond hem op straat... snikkend. Wat heb je gedaan, ellendig kind ?" vroeg ik streng. Hij haalde de schouders op, en stamelde: Vrouwen zijn akelige wezens... bah !" En toen ik verder informeerde vertelde hij: Ik ben naar ze toegegaan... ik wou ze vragen waarom ze niets zeiden... of ze niet praten konden... en toen... toen ben ik de IIIIIIIIIIIIIIMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIII kleedkamer Ingegaan... en daar was dat mooie meisje... met die bruine japon... maar die had ze net uitgedaan... en ze zag er net uit als die poppen... en toen riepen ze allemaal: zeg-Ieelijke-salamander-sal-je deruitweze gemeene-jonge om in de kleedmers van fatsoendelijke meissies te komme..." Ik zond mijn excuses aan den heer van Gelder en aan de firma Schaap voor het veroorzaakte schandaal... En ik maak mij zelf het verwijt dat ik van Jantje een vrouwen hater heb gemaakt... Hij is nu zeer ge desillusioneerd. Vrouwen, zegt hij, zijn mooi aangekleede ijdeltuiten... en of ze nou in de zaal zitten te kijken ... of dat ze bekeken worden... ze vinden zichzelf toch allemaal de mooiste... Alleen die eene... die danste..." Ontroerd veegde hij met de rug van zijn hand langs zijn neus en zijn lichtschuwe oogen dwaalden af, ongetwijfeld naar het visioen van die eene die uit sluitend en alleen zlchzelve was ge weest ... en weer werd hij stil en nadenkend voor het eeuwig mysterie Vrouw... en dat der onevenredigheid tusschen innerlijk en uiterlijk... Ja, dit is een moeilijke tijd... MELIS STOKE "'mm tuimiiinmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii nu BILJARTSPORT BILJARTSPORT IN NEDERLAND (Slot). Een belangrijke wending ten goede is er in de Nederlandsche biljartsport-politlek gekomen door de tegelflk met de wed strijd om het Ie klasse kampioenschap te Hilversum gehouden buitengewone algemeene vergadering van den Nederlandschen Biljartbond. Men weet dat er in de noordelijke biljartkringen een nogal geprononceerd demon stratief lijdelijk verzet tegen de plaatsing van Dommering in de hoofdklasse, met voorbijgaan van Boelstra, werd toegepast. Dat dit verzet tot uiting kwam door het niet-inschrrjven voor de eerste- en de hoofd klassewedstrijden, terwijl, hoewel niet offi cieel, toch vrij duidelijk te kennen werd gegeven dat een afscheuring der noordelijke vereenigingen, georganiseerd in de Friesche en Groninger Blljartclubs, niet zoo erg onwaarschijnlijk was indien de genomen beslissingen ten opzichte der punten in kwestie onveranderd gehandhaafd bleven. Wél officieel was, ter vergadering boven genoemd, het protest van de Friesche Biljartclub tegen de toelating van Dommering tot de hoofdklasse, en het voorstel om ook Boelstra in de hoofdklasse te plaatsen. Wat het eerste gedeelte betreft koste het natuurlijk weinig moeite (men zie de vorige rubriek Blljartsport) om met de cijfers te bewijzen dat Dommering wel degelijk in de hoofdklasse thuis behoort terwijl voor het voorstel om Boelstra eveneens in deze klasse te plaatsen, noch door den Frieschen afgevaardigde, noch door; den Arnhemschen dito (de eenige trouwens die het voorstel steundeleenigredelijk motief bfgebrachtwerd. Ten slotte werd een motie van de biljartvereeniging K. R. A. S-, welke iederen Neder landschen speler die meent in de hoofd klasse thuis te behooren, uitr.oodigt in een openbaren wedstrijd tegen een bekenden speler uit de eerste- of hoofdklasse te spelen tiiiiiiiiiiiiiiiiiifiimiiiiiiiiiitiiiiiiiiimiiiiiiiittntiiitiiHuiMiiituiiiinHM H. BERSSENBRUGGE, PORTKETFOTOQRAAF ZEESTRAAT 65, nmt Pinwiiu Mufe DEN HAAG. Tel. 1538