De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1919 23 augustus pagina 3

23 augustus 1919 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

23 Aug. '19. No. 2200 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND J. A. HOETING Ho f juwelier KOMIMGSPLEIM 11-13 Juwoolon, Paarlen, Goud- on Zilverwork m iiiiiiiiiniii luim i i ' ' ""'" Noordzee en Waddenzee elkander nier en waren de Oerder duinen daar een afzonderlijk eiland. Ook nu wees aanspoelsel de plek, tot waar in den Junistorm het Wad was opgestuwd. Maar de Noordzee bereikt den Stulfdjk zelden, want van dien kant hebben zich nieuwe dulntjes gevorm% Bijzonder treffend Is het, hoe hier de natuur het menschenwerk bedekt heeft met den mantel der liefde. Wel Is het kunstwerk nog te herkennen als een mfllenlange richel, maar de dulnplanten hebben er bezit van genomen. De dijk is gansch begroeid met duindoorn en helm met geel walstroo, woudklaver en stalkruid en zelfs met de prachtige strandwinde Convolvus soldanella, die op den vasten wal in 't Hollandsch duin op groote uitgestrektbeden ontbreekt. Aan de Noordzijde van den Stulfdijk is nieuwe duinvorming in vollen gang; de wind brengt het zand aan van het breede strand en de planten houden het vast. De vochtige zomer is bijzonder gunstig voor het ontkiemen van de zaden van het biestarwegras, hier de voornaamste duinvormen. Ze stonden op het vlakke strand, kleine grasjes, een paar dagen oud maar bereid om den kern te vormen voor uitgestrekte duinreeksen en heuvels. Hoe snel grijpt zoo 'n plantje om zich heen, het stoelt zich uit, maakt uitloopers, die weer spruiten geven, er komt een grasbundel, die den wind breekt en 't zand tot rust brengt, dat zich ophoopt, maar niet zoo SBC! of de grasplant kan zich er boven uit blijven werken, zoo ontstaat een heuveltje dat straks met behulp van andere grassen, van helm en zandhaver al hooger en hooger kan worden en aan dergelijke processen dankt Nederland zijn bestaan. Dat is benoorden den StuifdQk al heel prachtig te zien, zelfs In den regen. Maar niet alleen van groei getuigde onze wandeling, ook van vernielingen ondergang. Als het duin eenmaal groot is geworden kan zfln plantengroei worden gebroken en vernield en dan gaat de wind de heuvel uithollen en wegblazen. Er ligt midden op de Oerder vlakte een dubbeldutn, het Nleuwlands Reld (Ik weet niet of ik het goed spei;, dat is thans een speelbal van den wind en wordt met ondergang bedreigd. En de Oerder duinen en Ptakeduinen die we eindelijk kletsnat bereikten, (zij en wij) zijn een groote chaos van wordende en verwordende duinen. Ze zijn vroeger bewoond geweest, men spreekt van een dorp en op menige plaats vinden we er de planten, die behooren tot de omgeving van den mensch en zijn huis: distels en dokken, zurkels en klitten. Ook hebben geleerden er opgravingen gedaan en steenen aan den dag gebracht maar thans liggen die duinen woest en verlaten, alleen de robbenjager heeft een half vervallen hutje op het groene strand langs de zuidzijde. Waa neer de stormvloed de gemeene weide overstroomt, vindt het vee hier een tqevlucht en ook drinken, want in de valleien tusschen de hooge duinen zfln tamelijk diepe zoetwaterplassen. Sommige vallei) jes hebben een plantengroei, die herinnert aan het lustoord van Terschelling, andere beginnen pas en lllllllliiliiiiiiini Het was een heel gewone hotelkamer, vierkant, met een bed er in, een waschtafel en een kast, benevens een paar stoelen. Holmes, als naar gewoonte, bekeek alles nauwkeurig. Toen liep hij naar buiten en nam van buitenaf de kamer op. Eindelijk zag ik hem op den grond de maat van iets nemen. Hfj werkte" ten minste met z'n centimeter. Toen kwam hfj terug. Meneer Dickson" .. zei hQ, blijft nu in dit hotel, ondertusschen ga ik met den heer Watson naar de Prins van Wales". Als er wat bijzonders is, zal ik u wel telefoneeren". All right, meneer ("antwoordde het jonge mensch. ,'t Is een snert-zaakje," zei Holmes onder weg tot mij. Ik hoop, dat we vanavond nog naar Londen zullen terugkeeren". Maar die andere, die je er van verdenkt, is immers al verdwenen". Holmes lachte: Dat is het nu juist, Watson, wat ik niet geloof. Dat heeft hij gezegd, opdat hij bij mogelijke verdenking, overal wordt gezocht, behalve hier. Neen, Watson, tien tegen n, dat we hem van avond te pakken hebben, hém en het hor loge en de portefeuille." We kwamen aan het hotel de Prins van Wales" en Holmes vroeg het vreemdelingenboek, om er onze namen in te schrijven. A, ha," zei hij, slechts drie nieuwe gasten op den dag van heden"... en schreef onze namen in. Aan den bediende vroeg hQ, of er ook een dikke meneer was onder de nieuwe gasten. O, ja", antwoordde deze", Mr. Liberton, kamer no. 35...". De bediende bracht onze nu naar kamer. Toen de bediende weg was, zag ik Holmes al spoedig uit z'n kamer komen. HQ was zag ik hem de maat van iets nemen ... natuurlijk aan 't speuren. Ongeveer een minuut of wat later kwam hq weer bij mij en zei: De zaak is opgelost, beste Watson. Deze meneer Liberton van kamer no. 35, heet elgenlQk Qoldsmlth". Dat heerschap logeert hier dus onder een valschen naam". Maar weet ge zeker, dat hij de man in kwestie is ?" hebben niet anders 'dan een paar dulzendguldenkruidjes in het natte zand. Op een duin zijn de overblijfselen van een oerouden vlierboom, die heet Rltskemoei en daar is een legende aan vast van moord enstrandroof. Alles met elkaar is die Oostpunt van Ameland een van de meest romantische en onderhoudende landschappen, die ik ken. Ook zaten er kleine vogeltjes te schuilen tusschen de helm, voorloopers van den trek, want het laat zich begrflpn, dat deze duinen met hun zoete water en dichte begroeiing een geliefde aanvlieg vormen voor de kleine zangvogeltjes die in Augustus langs de zee westwaarts trekken. Toen we terug waad den langs den stulfdQk hing in den regennevel over het Oerd nog een nevel van honderden wulpen, want 't was op 't wad hoog water. Een paar uur daarna scheen de zon op Ameland, terwijl we met de motorboot naar Friesland voeren, we konden het heele eiland in al zfln kleuren overzien van West naar Oost en de plaatsen herkennen, die ons in zoo korten tijd zooveel te genieten hadden gegeven. Ideale excursieterrelnen. JAC. P. THIJSSE DEN HAAG VAN UIT EEN EENDEKKER Qeorge is de eenige adellfike vriend, dien ik heb. Onze vriendschap dateert nog uit onzen schooltijd. We zaten in n klas, in n bank. We beraamden samen kattekwaad, ondergingen samen straf, werden samen erultgegoold" en maakten samen en voor elkaar het huiswerk. Dergelijke, op hechte wijze gesloten vriendschapsbanden raken niet meer zoo gauw los, en ondanks het tikje hooghartigheid, dat ik bij 't vele goede van hem mee aanvaard heb, is hij altijd een trouw vriend gebleven voor zijn plebejlschen makker, schoon onze maatschappelijke wegen vér uiteenliepen. HQ is niet rflk, maar heeft juist geld genoeg om er een auto op na te houden, met een Dijpassenden chauffeurhuisknecht. Hij is ongetrouwd, maar de gewezen keukenmeid van wijlen zijn vader, die hem nog als kleine jongen heeft gekend, promoveerde hij tot juffrouw-hulshoudster en ze laat het haar jonker" aan niets ontbreken. De jonker hQ spreekt een beetje op de punt van zijn tong (sommigen durven dat geaffecteerd te noemen) woont echter in een bescheiden huis op bescheiden stand in een der buiten wijken van de stad. Hij voelt er niets voor, zegt hij, om een groot deel van zijn fortuin aan belastingen uit te geven. Ik had hem in een heelen tfld niet gesproken. Verleden jaar, even vór de groote benzlnenood had ik nog eens met hem geauto'od; na dien tijd hadden we elkaar niet meer ontmoet. Wel had ik hem hier of daar in de verte waargenomen. Altijd te voet wat ik aan ontstentenis van benzine toeschreef, of wel in de tram, schoon ik wist, dat hij dit zeer plebejische vervoermiddel verafschuwde. Edoch, nu er weer volop benzine is, zie ik mijn vriend nog te voet, en zelfs meer malen in de tram, waar hij, naar ik van kennissen van kenniswege vernam, er een sport vau maakt zijn zitplaats aan jonge n oude dames af te staan. Juist iets voor hem. Altijd en overal: de edelman. , Het raadsel zou zich echter spoedig op lossen. Daar ontmoette ik hem gisterenmiddag op weg naar Scheveningen, waar Ik juist een frissche neus gehaald had na een Ja prima uit de grootte en vorm van zijn voet". Hè?" Watson, je hebt mij toch in den grond vór de kamer van onzen vriend Dickson bezig gezien ? Welnu, te midden van alle voetsporen, zag ik er een, die bizonder mQn aandacht trok door den vreemden vorm. Ik nam daarvan de maat zoo nauwkeurig als de beste schoenmaker het zou doen. Nu was ik zoo vrij om eens een kijkje te nemen op de kamer van dien pseudo-Mr. Liberton. En daar zag ik een paar pantoffels, die bijna precies in het genoemde voetspoor passen. Bijna! Want pantoffels loopen altijd ... Dat is onze man..." iets meer uit, dan schoenen. Uit z'n papieren en adressen bleek mij, dat hQ niet Liberton is uit A, maar mr. Qoldsmith uit D. En verder, Watson, kijk eens !... En met 'n triomfantelijk lachje op z'n ge zicht, Het Holmes mij zien: een zwart, zijden koordje.. Aan dit koordje alleen", zei Holmes lachend kan Ik onzen vriend ophangen". En nu Watson, ik heb een fermen dorst kom, laat ons in de restauratie-zaal gaan en een whisky-soda drinken". In dit zaaltje namen wij plaats aan de leestafel; 'n kwartiertje daarna kwam een corpulent stevig mannetje binnen met een bolwangig gezicht, waarin kleine, grijze varkensoogjes dreven. HQ loerde eenlgszlns wantrouwend rond en nam toen plaats aan de leestafel. Dat is onze man" fluisterde Holmes. Hij verwijderde zich eenige oogenblikken en kwam toen terug met die uitdrukking van voldoening, die aantoonde, dat hij op 't rechte spoor was. Sherlok Holmes begon nu een luid ge sprek met mij over allerhande dingen en met de klaarblijkelijke bedoeling om onzen tafelgenoot in onze conversatie te trekken Maar dit gelukte niet. Toen keek hQ plotseling op z'n horloge en zei: Wel verduiveld, dat staat stil.. en zich tot het zwijgende mannetje rich tende: Och, meneer, kunt u mij ook den juisten tijd opgeven ?"... zwaren werkdag. Hij liep; onze ontmoeting was hartelijk, als altijd. Hoe is 't Oeorge?" vroeg ik niet in je auto ? Chauffeur ziek ?" Oh non, che ami, auto is afgeschaft". Afgeschaft?" herhaalde k hoogst verbaasd. Ook Russen of Oosenrfjkers in de brandkast?" Weer schudde hij ontkennend 't hoofd. Needat niet,gelukkig, maar een auto? Mercll /eel fatsoenlijker om te loopen tegenwoordig. Wil je wel geiooven, kerel, dat ik me schaam om in een auto te zitten. En ik, die nogwel een laag nummer had l Denk je, dat ik voor een O.W.'er wil worden aangezien? Wie zie je in auto's zitten tegenwoordig?" Smoelen meneer, behoorlijke gezichten zfln iet niet". George moest wél zeer verontwaardigd zijn, dat hij zich een dergelijke onparlemen taire uitdrukking Het ontvallen. Ze doen dwaas- en laagheden om een auto te hebben of er in te kunnen zitten". En heb je je wagen goed verkocht?" George lachte, een lach die 't midden hield tusschen verwachting en spot. Ja; ik zat een week of wat geleden in den trein en in de Ie klas stapte iemand in, die bleek grootlandelaar in vleesch te zijn, dik, rood, x>lrond gezicht, hangbuik, zwaar beringde, vette mollige handen. Hij vertelt ons mede reizigers ongevraagd van zijn handel; onder meer dat hij verleden jaar in Rotterdam een partij vet had gekocht voor ? 3000.?, waarop hij ? 12000.?had gewonnen. Daar wou hQ nou een auto voor koopen. Zoo leuk weg, zei ik: U kunt de mQne wel krijgen voor die prijs". HQ hapt in zoover dadelijk toe, dat hQ vraagt in goeden staat?" Ik antwoord Laat u hem keuren door een deskundige. Hij schrijft mQn adres op. Volgende dag komt er een autohandelaar met monteur die mQn Mercedes van top tot teen nakijkt. Pracht karretje" zegt de monteur. Wat vraagt U er voor?" Ik heb /12000.?gezegd". Dat kan best, ? 10000. voor de kar en ? 2000?voor 't lage nummer". Dat is voor zoo'n vent ook wat waard", spot de handelaar. HQ kent z'n luidjes. Twee dagen later kwam de vetkooper zelf. Of hij er eerst eens met me in rijden mocht. Ik liet hem met mQn chauffeur in alle mogelijke tempi rond Den Haag toeren ging zelf natuurlijk niet mee. De man kwam verrukt terug, telde de ? 12000.?voor me uit, vroeg me of hij den chauffeur niet van me over kan nemen, maar Bart wilde niet. Of hQ hem dan met den wagen naar Rotterdam mocht brengen. Ik zag dat Bart er niet veel zin in had, maar knikte hem even toe en zei dat 't mocht. Drie uur later kwam Bart terug met f25 fooi In zijn zak. Hij wou nog wel eens zoo'n tochtje maken, zei hQ. En nu heb j (J je f 12.000 netjes belegd, vroeg ik. George lachte fijntjes. Ik heb er Koninklijke voor gekocht, die stonden toen nog 628 pCt." En toch scheld je op de luidjes, die jou een zoet winst je laten maken." George haalde zijn schouders op. Gesjacherd heb ik er niet voor. De man hapte dadelijk toe, en ik wist dat m'n wagen 't nog waard was. Toch heb ik gezworen nooit meer een auto te nemen, evenmin als ik vroeger ooit in een tram zat of liep. Noblesse oblige. Men is wat aan zQn stand verplicht, en het is nu waarlQk veel chiquer om te loopen of zijn zitplaats af te staan in een tram, en zoo doende de mede passagiers nog een beetje op te voeden tot ware courtoisie." Hij was met me stadwaarts geloopen en nam me mee naar de Place Royale, de kleine sociëteit voor heeren van adel op de hoek De aangesprokene haalde z'n horloge, dat nu aan een gouden ketting verbonden was, uit z'n zak en zei den tijd. Ik zag de oogen van Holmes flikkeren. Het was het", fluisterde Holmes mij toe. Dickson heeft gelijk, nooit zag ik zoo'n groote dikke knol met zulke grillig ge vormde wQzers. Kom, we zullen nu maar spoedig een einde aan de zaak maken. Wel, meneer Goldsmlth" zei Holmes plotseling" zou Ik u eens onder vier oo B en kunnen spreken?" De aangesprokene verbleekte en keek Holmes met groote, verschrikte oogen aan. HQ beefde en vroeg met trillende stem: Mij?" Ja, u, meneer Goldsmith... of Liberton!" (n hemelsnaam.. niet zoo luid.. meneer.. niet zoo luid. Men zou u kunnen hooren.. ja, ja.. ik ben tot uw dienst.. gaat u maar even mee naar mijn kamer.. Het mannetje stond op en Holmes volgde hem naar z'n kamer. Na een kwartiertje kwam Sherlock Holmes terug met het horloge en de groene portefeuille waarin een kleine vijfhon derd gulden aan bankpapier. Kom," zelde hQ vroolQk, de vogel is geknipt. En wat ons betreft, wij gaan nu even onzen vriend Dickson gelukkig maken en dan zoo gauw mogelijk huiswaarts." Dickson bedankte ons met tranen in de oogen en wilde zijn dankbaarheid mate rieel betuigen. Maar Holmes wilde van geen geldelijke belooning weten. Daarvoor vond hQ het vraagstukje te eenvoudig. BQ het weggaan, zelde hQ tot Dickson: Men verwacht u morgenvroeg om tien uur op het hoofdbureau van politie, daar kunt ge dan verder met dien goeden, dik ken" meneer afrekenen. En ten slotte, jongmensch wees In het vervolg wat voor zichtiger." In den trein vertelde Sherlock Holmes mij, dat hQ den hotelhouder van den Prins van Wales" de politie had laten roepen, die natuurlijk erg verbaasd was, daar het horloge en de groene portefeuille te vinden. De pseudo-Llberton had natuurlijk deze diefstal ontkend maar hQ kon moeilijk verklaren, waarom hij onder een valschen naam in het hotel logeerde. HQ weigerde daarop antwoord te geven. Door al het bewijsmateriaal, door Holmes bijeengebracht, was de politie al spoedig overtuigd en rekende den betrokkene in. Ge zult zien, eindigde Holmes, er zit hier mér achter. Die Liberton... enfin, we zullen wel zien... En er zat mér achter! Maar de zaak kreeg een heel ander verloop, dan Holmes vermoed had. Reeds den volgenden morgen om elf uur kwam een telegram van den politle-commlssarls te Z. met verzoek of Holmes zoo spoedig mogelijk te Z. wilde komen. Er ging echter eerst om n uur een trein. Om twaalf uur echter bracht de post een brief uit Z. A, ha" afzender Dickson mompelde van de Plaats. Daar zou tenminste nooit een OW'er kunnen binnen dringen. Klaessens," riep hQ den ouden bediende toe: Twee met een druppeltje, heln!" En we zegen neer in de diepe leeren club fauteuils. Buiten, over de Plaats raasden de Haagsche O.W'ers In hun auto's. VLIEQENIER BILJARTSPORT ENGELSCH BILJARTEN Toen de ParQsche professeur de billard laudius Berger in 1860 den Atiantischen Oceaan overstak om het Fransche carambolespel op biljarts zonder zakken in Amerika te demonstreeren, vond hij daar een zoo gunstig onthaal dat reeds eenige jaren later in verschillende staten dit spel de oude vlerbal partQ" grootendeels verdrongen had. In Engeland ging dit niet zoo vlot. Beter gezegd: het ging heelemaal niet. Het geloof In eigen voortreffelijkheid, gepaard aan zekere nationalistisch conservatieve eigen schappen die de Engelsche natie in niet geringe mate kenmerken, zijn oorzaak dat het biljartspel in Engeland een geheel aparte, en in den loop der eeuwen slechts weinig gewijzigde sport is gebleven. Dat in de Engelsche koloniën, en in de niet-Europeesche landen welke In handels gemeenschap met Engeland staan, dit spel de overheerschende vorm Is, lijkt tamelijk vanzelfsprekend en wordt bovendien treffend bewezen door de ondervinding van den Franschen professeur Pierre Carme. Deze maakte (omstreeks 1870) een tournee waarbij hQ de volgende landen aandeed: Amerika, Cuba, Mexico, Brazilië, Chili, Peru, Australië, China, Japan, Voor-en Achter-Indië, NieuwZeeland en Zuid-Afrika. In China, Voor-en Achter-Indië, Australië en Zuid-Afrika trof hQ echter geen andere dan Engelsche zakkenbiljarts aan. Eenzelfde ervaring deed een tiental jaren later de F ransche professeur Rudolf op. Toch bestond er in Engeland wel eenige belangstelling voor het Fransche carambolespel zooals o. a. blijkt uit het feit, dat een in 1834 te ParQs uitgegeven boek van Mingaud reeds in 1835 in een Engelsche vertaling The Noble Game of Bllliards te Londen verscheen. Tot meer dan theore tische belangstelling is het echter nooit ge komen. * . * De Engelsche partij wordt gespeeld op biljarts van 3.66 X l 83 Meter met zes zakken van 90 millimeter en drie ballen van 52 tot 58 milimeter doorsnede. Een carambole telt 2 punten. Ook telt het 2 punten als men de eigen bal via die van den tegenstander, of diens bal in den zak speelt. De stootbal over den rooden, of deze laatste bal zelf in den zak, telt 3 punten. Niet-treffen wordt met l, verloopen daarbij met 3 punten bestraft. Het maximum aantal H. BERSSENBRUGGE, PORTRETFOTOORAAF ZEESTRAAT 65, nut Pnonn Hutu, OEN HAAG. - Tel. 1538. punten in n stoot te maken is 10. Het stoppen van den rooden bal (spot-stroke) is bQ professional-wedstrijden verboden krach tens besluit van de in 1885 opgerichte Billiard-Assocation. Tot welk een behendig heid in dezen stootvorm enkele profs het gebracht hadden kan blijken uit een serie van 1848 punten, bestaande uit 616 spotstrokes (3 maal 616) door Peall in November 1890 te Londen gemaakt. Ook de hoekserie" is in het Engelsche spel eveneens verboden. Terecht. Want was de spotstroke reeds een veel te eenvormige en daardoor weinig aantrekkelQke stoot vorm de hoekserie is van een zoo onzegbaar saaie constellatie, onmetelijke langdradigheid en eindeloos grauwe verveling dat men zich afvraagt hoe iemand ter werejd er meer dan vijf minuten naar kijken kan, Iaat staan vijf weken achtereen zelf spelen. En toch is dat gebeurd! Op 3 Juni 1907 begon in Burroughes en Watts' billard-salon, Sohosquare 19 te Londen een match tusschen T. Reece en Chapman over 500000 punten (de laatste kreeg 50000 punten vór). Na drie uren spelen was de stand: R. 865, Ch. 875. Toen kreeg R. de ballen in hoekpositie en maakte hij de partij uit met een serie van 499135. Hij speelde gedurende vijf weken 4K uur per dag en bovendien nog drie avonden gemiddeld 4 uur. Van 1885 tot 1899 was Roberts junior onafgebroken kampioen van Engeland. Deze Roberts had een fortuin bQ elkaar gespeeld. Een tournee door Australië welke een rond jaar duurde (1876) had 7000 pond opgeleverd. De Maharadja van Dzaipoer, Ram Singh, voor wien hQ in 1877 speelde, had hem tot hofblljarter benoemd, 1000 rupeien en kostbare geschenken benevens een jaargeld van 500 pond geoffreerd. Ook van andere Indische vorsten had hQ klinkende bewQzen van waardeering ondervonden, terwijl hQ bovendien geregeld voor de koning van Engeland en de aristocratie optrad. Nog in 1899 wint hQ van Charles Dawson een match van 180CO punten en daarmtde 2254 pond. B. iiiiimiiiiiifiiimiiiiiiiii Utrechtscho Schlotschuilonveor AMSTERDAM, SIMGEL 273 - TEL, IMTERC. 5181 M. Dagolijkscho Motordionst tusscben Amsterdam - Utrecht - Zeist - Do Bilt - Huls tor Holde Bosoh on Duin - Rljsonburg - Drieborgen - Doorn enz. Minimin iiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii Holmes allo. Watson, deze brief zal ons ongetwijfeld de zaak wel verder ophelderen". Holmes las den brief en nooit heb ik hem zoo nerveus zien worden. Maar, zeg riep hQ uit dat is me een geschiedenis l Wat son, Watson, wat ben ik een ezel geweest. Weet je wat we gedaan hebben ? Hier lees zelf maar! En ik las: Geachte heer Sherlock Holmes, Dit schrijven dient om u nogmaals mQn weigemeenden dank voor uw interventie te betuigen. GIJ hebt mij inderdaad een veel grooter dienst bewezen, dan ge zelf zult vermoeden. GQ zQt nl. zoo vriendelijk ge weest om den heer Goldsmith ten mijnen behoeve te berooven van zQn horloge en goed gevulde portefeuille. Zoo min als Gold smlth Liberton heet zoo min heet de ondergeteekende Dickson. Ik zal echter zoo vrij zijn om mQn eigenlijke naam te ver zwijgen, evenals mQn tegenwoordige ver blijfplaats. Wel kan ik u mededeelen, dat ik hedenmorgen om tien uur niet naar het politie-bureau gegaan ben ik vond het veiliger mij naar meer onbekende oorden te begeven. Die goede meneer Goldsmith was een onnoozel dorpsmannetje. Ik reisde, zooals u weet met hem van Gr. naar Z. In Gr. ontmoette ik den werkelQken jon gen Dickson, met wien ik mij een uurtje zeer animeerend onderhield en die naar H. vertrok. Dat bracht mij op het denkbeeld om mQ voor hem uit te geven. In den trein wist ik Goldsmith aan het praten te krijgen. Ik merkte al spoedig, dat hQ in het bezit was van een begeerenswaardige portefeuille vol banknoten, die ik best gebruiken kon. Ook liet hl] mQ een paar malen zijn horloge zien. HQ vertelde mij zoo lachend en knipoogend, dat hQ naar Z. ging voor een lief desavontuurtje, en zoo slim was om zich daar Liberton te noemen. Als het uitkwam dan zou hQ er erge huiselijke onaangenaam heden door ondervinden. Welnu, meneer Holmes, toen dacht ik aan u. Ik heb tijden geleden, met mQn vrienden, waarvan er een door uw toedoen een paar jaar gratis logies van den Staat geniet.. eens een weddenschap aangegaan, dat ik u eens voor mQ zou laten stelen. Welnu, die prachtige gelegenheid deed zich nu voor. Bekend met uwe methode in zake het opsporen van misdadigers, wist ik een van 's mans schoenen te bemachtigen hetwelk mogelQk was, omdat hQ twee paar schoenen bQ zich had. En met deze schoen maakte ik in den grond vór mijn kamer eenige voetsporen, die gij natuurlijk met uw bekende opmerkingsgave al spoedig ontdekt hebt. Toen ik u bezig zag, daarvan met uw centimeter een nauwkeurige maat te nemen kon ik inwendig het lachen niet laten. Ik had den grooten Sherlock Holmes te pakken. Alles liep mij mee in deze kwestie, vooral de angst van Liberton, die liever horloge en portefeuille verloor, dan dat zQn liefdesavontuurtje bekend werd In naam van de portefeuille, waarvan de inhoud mQ meeviel ('t is een goede vijf honderd gulden) tracht dien goeden, dikken" heer te redden van mogeIQke opspraak. Om u dit te vergemakkelijken heb ik het horloge hier achtergelaten het bleek bQ nadere beschouwing een waardelooze knol te zQn. Het geld zult u hem zeker wel uit eigen middelen willen restltueeren. U verdient aan ons voldoende om ook door ons eens een schadepostje te heb ben. En bovendien, meneer Scherlock Hol mes verwacht ik bQ een man van uw capiciteiten genoeg zin voor humor om dit ge val van den komlschen kant te bekQken. U zult moeten erkennen, dat het een heele toer was, om u te brengen tot diefstal en vrQheidsberooving en het is zoowel in het belang van Liberton, als van mQ, maar zeker ook van u om deze zaak zoo ge heim mogelijk te houden. Ook in deze ben ik van uw hulp verzekerd. Nogmaals mQn hartelQken dank voor al uwe zeer gewaardeerde bemoeiingen. Hoogachtend, (niet) Dickson J r. Wat zeg je me daarvan, Watson"?.. zei Holmes toen ik dit epistel gelezen had. Ja, wat moet ik zeggen"? antwoordde ik, want ik wilde hem niet kwetsen. Toch kon ik een kleine glimlach niet bedwingen. Wei, dat we ezels zijn geweest, drie dub bele ezels en dat die Dlkson 'n schurk is om je hoed voor af te nemen.. En de vent heeft gelijk, Watson, deze zaak moet geheim blQven. Niet wat mQ betreft ze mogen wel eens 'n keer om mQ lachen, maar om dien armen Goldsmith, die we natuurlijk in de beroerdste positie hebben gebracht. Enfin, 'n beetje straf mag hQ ook wel hebben voor z'n slippertje.. en verder Wat son, zullen we maar doen wat pseudo Dick son aanraadt, n.l. de zaak van den komischen kant bekijken"... Ik behoef zeker niet te zeggen, dat Holmes nog dienzelfden dag naar Z ging. De pseudoDickson had niet alleen het horloge achter gelaten, maar ook de leege portefeuille. De heele zaak werd zoo delicaat mogelQk be handeld en Goldsmith ondervond er geen andere last door, dan een gevangenschap van enkele uren. ?Wat kan ik een gevaarlQk man zflnl" zeide Holmes vaak wanneer de een of andere boef mQ te slim af is, maar 't was een goed lesje alleen wat duur". Ik kon natuurlijk In die dagen deze his torie niet publiceeren. Holmes was toen aan 't begin van zijn loopbaan. Thans echter, nu hQ door zQn schitterende loopbaan een onaantastbare reputatie geniet thans zie ik er geen bezwaar in om ook deze ge schiedenis wereldkundig te maken. Het zQ nog vermeld, dat Holmes eenige jaren later in zijn meest briljante onthulling van de meest afschuwelijke misdaad ge pleegd op Mr. John Brlnt aan onzen pseudoDickson een revanche gaf, waarover hQ jaren kan nadenken. Dat is n.l. de historie der zeven geheim zinnige hazelnoten, welke over eenigen t|d allicht zal worden gepubliceerd. .

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl