De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1919 20 september pagina 2

20 september 1919 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 20 Sept. '19. No. 2204 ORPHEUS EN DE DIEREN Teekening voor mde Amsterdammer" van Jordaan Hou op, kerel, nu zing je valsch" schoonheid voldoen. De woningwijken moeten voorzien zijn van scholen. Zij moeten naar onze begrippen van tbans ook voorzien zijn van cluolokalen voor kinderen, van vereenigingslokalen, kleine leeszalen. Er moeten badinrichtingen in de buurt zijn. Ook aan waschlnrichtingen moet worden gedacht, om niet te spreken van gelegen heid voor winkels, kleine werkplaatsen, enz. enz. Gesteld, dat wij willen beproeven Amster dam in 5 jaar t Ij ds uit zijn bitteren woning nood te helpen, dan beteekent dat: elk jaar 6000 woningen te stichten, wat er op neer komt, elk jaar een stad te bouwen weinig kleiner dan Deventer. Bedenkt men er nu nog bfl, dat in Amsterdam geen woningen kunnen worden gebouwd, wanneer niet eerst de grond feitelijk is gefabriceerd. ledere vlerkante Meter moet worden opge hoogd met zand, veelal meters hoog. Daarna, als dan de woningbouw begint, moelei eerst paalfundeeringen worden gemaakt, eer de woningen kunnen worden opgetrokken Vergeleken met Den Haag bijvoorbeeld waar volop grond aanwezig is, die niet behoeft te worden opgehoogd, en waar veel minder zwaar behoefde worden gefundeerd, bevindt Amsterdam zich op dit punt in buitengemeen moeilijke omstandigheden. Dit is wel voldoende om te begrijpen welke ontzaglijke krachtsinspanning van alle Gemeentelijke Diensten, Woningdienst, Dienst van Publieke Werken, enz. enz. zal worden gevraagd om in een kort aantal jaren de voorziening in het woningtekort te kunnen tot stand brengen. Toch moet het gebeuren. Als het in 5 jaar onmogelijk kan, dan in 6 jaar, doch het mag geen dag lan ger duren dan strikt onvermijdelijk. Hoe moet het nu gebeuren? Voorop moet staan, dat het peil van den woningbouw niet mag dalen. Daarom moet van meet af worden afgezien, (stel, dat het praktisch ultHET ONBEREKENBARE DOOR J. A. RAS Op een regenachtigen middag mijn vriend de Veere, den schilder, op zijn atelier beroekend, vond ik hem bezig aan het stil leven, dat hij reeds lang onderhanden heeft: een oude snuifoot, wat lange pijpen, een tabakskistje. Hij kan het maar niet goed krijgen, en hij wil het ook niet opgeven. Na een poos zwijgend te hsbben toegezien, vroeg ik: Wordt het wat? Och, jawel..." antwoordde hij, ikmaak het nu maar af; er worden wel leelijker dingen de wereld ingestuurd. Maar ken je bijvoorbeeld, in het Rijksmuseum, die varkenskop met die worsten, en een papier er bij, daar staat op: 't is al vant vercken", als je daar naar kijkt, daar voel je wat bij. En dit..." Hij haalde de schouders op, legde palet en penseelen weg en zette zich tegenover mij. Ja", ging hu voort, zijn lorgnet afnemend en me aankijkend met knippende oogen, en denk daar eens over na: hoe komt het dat een betrekkelijk leeiqk ding niet bij een ezel, maar bij jou en mij, die onder scheid kennen sensaties opwekt, waartoe andere dingen, die veel mooier zijn, niet bij machte schijnen te wezen. Je weet dat ik van verzen houd, maar ik kan je vertellen dat er een foei-leeltjk, valsch-romantisch rijmpje is, waar ik nagenoeg bq hullen kan, alsjik het opzeg. Ken je zoo iets ook?" Ik knikte van ja. Elgenlflk," ging hij voort, heb ik wat anders op mijn hart. Luister eens goed, en voerbaar ware,) van het fabriceeren van eindelooze rijen van eentonige woonkazernes. De vele nieuwe woningwijken, die gaan worden gesticht, mogen niet ten achter staan bij de beste woningwijken, die op het oogenblik in aanbouw zijn. Toch zal overal moeten worden gestreefd naar ver eenvoudiging bij de uitvoering. De architec tonische voorbereiding van goede bouw blokken vereischt namelijk ontzaglijk veel tijd. De gedachte is thans opgekomen om de goede woningbouwblokken, die ia be paalde stadsgedeelten sedert de uitvoering van de Woningwet zijn gebouwd, in ander stadsgedeelten zooveel mogelijk met mede werking van de zelfde architecten te her halen. Op die wijze zal ontzaglijk veel tijd bJJ het maken van plannen, teekeningen, detailteeksningen, enz. worden bespaard. De leiding van deze bouwplannen, die worden herhaald, zal liggen bq den Gemeenteiqken Woningdienst. Daarnaast zal de Dienst van Publieke Werken zoo/cel Gemeentelijke wo ningen bouwen als de inriclting van zijn bouwbureau's mogelijk maakt. Verder zal een groot deel van het woning te kort moeten worden gebouwd door een aantal reeds groote woningbouwverenigingen, die op het gebiek van woningbouw en woning exploitatie ree Is ervaring en scholing hebben gekregen. Zoo zullen er ontstaan een aantal bouwbureau's, dat zijn uiterste krachten inspant. Het laat zich op het oogenblik aanzien, dat de Regeering bereid zal zijn de uitvoe ring dezer ontzagiq* groote bouwplannen te steunen door het geven van voorschotten en bijdragen in het exploitatietekort. Een belangrijk exploitatietekort is onvermijdeiqk De huren van woningen hoog genoeg om de bouwkosten van tha?s en van de eerstvol gende jaren te dekken, liggen ver buiten het bereik van de arbeidersklasse, ook van wat men noemt: de best betaalde arbeiders. zeg dan je meening. Het leven is mociiqk, zegt men, en nu is het eigenaardige dit, dat ik voor mijn schilderen les heb gehad en jij ook voor je electro-techniek, of wat doe je precies, en met het leven beginnen we, gaan we voort, eindigen we zelf j zonder kennis van zaken, zonder dit we eigenlijk weten wat we doen. We merken dat we iets hadden moeten doen, of hadden kunnen laten... als het te laat is." Er Is toch," opperde ik, zooiets als levensinzicht." Jawel," hernam de Veere, zoo in het algemeen, omtrent den" mensch en de" wereld. Daar zeg ik niets van. Maar in het dageiqksche leven sta je allemaal als blinden, je schept oorzaken, waarvan je ds gevolgen niet ziet. Dat de mensciien daar nooit huiverig voor rijn!.. Weet je wat ik wel eens denk? Zoo gek kan het niet gaan of de wereld houdt het nog wel uit. Nou, waarom zou ik of een ander, die dat inziet, .zich dan druk maken. Een beet j: meer of minder gek gaat het altijd, vol maakt wordt het nooit. Hier heb ik, bijvoor beeld, hq zocht in zijn zakken, en liet me een envelop zien een uitnoodiging om deel te nemen aan een jury. Moet ik dat nu doen? Gisteren was Roorda hier, die kwam heelemaal uit Bussum om het me aan te praten, ik koa invloed uitoefenen, zei hq, maar hoe weet ik nu of de invloed die ik krachtens mijn inzicht uit zou oefe nen inderdaad gunstig is voor de we zullen maar zeggen: bevordering der Kunst?" .Het feit," betoogde Ik, dat we de ge volgen van onze daden niet kunnen over zien, mag geen reden zijn, om niet naar ons beste weten ..." Spaar me alsjeblieft." lachttemijn vriend. Alsof je dat nog aan de menschen ver tellen moest! Ze zijn waarachtig actief ge noeg tegenwoordig, en ieder is even onmis baar. Ik moet altijd lachen als ik weer lees van een veel te vroeg ontslapene, die noode gemist kon worden." Wie is er onmisbaar?" N.V. PAERELS Meubileering Mu. COMPLETE MEUBILEERING BETIMMERINGEN : Rokin 128 Telef. 4541 N IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHHIIIIIIIIHIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Er staat nog niet vast hoe de Regeering zich voorstelt de z.g. crisiskosten" van den woningbouw gedurende den oorlog en de eerste jaren daarna te regelen. Naar mijn overtuiging zou het een ramp zijn, wanneer een belangrijk deel daarvan zou worden af gewenteld op de huurders der woningen. Rationeel zou naar mijn meening zijn, dat de Regeeriag het overgroote deel van de crisisbouwkosten zou behandelen op den zelfden voet als de kosten van mobilisatie en van crisismaatregelen, en dus niet ten laste zou brengen van de huurders der wo ningen. Cbk waaneer ds Regeering dit doet blijft nog te regelen het groote vraagstuk van de stijging der huren van de woningen die voor den oorlog bestonden. Dit nadert wellicht tot socialiseering van de woning voorziening, doch daarop gaan wij thans niet in. Alles moet worden gedaan om de Regee ring te bewegen tot behoorlijke regeling van deze moeilijke vraagstukken, m?ar aller eerst moet er worden gebouwd. Gebouwd totdat er woningen genoeg zijn. Behalve arbeiderswoningen moeten ook mlddenstadswoningen worden gebouwd woningen, die voor den oorlog werden ver huurd tusschen de f 350 en f 500, en waar aan thans ook het allerbitterste gebrek is. Ook deze bouw zal op groote schaal moe ten geschieden met steun van Rijk en Ge meente. Voor de uitvoering hiervan denk ik aan Vereenigingen of Vennootschappen, gevormd uit de particuliere bouwnijverheid. Verder aan Vereenigingen, zooals Samen werking" en andere, die voor bepaalde groepen, leden, woningen willen stichten. Als mijn eerste taak ia de eerstvolgende juen zie ik dus om aan dit grootsche werk van de voorziening in den ontzaglijken woningnood mijn beste krachten te geven. Gelukkig valt daarbij te rekenen op goed ingerichte Gemeentelijke Diensten met be kwaamheid en toewijding geleid. Er is ook aan mijn bijzondere zorg toe vertrouwd de inrichting van de nieuwe Gemeentelijke Inspectie, onlangs door den Raad ingesteld. Men weet, dat het ideaal is dezer nieuwe inspectie om in alle Gemeen telijke Diensten en Bedrijven de grootst mogelijke economisch: doeltreffendheid in inrichting en productie te bereiken. Er zijn zonder twijfel Diensten en Bedrijven, waar op dit gebied niet veel is te ver beteren, maar ook zijn er zonder twijfel, waar op dit gebied in een of meer af deelin gen wel veel is te verbeteren. De taak der nieuwe Inspectie zal allereerst zijn de ge breken op te sporen, en daarna verbetering ervoor te vinden. Slaagt deze Inspectie dan zal zij op het eene gebied tot rechtstreeksche bezuiniging leiden, op een ander geiiiiiiMiiiimiii 11 iiiiiiiitii iiiiiiiiiiiiiiniiiiiii THEE KOFFIE " SUIKER Bereid voor lekkernij op dit gebied. Nu reeds Reuzen Succes! Getuige de telkens in het verkooplokaal door koopers geuite bewoordingen als: Mag ik van U l bus Thee, Koffie of Suiker. Ik heb die bij een kennis geproefd en vind ze heerlijk." Verder Commentaar overbodig! Proef en de waarheid zal U overtuigen! Vraagt de uitgebreide beschrijving van ENGALA's een en ander aan: Mengalah Producten Syndicaat Suezkade 123?125, 's-Gravenhage We zijn allen," orakelde ik, onmisbaar, anders waren we er niet, en dat we gemist kunnen worden wordt ons, elk op zijn tijd, k beduid." Prachtig," prees de Veere. Een aforisme. Moet je onthouden. Maar we worden zwaar. Heb je een uurtje tijd? Dan zal ik je vertellen wat ik een paar jaar geleden beleefd heb. Het illustreert mijn meening misschien beter dan honderd argumenten, ofschoon, als je zou zeggen dat het niets bewijst, had je k gelijk. Enfin, luister maar, het is wel een aardige historie.." Nu we even zwegen, was het hiel stil in het atelier; een grijs licht viel door de hooee ramen, waartegen c?e regendruppels beef Je1), in de kamer hlügen blauwe slieren van rook. Ik voelde, zt het mij goed was, daar te zijn, toen mijn vriend met stille stem begon: Ik had gehoord van een jongen, die teekenen kon; hij liep kreupel, was te arm om les te nemen, en woonde in den Jordaan. En daar ik de buurt nog wel eens zien wilde, waar ik als schooljongen eiken dag viermaal door was gtloopen, ging ik hem opzoeken. Maar ik had blijkbaar het juiste adres niet, ik kon het tenminste niet vinden, en ik zag mezelf eenzaam en verdwaald loopen door nauwe morsige straten, die de bekoring van vroeger misten. Een smal grachtje, waarvan ik de hooge bruggen over het troebele water altijd zoo mooi had gevonden, al heel vroeg had ik oog voor zoo iets was gedempt en nu een leelijke platte straat zonder ver houding. De onhygiënische houten gootplanken waren weg en ook de houten trappen, die veelal toegang gaven tot de bovenhuizen, en die ik me herinnerde met altijd honden eronder, snuffelend en wroe tend in afval en straatvuil. De winkels die ik nog wel kon ultteekenen na zooveel jaren! , ze waren weg, of het waren de zelfde winkels niet meer. Een vervallen brandstoffjnzaak, vuil genoeg maar niet schilderachtig, vond ik in het huls, waarin bied tot grootere productie, wat ook weer bezuiniging is, op een derde gebied tot meer intensieve arbeidslevering, wat even eens bezuiniging beteekent. Ook zal zQ lelden tot samenwerking van verschillende Diensten bij inkoop, enz. wat ook bezuini ging kan zijn. Ook hier worden Keulen en Aken niet op ëa dag gebouwd. Ook hier is het belangrijk om voor met den bouw te beginnen, allereerst de grondslagen goed te leggen. Voor een Wethouder, zonder twijfel een zeer aantrekkelijke taak. Wat ik behalve de inrichting dezer In spectie als Wethouder voor de Financiën zal doen? Zooveel mogelijk zorgen, dat het geld, dat er noodzakelijk wezen moet, ver kregen wordt op de meest redelijke wijze. Over dit onderwerp wil ik heel kort zijn, want over financiën kan men in onze Gemeente niet spreken zonder over belastingverhoogingen en heffingen te kunnen spreken, en dat vinden de meeste lezers nu eenmaal heel onplezierig. Daarom hierover genoeg! iiiiiiiiiiiiiiiMMiiiiimiiiitiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiini OORLOG EN VREDE Men zou meenen dat de tijd, waarin de oorlog om zijn zegenrijke werking werd verdedigd, nu wel voorbij was. Maar daar verschijnt waarlijk in den jire 1919 nog een geschrift,*) dat wil aantoonen dat de oorlog een onmisbare evolutie-factor is, dien men vooral niet moet trachten uit te schakelen. Op zichzelf is deze verdediging van oorlog en concurrentie op grond van het Darwinisme niet nieuw; nieuw is echter de kosmische uitbreiding, die de onbekend blijvende schrijver aan het evolutie-beginsel geeft. De schrijver verschuilt zich achter het pseudoniem Ex-Pacifist". Zou hij zich een weinig schamen over zijn apologie van den mensctienmoord? Want dat hij niet van menschelijk gevoel ontbloot is, blijkt uit den aanvang zijner studie, waar hij meedeelt hoe het uitbreken van den wereldoorlog h tm met afschuw vervulde en hem aandreef te zoeken naar een middel, dat een herhaling dier verschrikkingen in de toekomst zou kunnen voorkomen. Maar, nadenkend over het wezen van den oorlog, werd hij zijn moreele intuïtie ontrouw en vond aan het einde van zijn uit vrede-streven ondernomen onderzoekingstocht zichzelf als Ex-Pacifist terug. Hoe vond nu dit merkwaardige ont wikkelingsproces plaats? Langs den weg der verstandelijke quasi-wetenschappelijke redeneerinfif. De schrijver besefte dat hij, alvorens een middel tegen den oorlog te kunnen vinden, moest hebben beantwoord de vraag: wat is de beteekents van den oorlog in het wereld geheel? Dit streven naar doorgronding van het wezen van den oorlog moet ieder denkend mensen bq zichzelven in mindere of meer dere mate hebben waargenomen. Wij allen gevoelden bq het losbarsten der wereldkatastrophe de behoefte met ons zelf tot klaarheid te komen aangaande den dieperen kostnlschen zin van den oorlog. Temidden der verschrikkingen behoefden wij een hooger gezichtspunt, vanwaar wij beseften, dat ook wat ons afschuwelijk en doelloos toeschijnt, in werkelijkheid goed en noodzakelijk is en passend in het Godsplan. Naar zulk een hooger, verlossend stand punt streefde ook Ex-Pacifist, maar verviel daarbij in de in onzen tijd zoo al'emeene dwaling: de overschatting der menschelijke rede. Herhaaldelijk is hierop reeds gewezen, maar telkens weer vervalt de mensch in deze fout, en meent met zijn reden het Wereldplan te kunnen doorgronden (zie hierover F. van Eeden, Grondslag van ver standhouding"; in studies III). Is dan, in zake de oorlog, een hooger", kosmisch standpunt onbereikbaar? Neen. Dit is bereikbaar, maar niet langs verstan delij ken weg. Wij vertrouwen, door onmid dellijke Intuïtie, dat de wereld ten goede gedreven wordt, ondanks alles. Zoo moet, hoe onbegrijpelijk dit ook voor ons is, ook *) Oorlog en Vrede als factoren tot Evolutie In het Heelal, door EX-PACIFIST. (N V. Boek handel en Drukkerij v n E J.Brill, Leiden.1919) een lederhandel was geweest, sober en zindelijk, met een welgestelden winkelier, die me altijd groette, omdat zijn neefje bij mij op school ging. Waar was de woeste ossekop, met de schei-witte oogballen en de vervaarlijke horens boven de deur? Ik had het graag willen weten ... Op den hoek van eene straat had een koekbakker ge woond, en den hoek om, achter lage kelderramen had ik, hoevele malen? den man deeg zien rollen. J; kent het luchtig geklutst van eiwit kloppen? Ik hoor het nog l Nu waren de ramen behangen met vieze vitrages en in de uitstalkast hingen risten walgelijke prentbriefkaarten. De Veere zweeg en staarde naar buiten in de grijze lucht. Dan ging hij voort: Nu heb ik, wil ik hopen, mijn verstand.! On bewoonbaar- verklaarde-huizen dienen te worken vervangen door andere, zij het dan leelijke; nuttigheid gaat voer schoonheid, en de wereld draait op hare wijze, niet op de mijne. Wat zich niet staande ban hou den, is waard dat het verdwijnt; maar mijn gevoel kreeg toen een knauw. En omdat ik niet kon vinden wat ik zocht, en het al avond werd en ik naar huis verlangde, sloeg ik de straat in die ik wist dat naar de stad voerde. En toen opeens, ik sla den hoek om en zie een huis dat in niets is veranderd. En wat voor een huis! Een heel oude trap jesgevel, van haast zwarte, geoliede steentjes, met gele banden en hoekstukken van na tuursteen ; en boven de ramen van die bogen, j; kunt hït je wel voorstellen. En het hout werk in Bentheimer verf, en de ramen en deuren donkergroen, Een tabakswinkel met van die houten rollen op ijzeren stangen, aan eiken kant van de deur n... Ik ging naar de overzij om eens op mijn gemak te kijken, tegelijk werd er in den winkel een lucifer af gestreken en de uitstal kast kwam te staan in het gouden licht van een petroleumlamp. Geen half-watt, geen hangkous. Het was of de tijd daar stil had gestaan, en ëéi oogenblik dacht ik niet anders we hebben ze bij momenten niet alle vijf bij mekaar of de oude man wiens DICHTER-VELDHEER Welk een hartverheffend voorbeeld Gaf de heer d'Annunzio, Onze Vaderlandsche Dichters Zijn gelukkig nog niet zoo. Stelt u voor dat hier te Lande Een gezegende poëet, Met een klupje reuze-rijmers Zoo iets overmoedigs deed. Dat een stoere Nieuwe-Oidser In een pantser-atax sprong, Dat hij voor de roem van Holland België eens binnen drong. Dat hij Mechelen bezette Zonder geviseerde pas Zou men dan niet gaan vermoeden Dat de man krankzinnig was ? Ziet, daar schiet hij onverdroten Met zijn Burgerwacht-geweer, Bleek van literaire woede Belgische poëetjes neer. Ziet het bloed der koene strijders Verwt zijn groen-fluweelen jas, Hoe manhaftig, hoe romantisch Wimpelt er zijn flodder-das. Laren boven l" is de strijdkreet Bil het bloedig handgemeen, Zijn verdoemenis-sonnetten Dreunen door de Kempen heen. In de Kollewijnsche spelling Vuurt hij zijn soldaten aan, Hoort de boekverkoopers lachen Nu zijn bundels beter gaan. Daar bestormt hij overmoedig Reeds een Dagblad-drukkerij, En hij worgt een kritiekaster Die iets leelijks van hem zei. Hemel, komt daar niet de diender Der gemeente Laren aan ... Met een boodschap vanJanHamdorff Om weer zoet naar huis te gaan ? Holland, let op uwe dichters In 't Gooiland zijn er zoo, Menigeen daar op de heide Waant zich een d'Annunzio. J. H. SPEENHOFF MllllllllllllllimillIllllllllllimmilllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIBIIimimilllim DEVO Geurige Sigaar FABRIKANTE N.V. DIEVENBACH's Holl. Sigarenfabriek _ UTRECHT de vreeselijke wereldoorlog in laatste in stantie in den Wereldwil wortelen. Maar dit beteekent niet dat wij er ons dus maar b(j hebben neer te leggen! Want wij dragen in ons de zedelijke norm, die den oorlog als misdaad brandmerkt, en naar die norm hebben wij onze gedragingen te richten. Nu zal men zeggen: maar als gij gelooft, dat van goddelijke standpunt de oorlog goed en doelmatig was, hoe kunt gij dat dan vereenigen met de stem van uw ge weten, die den oorlog slecht noemt? Ik versta dit zoo Van goddelijk standpunt gezien is alles wat geschiedt goed en doel matig, daar het volmaakte Wezen Is boven Goed en Kwaad. Maar wij zijn tijdelijke, betrekkelijke wezens, en voor ons bestaat goed en kwaad wél. En mogen wijopsommige oogenblikken als door goddelijke genade even opgevoerd worden tot dat hoogere standpunt, onze daden moeten iimitiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiimiimimiiiiiiiiiiiMi hoofd boven de sigaren kistjes uit naar me keek, was nog dezelfde van vroeger. Hij kwam aan de deur staan, ik liep op hem toe; hij draaide zich om en wegingen achter elkaar den winkel in. Ik kocht wat sigaren en informeerde, eigenlijk meer om mijn blijkbaar opgewekte nieuwsgierigheid te voldoen, dan omdat ik inlichtingen ver wachtte, naar het adres dat ik zocht. Tot mijn verbazing stak hij zijn wijsvinger in de hoogte en toen ik, onwillekeurig de richting van den uitgestoken vinger volgend, mfln oogen opsloeg naar de donkergele balkenzoldering, glimlachte hij, knikte en sprak: Hierboven mijnheer, dat is toch casueel l Maar er is niemand thuis, Jan is met zijn moeder uitgegaan. Misschien wilt u even hier wachten? Ze komen denkelijk wel gauw terug." HIJ ging een trapje af om een stoel te halen, hoewel ik zei dat ik dien niet noodig had. Er was nog een trapje naar een boven kamer, met heel kleine ruitjes, bespannen met een soort gordijnstof, die je al jaren niet meer ziet. Je weet wat Maeterlinck zegt over het zwijgen, en dus maakte ik, toen hij zelf achter de toonbank op een krukje zat, en ik op den stoel ervoor een praatje. Welk onderwerp was beter dan: Jordaan, voorheen en thans? Hij kwam los en vertelde vol trots van zijn vader, grootvader en over grootvader, die allen denzelfden winkel hadden gedreven. Het deed hem blijkbaar pleizier dat ik zijn vader had gekend, al w^s het maar van gericht. Hij leek er sprekend op. Een lange man, mager en gladgeschoren, eerwaardig en fatsoenlijk. Hij was onge trouwd ; de laatste van vier geslachten die het huis hadden bewoond. Ik meende een tikje droefheid te hooren in zijn stem, toen hij daarvan sprak. Wat later kwam de jongen met zijn moe der thuis. Ik vond zijn teekeningen nogal aardig en het resultaat was, dat ik hem les zou geven. Hij maakt nu affiches en zoo. Hij had me niet lang noodig, ik geloof niet dat ik hem veel goed of veel kwaad heb

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl