26 April '19. No. 2183 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 De Juffrouw moet heel eventjes uit (Passing Show) Teekeniny voor ,de Amsterdammer" van /oh. Braakenstek , Zeet zijn, kindertjes, tot ik terug kom l" Leger en Burgerij (The Bystander) Nu zij terugkeeren. . . MOEILIJKE KEUZE Troelatra: Welke van deze is nu mijn werkpak?" zijn de toestanden heel anders dan voor een jaar. . . . oimiimintiiiimmfiiiiii "l"1 "l"l"<tlllllHI<IIIIIIIIIIIHIIlmlHIIIIIIIIHIHHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllflllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1llllllltllllllllllllllll Illlllllllllllllllll l l IIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIHI IHIIIIIIIIIIIIII .llllllllltlllllllllllllllHlllllMlllllllllltllHIIIHIIIIIIlmlIllllllllllllllllllllllllllllllllllMlltllmmlIIIH De uitgaans-avond der kunstenaars Iedereen kan zich vermaken. Daarvoor is niets anders noodig dan een entréekaartje voor de een of andere schouw burg of bioscoop, plus een zekere dosis attentie en een zakje bonbons. Dan gaat alles verder vanzelf, en men wórdt vermaakt. Maar er is n avond in het jaar dat men zelf een handje moet meehelpen, dat is de Goede Vrijdag. Men heeft mij verteld dat die avond in zekere kringen van hoog -aangeslaeenen velerlei onoverkomelijkheden biedt. Niet iedereen heeft nu een maal de capaci teiten om zichzelf eenige afleiding te ver schaffen. Dezulken durf ik aan te raden het jaar feest der kunstenaars te bezoeken, den OERINOEP, den vrijen avond der kunstenaars. Kunstenaars zijn toch wonderlijke menschen... n avond per jaar is er geen comedie, en ziet... ze maken ereencomedie-avond van. Stel u voor dat de effecten-handelaars een f xtra beursfuifje hielden op Zondag, of de gemeenteraadsleden feestzitting op de 13 van de 14 dagen die ze niet bij-een zijn, of dat de redacteuren van het Nieuws van den Dag op l Januari een extra-guitige extra-editie van hun blad lieten verschijnen. Maar het tooneel schijnt nu eenmaal iets te zijn, dat je heelemaal in beslag neemt en daarin verschilt het met geldhandel, gemeentepolitiek en krantenschrijverij. En daarbij komt nog iets. Wanneer ik tooneelspeler was, en ik had 364 avonden en de noodige malen 's middags gewgd, wat een ander bedacht heeft, dan zou ik het ook wel eens aardig vinden te vertellen hoe ik er zelf over denk. Dat doen ze dan ook wel in het cabaret van hun feestavond. Maar eerst de zaal: Piet Kohier en Henri ter Hall De zaal van Bellevue, die kent u immers? t Groot, leelijk en genoegelijk. En het publiek k groot, hél mooi en opgewekt. Als pièce de milieu het neutraalvermakeiqk kamerlid Henri ter Hall met echtgenoote en den heer en mevrouw Piet Kohier, allen in rokken, bloemen en d colleté's. Achter in de zaal tusschen de jeunesse dorie het minder neutraal en even vermakelijk kamerlid Kleerekoper. Voorts geen kamerleden meer, doch, daarentegen vermaak: vermaak-acteurs, vermaak-actrices; heeren die zich vermaken willen en meisjes-van-vermaak. Het is alsof een wolk van poeder en rouge, over het voetlicht getrokken is, en Het vermakelijk kamerlid zich gelegd heeft over schouders en wangen. Er is maar n man in de zaal die niet uitsluitend op vermaak bedacht is, en dat is de controleur der auteursrechten:; intusschen: ook deze vermaakt zich. Het zou ondankbaar zijn, het geboden ver maak te critiseeren; voldoende zij de op merking dat het een uitgaansavond was en dat er niet gevochten is. Integendeel, men waardeerde elkanders grappen ten zeerste. En er werd niemand boos... zelf i de heer Koopman niet toen de grollenmaker Contran hem trachtte te imiteeren door te praten als een Amster dammer van 3-hoog-achter... zelfs Louis Davids niet, toen men hem herhaaldelijk, en met eenigen twijfel aan de oorspronke lijkheid van z'n liedjes, voor een gochemerd uitmaakte... zelfs Rido niet, toen hij zijn hersens ge-exposeerd vond met bijschrift; Made in Germany" en zelfs het publiek niet... toen men de trouw van alle huldigingscommissies-ter-eere-van-jubilea in twij fel trok met de insinuatie dat het er deze commissarissen om te doen was zichzelf op den voorgrond te dringen. De heer Hissink was zoozeer van dit laatste doordrongen dat hij de insinuatie hartstochtelijk de zaal inslingerde, waar een aantal onschuldige ex-contribuanten aan jubilea goedig glimlachten. Neen, het was een heerlijke avond, en De vele goede eigen schappen, die de P O NG E R S bezit en dit rijwiel bij normaal ge bruik en behoorlijk onderhoud een langen levensduur verzekeren, maken het GOEDKOOF DeGroningerüiiwieleniabriekll.FOIIGERS . . door te praten als een Amster dammer van 3-hoog-achter. . . . niemand werd gespaard. In haren boezem is de partij zoo neutraal niet! Want het leelijkst kwam haar gemeenteraads-candidaat er af, wiens ridderorde in direct verband gebracht werd met een souper van ?20 het couvert" in een Amsterdamsen hotel. Dit was de soort der fijne steekjes, die men elkander schertsenderwijs toebracht. Daarbij paste ons neutralen buiten staanders slechts een vriendelijk glim lachje. Ja, wij lachten dan ook; wij lachten om de opera-parodie, om de Wiener damencapelle en de mannequins, die, aangevoerd door den heer Busiau hun vermakelijkheid ontleenden aan hun grappig travesti. Alles was parodistisch bewust of on bewust en tot de onbewuste parodie ... in 't publiek. . . . droeg het publiek het zijne bij. Welk een wonderlijk publiek! Uit de tooneel wereld waren voornamelijkhet cabaret vertegen woordigd en de revue; overigens waren de tooneelspelers te tellen. m?, En het overgroote deel der be ||f zoekers bestond, zooals bij dt "^!: meeste dergelijke feestelijkheden, uit avontuur-beluste jongelieden en uit zér dikke, gedécollec- j ,\, teerde en gepoeierde dames met ; sigaren-puffende echtgenoten. Wat dit voor gezinnen zijn weet ik niet en evenmin wat ze met kunst te maken hebben. Maar men ziet ze overal langs de grens lijn waar vreugd en maatschappij aan weerszijden liggen. Vermoedelijk staan zij aan de maatschappelqke kant en kijken met weemoed en verlangen terug op hunne antecedenten aan gene zijde De zijde waar de verlangens zweven, op dansmuziek en waar het vermaak is van n uur.... van n avond MELIS STOKE De Wiener Dames-Capelle VRAGËNRÜSRIgl voor Algemeene Wetenswaardigheden Men gelieve de vragen voor deze rubriek In te xenden aan het Redactiebureau, met op den omslag het motto .Leekenspiegel", en onder opgave van naam en adres (die «Is vertrouwelijk lullen worden beschouwd.) C. S. te G. Hoe lang moeten stembrief/es voor de verkiezing van heemraden, secretaris of penningmeester van een polder worden bewaard? Hoe lang moeten rekeningen van polders bewaard blijven? Een termijn voor het bewaren dezer stem briefjes is, voor zoover ons bekend is, nergens voorgeschreven. Het komt ons wenschelBk voor ze zólang te bewaren tot de termijn verstreken is waarop hoogere colleges van bestuur, hetzij ambtshalve, hetzij op inge diende bezwaren, tegen de verkiezing over legging kunnen gelasten en nen dus vol doende gelegenheid te geven om de briefjes, zoo zij die ter beoordetiing der geldigheid van de verkiezing noodig achten, te onder zoeken. Rekeningen moeten dertig jaren bewaatd blijven. Mej. M. H. te A. Kunt u mij ook zeggen of de technische naam voor het Mok, dat men gebruikt bij het maken van een houtsne gravure houtblok" is? Wij hebben verschillende kunstenaars, die meermalen houtgravures hebben gemaakt, deze vraag voorgelegd, maar geen van hen kon ons den naam voor het gebezigde blok zeggen, evenmin als degeen die ze hun leverde. In v. d. Meulen Boekhandel enBibliographie vonden we nmaal het woord hout blok" in de door u bedoelde beteekenis vermeld; in Duitsche werken over illustratiemethoden wordt gesproken van Holzplatte, Holztafel en Holzstock. De Gemeenschappelijke Vrouw Als 't waar is wat we lezen Hoe 't daar in München gaat, Dat de vrouw daar in den toekom Eigendom wordt van den Staat, Als we hier hetzelfde krijgen Door den leer van Ravesteijn, Zal ons aanstaand huwelijksleven Zoo als bij de apen zijn. Van de kuischheid en de liefde Trekken we ons niets meer an, Alle maagden, alle vrouwen Zijn voor Jan en Alleman. Eiken dag desnoods 'n ander Eiken dag een nieuwe bruid, Een Germaansche of 'njoodsche Kiest maar hier of daar wat uit. In de groote opslagplaatsen Zijn de stakkerds bij elkaar, Op een distributie-kaartje Halen we een exemplaar. Als de grap is afgeloopen Geen verliefd bourgeois-gedoe, Want ze gaan, tot nader order Naar een Rijksbewaarplaats toe. Net als vroeger de slavinnen En als nu de mannekijns, Zien we ze al exposeeren In de vrouwenmagazijns. Als er twee dezelfde kiezen Wordt er om 't mensch geloot, En wanneer er woorden komen Slaat de een den ander dood. Trouwen, houwen en berouwen Kent de toekomst-man niet meer Oudertrots en kinderliefde Mist men in die' nieuwe' leer. Schoonheid en verfijnde vormen Schatten we dan bij 't pond, Als de schepsels ons bevallen Fluiten we ze als een hond. Al wat mooi is in 't leven Liefde, eerbaarheid en trouw, Missen we dan in den omgang Met de moederlijke vrouw. Wat we vroeger diep verfoeiden Eeren we dan als een wet, Als 't waar is wat we lezen Dan wordt elke vrouw 'n slet. J. H. SPEENHOFF