De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1920 9 oktober pagina 5

9 oktober 1920 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

9 Oct. '20. No. 2259 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND VROUWEN, DIE TE KRISTIANIA VAN ZICH DEDEN SPREKEN Mrs Emily obson T a s m a n i a Dr. i;aulina Luisi LUruguayjJI Fru Nico Hambro Noorwegen Mme Cliaponnièrc-Chaix Zwitserland Nieuw gekozen Voorzitster van den 1. V. R. Mrs Oglivie (iordon (j r o o t Bri t t;i n je en l e r l a n d Frk Louise Hngen N (?() r w c g c n. Lady Aberdecn Voorzitster van den Internationalen Vrouwenraad. Prof. Kristine Bonncvie Noorwegen TH Anna Backer Noorwegen ::rk Othilie Tonning Noorwegen johanna Naber H o 11 a n d E. C. van Dorp Hol! a n d Miss Polymnia Lascaris G r i e k e n l a n d IIHHIMMIItllllllimilllllMUMIIMIimilllH ItllllllllllllMIIIIMIIIIlmlIIIIIIIIIHI iinmiiiimiimiMii Bijeenkomst van den Internationalen Vrouwenraad te Kristiania In het Storting" vermeldt onmiddellijk het programma als triomfankelijk. En wer kelijk met die toevoeging is de houding van regeerend Noorwegen aangegeven een vol komen meevoelen, een volkomen gelijkwaar dig achten van 't werk van man en vrouw, een gespannen belangstelling, zelfs de hoop dat vrouwen mocht gelukken dat waarin mannen faalden.... Zóó leefde regeerend Noorwegen deze bijeenkomst mee. En ook het volk. Lady Aberdeen had gelijk toen ze mede tram-conducteurs, de politie, the man in the streef' herdacht in hun vriendelijke zorgen voor de lands-gasten ; wat wij in partlkuliere woningen aan gastvrijheid de echte, die den gast in alles verzorgende hem tevens volkomen vrijlaat hebben mogen genieten, zal in onze herinnering blijvend voortleven. En de samenkomst zelf? Onwillekeurig vergelijkt wie ook dit jaar het Internat. Congres voor Vrouwenkiesrecht in Oenève mocht bijwonen, en het contrast tusschen beide roept een glimlach op de lip pen. Tezamen vormen ze het roman-type man en vrouw", waarin de sexe-eigenschappen in ongemengden staat (zooals het leven zelden te zien geeft) zich uiten in woord en daden. Qenève" sterk en scherp van intellectueele kracht, van forsch denken dat ook aanpakt in daden, van organisatie-vermogen, breeden blik die de toekomst begrijpt en aan durft, en daarbij toch ook een teederheid als verborgen schat aanwezig en die de vreugd uitmaakt van wie haar onder de oppervlakte glanzen ziet. Kristiania" daartegenover charmeerend door een zachten tact, een in tuïtief meeleven met de vele harte-stroomingen, een sterk-sprekend sentiment, dat soms het sentitnenteeie naderde.... maar dat van innerlijk-krachtig organisatievermogen, on derscheiden van schijn en wezen, heenzien over het naaste doel naar een koen gedachte toekomst nog te weinig begrip toonde te bezitten. Natuurlijk is dit een te algemeene uitspraak, een tot beeld projecteeren van een geziene IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIHIIIIIIIIIIII1IIIIII1I1IMIIIIIIII OVER PADDENSTOELEN Het is altijd een troost, dal Karthago ten slotte toch nog verdelgd is. Niet zoozeer om Karthago, als wel om de juistheid van het beginsel : frappe/, toujours." Zoo hopen wij, dat het met de paddenstoelen ook nog eens in orde komt en dat deze bewonderens waardige en belang rijke plantengroep eenmaal de velerlei be langstelling zal vin den, die zij zoo ruim schoots verdient. Er wordt hard aan ge werkt en er is eenCato bij betrokken ook, ditmaal echter met den klemtoon op de tweede lettergreep, maar even vasthou dend als onze oude vrind uit de Alge meene Geschiedenis. Ik bedoel natuurlijk mejuffrotiwCatharina Cool, met van derLek, de auteur van Het Paddestoelenboekje," waarvan dezer dagen zeer te pas de tweede, veel verbeterde en vermeerderde druk verschenen is. Zelfs is het noodig gcble- DeTa werkelijkheid, die alleen als vergelijking haar waarde heeft. Al wist de ititellectueele kracht in den Int. Vrouwenraad zich niet in volle bewustheid te doen gelden, aanwezig tras ze, ze behoeft opvoeding en training ; al bleven de groote buitenlijnen wazig en daardoor ver warrend, het binnenwerk, met zorg en liefde gevoerd, is alleszins waard dat we het met aandacht beschouwen. 't Waren ook voornamelijk de Openbare Vergadering die leden aan de gebreken van de genoemde psyche : geweldige problemen die als terloops benaderd en bekeken werden, een methode uitgeplozen in n bepaald land gevolgd, een soort geleerd college ten beste gegeven, van verveling niet vrij, een doen rollen van veel woorden door representatieve per soonlijkheden, maar waarbij niet een straffe leidings-hand de taak van ieder had geregeld, de nheid opgeheven uit de kleurrijke veel heid ; vooral, waarbij de eenvoudige waar heid vergeten was : dat \voorden-zeggers, wil len ze boeien, sprekers(sters) moeten zijn, dat zij en niet de representatieven de macht bezitten publiek te lokken en vast te houden. In tegenstelling met Gerieve (dat innerlijk veel minder meeleefde) waar de openbare vergaderingen hoe langer hoe bezochter wer den tot op een gegeven oogenblik de politie de toegangen sluiten moest, verliepen in Kris tiania (van zoo goeden wille en begrip) ver scheidene openb. vergaderingen. Ze moesten zelfs om een behoorlijken aftocht te dekken ontijdig gesloten worden. Maar dit is slechs de tegenstelling ! er was ook het niet-openbare werk, men mag wel zeggen tiet werk van den I. V. R. Het beeld van 't uurwerk dringt zich hier vanzelf naar voren : al die aangesloten Nat. Raden zelf weer een vereeniging van vele en veelsoortige vereenigingen waarvan de presidenten zitting nebben in de wijde uitvoerende inter nat, macht, de vele Standing Committees" die bepaalde vraagstukken bestudeeren en waarvan de Convener" eveneens tot het buitenste van de hooge leiding toegang heeft, het eigenlijke uitgebreide internat, bestuur en de kleine concentratie van enkele werke lijk leidenden.... zijn de raadjes van het groote geheel, die alle vrij en soepel cirkelen moeten, wil het geheel in regelmatige beweging zijn, het geheel dat tegelijkertijd de stiu.trkracht aan alle raadjes tezamen en aan ieder afzonderlijk geven moet. En dat lukte! Weldadig was de uitstraling van het gevoel van saamhorigheid, van on derlinge en ruime afhankelijkheid, van n heid der wercldprobletnen, van gebonden vrijheid in de pogingen tot oplossing. De rap porten der 28 aangesloten landen, die in druk voor ons liggen, geven wel inzicht in /iet willen, werken, pogen der ruimst genomen burger lijke vrouwenbeweging" (met hier en daar een socialistisch toevoegsel) van de geheele wereld, waarin de eigenaardige problemen aan bepaalde rassen afwijkende omstandig heden, uitzonderingstoestanden eigen, toch blijken niet anders te zijn dan takken aan denzelfden levcnsbooni, die óók voor ons Wcst-Huropeeërs gemakkelijker-zichtbaar, een voudiger-bereikbaar een harmonische natuur lijkheid draagt. Gaven de rapporten het verleden, de ter vergadering aanvaarde resoluties trachten naar de toekomst heen te wijzen, het verlan gen, den zielsdrang, het inzicht dier vrouwen -- gezamenlijkheid uit te beelden. Dier vrou wen gezamenlijkheid waaraan tot aller ver driet -?ook tot hun eigen de Duitschc vrouwen ontbraken. En 't komt. mij voor door een logische gedachte-fout : omdat Duitscltland nog niet wordt toegelaten in den Volken bond ! Een te betreuren feit, waaraan echter de I. V. R. dood-onschuldig is, waarop ze in wezen helaas geen invloed vermag uit te oefe nen. Wel nam deze eerste samenkomst na den oorlog met algemeene stemmen de resolutie aan, die toegang vraagt, voor eiken zelfstan digen staat tot de Volkenbond.... welke uitspraak het teeken schijnt waarop de Duitsche vrouwen wachten om weer actief in de gezamenlijkheid mee te werken. De Oostenrijksche en Hongaarsche vrou wen in haar mindere gecompliceerdheid het vraagstuk helderder doorziende ?-? waren ter vergadering aanwezig, oefenden op toon en gehalte wel degelijk invloed uit. Dat een soortgelijke resolutie als de reeds genoemde maar van minder wijde strekking den wcnsch uitsprekend dat Duitschland zoo spoedig mogelijk weer aan 't werk van den Raad zou kunnen deelnemen".... mede ge steund werd door de Fransche vrouwen, ver wierf een uitbundig applaus. En toch, was het in (le;cn kring niet de allerkleinste toenade ring die gegeven kon worden? Ook in deze apotheose schonk (ienëve grootscher en tevens aandoenlijker momenten. Wel mogen we niet vergeten dat in den I. X7. R. weer andere krinDrinkt SIPKES' Limonades. Smaken zuiver en verfrisschend. m-iiiiiitiiiiiiHii minimum ken, het werk in twee deelen te split sen, het eerste deel bevat hoofdstukken over groei, ontwikkeling, conserveeren en gebruik der paddenstoelen, het tweede deel wordt geheel ingenomen door de deteriniueerlijsten. Het heele werk is rijk geïllu streerd met gekleurde platen, foto's en penteekeningen, van verschillende hand en ver schillende waarde. In het bijzonder verdienen vermelding de juiste, mooie en instructieve foto's van den heer B. E. Bouwman en de zeer fraaie teekeuingen van mej. v. d. Pavort. Smits. De meeste illustraties zijn ontleend aan het tijdschrift De Levende Natuur, waarin in den loop der jaren zeer veel goed paddenstoelen-materiaal is opgehoopt. tdselachtige K'eiizcn-pholio'.a De auteurs hebben getracht, het determiueereu zoo eenvoudig en gemakkelijk mogelijk te maken en /ijirdaar vrij wel;in*geslaagd. Wanneer de gebruikers van het boek zich niet bepalen tot een enkel afzonderlijk exemplaar, maar in de natuur zelve op de standplaats een aantal paddenstoelen van de/.elftle snort, jong en nud, bekijken, dan /uilen zij in den regel wel tot een bevredigend resultaat gera ken. Intusscheu geeft het boek lang niet alle snoi'ten en geslachten, die in ons land voorko men, daarom was het wel wenschelijk geweest, dat bij de verschillende groepen was opgegeven hoeveel soorten of geslachten onvermeld zijn gebleven. Inderdaad komt men bij het. detcrnüneeren van paddenstoelen soms voor zeer onverwachte moeilijkheden te staan, zooals ik o. a. ondervond hij de soort die hierbij is afgebeeld, zeer verkleind, want die hoed heeft een middellijn van meer dan twee decimeter. Toen ik dat ding in liet boscli vond in de nabij heid van een ouden sparrestronk nam ik het niet eens mee (daar houd ik niet van), maar keek even naai' de dingen, waar het op aan komt en ik was er wel zeker van, dal ik met al mijn boeken van zoo'n grooten paddenstoel wel spoedig den naam zou vinden. Maar dat viel niet mee. Ik heb er vier jaar over gedaan en weet nog niet heelemaal zeker, of het wel de reu/envonn van Pholiota squamisa is, waar ik hem voor houden moet. Dat is trou wens juist het prettige van de paddenstoelenstudie, dat e-r nog zooveel nieuws te vinden is, zelfs, zooals hier in Nederland een paar jaar geleden is gebeurd, soorten, die in de heele wereld nog niet bekend waren. Daarom juichen wij de verschijning van den tweeden druk van het Paddenstoelbockje van harte toe en prijzen den uitgever, die in dezen tijd nog papier wist te bemachtigen en een acenon) wist Ie treffen met de drukkers. Natuurlijk moest de prijs verhoogd wnrden, maar die is toch nog /eer schappelijk, want de beide deeltje^, die samen / .'i.lfi kusten tellen jl'i' pagina's en /i|it ruk gcillustreerd. gen van vrouwen haar vertegenwoordiging vinden, deze Franscne delegatie in haar ge heel staat veel dichter bij 't officiëele Frank rijk dan de wat ver vooruitloopende uitzonderings-vrouwen die voor het Internat. Vrou wenkiesrecht als middelpunt tezamen kwa men, aldus gezien is ook deze lauwere toena dering een hoopvol toeken. De League of Nations werd nogal eens in de resoluties genoemd ! er was een voorstel van den Engelschen Raad -- in zijn meerder heid verreweg het meest van alle tevreden met het werk van den Volkenbond om de naam van het vaste Comitévoor vrede te wijzigen in Comitévan de League of Nations. In de vóórvergadering van dit Comité, (dieik als Internat, lid voor Holland bijwoonde) werd dit voorstel danig onderhanden genomen, en bleek deze Engelschen Vrouwen, tot haar verbazing geloof ik, dat haar ijver en tevre denheid voor wat van het ideaal : Volken bond" door de hecrschendc politici gemaakt is, internationaal alles behalve werd gedeeld. \L\\ wat gebeurde nu ter algemeene. vergade ring? het voorstel werd door Engeland een voudig ingetrokken. Geen woord meer, geen verdediging en dus ook geen aanval. Ziehier de zuiverende vóórarbeid van de Comité's, waarvan de niet-ingevvijden de resultaten te aanschouwen krijgen, zonder dat hen altijd de onderlinge wisselwerking duidelijk wordt. In de volgende resoluties dit punt rakende, werd altijd voorzichtig gesproken van ,,én" Volkenbond, en niet van den" Volkenbond, ruimte latend dus aan de teleurgestelden om voor de toekomst verbeteringen, omwente lingen zelfs, binnen de bestaande bastaardvormen als mogelijkheid te droometi. Wie zou in een overzicht als dit alle resolu ties willen bespreken? hun overvolheid, hun aan alles raken, hun bontheid bewees zeker eens temeer het te-kort aan innerlijk straffe leiding. Wat niet wil zeggen dat enkele niet hoogst belangrijk waren en stonden midden in de sociale en humanitaire wereldproble men. Het vraagstuk van de Nati/inaliteit der gehuwde vriniw. Moet zij van zelf sprekend die verkrijgen en behouden van haar man? moet zij, wanneer ze niet de r/x/rkenr geeft aan lijn nationaliteit (dat is liet complex van zijn belangen eu inzichten) volgens het eenvoudig recept van Mr. van Dorp, maar niet niet hem trouwen? Is '( vraagstuk eersf in 't stadium van studie? moet men bepaald gediplomeerd wetten-kenner zijn om een oordeel te durven uitspreken? Terecht wees Miss Mac Millan er op, dat 't oordeel van wc t s- en rechtskun digen ook in dit vraagstuk, gelukkig en menschelijk, uiteen liep. Schaadt het wanneer nationale wetten reeds regelend trachten op te treden, zonder dat internat, overeenkom sten verkregen zijn? De theorie zegt ja, maar enkele landen wezen op de bij hen reeds inwer king zijnde nieuwere wetgeving, die toch nog niet tusschen internat, strikken was verward geraakt en wél het leven van hun landsvrouwen gelukkiger en fierder had gemaakt. De nieuwe Vrouw wil uiel Maar nationali teit verliezen met haar huwelijk ; ze is een wezen op zich zelf, geen aanhangsel van den man" riep de warm-bloedige regeeringsafgevaardigde van Uruguav : Dr. Luisi. De uitspraak der vergadering gaf haar gelijk. liet wereldvraagstuk van il e Mocilerscluips:<n~g t'it van liet Mnedcrlmin, zeker, er heersehte verwarring, de beide mogelijkheden werden niet bewust van elkaar onderscheiden ; de uitspraak echter.gaf der eerste wat ze behoef de : uitgebreide steun aan moeders die '( noodig hebben", en liet het wijdere, meer principiëele vraagstuk van 's moeders loon voor studie open. De discussie leek mij, als opmerkster, belangrijk ; wel zeer sterk kwa nten naar voren de twee uitersten in moderne. vrouwen-aanleg : zij die, als 'i ware geënt op den manne-stant, studie verlangend en altijd weer studie voor te durven ingrijpen, zelfs waar praktische politici nu reeds wetsont werpen indienen rer regeling van 't vraag stuk, dat de I. V. R. dan op zijn volgende bijeenkomst -- over vijf jaar nog-eens ter bespreking op de agenda mag nemen in deze tijden met de vliegende sociale wendingen ! \L\\ de anderen, die omdat er geleden wordt, omdat de sociale onrecht vaardigheid ten he mel schreit, haar tranen, haar bloed, haar hart wel zouden willen werpen in den maatschappelijken wirwar, wat helaas een offer tever geefs zou blijken te zijn. Het gemakkelijkst hadden hef de landen waar al een ruim begin van uitvoering met de oplossing van 't vraagstuk was gemaakt, als bv. Nucird-Huropa, Oostenrijk, Canada, /'ij waren niet beangst voor bezwaren die elders wogen als lood, en wezen vreugdevol op het groeiende feit. Maar bij alle hulp, alle zorg, is op moeder en gezin een groote mate van controle, medi sche zoowel als sociak-, noodzakelijk" aldus betoogde Noorwegen ; Kristiania alleen kost deze zorg een tnillioen per jaar ; uvit nood ! in lichamelijke en geestelijke gezond heid komen de kosten met ruime winst lot de gemeenschap terug." \V. V' \ \ l T A l L l i: - V A \ E .M M [i K N. (Sint \'nl''t / De volkstaal heeft maar weinig namen voor de verschillende soorten van paddenstoelen. De kenners kunnen zich natuurlijk opperbest redden met de wetenschappelijke namen. Daar kunnen we echter bij kinderen niet mee aan komen en het groote publiek is er ook huiverig van. Het maakt dan onder de liefhebbers van de paddenstoelstudie ook al lang een punt van overweging uit, om goede Hollandsehe namen te ontwerpen voor de meest algemeene paddenstoelen en gaandeweg zijn er ook al heel wat in gebruik gekomen. Cool en van der Lek geven /e allemaal in hun boek en er zijn zeer goede, natuurlijke en wél-klinkende bij. Tegen enkele moeten wij echter bezwaar maken, leder vindt de/er dagen in allerlei bosschen wel het mooie violette zwammetje, dat in de wetenschap bekend is als Laccaria laccata var. amethvstina en dat wij ook al jaren lang in de wandeling het antethystzwammetje" noemden. Len heel plezierige edelsteen, die amethyst, en waarlijk uiel onbe kend. Waarom on/e auteurs nu voor die pad denstoel den naam van ,,roodekoolzwam" hebben aangenomen, kan ik waarlijk niet be grijpen en ik wil aan een dergelijke vulgaire vulgariseering niet meedoen. Natuurlijk komt zoo iets van zelf wel terecht ; hoe meer uiensehen zich met de/e studie inlaten, des te meer kans bestaat er, dat er zich een rijke taaischat vormt. Op paddenstoelententoonstel lingen komen soms ongedwongen heel mooie nieuwe namen te voorschijn. 't Is nu de goede tijd voor zulke tentoonstel lingen. In Zwolle is reeds een zeer goed ge slaagde gehouden en de volgende week zullen wij er in het gastvrije Artis weer een te genie ten krijgen, georganiseerd door de Afdeeling .Amsterdam van de Nederlandsche Natuur historische Vereeniging en wij kunnen er van op aan, dat die het weer eens bij/ondergoed zal doen. l let jaar is gunstig, het zwoele, voch tige weer brengt wonder leven in den brode rigen boschgrond, in den humus van de wei Jen. Het zal een pi aal van kleuren en vormen Bestelt ROZEN, PLANTEN, l HEESTERS, ZADEN, rechtI streeks bij de l KONINKLIJKE KWEEKERIJ I nOERHEW" | L voorheen B. RUYS \ I DEDEMSVAART l iitiiiiiiiimiiJiJiiiiiiiffififiiiiiiiffiiijmiiiiijiiiiiiHiiififfii. zijn op de tafels in ije Kouingszaal. Mooie foto's en platen zuilen uw aandacht boeien en vriendelijke jonge dames zullen u toewuiven met lepels vol van smakelijk paddenstoclgereeht. Dat is allemaal heel goed en wel en "ik zal zorgen dat ik er bij beu, on; er zooveel moge lijk van te profitcercn. Maar hel is toch zoo goed als niets, vergeleken bij de werkelijkheid van het zonnige herfstbosch, den grond be dekt mei afgevallen bladeren bleekgeel en koperrood, lederbniin en goudkleurig en daartnsschen de meest schilderachtige groepjes van spierwitte stuifballen, okerklenrige bo lden, fel roode russuia's, melkzwammcn in allerlei tinten van rood, geel eu oranje, warm bruin van Thelephora's, blauw van amethvsl en ridder/wam en niet het minst nog de slier ten en kringen van de pittoreske aardslerren. Dit alles zag ik heden morgen in een half uur tijd, in een van onze echte bos^ihcn. De ten toonstelling en het boekje wijzen den weg daarheen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl