10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 21 Febr. '20. - No. 2226 CHAR1VARIA TAALOEFENINGEN VOOR DE JEUGD. Rangschik de volgende woorden tot Hollandsche zinnen: ZQn kin steunend pp de hand, stootte een sarcastisch lachje hQ uit. Met lichte vingers overstreelde aldoor hl de ronding van haar wangen. De lippen samenpuntend hief omhoog ze haar mond tot een langzame kus. De oogen stralend, kwam fluitend hfl het vertrek binnen. Toen nam aan dachtig hQ zich nog eens op." (Henriëtte Barbe, Het Kind). Verbeter de volgende zinnen: Je moest zoo voor je portret posee ren," Het Jaap z'n idee flx niet los." (Ibld.) .Van den heer Van Riemsdijk is door ons college dringend geëischt, hetgeen hij zonder veel moeite heeft toegegeven, dat hQ zich ervan onthouden zou zonder ons medeweten verdere stappen te doen tot beslechting van het geschil met de N. T. K. V. mede omdat de burge meester van Amsterdam zich hiertoe reeds te voren bereid had verklaard en de ongevraagde inmenging van den heer Van Riemsdijk den duur van het conflikt dus eer kon verlengen, Inplaats van bekoiten". (Raad v. Beheer Ned.Tooneeli.d. N.R.C.) Duinstudies zQn door den schilder grondig bestudeerd". (N. R. C.) Spr. wees er op, dat de kunst in Goethe's leven altijd een groote plaats heeft Ingenomen." (N. R. C.) WQ meenen zelfs te weten, dat hij in zijn vrijen tijd niet on verdienstelijk versjes maakte. Op de glibberige paden der beeldspraak. Als spreker trad de heer v. d. Wart op, die aan de hand van een serie lichtbeelden het auditorium door de ge bouwen der stichting rondleidde." (U. D.) Onze stadgenoot verkreeg voor een inzending aquarellen in waterverf de grand prix." (O. H. C.) De verduidelijking is vriendelijk, maar overbodig. Tot gezant van de Vereenigde Badhotels te Wijk aan Zee is benoemd de heer J. Raland." (N.v.d.D.) Nu wordt ons eensklaps de term gezant schapshotel" duidelijk. Maandag zijn, met het oog op de opening, onze zaak en kantoor gesloten." (Adv. O. H. C.) Zondag open waarschijnlijk, met het op de sluiting. ONZE PUZZLE OPLOSSING VAN DE WATER- EN WIJN-PUZZLE. Hoewel het op het eerste gezicht ongeschQnt, zijn de hoeveelheden water enjjQn in de beide glazen na de vermenging ;. 't Is heel eenvoudig, zooals moge :en. Stel: ?A 10 lepels wijn; in B 10 lepels water. Tja dl eerste vermenging: «J"1*'B 10 lepels water en l lepel wijn. . flg <A 9 lepels wQn. Na de tweede vermenging: A 9 lepels wQn + 10/n lepel water + , lepel wijn. a B 91/" lepel water en 10/n lepel wQn. In belde glazen is dus evenveel. iiiiiiiiiimiliiiHuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiii JOOST MENDES, Het geslacht der Santeljano's I?IV. W. L. en J. Brusse's Ultg. Mij.. Rotterdam, 1918?1919. FRANQOIS PAUWELS. Fantomen. J. M. Meulenhtff. Amsterdam, 1919. CYRIEL BUYSSE, De twee pony's. J. M. Meulenhoff, Amsterdam, z. j. Aanvankelijk IQkt het ons een kleinci doch hinderlijke fout in het werk van Joost Mendes, dat localiseeren van zijn verhaal in het hypothetische Dortendam aan de Dort en de Vram. Al spoedig zQn|we op uiterst bekend terrein en dat noodeloos maskeeren werkt lichtelijk irriteerend. De tijden zijn voorbij, dat we ons verlustigden in een Marquise Leonore de B... in den jare 178*. Misleidend is ook in den aanvang, het ge praat over het stedeke met zijn slngelt/es en grachtjes en pleint/is. We gaan denken: die Mendes is zeker nog een jong broekje, dat een paar maanden in Parfs of in Lon den is geweest en nu zijn superioriteit eens moet laten voelen. Ongeschokt in ons besef van de grootschheid der Amsterdamsche stadscontoeren onder de wisseling van alle luchten, nu en voor eeuwen, vergeven we hem spoedig wat ons hinderlijk geknoei met het stadsbeeld lijkt, ingepakt, aange grepen als we zijn door zijn machtig eerste deel: De verweerde jaren. Toen ik dat eerste deel las, had ik aan houdend het blijde gevoel van te vinden een nieuwen, zeer persoonlijken kunstenaar, die in eenen zich plaatsen ging met groot, frisch, onaantastbaar werk naast onze beste roman schrijvers, naast De Meester, Querido en Robbers. Welk een schitterende karakter-en milleuteekenlng in dit boek, hoe scherp; vast en sober, met welk een ingehouden kracht is dat alles gedaan. Met welk een welbeheerscht meesterschap over het rake, teekenende woord is die Mordechai Santeljano daar voor ons gezet in zijn verwar rende gecompliceerdheid, in zijn slingering tusschen woest verzet en schichtige onder worpenheid, een altijd ultdriftend, woest trappen van zich af en een warm begeeren dadelijk daarna, in wilde verinniging weer te halen naar zich toe". En dan de kinderen in hun verscheiden heid. Raf zich verboemelend in kroeg en spel; Daan in zijn vasten wil, zijn stille TJZT ZEIE iiiiiiiiiiiini mui i nu iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiniiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii i min Mini iiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllliliiiiiiiilliiliiiillll''iilillliiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiii]iilliiliiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiinliiiiiiiiiiiiilliiiliiiiiiiiiii« Goede oplossingen zonden: W. B. te Utrecht, D. B. te Amsterdam, A. C. C. te Breda, A. D. te Odoorn, H. H. Kz. te A'dam, H. M. v. H. te den Haag, G. v. d. K. te Alblasserwaard, Ln." te Arnhem, L. C. L. te Ouddorp, A. P. L. te Haarlem, W. M. te Hoorn, P. W. M. te Haarlem, S. O. te Heveskes, M. C. S. te Eerbeek, D. S. te Amsterdam, H. C. J. S. te Amsterdam, L. S. te Leiden, H. L. V. te Goedereede, P. W. te Haarlem, A. de W. te Nieuwendam. A. C. C. C. te Breda won den puzzle-prQs. Van de soldaten-tandarts-socialistenscheurkalender-konQnen-puzzle kwamen nog goede oplossingen in van P. H. B. te Am sterdam, mevr. P. M. B.-B. te Doesburg, mej. B. K. te Wijhe, mej. J. J. O. te Putten, A. S. v. O. te Leysln en mevr. C. P.-L. te Scheveningen. CORRESPONDENTIE Ln" te Arnhem. U schijnt wel onuit puttelijk te zQn. Kent U hét boek van Prof. Hoffmann ? Zoo niet, dan zal ik U dat eens ter inzage zenden. A. C. C. C. te B. In dank uw vraagstuk ontvangen. Het kan tot een aardige puzzle worden omgewerkt. MEDEDEELING AAN PUZZLEOPLOSSERS IN VERRE LANDEN. De Groene" heeft lezers in alle deelen der wereld. Doch speciaal in Indiëkomt zQ in vele handen. Om nu ook aan onze blanke broeders aldaar en wellicht ook bruine in de gelegen heid te stellen een puzzleprijs te winnen, heeft de Groene" besloten iedere maand een boekwerk beschikbaar te stellen voor buitenlandsche oplossers. Brieven van het geheele oppervlak der aarde ziet A.B. in gedachten uit alle rich tingen van het kompas naar Amsterdam reizen. Als uiterste termijn voor Inzending zal voorloopig dertien weken worden gerekend. NIEUWE PUZZLE. A. zegt tegen B.: Ik ben nu tweemaal zoo oud als j(| waart, toen ik zoo oud was als jij nu bent. Als jij zoo oud bent, als Ik nu ben, ben ik 60 jaar. Hoe oud zijn beiden nu? Oplossingen voor Vrijdag a.s. aan het redactiebureau onder letters A B. iiiliiiiiiiiilliiiiiiiHliiiiiiiiiillliiiiiniiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiiiii stoerheid, hooge geslotenheid, de fijne, ranke Ko schuchter in zijn toch kordate wildheid en teergevoeligheid. En om die allen Lot, de lieve zon, de moedige streelende macht, die in rustige kalmte, altijd den juisten toon treffend, zorgzaam alles leidt en tot vrede brengt. Goed en fleurig geteekend al die bijfiguren van heel, de wijde familie die daar samen komt klitten in haar afgunst en haat, haar warme genegenheid en hulpvaardigheid om de strakke, gebiedende oude moeder in de kelder". Een eerste opzet nog maar dat eerste deel, maar zoo krachtig en forsch. Wat zou dat niet kunnen worden! De drie volgende dee len geven niet wat het eerste beloofde. We krijgen eenvoudig een politieke tendenzroman, die heel dikwijls der pamflet toon nabij komt. Nu blijkt ook duidelQk, waarom Amster dam plus minus 1875 enkel maar singeltjes en grachtjes heeft. Amsterdam is dan nog niet socialistisch. Net zoo heeft voor Joost Mendes lederen bourgeois slechts een buikje en een hoofdje; de genossen alleen hebben hoofden en buiken. Toch zijner In II en III nog mooie details; de schrijver wist daar als In deel I ten minste nog handig te zorgen voor een uiterst pak kende scène aan het slot. Maar als het tweede geslacht der Santeljano's zoo'n beetje vol wassen begint te raken, wordt het mis. Deel IV is zuiver een politieke brochure met enkel een simpel kroegscèaetje erin van opge wonden, aanstellerige kwajongens. In deel IV is de heer Joost Mendes geen roman schrijver meer; als politiek agitator voert hQ persoonlijk rechtstreeks van het begin tot het eind het woord tot zijn lezers. Alle respect voor welke politiek ook! Als de kunst echter zich tot haar dienares maakt, de strijdster wordt voor welk politiek streven ook, dan ontstaat er nimmer kunst voor alle tijden. De kunst ligt verdord als de tendenz haar beteekenis verloren heeft. Met welk een verheerlQkenden eerbied werd, toen de liberalen nog in hun kracht waren, van Limburg Brouwer's Akbar gehuldigd. En nu is het voor ons een vergeten, slap dingetje, waarin de combinatie van oostersche pracht en wijsheid met propaganda voor Hollandsche liberale politiek allerzonderllngst aandoet. Hoe werd Hilda van Suylenburg verslonden. En nu... Alleen bij zeer superieure satire en spot over politiek kon kunst blijven leven, zoo bij Artatophanes, Swift en Byron. Mendes wil in dit boek, dat als kunst be doeld is, de stelling verdedigen, dat de Amsterdamsche diamantjoden in het duffe Holland het leven hebben gebracht, het po litieke leven van socialistische revolte, en J. H. DE BOIS - HAARLEM KRUISWEG 68 TABLEAUX - ESTAMPES - EDITIONS D'ART Thans: BRESDIN, l JONGKIND, l Kees v. Dongen) iimiiiiiiimiiiimiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiii Een Vleugje Haagsche Wind DE TOONEELSPELERSSTAKINQ De tooneelspelersstaklng heeft ons Hage naars van rust noch kunstgenot beroofd. We hebben alleen de relletjes bij Verkade gehad, waar voor figuranten een paar grond werkers dienst deden. Er is toen gevochten in de zaal en in de vestiaire, terwijl onze jeunesse dorégewoon is deze sport te beoe fenen in de Verkadebar onder een whisky-soda. Onze als bobbie's gepareerde agenten heb ben geen enkelen sabelhouw behoeven uit te deelen, de straten behoefden niet te wor den afgezet, de acteurs werden niet bijzonder geëscorteerd, er is zelfs niet gejouwd. Zoo veel malen we niet om de tooneelspeelkunst, als we toch maar naar Verkade kunnen of naar een andere gelegenheid. En we hebben volop kunnen uitgaan, zooveel, dat men zich afvraagt hoe de tooneelspelers zulk een slecht oogenblik hebben kunnen uitzoeken voor hun directe actie. Metselaars staken toch ook niet als het vriest. We hebben knnnen profiteeren van uitgangetjes met een wetenschappelijk en ar tistiek karakter, en bovendien het mooiste wat men bedenken 'kan voor de Hagenaars, buitenlandsche festiviteit, van een internati onalisme zooals je maar weinig genieten moogt, en nog wel Internationalisme regel recht uit het buitenland. Een Turksche violiste, Hongaarsche mu zikanten, een Engelsche schrijfster, een Fransche dichter, een Dultsche professor, een Fransche kunstcriticus, dat allemaal heeft meer attractie dan een heel schouwburgIllltllllllllllllllMIIIIIIIIIIII PflRFUMnuMflRIUIS DE CMRflBM dat ze daarbij gewekt en geleld zijn door Multatull: Dortendam begon zachtjes-aan zijn kleinsteedsche stilheid te verliezen; want al wat amechtig, zaten door jiren had ter heer gelegen, moest nu overeind om de door hem losgewoelde roestig-burgerlQke flank j es van braafheid en fatsoen te herstel len. De bedaagde week-avonden van huise lijke vree, waarop om de tamme gezinstafel en onder het gedweeëlamplicht de vermoeie nisvan den dagarbeid werd weggerust, waren vreemd verwilderd tot rusteloozen uittrek en opgang naar vergadering van leering en strijd. De krantenpersen verraasden wild de versla gen in druk der lange en veelvuldige debatten en de brochures pro en contra gingen versch en nog nat links en rechts door de stad. Ei alles was op het pad, toog uit ter be strijding; de welgedane blozende pater, de grauwe, harkerige dominee, de opgedirkte liberaal-parvenu, de zwarte, wroetende cal vinist. En van den anderen kant prepareer den zich, klein, onaanzienlijk, de jonge joden; druk, moedig en brutaal, in vurige glorie van jong wetensbegin. Breedgeschou derd en gespierd, lenig, lachend, stralend, stonden ze om hun meester heen in naïeve, warme adoratie, of betraden in bazige afzon derlijkheid met enkel dolle lef van geluk en liefde het podium en gingen voor hem vech ten. Dan leien ze het dikwijls af tegen list van weten, tegen woord-raffinement en ver legen makende hilariteit. En weenend, vol ruwe drift, kwamen ze dan tot hem om hulp en troost. Zacht en lachend zamelde hQ ze om zich; begon fijn, menschkennend, een parabel en maakte ze weer kalm en sterk en vol diepe juiching in de omvanging van de stille klank zijner stem." De hier bedoelde meester is Multatull. Joost Mendes is in het 4e deel vooral, alle zelfbeheersching kwijt. HQ wordt een jeugdige hartstochtelijke propagandist, die in schet terende fanfares, hol gezwets en gescheld, almaar in herhalingen zichzelf overschreeuwt. Steeds onder aanroeping van Multatuli. Hoe zou deze, bfl al zQn vaak oppervlakkig door slaan toch zoo fijne geestelijke aristocraat, die voor geen enkele politek en allerminst voor de sociaal-democratie propaganda maakte, dezen schreeuwerigen jongeling van zich afgetrapt hebben. Het is wel merk waardig, dat we, juist nu wQ Multatuli dankbaar en eerbiedig herdenken, nog weer eens een Multatuliaantje van het echte on uitstaanbare ras, zooals Multatuli het zelf voorspelde en haatte, te hooren krijgen. Maar het meest verbazingwekkende en teleurstellende is wel, dat dezelfde kunste naar, die In staat blijkt te zijn tot zulk een innig solied werk als we in De verweerde HEEREMGRACHT *ll<l LEVEhS-OHGEV/lLLEM-/1/iriSPI?/1KELUKHEI[7S ZIEKTE VERZEKERINGEN seizoen, al worden er ook nog zooveel societystukken uit Engeland op het repertoire gebracht, waarin de hoofd- en bijpersonen de meest onuitsprekellke namen dragen. Gezien nu dat we hier toch al zooveel concurenten hebben onder de dansende dames, die bl het eerste gerucht van een tooneellstenstaking klaar staan om haar kousen en schoenen uit te trekken, dat we dwepen met alle mogelQke levensliederaars en cabaretartiesten, zal iedereen zich kunnen voorstellen, dat een dergelijke staking voor den Haag eerder iets aantrekkelijks, dan iets verontrustends heeft. We hebben dus mogen genieten. We bezitten In Charles Heyner een composlteur aan den vleugel, die zich zelf het praedikaat mondain heeft weten te verleenen, wat hier nog meer zeggen wil dan voor den oorlog. Geheimer Ober Hof Kammer Sanger in Berlijn. Deze mondaine man zorgt, en met heel veel succes, dat een danseres zich kan verkleeden en uitrusten tusschen Wagner en Chopin, en draagt vóór, vaak met meer elegance, en In onberispelijker kleeding, dan de dames, wier dansen hQ afwisselt. Elke danseres heeft eenlge gedresseerde kinderen wier namen met vette letters op de affiches staan en op het programma en die voor hun schooljaren reeds een marsch funèbre of een walse melancolique in hun kinderlijke bloote voetjes hebben, en liever gevonden worden dan jonge hondjes of jonge poesjes met een maasbal. Onze klassieke bloote beenen dames met hare leerlingen zijn talrijker dan al onze Nederlandsche tooneelspelers met elkaar, en in den Haag in veel hooger aansien. Er Is tijdens de staking ontzaglijk veel klassiekgedanst. Dan heeft Royaards hier voorgedragen, en dit is in alle ernst een kunstgebeurtenis waarvoor men de tooneelstaking dankbaar mag wezen. Clinge Doorenbos, die zoo manmoedig de gemobiliseerden kwam te hulp snellen met kunstgenot, en die nog altijd iets over heeft gehouden in zijn theorie, die hQ aan elk liedje laat voorafgaan, wat herinnert aan ontwikkeling en ontspanning voor onze iiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilitiiiiiiiiiiitiiiiimiiii jaren" aantreffen, zich zoo kan verloopen in hol fraseeren, in onbekookte verdoemingen verheerlijking onder den drang van politieke passie. Laten we hoopen, dat hQ zijn paardje nog onder bedwang kan krijgen; er bestaat altijd nog kans, dat de volgende deelen uit stekend werk brengen; maar een mooi ge heel wordt het nooit. Men kan de verzen van Pauwels brengen onder den terugkeer tot elementen van voor '80, zooals dat ook met Geerten Gossaerten anderen het geval Is. De verhalende poëzie herleeft'. ZQn verzen zQn eerder een poging om voort te zetten het mooie, gave rQpe werk van Van Beers, dan een aansluiten bQ de wegstervende verzuchtingen onzer lyriek. Hoe lacht het dorpjen in den eerste zonneschijn, veel blanke muren en veel roode daken en boven 't groen een toren, spits en fijn, wiens gouden haan den hemel schijnt te raken. De vogels tieren in het morgenlicht En luiden 't leven in met kwlnkeleeren, Het leven als een poop'lend jeugdgedicht Vol overmoedigheid en jong begeeren. Bijna zoo kon een Van Beers of een ander der goeden uit zijn tQd de schildering van een of ander tafereeltje" opzetten. Ik kan me voorstellen, dat de dichter Frarigois Pauwels, als hQ dit misschien leest, op het eerste gezicht ontsteld opspringt : HQ, de moderne twintigste-eeuwsche dich ter, die het nieuwe zoekt en hoopt te vinden, hQ en die bQna vergeten Jan van Beers, waarvan je alleen nog maar hoort op de schoolbanken uit bloemlezingen. En toch, als hij Van Beers kent, geeft hQ me gaarne toe, dat zQn werk wil voortzetten, in alge meen beginsel, dat van den gevoeligen fijnen verhaler, die met zijn malsch schilderend woord, zQn breed golvend rhythme zoo rustig het gebeuren in zQn Vlaamsch milieu langs onze verbeelding voert, van hem en zoovele andere groote eplci; hQ zal met klem betoogen, dat hQ breken wil met zijn onmid dellijke voorgangers, die in hun lyrische ontboezemingen zich verdroomen in het gepeins over eigen zielestaten. Pauwels geeft ons weer het verhaal, zelfs tot dat van een abortus toe (waar Van Beers op zQn beurt van schrikken zou), Pauwels wil weer zijn de dichter, die schoonheid brengt zonder te teren op eigen sentimenten, eigen lief en leed. HQ wil onze verbeelding wekken en spannen door wat zijn eigen verbeelding schiep en in fleurige schoonheid hulde. En we zQn er hem oprecht dank baar voor. Want met alle verwantschap aan vroegere jongens aan de grenzen, kwam onmiddellQk uit het Gooi, om de Hagenaars van levens liederen te voorzien. En Speenhof en Jan van Riemsdijk kwamen met gitaar en harmonica, en onze Haagsche advocaat mr. W. Kamp, kwam met zijn echt genoegelQken humor, van een soort dat haast niet meer bestaat, en zoo kern gezond en vermakelijk is. 't Was een dorado, 't Was wat we hebben moesten, een ontspanning, die we noodig hadden. Alleen een ding moesten we betreuren. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiitiiiiiiiiitmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii M 1*5 S B l-RN C H E *;:'?'???? C l C R F? ETTES Eduard Verkade, die ons nog altQd zoo na aan het hart ligt, al heeft hQ ons ver laten, toen we juist in de Engelsche society allures gingen zwemmen, die we om zQn slankheid aanbaden, zou alleen Macbeth komen opzeggen, en als toppunt van Haag sche heerlijkheid door de bloote voeten danseres Leistikof worden afgewisseld. / En deze voorstelling is niet doorgegaan. Dat was heel erg. ARI VERBETERING In het artikel van Gen. van Oordt, Per auto door verwoest Frankrijk", II, staat In de 4e kolom, midden: handgranaten. Dit moet zijn rawrfgranaten. De namen der beide zusters zijn: Sutton en Perklns. Dit voor een lezer, die daaromtrent wenschte te worden ingelicht. IIBIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIII III IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIII scholen, zijn werk is persoonlek, nieuw en zeer van zQn tQd;hQ staat ver van den rustigen eenvoud en de b re ede golving van den Vlaming, van de zoete weelde en vrede, het teeder meelij, dat in onze verre jeugd ons gevoelig stemde. In zQn klank en zQn beel ding is het pijnlijke en schrijnende van de tijden, die we doorleven. Het stemt hem tot klaagzang noch wanhoopszucht, maar in een soms wel wat overdreven en gezocht rea lisme geeft hQ zijn beeld, zijn fantasie, waarin de bitterheid en de wreedheid van het leven flitsen, zQn fantasiën, welke fan tomen worden soms, die ons beangstigen in de grauwe benepenheid, suffe eentonig heid, troostelooze kwelling, wrange wreed heid, die ze voor ons op doen vlammen. Oorlogsnovelleljes van Buysse. En dan denken we onwillekeurig aan De Maupas sant, aan Boule de Suif, Mademoiselle Fifl. Bovendien het talent van Buysse is verwant aan de bQzondere gave van den Franschen meester, die ons weet aan te grQpen met zijn lugubere tragiek of zQn altQd toch min of meer somberen humor. Doch de vergelQking doet de Twee pony's geen goed. Buysse heeft hier en in De honderdjarige vooral ook het lugubere ge zocht. Een boer laat zQn doode grootmoe der onbegraven om bQ de altQd nieuw voorbijtrekkende Duitschers meelQ op te wekken. HQ krQgt geld in de tinnen schotel, die hQ bQ het lijk zet, en een buurman, die van de zaak weet, koopt hQ om tot zwQgen. Eindelijk komtdehantise: Van den ochtend tot den avond was hun aller geest er mee bezig. Geen enkel der huisgenooten kwam binnen of de oogen gingen machinaal en instinktmatlg naar de gesloten deur, waar achter het IQk der moeder lag. Qeen ge sprek werd gevoerd, geen lach ging even op. of dadelQk kwam er Iets onuitgesprokens dat drukte en dempte." En dan komt de ontzettende angst voor de hel en de kwel ling den pastoor bedrogen te hebben. Daar was wel iets heel moois van temaken van zoo'n geval en ik wil niet beweren, dat we het verhaaltje van Buysse niet met zeker genoegen lezen, maar het geweldig lugubere houdt ons niet in angstige spanning, we blQven er buiten staan en bekQken het geval, dat toch heel ernstig bedoeld is, soms met neiging tot een lach. Deze verhaaltjes lijken mQ bQ Buysse niet uit innerlQken drang geboren; hQ schreef ze, omdat schrijven nu eenmaal zQn métier is. J. PRINSEN J.Lz.