Historisch Archief 1877-1940
N°. 2260
Zaterdag 16 October
A°. 1920
DE AMSTERDAMMER
WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Onder Hoofdredactie van Prof. Dr. G. W. KERN KAMP
veJacteuren: Prof. Dr. H. BRUGMANS, Mr. E. S. OROBIO DE GASTRO Jr., Dr. FREDERIK VAN EEDEN, Mr. J. A. VAN HAMEL en H. SALOMONSON
UITGEVERS: VAN HOLKEMA & WARENDORF
P ijs per No. f 0.25. Per half jaar 6.25. Abonn. loopen per jaar
Redactie en Administratie: Keizersgracht 333, Amsterdam
Advertentiën 10.75 per regel plus 10 cent dispositiekosten
Door de poststaking waren verschillende
proeven voor het vorige nummer niet terug
gekomen. Hierdoor zijn onnauwkeurigheden
in de artikelen geslopen, die niet te ver
mijden waren.
REDACTIE.
INHOUD: Bladz. I: Een verzuimde plicht,
door Prof. Dr. G. W. Kernkamp.
Tijdgenooten, door Dr. G. W. C. Byvanck.
Verbond van Vakvereenigingen, door I.
Santcroos. 2. Buitenlandsch Overzicht,
door Prof. Mr. J. C. van Oven. Krekelzang,
door J. H. Speenhoff. 3. Het Roode
Lampje, door Dr. Fred. van Eeden.?5. Voor
Vrouwen (red. Elis. M. Rogge) Bijeenkomst
Intern. Vrouwenraad, door W. v. Itallie-van
Embden.?Brieven uit Italië,door Rie
Cramer.Mode-Silhouette, door Hermina IJzerdraat.
Uit de Natuur, door Jac. P. Thijsse. 7.
Muziek in de Hoofdstad, door H. J. den
Hertog. Schilderkunstkroniek, door
Plasschaert. Een lofwaardig initiatief, door
H. S. Dramatische Kroniek, door
Top Naeff. Voor den spiegel der Ijdel
heid, door Jordaan. 8. Boekbespreking,
door Prof. Dr. H. Brugmans. Het
RijksMuseum, door H. V. Heraldiek. Indi
sche Causerieën, door Mr. H. G. Koster.
9. Op den Econ. Litkijk, door Jhr. Mr, H.
Smissaert. Boeketjes Sofistiek, door Gerh.
van Dijlc. Spreekzaal. 10. Veis van
Charivarius. Charivaria. Schaakrubriek,
red. Dr. A. G. Olland. Onze Puzzle.
Uit het Kladschrift van Jantje. 11. Lloyd
George en Ierland, teekening van Joh.
Braakensiek. Het Hondje, door Ch. v' lerssel.
Hofstad en Hofstedelingen.door Nuciiterling.
A. M.,, Aldoor C. F. van Dam.
Bijvoegsel: Na de Poststaking, teekening
van Joh. Braakensiek.
EEN VERZUIMDE PLICHT
In de groote zaal van liet
Amsterdamsche Concertgebouw : een paar
honderd jonge vrouwen en mannen,
elk aan een tafeltje, haastig schrijvend
of starend in de ruimte, wanneer liet
werk niet wil vlotten. Het gedempte
geluid van muziek er wordt in een
andere zaal gerepeteerd hindert
ze niet ; zij hooren het vermoedelijk
niet eens ; al hun aandacht is ge
concentreerd op de wetenschappelijke
vragen, die zij hebben te beantwoorden.
Ze zijn verdiept in de Maria-legenden
of in Max Havelaar ; in het voorspel
van den vierden Engelschen oorlog of
in de geschiedenis van Zuid-Afrika in
de tweede helft der negentiende eeuw ;
in de voor- of nadeelen der ligging van
Duitschland of in de geologische ge
steldheid van Java ; in de bevoegdheden
van den Raad van State of in
waterschapsquasties ; in het vraagstuk van
de infiltratie of in het verschil tusschen
de historische en de liberale school in
de economie.
Over een van deze of een soortgelijk
onderwerp moeten zij eenige bladzij
den volschrijven, want zij zijn hier op
geroepen voor het afleggen van het
schriftelijk examen voor de acte, die
het recht verleent tot het geven van
middelbaar onderwijs, hetzij in Neder
landsen, hetzij in geschiedenis, hetzij
in aardrijkkunde, of wel in staats
inrichting en staathuishoudkunde.
Het zijn vogels van diverse pluimage,
deze aanstaande leeraressen en leeraren
aan onze hoogere burgerscholen en
gymnasia.
Zoo kan men ze allen reeds niet
noemen. Onder de candidaten zijn er
verscheidenen, die a! een betrekking
bij het middelbaar onderwijs hebben
en behalve de acte, die zij vroeger
behaalden, nog een tweede of een derde
wenschen te verkrijgen.
Er zijn er ook enkelen onder, clie
reeds als leeraar werkzaam zijn, zonder
dat zij nog de acte hebben behaald,
die voor het geven van dat onderwijs
vereischt is ; het tekort aan bevoegde
sollicitanten naar leeraarsbetrekkingen
is reeds zoo groot geworden, dat in den
laatsten tijd ook aan rijks- of gemeente
scholen onbevoegde leerkrachten tij
delijk zijn aangesteld ; men heeft dan
wel eenigen waarborg, dat zij hun ambt
behoorlijk zullen vervullen, omdat zij
reeds bij het lager onderwijs werkzaam
zijn geweest en zich al eenigen tijd heb
ben voorbereid voor de middelbare acte
in het vak, waarin zij les moeten geven ;
maar met dat al blijft het onzeker,
wanneer zij die acle zullen behalen. Het
laat zich aanzien, dat het tekort aan
bevoegde sollicitanten in de eerstvol
gende jaren nou grooter zal worden en
men, om de lessen in een bepaald vak
niet te doen stilstaan, nog dikwijls zijne
toevlucht zal moeten nemen tot dezen
noodmaatregel, waaiaoor het peil van
het middelbaar onderwijs niet wordt
verhoogd.
Maar de groote meerderheid Ier
candidaten bestaat uit personen, die bij
het lager omJurwijs werkzaam zijn of
nog' nooit eenig onderwijs hebben ge
geven. En van deze laatsten is de voor
opleiding zeer verschillend.
De wet stelt omtrent die voorop
leiding geen enkelen eisch. Een ieder
kan zich aanmelden voor het
examenmiddelbaar onderwijs ; er nestaat niet
de minste waarborg, dat de candidaten,
behalve de vakkennis, waarbij zij van
het examen blijk zullen moeten ueven,
ook de algemeene kennis en beschaving
bezitten, die voor een leeraar bij
het middelbaar onderwijs toch een
even onmisbaar vereischte behoorde te
zijn.
Natuurlijk brengt het examen hierin
eenige correcties aan. Bij het schriftelijk
examen moeten de candidaten
toonen, dat zij hunne kennis van bepaalde
onderwerpen in behoorlijken vorm onder
woorden kunnen brengen ; bij het mon
deling examen zullen zij niet veel kans
van slagen hebben, indien /.ij niet
zooveel Fransch of Duitsch kennen,
clat zij ook ueschriteii in die taal hebber
kunnen bestudecren.
Meer dan correcties zijn het echter
niet ; ook het examen kan den mis
stand niet geheel wegnemen, dat
iemand zich voor een acte in een be
paald vak van het middelbaar onder
wijs kan aanmelden, zonder dat hij vol
doende aluemeen ontwikkeld is ; ook
iiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiitiiiiit mm iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini
LYAUTEY
IV
Om een werk goed te verrichten, moet men
het met vreugde doen.
Niemand zal kunnen zeggen, dat Lyautey
niet persoonlijk genoot van de taak vobrheiïi
weggelegd in het Zuiden van Algiers Hoor
hem zijn tent beschrijven in de woestijn
streken. ...
Want hij is bewegelijk ; hij moet hier en
daar en overal zijn. Hij wil zijn orders geven
op de plaats zelf, en, een vijand van om
slachtige administratie, hij wil direct de be
richten ontvangen om dadelijk een besluit
te nemen.
Vind mij dan daar, bij dat kruispunt van
wegen, bij die oase, laat hij door boden
aan zijn officieren melden, en hij staat er op
dat zij den aangegeven tijd ter bepaalde
plaats aanwezig zijn, al bedraagt de afstand
een tiental uren rijdens door het heete zand.
Hij ziet immers zelf niet op tegen een
gang door de woestenij!
Het is hem een eigen weelde door den
vuurpoel te gaan, als de gansche vlakte tut
een onwezenlijke schittering is overgegaan
duur de flikkering van het licht.
,,De paarden stappen moeilijk, de man
schappen dutten in rndcr hun breedi; hoeden
en de witte voiles o\ er hun uniform heen.
Welk een geluk die vrede, die ruinile en die
diepe insnijding \\elke ons scheidt \ an al wat
ons bedrukt en beent;!, en onk de warmte
niet te vergeten! Want wij allen koesteren
een haat tegen de kou, wij, zon- en
lichtaanbidders, die gelooven in de alleen levend
makende kracht van de warmte !"
De aankomst daarna tegen het vallen van
den avond in het kampement!
Maar het is geen gewone kampeering. De
ligging der tenten is los en smaakvol gerang
schikt. En wat voor tenten ! Stamhoofden
der woestijn hebben van veraf hun eigen
woonplaatsen gestuurd ten gebruike voor
den resident.
De tent is groot als een geheel apartement,
zware tapijten bedekken den grond, de wanden
zijn gevoerd met laken en zijde, het is alsof
er een lambriseering rondgaat.
Wanneer eenmaal de drukte van de aan
komst en de beweging om den maaltijd voorbij
zijn, als de deur van de tent tegen den nacht
wordt gesloten, dan is daarbinnen een onuit
sprekelijke, huiselijke rust. De kostbare wapens
zijn geordend tegen de wand, de pistolen
rusten in hun holsters, de goudgestikte
burnous met zilveren sterren is opgehangen, dat
zijn de symbolen van het commando; daar
ginds is het toilet uitgespreid bij de rust
plaats; de tijd is gekomen voor de droomerij
te midden van het volstrekte alleen zijn in
tijd en ruimte waar geen enkele gedachte,
bij die onvervalsclite Muzelmantehe wereld,
aan het bekende Herinnert.
Maar Lvautev, die jalnerseh waakt op de
oogenblikken in gezelschap van de eigen ge
dachten of in het ge^prik met verre \ rienJen
doorgebracht, is o-k liet hoofd \an de zet'.diiiL:
die zijn gaslvriihüd zoover ino^eliik \-,,i -', i. !,r
die \ oor ieder ei;i \ l ieiiik luk v.o^rd 'u-i'M
nat'.nirliik en n.cht op den man ;i' me! /'.m
officieren, vol Vormen e;: bcleeidlu den '. ? ;
'Ie inheemselie stamhoofden, \ ""rk ?]':!'. mi
jegens de kooplieden ei: joviaal pr; i eiu:
tegenover de afge\ a.irdiüden uil Fr>iükri|k
met gebrekkige kennis van Fransch
en Duitsch om van het Engelsen
maar te' zwijgen doet menige
candidaat nog een gooi naar de acte.
En het is ten slotfe niet de kennis van
moderne talen alleen, die naast de vak
kennis het aeel van een leeraar behoort
te zijn ; hij moet ook van andere onder
wei pen eenige notie hebben. Het
examen toont soms aan, hoeveel eraan
de algemeene ontwikkeling van den
candidaat ontbreekt; een belangrijk
tekort daaraan kan de examen-com
missie doen besluiten, de gevraagde
acte niet uit te reiken, ook wanneer
de vakkennis weinig te wenschen
overlaat ; maar zulke beslissingen val
len niet altijd gemakkelijk; uit eigener
varing kan ik verzekeren, dat de commis
sie wel eens een acte toekent, ook al
twijfelt zij eraan, of zij den candidaat
dij de acte krijgt, eigenlijk wel op
het middelbaar onderwijs mag ..los
laten."
Jaar in, jaar uit hebben elkaai op
volgende examen-commissies erop aan
gedrongen, dat van de canclidaten
voor een middelbare acte een bewijs
van voldoende algemeene ontwikkeling
zou worden gevorderd, in dezen vorm,
dat zij het i'iploma van eindexamen
H.B.S. of gymnasium of eenig ander,
daarmede <;elükstaand bewijs van be
hoorlijke vooropleiding zouden moeten
overleggen.
Tf.t dusverre bleef de/e weiiseli
onvervuld. Maar laiu: zal het niet meer
duren. Indien mijn inlichtingen juist
zijn en ik heb alle reilen dit te
gelooveii - bereidt Minister de Visser
een wijziging van de wet op het M.O.
voor, waarbij het bedoelde bewijs van
?Je canuidaten voor een middelbare
acte zal worden geeischt. Daarmede zal
hij het peil van het middelbaar onder
wijs helpen vcrhooge-n al zal hu
dan op den koop toe liet ongewenscht
gevolg moeten nemen, dat het te kort
aan bevoegde leerkrachten in de naaste
toekomst noo groote" wordt.
Juist dit gevolg kan echter voor
de Regcering een spoorslag zijn om
zicli tegenover het middelbaar onderwijs
van een plicht te kwijten, dien zij tot
nog toe schromelijk heeft verzuimd.
Niet alleen om de vooropleiding,
maar ook om de eigenlijke vakopleiding
van aanstaande leeraressen en leeraren
heeft zij zich niet bekommerd.
Zeker, wie de bevoegdheid tot het
geven van middelbaar onderwijs wil
verwerven, kan deze krijgen door het
afleggen van universitaire examens;
maar deze wei; staat voor de meesten
niet open ; het personeel van het
middelbaar onderwijs word t ik
spreek hier alleen van de vakken, die
ik in het begin van dit artikel noemde
???sinds geruimen tijd voor een goed
deel gerecrnteerd uit de kringen van
het lager onderwijs.
Sommige onderwijzers hebben de
gelegenheid om colleges U volgen aan
een universiteit ; maar deze colleges ge
ven hun slechts ten dee'e wat zij be
hoeven : en dan zijn het nog maar
op hun bezoeken aan de nieuwgewonnen
provincie.
Wat hij zich eenmaal in Tunking gedu
rende dagen van neerslag!igheid als zijn
ideaal van een bestuurder over vreemde
streken had voorgesteld, den man uit wiens
oogen de bezieling voortsprong om te handelen
en hem na te volgen, dat, zooals hij be
merkte, begon hij nu te bereiken. De admi
nistratie van Zuid-Oran hield zich staande
naar het model dat het hoofd van het bestuur
aangaf.
Niet te vergeten hierbij, dat hij uitstekende
helpers bezat, gedreven door een
bewonderenswaardigcn geest van zelfopoffering. Vroeger
in Tonking had generaal Galliéni de volstrekte
dienstvaardigheid van liem geeischt, waarop
een chef moest kunnen rekenen, wilde hijzelf
zijn hoofd en zijn blik vrij houden voor de
directie van groote zaken, zulke mannen
die dag en nacht gereed stonden op het eerste
sein en volbrachten wat hij wilde, heeft
Lyautey ook gevonden.
Nu kwam het zwaardere werk,
Na de verwikkelingen met Duitschland over
het Maroccaansch gebied, die in MM l tot een
uitbarsting en een vergelijk hadden geleid,
is het noodig gebleken voor Frankrijk om
den toestand van het groote
YVest-Afrikaansche ruk te ordenen.
De Sultan van Maroceo droeg hij tractaat
van Maart H'12 aan Frankrijk het protecto
raat op over zijn gebied, en de Fransche
ivi'eeriiig bereidde zich \ oor. tegeliik het
\erdi.ej ,,.!'] de g"ecl keuring van de Kamer te
oiid< r\\ v ij , ;? i-n de maatregelen V'.or te stellen
waard'"!' hi' r: uerkh':; zo;i t redeti, toen de
l'.jd'.hg weid "\ i! H'. i ?; .'Cül van M n ;':i_ynieene
beweging in M.ivoce.. tegen de \: eemdeiim'.ei:
en v,m i" bioi-dbail "!id>T de ':-\\ "|ie.nien
1:1 ..':.' l' "O!"! ,1,1 l 'l /. 'l ITM "lid II' M'-l \ O"]
? ie!: 1!!L! W ' Tllcl! lj,l't l ' i! lel!.
1.-..Olie1 w,is i'P d,.l oogeilr.uk reeds
geenkelen, voor wie deze gelegenheid
openstaat.
Verreweg de meesten moeten zich
op andere wijze behelpen : door eigen
studie, door het nemen van
privaatlessen, door het volgen van een cursus.
Geheel zonder leiding kunnen alleen
de bij uitstek begaafden zich voor het
examen voorbereiden ; hulp daarbij
is bijna voor een ieder gewenscht.
Maar die hulp is dikwijls moeilijk te
verkrijgen en moet ver worden gezocht;
het aantal leeraren, dat zich wil en
zich kan belasten met de taak om op
te leiden voor een middelbare acte,
is niet groot ; vooral bij de tegenwoor
dige spoorwegtarieven kan menig on
derwijzer zich de onkosten van
privaatlessen niet getroosten, wanneer hij
daarvoor een eenigszins lange reis
moet coen.
In den laatsten tijd hestaan ook
cursussen voor de opleiding tot sommige
acten : Katholieke leergangen, een cur
sus, die door de Vereenioing van Leera
ren bij het M.O. was opgericht, maar
die straks zal worden opgeheven (o.a.
om deze reden, dat Je Vereeniging,
bij de bestaande salarieering niet mede
wil werken tot de opleiding van leer
aren !) en nog andere, zelfs schrif
telijke ! De Reoeetino' subsidieert som
mige daarvar, die aan bepaalde voor
waarden voldoen, maai" vol^t daarbij
het slechte stelsel om het bedrag dei
subsidie te laten afhangen van het
aantal ueslaar'den, dat de cursus ...af
levert" !
Ook Je opleidhis.' die de beste van
deze cursussen j/even, beantwoordt
niet aan alle eischen. die men zou
willen stelLn : maar zij zou toch aan
nieiiijjxen te stade kunnen komen
indien liii slechts door den ver'en af
stand niet'werd belet er i;ebruik van
te maken !
Menio candieuat laat zich anders door
zulke bezwaren niet uauw afschrikken.
liet is bijna aandoenlijk te zien, welke
moeite sommige onderwijzers zich
i',eiroosten om hulp bij hunne studie te
krijgen : ik heb er oekeiul, die elke
week, weer of ;ecii weer, op de
heenen de terugreis een paar uur moesten
fietsen, of die 's morgens voor dag en
dauw opstonden, een uur moesten loo
pen naar het naasthijgelegcn station
om den trein te halen en 'savonds eerst
laat weer thuis kwamen - alleen om
des middags gedurende drie uren een
cursus te kunnen volgen ! En ik dachi
dan aan anderen, wien eiken clag liet
voer met den paplepel wordt ingegoten,
die maar behoeven te slikken !
Maar er zijn er, vooral in de noor
delijke provincies, ook in Zeeland, die
mei den besten wil ter wereld aan zulke
cursussen niet kunnen deelnemen.
Het wordt tijd, dat de Regeering
zich bewust worde van den te lang ver
zuimden plicht om zorg te dragen voor
een behoorlijke opleiding van de aan
slaande leeraren bij het middelbaar
onderwijs.
Alleen reeds om tinancieele redenen
zullen velen hunner yeen universitair
onderwijs gedurende eenige jaren kun
nen volgen daargelaten de vraag, of
het gewenscht is, dat de opleiding van
leeraren geheel aan de universiteiten
worde toevertrouwd.
Waarmede zij voorloopig reeds zeer
gebaat zouden zijn is dit: dat zij in
een aantal, gemakkelijk bereikbare cen
tra, de gelegenheid vinden om cur
sussen te volgen, die door opzettelijk
daarvoor aangestelde en met zorg uit
gekozen docenten worden gegeven ;
de Regeering subsidieere met een vast
bedrag de reeds bestaande cursussen,
wanneer deze aan de te stellen eischen
voldoen en richte ze op, waar ze noodig
maar nog niet aanwezig zijn.
Een door ieder erkende verdienste
van de jongste wet op het lager onder
wijs is: de verbeterde opleiding van
de onderwijzers, waarvoor tot dusverre
slechts stiefmoederlijk gezorgd was.
Van de opleiding der leeraren bij
het middelbaar onderwijs, voor zoo
verre deze uit de kringen van het lager
onderwijs kwamen, kan men zelfs niet
zeggen, dat zij een stiefkind der
Reoeering was ; deze zag er heelcmaal
niet naar om.
Minister de Visser moge bij de aan
staande wijziging der wet op het mid
delbaar onderwijs voorzien in wat te
lang verzuimd werd !
K ERN KAM p
HET INTERNATIONAAL VER
BOND VAN VAKVEREENIGINGEN
door Is. SANTCROOS DL'Z'.
De bedoeling van deze bijdrage is objectief
en sober een en ander te vertellen van hel
huis in de Vondelstraat" te Amsterdam:
van het Bureau van het Internationaal Ver
bond van Vakvereenigingen, den laatsten tijd
zoo veelvuldig genoemd.
Het is statig van buiten, voornaam van
binnen. De vertrekken van de beide secre
tarissen, de heeren Oudegeest en f-'immen,
vertoonen niet geringe overeenstemming met
de kabinetten van ministers. Deze beide func
tionarissen verrichten hun werk aan prach
tige sehrijfbureaux ; de wanden hunner
kamers zijn smaakvol behangen en uw voetstap
verzinkt tot geruischloosheid in het kostbare
tapijt, waarmede de vloeren zijn gedekt. De
electrische kronen zorgen in den avond
voor een stemmige verlichting en bruin
lederen club-fauteuils nooden tot een
behagelijken zit.
Het huis in de Vondelstraat" is feitelijk
een departement. Een Arbeidsüepart&ment,
van internationalen aard.
Op de eerste verdieping, in de ruime, deftige
vergaderzaal, is meermalen een internationaal
gezelschap bijeen. Daar wordt geconfereerd ;
beraadslaagd over het wel en wee van landen
en volkeren ; overwogen wat moet en kan
worden gedaan om het wel te bevorderen,
het wee te voorkomen of tegen te gaan. En
beneden, in de prachtige suite, komen niet
zelden diplomaten en
regeerings-afgevaardigden uit onderscheidene landen met de
secretarissen onderhandelen, om voor hun
land en volk de gevolgen van voorgenomen
internationale arbeiders-acties af te wenden;
maar meermalen ook, om den secretarissen te
verzoeken maatregelen te nemen, of den in
vloed van het I.V.V. aan te wenden, in het
belang van het land dat zij vertegenwoordigen.
Misschien is het huis in de Vondelstraat"
ook wel te vergelijken met de kabelkamer
van een wereldtelegraafkantoor. Van daaruit
toch verspreiden zich over gansch Europa de
opdrachten aan de organisaties der
VakbeIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIII
llulllllimilIM
ruimen tijd in Europeeschen dienst voor zijn
promotie tot commandant van een legercorps.
Dadelijk vestigde zich de aandacht op zijn
persoon, maar ook op anderen : Poinearé, de
President, mocht hem niet. Millerand echter
wist zijn benoeming in den ministerraad door
te drijven: alleen een generaal met het orga
nisatie-talent van Lyautey kon de
Maroccaansche verwarring te boven komen.
Toen Lyautey in de provincie 's avonds
door den telefoon van den minister het
beri.ht van zijn benoeming ontving, werkte hij
eerst bedaard-het plan van de manoeuvres
af waaraan hij bezig was --? maar den vol
genden morgen stond hij in Parijs, nam zijn
instructies als commissaris resident-generaal
van Maroceo ter hand en zond een dépêche
aan den Sultan om dien te overtuigen van
zijn toewijding en van zijn respect. Onder
het protectoraat begon hij hem al dadelijk
te protegeeren.
(ieen veertien dagen waren voorbijgegaan
of hij was in Afrika geland en had de om
standigheden verkend. Die waren hoe langer
hoe dreigender geworden.
Hij had maar enkele duizenden geweren
tot zijn beschikking, maar hij heeft het ge
vaar bezworen door zijn oogenblikkelijke
tegenwoordigheid in Fez en door aan de
generaals (iuuraud en Mangin de order te
geven, de andere hoofdsteden .\\ekines en
Marrakech van opstandelingen te bevrijden.
,,(ieet hun raak!" was het hevel dal hij
aan generaal "? angm voor Marrakech mee
gaf, l lij. die anders zcei hniüaaii uas bij de
behandrlir.^ del' l iel bcrschr Mam
hij WIM hoe men*'chrn ie winnen.
Zeii geell w r,sak had \\dlen neiia
Cln i-Un-l'!i Ad
gelaten tot spot met de macht der Franschen.
Ondertusschen deed de geprotegeerde Sultan
Moeley Hafid afstand van zijn macht en
leverd'e het land over aan anarchie. Wat 'n
crisis, opnieuw!" zei Lyantey tot zijn
officieren, maar zij voelden zich gerustgesteld
door een flikkering in zijn oog. Hij had een
broeder van Moeley Hafid ter hand, Haiid,
die reeds dan volgenden dag tot Sultan werd
gekozen. De crisis was niet ingrijpend ge
worden.
Binnen de twee jaren in Maart 1014
is het bevredigde deel van Maroceo een
krachtig vooruitgaande kolonie geworden; de
organisatie was door de wet bevestigd, een
groote leening was met autorisatie van het
moederland gesloten en de middelen om het
land tot bloei te brengen waren verze.<erd.
Tien jaren rust in Europa, zoo luidde een
gezegde van die dagen, en de toekomst van
Maroceo zal schitterend wezen !
De oorlog barstte uit. Frankrijk meende
dat het al zijn krachten ter dispositie moest
hebben op het vasteland van Europa en
verlangde van zijn resident-generaal, dat hij
alleen aan de kust zijn macht zou samen
trekken om geen troepen tegenover het
binnenland te verspillen. Lyautey daartegen
over hield vol dat hij in staat was met de
troepen welke niet in Europa waren te ge
bruiken de verdediging, ja de uitbreiding van
het bezit in Maroceo te leiden. Zoowel om
der wille van zijn hulpmiddelen uit den bodem,
ais om de contingenten \an troept n die het
kui leveren, mocht het land niet wordu?
opgegeven, liet zon een \eiraad aan Fiankri.'k
zijn ;
Maar hij zelf keek uit van Ma'occo naar
de -:a^\eiden in Europa, jaloersch ..p de
la'r.MTen die zijn tijdgeiiooten daar kon.lei;
verwerven.
\V. O. C. B Y V A N L K