DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 12 Juni '20. No. 2242 DE OBSTRUCTIE IN DE KAMER Takening votr de Amsterdammer" van Jordaan mm G84TIS TOfZEKDIK AAN 'VAN DER HOOP's MEUBELBEWARINGEN TRANSPORT MIJ. Ditsluitind gevestigd: TELEFOON AMSTERDAM VAN HAAR LAATST VERSCHENEN PROSPECTUS 1HSTELDIIK k. Trtnpstrait Z195 ZUID 'tSperblok iitiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimii IIIIIIIMIIII MUIIimillimilHHIIM iimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiM J. S. MEUWSEN, Hofleverancier, A'DAM?R'DAM DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND zijn hand heeft om het schip van staat niet door idioten of misdadigers te laten bestu ren, die het, zooals in de jaren 1914?1918 gebleken is, tot onheil voor hemzelf en de geheele beschaafde wereld, in den grond ge boord hebben. De staatsburger van het parlementaire Engeland, het republikeinsche Frankrijk en het democratische, moderne Italiëcontroleert door middel van de door hem zelf gekozen volksvertegenwoordiging, de regeeringsmachine. De onderdaan in de Duitsche landen gehoorzaamt; en dat des te liever, omdat hij van nature niet ^aangelegd is, noch een zwak er voor heeft om zelf te denken; en met des te meer plezier, hoe minder de staat hem maar in zijne materiëele belangen benadeelt. Dat hebben Wilhelm |II en zijne handlangers, zooals hij zijne kanseliers en verantwoordelijke De Nationale Vergadering, die in haar eerste fel bewogen levensjaar de Duitsche republiek behoed heeft voor volslagen anar chie, heeft Zondag j. l, plaats gemaakt voor den eersten, volgens de nieuwe grondwet ge kozen rijksdag. Wij kennen zijn samenstelling nog niet nauwkeurig, maar de nederlaag der regeerings-coalitie staat vast: democraten, meerderheids-sodalisten, Centrum zelfs, ze hebben alle drie geduchte slagen ontvangen en de vleugel-partijen, Duitsch-Nationalen (d. z. de rasechte jonkers) en Duitsche volks partij aan de rechterzijde, evenals de onafhan kelijke socialisten aan den linkerkant, zijn m;t de winst gaan strijken.. Blijkbaar heeft de burgerij zich naar rechts gekeerd, de ar beiders naar links en aldus heeft de scheur in het Duitsche volksleven zich geaccentu eerd, zijn de krachten, die het land naar de overheersching van links of naar die van rechts trekken, versterkt,is.het evenwicht in Duitschland's politieke leven wankelbaarder geworden dan ooit, inplaats van de zoo noodige verster king te ontvangen. De uitslag kan overigens voor de regeering en haar vrienden geen ver rassing geweest zijn : haar aanhang was af genomen naarmate de tijd vlood en het her stel van Duitschland uitbleef, want er was meer doorzicht noodig dan de menigte pleegt te bezitten, om te begrijpen dat het voortdu ren der misère niet aan haar te wijten was en dat een ander het zeker niet beter gedaan zou hebben. Wij voor ons kunnen de Nationale Vergade ring niet laten heengaan zonder haar een woord van hulde tot afscheid toe te roepen. Zij heeft misschien wel de moeilijkste taak aanvaard, die in de geschiedenis op een vertegenwoor diging gerust heeft. Zij heeft de onmetelijke desillusie moeten liquideeren waaronder Duitschland gebukt ging, dat zich enkele maanden vóór de debacle nog aan den voor avond van de overwinning waande; zij heeft de stukken van het ineengestorte trotsche gebouw van het keizerrijk moeten bijeen houden en de fundamenten voor den nieuwen staatsvorm moeten leggen onder smaad en hoon en bedreiging met revolutie van twee kanten, en desondanks heeft ze haar taak volbracht. De Duitsche jepubliek, gevestigd ministers bij voorkeur placht te noemen, maar al te goed ingezien. Den onderdanen wist hij gouden bergen voor te tooveren door de commercieeie uitbuiting van andere, minder materieel aangelegde volken; maar dit ging ten koste van de vrij heid dierzelfde onderdanen, doordat hij hun politieke rechten voor hen waardeloos, ja, zelfs bijna tot een last wist te maken. Met ridderorden en eereteekens voedde deze vorst zijn onderdaan op ; zoo ging het toe in 't burgerlijk leven; de marionetten van zijn militair kabinet en van zijn generalen staf slaan wij bij deze karakteriseering van den modernen Duitscher maar over. Hoe goed deze methode van opvoeding van den Duitschen onderdaan aan Wilhelm en zijne bekwame leerlingen gelukte, kan men tot zijn grooten schrik bemerken als men de jeugdige generatie aan het begin en aan het einde van zijne regeering eens vergelijkt. In 't jaar 1888, toen Wilhelm II den troon beIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllMMIIIIIIIIlllllllltllllllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIII steeg, waren de grootste kunstenaars en schrijvers nog in de oppositie; men behoeft zich de Duitsche naturalistische schrijvers van 't laatste decennium der vorige eeuw slechts te herinneren, voor wie Zola, Ibsen en Tolstoïde uitverkoren geesten waren. Wilhelm II heeft die richting in de litteratuur met alle macht bestreden en met middelen, die lang niet altijd fair genoemd kunnen wor den. Een schouwburg, die stukken van den jongen dichter Gerhart Hauptmann opvoerde, werd door hem geboycot. Hij verbood aan zijne officieren tooneelspelen van Hartleben of Sudermann te gaan zien ; en wat nog beter werkte, hij onderscheidde de meest onbe nullige blijspeldichters en verhief een Joseph von Lauff tot lijf- en tafelpoëet. Zoodoende verdorde in de dertig jaren van zijn voogdij die hooggeroemde Duitsche kuituur, waar men in de oorlogsjaren altijd mee op de proppen kwam. i* De schouwburgen en universiteiten, de pers en het openbare leven, parlement en rechtbanken, muziek en schilderkunst, ja, alle beeldende kunsten tot de architectuur incluis, nam Wilhelm onder zijne bescher ming ??en wee den staatsburger, die wei gerde een onderdaan te worden naar zijn model. Die had afgedaan; want uiterlijk succes en bijval, het eenige, waar Duitschland in dien tijd prijs op stelde en waarmee het zoo graag pronkte tegenover de andere volken, viel alleen hem ten deel, die in elk opzicht naar Wilhelm's pijpen wilde dansen. De onderdaan, dien hij in 't leven riep en die de Duitscher van tegenwoordig nog altijd is ? republiek en democratie, die nog lang geen werkelijkheid zijn, ten spijt prostitueerde zich voor hem. Dat is uitgeloopen op het ongeluk n van Wilhelm zelf, n van zijn onderdanen en van de geheele wereld. Zonder deze dertig jaar lange opvoeding van den Duitscher tot een wezen zonder eenig eigen oordeel, zou deze oorlog en zijn verloop niet mogelijk zijn- geweest. Waren er in Duitschland staatsburgers geweest, zooals in Engeland, Frankrijk en Italië, dan had zich tenminste wel n stem hoorbaar weten te maken, die het kind bij den naam had genoemd, de waarheid hoog had gehouden en den leugen als zoodanig voor de geheele wereld gebrandmerkt had. Maar daartoe zou alleen een burger van den staat, zooals Schiller zich dien als ideaal voorstelde, bij machte zijn geweest. De onderdaan van Wilhelm II vermocht zoo iets niet. Hij was het product eener dressuur; dressuur alleen ook was, wat men'brutaal genoeg was anderen menschen als kuituur op te dringen; en de hooggeroemde organisatie was niet anders dan hetjdooden van elk individualisme en het vermoorden van iedere persoonlijkheid en'datf alles terwille van een verkeerde staatsrechtelijke opvatting, die in de kroon het doel van den staat ziet en niet juist omge keerd, het heil van den vorst gelegen acht in de vrijheid van het individu. Dit schijnrijk is nu ineengestort. Maar nog dwaalt de onderdaan door de Duitsche landen en weet zonder zijn heerscher met zich zelf geen weg. Daarom is het op dit oogenblik voor alle burgers van vrije en democratische volken de hoogste plicht, deze misgeboorte, waarvan Wilhelm II de verwekker is, en die nog niet heeft leeren loopen, op de been te helpen. N.V. PAERELS Meubileering MIJ. COMPLETE MEUBILEERING -: BETIMMERINGEN : Rokin 128 Telef. 4541 N 't jaar 1888, toen Wilhelm II den troon be~ IAUMII I£O ICICI. HU4*! H igiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii on democratischen constitutioneelen grond- goed ingezien en de oplossing der crisis zal Colbert Costumesi90.-naarMaat SMIT & C0., P. C. Hooftstraat 66 op democratischen constitutioneelen grond slag, staat overeind en gaat thans met de ver kiezing van de eerste grondwettelijke verte genwoordiging de tweede periode van haar jeugd in. Ze is niet mse'r het product van een gewelddadige revolutie, als in den herfst van 1919, maar steunt op den volkswil, geuit in verkiezingen die gehouden zijn krachtens het msest democratische kiesstelsel dat men kan denken, het algeirteene, evenredige mannenen vrouwenkiesrecht. Welke crises nu ook mogen dreigen, zoolang het land geregeerd wordt door een kabinet steunend op het ver trouwen van deze vertegenwoordiging, staat het zuiver tegenover de wereld. De moeilijke dagen zullen echter niet op zich laten wachten, en reeds terstond is de regeeringscrisis acuut. Want het kan zijn dat de regeeringspartijen nog op een kleine meerderheid kunnen rekenen, maar in elk geval is het er geen waarmee praktisch ge werkt kan worden, zoodat ongetwijfeld een andere groepeering overwogen zal worden. Hit kabinet heeft aanstonds zijn mandaat in handen van president Ebert gesteld en deze staat nu voar de vraag, aan wien de vorming der nieuwe regeering toe te vertrouwen. Er gaan geruchten o ver combinaties van rechts d. i. Duitsch Nationalen, Duitsche volks partij en Centrum of over een volslagen arbeidersregeering dank zij samenwerking van maerderheids- en minderheids-socialisten. Edoch, de eerste zou heel de Duitsche arbeidersbeweging tegen zich hebben en dus misschien wel sterk staan in het parlement maar uiterst zwak tegenover stakingen, ter wijl zoo een conservatief-clericaal blok door het buitenland vermoedelijk gewantrouwd zou worden ; een combinatie van alle socia listen echter zou heel de burgerij tot tegen stander hebben, nog afgezien van de groote moeilijkheid om de beide zoo vijandige vleu gels van de eenmaal sterke en eensgezinde socialistische parflf bijeen te brengen. Ten slotte is dus de toestand van dien aard, dat wel is waar de regeering geen of geen voldoende meerderheid heeft in de volksvertegenwoor diging, maar dat er zeker geen oppositie be staat die haar vervangen kan, want noch links, noch rechts bezit een meerderheid en aan een combinatie links-rechts valt natuurlijk niet te denken. Wie weet of het einde niet zal zijn, dat de groep die nu regeert, aan het bewind blijft en voortgaat met pogen het wankelbaar evenwicht te behouden. Als de beide uitersten niet in staat zijn tot regeeren, dan moeten de middenmannen het wel doen, en daarmee wordt dan ongetwijfeld datgene bereikt, wat Duitschland het spoedigst tot herstel brengen kan, want het is nu wel gebleken, dat alleen de gematigden in Duitschland eenig vertrou wen in het buitenland genieten, en wat kan Duitschland beginnen zonder vertrouwen van zijn vroegere vijanden ? wordt in Duitschland ongetwijfeld zeer DEVO Geurige Sigaar FABRIKANTE N.V. DIEVENBACH's Holl. Sigarenfabrlak UTRECHT iiiiimginiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii IIIIIIIIIIHMIIIIIIII HET CONGRES VAN INDIËWEER BAAR TE BANDOENQ i Van 20 tot 22 Mei 1920 heeft te Bandoeng (Java) een congres plaats gehad van de vereeniging IndiëWeerbaar, ter gelegenheid van de met medewerking dier vereeniging gehouden Jaarbeurs. Op de Algemeene Vergadering van Indi Weerbaar is o.m. het woord gevoerd door Gene raal Snijders, die als Voorzitter der Nederlandsche Vereeniging Ons Leger" naar deze vergadering is afgevaardigd. De rede door den Oud-Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht op die vergadering gehouden, is afgedrukt in het Mei-nummer van het orgaan van Ons Leger. In klare zinnen, getuigend van onwrik baar gevoel van de noodzakelijkheid van een weermacht voor Indië, schetst de generaal, welke moeilijkheden de militaire autori teiten in Nederland voor de defensie hebben te overwinnen gehad otn met een minimum van kosten vóór den oorlog een strijdbare macht op de been te brengen ophetoogenblrk, dat Europa in brand geraakte. Het is u bekend," zoo zegt hij, dat de geschiedenis onzer weerbaarheid een lijdens geschiedenis is geweest, sedert eeuwen her tot den dag van heden." Na er op gewezen te hebben, hoe de afkeer van de schijnbaar improductieve defensieuitgaven voortkomt uit een fout in ons volks karakter, n.l. gemis aan een fier nationaal bewustzijn, aan een krachtig nationaal leven, meent hij dat twee factoren meer op den voorgrond zijn getreden n.l. de antimilitaire gezindheid der ultra-democratische partijen en de toenemende pacifistische stroomingen. Aan alle kanten leidde de zucht, den kie zers welgevallig te zijn, tol verzet tegen ver meerdering van uitgaven en van persoonlijke lasten, waardoor de defensie een speelbal der politiek is geworden. In twintig jaren hadden wij elf ministers van oorlog. Het loffelijk en plichtmatig streven naar oplossing van internationale geschillen langs vreedzamer! weg,gaf velen optimisten en opper vlakkige aanleiding tot de opvatting: wij krijgen toch geen oorlog nieer." Ofschoon deze strooming geen invloed had op het regeeringsstandpunt, versterkte goed ingezien en de oplossing der crisis zal derhalve staan in hit teeken der naderende conferentie van Spa. Wel is waar is deze toch weer uitgesteld, maar over 'n groote drie we ken zal het dan toch gebeuren,dat Duitsche ver tegenwoordigers de Entente-staatslieden ont moeten en vóór dien tijd moet de regeering niet alleen gevormd zijn, maar moet ze zoo mogelijk ook kunnen wijzen op het vertrou wen dat ze bij de nieuwe volksvertegenwoor diging geniet. Er moet dus snel gewerkt wor den en er zal zóó" gewerkt worden, dat de man die naar Spa gaat een aannemelijke figuur is zoowel voor den nieuwen rijksdag als voor de vergadering van Entente-staatslieden in de Belgische badplaats. Tusschen deze beide polen ligt de richting waarin de Duitsche ministerieele crisis opgelost moet worden. Het schijnt, dat, vóór men in Spa samenkomt. de Entente-leiders eerst nog onderling zullen confereeren, vermoedelijk in Brussel. Of dit een tweede San Reino worden zal 'i Het lijkt ons eigenlijk gezegd niet goed mogelijk, dat MilleranU, Lloyd eorge en Nitti samenko men om alleen en uitsluitend over de Duitsche schadeloosstelling en de Duitsche ontwapening te praten en niet over die andere quaestie, die even belangrijk is als de Duitsche : het herstel der handelsbetrekkingen met Rusland. Lloyd George schijnt wel heel vast besloten te zijn om in deze zaak door te zetten, veel vaster dan wij vermoed hadden : tot dusver was de Engelsche politiek ten aanzien van Rusland aarzelend geweest, maar nu Lloyd George, door Krassin te ontvangen, eenmaal de zijde van zijn liberale landgenooten gekozen heeft, nu schijnt hij ook dit is trouwens <^.\:: in overeenstemming met zijn aard vast besloten te zijn om Krassin niet onverrichterzake uit Londen te laten vertrekken. Het is niet waar, zegt hij in 't lagerhuis, dat Frank rijk en Engeland het in deze oneens zijn, al schetteren 'n paar Parijsche couranten er over; het is ook niet waar dat Rusland niets uit te voeren heeft, want er ligt graan, hout en vlas tot uitvoer gereed, en het is een dwaas heid otn een land dat vroeger een kwart van Europa voedde, ongebruikt te laten liggen. Dit laatste is inderdaad niet tegen te spreken, maar de oppositie van hen die niet met Rus land willen handelen, is nu juist hierop ge grond, dat zoolang de Sovjets regeeren in Rusland, dit Europa niet helpen kan, omdat het zichzelf niet kan onderhouden en dat alles wat men naar Rusland toestuurt om het op te heffen en in staat te stellen uit te voe ren, niet daarvoor gebruikt zal worden, maar wel voor het voeren van oorlog en propaganda buiten zijn grenzen. Men ziet, hier moet een knoop doorgehakt, een keus gedaan worden : of men blokkeert en bestrijdt Sovjet-Rusland, óf men handelt ermee, moet dan ook vrede sluiten zooal niet formeel dan toch feitelijk en moet maar hopen en bidden, dat de locomotieven, die men naar Rusland zendt, werkelijk ge zij toch de gelederen van hen, die gering schattend spraken van onze weermacht. De les, die op gevoelige wijze de Nederlanders'in hun zak en aan den lijve heeft doen gevoelen, hoe dom het was een landsbelang zoo te verwaarloozen, heeft helaas niet de leering achtergelaten, die ervan verwacht kon worden. Want," zoo meent de oud-opperbevelhebber, het Nederlandsche volk vergeet snel," waarop hij doet volgen; nauwelijks is het gevaar voor bij, of de diensten van Land-en Zeemacht wor den niet meer geteld," nadat hij er op gewezen heeft, dat de oorlogvoerende partijen in de tijdige gewapende gereedheid van ons land een waarborg hadden gevonden, dat elke schending met geweld zou worden gekeerd. Ernstig waarschuwt de heer Snijders tegen de slooping, die men aan de weermacht voltrekt, op het oogenblik, dat Belgiëgelden voor een groot leger aanvraagt, Engeland en Frankrijk groiJte bezettingslegers 'onderhouden, Ame rika een nieuwe vloot bouwt en Duitschland reeds zint op wraak en den revanche-oorlog binnen 10 of 20 jaar aanstaande acht. De generaal Snijders bespreekt dan de defensie van Indië. Geen militair-technische uiteenzetting doch een beschouwing,die een zeer wijden horizon opent. De heer Snijders legt den nadruk op de economische weerbaarheid, zonder welke een behoorlijke defensie niet mogelijk te achten is. Dit geldt in zeer groote mate voor Indië, dat over rijke hulpbronnen beschikt, doch deze niet kan exploiteeren, omdat de bevolking daarvoor nog niet rijp is. De spreker wenscht daarom de economische weerbaarheid op ruime schaal te bevorderen. Hij meent, dat Indiëalleen op zichzelf kan vertrouwen, omdat de Volkerenbond voorshands niet bij machte zal blijken vol doende waarborgen voor integriteit te schep pen, terwijl bij onmin in den boezem van dien Bond, de mogelijkheid bestaat, dat een natie, die zich aan de wenschen der anderen niet wil onderwerpen, den eersten slag willende toebrengen, zich reeds bij voorbaat meester zal maken van strategische punten. Staat men daartegenover weerloos, dan zou de Volkeren bond onwillens oorzaak kunnen zijn, dat de strijd ontbrandt op het neutrale terrein. Weerloosheid beteekent dus ook voor het meest pacifistisch gestemde lid van den Vol kenbond een ernstig gevaar, daar de voor waarde van toetreding o.a. inhoudt, dat men den doortocht aan de troepen moet toelaten, die door den Bond worden belast met het tot rede brengen van den onwillige. Zou men de groote mogendhedijn uitgeput kunnen achten en niet in staat wederom oorlog te voeren binnen afzienharen tijd, dit geldt zeker niet voor onze naaste buren in het Oosten, Japan, China, Australiëen Amerika, terwijl Engeland evenmin als een geknakt land kan worden beschouwd. (Slot volgt) W. I. M. LINDEN iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiitiiiiiMi bruikt worden om producten te vervoeren, zoodat Rusland eerst zelf kan gaan leven en daarna ons westerlingen, als vroeger, van graan en petroleum voorzien. Lloyd George heeft blijkbaar zijn keus gedaan en is bereid tot de tweede gedragslijn, mits Rusland geen pro paganda meer voert in West-Europa en ter stond de Engelsche krijgsgevangenen vrijlaat. Op die twee punten heeft hij blijkbaar nog niet voldoende zekerheid en 't is ons een raad sel, welke afdoende waarborgen er gegeven kunnen worden tegen het voeren van communisitische propaganda in het westen als de handel vrijgelaten wordt, maar blijkbaar ver trouwt Lloyd George dat die waarborg wel te vinden is, want het feit, dat Krassin acht mooie kamers gehuurd heeft op een van de best gelegen plaatsen der Londensche zakenstad, wijst erop, dat de Russische vertegen woordiger vast op het slagen zijner zending rekent. Gaat het inderdaad zoo en weet de Britsche premier zijn parlement en zijn bondgenooten in deze politiek mee te krijgen, dan is daarmee feitelijk Sovjet-Rusland door de Entente erkend. Natuurlijk kan het niet waar zijn, dat Engeland en de Fransche regeering in deze zaak eensgezind zijn ; de Fransche pers is voor wie haar weet te lezen steeds een trouwe aanwijzer van de regeeringspolitiek en 't zijn niet enkele" couranten die tegen de hervatting der betrekkingen met Rusland in verzet komen, maar 't is het gros van de Fransche pers. Een andere zaak is, dat als Lloyd George doorzet, Frankrijk in deze quaestie vermoedelijk evenmin als in de Duitsche anders zal kunnen handelen dan zijn bondgenoot. De stevigheid, die Lloyd George's staat kunde in de laatste maanden verloren scheen te hebben, is niet alleen in deze Russische aangelegenheid weergekeerd, maar ook in de lersche. Het werd hem daarginds blijkbaar te bont, nu het gaandeweg meer Sinn Fein was die in Ierland regeerde, dan de gou verneur te Dublin. Er zijn oorlogsschepen gezonden naar lersche havens, een systeem van militaire patrouilles wordt ingevoerd om een eind te maken aan de moorden en brandstichtingen, en vooral: Lloyd George heeft zeer krachtig en blijkbaar met succes front gemaakt tegen de Engelsche spoor wegarbeiders, die er over dachten, hun ler sche kameraden te steunen, nu dezen een staking begonnen zijn ten einde het vervoer van Britsche troepen in Ierland onmogelijk te maken. Hier was wel weer de oude Lloyd George aan het woord, toen hij de gezanten der Engelsche spoorwegarbeiders voorhield, dat zij daarmee slecht werk zouden doen : daar worden politie-agenten, zei hij, in alle lersche steden verradeiijk in den rug dood geschoten, mannen die niets doen dan hun plicht en die vrouwen en kinderen onver zorgd achterlaten, en als wij nu een kist met revolvers willen zenden voor die menllllllllllllllHllllltlllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIlll schen, om zich daarmee te verdedigen, dan gaat gij zeggen: wel neen, laat ze maar doodschieten! Blijkbaar heeft dit indruk gemaakt. Evenwel, al mocht het nu lukken een eind te maken aan de moorden der Fenians, het lersche probleem is zijn oplos sing geen stap nader gekomen. Hongarije heeft geteekend en daarna ge rouwd : het Hongaarsche nationalisme bukt voor de overmacht, maar geeft zich niet voorgoed gewonnen. En diezelfde regeering, die als het ware een beroep doet op den rechtvaardigheidszin der wereld tegenover de rechtsschennis, welke zij in dit verdrag ziet, oefenteen gruwel-bewind uit tegen over de communistische, socialistische en Joodsche bevolking van haar land! Er valt aan de juistheid dier berichten moeilijk te twijfelen en met belangstelling zien wij den uitslag der poging van de internationale arbeiders-vereenigingcn tegemoet, die een boycott over Hongarije hebben uitgevaardigd, het land willen uitsluiten van alle goederen-, personen-, post- en telegraat-verkeer zoolang de witte terreur woedt. Wat den mogend heden niet gelukt is ten aanzien van het Roode schrikbewind in Rusland, zullen daar toe de arbeiders in staat zijn betreffende de Witte Terreur in Hongarije ? J. C. VAN OVEN tiitniminiiiiiiiiiiiiiHiHHn.iiiimiiiiimmiiiMtitiiiHfiitiHMM Nederl. Munt Hoilandm tnoomt govrlldo »igaar