l 13 Maart '20, No. 2229 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND Maartsche Balen Het is, zonder twrjfel, heel onplezierig, als men op het pu t staat, met een splin ternieuw voorjaarshoedje visites te gaan maken, en dan wordt overvallen door een sneeu w jacht. En het is voor een huismoeder nog on plezieriger, als zoo'n sneeuwjacht invalt op een dag, door haar vastgesteld voor den schoonmaak van een kamer, waarvan het heele meubilair moest .luchten" in een tuin of op een paar balkons. ? Maar nog veel onplezieriger is het, ais een van je huisgenooten er Maartsche buien op na houdt. Allicht was het de samenval van den Hollandschen schoonmaak met de Hollandsche weersgesteldheid om dezen t(d van t Jaar, die, lang geleden, een dame van mijn kennissen persoonlijk daar aan deed Uden. Bij zomer, herfst en winter was zij een vrouw zonder sterksprekende eigenaardig heden. In gewone conversatie kon men, zonder speciale voorzorgsmaatregelen, geeoeglijk met haar omgaan. Maar zoodra, met Maart, de schoonmaak in het land kwam, dan was het maar het wijst, haar een beetje te ontwijken. Na zelve, met goed succes, een kwarteeuw lang jaarlijks schoongemaakt te hebben, achtte zfl zich dan geroepen, aan alle jonge vrouwtjes in de buurt adviezm uit te deelen. Werden die niet aanstonds met luide dank baarheid aanvaard, dan voegde zij daaraan, als slotaccoord, de verzekering toe, dat «ieder het zelf moet weten." Had iemand echter ooit den overmoed dit laatste te beant woorden met een lustig: Ja juist, mevrouw!" dan kreeg je de poppen aan 't dansen... in alles behalve bekoorlrjken rhythmus. Den meesten last van die Maartsche buien had natuurlijk mevrouw's eigen familie. Gelukkig was haar echtgenoot een prak tisch filosoof van zeer gemoedelijk allooi, die de zaak sinds lang nam voor 't geen zB was." De kinderen werden er wel eens of bedroefd, of brutaalTdoor. Maar het ergst reageerde dit humeur-spel gewoonlflk op de dienstbodeoquaestie. Jaren achtereen ver scheen er steeds met Mei een nieuwe meid, tengevolge van Maartstandjes met de vorige. Eindelijk werd er eene gevonden, die, waar schijnlijk bevindend dat de dienst overigens goed was, besloot zich, met het noodige geduld, door de dagen van lagen humeurbarometerstand heen te werken. Och" - zei ze eens, over dit onderwerp sprekende je hebt wei meer menschen, die bij 't komen en 't vallen van de bladen wat rarig xfln. Mij o madam lijkt alleen het groen van de eerste in der humeur te slaan; in 't najaar heb ik er nog nooit wat van gemerkt, geen ns as de kachels geiet wiere." GEERTRUIDA CARELSEN IJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIMII iiluiiililiiiiiiiiiiiiuiDiiiiiiiiiinm Herinnering aan MultatuH Quelle est cette terre, que nous vivons encore, quand U n'est plus? Lt Soleilestli et la terre en vit, s'en nourrlt, s'en réjouit... Ie Soleil s'en va, et la terre n'est plus. Mais l'homme ne meurt pas, en perdant son solell. Of 't niet schoener ware niet zoozeer in 't individueel karakter, maar in 't alge meen menschelijk organismus dat wfl be zweken na 't ontvangen van zoo'n slag, laat ik daar. We zijn te zwak, te onvolkumen georganiseerd, om zulk 'n ramp voortdurend met dezelfde levendigheid te blijven voelen... 't Is 'n feit, niet dat we de smart overwin nen, 't mocht wat l - maar dat de smart ons ten laatste met rust laat Wie 't niet gelooft, wachte maar! Men wachte een week, 'n maand, 'n jaar, 'n leven... alles gaat voorbij." Zoo schreef hij, de teergevoelige vriend mfl, toen een groot verdriet ml trof. Nu iiimiiimiimiiiiiiiiimiiiiiiiMiiiii miiimiiiiiiiiiiiiiii n IN BORDERLAND Nu het vrede Is, heb ik de aardappels en de tuinboonen er aan gegeven en een bor der aangelegd. Dit is de prettigste vorm van bloemen te hebben en een natuurlijke ook. Denk maar eens aan een woudrand, een oeverzoom of de puinkegels en pulnstrooken langs de bergen. Hoe ongelijk deze drie dingen ook «chrjnen, toch bestaat er groote overeenkomst. Ze hebben een natuur lijken achtergrond, die het mogelijk maakt dat er een opeenhooping ontstaat aan voedselstoffen en van plantenzaden, zoodat er zich vanzelf een vegetatie ontwikkelt van groote levenskracht en bijzondere verschei denheid, vooral wanneer de strook beschermd is tegen den meest heerschenden hevigen wind en goed gelegen is op het licht. Onze Hoüandscne waterborders" z$n n pracht en praal van Maart tot September. Reeds nu bloeien er de forsche gele dotterbloemen, dra vergezeld door het fijne veenreukgras en dan gevolgd door zomerklokjes en waterdrieblad, groote vergeetmflnieten, lisschen, lischdodden en egelskoppen, zwanebloem, smeerwortel, bitterzoet, hoog riet doorstrengeld met groote witte windekelken, fijne moerasvarens, trotsche waterzuringen de elegante scheerling, wederik, wolfsmelk, eppe, wilgenroosjes, kattensiaarten, zegge de een al mooier dan de ander. Sommige van deze planten sieren ook den woudzoom, maar daar komen veel andere bij: anemonen, klaverzuring, rapunze), gele en gevlekte doovenetels, boschwalstroo, reuzen-paardenstaart gierstgras kortsteel, allerlei varens, eenbes, Chrlstoffelkruid, salie en akelei, doliebes en vtngerhoedskrutd en mooie hertshool-soorten.ookkruipendeklimop en maagdepalm en de boschrank die neer hangt over boomen en struiken. Het eene boscb heeft dat mooier dan het andere, in hijzelf is heengegaan, nu hrj ons, z|n vrien den, zijn leerlingen, zijn patientjes", den ersten Schmerz" heeft angethan", kunnen w| nog niet denken, hoe het later zal gaan, voelen wij niets dan groote, hevige droefheid. Hij, die van kindsbeen af de smart kende, niet genoeg voor anderen te kunnen doen", (?met malle zelfverheffing wou ik me altjd opdringen, dat op mij de verantwoordelijk heid rustte van alles wat verkeerd of droe vig was"), kon, kan ons niet meer troosten. Nieuwe dagen zullen komen met nieuwe indrukken en nieuwe gebeurtenissen, en hf zal er niet meer in deelen; de zon zal schij nen en overal nieuw jong leven wekken, en hl zal 't niet meet genieten. En hoe rijk was zijn leven! In zijn stille woning, op het eenzame, afgelegen dorpje, had hij het steeds overdruk: m'n schrijftafel m'n ge moed (en eigenlijk m'n geheele leven) is zoo vol, dat ik maar niet komen kan tot afdoen, ook van 't noodige." Hoe komt het, dat zijn levensbeschouwing. zoo frisch en koel en ver jon gen d als het groene woud, en de bezielende w|ze, waarop hij ze uitte, in het algemeen zoo weinig geestdrift opwekt ? Daarbuiten komt door de lentezon, overal nieuw leven: frissche viooltjes, en witte sneeuwklokjes en teedere groene blaadjes, maar de menschen worden nooit verjongd. Zij zijn vastgeschroefd in hun vooroordeelen, en wie het waagt het kunstmatig opgetrokken gebouwtje van hun zeden en ideeën aan te tasten wordt uitgestooten. Hij, die met buitengewone krachtsinspanning, z|n bootje uit den stroom van sleur en gewoonte weet te houden, wordt uitge lachen. En daarom: toen hij, na een leven van zwaren arbeid de menschen het liefste gaf, wat htj bezat, kreeg hrj koele minach ting tot loon: het was hem, als iemand, die als antwoord op de met warmte toegestoken hand, een slag in 't aangezicht krijgt. Zoo schreven wrj, in Februari 1887, b| Multatull's dood. Hij stierf 19 Februari 1887, brjna 67 jaar oud. En nu ? Hoe had h|, de groofe waarheldzoeker, kunnen vermoeden, dat 27 jaar na zijn dood, zulk eene enorme verwoesting van gevoel en begrip zou ont staan, met al de ellende, waaronder wij nu nog gebukt gaan, en hoe zou bet voor hem zijn een geluk, nu, bij de viering der her denking van zijn lOOsten geboortedag, samen te weten: dichters, kunstenaars, beoefenaars van wetenschap en wijsbegeerte, strijdend onder zijn vaandel: de waarheid",.een waarborg voor een betere toekomst!... Hij leed zoo diep, door alles wat leed, klein en .groot, dat hij niet rustte in zijne pogingen, om de beletselen, die de ophef fing van dat leed in den weg stonden, weg te hameren. Zoo heeft hij op ons kleine landje ge beukt, en den weg voor ons allen vrij ge maakt. Hoe ontzaggeUk veel hebben ook wij, vrouwen, aan MultatuH te danken! Hij was onze helper, die uitsprak, wat de inzet der gansche vrouwenbeweging zou zijn: de vrouwen willen leven, genieten en waarlijk mensch zijn. MultatuH zag het meisje, de vrouw anders, dan de dichters vóór hem haar zagen, die haar bezongen meestal in ne periode van het leven, als ze jong en mooi is. MultatuH zag den mensch in haar, en hij had het menschelQke in haar Hef, zooals hij de natuur liefhad. En geheel zijne ziel kwam in opstand, waar hij dit schoone zag ver knoeien door de moraal en de zeden. HQ geeselt de vrome wreedheid, die duizende slachtoffers leverde aan dat mon ster, met 'n mui] als 'n statenbJjbel, en een reusachtige breikous tot achterlijf, dat uit loopt in een borduurnaald. Het was het monster der hysterie, der onbevredigdheid in het leven der vrouwen, dat zoo vele geestelijk vernietigde. Men trachtte MultatuH door doodzwijgen onschadelijk te maken, maar dat prikkelde hem tot steeds sterker uitspraken. Hij wilde gehoord worden door het jonge geslacht. En, zooals Hemiëtte Roland Holst zegt: de jeugd stroomde hem to , en zoog zijne ge dachten in met onverzadeltjke gretigheid. Zoo ging het ook met de jonge vrouwen ons land vindt ge de rijkste woudzoomen wel in Twente en den Achtehoek en het allermooist in Limburg, maar daar spreekt ook het bergkarakter een woordje mee. De puinranden van de bergen leveren dikwijls buitengewoon gunstige omstandig heden voor de ontwikkeling van een rijken plantengroei. Ze bestaan voor een groot deel uit verweerend of pas verweerd ge steente, dat van boven sf voortdurend wordt aangevuld. Doorgaans hebben ze een gestadigen watertoevoer en een even voorttffeiqke drainage. En als dan de zon ge legenheid vindt om mee te werken dan ontstaan daar borders, waar ieder recht geaard tuinman verrukt van zou staan. Haast al de planten van die oorden hebben dan ook hun weg gevonden naar onze tuinen. Eigenlijke rotsplanten rijn het in het geheel niet en daarom steekt er ook geen anomalie In, om ze hier in het lage land in onze borders te plaatsen zonder toegift van steenen of rotsblokken. Natuurlijk staat het er op de drooge plekken vol van gjpskruld en sileentjes, steenbreken, astertjes en leeuwenbek, maar op de milde plekken komen Aronicum en Doronicum, Aruncus, die op onze splraea's gelijkt en de grootbladlge Adenostylls of deieerornamentitkeHazensla, Prenanthes purpurea. Een,oeverrand: zuring.en kattestaart Kleeding van de Maand TeekenlRg van Roosje Bakhuis \ Zwart laken jacquet, wit zijden vest, gestreepte rok... every inch a lady" iiiiiiiiiHiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii en meisjes. MultatuH schonk haar de geeste lijke vr|heid; h|J wekte ze op tot zelf willen, tot zelf mensch z<n. Ik heb het groote voorrecht gehad, Multatuli in zijn laatste twee levensjaren per soonlijk te mogen leeren kennen. En wat bij den man van scherp sarcasme, van bittere, vlijmende satire, het meest trof, was de groote zachtheid, de groote goed heid, die spraken uit zijn geheele weten, uit zijne teedere zorg voor de zflnen, voor ieder, die met hem in aanraking kwam, en die haren stempel drukken op het stille gezin in het verre Ingelheim. Hij, die kinderlijk blijde was met het kleinste bewijs van hartelijkheid, hem ge geven, hoe zou hij gelukkig en trotsch zijn, zijne vrienden nu zijn nagedachtenis te zien eeren. Vergeten wfl nooit, dat htj den weg voor ons allen vrr] gemaakt heeft. Gedenken wij hem in liefde en dankbaarheid l Laat ik mogen eindigen met het laatste zinnetje uit den laatsten brief, dien hij mij schreef, ifl Dec. '86. «Tracht vooral poëzie te vinden in de werkelijkheid. Waar dit ons niet lukt, ligt de schuld aan ons. De natuur is overal even rjjk. De zucht, om ons b$ voorkeur te vermeien in 't nevelachtige, in't onbegr^peIflke, is 'n onechte zuster van ware poëzie-" Trachten wij alle hem te volgen, door het vaandel der waarheid hoog te houden! MARIE BERDENIS VAN BERLEKOM lllllflIIKlIIflfillllKllllIIlKIIIMIIHiriIIIIll Aan onze Nederlandsche Weefsters. In het Musei m van Kunstnijverheid te Haarlem zal in as maanden Mei en Juni 1920 plaats hebben een tentoonstelling van wcefkunst en ceramiek ten einde een zoo volledig mogelijk overzicht te geven van hetgeen op dit gebied in Europa in den modernen tijd is en wordt vervaardigd. Voor deze tentoonstelling zijn de drie groote voorzalen van het Paviljoen beschik baar alsmede de z. g Rotonde, waar demon straties zullen worden gegeven van de verschillende weeftechnieken. De Toelatlngs- Commissie zal zich belasten MiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiMiiuiiiimMiiiiiiliiimiiiiiiiiuiKiiiiiiiiiiiD Ook meterhooge Veronica's en de prach tige blauwe Poiemonium of de eveneens blauwblormice Muleedium, die drie meter hoog kan worden. Even reusachtig worden hier de Riddersporen en Monnikskappen van allerlei soort, de mooie gele niet te vergeten en dan de groote gele Gentiaan, hier en daar haast uitgeroeid om zfjn wortels, die de enzlanschnaps" moeten leveren. De purpe ren gentiaan Is kleiner, maar op eijn minst even mooi en vooral mogen wij niet vergeten de vergiftige Veratrums en de groote gele Salie. ik vergeet er natuurlijk nog een heele massa, maar even moet ik toch nog geden ken die alleraardigste lelieachtige plant met den gekken draai in zijn bloemstelen en zijn groote glanzende hangende bessen, Streptopus is zijn naam en ik hoop hem weldra te vinden in den een of anderen catalogus. Mo^rhrim stuurt m? ieder jaar zijn voortreffelrjken Gids voor den Tuin", een waren huisvriend voor drn liefhebber van bloemen en planten. Die kweekerrj maakt nog al werk van noviteiten maar in de laatste jaren vind ik in de catalogus meer nieuwe kweekvarieteiten met aardige-meiajfs-namen (zie Astilbe), dan nieuwe soorten. Ik hoop, dat met de beoordeeling of de inzendingen geschikt zQn om in deze tentoonstelling te worden opgenomen. ZQ bestaat uit: Ells. M. Rogge, E. Slewerts van Reetema, C, Pol vliet- Hoogstraten, A. P. Smits en Otto van Tussenbroek. De inzendingen kunnen geschieden door ontwerper en uitvoerder, met dien verstande dat in het laatste geval zoo mogelijk de schriftellke toestemming van den ontwer per bij het uitzendingsbiljet moet worden gevoegd. BIJ elke inzending zal worden vermeld: Ie de naam van den ontwerper 2e de naam van den uitvoerder 3e de naam van den inzender. Copteëa van welke aard ook, zullen worden geweerd. De inzendingen dienen vrachtvrij te ge schieden aan het Museum van Kun&tnQvrrheid te Haarlem vóór 30 April 1920. De terugzending der voorwerpen geschiedt vrachtvrij na het sluiten der tentoonstelling, Aan iedere zending moet voorafgaan de toezending aan de Tentoonstellingscommissle van een biljet, welk biljet is aan te vragen aan den Directeur van het Museum tien heer Otto van Tussenbroek te Haarlem. Ziehier slechts enkele punten, vermeld uit de uitgebreide cirrulaire, die dezer dagen verspreid wordt. Zij is aan te vragen aan het Museum van Kunstnijverheid te Haarlem. De tijden zij n ons Nederlandsen weef werk niet gunstig, weefmateriaal is schaarsch en duur. Wellicht geeft derea. s. tentoonstelling door vergelijking met buitenlandsch handweefwerk er den stoot toe, het weven dat zijn practisch nut heeft en door techniek en kleur een zoo aantrekkelijke handenarbeid is, in het bereik te brengen van velen, die er thans nog onkundig van zijn. E. M. R. iiiiiniiiiiiiiiiiiiiitiiitiiiiiiiiiii Is het Ambtenaarschap van Gemeentevroedvrouwen wenschelijk? De verloskundige hulp, van gemeentewege verleend, is in hoofdzaak op de volgende wijze geregeld: Een aantal vroedvrouwen, voor den tijd van drie jaren benoemd, ver richt tegen een vast bedrag per jaar 75 verlossingen, voor elke verlossing meer ont vangen ze een bepaald bedrag per prestatie. Zij moeten daarvoor de barende bijstaan, gedurende ten minste 10 dagen de kraam vrouw verzorgen en het verloop van 't kraam bed volgen. De stadspractrjk verschaft den gemeentevroedvrouwen niet een voldoend levensonderhoud, zoodat te trachten daar naast een particuliere te verwerven, waar door het niet onmogelijk is, dat de behan deling van de stadspatienten niet zoo goed is, als ze zou moeten zijn. Daarom stellen B. en W. van Amsterdam voor de verloskundigen als volledig ambte nares, met verbod van uitoefening van particuliere praktijk, aan te stellen. Bsteekentdit een voordeel voor die vrou wen, die in de termen vallen verloskundige hulp van gemeentewege te ontvangen? Hierbfl moeten wij twee groepen onderschei den: diegenen, die uit den aard van hare eigen betrekking of van die van haren echt genoot recht hebben op die hulp, en de geneeskundig bedeelden. In de verzorging van de kraamvrouw, maar vooral van den zuigeling worden bfj beide groepen meestal grove fouten begaan, voortkomende uit gebrek aan kennis. Ea waar elke moeder gaarne haar kind het beste wil geven, zal een verloskundige, die goed op de hoogte is van zuigelingen- en kinderverzorging, onnoemelijk veel goed en mooi werk kun nen doen. Noodig is dan echter, dat zij zich met hart en ziel aan dit werk geeft, en dat rij iemand is van wie kracht uitgaat, want zij zal hebben te strijden tegen veel ver oordeel, Ingeroeste begrippen, bemoeizucht van de omgeving, om maar zeer enkele dingen Ie noemen In de huishoudens van de eerste groep kunnen door de zaakkundige raadgevingen heel wat fouten in de zuigelingenverpleging en kinder ver zorging ver beterd worden. Maar zal dit ook in de tweede groep mogelijk zijn? Men heeft daar niet alleen te vechten tegen verkeerd begrip, maar tegen iiiiiimifiiinimiifii nu de vraag naar tuinboonen en aardappels minder wordt, het bloemenschoon van de heele wereld wat meer op den voorgrond moge treden. Wat een prachtfiguur zou de echte grootbloemlge Alpen-aneiel in onze borders slaan! Van een vacantlereisje in Zwitserland heb ik eens in een leeg scheerzeepbusje een partijtje zaden mee gebracht van ern schermbloem, die meer dan manshoog groeide aan het aardige bergpad naar het plateau van Plerradar en ze toen uitgezaaid in mijn schooltuin in Amsterdam, want mijn tuin in Bloemer daal was tot verleden week van een allerhuiverlngwekkendste onvruchtbaarheid en allerminst ge schikt voor borderplanten. Nu, die schermbioem, Laserpitium panax is zijn naam, is uitstekend opgekomen en heeft zich jaren lang gehandhaafd, dreigt zelfs als onkruid op te treden, zoo willig ma*kt hij nieuw kiembaar zaad. Deze Laserpitium is om in den catalogus-stijl te spreken een forsche fraai vertakte plant met sterk gebladerte, dat zeer gaaf blijft. De lichtrose bloemen vormen groote eenigszins gewelfde schermen en de plant behoeft geen bijzondere zorg, indien de grond voedzaam genoeg is. Een groote aanwinst. Het l|kt mfl toe, dat er Border van vaste planten onhygiënische omgeving, slechte woning toestanden, OBzindeUkheid, gemis aan zin delijk beddegoed en zindelijke zuigelingenkleeding', en ligging voor 't kind; dan zal er samenwerking dienen te bestaan met den geneeskundigen dienst, waardoor verstrekking van al 't ontbrekende mogelijk wordt. Ook van versterkende middelen in het kraambed, niet alleen, maai zeker zoolang als het kind met de moederborst gevoed wordt. Naast hare verloskundige kennis zal de vroedvrouw een groote toewijding en veel tact moeten bezitten, om met de armsten uit de stad om te gaan, hen niet te kwetsen wanneer ze hun wijst op hunnen staat van vervuiling, waarin ze door hun wanhoop en onverschil ligheid, vaak verkeeren. En juist bij het optreden van een nieuw leven zullen zij toch zeker het meest vatbaar voor goeden raad zQn. Kunnen de verloskundigen zich dan nog In verbinding stellen met vereeniglngen, die opvoedend werken, met de zusters van maat schappelijk werk, of met anderen, die in deze richting bezig zijn, dan is hier een gebied, waar zegenrijk werk mogelijk is. Maar het eischt de volle kracht, de volle toewijding van energieke, sociaal voelende vrouwen, die zeker ook wel onder de verloskundigen z$n te vinden, maar degene, die de benoeming in de hand heeft, zal bjj de keuze heel moeilijk moeten zijn, wanneer hij niet de verantwoording op zich wil laden, dat alle te maken kosten te vergeefs zullen zfln. Wanneer dus de gemeente er in slagen zou enkele vrouwen te vinden in staat en ook bereid deze taak als levenstaak op zich te nemen, kunnen wij de vraag naar de wenschelJJkheid, boven dit stukje gesteld, be vestigend beantwoorden en zal de zuigelin gen- en kinderbehandeling, die door onkunde meer lijkt op een mishandeling, in beter banen geleid worden. Een ding is hierbij in het voordeel. De kinderverzorging lijdt meer onder een teveel" van de zaken, die tijd en geld kosten en een te weinig" van de dingen, die voor elkeen kosteloos te ver krijgen zfln, zoodat men bij verbetering een besparing van kosten krijgt. Zeker een niet vaak voorkomend geval. Te veel kleeren, te veel voedsel, te veel bemoeien met de kinderen, hun te veel leeren, hen te veel bezighouden, te veel in onpraktische wagen tjes door de stoffige stad rijden. Let eens op die optochten Zondags en Maandags op den Nieuwendijk. Alles dingen, die tijd en geld kosten. Maar se hebben te weinig zon, te weinig frlssche lucht, te weinig rust, te weinig gelegenheid zich geestelijk en licha melijk kalm te ontwikkelen, te weinig orde en regelmaat in de behandeling. En waar er alom naar gestreefd wordt betere woning toestanden en hygiënische verzorging ook onder de armsten te brengen, past in dit kader zeker, evenals een geneeskundige wijkverpleging, ook een verloskundige ver zorging, die geheel onder gemeentelijk toe zicht staat en zoo kan samenwerken met andere gemeentelijke Instellingen op dit gebied. i Dr. MARIE FIEDELDY DOP DES BOUVRIE iiifiiiMiiiHiHiiiiiiiiiiiifpiiiiiiiiiiiimimiijiiiiinnHiiiiHimmiiiiiiiii, Verzoeke alle stukken voor de rubriek Voor Vrouwen" in te zenden Koninginneweg 93, Haarlem. :: VERHUIZEN :: MEUBELS BEWAREN E, J. VAN SCHAICK BOOTHSTRRRT UTRECHT nmiiiiimiiiiifiiiimftiitttiiiiitimii nog doiljnen van dergelijke aanwinsten verkregen kunnen worden, zoowel onder onze eigen wilde planten als onder die van het gemakkelijk voor velen bereikbare deel van Europa. De groote bekoorlijkheid van een border is toch ook wel, dat men er een prachtige gelegenheid vindt om in een schoon ensemble allerlei planten te saam te brengen, die niet alleen bewonderens waardig zrjn om hun schoone vormen, geuren of kleuren, maar ook om hun associatie's, om hun botanische bijzonderheden, om het land en het landschap waaruit t{j afkomstig zijn, om hun plaats in geschiedenis, gewijde schrift of sage. De koningin van Schebais de mooiste reclame voor de akelei en die flinke Jonas voor de kouwoerde, wat dat dan ook moge wezen. Laat ons dus borders aanleggen en laat hun grond vruchtbaar zijn. Het aantal plan tensoorten, die er een goed figuur kunnen maken is legio. Ik heb van mijn border de beste verwachtingen en breng er aanstonds mijn Laserpitium in over. Als het met de andere planten goed gaat, pik ik er mis schien van tijd tot tijd eens eentje uit en vertel u wat van zijn eigenaardigheden. En voor de kweekers ga ik een lijstje maken van gewenschte noviteiten. Altijd maar met nieuwen moed vooruit. JAC, P. THIJSSE Een oeverrand: Spiraea en Wederik