Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
31 Jan. '20. No. 2223
We voelden altijd dat er in Oost-Europa
voor het Jodesdom ongekende reserves op
gestapeld liggen. Aan Joodsche volkskracht.
Aan rellgieuse en nationale warmte. Aan
wetenschap. Aan enthousiasme en overgave.
Maar we kenden dit Jodendom toch niet en
miskenden het in veel opzicht. We hielden het
voor vetenschappelQk niQdig. Bekrompen,
*eperkt van blik. Politiek onrijp. De
Wester«che Joodsche orthodoxie was het, die aan haar
Joodsche, ook algemeene wetenschap paarde.
Es westenene beschaving. Zf had den
breeden kijk en de verre horizonten, en bfl
haar behoud en haar vaste overtuiging toch
eveneens waarachtige verdraagzaamheid en
verlichting.
En Amerika?
ZQn jodenheid is van Oost-Europa. Van
uit de donkere afgeslotenheid naar het ab
soluut opene vrfle westersche Westen ge
komen. Hoe zal het standpunt dier joden
tegenover het jodendom geworden zijn?
Wat heeft met name de Mizrachie van daar
te wathten?
Dat waren onze vragen en overwegingen.
Wij moesten wapenschouwing houden.
De tijd der woord-propaganda is om.
Palestina ligt, als een airecte mogelijkheid,
als een dadelijke eisen aan ons, open voor ons.
We weten, wat we moeten:
We hebben na te gaan, hoe ons werk
samen te doen gaan met de
algemeenzionistische organisatie en geen oogenbllk
onze speciale taak den opbouw van Evcts
Jisfeël op den basis van het historisch over
geleverde Jodendom uit het oog te ver
liezen.
De andere organisaties van wei getrouwe
joden hebben noodgedwongen achter ons
aan ook Palestina m hun program opge
nomen, maar blQven overigens
ophuonietzlonisttsch standpunt staan. Zij volharden
in hun strijd En bij sommigen is de afkeer
het grootst en de bestrijding het heftigst
tegen de Mizrachie, omdat zij, naar hun
meening als orthodoxe fractie in de Zionis
tische beweging deze voor haar autoriteit
als religieus geoorloofd sanctioneert. Het
geen de zionistische beweging alweder
naar de meening dier bestrijders niet is.
Zoo moet de Mlzrachie dus ook naar dien
kant nogmaals haar houding ondubbelzinnig
vastleggen en uitspreken.
Maar we moeten ook weten, wat we
kannen: De conferentie is een openbaring
geworden. De Mlzrachie is la deze duistere
oorlogsjaren, waarin we haast niets van elkan
der konden hooren, tot een macht gegroeid,
zooals we nauwelijks konden verwachten. Uit
drie werelddeelen waren de gemachtigden
der Mizrachie aanwezig. Uit het vier e (van
Kaapstad) kwa > een telegram. Van Australi
is niets gehoord, ofschoon, ook daar onge
twijfeld op krachten valt te reken:n. Daar
reikt immers ook de Eng Ische sfee .
Amerika heeft zich Amerlkaanscti ontwik
keld tot de sterkste leidende materieele en
organisatorische macht. Ook natuurlijk door
de deelname van de Vereenigde S aten aan
den oorlog is voor de Jodenheid aldaar het
Joodsche vraagstuk actueel naar voren ge
komen. De orthodoxie schijnt er frl.ch
ontwaakt te zijn. Onze Mizrachie is er
sterk, geestdriftig, off jrvaardig. En van
denzelfden geest als we hem hier kennen.
Meier Berlin heeft er gr ote dingen gedaan.
Onze bioeders ui Oost-Europa lijn
oerkrachtige reuzen. Door het ontzettende
lijden niet gebroken. Trotsche, vastberaden
mannen. Djor de afsluiting niet bekrompen.
verlicht, breed van blik, sterk van wil,
radikaal soms in hun opvatting. Er stietten
tusschen hen en ons geen gescheiden wereld
beschouwingen óp elkander. Er waren dan
bok geen heftige debatten. Eén keer slechts
even: toen een der gedelegeerden op de
afzondering van het O asten had gezinspeeld
en wat minder politieke rijpheid had durven
onderstellen. Toen was er een oogenblik
heftige verontwaardiging, die echter schit
terend binnen de strengste parlementaire
zelfdiscipline tot uiting werd gebracht.
Wie had er verwacht, dat de Poolsche
Rabbles onvoorwaardelijk het actieve en
passieve vrouwenkiesrecht principieel zou
den aanvaarden en wenschelfjk verklaren ? 1)
Voor verbrokkeling geen nood. Er is onder
linge samenhang ginds. Ea we hebben
contact gekregen met bijna alle staten, die
er zQn ontstaan. Het levende Hebreeuwsch
zal helpen aan het bestendigen en versterken
der nheid van het Oosten. WQ hadden
1) Natuurlijk matigden zQ en ook de
Conferentie zich het recht ni:t aan, om het,
ia de praktijk, waa rook, ia positieven zin
vóór te schrijven. Dat was dwaasheid ge
weest en zou vooral in Palestina
gewetensdwang geweest zijn.
iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii
als Rabbijnen hier eerwaarde grijsaards,
mannen in de kracht en nog in de opkomst
des levens. En een paar politiële die in het
Poolsche jodendom van beteekenis zQn. Tal
van Rabbjnen van grooten naam en Invloed
treden in Litthauen en andere landen voor
de Mizrachie op.
Engeland zond zijn beste werkers. De
Opperrabijn van het Britsche RQk was op het
laatste oogenblik verhinderd. De Invloed
van de oppergeestelQkheid in Engeland wil
altijd nog wat zeggen. Hier is die invloed
vermoedelijk niet vreemd aan hetgeen er in
Engeland ten opzichte van het Zionistisch
program is geschied.
Dultschland was met de oude beproefde
krachten en met nieuwe jonge ^energieën
op zQn best vertegenwoordigd.
De Mizrachie kan hen tellen.
Uit de kleinere landen België, dat weer
begint, Zwitserland, den ouden Etzas, thans
Frankrijk kwamen geestdriftige werkers.
Nederland heeft in deze dagen met de kracht
der ouderen en het enthousiasme zijner jeugd
zijn gaven en beteekenis gemanifesteerd.
Palestina legde ons door drie afgevaar
digden, onder welke niemand minder dan de
Chagatn Baschie (opperrabbfl») van Jaffa,
zijn nooden voor. En zijn onvoorwaardelQk
te vervullen eisenen: Verwerving van den
bodem, Vorming van menschenmateriaal,
Opvoeding en onderwijs.
De conferentie is inderdaad een Wereld
conferentie geweest. Zq heeft de macht der
wereld mizrachle gemeten: die Is niet gering.
Het budget, dat zij heeft durven opstellen,
getuigt ervan. ZQ heeft haar standpunt
naar alle kanten klaar bepaald. Zij wijkt
geen kaartbreed rechts noch links. Zij
gaat krachtig samen met de Zionistische
beweging met behoud van haar eigen stand
punt. Hetgeen natuurlijk bij opvoeding en
onderwijs het duidelijkst aan den dag zal
treden. Zij voelt zich geroepen en sterk, om
de leiding van het werk in wetgetrouwen
zin naar hare opvatting in hare handen te
nemen. Wie daaraan mee wil werken, kan
tot haar komen en zal welkom zijn. Want
zQ h:eft het oog op heel het Joodsche volk
gericht.
De Conferentie heeft ook getracht het
werk der Mlzrachie te meten.
ZQ weet, dat het geweldig is. Maar, zoo
als zQ over^.de enge grenzen der organisatie
heen het oog op heel het Joodsche volk
gericht houdt, zoo gelooft zi) ook, dat zQ
de Sympathieën heeft of zal verkrijgen van
zeer velen, die, om welke reden ook, zich
niet bQ haar kunnen organiseeren. En ook
den steun van deze allen.
Als het er maar eerst op aan komt.
Het werk is groot.
Er is wil. Er is kracht. Er is moed. Er
is geloof.
S. P H. DE VRIES M ZN.
Haarlem 20 jan. '20
OTTO HAUSER
Wij schrijven voor hen, die hem uit zijn
werk kennen en waardeeren
Hij is thans in Weenen. Na de laatste
oorlogsmaanden in Serviëdoorgebracht te
hebben, als red cteur van de oorlogs-krant
Belgrader Nachrlchten", is hij bQ den
terugtocht in Hongarije gekoomen. Daar
maakte hij het Bolsjewisme mee: kon er
niet vandaan. Het beetje oovergespaarde
geld verloor alle waarde. Hij lijdt nu honger
en kou en is door een sleepende koorts
aangetast.
Ejn vriend uit Holland, een schilder, die
zelf juist leeven kan, heeft hem ter herstel
ling zijn huis oopengesteld. Maar het geld,
om hem naar Holland te laten koomen
ontbreekt. Duizende kroonen zijn ee ven veel
centen waard l ?
Gij, veele bewonderaars, die door hem
de kunst hebt leeren kennen van volken,
wier iaal gQ niet verstondt, die elk nieuw
deeltje van zijn Aus f re m den Garten" met
verlangen tegemoet zaagt, stelt gij hem
thans in staat zijn oude energie te herkrij
gen, en stuurt ons uw bfldragen.
Zoo zullen wij in staat zijn hem een
klein deel te vergoeden van het veele, dat
hl] ons gegeeven heeft.
.Walden" B u s s u m. F. VAN EEDEN
ROOMSCH WORDEN?
Aan dr. TH. H. v. Oppenraay.
De zaak (s gewlgtlg genoeg om nog weer
een laatst weederwoord van mijn kant te recht
vaardigen. Juist de eenvoudige helderheid
van uw antwoord maakt het mfl gemakke
lijk. GQ zegt tot mg: Niet dus het gezag
N.V. PAERELS
Meubileering M".
COMPLETE MEÜBILEERiNG
-: BETIMMERINGEN
:
Rokin 128 Telef. 4541 N
iniiiiiiiiiitiiii
MONTESSORl VERWELKOMD.
De Russen leefden in een hele oude
oudetQd. Eén dekreetje van het nieuw bewind,
en de eeuwenoude achterstand was inge
haald, op de kalender. De nieuwe stijl
was ingevoerd. Zo zijn ze nu geheel op de
hoogte van hun tijd. Referte de Heer Nflpels.
la Onderwijsland gaat 't zo gemakkellk
niet, en niet zo vlug. Aan Russen met smaak
voor 't moderne werd 't verblijf buitenslands
ia modern gezinde centra door de vorige
Regering gemakkellk gemaakt. Ze mochten
niet eens «eer binnenkomen. Hun denk
beelden ook niet. Maar die kwamen toch
Gedachten zijn nu eenmaal tol v rij. Ea de
denkers van de gedachten kwamen een
poosje later achterna, om 't staatsuurwerk
gelijk te zetten. Gloednieuwe gedachten
banen nu eenmaal brede wegen, waarop
draeyboom sluit noch heek."
In Onderwijsland heeft men de nieuwe
stQI op andere wijze geweerd.
Doorluchtlgheldje moedigde het bezoeken van belang
rijke opvoedlngscentra over de grenzen niei
aan. jongens", zei 's lands pa, niet ver
van huis l 't Is daarginds niet prettig ook.
Je hebt er b.v. bergen, je moet er klimmen,
je ziet de dingen van de veilige begane
grond niet meer van dichte bQ. En je zoudt
je aanwennen erop neer te zien. Da's niet
goed." 'n Vacantiecursus, in Jena? Nu,
maar voor niet langer dan 14 dagen, uit en
thuis, 't Zal je ook niet bevallen. Hier thuis
kun je tenminste hollands praten tegen
buitenlandse mensen, want wat doen die
hier als ze ons mooie Nederlands niet eens
verstaan. Maar daarginds: je hebt er niets
aan je eigen taal. En hu a taal versta je ook
niet. Want denk je dat ze b.v. in FrankrQk
ons echte frans verslaan van de Bock en
Leeman? Geen kwestie van. Allemaal dialekt
wat je daar hoort. Ze verstaan er je toch niet."
Zo zijn de burgers van Onderwijsland
meest tiiulsgebleven. Ze konden trouwens
alles uit de boeken balen, bazen in 't
weiktuigellk lezen" als ze zijn. Alle vreemde
onderwQsgenieën kun je bovendien, in ver
band met de bloeiende
vrJj-bewerkt-riaarhoogdults" nijverheid, in 't hollands lezen.
En de niet bewerkte hoef je niet te lezen;
daar is niets aan. Zo kwamen de nieuwe
denkbeelden in Onderwijsland, de
gloednicuwstr, onverboden, zonder de gloed en
zonder 't nieuwe: Herbart volgens de Raaf,
Fi bel volgens Elise van Calcar,
Kerschensteiner tot voor een paar maanden volgens
helemaal niemand en helemaal niet, om van
Dewey niet te spreken en van de bezielende
denkers zelven der nieuwe denkbeelden. Die
persoonsvergodlng ook. In OnderwQsland
gelden Woorden, heeft 't Boek betekenis;
de persoonllkheid beduidt daar niets, 't Boek.
Lter 't. Zeg 'c op. Of schrijf 't,
geparafrazeerd in een nieuw boek. Laat ook dat leren,
opzeggen of parafrazereu in weer een nieuw
boek. Zo komt erontwlkkeling in de denkbeel
den. Wat zul je de menschcn wegzenden naar
andere landen. Die Belgiese minister van
onderwijs die 2 jaar gele Jen 20
bewaarschoolonderwQzeressen een jaar lang op
rijkskosten in de leer wou doen bQ
Montessorl. En die von Humboldt, die nog veel
meer ond;rwQzers in de \eeideedbl]
Pastalozzl 100 jaar geleden. Hebben die daar wat
goeds geleerd ? Leer dan de boeken van
die duitschers, zeg ze op, en we weten '(
ook, met de totè' beurs op den koop toe.
Poulet en von Humboldt zQn trouwens geen
van belden onderwQzers geweest, kennen
niet de school.
Ojk Maria Montessorri kent de school niet.
Denk nu toch eens even aan. Een school
ervaring van vele eeuwen he<ftonomsto!ellk
geleerd dat alle ware ontwikkeling uit boeken
wordt verkregen. Dat is 't wezen van
alle kennis: van 't blad in 't brein,
van 't brein weer op een blad. Maar zij
begint met figuren uit de vormleer, De
vormleer is 30 jaar geleden geschrapt uit
de wet. Daar is ze dus alvast mis. Die
vormpjes laat ze bevoelen, inleggen, om
trekken, invullen; danschuurpapieren letters
bevoelen, dan schrijven, dftn pas lezen en
niet hardop. Waar blQft nu de leestoon uit
't paedagogiekboek ? En de leesdreun uit de
praktijk ? En onze prachtige moderne metho
des? Leesplank, taktschrijven? Enfin,
elndelik zQn de leerlingen dan bij 't lezen
gekomen, waar men toch mee beginnen
moet; lezen, maar niet uit een jonge lezer",
niets van eigen bodem", neen een zin op
een strookje papier, 't kind moet die zin
doen. En dan komt later 't hardop lezen van
zelf. Een school zonder woorden dus. De
Stilte" een vak. Er zQn immers al veel te
veel vakken in de lagere school. De Stilte
in de school! En de onderwfzer zou niet
iiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii
OELOF flITROEN
Kalverstraat 1 I Paarlen, Brillanten
- Opgericht 1850 - H ? Goud, Zilver en Horloges
TELEFOON 658 N
Uitsluitend eerste kwaliteit
IIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIMIII
van den persoon, die u iets mededeelt, maar
uw Innerlijke gevoelsovertuiging is de oor
zaak van u w aannemen van hetgeen u gezegd
wordt door anderen." .
Toch wel! Wel deegelfjk het gezag van
den petsoon is de oorzaak van mijn
aanneemen. Omdat ik dat gezag erken en
onderga en er mij aan onderwerp En dat
doe ik uit gevaels-overtuiging, precies als
gij. Al komt ge honderd maal in verzet,
het helpt u niets. Ontleed eens het woord
en het begrip: gezag" en ge zult
onvermQdelQk bQ uw eigen gcvoels-o/ertuiging
terecht komen. Iemand heeft gezag, als hij
anderen gezeggen" kan. Dat wil zeggen
dat anderen hem gehoorzamen en gelooven.
En dat doen ze alleen omdat hij hun
geloofwaardig en navolgenswaardig voor
komt. Ziedaar: daar is de gevoels-arbiterer
reeds. Een klein weinig significa is voldoende.
Het door u gekoozen voorbeeld licht het
verder toe. Ge vraagt me wat Ik doen zou
als ik de opwekking uit den doode had bij
gewoond. Wel, ik zou gelooven, wat ik ook
al zonder persoonlijke waarneming geloof:
dat Jezus de grootste wonderdoener is, die
op aarde geleefd heeft. Maar wat is uw
vraag anders dan een beroep op my'n
gevoelsoovertuiging? Voor u is dit wonder
zóó groot, zóó indrukwekkend dat ge voor
taan alles wat Jezus zegt bllndelingsaanneemt.
Maar is dat niet een kwestie van uw
eigen gevoelsoovertulglng? Er zullen wel
menschen zijn die na zulk een opwekking
te hebben bijgewoond, zouden zeggen: dit
is een groot wonder, maar het bewijst voor
mQ nog niet dat Jezus en de Schepper der
oneindige zonnestelstels een en dezelfde
zijn. En wat kan men zoo iemand antwoor
den? HQ zal zich eeven als g| beroepen
op zQn gezond verstand" en daarmee dat
InnerlQke oordeel bedoelen, dat altijd
gevoels-elementen in zich sluit.
meer moeten praten l Alle kinderen bezig
heet 't, de onderwijzers doen'niets, armen
over elkaar, mondje dicht. En als je school
bezoek krijgt wegens een sollicitatie? Laat
ons wel weten, Montessori heeft geen ver
stand van onder wQs; bovendien willen de
schoolopzieners beslist niet dat de onder
wijzers voor de klas zitten.
Hoe dat komt, dat zo'n theorie opgang
maakt? Ze zeggen dat Montessori juffrouwen
buitenslands geweest zQn, n bQ Montes
sori zelf. Een andere dat staat heel vast
is in N aas geweest. Alles handenarbeid daar,
zonder boeken en met weinig praten, 'n Geest
drift, als ze daarover los komt l Dat heb je
van dat buitenaf-gaan en van die bezielende
genieën en studiën volgens de nieuwe stijl.
Gelukkig willen de onderwQzers er niet
aan. Ze hebben nooit aan die dingen gewild.
School is school en ze moet 't blQven. De
hoofdschoolopziener heeft dat aan Montes
sori in goed hollands in de
Atnsterdamsche aula dan ook duidelijk uitgelegd; de
Onderlanders willen graag lezen, uit de
tweede hand, Fröbel uit Elise van Calcar
b.v., hQ zei 't zelf. En hij heeft gelijk,
Wie kent nu Fröbel uit Fröbel? 't Is
wel jammer in zekere zin, want welke
methodiek is plezieriger dan die van
Fröbel voor 't aanvangs-onderwQs op moe
ders schoot, dat prenten- en liederboek
voor mamaas, nog veel aardiger dan Laarman
?en lang niet zo dik. Maar de exemplaren
van Fiöbel'< Mutter- und Koselleder" zQn
in Nederland even schaars als die van zQn
kinderluinen."
.Dr. Montessori", sprak verder het
Rljksschooltoezicht fijntjes, die komt de vrijheid
in 't onderwQs aanbevelen. Helemaal niet
nodig. Zfl zal de vorige maal al wel hebben
opgemerkt dat er grote vrijheid Is (HQ sprak
niet van de strenge tucht in zake lesroosters
in triplo en meer zulke zaken; dat is dan
ook de lulge sale die we onder ons houden.)
Overigens volmaakte vrijheid. (Op't losban
dige af, fluisterde een krities meneertje naast
me). Dr. Montessori heeft dit welkomstbetoog
over de overbodigheid van haar herhaalde
komst zeker niet In alle finesses verstaan,
ze kent ons rorde hollands niet, en de tolk
was op dit moment niet aangezocht tot 't
verlenen van haar uitnemende diensten. De
conclusie is klaar, 't Montessorianlsme mag
dan als 'n teken van de nieuwe tQd worden
aangeprezen, de Onderwijslanders kennen
hun tQd en rijn op deszelfs hoogte. De
meest bevoegde zQde heeft 't haar verzekerd.
Montessori exeat.
Vreemd. Onder deze uiteenzetting merkten
wij hier en daar de wisseling van ongelovige
knikjes en glimlachen op in een paar hoek
jes; 'n Montessorianenhoekje; eppur si
muove" prevelde men er een landgenoot der
edele gast na; 'n hoekje waar, zagen wQ
wel, enige personen zaten, van nabQ bekend
met de Vereniging van Nederlandse Ge
meenten ; en 'n Pallas-Athene-hoekje. En 't
hoekje van de Vereniging voor Paedagogiek.
Een hoogleraar in de paedagogiek keek strak.
Dacht hQ aan een rede, waarin hij onlangs,
evenals genoemde corporaties in adressen
gedaan hebben, om wijziging van de ont
worpen wet op 't L. O. vroeg in die zin,
dat er vrijheid kome voor voorstanders van
nieuwe onderwQsopvatingen om zuivere
proeven te nemen ?
Met de vrijheid is 't dus nog altijd niet
in 't reine in Onderwijsland. Dat komt:
er Is tweeërlei vrQheldsopvattlng. Naar de
oude sttjl van 't woord. Naar de nieuwe
van 't doen. Wie 't zal winnen?
E BONEBAKKER
Uw verdeediging van het verstand, en wel
van het gezond verstand" Is een hachelijk
onderneemen, want een leer die, zooals de
R, Katholieke leer, de wQsheid heeft de
mystiek in vollen omvang te erkennen, die
erkent ook de onmacht van het verstand en
de noodzaak om somstijds aan te neemen:
qula absurdum". Het gezond verstand be
geeft ons en moet ons begeeven waar de
hoogere waarheeden beginnen te scheemeren.
Op uw vraag: Kan God zichzelven
teegenspreeken?" moet het antwoord luiden:
SchQnbaar ja!" omdat zQn Wijsheid meer
is dan de onze. In zijn Schepping is er
teegenspiaak in alle deelen onderling, maar
in het geheel is volkoomen harmonie.
Maar uw gevolgtrekking dat God zich
zelven zou teegenspreeken, wanneer wQ
aanneemen dat de Goddelijke Waarheid in ons
woont, omdat de menschen elkaar onderling
teegenspreeken, die is geheel onjuist. Gods
Waarheid leeft natuurlijk zoo goed-als in
den Paus als in mij. WQ allen, kortzichtig
en blind als we zijn, hebben toch het besef
dat er n absolute waarheid Is, die wQ in
ons zelven kennen. Hoe wilden we die anders
kennen ? Ze is in ons, en is goddelQk, maar
zoodra wQ trachten haar uit te spreeken
koomen de menschelijke dwalingen er tus
schen. En om hierin den weg te vinden
moeten wij ons wel op ons eigen gevoel en
eigen verstand verlaten want wQ hebben
niet anders. Als wQ luisteren naar Gods
stem, wat is dat dan anders dan een poging
tot onderschelden ? Onderscheiden van de
hoogste Waarheid, tusschen alle gebrekkige
waarheden en uitingen. En om ie onderschei
den hebben we onderscheidingsvermoogen
noodlg, zoowel in gevoelskwesties als In de
meest abstracte kwesties. En dat vermoogen
Is het waarop wQ moeten vertrouwen, en
het ook doen, eevenals gij dat doet en
ledereen.
De Pop
Een tenger, bleek en simpel meisje,
Onoog'lQk bloedarmoedig wicht,
Met oogen die zoo matjes glansden
In 't al wat ouwelij k gezicht
Hield stijfgetroeteld tegen 't lijfje
Een voddig, vuile lappen-pop
Met houten beentjes maar geen armen'
En met een knoop Inplaats van kop.
Ze deinde zachtjes heen en weder
Haar langbegeerden, zoeten schat,
Die enkel in het oog der moeder
Iets moois of iets aantrek'lijks had.
En in haar kinderlijk verbeelden,
Aandoenlijk teere weeldedroom
Zag ze haar liefde d' oogjes luiken,
Als werden die zoo moe, zoo loom.
Uw zeggen, dat ik mijn innerlijke gevoels
overtuiging .identiek acht met God" is
slgnifisch misleidend. Het Insinueert zelf
vergooding, die er toch niet is. De waarheid
achten wQ GoddelQk en Jezus zeide dat
het Koninkrijk Gods binnen in ons ligt
hetgeen niet beteekent dat wrj identiek
met God z|n, al is er een bQbelwoord dat
ons Goden" noemt.
Al deeze dingen zQn door gezond ver
stand alleen niet uit te maken. Ik weet dat
de kerk, in de rleuwere scholastiek ook een
logisch argumenten-gebouw heeft opgetrok
ken, tot steun voor de zoekenden. Maar
verstand Is niets zonder gevoel en het
meest solledr verstands-gebouw is maar
een nood-hulp en vervliegt bij n vlam
van Gods waarheid.
Wat door u oover de kerk gezegd wordt,
Is weederpm een bewijs voor de noodzaak
der significa. Wat is de kerk, als ze niet is
de verzameling van haar kinderen? HoezQn
die twee woorden, de kerk en de
kinderender-kerk te schelden? Dit voert tot allerlei
dialectische spitsvondigheid. Practisch is
het natuurlijk geheel onverschillig want
het komt er maar op neer dat er gebreeken
zijn, al neemt men aan dat de kerk een
vlekkeloos weezen is, geheel afzonderlQk
van haar kinderen. Wie is dan aansprakelijk
voor die feilen ? Acht het gezonde
menschenverstand" de ouders niet mér
aansprakelQk dan de kinderen ?
En eindelijk nog een woord oover uw
laatste opmerking. Bsdenk toch dat de
woorden .bulten" en binnen" maar sym
bolen zijn! Er is eevenmln absoluut buiten
en binnen als absoluut onder en booven.
Die woorden hebben een aardsche, een be
trekkelijke waarheid en kracht.
Nu zegt ge dat de stem Gods en de
waarheid .buiten" u en mQ en ledere mensch
staan.
JOHAN DE MEESTER
DE ZESTIG-JARIGE
Op de Nieuwe Rotterdammer
In een kamer, hier of daar,
Zit De Meester, weggeborgen
Aan zijn werkplaats-lessenaar.
Tusschen kreukerige kranten
En zijn. boeken-rommelboel
Zit hij nauw-behuisd te schrijven
Op zijn inventaris-stoel.
Ergens is er juist een plaatsje
Voor zijn velletje kopij...
Buiten, boven, gaan de wolken,
Onder gaan de trems voorbij.
Nergens rond hem lieve prullen,
Aties somber, sober-wit.
't Is alsof men er-móet schrijven,
Of de lucht vol woorden zit.
Vele ouderen en jongen
Zaten bij hem op bezoek
Op dat oud visite-stoeltje
Naast hem, in den rechterhoek.
Velen zijn, om raad te vragen
Deftig naar hem toe gegaan.
Opgewekt en aangemoedigd
Kwamen ze bij hem vandaan.
Hoeveel welgemeende plannen
Heeft hij al niet aangehoord?
Hoeveel twijfelaars en zoekers
Heeft hij lachend aangespoord?
Menigeen heeft hij om bestwil
Met een scherpe les bezeerd;
Na het geestelijke wondje
Had men altijd wat geleerd.
Ergens, op een krantenkamer
(Was 't negen, zes of een?)
Gingen vijf en twintig jaren
Van zijn kunstrijk leven heen.
Bij de hem te brengen hulde
Zij de mijne hier van pas
Ik ben dankbaar dat De Meester
Ook mijn gulle meester was.
J. H. SPEENHOFF
DEVO
GouHgo Sigaar
FABRIKANTE
N. V. DIEVENBACH'ft
Holl. SigartnfabrUk UTRECHT
iiiiiiiiiiiiiiiiimiiiuiimiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiti
Dan sloop ze op haar teentjes verder,
Om niet te wekken 't hartekind.
En drukte zacht een innig kusje
Op 't prul zoo leelQk maar bemind.
Arm leventje dat zQn bestaantje
Zoo kleurloos voortkwijnt in een slop,
Wil toch zoo graag wat liefde geven
Al Is 't maar aan een lappen-pop.
Ontwijd toch niet door ruwe woorden
Het phantasiespel van een kind,
Bedwing uw medelijdend lachen
Indien ge 't soms onnoozel vindt.
Ze voelen 't onbewust ontberen
Van 't geen hun zelf niet wordt gebracht,
Wat liefde voor ze in gaan treden
Dien langen, langen donk'ren nacht.
BERTA VELDERMAN
1IIMIIIII Illllllllllll
Wat is hier de slgnifische waarde van het
woord .buiten"? Kunnen wQ oover iets
praten zonder te weeten wat wtj elk met
hetzelfde woord bedoelen ?
Men zou u kunnen toevoegen: wat moet
men diep ongelukkig weezen om God en
Waarheid buiten zich te voelen. Wat is een
leeven dat God en Waarheid buiten sluit l!
Maar neen l wij krijgen het .verstand" om
de Waatheid en Gods stem binnen te halen",
zoo zegt ge. Dus de Waarheid is eerst buiten
ons en komt er dan in.
Maar voelt ge niet dat dit precies past bQ
wat Ik zeide ? Want zoolang iets buiten ons
is kunnen wfl er ook geen weet van hebben.
Het bestaat eenvoudig niet voor ons. Maar
van 't oogenblik dat wij het bestaan eener
waarheid weeten Is die waarheid ook al in
aas, en wordt door ons beseft als iets wat
behoort tot ons weezen, het onsterfelijke
deel er van.
Ik heb dit nog willen antwoorden, om u
te toonen hoe men met logisch .gezond
verstand" op uw weederwoord reageeren
kan. Ik dank u dat ge mQ de
geleegenheld tot deeze verklaring hebt gegeeven en
ik ben u ook recht erkentelijk voor uw hof
felijke en welwillende bejeegening.
FREDERIK VAN EEDEN
VERBETERING
In de laatste boekbespreeking oover de
geschriften van mevrouw Kooy-van Zeggelen
en van mevrouw Valborg Isaachsen
ontbreeken eenige woorden waardoor misver
stand is ontstaan. Achter het laatste boekje"
behoorde nog te staan: van mevrouw
Isaachsen" Hoewel het bQ aandachtig leezen
duidelijk is, hebben sommigen gemeend dat
de laatste zinnen het boekje van mevrouw
Kooy betroffen. F. v. E.