DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 4 Dec. '20. No. 2267 NA DEN ZONDVLOED Teekening voor de Amsterdammer" van Jordaan VRAAGT: Sl-FA-KO S IGAREH Het voornaamste Soflemerk Het Eerste iiMnniiiiMimiMMHiiiiimiiiiii ROODEIHVALID-PORTWIJH e beste Douroport f 2.50 per flesch WIJNHANDEL DE BARBANSON 51 Am s tal winnen van 't vertrouwen der wereld, in Duitschland in toenemende mate zóó wordt geschreven en gepraat, dat de goede wil van tegemoetkoming, van milder inzicht en van hulpe, die reeds openbaar werd, weer terug schrikt en dat er koren wordt gedragen op den molen van hen, die alles verwachten van wantrouwen, hardheid en onderdrukking. Zij toch vinden in dat onzalig geschrijf en gepraat de overtuigendste bewijzen er voor, dat zij het bij het rechte einde hebben en dat elke ondersteuning van Duitschland gelijk staat met het leveren van wapenen aan een onverzoenlijken doodsvijand. Het Duitsche volk echter dat de konsekwenties van dat gepraat en geschrijf met honger en werkeloos heid moet boeten, heeft er nog altijd geen idee van, dat het in zijn eigen midden de schuldigen heeft, die het opnieuw in een vreeselijk isolement brengen. Ja deze schul digen spelen het zelfs klaar, om de gramschap van het volk over zijn ellendigen toestand voortdurend op den rug van het buitenland te laden. Het neutrale buitenland, dat dezen gruweIIIIIIIIIIIIIIIIM illMHIIMIIMIIIIIIIimlIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMII ""l DAVOS. Hotel Continental ZON - SNEEUW - SPOET Informaties: LINDEMAN's Reisbureau Olijfblad. l Illlllllllllllllll "t' MMMMItlMllllllllllllllllMIIIIIIH lijken cirulus vitiosus met toenemende on rust beschouwt en bespreekt, vindt absoluut geen verklaring voor dit optreden en beoor deelt dat gepraat en geschrijf en de demon straties, die er het gevolg van zijn, als schrik wekkende symptomen van een zware nationa le dementie.... De ,,Berner Bund" bijvoor beeld gaf een poosje geleden een alarmeerend bericht over de Rijksduitsche propaganda in Vorarlberg, waar Pruisische redenaars hadden verklaard, dat das Sclwert noch einmal werde sprechen mussen". In dezen stijl schrijven vele bladen hoe langer hoe brutaler, in dezen stijl wordt er bij allerlei nationalistische demonstraties gesproken. Natuurlijk hebben de Duitsche nationa listen het recht, om hun opvattingen to- uiting te brengen. Maar als zij niet het verwijt op zich willen laden, dat zij gewetenloos spelen met het lot van het Duitsche volk, dan zullen zij toch duidelijk moeten maken, welke hou ding zij aannemen tegenover de onafwendbare gevolgen van hun optreden. Duits:hlanöis toch afhankelijk van den goeden wil der Entente-volkeren ten opzichte van kolen, grondstoffen, credieten, levensmiddelen, re visie van het Vredesverdrag, volksvoeding, kinderredding, Opper-Silezië, opname in den Volkenbond, ondersteuning der wetenschap en teruggave van Duitsche bezittingen in het buitenland. Gelooft men nu werkelijk, dat de Ententevolkeren zulke idioten zijn, dat zij aan Duitschland's verrijzenis zullen medewerken, als zij den indruk krijgen, dat hun tegemoet komen alleen daartoe dienstig zal zijn, om den al-Duitschen geest van geweldenarij weer op krachten te brengen? Neen, zulke idioten zijn zij niet. Die de pers der Entente volgt, be merkt met schrik, wat voor een echo het nationalistische ophitsen en dreigen daar wekt. pp Meent men dan, dat de Quakers op den duur geld bijeen zullen kunnen brengen, om de voedselvoorziening der schoolkinderen voort te zetten, als steeds luider de gelofte over de grenzen dreunt, dat deze jeugd zal worden opgevoed in onverzoenlijke haat en in het oude Pruisische geloof aan het zwaard? Zal men in Amerika op een goeden dag de Quakers niet beschuldigen van hulpverleening aan den vijand?" Alleen zij, die geen idee hebben van de toenemende geprikkeldheid, waar mede de Amerikaansche pers het nieuwste al-Duitsche optreden registreert, kunnen glim lachen over zulke mogelijkheden.Een invloed rijke Amerikaan, die met de Duitsche biblio theken onderhandelde over vrijwillige levering van boeken en tijdschriften van Ameri kaansche zijde, verklaarde mij, dat die heele actie was vastgeloopen, omdat men eerst eens wilde afwachten, of die nationalistische vloedgolf van voorbijgaatiden aard zou zijn of dat hij als een heerschende volksstemming zou moeten worden beschouwd. Dit is slechts een voorbeeld en een symptoon. Een jaar na de onderteekening van het Vredesverdrag leek het er een beetje op, of Frankrijk tengevolge van zijn ongeneeslijk wantrouwen een geïsoleerde positie temidden der geallieerden begon in te nemen. Heden moet toch de meest verblinde inzien, dat Frankrijk zijn bondgenooten met overtuigende bewijzen heeft kunnen aantoonen, dat de geest van het nationalisme in Duitschland werkelijk de geest is van invloedrijke kringen en dat deze kringen dien geest beschouwen als uitdrukkingen van het Duitsche wezen en de Duitsche idealen. Zelfs Italiëheeft dien tengevolge zijn oppositie tegen de Fransche politiek opgeheven. En Engeland heeft zoowel buiten Europa als tengevolge van binnenlandsche onlusten zooveel zorgen aan het hoofd, dat het blij is, als het zich om het continent niet behoeft te bekommeren. Frank rijk heeft voor zich volledige vrijheid van handelen met het oog op de continentale politiek veroverd. De eenige juiste Duitsche politiek van alle anderen 'beweegredenen afge/.ien ??zou dus zonder twijfel een doelbewuste en diep gaande Verstüniligung" met Frankrijk zijn: want Frankrijk heeft thans het herstel van Duitschland geheel in de hand. Het /.al onbarmhartig zich daartegen verzetten,zoolang het Duitsche volk niet finaal zijn eigen nationalisten heeft opgeruimd. En wie misschien nog van Russische mogelijkheden" droomt, die moge zich lateigezegd "zijn: als de tegenwoordige stemming in Duitschland blijft bestaan en zich verder uitbreidt, dan zal zonder twijfel in niet al te ver verwijderden tvjd het Fransche hoofd van staat naar Amerika scheep gaan en daar de cultnreele en politieke betrekking van Frankrijk tot de Vereenigde Staten, die reeds stilzwijgend bestaat, opnieuw plechtiglijk bekrachtigen en bevestigen en de Ame rikaansche volksstemming, die nog vol is van haat tegen Duitschland, zal in elk op zicht dit verdrag toejuichen. En als dan het Duitsche nationalisme zou probeeren, om alleen of in bondgenootschap met het Russische bolsjewisme de wereld opnieuw in den oorlog te storten, dan kan men er zeker van zijn, dat alle vroegere geallieerden en tevens de Kleine Entente" vereenigd zullen oprukken, om Duitschland voor goed te verpletteren en dat de Ame rikaansche techniek en chemie het heele Duitsche land in een maanlandschap zonder menschen zullen veranderen, in 'welks vlakten nog jaren lang giftige gassen zullen zweven, en iedere nadering van menschen en elke vegetatie onmogelijk zullen maken. i.* Mogen toch de lieden, die in Duitschland weer opnieuw haat en wraak prediken, inplaats van de nationale krachten in den dienst van de verzoening der volken te stellen, mogen dezen en al die verblinde medeloopers zich dit perspectief terdege voor oogen stellen en zich er van bewust zijn, met welk vuur zij weer ten koste van hun volk spelen ! Als men een paar weken in het buitenland vertoeft, dan bespeurt men duidelijk, dat het geduld der wereld met het spel van het Duitsche militarisme op is. Discite moniti ! EEN FILOLOOG IN DE OORLOG lllllll(IfllllllllllfllllllffffUllftfflllllfflfllllft(tfilIllflirilllllrllltlllllfllIIIIIIIIIIff(lllflfllllllllllllHII IllllllllllllllllllllllIflM De^BritscheJRegeering heeft het inderdaad al weer mis gehad, toen zij in 't Lagerhuis verzekerde, dat de rmord op de officieren in Dublin op 2! November de laatste stuip trekking van Sinn Fein's terrorisme geweest zou zijn. Het tegendeel is juist gebleken, want behalve dat er in Ierland zelf voor eenige dagen een troep politie-manschappen in een hinderlaag viel en afgemaakt werd bij een dorp in de buurt van Cork, hebben de lersche opstandelingen het terrein van den strijd uitgebreid door den vijand in eigen land te bestoken : er is een aanval met brandbommen en andere moderne wapenen op de regeeringsgebotiwen in Londen voorbereid, een plan gemaakt om door vernieling van electrische centrales, sluizen en dergelijke kunstwer ken" dood en vernieling te brengen in het inductriegebied van Midden-Engeland en eindelijk een campagne ontworpen tegen de gezinnen der Britsche officieren die in Ierland vechten, wier huizen in Engeland verbrand zouden worden. De regeering is van dit alles op de hoogte gebracht en heeft de uitvoering der plannen grootendeels weten te beletten, maar ze kon niet verhinderen, dat er een aantal katoenpakhuizen in Liverpool in brand gestoken werd, waarvan er twee tot den grond toe afbrandden. Dadelijk daarop trou wens volgde een bericht over een groote brandstichting van Engelschen kant in Cork, waar als weerwraak voor het doodschieten van politie-mannen een aantal winkels in de asch gelegd werd. toebehoorend aan menschen die vermoedelijk met Sinn Fein niets te maken hadden, maar die gestraft werden, enkel en alleen omdat de openbare meening in Cork de moorden niet openlijk afkeurt." Tusschen Ieren en Britten is derhalve een verhouding ontstaan als bij primitieve volks stammen bestaat die in voortdurende veete en bloedwraak leven en ."Ie Rcgeering in Londen ziet zich genoopt de straten die toegang geven tot haar zetel te barricadeeren, het'parlement voor 't publiek te sluiten en meer dergelijke maatregelen te nemen die levendig herinneren aan den oorlogstijd. Helaas is het einde van de ellende niet te voorzien, want Loyd George toont zich in deze worsteling even hardnekkig als in die zooveel grootere waarin hij zijn partij aan de overwinning hielp, en wil vechten tot het bittere einde. De leren zullen dus de Home Rule-Wet krijgen, die nu in 't hoogerhuis behandeld wordt en in den loop van 't komende jaar kan werken, de wet, die inderdaad Home Rule brengen zal aan Ulster dat het niet verlangt, maar niet aan de Na tionalistische Ieren, die wél zelfbestuur wenschen, want dezen zullen niet bereid zijn zitting in een parlement te nemen na een eed van trouw te hebben afgelegd. De naar zelfbestuur verlangende leren zullen der halve hel kroon-koionie-regime erlangen en de strijd zal hierdoor waarlijk niet tot een eind komen. Misschien wél door de geweldmaatrege len? Het kan zijn; Lloyd George is sterk en taai en hij bewerkt het Britsche publiek handig, door de lersehe misdaden breed uit te meten en die van Britsche zijde als gerechtvaardigde pogingen tot herstel der orde voor te stellen. Zon werd de begrafe nis van de in Dublin vermoorde officie] en een nationale demonstratie, terwijl over de moorden op het voetbalveld op dien zelfden 21 November niet meer gepraat werd. Na tuurlijk is een «root deel van het Britsche publiek geen dupe van deze taktiek en de anti-regeerings-pers, dat zijn de liberale en arbeiders-organen, vertolkt ongetwijfeld de meening van zeer velen, edoch het parle ment volgt de regeering trouw en er is vooreerst geen sprake van een wijziging der lersehe politiek in de richting die Asquith en Orej' hebben aangeduid. Integendeel, riffith"en Mac Neil, de leiders der lersehe republikeinen, die tot dusver vrij rondlie pen, zitten in de gevangenis. Het laat zich hooren, dat de partijen en organen die de regeering hard vallen om haar geweld-politiek, het lersehe terrorisme niet goedkeuren. Integendeel, de liberale pers 'doet een hartstochtelijk beroep op de leren om ook van hun kant in te binden en houdt hun voor, dat de moord- en brand-campagne die nu naar Engeland /.elf is overgebracht, hun zaak onmetelijk nadeel toebrengt, want nu eerst voelt men in En geland 'aan den lijve, wat het zegeen wil, een tegen Engeland vechtend Ierland vlak Wij hebben reeds 70veel oorlogsboeken gelezen dat het begrijpelik is flat wii z enigszins moede zijn. Toch verdienen de losse aantekeningen, van Maart tot Septem ber 1915 a:m het front gemaakt door Paul Cazin, en onlangs uitgegeven onder de titel L'Hiunaniste a la guerre (Parijs, PlonNonrrit) naar mijn overtuiging een beter lot dan niet een onverschillig gebaar terzijde te worden gelegd. Het is werk van een fijne geest, wars van alle jacht op effekt. De schil dering der gebeurtenissen is geheel in halftinten gehouden; zij is er te treffender door; zij is bovendien niet de hoofdzaak. Wel wordt de band tussen de fragmenten gevormd door de ondervindingen van de schrijver, voor zijn vrouw onder de indruk van het ogenblik opgeschreven en bestemd om haar, soms dag voor dag, te v, orden toegezonden als troost en als opwekking; maar die briefjes, zij zijn in niet mindere mate voor de steller een middel om zich, te midden van het afschuwelik leven en het afzichtelik sterven dat hem omringt, te isoleren en zich te sterken. lui daardoor zijn zij een stuk belangrijke zielsgeschiedenis. Hoe /al een jonge man, wiens bestaan gcorieé'nteerd is naar de studie, wiens geest is gevormd door de antieke letteren en wijs begeerte, reageren op de brutale werkelikheid waarmede hij plotseling in aanraking \vordt gebracht? Zullen de lessen der Ouden hem helpen stand te nouden op liet hoge morele peil waarop zij hem hadden gevoerd, of zal de kennis der grote werken van het verleden blijken alle verheffende kracht te missen, omdat alles aan zijn ziel is \oorbijgegaan, zodat hij alleen op zijn eigen instin.ktmatige ingevingen zal kunnen rekenen? Zonder twijfel, wij weten dat ook zeer eenvoudigen hoogheid va" ziel in deze oorlog hebben ge toond, en niemand die niet erkent dat ten slotte het karakter heslist over de de hou ding temidden der afmattende vervelingen en yevaren. Indien dan ook Cazin een sterk verantwoordeliksheidgevel bezit tegen over de mannen over wie hij als sergeant is gesteld en terwille van hen /ieh inspant om steeds opgeruimd te zijn, ook al ontzinkt in de weinige ogenblikken waarin hij alleen is hem wel eens de moed, en indien hij kalm en zonder morren zijn plicht doet, dan is dat omdat hij een man is zoals het behoort. Maar, ik herhaal het, in de strijd die hij met zichzelf heeft te voeren, in dat streven DE KAMER LACHT Hoort de Mannen in de Kamer Hoort dien Vaderlandschen lach. Telkens komt weer een der Meeren Met een rake" voor den dag. Waarom somber redeneeren Waarom niet een vleugje gein"? Is het soms humeur-verheffend: Ki-ko-kamerlid te zijn ? Onderwijzers-traktementen'' Beus! Een mop! Je lacht je krom. Van 't proesten en 't gieren Valt er een Minister om. Gelden voor de Burgerwachten" Heel de Kamer gnuift van pret. Wijnkoop zit zijn baard te aaien Want ter Hall gee/t Duys zijn vet. Boeren zijn geen Bolsjewieken" Braaf is krimmeneel" op dreef, Heel de brandkast-rechter-zijde Lacht zich slap en daarna scheef. Geld voor onze oorlogschepen" Hoort, Marchant is aan den gang. De Minister van Marine Jaagt van Ravesteyn op stang. Naar de Kamer pessimisten Waar u hi-ho-lmmor wacht. Heel de wereld staat op barsten. Maar de Kamer li-lo-lacht. Als we straks gaan ka-ko-kiezen Komt de moppigheid van pas. Die zijn kieze:s niet laat lachen Is geen Binnenhof-piejas. Daar is plaats voor Kreeft en Kohier. Daar is plaats voor Nap en Ruys. Holland, stuur die humoristen Naar ons lachziek Lagerhuis. J. H. SPEENHOFF DEVO Geurige Sigaar FABRJKANTE N.V. DIEVENBACH't HolL SlgirtofabrUk UTRECHT minimum <iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiii ,, Itlllllllll 11IIIIIII .Mlllimilllllllll III II l l H" H ' l' IIIIII'IIIIIIIIIHI OELOF ftlTROEN KALVER8TRAAT 1 Amsterdam OPGERICHT 1850 TELEFOON 658 NC DEN HAAG - PLAATS 23 firma M. J. GOUDSMIT PAARLEN, BRILLANTEN Goud, Zilver en Horloges Uits'uitend eerste kwaliteit naar een onberispelike tenue rnorale", zullen zij die niet gewoon zijn het leven lijdelik te .'iccepteren, rondzien naar steunpunten, en mi is het treffend hoe de schrijver van L'Humanisle a la guerre kracht zoekt in het onder woorden brengen van zijn indrukken en gedachten. Elke minuut van rust, onder de meest benarde omstandigheden, in de modder der loopgraven, op het stroo van de tiidelike rustplaatsen achter het front, schrijft hij met potlood of een slechte vulpen op het eerste het beste papier dat hij vindt, en deze .vliegende blaadjes, zij zijn de uiting van zijn vaste wil om de omstandigheden en de omgeving meester te blijven door ze te bere deneren. Hij schreef en hii las, en twee boeken vooral naast de deur te hebben. En dit gevaar is het immers, dat zoo vele Britten tot tegen standers maakt van een zich zelf besturend Ierland? Verzoening tusschen Ierland en Engeland is slechts denkbaar ais in beide landen de gematigden de koers aangeven. In zijn gebarricadeerde en zorgvuldig be waakte woning in Downingstreet heeft Llovd (ieorge zijn Franschen collega Leygues ont vangen en na eenige dagen onderhandelens is deze naar Parijs teruggekeerd met de mededueling dat de Britsche en Fransche regeering veel dichter bij elkander gekomen waren. .Meer zei hij niet en kon hij ook niet zeggen, want hij gi'at nog eens terug naar Londen om de conferentie te voltooien, in tegenwoordigheid van Graaf Sforza, den Italiaanschen premier. die na Leygues in Londen kwam. Natuur lijk gaat het over de ostersche. in 't bij zonder de Grieksche quaestie. Wel hebben de beide ministers, vóór de' aankomst van Sforza. ook over het D.ntsche schadeloos stellingsprobleem overleg gepleegd, maar het hoofdzakelijk doel van 't onderhoud is toch zooals vanzelf spreekt, de vraag van Konstanstijn's terugkeer in Athene en die of het verdrag van Sevres gehandhaafd moet blij ven. De toonaangevende Fransche per? blijft nameliik hut standpunt innemen, dat Kon stantijn niet terug mag keeren en dat men het verdrag van Sevres niet in stand mag houden. Konstantijn is de vijand der Entente. zegt men, en om dit nog eens goed in het licht te stellen publiceert een Fransch blad een correspondentie door Konstantijn en zijn gemalin tijdens den oorlog gevuurd met Keizer Wilhelm, waarin de Duitsch-gezindheid van het (irieksche koninklijk paar duidelijk aan het licht treedt, bus wil Frankrijk den koning buiten Athene houden, maar bovendien dringt de Parijsche pers er steeds sterker op aan, den Grieken, die nu geen Entente-kampioenen meer kunnen zijn. de groote winst te ontnemen, hun bij het verdrag van Sevres toegedacht, vervol gens vrede te maken met de Kemalisten en Turkije een groot deel van zijn gebied te laten behouden. Trouwens de Fransche pers wil dit niet alleen wegens de koning-i.|uae>tie. maar ook omdat zij het altijd een hachelijke onderneming geacht heeft, de Entente-belangen in het oosten uitsluitend door de Grieken te laten behartigen. Men zal zich herinneren dat het denkbeeld om de Kema listen te laten verslaan door Grieksche troepen uitgegaan is van Venizelos en dat Lloyd George de uitvoering daarvan heeft doorgedreven tegen de meening der Fransche generaals, die hun Grieksche collega's hiertoe niet in staat achten. Daar komt nog bij, dat ook in Europa het nieuwe Grieksche gebied niet makkelijk te verdedigen is; het '?balcon invraisemhlable" de uitdrukking i* van de Temps" waarmee Griekenland volgens het verdrag van Sevres Bulgarije van de Egeïsche Zee afsluit, is niet sterk en kan makkelijk bezwijken onder een Buinaarschen aandiang, als de Grieken er geen groote troepenmacht laten. Kortom, men gelooft in Frankrijk dat Griekenland voor een te /.ware taak staat en nu de Grieken toch niet meer beschouwd kunnen worden als goede Ententc-vrienden. lijkt het veel beter, den Turken weer een kansjc te geven. die anders immers met de Russen n front maken tegen Je Entente. Inderdaad schijnt er reeds onderhandeld te worden tusschen Mocstafa Keinal en het westen, 't geen wejr in de hand gewerkt wordt door oneenigheid tusschen de/en potentaat en zijn vriend in Moskou. Het Britsche standpunt schijnt tot dusver een ander gt-weest te zijn. .Men wilde daai het verdrag van Se\rvs we! onaangetast laten en zelfs, naar 't schijnt, Konstantijn laten terugkeeren onder bepaalde waarborgen. Dat de Engelseheii niet bereid /.ouden zijn uüi ook L'rei< met Kema! te praten en dus het verdrag toch een weinig te wijzigen, is niet zeker en zoo zouden wij kunnen be grijpen, dat langs dien weg overeenstemming tusschen de beide regeeringen mogelijk wa<, ofschoon het Frankrijk ongetwijfeld moeilijk vallen zal, afstand te doen van zijn verzet tegen Konstantijn's terugkeer. Laat ons af wachten wat het hervat overleg tusschen L. G. en Levgues ons brengt. Intiisscheii heeft de Fransche vloot reeds koers yezet naar den Piraeus! De door de Entente in de Levant te volgen gedragslijn hangt onmiddellijk samen met de verhouding tusschen Polen en Rusland, dus met het Russische gevaar voor het westen, want de Entente kan Polen niet heter helpen dan door Rusland werk te geven in het oosten. Zoo wordt het begrijpelijk, dat de Russische diplomaten bij de onderhande lingen in Riga nog geen duidelijke houding aannemen. Zij hebben na de overwinning op YVrangel de handen vrij, maar als er kans bestaat dat de Entente hun bondgenootschap met de Turksche nationalisten weet te ver breken, dan is het misschien een wijzer politiek om voorloopig het tafellaken met de Polen niet geheel door te snijden. Aldus komen er beurtelings berichten dat de onder handelingen in Riga zijn afgebroken en dat zij weder voortgezet worden. Voor de Polen is dit een uiterst moeilijke en afmattende politiek en men ziet ook vrij duidelijk, dat de regeering in Warschau niet goed weet wat ze doen moet. Het demobiliseeren van het Punische leger schijnt immers een dwaasheid nu juist het Russische gevaar zoo groot ge worden is en Joffe telkens nieuwe eischen stelt die elk oogenblik kunnen leiden tot verbreking der onderhandelingen en nieuwen oorlog? De eisch van Russischen kant waarover men telkens weer leest is die van vrij economisch verkeer tusschen Rusland en Duitschland via Polen en het behoeft ons niet te verwonderen, dat juist daarop zoo aangedrongen wordt. Indien Rusland en Duitschland in contact kunnen komen zonder oorlog, dan is dit voor de Russen toch nog wel zoo voordeelig als wanneer er eerst ge vochten moet worden en om het contact met Duitschland is het immers te doen, want daardoor is de penetratie van het nog immer op de grens der revolutie staande Duitschland mogelijk en als het mocht gelukken op deze wijze Duitschland aan het communisme te helpen, zou Polen moeilijk als een kapita listische rots te,midden der communistische zee kunnen blijven staan. Wat de Entente tegen dit gevaar vermag? Hier raken wij opnieuw een geschilpunt tusschen Engelsche en Fransche politiek, en ook hierover moet op de Londensche conferentie wel grondig onderhandeld worden. Engeland schijnt waar lijk op het punt te staan om handelsbe trekkingen met de Sovjets aan te knoopen. Zal Frankrijk nog langer tegenhouden? En zal men dan ook de Poolsche barrière tusschen Rusland en Duitschland laten vallen, in de hoop dat Duitschland sterk genoeg zal zijn om de neiging tot het communisme te weerstaan? Waarlijk, het kunnen voor de wereldge schiedenis gewichtige besluiten zijn, die nu in Londen worden genomen. |. C. v A \ O v i: N