Historisch Archief 1877-1940
21 Juni '19. No. 2191
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
De Amerikaansche delegatie
l Jane Addams, 2 MTS. Amesz Mead, 3 Jannette Rankin, het eerste
Amer. Parlementslid, 4 Emily Greene Balcb, aan wie thans de leiding
van het Intern. Bureau is opgedragen, 5 en 6 Elisabeth Sweeney en
Mrs. Stocks Millar, twee R.Kath, afgevaardigden uit Chicago, die als
zoodanig doorlmn priester waren afgevaardigd om deel uit te maken
van de Amerik. delegatie. 7 Mary Church, Ferrel, eene negerin, die
vooral voor de rassenbelangen opkwam
De Duitsche delegatie
Dr. Anita Augsburg, 2 Dr. Helena Stöcker, 3 Frau Kirchhof,
4 Frida Perlen, 5 Dr. Knischewsky, 6 Llda Gustava Heymann
De Engelsche delegatie
l Mrs. Despard, 2 Margaret Ashton, 3 Dr. Williamson, 4 Mary
Sheepshanks, 5 Isabella Ford, 6 Katherine Courtney, 7 Miss Leaf
Het Internationale Vrouwencongres
te Zarich van 12?17 Met 1919
i
Het Internationale Vrouwencongres dat in
April 1915 in den Haag gehouden werd en
dat tot doel had een protest te doen hooren
tegen den gruwel van oorlogvoeren en om
middelen te beramen om aan den oorlog
en de oorlogen in de toekomst een einde
te maken, had in zfln eindzitting bepaald
om het volgende congres te doen plaats
hebben ter xelfder tfld en op dezelfde plaats
wanneer en waarin de vredesonderhande
lingen gevoerd zouden worden.
Om een voor de hand liggende reden kon
aan de tweede bepaling, (dezelfde plaats),
geen gevolg worden gegeven, omdat dit
de vrouwen van de Centrale Rijken zou
verhinderen aan het Congres deel te nemen.
Door de verkeers-moellijkheden was men
ook niet zeker of dit tweede Congres wel
op denzelfden tijd kon plaats vinden als de
vredesonderhandelingen zouden beginnen,
doch toevallig werd dit Congres geopend
op denzelfden dag, waarop in Parijs de
onderhandelin gen o ver de vredesvoor waarden
met Duitschland een aanvang namen.
Deze beide vrouwencongressen zullen in
de toekomst van groote beteekenis blijken
te zijn. Terwijl de strijdende mannen van
bijna heel de wereld, in twee kampen ver
deeld, elkaar trachtten te vernietigen en
alom haat en wraakzucht zaaiden, kwamen
een groot aantal vrouwen uit diezelfde
landen nu reeds voor de tweede maal bijeen
om elkaar in zusterlijke liefde de hand te
reiken tot een gezamenlijk weder opbouwen,
van wat door de mannen in krankzinnige
verblindheid verwoest is geworden.
Wist men in 1915 neg niet zeker of aan
eene afzonderlijke vrouwenorganisatie voor
vrede op den duur behoefte zou bestaan,
of bij een langen duur van den oorlog deze
internationale organisatie zich zou kunnen
handhaven en of de vrouwen ook na den
oorlog in het belang van een duurzamen
vrede de wereld iets afzunderlijks te zeggen
zouden hebben, het Congres in Zürich heeft
op al deze vragen ondubbelzinnig een be
slissend antwoord gegeven.
Niettegenstaande de groote
reismoeilQkheden, waardoor nog vele andere vrouwen
verhinderd waren tegenwoordig te zijn,
telde het Congres toch 146 leden uit 15
verschillende landen, waaronder er waren,
xooals de drie vertegenwoordigsters uit
Australië, die bijna drie maanden gereisd
hebben om aanwezig te kunnen zijn. Voegt
men bij dezen langen duur der reis nog de
enorme kosten, die daaraan verbonden waren
UllllllltllllUIHflIIIIIIII
KAMERPLANTEN
Het ontbreekt ons tegenwoordig niet aan
opwekking en aansporing en Indien wij nu
maar de fut en de gelegenheid hadden
tot uitvoering, dan was alles spoedig Jn
orde. Nu is het alweer de Vereeniglnj,
Ons Huls", die in samenwerking met de
Amaterdamsche af deeling der Nederlandsche
Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde
ons komt aansporen, om toch vooral eens
aandacht te schenken aan de kamerplanten.
Wie er goed werk van maakt en n of
meer mooie Asparagus, Ficus, Araucaria,
Clivia, Aspldistra, Impatiens, Pelargonium,
Fuchsia, Stengel- of Knolbegonia, of welke
plantensoort dan ook" kan vertoonen, wordt
verzocht ze in te zenden op de tentoon
stelling die van 19 tot 21 September ge
houden zal worden In een der zalen van
Ons Huis. Inschrijvingsbiljetten zijn te krijgen
bij den secretaris der Tentoonstelling den
heer J. B Harmsen, Smitstraat 19 te Am
sterdam. De inzending is geheel kosteloos,
er zijn bekroningen in brons en zilver en
papier. Alleen wordt de eisch gesteld, dat
de planten vanaf l Juni of eerder in het
bezit der inzenders geweest zijn.
Wij hopen van harte dat deze
tentoonstdlling zal slagen, want het betreft een
groot volksbelang, de bevordering van vele
deugden en daardoor alweer het goede
humeur van de menschheld. Booze menschen
hebben geen mooie kamerplanten. Hiermee
mogen we echter geen vonnis vellen over
wie geen kamerplanten bezit, want dan zou
het er voor Amsterdam treurig uitzien. De
Amsterdammers houden nu juist niét zoo
heel buitengewoon veel van bloemen. Het
lijkt heel wat, als ge de bloemenvloot de
Schinkel ziet afvaren, maar wat beteekent
dan begrijpt
men hoeveel
het velen der
Australische
vrouwen waard
was om ook namens hen op dit Congres
tegen den oorlog te kunnen getuigen.
De onkosten toch aan deze vertegenwoor
diging van drie harer verbonden, werden
door tal van vrouwelijke landgenooten
gezamenlijk gedragen.
BQ deze 146 vreemdelingen voegden zich
natuurlijk tal van Zwltsersche en in Zwit
serland vertoevende vreemde vrouwen,
zoodat de congres-zittingen In de feestzaal
van het Glockenhof steeds overvol waren.
Evenals In Holland werd ook thans weder
het presidium in de bekwame handen ge
steld van de wereldberoemde Amerikaan
sche vrouw, Jane Addams, die in haar
openingswoord kon mededeelen, dat de in
1915 aangenomen en toen nog utopisch
klinkende besluiten van ons Congres, die
aan alle regeeringen waren aangeboden,
voor een deel reeds verwezenlijkt waren,
voor een ander deel in de 14 punten van
Wilson zijn geformuleerd en daardoor his
torische beteekenis verkregen hebben.
Ook dit Congres heeft weder vér strekkende
besluiten genomen.Reedsden tweeden morgen
werd op voorstel van Mrs. Philip Snowden
uit Engeland eene motie aangenomen, waarbij
het Congres zijn diep leedwezen uitspreekt
over de in Versailles voorgestelde
Vredesvoorwaarden, omdat die zoo ernstig inbreuk
maken op de grondbeginselen, waarop alleen
eene rechtvaardige en duurzame vrede kan
worden opgebouwd. Na opsomming van de
voornaamste fouten, die de
Vredesvoorwaarden inhouden, dringt het Congres er
bQ de geallieerde en geassocieerde mogend
heden op aan om die voorwaarden In over
eenstemming te brengen met de eerst door
Wilson genoemde veertien punten, fooals
de eer der geallieerde volken met zich
brengt.
Dienzelfden dag werd ook nog een motie
aangenomen tot opheffing der blokkade om
verdere hongersnood en ellende te voorkomen.
Deze motie beoogt om de Machten, die in
de Vredesconferentie vertegenwoordigd zijn,
te bewegen onmiddellijk de intergeallieerde
organisaties voor oorlogsdoeleinden om te
zetten in internationale organisaties voor
vrede, zoodat de hulpbronnen der wereld,
voedsel, grondstoffen, financiën, trans
port, het volk van alle landen kunnen
verlossen van hongersnood, werkeloosheid,
ziekte en ellende. Daarom vraagt het
Congres onmiddellijk de blokkade op te
heffen en indien er voedsel gebrek is
het transport van het eene land naar het
andere voorloop! e alleen te doen dienen
om de noodzakelijkste levensbehoeften
aan te voeren en het volk van alle
landen op rantsoen te stellen totdat de
hongerIQdenden het eerst gevoed zijn!
Deze twee besluiten zijn dienzelfden dag
nog aan de 9 leden van de
Vredes-Conferentie, elk afzonderlijk, telegrafisch over
gebracht, waarop van President Wilson den
daarop volgenden dag reeds een beleefd en
waardeerend antwoord inkwam.
De plaatsruimte in dit blad laat niet toe
alle op dit Congres genomen besluiten af
zonderlijk te noemen. Veel tijd werd besteed
om eerst in commissies, daarna door het
geheele Congres, het Volkerenbond-Verdrag
aan nauwkeurige studie te onderwerpen.
Hierbij bleek spoedig dat het Congres in
twee groepen verdeeld was, waarbij de eene
groep het goede erkennende in het bestaande
Verdrag, de fouten wilde verbeteren door
het indienen van amendementen; de andere,
radicalere groep, van oordeel dat dit Verdrag
groote fundamenteele fouten bezit, wilde
dit geheele werk afkeuren en eene commissie
benoemen om een nieuw en beter
Volkerenbondsverdrag samen te stellen.
Aan het eind van het Congres zijn deze
beide groepen elkaar genaderd, doordat
de eerste groep hare uiting van waardeering
voor het goede in het verdrag heeft laten
vallen, de tweede, doordat zij te vinden
was om de mogendheden in Par g s een
heele serie van wij zigingen voor te leggen,
die noodig geoordeeld werden om met zulk
een bond van Naties de wereldvrede te
verzekeren.
Dat bij deze voorstellen ook een was,
waarin de positie der vrouw in den Volke
renbond bepaald wordt, behoeft geen betoog.
Vrouwen moeten, op dezelfde voorwaarden
als de mannen, voor alle posities in den
Volkerenbond verkiesbaar zijn en dit zal
uitdrukkelijk moeten worden vastgesteld.
O/er eenige bijzonderheden en bijzondere
personen van dit Congres een volgende keer.
ALETTA JACOBS
Illlllllllllllllll IIIIIIIIIIIIIIIIIIII
dat voor een stad van meer dan 600.000
inwoners?
Indien ge eens van uit een achterkamer
in een huizenblok de achtertuintjes en de
ramen beziet, dan krijgt ge in menige buurt
slechts een armzalig zootje te zle/i. De
kinderen op school hebben ever hf.t
algeHet Nationaal Congres voor
Vakonderwijs
Op het Nationaal Congres voor Vakon
derwijs, dat van 11 tot 14 dezer te
's-Gravenhage gehouden is, heeft het vrouwelijk
element een ruime plaats ingenomen.
De voorzittershamer werd gedufende n
der zittingen door een vrouw gehanteerd.
In de rijen der toehoorders waren de vrouwen
in de meerderheid. Door niet minder dan 6
vrouwen werd prae-advies uitgebracht.
Mejuffrouw Bader, secretaresse der
Vereenlging van Hoofden van Industriescholen,
en Mevrouw Tydcman?Verschoor, in wie
wij zeker wel de meest beteekenende figuur
bij het Hulshoudonderwfls mogen zien,
schreven over de wijze waarop in de op
leiding van krachten voor de verschillende
vakscholen moet worden voorzien.
Ida Heyermans gaf haar meening ten beste
over de questle, in hoeverre het algemeen
vormend onderwijs als deel van het
melsjesvakonderwQs een bijzonder karakter moet
dragen.
Dr. E. Kleerekoper, Inspectrice van den
Arbeid, leverde een goed gedocumenteerde
inleiding, waarvoor zij voor zoover het
feiten gén wenschen betreft slechts be
hoefde te putten uit de schatkamer harer
jarenlange ervaring, over het vraagpunt
of aan de opleiding in de fabriek al dan
niet vakschoolonderwijs vooraf dient te gaan.
Marie Heinen, Adjunct-Directrice van het
Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid,
praeadviseerde over de beginselen, volgens
welke in Nederland het leerlingstelsel (voor
meisjes) behoort te worden ingericht.
Ondergeteekende, ten slotte, schreef over
de maatregelen, waardoor het vakonderwfis
voor meisjes onder het bereik kan worden
meen weinig te vertellen over de bloemen
thuis. Natuurlijk zijn er toch nog veel
menschen, die wel aan de bloementeelt doen,
vooral in de oude stad en ik heb wel op
zijslopjes in de Jordaan hoekjes en ramen
gevonden gevuld met de prachtigste
Fuchsia's en Pelargoniums, die daar natuurlijk
B LP E! E N D E
T R K
Fuchsia
Teekening van W. F. Pothast
gebracht van alle lagen der maatschappij.
Al deze prae-adviezen zijn in druk ver
schenen in drie bundels Rapporten". Binnen
korten tijd zal een vierde bundel het licht
zien, de Handelingen" van het Congres
bevattende.
Van die handelingen" oftewel discussiën
mag, naar wij vreezen, voor het
meisjesvakonderwijs niet bijster veel worden ver
wacht. Aan congressen als het juist geëin
digde is, naast een groot voordeel, altijd
een niet minder groot nadeel verbonden.
Eenerzijds leveren zij, personen van lijn
recht tegenovergestelde levens- en wereld
beschouwing samenbrengend In het streven
naar een en hetzelfde ideëele doel, een
ontroerend bewijs van den vooruitgang der
menschheid pp den weg naar verdraagzaam
heid. Anderzijds evenwel pleegt het program
ma zoo overladen te zijn met heterogene
onderwerpen, elk op zichzelf van uitnemend
belang, dat rustige vruchtdragende
gedachtenwissellng een onmogelijkheid wordt.
Deze heeft dan ook, wat het meisjes
vakonderwijs betreft, vrijwel geheel ont
broken. Debatsters vroegen het woord, of
voor weinig beduidende op- en aanmer
kingen: dat de korte cursussen van het
Nut geen vorming, alleen voorbereiding tot
de vorming verstrekken voor de
huisvrouwentaak (alsof dit bij een leergang van
30 lessen niet vanzelf sprak); dat een leer
overeenkomst tusschen huisvrouw en hitje,
zelfs waar beide parijen van goeden wille
zijn, wel eens kan stranden op de omstan
digheid, dat het niet .botert" tusschen die
twee (alsof het ook in de werkplaats, ook
in de school, wel eens niet boterde" tus
schen leermeester en leerling, en alsof men
zulk een gemis aan overeenstemming niet
zou werken in de drie maanden proeftijd!);
of voor vaagheden als déze, dat eigenlijk
ieder beroep moet worden gekozen volgens
aanleg en neiging zonder er mede rekening
te houden, of het een leeg" of een vol"
beroep is, terwijl de .gemeenschap"
die allen levensonderhoud zou moeten
garandeeren"...
Werd nu en dan een concreet onderwerp
van diepgaande beteekenis aangeroerd: of
er in ons land behoefte bestaat aan een
grooter aantal dienstbo
den-scholen; of de op
leiding voor huisvrouw
en voor dienstbode al
dan niet moet worden
gesplitst; op welken leef
tijd het meisje
huishoudonderwijs moet worden
verstrekt; of voor de
naaldvakken, inzonder
heid voor het
costuumnaaien, avondonderwijs
naast, de voorkeur ver
dient boven
dag-vakschool-opleidingvórde
beroepsuitoefening . ..,
dan moest het debat,
waarvoor aan een ieder
slechts 5 tot 10 minu
ten kon worden toege
staan, terwijl gelegen
heid voor dupliek ont
brak, noodzakelijkerwij
ze aan de oppervlakte
blijven.
Het feit, dat het in hoofdzaak een
(vak)schoolcongtcs was, waarvan de menschen
uit de praktij/c: werkgevenden zoowel als
werknemenden, zich nagenoeg geheel afzijdig
hadden gehouden, doemde de toch reeds
vluchtige gedachtenwisseling bovendien tot
eenzijdigheid. De vergadering weerspiegelde
in geenen deele de meeningen der maat
schappij. De meeste questlën werden be
keken van de school, niet van het leven uit.
Verwachten wij dus luttel heil van het in
de debatten naar voren gebrachte, wij hebben
daarentegen goede hoop, van dat hetgeen in
de prae-adviezen zélf werd neergelegd, bij
regeericg en bevolking: want beide hebben
ten opzichte van het meisjes-vakonderwijs
een taak te vervullen, die eenmaal vrucht
zal dragen.
Het wetsontwerp op het vakonderwijs, dat
eerlang in openbare behandeling komt, houdt
voorzeker met de door Marie Heinen ont
worpen wetschets voor het leerlingwezen
nog geen rekening. Maar dat bij een latere
herziening dezer wet, waarbij in het bijzonder
de regeling van het leerlingwezen, thans
nog slechts in groote lijnen aangegeven, zal
worden uitgebouwd, n en ander der door
haar ontwikkelde denkbeelden zal worden
overgenomen, die mogelijkheid dunkt mij
volstrekt niet uitgesloten. Inmiddels zal wel
licht hier en daar in den lande met het
sluiten van leerovereenkomsten tusschen de
door hare woorden tot deze actie" opge
wekte huisvrouwen-vereeniging en
leerlingdienstmeisjes een aanvang worden gemaakt.
Ook de oprichting van sommigen der door
schrijfster van dit verslag noodzakelijk ge
achte nieuwe scholen en cursussen, de
organisatie van het avondonderwijs voor de
naald werkster, dat ten onzent nog nagenoeg
geheel moet worden geschapen, zal door
het prae-advies, dat door de aan ons Nationaal
Bureau voor Vrouwenarbeid sinds lang ge
koesterde wenschen te dien opzichte in
vasten vorm gaat, vermoedelijk een stap
nader worden gebracht.
Zoo werd er op dit Congres dus ook voor
het meisje gezaaid. Moge de bodem ont
vankelijk blijken, opdat de oogst nog het
thans levend geslacht ten goede komel
ANNA POLAK
itiiiiuiiitiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiriitiimiiiimiiiiimiiiittiiiiiiiiititiiiiiiii
nog altijd Geraniums heeten, maar dat doet
er niet toe. Dat tweetal zal naar ik hoop
ook wel de heele tentoonstelling beheerschen
en als het goed gaat, dan wordt de zilveren
medaille voor Fuchsias behaald door een
melkslijter.
Ook in Aspldistras, Impatiens en Aralias,
de welbekende vingerplanten, geven ze
bewonderenswaardige resultaten te aan
schouwen en hoe ze dat klaarspelen weet
niemand. Het is natuurlijk in de eerste
plaats een kwestie van licht en lucht. De
Fuchsia van den melkboer staat vlak tegen
het raam aan en geniet daar vele malen
meer licht, dan wanneer ge de plant een
paar voet verder naar binnen haalt. De ware
plaats voor een kamerplant is dan ook de
vensterbank, liefst afgewisseld met het
bloemenrekje buitenshuis of het balcon. Nu
zijn bloemenreMes aan den straatkant ver
boden, vandaar dat we pas aan de achter
zijde van de huizen een juistenbllk kunnen
krijgen op den omvang, die het kweeken
van kamerplanten bij ons heeft bereikt.
Hieraan knoopt zich ook de vraag in
heeverre de moderne architectuur zich aan
bloementeelt gelegen laat liggen en zeer in
het bijzonder of er bij de scholenbouw ook
aan gedacht wordt. Veertig jaar geleden
bleven dergelijke zaken geheel buiten be
schouwing, maar nu denkt men er anders
over en er bestaan scholen, die gerust voor
den dag kunnen komen. Om het groote
belang der zaak zou het wel aanbeveling
verdienen, dat de tentoonstellingscommissie
een paar afzonderlijke prijzen instelde voor
scholen.
De lucht in onze kamers is heel wat
beter dan vroeger; dat danken wij aan
het electrlsch licht. Waar kaarslicht of
petroleum brandt, blijft de lucht ook
nog wel goed, maar de
ver'orandingsproducten van het lichtgas en de smook van
kolenvuur bevatten bestanddeelen, die op
velerlei planten giftig inwerken. Dat gevaar
zijn we dus thans voor een groot deel te
boven. Voor het begieten van onze planten
is het leidingwater nog al tamelijk geschikt,
goede grond is op de bloemmarkt ook r.og
wel te krijgen, misschien zelfs nog wel de
beroemde echte meeraarde". Bemesting,
daar denken de meeste menschen niet om
of ze doen het met koffiedik en sigarenasch.
Dat laatste heeft nog wel iets te beduiden,
maar met die koffiedik is het niets. Het beste
is wel om van tijd tot tijd zeer kleine hoeveel
heden kunstmest toe te dienen, zooals die
thans in alle bloemenwinkels te verkrijgen
is, maar vooral niet te veel en te vaak, want
de planten halen toch het overgroote deel
van hun groei uit de lucht. Natuurlijk is
over de behandeling van de verschillende
kamerplanten nog heel veel te zeggen. Als
ik mg niet vergls,dan heef tdeAmsterdamsche
Afdeeling van Tuinbouw al dikwijls op
openbare bijeenkomsten het onderwerp laten
behandelen; hier en daar op de scholen
wordt er ook wel eens over gesproken en
't zou lang zoo gek niet zijn, als bQ de
aanstaande onderwijshervormingen en het
instellen van een zevende leerjaar en bij
het vervolgonderwijs ook eens met name
melding gemaakt werd van tuinieren
binnenen buitenshuis. Het onderwijs in de natuur
lijke historie op de lagere school kan een
dergelijke aanwijzing zeer goed gebruiken.
Deze tentoonstelling beoogt ongeveer
hetzelfde doel als voorheen Floralla, maar
heeft een gemakkelijker en ruimer program,
waardoor haar kans van slagen veel grooter
wordt. De mededinging staat voor ieder
open, en het zou wel het mooist zijn, als
nu eens uit alle buurten van de stad de
geliefde kamerplanten elkander konden
ontmoeten. Het gaat hier niet om zeldzame
soorten of nieuwe variëteiten maar enkel om
liefde en zorg. Ik weet niet, wie alles be
kostigt. De afdeelingen van de Maatschappij
voor Tuinbouw en Plantkunde zijn door
gaans niet rijk, want ze hebben zooveel
te doen, dat ze in den regel heel gauw
door hun geld heen zfln. En met Ons Huis"
is het niet veel anders. Maar hoe het ook
zij, de geldschieter kon zijn geld moeilijk
beter besteden en wij willen hopen, dat het
niet bij dit jaar alleen zal blijven, maar dat
wij nog vele malen een dergelijke tentoon
stelling mogen zien, in steeds grooter zalen.
Nu spitsen wij ons alvast op 19 September.
JAC. P. THIJSSE