Historisch Archief 1877-1940
7 A'.'g. '20. No. 2250
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
HET DUITSCHE TOONEEL EN
f DE: OORLOG
J. S. MEUWSEN, Hofleverancier, A'DAM?R'DAM
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND
door DrJEowARD STILGEBAUER
Nog niet lang geleden heeft Max Reinhardt,
de Imperator. van het'^Duitsche'tooneel, het
klassieke woord gesproken": OÖrlogsstukken
trekken niet !"
. Die uitspraak van dezen eersten
tooneelkenner geeft te denken, als rnen eens nagaat,
hoe vroeger rampen, die een heel volk troffen,
bijna altijd het litteraire leven van zoo'n volk
beïnvloedden, ja, er soms een geheelen omkeer
in brachten.
Reeds Shakespeare noemt in zijn Hamlet
de tooneelspelers de wandelende kroniek van
hun tijd." In zijn proloog van Wallenstein ver
ontschuldigt Schiller zich over den grootschen
opzet van zijn drama met de onsterfelijke
woorden : Dan kan de kunst op het tooneel
ook een hoogere vlucht nemen, ja, zij moet dit
doen, zal niet het schouwtooneel van 't leven
haar beschamen." En hij zelf neemt zijn
vlucht onder invloed van de wereldschokkende
gebeurtenissen, die het uitbreken van de
Fransche revolutie over Parijs en de geheele
wereld brachten.
Uit de rooftochten der Pruisen heeft de
Duitsche dramatische litteratuur weinig pro
fijt getrokken. Reeds kort na het einde van
den dertig-jarigen oorlog begonnen die met
de strooptochten van den grooten Keurvorst
en zij bereikten hun hoogtepunt in de
Silezische oorlogen van Frederik II. Een geheele
dichterschool, die men voor 't gemak kortweg
de Pruisische" noemt, bezong in het midden
der achttiende eeuw den door den
keizerlijken ban getroffen koning ; Klopstock zin
speelt op hem in enkele zijner oden. Met op
zet geeft Lessing aan zijn Tellheim, uit de
school van Frcderik, als tegenhanger den
Franschen zwendelaar Riccaut de la
Marlinière en Goethe biecht ons in zijn Dichtung
und Wahrheit" dat men in het huis aan den
Frankfurter Hirschgraben niet Pruisisch,
maar we! Fritsgezind was.
Ook vindt men niet n vonkje van dien
Pruisischen geest in de werken van Friedrich
Schiller, die alle gloeien van de vurigste
vrijheidsliefde.
W Napoleon vond zijn grootsten bewonderaar
in Weimar en de Franschenhaat van
Heinrich von Kleist, die in zijn gedicht over den
Hermansslag en in zijn oden tot uiting komt,
geeft ons een goed begrip van de jalousie van
dit kleine genie uit Frankfurt aan den Oder
op de hemelhooge vlucht van dat groote genie
uit Frankfurt aan den Main, wien hij den lau
werkrans wel van het hoofd had willen ruk
ken.
De dichters der vrijheidsoorlogen deden
niet aan de dramatische kunst. Voor Schiller's
zon verbleekte elke' ster van tweede of derde
grootte. Theodor Körner, van beroepswege
aan 't tooneel verbonden, viel als jonge man
bij adebusch en heeft zijn volk, behalve zijn
Zriny, slechts een paar onbeduidende blijspe
len nagelaten. Bij de dichters hadden de Prui
sische heldendaden geen geluk.
De romantiek vluchtte weg uit de ellende
van den tijd. Heinrich Heine verbeeldde het
lot der goden in het lot van zijn Almansor ;
maar het ook toen reeds weelderig bloeiende
Pruisische antisemitisme maakte dat het stuk
reeds bij de première op het hof tooneel te
Brunswijk viel. Met zijn Ratcliff deed hij zijn
laatste dramatische poging ; hierin verwerkte
hij op meesterlijke wijze de griezelige stof
eener Engelsche ballade.
Het midden van de negentiende eeuw is al
heel banaal. Van den revolutiekreet hoort men
nog slechts een flauwen nagalm in gedichten
en vlugschriften; den revolutiegeest te vangen
in een drama van grootsche concentratie, ver
mag niemand. Als een eenzame rots staat
Büchner met zijn drama Dantons Tod. In
Hebbel's Maria Magdalena, in Otto Liidwigs
Erbförster, in Anzengruber's Pfarrer von
Kirchfeld, om een paar willekeurige te noemen,
worden snaren aangeroerd, die de heerschende
kringen liever niet hadden hooren trillen.
De stonnkreet van 48 is weggestorven.
Maar de groote gebeurtenis nadert : de
Fransch-Duitsche oorlog, de val van liet
tweede keizerrijk, die een Emile Zola tot zijn
klassiek werk geïnspireerd heeft. Afgezien van
Carl erock en Emanuel Geibel, /.oekt men
vergeefs naar zijn sporen in de Duitsche
litteMLTfl
HET PHYSIOLOGEN-CONGRES
te Parijs, 16?20 Juli
ii
Ruim 200 mededeclingen en een veertigtal
demonstraties ! (ieen wonder dat het onmoge
lijk is om ook maar een eenigszins volledig
verslag erover uit te brengen.
Onmogelijk is dit vooral ook omdat meestal
in vier secties tegelijkertijd mededeelingen
werden gedaan en daarttisschen door nog
demonstraties. Een gewoon incnseh, die erg
z.ijn best doet, kan dus hoogstens l 5 van
alle voordrachten aanhooren. Stelt hij boven
dien een beetje hooge eischen aan zijn nacht
rust (men kan toch werkelijk in Parijs niet
om S uur opstaan), wil hij gedurende het con
gres eens het ecu en ander met verschillende
buitenlaridsche collega's bespreken, en is zijn
kennis van de Fransche laai /oo gering als
de mijne (om van HaUaanseh nog maar te
/.wijgen) dan blijft van /.nik een congres niel
zoo heel veel positiefs hangen. Kn van wat er
dan nog is blijven hangen, leenl zich veel
niet voor een populaire bespreking.
Zoo zou ik b.v. gaarne willen niteccnzettcn
hoc onze landgenoot Einthoven den tweeden
morgen van het congres een voordracht hield,
die met groote ingenomenheid werd begroet.
Het was hier precies als eenige weken geleden
in Hamburg. Men heeft in de physiologie
herhaaldelijk van die kwesties, waar tien
tallen menschen over schrijven en werken ;
de eenc meent dit, de, andere dat. Leest een
buitenstaander het werk van de (.-ene partij,
dan geeft hij die gelijk, leest hij het werk van
de andere, dan geeft hij die eigenlijk ook
gelijk. Dut gaat 7.00 jaren door, totdat er
iemand komt, die rustig en kalm, mei onver
stoorbare nauwkeurigheid, de /aak in studie
ueeiiil en dan eenvoudigweg meedeelt hoe
het is, maar dan zoo, dat beide partijen
overratuur. Want deze litteratuur stond en staat
naast\he.t politieke leven van een volk, dat
sedert tientallen van jaren er aan gewend was
aan den leiband te loopen, en de hofpoeëten
alleen kregen het niet voor elkaar.
Ernst von Wildenbruch, naar men zegt een
bastaard van Wilhelm I, den overwinnaar van
Saint-Privat en Sedan, ontpopt zich als de
dramaturg van het tijdvak der Wilhelms. Hij
schrijft voor het tooneel. Dikwijls in smette
loos proza, dikwijls ook in zuivere verzen,
maar altijd zóó, dat de opperhofmaarschalk
het met welbehagen kan lezen; in Joseph
Lauff, door den Keizer geadeld, vindt hij een
zwakken opvolger.
De Duitsche dramatische litteratuur slaat
nu een weg in, die de rcgeering heelemaal niet
past. Geriiart Hauptmann en Hermann
Sudcrmann zijn het succes van den dag. Wat zij
werkelijk waard waren, leerde ons de wereld
oorlog en de houding) die zij daartegenover
aannamen : Es ist nicht wahr\
Ook Ludwig Thoma niet zijn Moral, Franz
Adam Beyerlein met zijn Zapfenstreich en
Otto Erich Hartleben met Rosenmontag, doen
van zich spreken. Was dit niet als het verre
lichten van het godsgericht dat aan de Marne
voor het Pruisische officierencorps zou dagen?
Uit n mond hoort men zoowaar profetische
geluiden: Met Jena oder Sedan heeft de dich
ter van Zapfenstreich een waar
Kassandrawoord gesproken.
Daartusschendoor de herinneringen aan
vroolijker tijd: het luitcnantsblijspcl (de
Tanzhusaren!); dergelijke stukken werden door
auteur en directeur als zeer ,,voordeelig" flink
uitgebuit.
De orkaan brak los. In den herfst van 1014
was door de opperste legerleiding het wacht
woord gegeven: tooneel is amusement; leger
en publiek moeten in een goede stemming
gehouden worden. Vandaar Reinhardt's ora
kelspreuk : Oorlugsstukken trekken niet".
Zoo ziet men op het Berlijnsche tooneel, in
tegenstelling met Parijs, oppervlakkige stuk
ken of oude winkeldochters verschijnen en
de provincie volgt dit voorbeeld. Terwijl het
volk aan de Seine in zijn grootsten nood bij
de ontplooide driekleur de Marseillaise aan
hoort, gezongen door de eerste diva, fluit Otto
Reuter, de komiek, in Berlijn tijdens den terug
tocht aan de Marne, zijn geestige" couplet
Die Sache die begibt sich
Genau wie anno achtzehnhundert siebzig".
Zoo was de stemming aan de Spree, toen
men plotseling begon te begrijpen, dat het
einde van den oorlog niet te voorzien was, dat
de ne winterveldtocht den anderen opvolgde.
Reeds hadden Barbusse, Paul Bourget,
Anatole Franco, in Frankrijk hun woord
gesproken.reeds gingen in het Boulevardtheater
stukken, waaruit, behalve het leed van een
volk, dat men naar de keel gesprongen
was, ook diep mcnschclijk gevoel sprak. Zelfs
de film Fransche Moeders", met Sarah
Bernardt in den titelrol, hadden honderddui
zenden van de Vogezen tot aan den
Atlantischen Oceaan en van 't Kanaal totaande
Middellandsche Zee gezien, en nog steeds was het
in Duitschland taboe de waarheid in de oogen
te zien. Slechts heel langzaam kwam bij dit
volk met verstokte gewetens en verharde ge
moederen het begrip boven, nog niet eens
van eigen schuld, maar althans van de alge
meenheid der ellende.
Joden en buitenlanders zijn het geweest,
die het eerst schuchter naar de pen grepen;
men luisterde niet naar wat zij te zeggen
hadElectrische Lanpeten
in Potterie LANOOY"
Papestraat 24 - 's-Gravenhage
Teekenïng voor de Amsterdammer" van George van Raemdonck
miuiiuiiiiiiii miiiiuitimiiiuimmiiimiiiiiiiimiuu
llllllliHIIIIIIIIIIIIIMMIIIHIIIIIIIUIIIII
nu iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii"
BEZOEKT
de Kon. Kweekerij
MOERHEIM
voorheen B. RUYS
DEDEMSVAART
den. Men verbood hun geschriften of negeerde
ze, zooals dat in Wilhelms landen de gewoonte
was. De Hongaar Latzko, de jood Stefan
Zweig, de Elzasser Schickele, wat hebben zij
gedaan? De Franschmnn heeft daar het goede
woord voor: brouille/'.
Zij maakten het potje aan 't koken, roerden
de brei flink door elkaar, maar spaarden de
kool en de geit en wilden niet openlijk er voor
uit komen, dat deze oorlog een misdaad van
Duitschland was en de manier, waarop hij ge
voerd werd, een Pruisische methode. Volgens
hen waren allen te zamen verantwoordelijk
voor deze ramp, het kapitalisme was de zonde
bok en door de schuld van het Pruisische mili
tarisme werd een streep getrokken.
Vandaar de haat van het buitenland tegen
deze soort tooneel en litteratuur; maar ook in
de Duitsche landen zelf vond zij weinig in
stemming. Oorlogsstukken trekken niet",
orakelde Max Reinhardt en hij schiep het
theater der vijfduizend, midden in den
revolutiestonn die een nieuwe opvoering van den
Hamlet, Orestes en Julius Caesar te verwerken
kreeg. Moissi, zijn altijd publiek trekkende
tooneelspeler, ontpopte zich als communist,
toen de Raden ook aan de Spree nog en vogue
waren, en hij liet Dantons Tod spelen in het
voormalige circus Schumann, alsof hij in een
vorige jeugd de jaren 1793-en '94 in Parijs
meegemaakt had.
De revolutie in miniatuur werd een tijdlang
troef, niet de oorlog, niet dat wat de generale
staf en op zijn instigatie het verblinde en
woedende volk in vreemde landen uitgericht
had.... Fritz von Unruh, een Ulanenot'ficier,
verhief zijn stem tegen den oorlog, niet tegen
de Duitschers, tegen den tijd, niet tegen
Hindenburg?Ludcndorff, die een heel volk be
drogen hadden. Hij schreef het drama: Ein
Geschlecht en Max Reinhardt voerde het op
zoodra de censuur zoo'n waagstuk toeliet.
Maar het trok niet; ..oorlogsstukken trekken
niet."
Maar dat was de oorzaak niet, want de
wereld was heelemaal niet gekant tegen den
oorlog in 't algemeen, maar wei als n man
tegen de Duitschers, die hen met opzet in
dezen ellendigen oorlog hadden gedreven.
Nog anderen gaven zich vruchtelooze moeite
om de vraagstukken van hun tijd op te lossen;
maar de tijd was hen reeds lang voorbij geijld
en zij hadden den tred van /ijn voetstappen
niet gehoord. Reinhold Göring liet den Slag in 't
Skagerak en de heldendaad van Scapa Flow
op 't tooneel verschijnen; Carl Hauptmann,
Gerhart's broeder, componeerde een vroom
oorlogs 'l e Deum en Georg Kuiser vergreep zich
heelemaal, uit misplaatst patriotisme, in zijn
,Burger von Calais".
Toen kwamen Strindberg, Sternheim, Wc
ekitid weer aan 't woord. Die Biich.se der
Pandora" en het bordeelstuk Schloss
Wetterstein" zouden, als de censuur niet door de
revolutie opgeheven was, zeker verboden zijn,
maar nu stroomde het publiek te
BerlijnMünchen naar den schouwburg om die prik
kelende sensatie te genieten.
Dat was dus het eindresultaat; dat dus de
geestelijke en zedelijke herleving, die de revo
lutie bracht.
Maar het uur zal komen, reeds kondig! het
zich aan. Niet spoorloos is deze catastrophe
aan ons voorbijgegaan en met de. woorden:
wij willen van den oorlog niets meer weten",
worden vier lange jaren van afscliiiwelijkhcden
niet uitgewischt. . . .
Waarlijk, een Homerus en ee'iSophocles.een
Dante en een Shakespeare mochten wel in
n persoon vereenigd worden om vanaf het
tooneel het Duitsche volk te verkoiidigeil',
wat het door zijn tragische schuld over zich
zelf en de wereld heeft gebracht.
lllHIIIMIIIIIIHlIIIIIIIIUIIIIIlllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlHIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIll
ijl i mini Minimum iiliiiiiiMillllliilllliiMiiiiiiiliiiiiii tiiiiiiiiiniiiMiiiiiiiiiiiiniii
1SI
tuigd zijn. En dat deed Einthoven in Hamburg
met n kwestie en dat deed hij in Parijs met
een andere. Als zooicts gebeurt, dan haalt
men eens diep adem en /egt : Goddank, die
zaak is nu tenminste opgelost, nu kan men
weer verder."
Jammer is dat ik de kwesties zelve niet Kan
uiteenzetten, het zijn echter zulke speciale
dingen betreffende de clcctro-physiologje van
den hartspier, dat ik blij genoeg ben het zelf
eenigennate te begrijpen en geen moed heb
hel in populaiven vorm te Bieten. Maar al
is de wetenschap dan internationaal ? - ik
wilde de gelegenheid om een succes van een
onx.er groote Nederlanders te vermelden, niet
laten voorbijgaan.
Trouwens, ook een aantal andere Ncderlan
ilers kwamen mei goede mededeelingen.
Hambnrger's leerlingen (de i laan, Brinkman.
I-'eiinga, Weinberg, van l'ret'eld) brachten
verslag uit over de onderzoekingen, die in
de laatste jaren in het physiologisch instituut
te Groningen zijn verricht. Jammer, dat
I lamburger zelf niet aanwezig kon zijn om een
door hem aangekondigde voordracht Ie
houden.
Hetzelfde geldt voor den l.'lrcchtschcn
physioloog Zwaardemaker, die een
mededccling had willen doen over den invloed van
radioactieve stoften op verschillende levens
functies:contracties van liet kikvorschhart enz.
Ook deze voordracht viel uit : gelukkig eehler
was Zwaardemaker's leerling Feenstra aan
wezig, zoodal de/e uiterst merkwaardige
ouder/oekingcn toch onder de aandacht van
de buitenlanders konden worden gebracht.
Wanneer ik nog vermeld, dal de Boer uil
Amsterdam drie voordrachten hield, Koos,
een der assistenten van Kuithoven, een
mededeeling deed en ik zelf ook wat had, dan zijn,
naar ik meen, de Nedcrlandsche sprekiTsallen
genoemd.
Wanneer ik mij afvraag, wat een levk van
al deze 200 mededeelingen wel het meest zon
hebben geïnteresseerd, dan is dat vermoedelijk
de allerlaatste mcdedeeling van het congres,
n.l. een voordracht van Pez.ard :
..ConditionnemciH physiologique des caractères se\uels
sccoiulairc.s; prcsenlatinn d'anhnaiix." Wanl
wie nwei heeft ooit een kip gezien met spoun
ril mei een giooU'ii haneilsl aai t? \Yir n wei
zag ooit evu ha.n', nie', een kippc.nk.nu ot een
wijfjes-faisani met den vederhos van een
maimetjes-faisaiil? Ook voor ons was Pé/ard's
voordracht om meer dan evn reden interessant.
Interessant was zij wegens de merkwaardige
resultaten, interessant ook met het oog op
een psychologisch moment, de volkomen ge
moedsrust, waarmede Pé/.ard alle
gnmdleggende onderzoekingen, die door anderen
sinds een jaar of tien hieromtrent zijn verricht,
/(/<'/ vermeldde (wellicht niet kende?).
l.aat ik eerst de zaak zelf trachten duidelijk
te maken.
Bekend is reeds lang, dat de
gcslachlsklieren bij mensch en dier niel alleen daarlue
dienen om het nitoetcncn der geslachtelijke
functies mogelijk te maken, maar dat ook
een aantal der uitwendige geslachtskenmerken
(baardgroei, mannelijke stem, vorm dei
borsten enz.) en der psychische geslachts
kenmerken (neig'mg tot ander geslacht ; bij
dieren eigenaardig gedrag gedurende de
broiispcriode enz.) afhankelijk zijn van de
aanwezigheid der geslachtsklieren of van
bepaalde cellen daarin.
Van oudsher is bekend dat een mensch <h'
dier door castratie een aantal van zijn typische
mannelijke of vrouwelijke eigenschappen
vciliest. Pezard heeft nu deze zaak bij hoenders
nauwkeuriger bestudeerd. Als men een haan
castreert, verliest hij eenige van zijn typische
haan"-eigenschappen, maar
merkwaaidigerwij/.e \erliest hij ze niet alle. Bij den
gecaslrccrdcn liaan is de geslachtsdrift verloren.
gegaan, ook de vechtlust is weg, bovendien is
de kam veel kleiner geworden, maar toch
ondeischeidt zich dit dier nog sterk van een
kip n.l. het dier is zeer groot, het heelt sporen
en den typischen vciievbos van een liaan.
Hieruit concludeert Pezard, dat sporen en
hanenslaart niet zijn typische mannelijke
eigenschappen, maar dat zij zijn de eigenschap
pen van hel iicnlnilt' dier. Wanneer dat zoo
is, dun rijst natuurlijk de vraag op of men niet
door een kip te ..nentraliseeren" een dier kan
krijgen, dat lijkt op een gecastrcerden haan,
dus een dier met een kam als een kip, een
dier zonder vechtlust of geslachtsdrift, maar
nut sporen en haneveeren. Pézaril moest
om d.il te bereiken bij kippen de o\arien
\ ei w ijdei en. Gelukkig, zei hij. u ist ik niet.
d.il volgen, opgaven in de lileiatiini het
v.isu ceu.'ii v.n\ een Kip iiicl in»<.',ch|k is: ik
De Belgische oud-sl rijder: ,,lk verd . . . het om langer te bedelen!'
J. A. HOETING
Hofjuwclier - Koningsplein 11.13
Juweelen - Paarien - Zilverwerk,
OfLTS
Lied
Het hart, dat zich uitstorten wil,
Is elk woord lief van zijn gedicht :
't Draagt iets mee van 't inwendig licht,
Dat het doortrilt, waarin 't zich baadt
Als morgenaarde in dageraad.
Zóó heerlijk is geen ding op aard
Als heerlijkheid van 't dichterlied :
Geen zonnelicht, en maanglans niet,
En niet 'f zoo hel en fel als vuur
Lied van den vogel van 't azuur.
'tBedrnkt en moegepijnd gemoed
Vindt daar zijn uitkomst, daar zijn vree,
Zijn toevlucht voor al werelds wee :
Daar klaagt het hart zijn smart vrij uit,
Daar jubileert verrukking luid.
En alle schoonheid van deze aard,
Wat voor een tijd is en versterft,
Vindt daar hel leven, dat hel derft,
Dat iiitvlamt boven 't sterfelijk schoon,
Als ziel ontstijgt haar aardsciien troon.
En alle schoonheid van de ziel
Komt daar in tijdlijkheid aan 't licht,
Verbeeldt in glans haar aangezicht,
Dat wie haar eenmaal heeft aanschouwd,
Haar onvergetelijk onthoudt.
Vervul mij met een ryhtme gansch,
(jij, geest van lied, en laat mij zijn
Van uwc schoonheid maar een schrijn,
Door wiens armoede en duisternis
Uw licht meer diep en stralend is!
J. A. P.
IIIIIIIIMIIIIIIIIII'IIMIIIIIIII
DEN MAAG i
VARMOND!
PADOX
HOUTBOUW
FANTOOR
, rtöTOKlAANeöJ
HAAG - Til.lNT.ycn.256O-256l
LEVERT DE/VERLANGD INZEER KORTEN
TUD ALLE HOUTCONSTRUCTIES
HLS
l LANDHUIZEN
yCHOOLCEBOÜWEN
^ JACHTHUIZEN
ZIEKENHUIZEN
(NÜCHTINCÉN OP AANVRAAG
heb hel toen geprobeerd en het is uitstekend
gegaan. Korten tijd en wel zér korten
tijd na hel verwijderen der ovarien gaan
bij de kip de sporen uitgroeien, ze worden
reusachtig lang zelfs, en tevens krijgt het dier
hanevecren. l'é/ard toonde ons o.a. ook een
wijfjes-faisani met den prachtig gekleurdeu
vederbos van een mannetje; hij liet ons kippen
zien met een hancnstaart en een haan mei een
kippciik.ïin enz.
Belangrijk zijn tle/e zaken \oora! omdat
zij ons leeren, dat de kip haar speciale
kip"cigeuschappen all hans een deel daarvan
niet het1 f t omdat liet ovarium iets positiefs
doet, waardoor de ,,kip"-eigenschappen ont
staan, maai' omdat het ovarium /n'/d dal de
kip zich ontwikkelt tot het neutrale dier.
Bij tien liaan is hel anders. (_';<s[recM men
den haan, dan wordt hij ,,neutraal", doordal
hij iets verliest (kam, geslachtsdrift). De kip
wordt neutraal" doordat er iets bijkomt,
zij is dus uiterlijk een neutraal dier min iets,
de haan is een neutraal dier i>lus iets.
l let spreekt vanzelf dat dergelijke onder
zoekingen niel alleen aardig" zijn, maar ook
zeer nuttig, omdat zij onze kennis van il e
geslachtelijke ontwikkeling, van de geslachte
lijke differentieel ing enz. verrijken en omdat
men daardoor kan komen tot waarnemingen
rn opval tingen, niet alleen van giool
llu'orelisch, maar ook van enorm practisch belang,
zooals dal vooral de ondcizoekingcn hebben
geleerd, die Sli'iiniiii in tic laal-ie tien jaren
heeft verricht.
lui dat is nu een van de merkwaai dighedcn
van Pezard's mededeeling, die ik boven reeds
aanduidde. Pezard's onderzoek is zeer belang
wekkend ; hij droeg het aardig en geestdriftig
voor, had mooie praeparaten en projecties.
Maar hoe het mogelijk is om een dergelijk
onderzoek te bespreken en niel den naam van
Meinaih tv noemen?
Het schijnt dat Pezard's vondsten niet
nieuw zijn en dat men in Amerika diezelfde
dingen - althans die bij de kip reeds
eenige jaren geleden had gepubliceerd. Er
wordt over deze zaken zooveel gewerkt, dat
ik als buitenstaander niet precies kan
beoordeelcn, wat al bekend was toen Pezard begon
en waar zijn originaliteit begint. Maar Pezard
/rit moe'-t tlat iiï.i. wel v.iUn en uu-t een enkel
is het niet vermelden van Steinach's werk
en het nn't vastleggen in welke betrekking
Pezard's werk tot dat van Steinach staat,
belachelijk. Steinach behoort wel niet tot de
geallieerden (hij is Oostenrijker), maar zijn
werk begon reeds jaren vóór het begin van
den oorlog, dus Pezard heelt geen enkel
excuus om hel niet te kennen.
Steinach's werk is van buitengemeen belang.
lld(' belangrijk het zal worden, hoe hoog hij
?zijn vlucht zal nemen, kan nu nog niet worden
beoordeeld. Moet men de coiirantenberichten
van den laatsten tijd gelooven, dan is het op
grond; van /ijn onderzoekingen gehikt om
grijsaards weer te vevjongen" door hun
geslachtsklieren te itnplantecrcn. Of Steinach
werkelijk meent hier positieve resultaten Ie
hebben bereikt, en indien hij het nieenl, ot
het dan werkelijk zoo is, dat kan nog niet
worden uitgemaakt. Maar zeker is dat Stei
nach werk van den allereersten rang heeft
verricht, dat groote resultaten, ook practische
heeft gehad.
Kort geleden werd reeds in de medische
literatuur mededeeling gedaan over l(i ge
vallen waarin hel gehikt was om door middel
van operatieve ingrepen (ingrepen, toegepast
ais gevolg van Steinach's onderzoek}
bomoscxueelcn te genezen, liet is nu niet de ge
legenheid om dit geheele gebied te bespreken,
dat kan wellicht later eens geschieden ais de
zaal; wal meer bezonken is. Ik wees alleen
mei een enkel woord op Sleinach's werk,
werk dat spoedig aller aandacht zal vragen
(in ()ostenrijk staan naai ik hoor de couranten
er al vol van) om scherp licht te laten vallen
op het psychologisch merkwaardige feit, dat.
l'ezard in die richting studies verricht en
een voordracht erover houdt zonder Stei
nach's naam ook maar te noemen.
W. S i o K M v A N l. i; i; i! w i, N
L e i d e n
Gsdeponeetd Handelsmerk
Dit merk op Uwe
rookartikelen garan
deert U kwaliteit.
VOOR ENGROS:
IAH AARNOOTSE
DEN HAAG