Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
22 Nov. '19.?No. 2213
|ASORMANIdi/U.«JJllDEUIElJ
? Kioodormakai»* l
Rokln 24-28 - Tel. N. 905 - A'dam |
BURGERLIJKE BELEEFDHEDEN
Men moet de burgerlijke
beleefdheden In acht nemen.
IV
BEZOEK ONTVANGEN
De goede kennis, met wien je geregeld van
rookmateriaal wisselt, die je dagelijks over
den barometerstand en de weersgesteldheid
onderhoudt, met wien je het volslagen eens
bent over de gruwelen in Rusland en den nood
in Oostenrflk-HongarQe, heeft het er op gezet,
ie een tegen-beleefdheid te bewijzen, voor
den avond, dien je met groote inspanning bij
hem hebt doorgebracht. Hij dqet bq herhaling
en met volharding groeten aan je vrouw.
Deze zegt ten slotte, met gematigd
enthousiasme:
We moesten ze dan toch maar eens
vragen.
...?Wanneer?
Nou, zie maar eens.
Het geringe enthousiasme is aanleiding,
dat dit niet al te snel geschiedt. Eerst maak
je met den kennis vage afspraken. Later be
paal je definitief een dag. Je vertelt dit thuis,
en je vrouw zegt: _
Daar heb ik nou niks geen zin in.
. Aan den vooravond van het bezoek, wordt
deze opmerking herhaalt. Daarna confereer
je samen over wat je in huis zal nemen.
Deze zaak iqkt ongemeen ernstig. Je moet
hiervoor iets kiezen, dat niet feestelijk is,
maar den schfln behoudt, van spijs en drank,
die nooit in je huis ontbreken, 't Loopt ten
slotte alt|d uit op gebakjes, bonbons en
koekjes voor na de thee.
Op den avond, dat ze komen zullen, staan
reeds vroeg de gebakjes op een schotel, die
je zelden ziet, rozets-gewQze gerangschikt
op de theetaf el naast een christallen schaaltje,
met de bonbons als een beminnelijk
klndeibouwwerkje opgestapeld.
Je zit er gelaten bij.
De thee trekt.
Je vrouw geeuwt.
Met < merkbare ontevredenheid wacht je,
eerst stilzwijgend.
Het wachten wordt pijnlijk.
Je vrouw zegt:
Als ze maar komen.
De twijfel, die deze woorden wekt, geeft
aanleiding tot een reeks deprecieerende op
merkingen ten aanzien van het verwachtte
paar. Tegen dat deze depreciattëo in
verwenschingen overgaan wordt er gebeld. Als
het dan iemand anders mocht blijken dan de
visite, wordt deze formeel uitgescholden.
Komt het bezoek erg Iaat, dan krijg je
een klein beetje ruzie met je vrouw, over
het kopje thee, dat je al van te voren wil
hebben. Als eindelijk de bel gaat, schrikt je
vrouw op en doet iets of wat bedrijvig, je
begroet e kennissen met veel ostentatie in
de gang. Vooral de vrouwen doen hartelijk.
De mannen doen joviaal. Er is meer beweging
in de gang, dan bij den lastlgsten
kwltantielooper. Veel gesleur met een dames- en
een heerenhoed een mantel en een jas. Dan
treedt het echtpaar binnen. Je zet ze op
gemakkeiqke stoelen. Vooral mijnheer geef
je iets heel luis. HIJ prijst het meubel. Je
vrouw schenkt onder vetmelding dadelijk
een kopje thee. Daarna begin je te
converseeren. Iedereen begint te converseeren.
't Is hetzelfde geconverseer, dat je vroeger
eens in hun huls hebt doorgemaakt, maar
't doet je erger aan, omdat het als provo
catie voelt van de intimiteit van je kamer,
omdat je die kamer met geest als het ware
verlaat, de ziel er van uitdrijft.
Ook het aanzien van je dageiqksche om
geving is verbroken. De kennis zit iets of
wat stijf sigaren te puffen in de stoel, waar
je gewoon bent je zelf zoo behaaglijk in
uit te strekken. Zijn vrouw met iets moois
aan voor de gelegenheid, zit recht op, op
de voorste helft van de zitting, van het
stoeltje, waar je vrouw anders kousen zit
te stoppen, met haar beenen over elkaar,
gezellig op haar gemak. De meubels zijn
van haar plaats. Je voelt de geïncarneerde
burgerlijke beleefdheid in je huis regeeren,
en je zelf verdringen. Je voelt je zelf de
dupe Van iets, dat je doen moet, voor geen
enkele andere wet, en voor geen enkele
andere verplichting, dan die, van belet f d te
moeten wezen, tegen iemand, die ook alleen
maar beleefd is, en je niets te zeggen heeft.
En je praat zoo de uren vol, dat de thee
afgeschonken is, en het paar in poeslieve
IN MEMORIAM
DOOR
FELIX HAGEMAN
(ter opvoering aangenomen door het
Hojstadtooneel")
Personen: Hij. Zij, De vrouw.
(Het tooneel verbeeldt de werkkamer van
een gezeten journalist, met bureau
ministre rechts, bedekt met een stapel cou
ranten en ti/dschriften. Telefoon. Groote
boekenkast met glasdeuren. Rookkastje
Naast het bureau rookstel op voet. Deur
links. Tegen den achterkant van het
bureau staat het schrijfmachine-tafeltje
voor de typiste.)
Als het scherm opgaat loopt hij met de
handen op den rug heen en weer, en dicteer t:
H q ... en zoo hebben wq dan wederom
gestaan aan het graf...", neen, sla dat graf
door... aan de groeve van n, die voor
ging, die als een lichtend voorbeeld..."
Z q (tikkend): Tweemaal .voor"...
.Hu Je hebt gelijk. Wat zei ik ? ... Die
'voorging, die als een lichtend toonbeeld ons
den weg wees raar het schoone, het goede,
het eeuwig ware!" Uitroepteeken. (Zij tikt)
Hindert de rook je ? (Zij schudt van neen,
tikkend). Zeg het maar eerlijk, hoor!
Z Q Rook jij maar. Dan denk je beter.
UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE
B L RN C Wm
verlegenheid gebracht wordt over de keuze
van een glas wijn of een grocje, uit een
flesch, die het air moet wekken van uit een
vollen wijnkelder te komen, en nog geen
halven dag in huls is, van uit een
distilleerderij in de nabijheid.
Dan komt de tQd, dat je gaat verlangen,
dat ze opstappen zullen. Je ziet met wel
behagen, dat ze elkander geheime teekens
geven. Dan neemt de man het initiatief,
met een extra zoet woordje. En met juist
afgepaste eigenachtigheid, animeer je ze nu
nog even te big ven. Maar de beleefdheid
meet je daarbij zoo zorgzaam af, dat je
animeeren, de grens van ernst raakt, maar
je verzoek nooit kan worden ingewilligd.
Als de deur achter het bezoek gesloten
is, rek je je uit in je stoel, als een hond
bij de kachel, en voel je de behaaglijkheid
van je eigen kamer weer tot je komen,
en je zucht, Goddank. En je vrouw neemt
haar stoel ook weer, en de vreemde sfeer
trekt weg als rook uit een kamer, waar
het raam van open geschoven wordt.
Zoo vervelen in een groote si ad duizenden
menschen elkaar bq twee of meer paren
tegelijk, omdat ze de burgerlijke beleefd
heden in acht nemen.
ARI
BOEKETJES SOFISTIEK
XXIX
Kringloop
Niets nieuws onder de oude zon?"
En de Universalisten dan, en Wijnkoop, en
déStraatsburgsche Universiteitkwestie? En
de eindelijk geratificeerde Vrede, en de
bedrrigde Middenstand, en het Grand
Theatre, en de Revue du Feu. Is het n
niet gloednieuwer nog dan het ander?...
De E amen, zeker. Als feitenreeks moet
ook onze hedendaaesche geschiedenis een
novum zijn. Niet mér echter, dan bijvoor
beeld dit najaar 1919 nieuw" is: het is
dezelfde oude Herfst van al'e jaren, de
eeuwenoude Dood, sinds het rst ontwaakte
Leven verwelkte in Adams tijd.
Maar praat nu alsjeblieft niet alles door el
kaar, want ik wou wel weg.
H q En ik wou liever met je babbelen
Die bloes staat je goddelijk.
Z ij Lief van je. Ik had ze eergisteren
ook aan.
Hij Onmogelijk t
Zq Toch.
H q En dat zou ik niet gezien hebben ?
Kind hoe durf je l
Z q Je was aan het eeuwig ware". Geef
nu van Balen wat hem van rechtswege toe
komt en stuur me weg. ik voel me niet
lekker.
H Q 't Is waar, je bent een beetje bleek.
Maar wat kleedt je ook die bleekheid weer
verrukkelijk l Je bent...
De vrouw (op, in avondtoilet) Hoe Is het
er mee, Torn ? Heb je dien man nu nog niet
begraven ? Dag juffrouw. Maak toch alsje
blieft wat voort.
H q De Verhagens kunnen wachten.
Devrouw De Verhagens kunnen niet
wachten. Je bent geen minister.
H q Nóg niet.
Devrouw Je wordt het nooit, als je niet
op tijd bij een diner van mevrouw Verhagen
verschijnt. Als je maar weet, dat haar man
het Kamerlid de gedoodverfde premier is!
HQ Wat me de verplichting oplegt, het
woord aan de groeve van een groot man
een grót man, Sophle in een vloek
en een zucht te dicteeren, en zoodoende
onze abonnés voor het hoofd te stooten.
De Vrouw Siót ze voor het hoofd,
maar laat de soep van een aanstaanden
Minister-President niet koud worden l
Z q Mevrouw heeft gelijk.
H ij De man is socialist.
De Vrouw Des te kwaiqker wordt
het je genomen, wanneer jij als bourgeois
de beginselen van zijn vrouw kwetst. (/l/
achter de uiterlijkheid ligt, het wezen
der verschqningen, nieuw? De meest
extremistische bolsjewlst is een duf archa
sme, en toen dit dierbaar plekje grond nog
ongerept slik was, krioelde de wereld reeds
van annrxionisten en kunst-sjacheraars.
Lees er de pyramiden, de papyri en Babels
ruïnes maar op na. Alle geschiedenis blijkt
het effect te zfln van n- en-dezelfde moto
rische krachten, die de menschheid in alle
eeuwen bewogen, en bewegen zullen.
De vorscher vindt voor deze elementaire
geestesbenzine duizend namen en formules,
al naar een der tallooze kanten vanwaar hq
het probleem der zichtbare dementia com
munis komt benaderen. Zoo is, naast vele
andere, de stelling verdedigbaar, dat alle
conflicten in den politleken, economischen,
(on-)artistleken chaos, welken u en ik het
genoegen hebben te beleven, de feitelijke
projectie is van den geestelijken drang die
Wil tot Macht is genoemd (door een wijs
geer dien wq gerust kunnen plagieeren, wijl
hq niet onder de Auteurswet valt).
Noem Hymans, Lenin, de Da-da-ïsten,
en de gloednieuwe groep de A-ïsten,
Henri van Groenendael, d'Annunzlo, en
ge noemt: de begeerte van het kind dat
groot wil zijn.
Het noodlottige van deze waarheid zit
niet in het kind-zijn, noch in het willen,
maar in het groot worden.
Zoolang de wil zich maar niet reaiiseeren
kan, is het schouwspel van zijn stuggen
drang of luidruchtige worsteling interessant.
Wat al een heele prestatie is, na 60 eeuwen
belangwekkendheid. Vooral, wijl het door
gaans (ach, waarom niet steeds ?) de
geesteIflk-superieuren zqn, die revolteeren, terwijl
en omdat de logge abstractie der
middelIMIIIIIIlmMIIIIIIIIMIIllllMIIIIIIIHIIIIIIMIMIIIfttlllMHlmlIIIIIIMMIIHnm
AcAo ArïlSETjE
BOLS
llflIIIMIIflIIIIIIIIIIIIIIIIIII
weer op den drempel]. Maak je voort ? En
zeg je kunt hier de rook wel snqden.
Hindert u dat niét, juffrouw?
Z q Ik ben door de wol geverfd, mevrouw.
Meneer heeft me trouwens verlof gevraagd...
De Vrouw El? Dan benijd ik u. Maak
voort, Torn! (haar handschoenen
dichtknoopend af).
Hq Maak voort, Torn l" Daarin culmi
neert haar wijsheid! Voortmaken. Jachten.
Naar een proleat gaan, om met proleten
te dlneeren, en zoodoende onder proleten
Kamerlid en vervolgens Minister te worden!
En ik heb nog een half uur noodig om Van
Balen te begraven ! (nijdig). Hoe kan ik ge
regeld denken, als ik voortdurend word
gestoord ?
Z q Zooeven stoorde je zelf.
H q Heel iets anders. Waar waren we
met dien knul? (loopt heen weer, humeurig;
kijkt over haar schouder in de kopy). Een
lichtend toonbeeld ?" Van Balen ? Ridicuul!
Sla door l (Zij slaat door, schouderophalend).
Zoo staan wq dan weder aan de groeve
van n, die in de wetenschappelijke wereld
een niet geheel onverdienstelijke plaats be
kleedde. Punt. Weliswaar was hq in menig
opzicht slechts een r a volger van wat anderen,
als lichtende toonbeelden, uitdachten en
creëerden, maar toch... In dat navolgen
had hq het tot een"... niet te vlug?... tot
een hoogte gebracht, die..." god, wat een
zin!... komt geen eind aan!... maak er
van: ... had hij het tot een niet onaan
zienlijke hoogte gebracht." Punt (komt
naast haar staan, op anderen toon)
Schattig bloesje... en je blanke nek...
hou daar je hersens bq l (zoent haar eens
klaps in haar hals).
Z q (kalm doortikkend) Laat dat nu. Ik
ben niet erg in de stemming. Wat komt er
op den nieuwen regel ?
matige helft-plus-én de (min of meer
groezellge) lakens uitdeelt.
De homme-arrivé, de aan 't bewind ge
komen minderheid-van-voorheen dat is:
de -conservatief geworden vooruitstrevend
heid , zij hebben het tijdperk van hun
sympathieke strijdperiode overleefd, en
vertoonen al het huisbakkene van een
burgermanshuweiqk op Zondagnamiddag.
Eik nieuw geslacht gaat xich daartegen
natura sua verzetten en Is wederom be
langwekkend, niet om z'n idealen (die aan
vorige generaties oveibekend waren), maar
om z'n verzet. Totdat het den strijd ge
wonnen heeft en, op het kussen geraakt, op
zijn beurt de nieuwste nieuweren"
tyranniseert, niet uit misdadigheid maar eenvoudig
en noodwendig omdat het aan de weldadig
heid van zqn régime gelooft en gelooven
móet.
Ziehier de cultuurgeschiedenis van gisteren,
vandaag en morgen in a nutshell. Indien
zij al niet juist mocht zqn, ze is tenminste
minder omvangrijk dan de beschouwingen
in de Handboeken, die evenmin juist zijn,
en nog troosteloozer.
En de moraal? Zq is deze, dat men tot
zqn dood 29 jaar moest kunnen blijven.
Wie over de 30 geraakt is, behoort tot een
levend... verleden.
GERH. VAN DIJK
VRAOBNRUBRIBK
voor
Algemeene Wetenswaardigheden
Men gelieve de vragen voor deze rubriek In te
senden aan bet Redactiebureau, met op den omslag
het motto .Leekensplegel", en onder opgave van
naam en adres (die als vertrouwelVk sullen worden
beschouwd.)
J. E. te S. Vroeger was het' Koninklijke
Nederlandsche posterij, met een sierlijke W
? II IIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllillllllllltllllllllllllllllllllllll
H ij Voorlooplg niets. Ik ben te zeer onder
den indruk van je bloes, en van wat die
voorgeeft te bedekken. Kortom ik heb je
Hef.
Z q En je vrouw ?
H q Van mijn vrouw houd ik. Op jou
ben ik verliefd.
Z q Wat Is het verschil ?
H ij Het verschil tusschen een
broodpudding en een schulmpje.
Z q Maar je bent toch zeker niet voor
nemens, altijd op me verliefd te blijven?
H q je legt den klemtoon verkeerd.
Z q Ah niet op m q ? Na mq een an
dere?
H q Veel anderen.
Zij Merci voor je eerlijkheid,
H q Het is beter dan eerlijkheid. Het is
zelfzucht. Ik heb er een hekel aan als de
menschen gevoelens in mq blijven veronder
stellen, die gaan verjaren.
Z q En verjaren ie al ?
H q in dit speciale geval nog lang niet.
Je inspireert me nog altijd. Je bent langer
mijn muze geweest, dan ooit eens andere
vrouw het voor me was.
Zq En je wettige vrouw?
Hij O, een wettige vrouw is nooit een
muze. Hoogstens een aanwendsel.
Z q Waar je toch aan verslaafd bent!
H Q Als aan mijn sigaret. Maar zij heeft
een kurken mondstuk. En j i] een gouden.
(Zoent haar op den mond).
Z q Gek, dat ik tóch van je moet houden l
Je bent niet mooi, je bent niet jong meer,
je kunt geen das strikken en je loopt je hakken
schreef. En het ergst van alles je bent
geestig, dus slecht.
Hq Ik slecht? Kleine vielster! Kom
laten we eens afmaken! (Hij is in blijde
stemming.) Die goeje van Balen l Zoo'n flinke
vent l Zoo'n kranige kerel! 's Kijken. (Loert
of een kroontfe; tegenwoordig: Posterijen,
hoogstens: Nederlandsche posterijen. Sedert
wanneer zou dat veranderd zijn. volgens
dewet, ff is dat zómaar . vamelf' gegaan?
Praedicaat Koninklijke" zou niet meer van
toepassing zijn, bij de vele klachten?
Er zqn zegswijzen en benamingen, die
zich mettertijd nagenoeg ongemerkt wqzigen,
zonder dat tqdens het zich voltrekken dezer
wijziging de reden daarvan tot bewustheid
komt. Heeft dan de verandering haar beslag
gekregen, dan biqkt achteraf dikwijls dat
ze op goeden grond geschiedde, zoo ook
hier. De ontwikkeling der feiten, die de door
u bedoelde verandering bracht, vindt hare
uiting en bekrachtiging in de wet van 31
December 1913. Staatsblad 464, die het
STAATSbedrqf van de posterijen, de tele
grafie en telefonie in het leven riep.
H. J. te Z. Hoe moet men bij het vertalen
van een roman of tooneelstuk handelen ten
aanzien van de daarin voorkomende voor
namen? Kan men die onvertaald laten of is
dit niet wenschelijk?
Een bepaalde regel hiervoor bestaat niet;
sommigen vertalen de namen, anderen doen
het weer niet. Wanneer men fransche,
duitsche of engelsche namen vertaalt, moet men
het italiaansche, spaansche, zweedsche en
noorsche ook doen, wat dikwijls niet zoo
geheel gemakkelijk zat blijken en zeker de
vertaling niet fraaier zal maken. Het best
komt ons voor altijd die voornamen te ge
bruiken, die In het land van het oorspron
kelijk werk inheemsch zqn. Op zulk een
wijze bewaart men het best de locale kleur
daarvan.
H. STINIS
Haarlem - Kruisweg 23
TELEFOON 15O6
EXPORT IN TABAKSARTIKELEN NAAR
DE GEALLIEERDE STATEN
Vrachtaatomobielen
Wilt ge de transportkosten in Uw
bedrijf tot een minimum redaceeren,
koopt dan een
2 tons WHITE
Vrachtauto
het meest economische vervoermiddel.
n 2 tons WHITE" doet hetzelfde
werk als 2 menschen m't 4 paarden
en 2 wagens, hetwelk wij met bewijzen
en attesten kunnen staven. Maakt Uwe
berekening.
FirmaGebr.NEFKENS,
Filiaal Amsterdam
26 fac. Obrechtstraat Tel. Z. 2507
MANTELS!
m
BONT-STELLEN,
OOK VERVORMEN
EN REPAREEREN
J. Kil
Dameskleedermaker Bontwerker
Heerengracht 304/3O6
T^Teoeo^rT A' d a m ~Tëirao'6ö~N
Tramlijn 1 en l. Uitstappen Halte St. Luciënsteeg
iiiiniiiiiiiiiii i ui iiiini iiiiiiiiii iiimiiimiii ?
over haar schouder; ontste'.d) Wat is dat
nu?! Een niet geheel en al onverdienste
lijke plaats bekleedde"? Béje zot, meid?
Dat mag je niet zeggen in een doodsbericht t
Z q (geduldig) Het zijn je eigen woorden.
H q Goed gód. Best mogelijk. Daar
even was ik... niet waar ? Doorslaan.
Z q (met engelengeduld doorslaand) Als
jeblieft.
Hq (Is intusschen naar de boekenkast
gegaan, en haalt er een plakboek met
krantenknipsels uit; bladert er neuriënd in): 's Kijken,
's kqken, 's kqken! Troelala troelala !
Allemaal graf redenen van hooge pleten ver
hooge pieten ! Jan F«ith, Brusse, Boissevain,
Heijermans, Quérido, Abraham Kuyper, R
ssing daar zullen we eens e»en in gras
duinen. Aha daar heb Ik wat?van acht
j «ar geleden dat herinnert niemand zich l
Klaar? Vooruit! (dicteert) Zoo staan wij
dan wederom verzameld aan de groeve van
een groot man, wiens verdiensten op velerlei
gebied uitblonken... uitblonken. Punt. Een
man, wiens helder begrip, wiens innige
menschenliefde..." stop eens even l Dit slaat
op een .dokter. En van Balen was een rechts
kundige. Rechtskunde en menschenliefde
reimt sich das zusammen?
Z q (tikkend) Soms. Maak wat vooit. Een
jurist is ook een mensch.
Hq (dicteert) Wiens innige menschen
liefde straalde als een ster van heerlijke
schittering, en wiens zeldzame gaven van
hart en verstand hem als het ware tot den
wegbereider maakten voor degenen, die ra
hem kwamen, die zijn voetstappen drukten ...
voetstappen drukten... (Zij tikt: hij neuriet,
al wachtend tot zij klaar is met den zin; de
telefoon gaat; nrg uitstekend in zijn humeur
loopt hij er op toe, en neemt het toestel van
den haak om te luisteren; zijn gezicht be
trekt; hijfluisteit met de hand op het toestel