De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1919 12 april pagina 11

12 april 1919 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

12 April. '19. No. 2181 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 IDIE B O O IVC Teekeniny voor ,de Amsterdammer" van joh. Braakensiek De Oude Ophakker: Zoo hak ik er nu tien per dag!" iiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiii immuun De nauwkeurige afwer king1 van elk onderdeel van het FONOBRS rijwiel draagt er toe bij, dat dit jaren zijn lichten, geruischloozeu gang behoudt en weinig voor onderhoud vraagt DeGroningerRijwielenfabrieklUONGEIIS ?iitmimfiiimmmiimiiiimiiiimiiiiiiiiiiiMinmiMiMMiiiimMmiMiiiii SCHAAKSPEL Redacteur: Or. A. O. OLLAND A. R. Falckstraat 5, Utrecht 12 April 1919 OPLOSSING PROBLEEM No. 101 VAN H. WEENINK 1. Tc3-p3, Ld6Xg3, 2. Pa6-c5, Pg2-f4, 3. Da4-a5f. l , anders, 2. Tg2?g8f enz. Goede oplossing ontvingen we van: iiiiiimimHMniiiiilMliiiiiiiiiilniiiiMiiiiiiiMiiiMMMiiiili'liliilliiillllllll M. Dolman te Zeist, J. Rietman te Dieren, A. H. Wefers-Bettink te Sappermeer, M. Mendes da Costa te Amsterdam. PROBLEEM No. 102 *) VAN HANS JOHNER TE ZURICH (Eerste prijs Bresïau 1918/19) ZWART a b r d e fgb Wit: Kd8, De4, Tg5, Ph7, pionnen b6, e5 en g6. Zwart: Ke6, Tg8, Lc4, Lf8. Pd4, Ph2, pionnen b7, c5, e6, e7, g4 en g7. EEN LIEFDEZUSTER DOOR NICO ROST Voor Maud " Ze verdiende den naam llefdezuster wel, want ze was verpleegster in de Henderikastlchting en ze zocht liefde. Maar dat ze liefde zocht, wisten de direc trice en de andere zusters niet, die dachten dat ze alleen verpleegster was. Een jaar was ze nu in de Henderikastichting. Ze was eerst bij haar ouders thuis, maar had een vage illuzie van menschen goed te doen. Zo D was ze hier gekomen. Ze had het toen gevoeld als iets heel moois en warms waar ze be hoefte aan had. Toen wist ze nog niet dat ze geen zus ter zou blijven, dat ze zoo heel anders was. In de huiskamer van de kliniek, waar ze 's avonds allemaal bij elkaar zaten voelde ze zich niet op haar gemak. Ze las Leven en Werken" niet, hield niet van handwerkjes en vond Ada Gerlo zielig en dom. Maar tegen de zusters, die wijs praatten over Ada Gerlo" en de stille lach" durfde ze dat niet zeggen. Alleen 'savonds op haar kamer dacht ze zoo. Dan keek ze de tuin in met de roode rozen en de geurende jasmijn en was ze even gelukkig. Ze droomde dan vaak heer lijk, waarvan wist ze meestal 's morgens niet meer. Aan theosophie deed ze niet en aan de astrale lichamen waar de hoofdzuster van sprak had ze ook geen behoefte. Ze verlangde alleen maar een jongen, een echten jongen dien ze zoenen kon. Daarom had ze ook het liefst mannen als patiënten. Soms, als er een jonge man op de afdeeling was, kon ze 's nachts als ze de wacht had uren voor zijn bed staan en nam ze zijn pols op als het niet noodig was. Gisteren was er een jonge man gekomen, een student die gevochten had en nu gewond was aan zfjn hoofd. Zuster Anna mocht wel opletten had de hoofdverpleegster gezegd, want het was een student die vaak dronken was envanwien men niet veel goeds vertelde. Maar zuster Anna was blij. Waarom wist ze eigenlijk niet, maar ze voelde dat die student iets met haar verlangen naar liefde te maken had. Den heelen verderen dag dacht ze er over wat dat andere wel was, waarom zij zoo bang voor hem moest zijn. Dien nacht, toen ze de ronde deed en bij zijn bed kwam, meende ze dat hij sliep. Ze boog zich toen over hem en zoende hem op zijn mond, heel lang en innig. Maar de student was wakker. Jij hebt een goed hartv', zeide hij, jij hebt nog eens meelr] met je patiënten." Hij wilde haar een hand geren, maar ze was al weg. Wit geeft mat in drie zetten. Oplossing volgende rubriek (10 Mei). *) De wedstrijd, waarin dit probleem bekroond werd, ging uit van den Duitschen Schaakbond en de Schaakvereeniging Anderssen" te Bresïau en werd gehouden ter herinnering van den lOOsten geboortedag van Anderssen. De wedstrijd was uitsluitend voor vier- en drie-zetters. De eerste prijs voor vier-zetters werd behaald door Hans Vetter te Dresden. Voor hen, die dit bizonder fraaie probleem wenschen op te lossen, vermelden we hier den stand der stukken: Wit: Kh6, Dh7, Td2, Th5; Zwart: Kal,Tel, Lf5, Lgl, Pb8, Phl, pionnen d3, d6, g4, g5, g6 en h2. CORRESPONDENTIE H. M. d. C. te Amsterdam. We hebben geen tweezct meer van U in voorraad. We houden ons aanbevolen. ?< J. T. te Waalwqk. Nal. Dc4, Kd7: 2. Pb6fab6. kon wit geen mat geven. W MR. E. NORDEN f M Wederom heeft de Nederlandsche schaak wereld een groot verlies geleden door het overlijden op 27 jaripen leeftijd van den veel belovenden mr. Norden. Eerst in de iitiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiHilliMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiimiitiiiiiiiiiiM Snikkend liep ze over de dikke loopers naar haar kamertje om uit te huilen. Ze had juist niet goed willen zfjn. Ze wilde geen goede verpleegster voor hem zijn, maar ze had gehoopt dat hij tegen haar zou zijn als tegen andere meisjes die hij ontmoet had. Want ze wist het nu dat was het erge waar de hoofdzuster haar voor gewaar schuwd had. Door haar open raam zag ze de rozen in den tuin en rook ze de jasmijn. Maar het drong niet tot haar door, ze snikte alleen maar om liefde. De student lag nog wakker. Duivels, dat was een lieve zuster, daar zat leven in. Als hfj die eens ... Maar dat mocht hij niet, zoo'n goed kind dat nog zoo eenvou dig en onschuldig was. 't Zou anders een i kleine moeite zijn. Even dacht hij nog aan den zoen, dien ze hem gegeven had, toen zette hij de gedachte voor goed van zich af. Hij had al kwaad genoeg gedaan in zijn stu dententijd. Dit eenvoudige natuurkind zou hij nu maar met rust laten. En trouwens, de wonde aan zijn hoofd deed hem ook nog pijn. Een paar weken was de student nu weg. Ze was al stiller en triester geworden. De liefde was nu zoo dicht brj haar geweest meende ze, en ze had ze niet mogen hebben. Gisteren was er een nieuwe patiënt ge komen, een vrouw uit een berdeel in het laatste stadium van tering. Haar vurige oogen gloeiden uit haar verlaatste jaren is deze speler op den voor grond getreden en wel speciaal in de wed strijden van het Vereenlgd Amst. Schaakgenootschap. In 1917 won hij den eersten prijs in den winterwedstrijd met 4l/t uit 6 en in hetzelfde jaar in den zomerwedstrijd den Isten en 2den prijs met 8V- u't 12, gelijk uitkomende met1 den heer Schelfhout. Mr. Norden was een beminnelijke persoon lijkheid. Zijn delicate gezondheid heeft helaas geen weerstand kunnen bieden aan den aanval van een acute ziekte, die hem in enkele dagen deed bezwijken. Den Isten en 2den Maart nam hij nog deel aan den hoofdklasse-wedstrijd te Den Haag en den 19 Maart overleed hq reeds. l ERICH COHN f l Deze Berlijrsche meester is vermoedelijk den 28 Aug. van het vorige jaar (den jufsten datum heeft men niet kunnen vast stellen) in Frankrijk op het slagveld gesneuveld. Hij behoorde niet tot de allereerste mees ters, maar heeft toch op verschillende meesterwedstrijden fraaie resultaten bereikt. Zoo behaalde hij te Stockholm in 1912 den derden prijs o. a- boven Spielrnann. E. Cohn werd geboren l Maart 1882 te Berlijn en nam in 1906 voor het eerst aan een meester wedstrijd deel, n.l. te Neurenberg. De volvallen gezicht, nu zonder poeder en schmink. De meeste patiënten hadden zich van haar afgekeerd, minachtten haar. Maar zuster Anna was veei bij de zieke. Ze voelde zich tot die vrouw aangetrokken want die wist van het leven en van de liefde, meende ze. En op een nacht, toen alle anderen sliepen vertelde ze de vrouw van haar verlangen naar liefde. Toen ze uitgesproken was zeide ze: liefde is toch mooi hèen goed? Stil zat ze naast het bed van de vrouw die sterven ging. Die zeide eerst niets, dacht na. Ze was zoo lang op de baan geweest en kende het type van zuster Anna zoo goed. Daarom z«ide ze: liefde is de pest voor je, kfjk maar naar mij. Maar ze zouden je anders wel willen want je bent frisch en jong." Even schrok Anna, toen zei ze heel ernstig, en toch geloof ik dat de liefde mooi is en goed." Ze ging weg en terwijl ze in de gang liep, zong het in haar na: ze zouden je wel willen. Een paar weken later stierf de vrouw. Het laatste wat ze tot Anna zeide was: doe het niet, meid, je gaat er mee naar de kelder." Zuster Anna hoorde het en begreep het ook, maar ze hield vol dat de liefde mooi was en goed. In September is ze toen uit de kliniek weggeloopen. Ze kon het er niet meer uit houden, er was niets meer dat haar bond. DeTer ugkeer der Deserteurs (Simp licissimus) Dat de krijgsgevangenen nog niet thuis zijn is hun eigen schuld. Dan hadden ze maar op het juiste oogenblik moeten deseiteeren H in iiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii gende partij werd met een schoonheidsprijs bekroond. ONREGELMATIGE OPENING (Gespeeld te Karlsbad in 1907) Wit: Erich Cohn Zwart: M. Tschgorin 1. d4, Pf6, 2. c4, d6, 3. Pc3, Pbd7, 4. e4, e5, 5. Pge2, Le7, 6. g3, 0?0, 7. Lg2, Te8, 8. 0?0, L(8, 9. h3, ed4: 10 Dd4:! Pc5, 11. f4, c5, 12. Df2, Pc4: 13. h3, Pa5, 14. Lb2, Pc6, 15. Tadl, Da5, 16. g4, Pd4, 17. Pd4: cd4: 18. b4, Db4: 19.Td4: Da5, 20. g5. Pd7, 21. Pd5, Dd8, 22. h4l Pb6, 23. f5, Pd5, 24. Td5: Ld7, 25. e5l Lc6, 26. e6! fe6: 27. fe6: De7, 28. Df7f Kh8, 29. Tf5, Df7: 30. ef7: Te2, 31. Tf2, Tf2: 32. Tf2: d5, 33. Ld4! h5, 34. g6, L-17, 35. Te2, Ld6, 36. Lh3! Lb5, 37. Te6. Z*art geeft op. WEDSTRIJDEN Van 21?26 Febr. had te Berlijn in Kerkaupalast" een wedstiijd tusschen vier meesters plaats. De uitslag vindt men in onderstaanden tabel. |«oe| Bogoijuboffl 1 Sselesnitff.|^V Rèti. . ... |0 0 i Spielrnann . |0 0 | S-ei. i Réti | Sp. 1 winsto. ^ /£1 V* VA x M; i i! i H M i X Hl 101 0 i - l 5 3 2 2 Bogoljuboff won derhalve schitterendden eersten prijs. Zijn spel muntte uit door degelijkheid en was steeds wel doordacht. Hij heeft dus zijn succes ten volle verdiend. Ook de andere Russische meester, die alle partijen remise wist te maken heeft zich goed gehouden.Spielrnann daarentegen schijnt nog niet de oude kracht herwonnen te heb ben, te-.wijl ook Rdti, die nog pas zulk een prachtig succes behaald had,ditmaal tegenviel. Nog zij er aan herinnerd, dat Bogoljaboff en Iselesnieff beiden deelnamen aan het tournooi te Mannheim in 1914. Nog voor de wedstrijd ten einde was, brak de oorlog uit en alle Russen, onder wie ook B. en S. werden te Triberg geïnterneerd. Zij zijn nu vrij, maar blijven nog te Berlijn, totdat in hun vaderland meer nornale toestanden zijn teruggekeerd. In de volgende rubriek zullen wij eenige panijen uit dezen wedstrijd opnemen. BERICHTEN Gedurende den tweeden Paaschdag houdt het V. A. S. den gebruikelijken jaarlijkschen wedstrijd, waaraan iedereen kan deelnemen tegen een inleggeld van f 2. Er wordt in groepen van 4 gespeeld in drie ronden; aanvang te half tien. Aanmelding vór 18 April bij den heer F. Bodenheim, Wlllemsparkweg 184, te Amsterdam. Speellokaal hotel de Roode Leeuw", Damrak. Rud. Loman geeft Donderdag 17 April in de schaakclub Utrecht een séance in het blindspel van zes partijen. Aanvangend te 7 uren; alle schaakliefhebbers worden uitgenoodigd; introductie door het bestuur der club. Van Gelder heeft een match tegen Loman gewonnen met 5 tegen 4, remise 3. Een revanchematch is aan den gang. Van Gelder schijnt langzamerhand zijn kracht van 1914 weer terug te krijgen. Aan het Victory-tournament te Hastings, uitgeschreven door de Brit. Chess Federat., zullen waarschijnlijk eenige Nederlandsche spelers deelnemen. De sterksten worden ge plaatst in de meestergroep, bestaande uit 12 deelnemers uit de geassocieerde en de neutrale landen. De wedstrijd zal vermoede lijk in Aug. van dit jaar plaats hebben. lllflIIIIIIIIIIIllMIIIIIMMItllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIllllllllllll De roode rozen waren uitgebloeid en de j asm ij n geurde niet meer. Het was 's avonds 9 uur toen ze wegliep met haar koffertje, in de kleeren waarin ze gekomen was. Ze voelde vreugde toen ze in de groote verlichte straten was. Als ze nu een onderwijzer ontmoet had die studeerde voor de hoofdacte of een beambte bij de posterijen met kans om commies te worden, dan was het anders met haar geloopen. Dan had ze in de week moeten zorgen, dat ze uitkwam met de broodkaarten en Zondags kunnen wandelen met haar man en den kinderwagen. Maar ze ontmoette op straat geen onder wijzer en ook geen postbeambte. Ze kwam veel jongelui tegen, studenten en anderen maar niemand hield haar aan, zooals ze gehoopt had. Alleen een paar reserve officieren, die ze ontmoette lachten tegen haar. Maar dat was voor haar een vage illusie, want ze wist niet dat die officieren vaak zódom zfln, dat ze niet eens weten tegen wie ze moeten lachen. Een paar malen was ze de straat al op en neer geloopen. Ineens begreep ze het: ze zag er te netjes uit. De tranen kwamen haar in de oogen. Zou zij dan geen liefde krijgen? Waarom hielden ze haar nu niet aan. Ze was toch even goed als die opgedirkte vrouwen. Tot 11 uur bleef ze op straat loopen. Toen ging ze naar den student, die in de kliniek gelegen had.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl