2 Aug. '19. No. 2197 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND TOURNOOIVELD Restaurant-CaféLa Réserve" Rembrandtplein 44 bij de Utrechtschestraat ANSTERDAM Lunch - Diner - Souper. Vaste prijzen. Afternoon tea-, Diner- en Avond-Concert EERHOFF t,C§ 5<]KAWEPSTRAAT42 ATISIEmn ?^ x HOOFDVEBTEGEHWOOCDKiEt!S?oBriEDEKLi!inD X ion CMQISTOFLE SPECIALITEIT IN ECHTE BDOMZEH LUXEART.I KELEM. ^ p' "l X. V/" DAME S f WIJ leveren gemaakt on naar maat, en houden on»aanbevolen uit Uw eigen materiaal te ver vaardigen, te repareeren of moderniseeren : Mantelcostuums, Paletots, A vondmantels, Pelso vertrekken. Pelsmantels, Bonthoeden (muts), Bontstellen, Rokken en Blouses Van alle genoemde artikelen zijn hij ons een groote partij van de nieuwste modelen te hozlchtigon. J. KUHR, DE BESTE EN GOEDKOOPSTE OVERAL VERKRYGBAAR ADRE5 v/o HANDEL JOH.H.VAN OER MEIDEN. AnERSFOORT DAMESKLEERMAKER-BOHTWERKER HEERENGRACHT 3O4-3O6 Tel, M. 8O6O - Amsterdam Geopend tot 5 uur Zaterdags t uur gesloten Onze Relatie n strekken over de geheele wereld, waardoor wij in staat zijn U alle bontsoorten te leveren. Vraagt prijsopgave van Cognac Hennessy aan Wijnhandelaren, ZWOLLE, l Hótel-Restaurant DES GALERIES Modern ingericht Restaurant van den eersten rang. American-Bar. Tzigane-Orkest. LUNCH en DINER prix fixe en a la carte. Telef. Schev. 440. De Directeur HENRI ZELLE. HEEREN MODE-ARTIKELEN P - HEEKENSTUAA'l' 12, GRONINGEN - = ~ TELEFOON 1083 = iUIlUnillllllUlllllllIlllllllllllllUUIUIIIlllIllllUUUllillllllllLLUlUlllllli JOS. JACQUES WIJNHANDEL - BREDA Speciaal adres voor KLEINE MERKEN CHAMPA NE Ingericht voor Wederverkooper* JAC. URLUS E HAVANA GAAR lilllllllllllllliaUIHIIIIMHIIIIHIIIlllIIIIHHUIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIHIIIHIIHIIIIIIIIIHillllflIIIIIIIMItlllHIIIIIIIIIIIMIUHIHIIIIIIH. l [ STARK'S OXYDOL" f (CHLORAS KALICUS TANDPASTA) || > Nunl. Vmn. 8TARK A Co. - Chemische Fibrtol 's-HABE", 't-Brevenlugt f !**«Miitii«||||«iHt»«llilillMMIMM>»1imi«llliUtmM<imH«MMmtHMmHMmttMlHltMHIMItHimmtlt»IIIIIIIIU<MtMHIIIIIli l N. V. ALG. NED. ELECTR. MU. V/H GROENEVELD, RUEMPOL & Co. Briefadres A.N.E.M. - Tel. N. 4826, 4827, 7004 Eleotromotoren. Generatoren. Sohakeilessenaars. Hoogspannlngslnriohtlngeti. Schakelkasten. Eleotr. Sirenes. ELECTRICITEIT OP ELK GEBIED. tgffifflfflfflulgiffliniDfflgimffllPfflïM - MICHELIN Rijwielbanden Buitenband f9. Binnenband 5.251 bij alle goede m & Rijwielhandelaren I! j i imtiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi llllllIIIllllllllltllllMIIIlllllllllIIIIIIIIIII GROOTE MENSCHEN DOOR ELISABETH ZERNIKE Over de stille straten repte het kind naar huis. Soms hield ze even haar pas in en dacht: wat hol ik toch. Ze woonde heel ver van school, verder dan alle vriendinnetjes; daardoor moest ze ook meest het laatste eind alleen loopen. Hè, de laatste straat al; die deur was hun huis, of die. Kijk, net ging pa uit. Pa", riep ze, en holde even. Maar heel gauw begon ze weer langzamer te loopen: Pa had het niet gehoord en ze kon het hem toch misschien niet vertellen, dat van de juffrouw. Of juist wel ? Ze wist het niet goed. Toen dacht ie weer: als het pa was, die met de juffrouw ging trouwen? Hoe zou ze dat dan eigenlijk vinden, heel erg heerlijk, of of Met een wedu wnaar", had de juffrouw gezegd, en hij heeft twee kinderen". Zie je, dat kwam uit; Pa had Kees en haar. Ze was er angstig van ge worden op school, toen ze ineens bedacht: dat het pa zou kunnen zijn. Groote menschen je wist nooit of groote menschen het niet erg mal vonden, wat een kind dacht. Nu was ze er. Jo deed open. .Dag Jo", zei ze, en zwaaide haar boekentasch hard tegen den gepleisterden muur, om haar groet kracht bfl te zetten. Kind, denk aan de kalk", zei Jo. Pa is uit, hé?" Ja, en Kees ook. Kom je bij me in de keuken?" Ja. Zeg Jo, hoor eens". Ze was aan Jo's arm gaan hangen en keek spiedend naar haar gezicht. Nou?" Weet je wat de juffrouw op school verteld heeft ?" Achteloos schoof ze een paar keukendoeken van een stoel, en ging zitten, haar voeten op het bovenste lat j- trekkend. Dat jij het ondeugendste kind van de heele klas bent". Ze knikte geheimzinnig van nee. .Ik ben wel niet zoo heel zoet, maar die malle Jetje is immers de ondeugendste, verreweg, Raad nog eens iets over de juffrouw zelf". Over haar zelf? Dat ze weggaat van school". Goed. Maar waaróm gaat ze weg?" Ze gaat zeker trouwen" Gut, hoe weet je het? Wist je het.Jo, al lang ?" Dan kwam weer, als een hooge golf, de gedachte aan Pa. Zou het toch pa zijn, Jo wist het immers. De meid lachte. Een mensen kan toch wel raden; dat's trouwens niet moeilijk, als zoo'n j u ff Ie wat te ver tellen heefi". Wist je het cht niet ?" Natuurlijk niet, schaap. O". Het klonk teleurgesteld en nadenkend. Dus je weet ook niet". Wat?" Nee, niks". Zegjo, jfj hebt ook een een ". Een vrijer, bedoel je". Ja, een vrijer". Ze dorst nooit goed zeggen: vrijer". Het klonk zoo eigenwijs, vond ze, omdat ze nog maar zoo'n kind was. Ja, zei Jo, maar gisteravond hebben we ruzie gehad. Heb je me niet hooren schelden ? Hij zei nog: meid, schreeuw Nel niet wakker". Zei hjj dat heusch, kent hij me?" Of hq je kent, hij vindt je een schatje. Maar misschien komt hij nou wel nooit meer terug, 't Zal mij benieuwen, vanavond". Nel zette haar oogen wijd open, zooals ze dikwijls onbewust deed, wanneer iets haar boeide. Ik heb er doorheen geslapen", zei ze, als verontschuldigend. Denk je dat hij dat hij nu niet met je wil trouwen ?" Weet ik het?" Nou, 't zal wel losloopen, hoor kind, schrik je er van ; kijk die oogen eens l" Toen probeerde Nel gauw gewoon te kijken, want Kees zei haar ook dikwijls, van die malle groote oogen. Jo ?" Ze moest toch weten van Pa. Jo, heb jij de juffrouw wel eens gezien ?" Wie jouw schooljuffrouw, nee, nooit. Moet ik je eens uit school komen halen en zoet aan 't handje mee naar huis nemen? Wou je zoo'n klein kindj; wezen?" Nee, ik wou dat ik groot was, zoo oud als jq". Dat komt immers van zelf, Je bent 10, hé; nou, als je eenmaal 18 bent ". Ja", zei het kind en zuchtte. Aan tafel wilde ze er aldoor over beginnen, maar Pa was zoo stil en Kees zei heelemaal geen woord. Eerst had ze verteld van Jo's ruzie met haar vrijer; daar hadden ze haast niets op geantwoord. Ze hadden Jo ook niet hooren schelden. Het kon hun zeker niet zooveel K:helen, wat Jo deed; ze was ook maar de meid. De juffrouw, dat was mis schien wat anders. Toch dorst ze niet goed weer beginnen. Maar hoe langer ze wachtte, hoe naarder het werd, ineens je eigen stem te hooren. Nu was het al zoo lang stil ge weest. Zouden Pa en Kees wel aan iets denken ? Het leek wel van niet. Hè, ze werd warm in haar hoofd, door al dat praten tegen zich zelf. Kon ze nu maar eens even opstaan en water gaan drinken, maar dat mocht nooit van Pa. De karaf stond zoo vlak bij, zonde toch. Wat zit je te wiebelen, kind", zei Kees, en Pa keek heel even op. Ze vatte moed. Zeg Kees, onze juffrouw, van school, zie je, die gaat trouwen. Hoe vind je het? Ze vertelde het in het overbiflf uurl j e". Zoo", zei Kees; jammer, hé, dat ze weggaat". Ja" ze voelde een groote teleurstelling, omdat al het leuke nu ineens verteld was, in zoo'n kort oogenblikje. Ze werd nóg warmer, haar wangen gloeiden. En, wat gek, haast moest ze huilen. Maar ze wist wel hoe dat tegen te houden; haastig nam ze een groote hap vleesch, en probeerde die zonder kauwen door te slikken. Pa had heelemaal niets gezegd; het was zeker erg bespottelijk van haar, te denken dat het pa zou rijn. Dien avond maakte ze haar huiswerk voor de juffrouw met groote zorg. Toen het af was, keek ze voldaan naar het keurig be schreven blaadje, maar terwijl ze haar aardrijkskunde les leerde, bedacht ze ineens, c at het nu de juffrouw misschien niet meer zooveel zou kunnen schelen, of de kinderen goed hun best deden. Ze keek op tilt het boek, dat voor haar op den grond lag, en legde haar hoofd op haar armen. Hé, wat gaf die kachel een warmte; met dichte oogen rolde ze zich een paar maal om, totdat ze tegen de tafelpoot bonsde; ziezoo, nu had ze meteen een steuntje in haar rug. Daar bleef ze liggen soezen, tot Jo binnenkwam, die haar zocht. Nel, kind, waar zit je?" Ik lig op den grond; ik lig hier zoo heerlijk Jo; ik heb ook over jou gedacht". Zoo; en over wie nog meer?" Over pa en over alle groote menschen". Ik zou maar liever naar bed gaan, dan kan je droomen, Nelleke". In de bo'engang liep Kees. Toen ze hem een nachtzoen gaf, tilde hq haar op en droeg haar naar haar slaapkamer)je. Ze juichte van pret. Kees, je bent zoo vreeseiijk lang, pas op, ik stoot mijn hoofd aan de deur; haist stootte ik me, zeg". Hij Het haar voor zichtig neer op het bed en stak de lamp voor haar aan. Ze begon zich uit te kleeden, langzaam en een beetje aarzelend, want het was nog nooit gebeurd dat Kees op haar kamertje bleef. Nu ging hq in de venster bank zitten en staarde naar buiten. Ze had gedacht dat hq wel weg zou gaan als ze in b-d kroop, maar h i] kon niet eens zien hoe ver ze was met uitkleeden. In het korte witte nachtponnetje bleef ze nog wat treu zelen, vouwde r>èel langzaam haar haarlint op. De zij piepte, dat moest hij toch hooren. Toen ging ze eindelijk maar in bed liggen en woelde niet, maar kon ook niet denken aan slapen. Ze had de lamp niet durven uitdraaien; die brandde heel stil, zonder flikkeren. En Kees, bulten den llchtschijn, was als een onbeweeglijke, zwarte vlek, op de lange, witte gordqnen. Toen het een tijd lang zoo heel stil was geweest, stond hq op en kwam op haar bed zitten. Kees", fluisterde het kind. Nog zei hq niets en keek haar voorbij. IIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllUIIIIIIIIMIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIt SPAAHSOH. ENGELSGH, FRANSOH, OUITSOH oto. Borlitz-School Heorengraotit 451 H, 3286 Prect. Onderwijs door bulten), leeraren IIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIII Ze hield haar adem in. Totdat hq vroeg: Ken je Ans de Steeg?" en het was Nel of die woorden ver, heel ver weg gesproken werden en heel verweg ook zag ze Ans (ie Steeg, die de oudere zuster was van haar vriendinnetje. Ze zag haar staan, glimlachend, en zonder n ge dachte bekeek ze haar gezicht. Ken je haar, Nel?" Ja". Hoe vindt je haar?" Lief en zoo mooi. Ze heeft erg veel krulletjes, en ze speelt prachtig piano; maar ze moet met dien ouwen mijnheer trouwen, zoo'n komiek klein ventje, zegt Doortje. Doortje is haar zusje". Waarom moet ze?" Dat weet ik niet, Kees. Misschien misschien wil ze wel liever met jou trouwen". Ze keek hem in groote spanning aan. Zijn gezicht was een beetje treurig, vond ze. Ze wilde haar hand boven het dek halen en hem streelen. maar ze dorst niet goed. Wat zou hq nu verder zeggen over Aas, en over trouwrn ? Toen gaf hq haar een zoen, mompelde iets, en liep meteen de kamer uit. Ze zag hoe hij zich in 't voorbijgaan aan twee stoelen stootte. Stil bleef ze liggen en voelde zich heel, heel klein en onbeduidend, bij al die groote menschen. De groo'e menschen leefden zoo anders, ze deden zooveel meer dan kinderen. Ze dachten allemaal aan trouwen, of ze gingen dood, zooals moeder of of . Ei zij wist het heelemaal niet eens. Haar groote oogen waren wijd open, als in schrik. Ze voelde geen moeheid, ze dacht niet aan de lamp, die nog altijd brandde. Ze dacht aan de groote menschen. Eindelijk viel ze in slaap en droomde.