Historisch Archief 1877-1940
25 Oct. '19. No. 2209
DEAMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Arentine C.
BlekerWed. mr. J. Wertheim f
7 Oct. 1839-17 Oct. 1919
. Al weder is er eene heen gegaan van de
vrouwen, die omtrent het midden der vorige
eeuw door haren arbeid en door hare toe
wijding aan het algemeen belang hebben
voorbereid en mogelijk gemaakt de veelzij
dige arbeidsontplooiing, die het deel der
tegenwoordige jonge vrouwen is. Vrijdag,
17 October is tot hare ruste Ingegaan Aren
tine Bleker, wed. van mr. Wertheim, bij
wier tachtlgsten verjaardag, nog nauwelijks
tien dagen te voren, vriendinnen en mede
arbeidsters zich opmaakten om haar te
toonen, hoe hoog zQ in haar midden gewaar
deerd wordt. .Eene plotseling opgekomen
ongesteldheid maakte eene viering van den
dag onmogelijk; maar het feit werd toch
herdacht in wfjden kring, terwijl niet werd
verzuimd ook openlijk in herinnering te
brengen het vele, waaraan zij had medege
werkt, waartoe zij den stoot had helpen
geven. Het is moeilijk om zoo korten tijd
daarna niet weder in herhalingen te vallen;
maar een zwijgen, nu het graf zich over haar
heeft gesloten, ware toch niet toelaatbaar
en misschien zijn er toch nog, die er aan
herinnerd moeten worden, welke de
ongemeene verdiensten van de ontslapene zQn
geweest. Ia het kort zij er daarom
nog eens op gewezen, dat Arentine Bleker
behoorde tot het geslacht van vrouwen, die
bq het uitbreken vanden Fransen-Duitschtn
oorlog van het jaar 1870 ongeschoold en
onvoorbereid, vreemd nog aan alle
vereentglngsorganlsatle, met moed en arbeidslust
de handen ir nsloegen om te doen wat de
nood der tijden elscute. Onder leiding van
de toenmalige burgemeestersche van Am
sterdam, mevrouw den Tex?Vriese ais
presidente, aanvaardde Arentine Bleker toen
het secretariaat van het spontaan zich vor
mende Am«tf rdamsche^ Vrouwenhulpcómlt
van het Roode Kruis.* Wie nagaat wat in
die dagen door dit ComitéIs verricht tot
uitzending van verbandmiddelen, van
verplegingsartikelen, van verpleegsters, in eenen
tijd toen dit alles als nieuw geschapen moest
worden, toen er nog geene geschoolde ver
pleegsters waren, toen de antl-septische
wondbehandelirg nog haast enkel in theorie
bekend was, wordt doordrongen van eerbied
van wat toen werd ondernomen en tot een
goed eind gebracht in een minimum van lijd.
De oorlog duurde slechts kort en bQ het
sluiten van den vrede werd het
Amsterdamsche Vrouwenhulpcomitéweder ontbon
den ; maar Arentine Bleker had met haren
helderen, practlschen zin de nood zakelijkheid
van paraat te zijn bQ het uitbreken van oorlo
gen, van ongedachte volksrampen, van over
stroomingen, van epldemiën, van te zorgen
eer de nood daar was, in die dagen te diep
gevoeld om niet onmiddellijk gereed te staan,
toen het B-stuur der Afdeellng Amsterdam
van het Roode Kruis, welk bestuur haar
ongemeen organisatietalent hoog had leeren,
waardeeren, ha*r verzocht, zich te willen
belasten met de zorg voor de voorraden,
welke men meende te moeten opleggen voor
plotseling intredende nieuwe behoeften. Dat
die zorg bfj haar in goede handen was ge
steld, bleek uit wat zij deed in 1871 voor
de verzending van goederen aan de Pok
ken-Commissie van dat jaar, naar Padang
in 1873, naar de Trans vaal in 1876 en naar
het terrein van den Russisch Turkschen
oorlog in 1878. Eene groote uitbreiding
onderging deze werkzaamheid nog, torn in
het jaar 1883 het magazijn van het Roode
Kruis na herhaalde verhuizingen kon wor
den overgebracht naar een eigen gebouw
in de Krayenhofstraat te Amsterdam. Aren
tine Bleker was inmiddels grhuwd met
Mr. J. Wertheim; maar desniettemin bleef
zij de administratie van dit magazijn voe
ren met dezelfde trouw, met dezelfde toe
wijding, en was zoo, onvermoeid als immer,
op post bQ het uitbreken van den
grootenBoerenoorlog, toen niet enkel voor de ge wonden,
ma*r ook voor de uitzending en de uitrusting
van een corps verpleegsters moest worden ge
zorgd. Datzelfde uitgebreide, administratieve
werk verrichtte zij nog eens, ofschoon
zfl intusschen 73 jaren oud was geworden,
bij het uitbreken van den Balkan- oorlog in
het jaar 1912, terwijl zij in datzelfde jaar
ook nog regelde, in samenwerking met
meIN GUYANA
Het is nu zoowat honderd jaar geleden
dat Charles Waterton op zqn blootevoetjes
rondwandelde door de wildernissen van
Guyana en er de stof verzamelde voor zqn
Wanderings", een eenvoudig,
onvergeiqkeiqk boek, dat nog zij a waarde heeft, 't Is
natuuriqk ouderwe sch, want het weet niet
van Darwin, zelfs niet van Lamarcq, maar
het is een van de eerste werken, die ons
tropisch Zuid Amerika doen kennen, niet als
een land van ondoordringbaarheid en gele
koorts, maar als een bekoorlijke en rijke
streek, waar men lang kan ronddwalen
zonder voor zqn tijd dood te gaan, of het
slachtoffer te worden van tqgers, allegators
of reuzeslangen. Waterton tenminste had een
zeer origineele manier om met die slangen
om te gaan en de eenige werkelijke last,
die hQ in al de jaren van zqn omzwervingen
te lijden had, waren de roode mijten, die je
kruipen onder de nagels van de teenen. Maar
die peuterde hij er wel uit.
Aan Watertons boek werd ik herinnerd
door een wet k, dat dezer dagen verscheen
n,l. Jungle Peace door Wiiliam Beebe. De
titel doelt er reeds op, dat Beebe dezelfde
Idyllische opvattingen van de wildernis heeft
als Waterton. BQ het lezen van beide boeken
kan men zich eenvoudig niet voorstellen,
dat Suriname bq ons zoo impopulair Is
gebleven en dat er geen pleizierreizen ge
organiseerd worden naar het land van den
vrouw den Tex Bondt?Blben en met me
vrouw Rahusen, de Inrichting van een barak
met 40 bedden ten gebruike in tqd van
watersnood en epldemiën, welke barak reeds
dadelijk In bruikleen kon worden afgestaan
aan de stad Amsterdam bQ het uitbreken
van een kwaadaardige roodvonk-epldemie.
Alleen reeds met dezen arbeid in dienst
van het Roode Kruis zoude Arentine Wer
theim?Bleker zich hareu aiouden
patrlcischen Amsterdamschen naam waardig heb
ben betoond; maar er is nog meer. Ook bq
haar als bfj zoo vele stoere arbeidsters van
een vorig. geslacht, dat naar het schijnt
nimmer heeft gekend de behoefte aan rust,
kwam uit arbeid steeds nieuwe arbeid voort.
Toen uit den kring der werksters voor het
Roode Kruis voortkwam eerst de Vereeni
ging Arbeid Adelt en kort daarna, in 1872,
de Vereeniging Tesselschade, stond Arentine
Wertheim?Bleker dadeiqk gereed om zich te
belasten met het presidium der Afdeeliag
Amsterdam van Tesselschade. Veertig jaren
lang heeft zq dit presidium gevoerd en in dien
tqd krachtig medegewerkt om de Vereeni
ging van het zuiver phllanthropisch standpunt.
dat deze oorspronkelijk had Ingenomen, op te
heffen tot eene Vereeiging met een sociaal
karakter door een streven naar verbetering
van opleiding en van arbeidsvoorwaarden
voor.de vrouw, In deze IQn ligt ook Arentine's
aandeel aan de bemoeiingen tfjdens de op
richting van de Rijksschool voor
KunstnQverheid te Amsterdam om daaraan te doen
verbinden eene klasse voor Kunstnaaldwerk.
Wie het werk, dat thans door onze
borduursters en patroonteekenaarsters wordt
geleverd, vergeiqkt met wat voor een vijf
tigtal jaren m zwang was. kan eenigermate
schatten, hoeveel met dit streven direct en
indirect is bereikt. En daarnaast had Arentine
Bleker ook een open oog voor de elschen
der nuttige handwerken. Dit deed haar in
1885 zitting nemen in het Comité, dat toen
werd opgericht om de Commissie van Toe
zicht op het Lager Onderwqs te Amsterdam
bq te staan in de zorg voor het onderwqs
in de nuttige handwerken. Door de trouwe
nauwgezetheid, waarmede ook dit volksbe
lang door haar werd behartigd, bracht zij
het hare bQ om der vrouw te banen den
weg tot het schooltoezicht in zQnen vollen
omvang.
Parallel met al deze werkzaamheden, die
ieder voor zich voldoende zou kunnen
worden geacht om een vrouwenleven te
vullen, loopen dan nog hare zorgen voor
de blinden. Van dat in het jaar 1878 werd
opgericht de Internationale Vereeniging voor
Blinden, reeds spoedig omgezet in de be
kende Vereeniging tot Verbetering van het
lot der Blinden in Nederland en Koloniën,
bleef zfj tot haren laatsten levensavond, als
presidente en penningmeesteres van de af
deeling Amsterdam, zorgen en waken voor
hare blinde beschermelingen; en dan wist
zfj daarnaast bQ den val van Antwerpen in
1914, toen zq reeds 75 jaren oud was, nog
tqd en middelen te vinden om in te richten
een Belgisch Tehuis, waar tal van B-lgen
zoo lang de oorlog duurde onderdak en
toevlucht hebben gevonden. Zoo heeft zq
gewerkt zoo lang het dag voor haar was.
De oude garde slinkt, zal de jonge garde,
die haar te danken heeft hare zooveel ruimere
opleidlngs- en arbeidsmogelijkheden, haar
evenaren? Indien het voorbeeld der ouderen
haar daarbij ten prikkel is, dan blQven die
ouderen daarmede nog werken, ook nadat
zq zqn heengegaan.
JOHANNA W. A. NABER.
iiiimiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiii
Binnenhuiskunst
(TENTOONSTELLING VAN BORDUURWERK \AN
CATHARINA VAN ZEEGEN BIJ CORN. v. D.
SLUYS, DEN HAAG)
Tot nu zag 'k op tentoonstellingen hier
en daar wel eens werk van C. v. Zeegen,
maar nog niet volledig Deze tentoonstelling
echter bQ Corn. v. d. Sluys, den Haag, geeft
een mooi overzicht van 't belangrijke bor
duurwerk. Over het algemeen is er nog te
veel een begrip van heel zorgvuldig gedoe
van ornamentjes enz. en is 't verrassend
deze spontane uitingen in dit materiaal te
zien. Soms in heel groote afmetingen, een
paneel is er o. a. van 3 meter, waar in een
mooie compositie de weelde van onderzee
gewassen met enkele visschen prachtig is
verwerkt. Uiterst gevoelig van teekening,
veelal met heel fijne draden, zQn de dieren
geteekend met geestig opgemerkte actie.
Vooral te noemen zijn daarvan de paneelen
met haanmotief. Het wel heel rake trotschc
gebaar is hier bq zonder mooi bereikt en is
met de weelderige staart een rqk decoratieve
Hoatzin en den Campanero. Misschien komt
het nog eens zoo ver; ik kan u Beebe's
boek aanraden als stimulans.
Er is nog een andere reden, waarom Ik
Jungle Peace met vreugde begroet. De
Amerikaansche populair-wetenschappelijke
litteratuur, waaraan wij zooveel te danken
hebben gehad, was in enkele richtingen aan
het verloopen. Veertig jaar geleden genoten
we van de meesterlijke schetsen van John
Burroughs, het type van den natuurvriend.
Er is wel niemand, die zooveel gedaan heeft,
om de vogels tot de menschen te brengen,
of liever omgekeerd. Hq was op het land
opgegroeid en een vurig visscher. Later is
hq ambtenaar geweest in Washington, maar
al zqn vrijen tijd bracht hq buiten door,
kampeerende als 't maar kon en wat hij
daarvan vertelt behoort tot het beste en
meest onderhoudende, wat men kan lezen.
Hq kende zqn Wilson (een andere dan die
van thans) en Audubon op een prik, had
ook aanraking gehad met Thoreau en
Emerson, die hQ zeer vereerde, trouwens de
philosophisch litteraire toespelingen in het
relaas van zijn natuur-a vonturen maken een
groot deel van de bekoorlijkheid zqner ge
schriften uit. De oude heer leeft nog en
heeft heel wat verdriet gehad over zqn
epigonen, .die langzamerhand zqn afgegleden
naar een soort van romantisch-menschelijlce
natuurbeschrijving, waarin de waarheid en
zelfs de waarschijnlijkheid opgeofferd worden
aan het spannende en zoogenaamd interes
sante. Dat begon al met Se t on Thompson,
die echter nog aan den goeden kant staat
en ging verder langs Long en Roberts naar
Jack London en Curwood. Volwassen men
schen, die zich vergast hebben aan White
Pang en Kazan, mogen voor een af wisseling
zich nu wel eens verdiepen in Jungle
Peace of als ze nog wat rneer tqd er aan
willen geven, dan nemen ze het groote
werking verkregen. De
kleurensamenstelling is meest
bijzonder gelukkig en er is
in verschillende paneelen met
meer gestyleerde motieven
een stemming bereikt; be
langrijk werkt daartoe mede
't gebruik maken van losse
draden, die in rQke
kleurverscheidenheld soms in
heele bundels afhangen. In
enkele composities is echter
't overdadig relief storend
en zQn deze dan ook zeker
niet voor toepassing in be
timmering of iets dergelijks
geschikt. Wat toch feiteiqk
de bedoeling van het werk
zeker meer is. Als schllderQ
moet 't zeker niet worden
beschouwd, waartoe het in
onze moderne interieurs ook
zeker niet te gebruiken is.
Vooral de zuiver vlakke
paneelen, met de goede
evenwichtige compositie, ko
men eer gunstig uit in deze
omgeving, met moderne
meubels enz. even verleven
digd, waardoor 't nuchtere
van 't gewone tentoonstel
ling-idee uitmuntend is ver
meden.
JAAP GIDDING
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIII1IIIIIIIIIIIIIMIMIICIII11III Illlllllllllllllll
De Vrouwenbeweging in China
Het was een merkwaardige bijeenkomst,
Zondagavond 19 October, in een der ge
zellige bovenzaaltjes van Restaurant Riche
in Den Haag. Daar hield dr. Aletta Jacobs
voor leden en genoodigden der vereeniging
Chung Hwa Hui een causerie over de
indrukken die zij tijdens haar verblijf in
China had gekregen over den toestand der
vrouwenbeweging aldaar.
De naam der vereeniging zegt duidelijk
genoeg, dat hare leden Chlneezen zijn; de
meerderheid der aanwezigen bestond dan
ook uit vertegenwoordigers van jong-China,
mannen zoowel als vrouwen. Merkwaardig
echter, dat zij geen van allen ooit in hun
eigenlijk vaderland waren geweest. Zij waren
geboren in onze koloniën en voor het
meerendeel voor studie-doeleinden in ons
land. Is het dan wonder, dat zij begeerlg
waren iets te hooren omtrent het leven der
vrouwen in het stamland, van iemand die
er gerulmen tijd had vertoefd, speciaal met
het doel er een studie te maken van den
stand der vrouwenbeweging?
Hoe geheel anders leven die jonge,
Chineesche meisjes hier en in ons Indië,
dan zij het in hun eigenlijk vaderland zouden
kunnen. Dr. Jacobs prees haar gelukkig, dat
zij onder de Nederlandsche in plaats van
onder de Chineesche wet leefden.
Hieruit volgt reeds dat de spreekster geen
gunstige Indrukken had opgedaan omtrent
het leven der vrouw in het Hemelsche Rijk.
Zij kwam er in 1912, in een tijd van groote
beroering; want pas had de groote omwen
teling plaats gehad, waarbffde aloude regee
ring der Mantsjoe's had moeten plaats ma
ken voor de republiek. Rustig was het land
nog niet; telkens barstte nog hier en daar
het oproer uit, o.a. in Canton, op een dag
toen de reizigsters Dr. Aletto Jacobs en
Mrs. Chapman Catt nog geen twee uur
de stad hadden verlaten l
De Chineesche vrouwen hadden dapper
meegeholpen in den strijd van de monarchie.
Zq verwachtten van het nieuwe régime
ook een verbetering van de positie der vrou
wen In hun land.
Of die verbetering behoefde ? Mevr. Jacobs
vertelde slechts enkele droevige staaltjes,
Zoo o.a. over het groote euvel der poly
gamie, die in China al een zeer droevige
vorm heeft aangenomen. De bijwijven" zqn
daar, hoewel menigmaal meisjes uit netten
kring en volstrekt geen vrouwen van slechte
reputatie, niet veel meer dan de slavinnen
in het gezin. Is de man niet welgesteld, dan
deelen zl niet enkel het slaapvertrek, doch
zelfs het echtelijk bed met de wettige vrouw.
Het ergste is echter, dat zij op haar kinderen
geen recht hebben; heeftde wettige vrouw b.v.
gren zoon, dan moet de bij vrouw den haren
afstaan aan de wetteiqk gehuwde. Gevolg
hiervan is, dat dergelijke arme moeders,
beroofd van haar kinderen, zich alles laten
welgevallen, het zwaarste werk willen ver
richten, om maar in het huls te kunnen
blijven waar haar kroost opgroeit.
Toch zal de strQd tegen de polygamie
niet spoedig uit de wereld zqn. Geen enkel
boek: Tropical Wild Life in British
Gujana, Zoolugical contributlons from
thetroi>ical research station of the New York
Zoological S >ciety bij Wiiliam B-ebe,
dlrtctii<g curator, G. lunes Hattley, research
associate and Paul G. Horves resea'Ch
assistant with an introduction bQ Colonel
Theodore Roosevelt, Volume I.
Deze lange titel behelst de geschiedenis
van het boek. Wetenschappelijke
Vereeniglngen weten altijd precies wat er voor de
bevordering van hun bijzondere tak van
wetenschap gedaan kan worden, dikwijls
hebben zij er zin in, om de hand aan 't
werk te slaan en kunnen zij beschikken
over mannen en vrouwen van bekwaamheid
en geestdrift, maar geld hebben zij zoowat
nooit. In ons eigen land zijn daarvan voor
beelden genoeg aan te wqzen. Onze dier
kundige vereeniging heeft met veel moeite
en opoffering het Zoölogisch station te
N euwediep gesticht, dat eindelijk door
medewerking van de staat in stand is kun
nen biqven, de Ornithologische vereeniging
zou zoo graag een trekstation oprichten, de
Mycoiogische vereeniging behoorde al lang
goede paddestoelplaten gepubliceerd te heb
ben enz. enz. De Botanie) zijn nog het best
af, voor hen en voor de heele wereld, heeft
de Nedrrlandsch-lndische Regeering het
onovertreffelijk model-instituut voor plant
kunde gesticht: den Plantentuin van
Buitenzorg. Maar een Zoologisch laboratorium in
de Tropen hebben wij nog niet.
Toch heeft juist de Bultenzorger
Plantentuin aangetoond hoezeer de we
tenschap juist kan profiteeren van het
werk in de Tropen, waar de planten en
dieren zich ontwikkelen in ongebonden
levenskracht. De levensomstandigheden zijn
er eenvoudiger, en er is geen rem van qstqd
of winter. Antieke dier- en plantenvormen
hebben er zich kunnen handhaven tot op
chinees, hoe ontwikkeld en vrijzinnig overi
gens, wil zich met n vrouw tevreden
stellen, vertelde mevr. Jacobs; zelfs de
groote Sun Yat Sen, de overwinnaar in den
strqd om de republiek, reisde met een zestal
vrouwen door het land! Doch ook de con
servatieve Chineesche vrouw wenscht geen
anderen toestand; zfj zou zich dan berooven
van goedkoope en gewillige werkkrachten l
Een ander, nog gruwelijker misbruik, is
de handel in meisjes. Niet de handel in
blanke slavinnen, die over de geheele wereld
bestaat, maar die in heel kleine meisjes,
zelfs van 2 en 3 j aar. Meisjes zfjn in China
niet in tel; ze vormen daarom al spoedig
een soort handelswaar en gaan van de eene
hand in de andere over. De kleine
stumperdjes worden reeds van hun derde of
vierde jaar af gebruikt als werkkracht in de
zijdesplnnerqen. Zq moeten daar met hun
kleine vingertjes de cocons uit het kokend
heete water halen (70?120') en aan de
vrouwen geven om er het splnsel der zijde
rups af te wikkelen. De reizigsters zagen in
zulk een fabriek handjes en armpjes der
kleinen geheel ontveld. Later, na onnoeme
lijk veel pijn, wordt de huid hard en vereelt
en hindert het kokende water niet meer.
Dit is slechts n staaltje van ergerlijke
mishandeling, die zeer lang straffeloos kan
geschieden. Want slechts in de alleruiterste
noodzakelijkheid kan de politie straffend
optreden en de meisjes aan haar beulen
onttrekken. Zij weet n.l. geen. raad met de
meisjes en doet dus veelal een oogje toe.
Redding komt nog al eens van
Amerikaansche Zendelingenvrouwen, die de ongeluk
kige wezentjes tot zich trekken, hen verzorgen
en onderwij een. Doch de groote kunst is het
om voor de meisjes als zQ opgroeien een
bestemming te vinden.
Tegen deze en dergelijke toe«tanden trekt
de Chineesche vrouwenbeweging te velde.
Want een vrouwenbeweging Is er en zij
groeide krachtig in de dagen der omwen
teling. Er bestaat In China een groote
vrouwenvereenlging, veel gelijkende op onre
vrouwenorganisaties, met afdeelingen in de
groote steden. Peking is de noofdzetel; maar
ook te Canton en Shanghai zijn althans
voor China groote afdeelingen. De vrou
wen weiken daar zeer systematisch, volgens
een practische arbeldsverdeeling. Zoo is
er een afdeeling voor de politiek, eene voor
het onderwqs, eene voor industrieele be
langen en eene voor de propaganda. Vooral
die voor het onderwqs is van groot belang;
in 1912 ontving nog slechts l pCt. der Chi
neesche vrouwelijke bevolking onderwqs !
De Chineesche vrouwenbeweging tracht nu,
voornamelijk door middel van huisbezoek,
gedaan te krijgen, dat de ouders ook de
mei-jcs ter school rullen sturen.
Eigenaardige toestanden daar in China.
Bij al het ellendige van het vrouwenleven,
bezitten de vrouwen er toch rechten die nog
kort geleden zelfs bij sommige Europeesche
volken niet bestonden. Zq hebben b.v. het
recht van vereeniging en mogen vrq ver
gaderen. De Chineesche meisjes uit moderne
grzinnen, die In Amerika haar opleiding
ontvingen, mogen, in het vaderland terug
gekeerd, vrijelijk een beroep uitoefenen.
dezen tijd en kunnen dat nog wie weet hoe
lang doen, mits de mrnsch hen ongemoeid
laat. Het werk van Wallace, Bates, Darwin
zelf, Haeckelen nog zoo vele anderen bewqst
voldoende de groote belangrijkheid van de
bestudeering van de planten- en dierenwereld
in de tropen.
Het was dan ook een zeer goede gedachte
van de New-York Zoöloglcal Society om
ergens in de tropen een onderzoekingsstation
te stichten, dat zich In hoofdzaak zou be
zighouden met de ontwikkelingsgeschiede
nis van enkele merkwaardige diersoorten,
de geschiedenis van het levende dier en
zfjn dageiqksch bestaan, zoo mogelijk van
af het ei tot in den dood, door waarne
mingen en proefneming bf dag en nacht
over een zoo lang mogelijk tijdperk.
Zes heeren gaven het noodige geld:
C. Ledyard Blalr, Andrew Carnegie,
Cleveland H. Dodge, George J. Gould, Mortimer
L. Schiff en James J HUI; daar zqn een paar
goede kennissen onder. De man, waar het
hoofdzakelijk op aankwam, de directeur van
het station is Willlam Beebe, een onver
moeid onderzoeker en een publicist, zoo als
er maar weinige te vinden zqn. Een jaar
of tien geleden verwierf hq een groote ver
maardheid door de uitgave van een nog al
iqvig boek, de levensgeschiedenis van den
vogel in het algemeen, en voor eenige jaren
begon hij de uitgave van een monografie
over de fazanten, een monumentaal werk,
met al de praal van groote gekleurde platen
door de eerste artlsten, kaarten, foto'senz. Daar
voorheeft h| de heele fazanten wereld bereisd,
want Beebe wil het niet alleen hebben van
belezenheid, maar zooveel mogeiqk met eigen
oogen gezien hebben. Zoo iets gaat natuurlijk
ook al weer niet zonder maecenaten. B'ebe Is
ook een poos in de loopgraven geweest,
heeft gewerkt als vliegenler, kortom hq is
een echt buitenman van den nieuwen tijd.
Staking op een meisjes*
kostschool
-^7m^>
Gén jam.of. . .
Sipkes'Jam !'
Zoo zijn er reeds tal van onderwijzeressen
en ook vrouwelijke artsen. Tijdens het
bezoek van ar. Jacobs aan China, hadden
zelfs een tiental vrouwen zitting in de volks
vertegenwoordiging in de provincie Canton.
Een van die parlementsleden was een wedu
we, die haar 5 kinderen had opgevoed en
tot een goede maatschappelijke positie ge
bracht. ZQ zelve liep nog met verminkte
voetjes op de houten klosjes. Een andere
was arts, weer een andere onderwijzeres.
De wet is dan ook feitelijk niet 100 slecht
voor de vrouwen als de zeden zijn. En die
zeden worden weer beheerscht door den
godsdienst. Want de minderwaardigheid der
meisjes vindt bovenal zQn oorzaak in het
feit, dat de dienst voor de nagedachtenis
der ouders, de gemeenschap met de geesten
der afgestorvenen, slechts door een man
kan worden verricht en onderhouden. Om
echter de zeden van een oud cultuurvolk
van 400 millioen zielen te veranderen, gaat
niet gemakkelijk; er zullen daarvoor jaren
en jaren noodig zijn.
Toch is er verbetering in uitzicht. Een
der aanwezigen op de bijeenkomst vertelde
van de nieuwe wetgeving in China, die
reeds veel verbeteringen brengt ten opzichte
van de vrouwen en die ook bepalingen be
vat omtrent de bescherming der kinderen.
Wanneer daarbij dan ook de vrouwenbewe
ging in kracht groeit, wanneer Jong-China,
ook In het buitenland, steun en medewerking
verleent, zal ook voor de vrouw in het
groote Aziatische rijk een beter toekomst
dagen.
Dr. Jacobs vertelde nog, dat de Chineesche
Vrouwenvereeuiglng is aangesloten bij den
Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht.
Dit geschiedde in 1913 op het Internationaal
Congres te Budapest. De vertegenwoordig
sters uit China konden toen echter.wegens
de troebelen in haar land, geen vergunning
krijgen er persoonlijk heen te reizen; zQ
moesten zich vergenoegen het vaandel harer
vereeniging te zenden aan dr. Jacobs.
Hoogstwaarschijnlijk zullen de Chineesche
vrouwen op een volgende bijeenkomst van
den wereldbond verschenen en er stellig
hartelijk welkom zijn.
Wat zou ik gaarne meer vertellen van
veel belangrijks dat er dien avond in Rlche"
te hooren viel; maar mijn plaatsruimte is
reeds verbruikt.
Het was een interessante avond, waarvoor
de aanwezigen dank verschuldigd zijn aan
de begaafde spreekster en aan de vereeniging
Chung Hwa Hui.
F. S. VAN BALEN?KLAAR
Verzoeke alle stukken voor de
rubriek Voor Vrouwen" in te zenden
Koninginneweg 93, Haarlem.
iiiiin iiiimmuiiimiii Itiniiiiiiifi llliiiiilimiiiiniiim
wordt door 21.000 artsen erkend
als het beste versterkingsmiddel
Zenuwen en Lichaam.
Als je dat eens vergelijkt met het rustieke
leventje van John Burroughs, dan zie je wel,
dat een halve eeuw een groot verschil maakt.
Het geld was er dus en de man; nu restte
alleen nog de plaats. Het station moest ge
makkelijk bereikbaar zijn en tegelijk in de
diepste wildernis" liggen en deze schijn
baar zoo tegenstrijdige voorwaarden werden
verkregen in Guyana, waar in eeuwen tijds
de cultuur nog slechts een smalle kuststrook
in beslag heeft genomen. Het ideaal werd
gevonden nabij het plaatsje Bartica aan de
samenvloeiing van de Essequibo met de
Cuyuni en de Mazarunl, vlak in de buurt
van de ruïnes van het oude Hollandsche
fort Kqk over al".
Nu moet gezegd worden, dat het geluk
ook diende, want het station kreeg daar de
vrije beschikking over Kalocoori-house, een
gebouw van twee verdiepingen boven op
een heuvel, zestig meter boven de rivier en
daar was kant en klaar een werkzaal van
tien bij twintig meter met zestien ramen.
Dat was alweer een vriendelijkheid vaneen
cultuurmaatschappq, die tusschen twee haak
jes absoluut geen voordeel van de werkzaam
heid van het station te verwachten had. Een
stoombootdienst gaf driemaal per week
gemeenschap met Georgetown en maakte
het ook mogelijk, om gebruik makende van
de kustspoor in korten tijd excursies te
maken naar rechts en links o.a. naar de
Berbice rivier, bij ons welbekend als de
Berbiesjes" en waar het hoofdkwartier is
van de merkwaardigste van alle vogels, den
Hoatzin of Canjefazant, Stinkende Anna of
Van Bitenburg's Turkey (Opisthocomus
crlstatus). Over dit levend fossiel" de vol
gende week
JAC, P. THIJSSE