Historisch Archief 1877-1940
10
DE AMSTERDAMMER, V/EEKBLAD VOOR NEDERLAND
23 Oct. :20. No. 2261
TOE JONGENS, WEEST NIET WREED!
J. S. MEUWSEN, Hofleverancier, A'DAM?R'UA*
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND
Het is verboden een wapen bij zich te hebben"
Zeg, heb j' er wel eens even over nagedacht,
Dat woorden, lachjes, blikken, kunnen wonden dooden ?
Geen wet heeft 't dragen van dat wapentuig verboden,
En 't heeft toch al zoo heel veel wonden toegebracht,
Want 't wreede woord is van je lippen voor je 't weet;
Toe, jongens, weest niet wreed !
Je makkers noemen je zoo gauw een ruize-kei.
Geen kunst, ze te vermaken met je grove grappen,
Als 't je niet deert den stumper op het hart te trappen ;
Zie, ieder juicht je toe, en lacht behalve hij!
Kijk naar zijn droeven blik, en zie wat je misdeed
Toe, jongens, weest niet wreed !
Jij, vluggert, die zoo makkelijk je lessen leert,
Bedwing je, smoor dien harden hoonlach, jonge spotter,
Als daar een zwakke broeder, in beangst gestotter
Blijft steken in zijn les, zoo moeizaam bestudeerd,
Waarop hij heeft gezwoegd, met tranen en met zweet
Toe, jongens, weest niet wreed !
Jouw pak Papa betaalde 't! is volmaakt van snit.
Maar moet je nu je buurman, d' armen drommel, plagen,
Omdat ie d' oude plunje van zijn broer moet dragen ?
Doe net of je niet ziet, dat 't ding hem leelijk zit;
Hij ging heusch graag precies zoo fijn als jij geklee'd.
Toe, jongens, weest niet wreed!
Scheldt niet die neus", ,,die kromme", of die bult",
Dankt God, dat gij zoo welgemaakt zijt, slanke knapen ;
Weest er niet trotsch op ! G' hebt u zelf niet zoo geschapen ;
Dat hij niet mooier is, is niet zijn eigen schuld.
Kom, maakt, dat hij het eens een oogenblik vergeet!
Toe, jongens, weest niet wreed !
Die katjang!" O, ik weet, je meent het niet zoo kwaad,
Maar stel ie nu eens voor, dat jij zoo was geboren,
Zou jij daar dan graag eiken, eiken dag van hooren ?
Denk hier eens aan, en wedden, dat je 't voortaan laat ?
Er zijn toch leuke jongensnamen bij de vleet !
Toe, jongens, weest niet wreed !
Die rooie" gaf wel graag een stukje van zijn pink,
Om zijn pruik voor jouw blonden kruüebol te ruilen,
En eenzaam ligt hij 's nachts misschien in bed te huilen;
Hij hield zich overdag zoo kranig en zoo flink,
Maar als hij 's heel alleen is met zijn stille leed
---Toe, jongens, weest niet wreed !
Je bent nog jong. De zonne schijnt, de lente lacht.
Je speelt een vroolijk spel in tien of twaalf bedrijven;
Kom, laat dat stuk voor allemaal een blijspel blijven !
Wie weet wat jou, of d' andren in de wereld wacht ?
Daar 's meen'ge droeve rol in 't Spel, dat 't Leven heet ____
Toe, jongens, weest niet wreed !
CHARIVARIUS
iliiiiiMtmiliMliiminmiMiliMMiiimimimiimimlliiiiiii iiiiiiiitiiiiui.nu
er
verCHARIVARIA
Het waarschijnlijk zekere onzekere
Wij wet.'n het niet, maar zeker is,
dat de mijnwerkers waarschijnlijk niet
in staking zullen gaan." (Groene)
Het zeer langzame snelle
Een ondoordacht snel ingrijpen kan
ernstige gevolgen hebben, en mag
slechts proefsgewijze en zeer langzaam
in zijn werk gaan."
(Fin. N. en U Hl. BI.)
Uit de Hoogeschool der Journalistiek
Behalve deze bedenking was de
medewerking van dezen zanger zeer te
waardeeren." (N. R. C.)
Het is opmerkelijk hoe in dezen
het vernuft altoos stomp loopt op al
dan niet opzettelijk niet-geziene waar
heden." (Dord. Nbl.)
In jaren is de kermis, heden ge
houden, niet door zulk mooi weer
begunstigd." (App. Ct.)
Spreker teekende opeen b'Tdeenige
. figuren, waarmede hij en tevens met
UIT
een reeks op het doek gebrachte licht
beeldenzijn rede verduidelijkte."(U.D.)
Het was, alsof hij ons de ziels
tragedie, die de groote Rus in dit werk
belichaamde, wiide laten aan den lijve
ondergaan; alsof hij ons wilde
voortooveren het. beeld van een teekening,
waarvan hij de psyche op een wijze
opgevat heeft, die door niets geëven
aard mocht worden." (N. R. C.)
Minder vaardig technicus dan som
migen zijner collega's, werden Bachs
koraalbewerkingen in zijn reproductie
tamehjk rommelig," (U. D.)
Het besluit omtrent de anonymiteit in de
pers was toch nog zoo gek niet.
Plat-duitsch
Zij bemoeiden zich opzettelijk om
zulk een plaats te winnen." (Dirk
Coster, De Nieuwe Europeesclie geest).
De volledige omvorming van het'
Transportwezen." (Soc. Gids)
Het dorp wist zich tot een gezochte
badplaats om te scheppen." (N.R.C.)
Beide stroomingen moeten zich tot
hoogere eenheid omvormen." (DeStem)
Hij smeedde dit wapen om."
(N. R. C.)
,?, De minister heeft geen aan
leiding gevonden hun eenige be
merking te maken." (St.Ct.)
Als een haan die te kraaien
aanvangt." (Tel.)
In wien het te rijpen begint.
Zoo als hij te groeien scheen "
(Msb.)
Laat ons dit voor heden rusten
laten." (N. R. C.)
Overwijzing." (Fonn. Ned. Bank)
Dit beteekent een beduidend ver
lies voor het Zwitsersche voetbal."(Tel.)
De socialistische bladen zijn <
Zaterdagavond in geslaagd in ve
kleinden omvang te verschijnen."
(U. D.)
Wij hopen van harte, dat zij hunne pogin
gen zullen voortzetten.
De Polen brengen de burgerwezen in het
vuur bij Soltau," schrijft het Hbl., maar als
wij 't wel hebben, schrijft men dat woord
met dubbele e.
Nadat wij een dronk aan de
Koningin, Beschermvrouwe van het
Kon. Inst. van Ingenieurs hadden
gewijd, opende zich tot ver in het
menu geen mond, dan voor het innemen
van kostelijke spijs en drank." (Vad.)
Als het Kon. Inst. maar eens wat meer
vrouwelijke leden krijgt, zal dat wel
anders worden.
Populaire geschiedenis
Het is of Shakespeare, in klare
zakelijkheid de eeuwige worsteling
tussehen het autocratisch en het
democratisch element boekend, van
Pompeus (dit rijmt op Zeus C/iar.)
over Ceasar, Brutus Antonius en den
jongen Ceasar (Octavius) den lateren
keizer Aiigustinus, enz." (Groene)
Schrille tegenstellingen
Hij was de eerste Amerikaan, die
na den oorlog weder Dnitschland en
Berlijn bezocht." (N.R.C.)
Men heeft daar nog niet den
zedelijken en moreelen moed verzameld."
(Tel.)
De vraag is, of deze verklaringen
platonisch zijn of gemeend.
(N. App. a.)
De gentle liint\
De Ouddorpcnaars hebben hun nieuwen
ongehuwden burgemeester, volgens de
Maasen Sclieldebtide, na een hartelijk woord van
Ds. Rössing, toegezongen Ps. 134:3 Ga niet
alleen door 't leven !"
Door het verlangen n. eigen huis
wenscht degel. D. v. g. h., 42 jaar, niet
onbemiddeld, P.O. en ongeh. kennism.
met net H." (Adv. N.H.C.)
Ter voorkoming van teleurstellingen voegen
wij hier bij, dat de nette H.v.g.h. ook ongeh.
moet zijn.
iiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH
HET KLADSCHRIFT
MiMmiMiMimiiMiiimMiMtmiiM iiiiiimiiiiinniiiiiiiiiiniiiiiiiiiiii
DINGEN, DIE GEBEUREN
Twee, drie dagen heeft ze geduurd, de be
roering /;;, de umotii buiten hut hoofdgebouw
van dun^Anisturdamscheu post- en telegraaf
dienst.
Van wat daar binnen gebeurde en, in
bloedloozen, vrij tamnieu stakersslrijd, zich af
speelde, zijt. gij op de hoogte gebracht door
elk dagblad, waarnaar bij iedere editie uw
grijpgrage vingers zich verlangend uitstrek
ten. Van wat buiten zich afspeelde, om en nabij
het brandpunt, is een eu ander der vermelding
waard. . . .
's Morgens vóór negen, vóór het aangaan
van de school, hangen eiken dag de l l.B.S.'ers.
die nu in het zeer onvolkomen aan de
eisenen van een inrichting voor middelbaar
onderwijs voldoende Nut" zijn onderge
bracht, tegen de stoepen van de aangrenzende
huizen. Ze slenteren het breede trottoir langs,
van Paleisstraat naar Raadhuisstraat vice
versa ; zij voelen zich als katten in vreemde
woning, want ze kunnen niet aarden zouder
behoorlijke speelplaats, voldoende
wandelruimte. Zij moeten nu, de meisjes en jongens
van deze vijfjarige, die toch niet veel meer nog
zijn dan kinderen, zij moeten veelal hun troost
zoeken op straat", midden in 't rumoer \an
Amsterdam, waar dat op z'n woeligst is,
De eerste dagen van September ging dat wel,
Het was een ongekend nieuwtje : zon uit de
klas en meteen op den Voorburgwal, waar de
KUNS7HANOEL
JACK HIEKERK v/h Chef Goupil & Co.
23 & 25a Lange Houisir. 's-Gravenhage
MEESTERWERKEN V RH DE
17e EEUWSCHE, HAAGSCHE
EN FRANSCHE SCHOOL
gansche stad zich langs spoedt en waar 't altijd
druk en gezellig is.
En was't niet fijn-hinderiijk voor de leeraren,
dat je den heelen dag 'l lawaaiig
tramguklingel en autngetoeter in je noren liadt? Wat zou
dat vél welkome vertragingen innig verlangde
stoornis geven in de klas, waar de
tusschenschutten, aangebracht «m meer klassen te
kunnen formeeren, tóch al zon bespottelijk
dun waren, dat je bij de minste stemverheffing
van den leeraar in 't aangrenzend lokaal van
de standjes k<>n meegenieten !
Maar tranigcklingel en aulogutnelur wenden;
wenden veel te ving, en even/on raakten ze
allemaal wondergauw met de gezellige drukte
op den burgwal vertrouwd.
Toen kwam heel welkom voor de jeugd
de post- en telcgraafstaking. De ineiischeii
stonden in drommen en groepen achter de
vcrsperring van bereden agenten en overal,
waar de sympathie met de stakers, de groote
ontevredenheid over 't optreden van de Admi
nistratie der Posterijen en Telegrafie werd
geuit 't is nu eenmaal een feit, dat, wie op
straat gaat debatteeren, zich 't middelpunt
van een menigte maakt, die op de hand van
den werknemer is ; overal, waar het debat
gaande werd gehouden, stonden scholieren,
H.B.S.'ers uit liet Nut, het hoofd
vooruitgestoken, aandachtig mee te luisteren en ze
meenden uit de gesprekken te mogen op
maken, dat, wie staakt, een held gelijk is.
Toen heeft een trocpje van die H.B.S'urs
(ik heb mij dat door een der geïnteresseerden
onder geheimhouding laten vertellen een deel
u dit weer sub rosa mede) besloten, het voor
beeld van het recalcitrante deel van het Post
en Telegraafpersoneel eens eventjes te volgen.
Niet omdat hun eisch tot loonsverhooging
uf een verzoek om vermindering van werk was
afgewezen ; louter maar, omdat het een
verzetje gaf, en omdat zij dan wellicht óók eens
van zien zouden doen spreken !
Om een uur 's middags zou samenkomst zijn
Waar? In den lunchroom. Hoeveel zouden
durven meedoen '-.' 't Getal was gering. Niet
meer dan vier stakingswilligen kwamen zich
melden.
Die vier zaten Donderdagsmiddags om
n uur in ,,'t lokaal van samenkomst.."
Zij waren in den beginne spraakzaam en vol
moed en zij wilden elk standje thuis, alle straf,
die er, later, op school zou opzitten, graag
trotsuere.n. Zij zetten de jonge, sterke tanden
in den ruumigen tompouce en slikten, met den
eersten hap al, het beetje opwellende
zemuvachtigheid weg. Ze bleven zitten en kijken..
ze werden hoe langer zoo minder spraakzaam
.... het gesprek begon te hokken. . . . hokte
voortdurend en hoe meer de lange wijzer
wegschoof van 't cijfer XII, hoe zwakker hun
.argumenten werden. Met steelsene blikken
volgden ze, elk voor zich, '( voortkruipen van
dun minuutu ijzer, maar ze hieven nog
sloelvast
Vijf minuten vooi schooltijd stond uen
van hen op. Plotseling. De anderen volgden.
Even schielijk. Zij duwden de juffrouw iu
't blauw katoen ieder op z'n beurt twee dub
beltjes in de hand. . . . du juffrouw glimlachte!
wit jus. , . . /ij schoven de deur ui t.. . .wrongen
zich in de Jonge Roelunsteug tussehen een
ijswagun en den huizeiikant door en stonden
eer zij zelf zich ervan bewust werden
vo<>r het voormalige Nulsgebouw.
f Hen minuut vóór schooltijd. Overal rondom
was het vol van stakende postbestellers en
telugraafpersoneel : van publiek, dat altijd
nog maar stond te diseussieeren en dat
critiseerde de onverantwoordelijke houding van
de huerun in Den l laag ; 't stond er \ ol agenten,
bereden en te voet : vol jongens en meisjes
met tasschen en boeken.... medescholieren.
Schooltijd! De li.ii.S leerlingen rennen het
stoepje at' van hel oude Nnls^eboiuv, zij
schuiven door de ieeren tocludeur de sombere,
kille, hardsteeiien gang in.... de stakers"'
stommelen en schui\en mee en /.i t ten, eerder
dan de anderen HOL;, in de bank. Dien middag
heeft geen leeraar buitengewoiiun last
onder\ ouden.
l'-en \.ni <ie X lei heel i Illii van deze
'"""'"""" /wakke poijni; tot verzet \ ei leid ;, van
dit voornemen, dal tol cvii <;eheuru-nis
had !;unncn u orden in dr reeks van
i eiitciui^e M'hooldagcn Maar hij
wa-van UTiiing, dat de l lid nog jiiut
uckomeii was voor een flink
geori;anisei-riU- staking onder H.B.S.'ers.
A n K TA
Sonnet
jgVer schemert nog het late kimmenrood
En kleurt zoo innig-mooi de verre dreven,
Met flauwe, grijze sluiers nog omgeven;
De hooge wolken liggen stil en dood.
In scheemring slaapt nu zacht het kalme
Leven
Ik honr met schrillen, rammelenden stoot
Een wagen raatlen, en een verre boot
Zwaar stoomen met gedreun en schokkend
beven.
Dan kwijnt't geratel en gedreun en sterft
De luchten zijn in bleek opaal geverfd
Mijn ziel rust stil in zalig zoet genot....
De nacht stijgt traag en talmend uit den
grond
- En naar mijn God neigt droef mijn dorre
mond
En zegt mijn liefde uit ? tot U, o God!
A N D RÉPETERS
CHINEESCHE GEDICHTEN
Li TAI Pon (8e eeuw)
bewerkt door W. H. DE Roos
Liefde-gave
(liet vierde der Wu-liederen, naar den trant van
Tzu Yeli)
Morgen, in de vroegte, giat de bode.
Bezig boog ik, heel den langen nacht,
Boven 't strijd-gewaad,het warm gevoerde.
Koud van 't trekken aan de kille naald
Werd mijn hand;nóu houdt zij nog de schaar.
Och, of wat ik knipte, naaide^en zond,
Snel zijn doel, mijn verren lief, mocht vinden!
Melodie van het groene water
Om witten lotos op het meer te plukken
Zette'~~*ik,tnet herfstzon op het water,uit.
'k Werd onverhoeds ten prooi aan trieste
herfst-gepeizen
En dreef -- zoo droef, dat mij de bloemen
wilden troosten:
Zij wenkten, wenkten maar ik zag het
niet
mimitiiiim» i
17e Jaargang 23 Oct. 1920
Redacteur: K- C. DE JONGE
Van Woustraat 112-, Amsterdam
Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek
betreffende, aan bovenstaand adres te richten
AUTEURSOPLOSS ING PROBLEEM No.244
VAN DEN AUTEUR P. J. EIJPE,
HAARLEM
Stand Zwart. 5. 7. 10. 12. 14. 17/20.
Stand Wit : 23. 27./30. 32. 37. 39. 43.
Wit: 28-22, _ 39-33, 30-24^ 24j4,_
Zwart":'" 17728 ^gcdw. 28748, ~ 48722, " 19:37,
29-23, 4:17!
j S: 29
AUTEURSOPLOSSING PROBLEEM No.245
VAN DEN AUTEUR S. VAN HEER
WAARDEN, COCKSDORP (TEXEL).
Stand Zwart: 2, 4, 7/10, 12, 17, 29.
Stand Wit: 20, 21, 25, 27, 31, 32, 36. 37,
39, -13.
Wit: 20-14, 27-22 22-18, 32-28,
Zwart: JÖ: 19 ge^d7v7T7727Tgaiwri"2:23723:41,
36:47, 47-42, 39-34, 25:1!
Een bijzonder goed afgewerkt probleem,
hoewel de 7u zet lang niet nieuw is.
SCHIJFWINST
In onderstaande stelling speelde wit 39-34
waarna zwart uen schijf won.
A. K- W. Datnme
Zwart. (15 schijven)
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
Wit (15 schijven)
B. Springer
Stand Zwart : 2. 3. 58. 10,14. 17. 22. 24. 27
Stand Wit : 23. 26. 28. 33'38 40. 42. 43.
45. 40. 48.
VRAGENRUBR1EK
voor
Algemeene Wetenswaardigheden
Men gelieve de vragen voor deze rubriek in
te zenden aan het Redactiebureau, met op
den omslag het motto Leekenspiegel", en
onder opgave van naam en adres (die als
vertrouwelijk zullen worden beschouwd).
M. te N. Wat is de Sherman-Act en welke
boeken handelen over dergelijke handelswegen?
De Sherman-Act werd den 13en Juli 1890
door de Wetgevende Macht van de
Vereenigde Sta(en, gevolg gevende aan de
wenschen van de belanghebbenden bij de
zilvermijnen, aangenomen. Daarbij werd bepaald
dat voortaan maandelijks 4'4 miljoen onzen
zilver van rij^wege aangekocht zouden
worden, zoolang de prijs niet hooger was
dan n dollar per 371,25 grains, dat is bijna
59 pence per ons. Voor dit zilver, dat ten
deele vermunt moest worden, zou de regee
ring inwisselbare biljetten uitgeven. Tenge
volge van het verbod van de Britsch-Indische
39-34 V
33 :' 24
38 :~29
i 23 : 1 4
' 43 : 34
37 : 28
1 6 : 27
1
v
3
4
5
6
7
24-29
22 : 33
14 : 19
10:39
27 : 32
17:21
1 1 : 24
ITregeering in Juni 1893 van de vrije
rnn' munting van zilver daalde de prijs van dit
metaal aanzienlijk. De publieke meening in
Noord-Amerika eischte toen dat de
ShermanAct zou worden ingetrokken, hetgeen op
30 October 18"3 is geschied.
In de werken over staathuishoudkunde,!
o.a. die van Pierson, vindt u deze onder-j
werpen uitvoerig behandeld. '
M. E. v. H. te Z. Zniidt u mij willen opgeven
de betcekenis, het doel en misschien nog eenige
bizonderheden van het ,,Dadaïsme".
In het nummer van 10 Januari 1920 van
ons Weekblad heeft de heer Wenzel Franke
mölle een uiteenzetting van het Dadaïsme
gegeven. Hij noemt het o.a. De verheer
lijking van den onzin." De f'ansche schilder
Picabia heeft zich tegenover uen nieuwsgierige
over het Dadaïsme aldus uitgelaten : Wij
schilderen zonder de bedoeling werkelijke
fe
dingen voor te stellen, en wij schrijven zon
der inachtneming van den zin der vvoor !en,
Wij zoeken slechts het genoegen ons uit te
drukken, en wij geven daarbij du lijnen, die
wij trekken, de woorden, die wij neerschrij
ven, een symbolischen zin, die niet slechts vér
staat van ieder gewoon gebruik, maar uit een
oogenbiikkelijkc, toevallige opvattint; voort
komt, die niet langer duurt dan liet
oiigenblik zelt, waarin wij er ons van bedienen.
Is het werk voltooid, is deze opvatting uit
mijn ooi' verdwenen, dan versta ik
il a a r z e l l n i e t m e e i. en du. rest
interesseer! mii mei. Hel uerk behoort dan
aan het verleden."
JANTJE.
Jacoh \an'canipun, Hendrik de Ke^ser en
.(oost jans/. IJilhamer, en de schilders Jacob
Conielisz van Oosf/anen en Piutur Aerfsen.
.
ClCRRETTES