DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 16 Oct. '20. No. 2260 VRJUGT GRATIS TOEZENDING VAN DER HOOP's MEUBELBEWARINGEN TRANSPORT MIJ. AMSTERDAM x VAN HAAR LAATST Dittluitjnd t«»8stijd: x PROSPECTUS i^ Trompstraat TELEF03N \ / 219S ZUID iiiiimiuiittuiiiiiiiiiiimiiiiiii HET BUREAU VAN HET INTERNATIONAAL VERBOND VAN \AKVEREENIOINGEN Van links naar rechts: Leo Jouhaux, Ie ondervoorzitter; Edo Firnmen, sekretaris; A. W. Appleton, voorzitter; Jan Oudegeest, sekretaris en Corn. Mertens, 2e ondervoorzitter. Foto Corn. Leenheer ff«lllfMllftf»»M»lllmilMIIIMMtfMllflfffllllflftfllimfffl IIIIIIIIIHIIIIIIIIIIMIIIIIIII Illl Illllllllllllllllllttllllllllllllttlllllll ItllMIMIlMllln Illlll weging, die bij het Internationaal Bureau zijn aangesloten en als gevolg daarvan komen hier de snoeren van internationale solidariteit weer samen, welke de macht moeten vormen die noodig is om groote daden te volbrengen. * Wat is nu het doel van het I.V.V. en op welke wijze meent het, door zijn gecentrali seerde macht, invloed op het komende wereldgebeuren te kunnen uitoefenen? Voor den oorlog bestond er een vrij sterke So ciaüstische Internationale en een betrek kelijk zwakke Vakvsreenigings- Internationale. De grootere beteekenis van de SocialistischeInternationale vóór den oorlog boven die van de Vakvereenigings-Internationale, is toe te schrijven aan het feit, dat de Socialistische Internationale ouder was en sinds vele jaren ook over de Vakbeweging de leiding had. Deze kreeg op het Continent eerst beteekenis na de opheffing der Uitzonderingswetten in 1890 in Duitschland. Eerst daarna begon de vakbeweging in verscltillende landen een zelf standig leven te leiden. De kracht van de Vakvereenigings-Inter nationale, in 1901 opgericht en toenmaals ge vestigd in Berlijn, zat in het inlichtend werk dat van den toenmaligen secretaris Legien uit ging, en in den moreelen en financieelen steun bij arbeidsconflicten, stakingen enz. Er bestond namelijk groot verschil in bouw en principe tusschen de Fransche, Duitsche en Engelsche vakvereenigingen. Daarom wer den principieele vraagstukken vermeden en bleef deze Internationale slechts van admini stratieven aard. Na den grooten wereldoorlog bleek het noodig de Internationale der vakbeweging opnieuw te constitueeren. Toen dit geschiedde, werd tevens het Bureau" te Amsterdam ge vestigd. Daarbij bleef haar oude taak: het inlichtende werk, uitwisseling van rapporten etc. gehandhaafd. Maar daarnevens werd de behoefte gevoeld, om van de Internationale der moderne vakbeweging meer te maken dan een uitsluitend administratief lichaam. Men werd daarbij geleid door de navolgende overwegingen. Indien er op dit oogenblik een krachtige Socialistische Internationale zou bestaan, zou de oplossing van groote vraagstukken aan de politieke Internationale kunnen worden over gelaten. Maar het Internationaal verband der socialistische arbeiders is verbroken. Er zijn politieke partijen aangesloten bij de Tweede (Socialistische) Internationale, er zijn andere die zich in de Derde (Bolsjewistische) Inter nationale hebben vereenigd ; er zijn ten slotte nog, die tusschen de Tweede- en de Derde Internationale nog geen keus hebben gemaakt. En zoo is thans alleen de Derde Internationale het lichaam dat tot een deel der arbeidersklasse spreekt, waar het betreft het tot stand brengen van groote dingen". Hierdoor dreigt het ge vaar, dat de arbeiders zich meer en meer blind staren op de zegeningen die het Bolsjewisme hun brengen zal." Daarnaast is waar te nemen hoe zich, den laatsten tijd vooral, bij den vakvereenigingsarbeid moeilijkheden voordoen, die de vakor ganisaties als vanzelf nopen, scherper dan voorheen, sommige politieke vraagtukken in het oog te vatten. Terwijl de vakvereenigingen zich tot taak stellen de levenspositie der arbeiders te verbe teren, blijkt de volbrenging van die taak in geen enkel land mogelijk. Men kan den laat sten tijd waarnemen, hoe hier te lande nage noeg alle groote loonbewegingen en stakingen door de arbeiders verloren worden. Dit v rchijnsel doet zich voor in alle landen. Het iss een wereldverschijnsel. Met gewone actie is, naar het oordeel der vakvereenigingsleiders, geen loonsverbetering voor de arbeiders meer te bereiken, vooral wijl iedere loonsverbe tering afwisselt met prijsstijging der aller eerste levensbehoeften. De werkeloosheid in verscheidene landen is met de toepassing der oude vakvereenigingstactiek evenmin tegen te gaan, eenerzijds door het valuta-vraagstuk, anderzijds door de ongelijkmatige en stelsellooze verdeeling der voor de industrie benoodigde grondstoffen. Al deze verschijnselen hebben de vakbeweging aanleiding gegeven om wijziging te brengen in den ouden gang van zaken, die neerkwam op actie voor loonsverhooging en verbetering der sociale wetgeving. Zou men dien weg blijven volgen, dan zou bij de arbeiders, hoewel zij in groote meerderheid afkeerig zijn van het systeem der Derde Inter nationale, op den duurde meening postvatten, dat alleen door vernietiging van het bestaande verbetering te verkrijgen zou zijn, terwijl het de herhaaldelijk uitgesproken meening der Vakvereenigings-Internationale is, dat alleen opbouwende arbeid tot opheffing van den economischen chaos kan bijdragen. De taak nu van het Internationaal Ver bond van Vakvereenigingen is geeji andere dan het nemen en bevorderen van alle maat regelen, die tot gevolg kunnen hebben dat de loonstrijd der arbeiders doelmatiger, dus met meer succes kan worden gevoerd. Het Ver bond treedt daarbij niet op politiek terrein, maar het behandelt slechts die zaken, welke direct op economisch gebied liggen. Het denkt er niet aan zich met politieke vraagstukken be zig te houden en heeft dus evenmin de be doeling om in de plaats te treden van de poli tieke Internationale. :**» *** De eerste daad van het I.V.V., waarmede het tevens de aandacht van gansch de wereld op zich vestigde, was de boycot van Hongarije. Zij is niet ten volle gelukt dat wordt ook door de leiders van het I.V.V. onomwonden toegegeven ? maar daarmede is haar moreele beteekenis allerminst te niet gedaan. En voor al in de kringen der arbeiders moet het feit dat het I.V.V. na ernstig beraad tot een daad besloot en haar ten uitvoer legde, terwijl de vroegere Internationales slechts resoluties aan namen, grooten indruk hebben gemaakt. Een tweede stap van internationalen aard door het I.V.V. ondernomen, is de opdracht aan alle bij het verbond aangesloten organisaties, om het transport van oorlogsmateriaal, mu nitie, troepen en alle andere legerbehoeften, alsmede de vervaardiging van oorlogswerk tuigen tegen te gaan. Dit besluit is een oorlogs verklaring aan den oorlog, en kan, bij absolute doorvoering, voor het behoud van den wereld vrede van ontzaggelijke beteekenis zijn. Bij het I.V.V. zijn de vakvereenigingen der volgende landen aangesloten, met de ledentallen, achter den naam van ieder land vermeld: Amerika (Vereenigde Staten) 4.078.740 Argentinië70.000 België650.000 Canada 200.000 Denemarken 255.000 Duitschland 8.500.000 Engeland 6.500.000 Finland 46.550 Frankrijk 1.500.000 Griekenland 170.000 Holland .. 237.135 Hongarije 200.000 Italië2.200.UOO Joego-Slavië25.000 Luxemburg 2(5.780 Noorwegen 150.000 Oostenrijk 772.146 Peru 25.000 Spanje 211.342 Tschecho Slowakye 657.203 Zuid-Afrika .. " 4'J.OOO Zweden 275.000 Zwitserland 223.588 Het totaal aantal bij het I.V.V. aangesloten leden bedraagt dus.. 27.013.484 Van niet minder groote beteekenis, in dit ver band gezien, is het buitengewone congres dat in den loop van November door het I.V.V. te Londen zal worden gehouden. Op dit congres zullen geen vragen van organisatorischen aard worden behandeld. Men heeft niet het voornemen daar te theoretiseeren, maar men wil er pradisch werk doen. Dit congres draagt het karakter van een Pro gramcongres en het ligt in de bedoeling er een program te ontwikkelen dat voor dadelijke uitvoering geschikt is. j? Van de punten die op de congres-agenda voorkomen, handelt n over : de verdeeling van de grondstoffen voor de industrie. Het Ver bond meent, dat de wederopbouw van Europa sneller kan geschieden dan op de wijze waarop dienaangaande door den Volkerenbond wordt gewerkt. De verdeeling van de kolen en van de andere grondstoffen voor de industrie komt daarbij ter sprake. De socialiseering van het mijnwezen en van de groote ivereldtransport-ondernemingen staat als tweede punt van behandeling op de agenda, omdat het I.V.V. van oordeel is, dat een betere regeling van het transportwezen, zoowel te land als te water noodzakelijk is, wil de toe passing van een betere verdeeling van de grondstoffen met succes kunnen plaats hebben. Ten slotte zij nog gememoreerd dat het I.V.V. naar maatregelen zint ter oplossing van het Valuta-vraagstuk, wijl in de Valutaverschillen een der belangrijkste oorzaken wordt gezien van de werkloosheid in tal van industrieën, ook in landen waarin de geldkoers normaal is. Op grond van het bovenvermelde is de ver wachting gewettigd, dat binnen afzienbaren tijd een krachtig optreden naar buiten van het I.V.V. kan worden tegemoet gezien. * * * Tot slot van deze beschouwing volgt hier nog n en ander omtrent de inrichting en werk wijze van het Bureau in de Vondelstraat. Allereerst de speciale taak van de beide secretarissen. Zij hebben niet wat men noemt een bepaalde arbeidsverdeeling, doch handelen doorgaans gezamenlijk. De heer Oudegeest echter behandelt de aangelegenheden van organisatarischen aard met de Secretariaten der vakbeweging in de onderscheidene landen. Hij onderhoudt, in zijn kwaliteit van vice-president van den Raad van Administratie van het internatio naal Arbeidsbureau welk instituut, gelijk bekend is, een onderdeel vorrnt van den Vol kerenbond de relaties tusschen het I.V.V. en genoemd instituut. Daarnevens houdt hij zich bezig met alle zaken van wetgevenden aard. De heer Firnmen is belast met de regeling en behandeling der algemeene vak-acties, als hoedanig hij ook de groote organisatorische kracht inzake de Hongaarsche boycot is geweest. Hij was ook de leider van de omvang rijke internationale steunbeweging ten be hoeve van de noodlijdende Weensche bevol king, waarvoor circa / 400.000 werd bijeenge bracht. Bovendien is hem het secretariaat opgedragen van de Internationale Transport arbeiders-Federatie. ledere maand heeft een Bureau-vergadering plaats, waarin de beide secretarissen rapport uitbrengen nopens hunne verrichtingen en de verschillende te nemen maatregelen worden besproken. Het Bureau is als volgt samengesteld: Appleton (Engeland) voorzitter, Jouhaux (Frankrijk) Ie vice-voorzitter, Mertens (België) 2e vice-voorzitter, Firnmen en Oudegeest OELOF flITROEN KALVERSTRAAT 1 Amsterdam OPGERICHT 1850 TELEFOON 658 N. DEN HAAG - PLAATS 23 firma M. J. GOUDSMIT PAARLEN, BRILLANTEN Goud. Zilver en Horloges Uits uitend eerste kwalitait Het is op dit oogenblik nog niet zeker of Polen en Rusland vrede zullen sluiten, maar waarschijnlijk is het wel en als de vrede tot stand komt op de voorwaarden die gepubli ceerd zijn, dan is de winst der Polen buiten gewoon groot : de grens komt dan veel verder oostelijk te liggen dan tot dusver nog ooit iemand verwacht had en het grondgebied van 't land wordt schier verdubbeld, terwijl Lithauen door Poolsch territoir van Rusland gescheiden wordt. Ook in andere opzichten zijn de voorwaarden voor de Polen waarlijk al te mooi en vandaar dat men 't er in de Europeesche pers vrijwel over eens is, dat de Sovjetregeering dezen vrede als niet meer dan een wapenstilstand beschouwt. D.w.z. ze geeft nu alles toe wat de Polen vragen, alleen maar om vrede te hebben en de legers die thans tegen de Polen vechten te kunnen gebruiken tegen over Wrangel en de Oekrajiensche opstande lingen, maar als eenmaal dank zij den Poolschen vrede die andere vijanden verslagen zijn en de binnenlandsche crisis overwonnen is die gevolgd is op de militaire tegenslagen, dan zullen de Russische legers geduchter dan ooit weer opdoemen en Polen verpletteren, op nieuw West-Europa bedreigen. Het is daarbij dan slechts een gering bezwaar, dat in den tusschentijd een groote reep Russisch gebied aan de Poolsche heerschappij wordt overge leverd, want die reep is slechts een dun randje vergeleken bij het kolossale grondgebied van 't Russische rijk en het doet Rusland geen kwaad als dit land tijdelijk door de Polen wordt bezet. Aldus wordt de taktiek der Russische staatslieden tegenover Polen geïnterpreteerd en onwaarschijnlijk klinkt deze verklaring zekerlijk niet. Ja, zelfs al mocht de vrede nu eens niet tot stand komen, dan zou dit niet zoo heel veel verschil maken, want de Russen zouden dan vermoedelijk toch geen groote legers tegenover de Polen laten staan en dezen zouden al vechtend, nu de winter in valt, waarschijnlijk niet heel veel verder door dringen dan zij 't krachtens deze vredesvoorwaarden zonder vechten zouden doen. De Russisch-Poolsche vrede, ook al komt hij tot stand, is dus eigenlijk gén vrede : ook de Poolsch-Lithausche wapenstilstand die reeds tot stand kwam, was in waarheid gén wapenstilstand ! De menschen in OostEuropa kunnen blijkbaar niet tot vrede komen, ook al zijn er ongetwijfeld velen die het gaarne zouden willen. Wat er eigenlijk steekt achter de verrassende wending dezer dagen in het Poolsch-Lithausch probleem, we ten wij nog niet, maar wel begrijpen we dat het de Poolsche regeering niet onaangenaam was toen haar generaal Zeligofski tegen haar bevel en ondanks den wapenstilstand, Wilna op de Lithauers veroverde, en dat zij zeker geen moeite zal doen om hem tot ontruiming der stad te dwingen, tenzij zij op haar beurt weer daartoe gedwongen wordt. De verleiding was ook waarlijk al te sterk. Men stelle zich voor : de Lithauers helpen eerst de Russen als dezen Polen willen verpletteren op z'n minst indirect, door Russische troepen door te laten maar als de krijgskans keert en de Poolsche legers óe Russische troepen via Lithauen willen vervolgen, pogen de Lithauers de vervolgers tegen te houden, zij 't dan zonder succes ; daarop iaat Polen zich door de westersche raadgevers overhalen onderhandelingen met Lithauen te voeren, die tot een wapen stilstand leiden maar niet tot een definitieve regeling, vooral omdat men 't niet eens wordt over de vraag wie de stad Wilna krijgen zal. En zie, terwijl daarover gepraat wordt onder auspiciën van den Volkenbondsraad, rukken de Poolsche troepen Wilna vtiorbij en biedt Rusland Polen een grens aan, 'n honderd kilometer oostelijker dan Wilna gelegen. Sterk is de man die tegen zulk een verzoeking be stand blijkt en van een nationalistische-geestdriftigen Pool is het zeker niet te verwachten ! De westersche beschermers echter eisenen . gematigdheid, willen dat Polen en Lithauers in vrede leven. Wat te doen? Wel, heeft d'Annunzio het middel niet reeds lang aan hand gedaan? Dus nemen een generaal en een kolonel hun ontslag uit Poolschen dienst en rukken aan het hoofd van hun troepen Wilna binnen, dat ijlings door de Lithausche regee ring ontruimd wordt. Zij doen dit natuurlijk krachtens het zelf best emmingsrecht der volkeren, want de regimenten die onder hun bevel stonden en die zoo vlak bij Wilna lagen, waren zeer toevallig saamgesteld juist uit Polen, afkomstig uit deze Lithausche streken, die niet te houden waren toen zij zoo dicht bij hun land waren en dit niet mochten bevrijden van de Lithausche heerschappij. De regeering in Warschau verkondigt nu begrijpelijker wijze zonder dralen dat ze de daad van haar officieren sterk afkeurt, maar intusschen waait de Poolsche vlag in Wilna en wie zal het geweld gebruiken, noodig om haar weer te verwijderen? Intusschen is het zeer de vraag of deze nieuwe Poolsche overwinning de positie deiPolen in Oost-Europa sterker gemaakt heeft. Indien geschiedt hetgeen men verwacht als de Sovjet-legers in het zuiden hun gezag her steld zullen hebben, indien dus inderdaad in het komende voorjaar de Russen met verschen moed op de Polen aanvallen, dan verzwakt de vijandschap met Lithauen, de Poolsche positie natuurlijk ten zeerste: de Polen hebben dan een vijand in den rug, die bij den eersten den besten tegenslag gevaarlijk kan worden. Vandaar ongetwijfeld de raad uit 't westen om gematigdheid te betrachten, d.w.z. om Lithauen tot vriend te houden. Maar nu is het alweer twijfelachtig en daarom schreven wij dat we 't fijne in deze zaak niet weten of die raad wel gegeven wordt door alle bescher mers in het westen, dan wel of Frankrijk niet heimelijk deze Poolsche onderneming steunt. Wij voor ons achten dit niet zonder meer waarschijnlijk, want Frankrijk beschouwt Polen wel ais zijn sterkste pion in het oosten, maar het steunt Polen niet zoo zeer ter wille van Polen zelf, als wel omdat het in Polen 't grootste vertrouwen heeft als tegenstander van de Sovjets en het past in dezen gedachtengang niet Polen en Lithauen tot vijanden te maken, want dit komt er op neer dat men Lithauen in de armen der Sovjet-republiek werpt. liet is natuurlijk ook lang niet zeker, dat de taktiek die men de Russen toeschrijft met succes bekroond zal worden, dus dat de regeering in Moskou er in slagen zal dank zij den Poolschen vrede Wrangel te verslaan, de Oekrajiensche opstand te dempen en het groeiend verzet tegen het Bolsjewistisch regime den kop in te drukken. Maar wel blijkt nu reeds hoeveel sterker de Russen tegenover deze vijanden staan dan eenigen tijd geleden en men moet wel aannemen, dat reeds menig regiment van het Poolsche front naar het zuiden gezonden is. Wrangel's opmarsen is namelijk finaal tot staan gebracht en het stukje gebied dat hij de regeer!ng wist afhandig te maken is miniem. Petjloera gaat het niet veel beter en er zijn berichten dat het befaamde Oekrajiensche bendenhoofd Machno overgeloopen is naar de Bolsjewiken. Daartegenover staat een bericht dat Kiëf door Oekrajiensche opstandelingen bezet zou zijn, maar we weten op 't oogenblik van ons schrijven nog niet wat voor opstandelingen dit zijn. In elk geval staan de Sovjet-troepen in de Oekrajiene veel sterker dan eenigen tijd geleden en 't lijkt er dus voors hands niet naar dat Lenin ten val gebracht zal worden door den druk dien met Frankrijk's steun uit het oosten en zuiden op zijn macht werd uitgeoefend. Ja, als al deze krachten doelbewust op hetzelfde resultaat werken, misschien dat dan de dagen van zijn bewind geteld zouden zijn, maar de pogingen van Wrangel om samenwerking met de Polen te verkrijgen zijn verijdeld en ook de Ookrajiensche opstandelingen beoogen een gansch ander doel dan de generaal die Groot-Rusland wil herstellen. Frankrijk's Russische politiek is misschien goed, misschien fout, maar ze is consequent : de Fransche regeering wil Lenin's val en be gunstigt alle vijanden van de Sovjet-regeering. Engeland's Russische politiek daarentegen is onvast en weifelend, al kan 't best zijn dat ze aan het eind beter zal blijken dan de Fransche : er wordt nog altijd onderhandeld over het aanknoopen van handelsbetrekkingen met Rusland en de Fransche pers heeft natuurlijk volkomen gelijk als zij zegt, dat dit gelijk zou staan met de erkenning van de regeering in Moskou. Krassin is daarom nog immer in Londen, al werd Kanieneïweggezonden. Ja, er zijn zelfs uitvoerige voorwaarden gepubli ceerd waarover Russen en Britten 't reeds eens geworden zijn, en bij die voorwaarden hebben wij tot onze niet geringe verbazing gelezen dat Rusland bereid zou zijn de Tsa ristische schulden te erkennen voorzooveel het Britsche crediteuren betreft. Evenwel, terwijl dit den indruk wekte, dat men het ai eens was, kwam opeens Lloyd George in een redevoering verklaren, dat er met Rusland onmogelijk vrede gesloten worden kan omdat de Russische regeerders onbetrouwbaar en leugenachtig zijn, en minister Curzon zond een soort van ultimatum naar Moskou waarin hij alle zonden opsomde waaraan Rusland zich ten opzichte van Brittanje heeft schuldig gemaakt en te kennen gaf, dat er niets kan inkomen van handelsverkeer zoolang de Britsche krijgsgevangenen niet terug zijn, de actie in Perziëen de Levant niet ophoudt, de propaganda gestaakt wordt en zoo meer. Of de Engelsche regeering in waarheid niet wil weten van eenig verkeer met de Russen en er alleen maar over praat omdat de Engelsche arbeiders en liberalen dit willen, dan wel of ze een slag om den arm wil houden ten einde goede vrienden te worden als Rusland weer machtig wordt, wij verklaren dit niet te kunnen doorgronden. Trouwens, de Engelsche regeerders heb ben voor 't oogenblik zoo groote zorgen aan het hoofd, dat het niet te verwonderen zou zijn wanneer zij de Russische quaestie niet met de noodige energie behandelden. De burgeroorlog in Ierland woedt met zulk een geweld dat heel het politieke leven in 't Vereenigd Koninkrijk erdoor wordt beheerscht. Orey, Asquith, Henderson hebben nu ieder een plan ter oplossing gepubliceerd, onder ling verschillend, maar daarin overeenkomend, dat Ierland, als zelfstandig deel van het Britsche Empire vrij moet worden. Lloyd AMBTENAARS Ambtenaars zijn net als menschen Want ze hebben ook een maag. Op een houtje zitten bijten Doet de ambtenaar niet graag. Die niet hooren wil, moet voelen!" Riep men op het postkantoor, Als we niet wat meer verdienen" Gaan we er beleefd van door." En ze gingen en ze staakten En de diemt werd stop gezet. En zooals zoo vaak gebeurde: Brak de nood al weer de wet, Erger, erger zal 'J worden, Tot hel niet meer erger kan. Wat niet buigen wil, zal barsten: Burgeroorlog komt er van. *) Zullen ze dan nooit begrijpen, Dat het anders worden moet? Wat met geld valt te betalen, Dat betaalt men niet met bloed. Ambtenaars zijn net als menschen, Want ze hebben ook een maag. Ook een ambtenaar moet eten, Wijze heeren in den Haag. J. H. SPEEN HOF F *) Nou, nou! Red. Mllllllllllt IMIIIIIIIIIIMIIIIIIIfflII! DEVO Gourigo Sigaar FABRIKANTE N.V. DIEVENBACH' HolL Sigarenfabrl«k UTRECHT Illl IIMIIIIIIII Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllt secretarissen. Eens in de zes maanden heeft een Bestuurs vergadering van het I.V.V. plaats. Hieraan wordt deelgenomen door een vijftiental per sonen, waarvan tien, uit alle deelen der wereld, elk een of meer landen vertegenwoordigen. De overige vijf zijn de leden van het boven vermelde Bureau. Met een uitgebreiden staf van ambtenaren wordt de administratieve taak van het Inter nationaal Verbond van Vakvereenigingen vol bracht. Daarnevens bewijst de Wetenschappe lijke Afdeeling, waar men zich intensief en systematisch bezig houdt met het verza melen van materiaal, het bijhouden van sta tistieken, het doorlezen van tijdschriften enz. goede diensten. . In het zelfde geoouw is nog gevestigd het Vertaalbureau vafi het I.V.V., door het Ver bond gesticht, maar overigens een geheel op zich zelf staand lichaam. Het staat in hoofdzaak ten dienste van de beroepssecretariaten der Internationale Vakbeweging en van het Bureau zelve. Met dit inlichtend artikel hopen wij eenigermate te hebben bijgedragen tot het beter be kend maken van een Internationale Arbeiderscentrale, die in de allernaaste toekomst haar invloed op het wereldgebeuren ongetwijfeld metterdaad zal doen gelden. MimiiitiMiiiiiiiiimimiMiiiiimmitimuiMMiitHH George evenwel heeft in twee redevoeringen, in Wales uitgesproken, met zijn bekende openhartigheid te kennen gegeven, dat de regeering er niet over denkt dien -weg te volgen : zij wil het Home-RuIe-ontwerp, dat 't reeds een heel eind tot wet gebracht heeft, in het staatsblad krijgen ofschoon er eigenlijk niemand in Ierland van deze rege ling gediend is en men kan aannemen dat ze een doode letter zal blijven en dan wil hij met kracht en geweld de orde herstellen. Aldus heeft hij zelfs het terrorisme, dat thans in Ierland heerscht, ,,de helsche politiek deirepresailles" zooals Asquith 't uitdrukte, niet verworpen met dien afschuw dien men gaarne van hem vernomen had en zijn tegen standers verwijten hem dat hij in waarheid deze Duitsche methodes" steunt. Morgen, Donderdag,zal Asquith antwoorden op George's Welshe redevoeringen en het lijkt er wel naar dat de in den oorlog verslagen liberale partij poogt dank zij het lersche probleem Lloyd George's coalitie den doodsteek toe te brengen en opnieuw aan het bewind te komen. Met haar zouden dan die leren die voor een schik king te vinden zijn en niet alles verwerpen dan volstrekte onafhankelijkheid, misschien tot een vergelijk kunnen komen ; zoolang Lloyd George aan 't bewind is schijnt niet anders dan strijd to the knock-out" mogelijk. Komt er waarlijk nog wat van het uitge stelde overleg in Génève? Engeland heeft de zaak weer op 't tapijt gebracht, Frankrijk houdt tegen, maar misschien komt ook hier een vergelijk, in dien zin, dat eerst een be spreking over de Duitsche schadeloosstelling gehouden zal worden door de commissie van herstel met Duitsche vertegenwoordigers en later een echte conferentie. Dat Brussel een goede voorbereiding is geweest voor zulk een bespreking blijft mogelijk, maar helaas kun nen wij niet zeggen, dat de bespreking daar gebracht heeft, wat wij er van hoopten: 't was bijna alles zoo erg vaag, zoo heel weinig businesslike", al waren er alleen zaken mannen aan het woord, en de oplossing van de vraag hoe de volkeren haar producten kunnen ruilen zonder den storenden invloed der onzuivere valuta werd niet opgelost. Maar misschien is de atmosfeer" tot stand gebracht die noodig is voor verder overleg. Spanje en Portugal gaan gebukt onder sta kingen met politiek karakter, maar wij hooren bijna niets daaromtrent, kunnen dus niet zeg gen of de kapitalistische orde daarginds in gevaar verkeert. f. C. VAN OVEN