Historisch Archief 1877-1940
23 Aug. '19. No. 2200
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
J. A. HOETING
Ho f juwelier
KOMIMGSPLEIM 11-13
Juwoolon, Paarlen,
Goud- on Zilverwork
m iiiiiiiiiniii luim i i ' ' ""'"
Noordzee en Waddenzee elkander nier en
waren de Oerder duinen daar een afzonderlijk
eiland. Ook nu wees aanspoelsel de plek,
tot waar in den Junistorm het Wad was
opgestuwd. Maar de Noordzee bereikt den
Stulfdjk zelden, want van dien kant hebben
zich nieuwe dulntjes gevorm% Bijzonder
treffend Is het, hoe hier de natuur het
menschenwerk bedekt heeft met den mantel
der liefde. Wel Is het kunstwerk nog te
herkennen als een mfllenlange richel, maar
de dulnplanten hebben er bezit van genomen.
De dijk is gansch begroeid met duindoorn
en helm met geel walstroo, woudklaver en
stalkruid en zelfs met de prachtige
strandwinde Convolvus soldanella, die op den
vasten wal in 't Hollandsch duin op groote
uitgestrektbeden ontbreekt.
Aan de Noordzijde van den Stulfdijk is
nieuwe duinvorming in vollen gang; de
wind brengt het zand aan van het breede
strand en de planten houden het vast. De
vochtige zomer is bijzonder gunstig voor
het ontkiemen van de zaden van het
biestarwegras, hier de voornaamste duinvormen.
Ze stonden op het vlakke strand, kleine
grasjes, een paar dagen oud maar bereid
om den kern te vormen voor uitgestrekte
duinreeksen en heuvels. Hoe snel grijpt
zoo 'n plantje om zich heen, het stoelt zich
uit, maakt uitloopers, die weer spruiten
geven, er komt een grasbundel, die den wind
breekt en 't zand tot rust brengt, dat zich
ophoopt, maar niet zoo SBC! of de grasplant
kan zich er boven uit blijven werken, zoo
ontstaat een heuveltje dat straks met behulp
van andere grassen, van helm en zandhaver
al hooger en hooger kan worden en aan
dergelijke processen dankt Nederland zijn
bestaan. Dat is benoorden den StuifdQk al
heel prachtig te zien, zelfs In den regen.
Maar niet alleen van groei getuigde onze
wandeling, ook van vernielingen ondergang.
Als het duin eenmaal groot is geworden
kan zfln plantengroei worden gebroken en
vernield en dan gaat de wind de heuvel
uithollen en wegblazen. Er ligt midden op
de Oerder vlakte een dubbeldutn, het
Nleuwlands Reld (Ik weet niet of ik het goed spei;,
dat is thans een speelbal van den wind en
wordt met ondergang bedreigd. En de Oerder
duinen en Ptakeduinen die we eindelijk
kletsnat bereikten, (zij en wij) zijn een groote
chaos van wordende en verwordende duinen.
Ze zijn vroeger bewoond geweest, men
spreekt van een dorp en op menige plaats
vinden we er de planten, die behooren tot
de omgeving van den mensch en zijn huis:
distels en dokken, zurkels en klitten. Ook
hebben geleerden er opgravingen gedaan
en steenen aan den dag gebracht maar thans
liggen die duinen woest en verlaten, alleen
de robbenjager heeft een half vervallen hutje
op het groene strand langs de zuidzijde. Waa
neer de stormvloed de gemeene weide
overstroomt, vindt het vee hier een tqevlucht
en ook drinken, want in de valleien tusschen
de hooge duinen zfln tamelijk diepe
zoetwaterplassen. Sommige vallei) jes hebben een
plantengroei, die herinnert aan het lustoord
van Terschelling, andere beginnen pas en
lllllllliiliiiiiiini
Het was een heel gewone hotelkamer,
vierkant, met een bed er in, een waschtafel
en een kast, benevens een paar stoelen.
Holmes, als naar gewoonte, bekeek alles
nauwkeurig. Toen liep hij naar buiten en
nam van buitenaf de kamer op. Eindelijk
zag ik hem op den grond de maat van iets
nemen. Hfj werkte" ten minste met z'n
centimeter. Toen kwam hfj terug.
Meneer Dickson" .. zei hQ, blijft nu in
dit hotel, ondertusschen ga ik met den heer
Watson naar de Prins van Wales". Als er
wat bijzonders is, zal ik u wel telefoneeren".
All right, meneer ("antwoordde het jonge
mensch.
,'t Is een snert-zaakje," zei Holmes onder
weg tot mij. Ik hoop, dat we vanavond
nog naar Londen zullen terugkeeren".
Maar die andere, die je er van verdenkt,
is immers al verdwenen".
Holmes lachte: Dat is het nu juist,
Watson, wat ik niet geloof. Dat heeft hij
gezegd, opdat hij bij mogelijke verdenking,
overal wordt gezocht, behalve hier. Neen,
Watson, tien tegen n, dat we hem van
avond te pakken hebben, hém en het hor
loge en de portefeuille."
We kwamen aan het hotel de Prins van
Wales" en Holmes vroeg het
vreemdelingenboek, om er onze namen in te schrijven.
A, ha," zei hij, slechts drie nieuwe gasten
op den dag van heden"... en schreef onze
namen in. Aan den bediende vroeg hQ, of
er ook een dikke meneer was onder de
nieuwe gasten.
O, ja", antwoordde deze", Mr. Liberton,
kamer no. 35...".
De bediende bracht onze nu naar kamer.
Toen de bediende weg was, zag ik Holmes
al spoedig uit z'n kamer komen. HQ was
zag ik hem de maat van iets nemen ...
natuurlijk aan 't speuren. Ongeveer een
minuut of wat later kwam hq weer bij mij
en zei: De zaak is opgelost, beste Watson.
Deze meneer Liberton van kamer no. 35,
heet elgenlQk Qoldsmlth". Dat heerschap
logeert hier dus onder een valschen naam".
Maar weet ge zeker, dat hij de man in
kwestie is ?"
hebben niet anders 'dan een paar
dulzendguldenkruidjes in het natte zand. Op een
duin zijn de overblijfselen van een oerouden
vlierboom, die heet Rltskemoei en daar is
een legende aan vast van moord
enstrandroof. Alles met elkaar is die Oostpunt van
Ameland een van de meest romantische en
onderhoudende landschappen, die ik ken.
Ook zaten er kleine vogeltjes te schuilen
tusschen de helm, voorloopers van den trek,
want het laat zich begrflpn, dat deze duinen
met hun zoete water en dichte begroeiing
een geliefde aanvlieg vormen voor de kleine
zangvogeltjes die in Augustus langs de zee
westwaarts trekken. Toen we terug waad
den langs den stulfdQk hing in den
regennevel over het Oerd nog een nevel van
honderden wulpen, want 't was op 't wad
hoog water.
Een paar uur daarna scheen de zon op
Ameland, terwijl we met de motorboot naar
Friesland voeren, we konden het heele eiland
in al zfln kleuren overzien van West naar
Oost en de plaatsen herkennen, die ons in
zoo korten tijd zooveel te genieten hadden
gegeven. Ideale excursieterrelnen.
JAC. P. THIJSSE
DEN HAAG VAN UIT
EEN EENDEKKER
Qeorge is de eenige adellfike vriend, dien
ik heb. Onze vriendschap dateert nog uit
onzen schooltijd. We zaten in n klas, in n
bank. We beraamden samen kattekwaad,
ondergingen samen straf, werden samen
erultgegoold" en maakten samen en voor
elkaar het huiswerk. Dergelijke, op hechte
wijze gesloten vriendschapsbanden raken
niet meer zoo gauw los, en ondanks het
tikje hooghartigheid, dat ik bij 't vele goede
van hem mee aanvaard heb, is hij altijd een
trouw vriend gebleven voor zijn plebejlschen
makker, schoon onze maatschappelijke wegen
vér uiteenliepen. HQ is niet rflk, maar heeft
juist geld genoeg om er een auto op na te
houden, met een Dijpassenden
chauffeurhuisknecht. Hij is ongetrouwd, maar de
gewezen keukenmeid van wijlen zijn vader,
die hem nog als kleine jongen heeft gekend,
promoveerde hij tot juffrouw-hulshoudster
en ze laat het haar jonker" aan niets
ontbreken. De jonker hQ spreekt een
beetje op de punt van zijn tong
(sommigen durven dat geaffecteerd te
noemen) woont echter in een bescheiden
huis op bescheiden stand in een der buiten
wijken van de stad. Hij voelt er niets voor,
zegt hij, om een groot deel van zijn fortuin
aan belastingen uit te geven. Ik had hem
in een heelen tfld niet gesproken. Verleden
jaar, even vór de groote benzlnenood had
ik nog eens met hem geauto'od; na dien
tijd hadden we elkaar niet meer ontmoet.
Wel had ik hem hier of daar in de verte
waargenomen. Altijd te voet wat ik aan
ontstentenis van benzine toeschreef, of wel
in de tram, schoon ik wist, dat hij dit zeer
plebejische vervoermiddel verafschuwde.
Edoch, nu er weer volop benzine is, zie
ik mijn vriend nog te voet, en zelfs meer
malen in de tram, waar hij, naar ik van
kennissen van kenniswege vernam, er een
sport vau maakt zijn zitplaats aan jonge n
oude dames af te staan. Juist iets voor hem.
Altijd en overal: de edelman. ,
Het raadsel zou zich echter spoedig op
lossen.
Daar ontmoette ik hem gisterenmiddag
op weg naar Scheveningen, waar Ik juist
een frissche neus gehaald had na een
Ja prima uit de grootte en vorm van
zijn voet".
Hè?"
Watson, je hebt mij toch in den grond
vór de kamer van onzen vriend Dickson
bezig gezien ? Welnu, te midden van alle
voetsporen, zag ik er een, die bizonder mQn
aandacht trok door den vreemden vorm.
Ik nam daarvan de maat zoo nauwkeurig
als de beste schoenmaker het zou doen. Nu
was ik zoo vrij om eens een kijkje te nemen
op de kamer van dien pseudo-Mr. Liberton.
En daar zag ik een paar pantoffels, die
bijna precies in het genoemde voetspoor
passen. Bijna! Want pantoffels loopen altijd
... Dat is onze man..."
iets meer uit, dan schoenen. Uit z'n papieren
en adressen bleek mij, dat hQ niet Liberton
is uit A, maar mr. Qoldsmith uit D. En
verder, Watson, kijk eens !...
En met 'n triomfantelijk lachje op z'n ge
zicht, Het Holmes mij zien: een zwart, zijden
koordje.. Aan dit koordje alleen",
zei Holmes lachend kan Ik onzen vriend
ophangen".
En nu Watson, ik heb een fermen dorst
kom, laat ons in de restauratie-zaal gaan
en een whisky-soda drinken".
In dit zaaltje namen wij plaats aan de
leestafel; 'n kwartiertje daarna kwam een
corpulent stevig mannetje binnen met een
bolwangig gezicht, waarin kleine, grijze
varkensoogjes dreven. HQ loerde eenlgszlns
wantrouwend rond en nam toen plaats
aan de leestafel.
Dat is onze man" fluisterde Holmes.
Hij verwijderde zich eenige oogenblikken
en kwam toen terug met die uitdrukking
van voldoening, die aantoonde, dat hij op
't rechte spoor was.
Sherlok Holmes begon nu een luid ge
sprek met mij over allerhande dingen en
met de klaarblijkelijke bedoeling om onzen
tafelgenoot in onze conversatie te trekken
Maar dit gelukte niet.
Toen keek hQ plotseling op z'n horloge
en zei: Wel verduiveld, dat staat stil..
en zich tot het zwijgende mannetje rich
tende:
Och, meneer, kunt u mij ook den juisten
tijd opgeven ?"...
zwaren werkdag. Hij liep; onze ontmoeting
was hartelijk, als altijd.
Hoe is 't Oeorge?" vroeg ik niet in je
auto ? Chauffeur ziek ?" Oh non, che ami,
auto is afgeschaft". Afgeschaft?" herhaalde
k hoogst verbaasd. Ook Russen of
Oosenrfjkers in de brandkast?"
Weer schudde hij ontkennend 't hoofd.
Needat niet,gelukkig, maar een auto? Mercll
/eel fatsoenlijker om te loopen tegenwoordig.
Wil je wel geiooven, kerel, dat ik me schaam
om in een auto te zitten. En ik, die nogwel
een laag nummer had l Denk je, dat ik voor
een O.W.'er wil worden aangezien? Wie
zie je in auto's zitten tegenwoordig?"
Smoelen meneer, behoorlijke gezichten zfln
iet niet".
George moest wél zeer verontwaardigd
zijn, dat hij zich een dergelijke onparlemen
taire uitdrukking Het ontvallen.
Ze doen dwaas- en laagheden om een
auto te hebben of er in te kunnen zitten".
En heb je je wagen goed verkocht?"
George lachte, een lach die 't midden hield
tusschen verwachting en spot. Ja; ik zat
een week of wat geleden in den trein en in
de Ie klas stapte iemand in, die bleek
grootlandelaar in vleesch te zijn, dik, rood,
x>lrond gezicht, hangbuik, zwaar beringde,
vette mollige handen. Hij vertelt ons mede
reizigers ongevraagd van zijn handel; onder
meer dat hij verleden jaar in Rotterdam
een partij vet had gekocht voor ? 3000.?,
waarop hij ? 12000.?had gewonnen. Daar
wou hQ nou een auto voor koopen. Zoo
leuk weg, zei ik: U kunt de mQne wel
krijgen voor die prijs". HQ hapt in zoover
dadelijk toe, dat hQ vraagt in goeden
staat?" Ik antwoord Laat u hem keuren
door een deskundige. Hij schrijft mQn adres
op. Volgende dag komt er een autohandelaar
met monteur die mQn Mercedes van top tot
teen nakijkt. Pracht karretje" zegt de
monteur. Wat vraagt U er voor?" Ik heb
/12000.?gezegd". Dat kan best, ? 10000.
voor de kar en ? 2000?voor 't lage
nummer". Dat is voor zoo'n vent ook wat
waard", spot de handelaar. HQ kent z'n
luidjes. Twee dagen later kwam de vetkooper
zelf. Of hij er eerst eens met me in rijden
mocht. Ik liet hem met mQn chauffeur in
alle mogelijke tempi rond Den Haag toeren
ging zelf natuurlijk niet mee. De man kwam
verrukt terug, telde de ? 12000.?voor me
uit, vroeg me of hij den chauffeur niet van
me over kan nemen, maar Bart wilde niet.
Of hQ hem dan met den wagen naar Rotterdam
mocht brengen. Ik zag dat Bart er niet veel
zin in had, maar knikte hem even toe en
zei dat 't mocht.
Drie uur later kwam Bart terug met f25
fooi In zijn zak. Hij wou nog wel eens
zoo'n tochtje maken, zei hQ.
En nu heb j (J je f 12.000 netjes belegd,
vroeg ik.
George lachte fijntjes. Ik heb er Koninklijke
voor gekocht, die stonden toen nog 628 pCt."
En toch scheld je op de luidjes, die jou
een zoet winst je laten maken." George haalde
zijn schouders op. Gesjacherd heb ik er
niet voor. De man hapte dadelijk toe, en ik
wist dat m'n wagen 't nog waard was. Toch
heb ik gezworen nooit meer een auto te
nemen, evenmin als ik vroeger ooit in een
tram zat of liep. Noblesse oblige. Men is
wat aan zQn stand verplicht, en het is nu
waarlQk veel chiquer om te loopen of zijn
zitplaats af te staan in een tram, en zoo
doende de mede passagiers nog een beetje
op te voeden tot ware courtoisie." Hij was
met me stadwaarts geloopen en nam me
mee naar de Place Royale, de kleine
sociëteit voor heeren van adel op de hoek
De aangesprokene haalde z'n horloge, dat
nu aan een gouden ketting verbonden was,
uit z'n zak en zei den tijd.
Ik zag de oogen van Holmes flikkeren.
Het was het", fluisterde Holmes mij toe.
Dickson heeft gelijk, nooit zag ik zoo'n
groote dikke knol met zulke grillig ge
vormde wQzers. Kom, we zullen nu maar
spoedig een einde aan de zaak maken.
Wel, meneer Goldsmlth" zei Holmes
plotseling" zou Ik u eens onder vier
oo B en kunnen spreken?"
De aangesprokene verbleekte en keek
Holmes met groote, verschrikte oogen aan.
HQ beefde en vroeg met trillende stem:
Mij?"
Ja, u, meneer Goldsmith... of Liberton!"
(n hemelsnaam.. niet zoo luid.. meneer..
niet zoo luid. Men zou u kunnen hooren..
ja, ja.. ik ben tot uw dienst.. gaat u maar
even mee naar mijn kamer..
Het mannetje stond op en Holmes volgde
hem naar z'n kamer.
Na een kwartiertje kwam Sherlock Holmes
terug met het horloge en de groene
portefeuille waarin een kleine vijfhon
derd gulden aan bankpapier.
Kom," zelde hQ vroolQk, de vogel is
geknipt. En wat ons betreft, wij gaan nu
even onzen vriend Dickson gelukkig maken
en dan zoo gauw mogelijk huiswaarts."
Dickson bedankte ons met tranen in de
oogen en wilde zijn dankbaarheid mate
rieel betuigen. Maar Holmes wilde van geen
geldelijke belooning weten. Daarvoor
vond hQ het vraagstukje te eenvoudig. BQ
het weggaan, zelde hQ tot Dickson:
Men verwacht u morgenvroeg om tien
uur op het hoofdbureau van politie, daar
kunt ge dan verder met dien goeden, dik
ken" meneer afrekenen. En ten slotte,
jongmensch wees In het vervolg wat voor
zichtiger."
In den trein vertelde Sherlock Holmes mij,
dat hQ den hotelhouder van den Prins van
Wales" de politie had laten roepen, die
natuurlijk erg verbaasd was, daar het horloge
en de groene portefeuille te vinden. De
pseudo-Llberton had natuurlijk deze diefstal
ontkend maar hQ kon moeilijk verklaren,
waarom hij onder een valschen naam in
het hotel logeerde.
HQ weigerde daarop antwoord te geven.
Door al het bewijsmateriaal, door Holmes
bijeengebracht, was de politie al spoedig
overtuigd en rekende den betrokkene in.
Ge zult zien, eindigde Holmes, er zit hier
mér achter. Die Liberton... enfin, we zullen
wel zien...
En er zat mér achter! Maar de zaak
kreeg een heel ander verloop, dan Holmes
vermoed had.
Reeds den volgenden morgen om elf uur
kwam een telegram van den
politle-commlssarls te Z. met verzoek of Holmes zoo
spoedig mogelijk te Z. wilde komen. Er ging
echter eerst om n uur een trein. Om twaalf
uur echter bracht de post een brief uit Z.
A, ha" afzender Dickson mompelde
van de Plaats. Daar zou tenminste nooit
een OW'er kunnen binnen dringen.
Klaessens," riep hQ den ouden bediende
toe: Twee met een druppeltje, heln!" En
we zegen neer in de diepe leeren club
fauteuils.
Buiten, over de Plaats raasden de Haagsche
O.W'ers In hun auto's.
VLIEQENIER
BILJARTSPORT
ENGELSCH BILJARTEN
Toen de ParQsche professeur de billard
laudius Berger in 1860 den Atiantischen
Oceaan overstak om het Fransche
carambolespel op biljarts zonder zakken in Amerika
te demonstreeren, vond hij daar een zoo
gunstig onthaal dat reeds eenige jaren later
in verschillende staten dit spel de oude
vlerbal partQ" grootendeels verdrongen had.
In Engeland ging dit niet zoo vlot. Beter
gezegd: het ging heelemaal niet. Het geloof
In eigen voortreffelijkheid, gepaard aan
zekere nationalistisch conservatieve eigen
schappen die de Engelsche natie in niet
geringe mate kenmerken, zijn oorzaak dat
het biljartspel in Engeland een geheel
aparte, en in den loop der eeuwen slechts
weinig gewijzigde sport is gebleven.
Dat in de Engelsche koloniën, en in de
niet-Europeesche landen welke In handels
gemeenschap met Engeland staan, dit spel
de overheerschende vorm Is, lijkt tamelijk
vanzelfsprekend en wordt bovendien treffend
bewezen door de ondervinding van den
Franschen professeur Pierre Carme. Deze
maakte (omstreeks 1870) een tournee waarbij
hQ de volgende landen aandeed: Amerika,
Cuba, Mexico, Brazilië, Chili, Peru, Australië,
China, Japan, Voor-en Achter-Indië,
NieuwZeeland en Zuid-Afrika. In China, Voor-en
Achter-Indië, Australië en Zuid-Afrika trof
hQ echter geen andere dan Engelsche
zakkenbiljarts aan.
Eenzelfde ervaring deed een tiental
jaren later de F ransche professeur Rudolf op.
Toch bestond er in Engeland wel eenige
belangstelling voor het Fransche
carambolespel zooals o. a. blijkt uit het feit, dat een
in 1834 te ParQs uitgegeven boek van
Mingaud reeds in 1835 in een Engelsche
vertaling The Noble Game of Bllliards
te Londen verscheen. Tot meer dan theore
tische belangstelling is het echter nooit ge
komen.
* . *
De Engelsche partij wordt gespeeld op
biljarts van 3.66 X l 83 Meter met zes zakken
van 90 millimeter en drie ballen van 52 tot
58 milimeter doorsnede.
Een carambole telt 2 punten. Ook telt het
2 punten als men de eigen bal via die van
den tegenstander, of diens bal in den zak
speelt. De stootbal over den rooden, of deze
laatste bal zelf in den zak, telt 3 punten.
Niet-treffen wordt met l, verloopen daarbij
met 3 punten bestraft. Het maximum aantal
H. BERSSENBRUGGE,
PORTRETFOTOORAAF
ZEESTRAAT 65, nut Pnonn Hutu,
OEN HAAG. - Tel. 1538.
punten in n stoot te maken is 10. Het
stoppen van den rooden bal (spot-stroke) is
bQ professional-wedstrijden verboden krach
tens besluit van de in 1885 opgerichte
Billiard-Assocation. Tot welk een behendig
heid in dezen stootvorm enkele profs het
gebracht hadden kan blijken uit een serie
van 1848 punten, bestaande uit 616
spotstrokes (3 maal 616) door Peall in November
1890 te Londen gemaakt.
Ook de hoekserie" is in het Engelsche
spel eveneens verboden. Terecht. Want was
de spotstroke reeds een veel te eenvormige
en daardoor weinig aantrekkelQke stoot
vorm de hoekserie is van een zoo onzegbaar
saaie constellatie, onmetelijke langdradigheid
en eindeloos grauwe verveling dat men zich
afvraagt hoe iemand ter werejd er meer dan
vijf minuten naar kijken kan, Iaat staan vijf
weken achtereen zelf spelen. En toch is
dat gebeurd!
Op 3 Juni 1907 begon in Burroughes en
Watts' billard-salon, Sohosquare 19 te Londen
een match tusschen T. Reece en Chapman
over 500000 punten (de laatste kreeg 50000
punten vór). Na drie uren spelen was de
stand: R. 865, Ch. 875. Toen kreeg R. de
ballen in hoekpositie en maakte hij de partij
uit met een serie van 499135. Hij speelde
gedurende vijf weken 4K uur per dag en
bovendien nog drie avonden gemiddeld 4 uur.
Van 1885 tot 1899 was Roberts junior
onafgebroken kampioen van Engeland. Deze
Roberts had een fortuin bQ elkaar gespeeld.
Een tournee door Australië welke een rond
jaar duurde (1876) had 7000 pond opgeleverd.
De Maharadja van Dzaipoer, Ram Singh,
voor wien hQ in 1877 speelde, had hem
tot hofblljarter benoemd, 1000 rupeien en
kostbare geschenken benevens een jaargeld
van 500 pond geoffreerd. Ook van andere
Indische vorsten had hQ klinkende bewQzen
van waardeering ondervonden, terwijl hQ
bovendien geregeld voor de koning van
Engeland en de aristocratie optrad. Nog in
1899 wint hQ van Charles Dawson een
match van 180CO punten en daarmtde
2254 pond.
B.
iiiiimiiiiiifiiimiiiiiiiii
Utrechtscho Schlotschuilonveor
AMSTERDAM, SIMGEL 273 - TEL, IMTERC. 5181 M.
Dagolijkscho Motordionst tusscben
Amsterdam - Utrecht - Zeist - Do Bilt - Huls tor Holde
Bosoh on Duin - Rljsonburg - Drieborgen - Doorn enz.
Minimin iiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii
Holmes allo. Watson, deze brief zal ons
ongetwijfeld de zaak wel verder ophelderen".
Holmes las den brief en nooit heb ik hem
zoo nerveus zien worden. Maar, zeg riep
hQ uit dat is me een geschiedenis l Wat
son, Watson, wat ben ik een ezel geweest.
Weet je wat we gedaan hebben ?
Hier lees zelf maar! En ik las:
Geachte heer Sherlock Holmes,
Dit schrijven dient om u nogmaals mQn
weigemeenden dank voor uw interventie
te betuigen. GIJ hebt mij inderdaad een veel
grooter dienst bewezen, dan ge zelf zult
vermoeden. GQ zQt nl. zoo vriendelijk ge
weest om den heer Goldsmith ten mijnen
behoeve te berooven van zQn horloge en
goed gevulde portefeuille. Zoo min als Gold
smlth Liberton heet zoo min heet de
ondergeteekende Dickson. Ik zal echter zoo
vrij zijn om mQn eigenlijke naam te ver
zwijgen, evenals mQn tegenwoordige ver
blijfplaats. Wel kan ik u mededeelen, dat
ik hedenmorgen om tien uur niet naar het
politie-bureau gegaan ben ik vond het
veiliger mij naar meer onbekende oorden
te begeven. Die goede meneer Goldsmith
was een onnoozel dorpsmannetje. Ik
reisde, zooals u weet met hem van Gr. naar
Z. In Gr. ontmoette ik den werkelQken jon
gen Dickson, met wien ik mij een uurtje
zeer animeerend onderhield en die naar H.
vertrok. Dat bracht mij op het denkbeeld
om mQ voor hem uit te geven. In den trein
wist ik Goldsmith aan het praten te krijgen.
Ik merkte al spoedig, dat hQ in het bezit
was van een begeerenswaardige portefeuille
vol banknoten, die ik best gebruiken kon.
Ook liet hl] mQ een paar malen zijn horloge
zien. HQ vertelde mij zoo lachend en
knipoogend, dat hQ naar Z. ging voor een lief
desavontuurtje, en zoo slim was om zich
daar Liberton te noemen. Als het uitkwam
dan zou hQ er erge huiselijke onaangenaam
heden door ondervinden. Welnu, meneer
Holmes, toen dacht ik aan u. Ik heb tijden
geleden, met mQn vrienden, waarvan er een
door uw toedoen een paar jaar gratis logies
van den Staat geniet.. eens een weddenschap
aangegaan, dat ik u eens voor mQ zou laten
stelen. Welnu, die prachtige gelegenheid
deed zich nu voor. Bekend met uwe methode
in zake het opsporen van misdadigers, wist
ik een van 's mans schoenen te bemachtigen
hetwelk mogelQk was, omdat hQ twee paar
schoenen bQ zich had. En met deze schoen
maakte ik in den grond vór mijn kamer
eenige voetsporen, die gij natuurlijk met uw
bekende opmerkingsgave al spoedig ontdekt
hebt. Toen ik u bezig zag, daarvan met uw
centimeter een nauwkeurige maat te nemen
kon ik inwendig het lachen niet laten. Ik
had den grooten Sherlock Holmes te pakken.
Alles liep mij mee in deze kwestie, vooral
de angst van Liberton, die liever horloge
en portefeuille verloor, dan dat zQn
liefdesavontuurtje bekend werd In naam van de
portefeuille, waarvan de inhoud mQ meeviel
('t is een goede vijf honderd gulden) tracht dien
goeden, dikken" heer te redden van
mogeIQke opspraak. Om u dit te vergemakkelijken
heb ik het horloge hier achtergelaten het
bleek bQ nadere beschouwing een
waardelooze knol te zQn. Het geld zult u hem
zeker wel uit eigen middelen willen
restltueeren. U verdient aan ons voldoende om
ook door ons eens een schadepostje te heb
ben. En bovendien, meneer Scherlock Hol
mes verwacht ik bQ een man van uw
capiciteiten genoeg zin voor humor om dit ge
val van den komlschen kant te bekQken. U
zult moeten erkennen, dat het een heele
toer was, om u te brengen tot diefstal en
vrQheidsberooving en het is zoowel in
het belang van Liberton, als van mQ, maar
zeker ook van u om deze zaak zoo ge
heim mogelijk te houden. Ook in deze ben
ik van uw hulp verzekerd.
Nogmaals mQn hartelQken dank voor al
uwe zeer gewaardeerde bemoeiingen.
Hoogachtend,
(niet) Dickson J r.
Wat zeg je me daarvan, Watson"?.. zei
Holmes toen ik dit epistel gelezen had.
Ja, wat moet ik zeggen"? antwoordde ik,
want ik wilde hem niet kwetsen. Toch kon
ik een kleine glimlach niet bedwingen.
Wei, dat we ezels zijn geweest, drie dub
bele ezels en dat die Dlkson 'n schurk is
om je hoed voor af te nemen.. En de vent
heeft gelijk, Watson, deze zaak moet geheim
blQven. Niet wat mQ betreft ze mogen
wel eens 'n keer om mQ lachen, maar om
dien armen Goldsmith, die we natuurlijk in
de beroerdste positie hebben gebracht.
Enfin, 'n beetje straf mag hQ ook wel
hebben voor z'n slippertje.. en verder Wat
son, zullen we maar doen wat pseudo Dick
son aanraadt, n.l. de zaak van den komischen
kant bekijken"...
Ik behoef zeker niet te zeggen, dat Holmes
nog dienzelfden dag naar Z ging. De
pseudoDickson had niet alleen het horloge achter
gelaten, maar ook de leege portefeuille. De
heele zaak werd zoo delicaat mogelQk be
handeld en Goldsmith ondervond er geen
andere last door, dan een gevangenschap
van enkele uren.
?Wat kan ik een gevaarlQk man zflnl"
zeide Holmes vaak wanneer de een of
andere boef mQ te slim af is, maar 't was
een goed lesje alleen wat duur".
Ik kon natuurlijk In die dagen deze his
torie niet publiceeren. Holmes was toen aan
't begin van zijn loopbaan. Thans echter,
nu hQ door zQn schitterende loopbaan een
onaantastbare reputatie geniet thans zie
ik er geen bezwaar in om ook deze ge
schiedenis wereldkundig te maken.
Het zQ nog vermeld, dat Holmes eenige
jaren later in zijn meest briljante onthulling
van de meest afschuwelijke misdaad ge
pleegd op Mr. John Brlnt aan onzen
pseudoDickson een revanche gaf, waarover hQ jaren
kan nadenken.
Dat is n.l. de historie der zeven geheim
zinnige hazelnoten, welke over eenigen t|d
allicht zal worden gepubliceerd.
.