10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 26 Febr. '21. No. 2279 RUIZE-RIJMEN TT?TT1 n?r IH" l ' ~G^"T A T^G!^^*"C3?O T?U" l ' TT" A TNT" T" A "Tvl l T U"1 vJ JL -L Jtn_-t±i J. KQ l ? /\ l js?>c .. h-L i-^ i 1-1 JL v -ca_-Lsl U -ca-J>l JLU -t±i OVIDIUS' HERSCHEPPINGEN met p re n t ve rb e e ld i n gen door Jordaan II. Echo Echo, de praatzieke maagd, die maar eindeloos kleppert en babbelt, Ook als geen mensch haar iets vraagt, als een beek, die langs rotsblokken kabbelt, Diende god Jupiter vaak, als hij vree met de nymphen der wouden, Want dan had Echo de taak om zijn vrouw op de praatstoel te houden. Juno, die 't eerst niet doorzag, was er eindelijk achter gekomen, Daarom heeft z' eens op een dag haar de gave van 't spreken ontnomen. Zij, zoo loslippig voorheen, nu de eigene woorden haar falen, Echo, kan nu nog alleen wat een ander haar voorzegt, herhalen. Eens, toen zij dwaalde door 't woud, in een onbestemd liefde-verlangen, Heeft zij Narcissus aanschouwd, en werd Aanstonds van hartstocht bevangen. Zielsverrukt nadert zij hem, en zij brandt hem haar min te verklaren Ach! nu ontbreekt haar de stem, en zij wenkt hem met stomme gebaren. Wie daar?" zoo roept hij, en vlucht, als een hinde door velden en dreven, Wie daar .'" weerklinkt als een zucht, want geen antwoord vermag zij te geven. Voort ijlt hij, rusteloos voort, en Ga weg!" hoort zij weder weerklinken, ,.Weg /" zoo herhaalt zij zijn woord, en dan voelt zij haar kracht haar ontzinken. Sterf!" roept de vluchtling, Verga!" ' en Ga /" jammert zij tot den beminde. Hijgende snelt zij hem na, als de honden de hollende hinde. Eindelijk, blakend van nijd, dat zij 's jongelings liefde moet derven, Zwijmt zij, verstikkend van spijt, -,i ? om in spraaklooze wanhoop te sterven. * 't Lichaam verdroogt en vervaagt, en vermengt zich met 't dorrende loover, Weg is de minzieke maagd, slechts de klank van de Echo is over. Meisjeslief, hoort naar mijn raad, ik hoop niet, dat je hierdoor gegriefd wordt Zorgt, dat je niet te veel praat, en vooral, dat je niet te verliefd wordt. CHARIVARIUS CHAR/VARIA Hei hopelooze geval Het gaat om Sparta. Zeker, het gaat om Sparta. Maar verleden jaar ging het om H. F. C. Het volgend jaar misschien om H. V. V. In het Oosten is het a' om P. W. gegaan. Verleden jaar, toen het niet om Sparta ging, enz." (D. Hans, Open Brief) Wij herhalen nog eens, dat zijn geschrift de lezing waard is." (Gids) Charivarius had het de tweede keer ai begrepen. Er is mij eene opmerking, of bemerking, of misschien was het ook wel een aanmerking gemaakt door 'n Hij," schrijft Caroline van Dommelen in Het 'looneel. Als de Hij be merking" heeft geschreven, is 't een officier geweest. Wedden ? In militaire kringen is dit germanisme het meest geliefd. GOEDKOOP WONEN gem. HEEMSTEDE, buiten da annexatieplannen. Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlemmerhout gemeente Heemstede Lage belasting, billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder wijs; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt geïll. brochure, die gratis wordt toegezonden. Bouwterreinen LEEUW & HOOFT", Halte Blauwe Brug. Telefoon 6039. iiiiiiiiiiiniiitiii Ons geheagenstreepje Het blad van mijn tafel ligt gebo gen onder de vele paperassen, waar ik niets aan heb, en toch niet mis sen kan." (N. Ap. CtJ Men moet de schadeloosstelling zoo regelen, dat het overwonnen land ge legenheid heeft nog extra-inkomst bronnen aan te kunnen wijzen." (Fin. Nbl.) In de' eerste plaats noem ik de zevenster (Trientalis Europea) die in Denekamp gevonden wordt en de eenige plant is, die evenals de kastanje het getal 7 vertoont." (O. H. C.) Dit maakte het mogelijk, dat de krotwoningen konden worden ver wijderd." (Oids) En denkt men hier niet onwillekeurig aan de al of niet (Niet. Char.) historische woorden: Et tu, Brute! ?" (U. D). Verbetering. In het verslag in het ochtendblad van de opening der de monstratie van de vereeniging Voor de Jeugd staat: als de kinderen maar een mülioen vinden ! Dit moet zijn : een millieu vinden!" (N. R. C.) Integendeel. Wij vinden de eerste lezing in alle opzichten beter. Deutsches Fraulein sucht Stellung als Kinderfraulein in deftigem holl. Hause. Kenntnis fremder Sprachen. Sehr geschickt im na'hen u. verstellen aller Kindergarderobe." (Adv. Hbl.) Haar kennis van vreemde talen willen wij niet in twijfel trekken, maar haar Duitsch moet ze nog eens wat opfrisschen. ,,Te koop een mooie cocus Pennil rashond, 10 maanden oud en uitstestekend waaksch." (H. D.) Charivarius zou hem gaarne koopen. Wil iemand misschien zijn cocker spaniel over nemen ? CORRESPONDENTIE H. v. E. d. R. Tot mijn spijt weet ik uw adres niet. Ik had u gaarne geschreven om u te bedanken. S. te R. Met belangstelling volg ik steeds uw strijd tegen de germanismen, maar nu vond ik heden onder uw' collectie ook inte resse. Is dit er ook al een ? Het klinkt niet erg Duitsch. Antw. Of 't er een is ! En wel een van de gedrochtelijkste. Veel erger dan eerst recht niet, een schrijven, spoedigst, hebben billijk af te geven, eerstens, enz. enz. Het is nl. in het Duitsch ook al een misbaksel, 't Is een Latijnsche infinitief, beteekenend: van belang zijn. De Duitschers, die anders in hun woord vorming heel wat zuiverder te werk gaan dan wij, hebben hun mooie taal met dit d^aze bedenksel ontsierd. Maar 't is nu eenmaal Duitsch, en dat is voor onze schrijvers genoeg om 't met gejuich binnen te halen. Ik merk hier even op, dat er m.i. tegen vreemde woorden geen bezwaar is, als ze goed gevormd en praktisch zijn, en wij er geen equivalenten voor hebben. Nu is interesse niet alleen verkeerd, maar ook volkomen overbodig, aangezien wij de woorden belang en belangstelling bezitten, beide even mooi van vorm als van klank. U hoeft er dus niet op te rekenen, dat wij interesse ooit weer kwijt raken. Dank overigens voor uw interesse in mijn streven. PRIJSVRAAG HET 16 FOUTEN VERHAAL In onderstaand verhaal van Melis Stoke zijn opzettelijk 16 logische fouten aangebracht. Wij noodigen de lezers van de Amsterdammer" uit, deze fouten te onzer kennis te brengen vór Vrijdag a.s. De inzender, die de zestien aangebrachte fouten aanwijst ontvangt als prijs een bedrag van f 25.?. Indien door geen lezer alle bedoelde fouten worden aangegeven, dan komt dit bedrag aan hem of haar, die het hoogste aantal bereikt. Bij inzendingen met gelijk hoogste aantal wordt de prijs onder de inzenders verloot. Lezers, die het niet tot het aantal 16 vermogen te brengen, geven wij dringend in overweging in elk geval de door hen ontdekte fouten aan te wijzen, daar het niet onmogelijk is, dat hun opgave het hoogste aantal fouten der inzendingen bevat. De inzenders gelieven zoo beknopt mogelijk te zijn. Hierbij een voorbeeld van aanwijzing: In ie kolom, twintigste regel, staat: in strijd met hetgeen staat op de derde regel:., Inzendingen moeten geschieden voor Vrijdag a.s. aan het secretariaat der redactie van ,,De Amsterdammer" Keizersgracht 333, Amster dam, met aan de adreszijde vermelding van de woorden Fouten-prijsvraag". De gegalonneerde portier liet de tochtdeuren snel ronddraaien, en Henri Beek ging de ruime hall door tot aan de overzijde waar een groom op hem toeschoot. Is mijnheer Leduc te spreken?" vroeg hij. De jongen ging hem voor naar de lift en hield de traliedeur voor hem open. Wilt u maar meegaan?" zeide hij, me neer Leduc zit op de tweede etage." In de lift zocht Henri Beek een kaartje uit zijn portefeuille. eef dat aan mijnheer Leduc," zeide hij, en zeg dat ik hem graag persoonlijk zou ont moeten." Even later stond hij in een behagelijk gemeubileerde wachtkamer. Op den donkerhouten schoorsteenmantel tikte een antieke pendule die elf uur wees en in den haard knapte een houtvuurtje. Beek liep langzaam de kamer op en neer; hij had zijn pels op een fauteuil gelegd en er den brief uitgenomen en in zijn linker zak gesto ken. Hij was verre van rustig : het oogcnblik waarop hij zes jaar van zijn leven had gevlast was nu aangebroken.... zes volle jaren.... bijna op den kop af.... wat ging de tijd! Het was hem als of het gisteren gebeurd was.... in gedachten zag hij zich weer te genover Leduc staan, hier in dit zelfde huis, op dien middag toen hij was komen vertellen dat hij wér voor zijn examen gezakt was. Het is de laatste keer." had Leduc gezegd .... vór de zotnervacantie zou je er al geweest zijn.... nu heb je na drie maanden nog niets geleerd.... zoek je eigen weg maar ....ik betaal geen cent meer...." O, hoe had hij hem gehaat, Leduc, die zelf alles te danken had aan het geld van zijn overleden schoonouders. Dat was het begin geweest.... het begin van zijn zwervend leven, zonder vrienden, zonder hulp.... Hoe dikwijls had hij Leduc vervloekt in die zes jaren.... maar hij had zijn tanden op elkaar gezet.... en nu.... nu hij voor de derde maal de oceaan had over gestoken, nu was het als een wreker dat hij aan land gestapt was.... Toevallig, ach ja, toevallig.... hij had zijn wraak niet langzaam voorbereid.... ze was hem in handen gevallen zooals alle dingen in zijn leven.... onverwacht.... juist wan neer hij er het minst op verdacht was.... Hij bleef staan voor het venster, en keek in de drukke straat.... de menschen gingen hem haastig voorbij, zooals zoovelen hem in het leven voorbijgegaan waren.... zonder hem te kennen.... En al wierp ook de een of ander vluchtig een blik door de vitrages, het was niet meer dan de haastige blik van een snellen voorbijganger, iemand die met zijn eigen dingen bezig was. Een tram tingelde voorbij, en een zware sproeiwagen deed de vensters rinkelen ; aan de overzijde zag hij bekende gevels huizen die hij zich van jaren her herinnerde.. Het was alsof hier niets veranderd was.... Niets veranderde in de wereld, alleen de menschen, die om beurten door de straten gingen, altijd dezelfde straten, die geduldig generatie op generatie zagen voorbijgaan Beek bleef in gedachten uit het raam sta ren ; de pendule tikte voort, en onwillekeurig tikte hij op de maat met den brief tegen het glas. Dit was dus het langverwachte oogenblik .. . .hoe klein leek hem alles opeens, hoe otiIlllllllilllllllllllllllllllll MISS E L F* N C H E. eindig klein in verhouding tot den tijd, die maar rondging, onafhankelijk van het lief en leed der menschen. Neen.... hij was niet meer de kwajongen die zich op straat had laten zetten.... hij was nu een man, en hij stond zijn partij. Had hij er niet alle recht op hij die zijn fortuin daarginds met eigen kracht verdiend had? Een stem deed hem opschrikken. Meneer Leduc vraagt of u maar wil vol gen !" Haastig stond hij op en volgde den bediende, een gang door, waar een zachte looper lag, en hij voelde zijn hart luider kloppen. Onder het voorbijgaan zag hij in een spiegel dat bij bleek was.... een vroeg-oud gezicht met oogen die diep in hun kassen lagen.... Dat had de wereld van hem gemaakt. Bij een deur hield de bediende stil, hielp hem uit de zware jas, en liet hem binnengaan. Midden in de kamer stond Leduc. De beide mannen bleven een oogeublik zwijgend tegenover elkander staan ; de deur viel dicht.... Leduc sprak het eerst.... Jij...." zeide hij alleen. Henri knikte zooals je ziet!" Leduc was bijna even bleek als hij, en maakte een beweging alsof hij steun zocht tegen den wand.... Goeie God...." sta melde hij.... ik dacht dat je dood was...." De ander keek hem doordringend aan. Dat dat niet gebeurd is heb ik alleen aan mezelf te danken" zei hij grimmig.... Ga zitten" noodigde Leduc en wees hem een fauteuil aan. Neen, dank je" beet Henri hem toe.... dat zei je voor zes jaar ook niet.... Ik heb je bovendien niet veel te zeggen...." Het bleef even stil. De takken van een kastanjeboom voor het raam werden door den wind bewogen, en de bladeren ondervingen het licht en wierpen schaduwen door het ver trek. Het was Henri of er schimmen uit het ver leden tusschen hen door gingen. Je bent oud geworden!" zei Leduc. Henri lachte grimmig: Indische jaren tellen dubbel.... ik heb hard moeten sjou wen om als eerste klasse passagier met de Vondel" terug te kunnen komen !" De Vondel" herhaalde Leduc Marie was ook aan boord !" Het oogenblik was gekomen.... Inderdaad", zei Henri, ik had de eer tegenover Mevrouw LeoXic aan tafel te zitten, maar zij herkende mij niet.... of wilde me niet kennen ik was trouwens onder een anderen naam aan boord " Onwillekeurig tastte hij naar den brief in zijn binnenzak. De details van het nog geen week oude drama kwamen hem plotseling weer helder voor den geest. Terwijl hij Leduc aan keek zag hij plotseling in gedachten het blon de kopje, zooals hij haar voor het eerst opge merkt had.... een kinderlijk rood mondje, en groote donkere wimpers.... een engelenprofieltje zooals hij honderdmaal gedacht had wanneer hij haar aan het diner, pratend met een dikken Duitscher, ongemerkt had gadegeslagen. Nooit had hij met haar gesproken.... ja, toch eens, op een warmen dag, toen ze op het promenadedek haar zakdoek verloren had, en hij haar die terugbracht. Maar ze had hem nauwelijks bedankt. Hij wist op dat oogenblik dat ze de vrouw was van den man dien hij het meest haatte, en, wonderlijk toeval, de dochter van den man dien hij nog kort ge leden van een gewaagde speculatie gered had. Maar Henri was niet verwend met dank baarheid. En zooals hij immer gelaten zijn weg was gegaan, deed hij het ook nu, naar de pokeraars in de rookkamer.... Toen, een dag of veertien later, was het gebeurd : op een avond liep hij alleen langs het sloependek toen hij een vreemd gerucht hoorde, en, omkijkend, zag hij haar in de armen van den dikken Duitscher. *) Toen wist hij wat zijn wraak zou zijn op Leduc. Dien nacht streed hij een harden strijd.... zou hij haar leven opofferen aan zijn wraak of niet? Urenlang lag hij wakker in zijn kooi. Het was alsof de elementen zijn strijd deel den. Wild klotste het water tegen de patrijspoort op en de wind gierde klagend. Maar toen hij wakker werd was de hemel helder en zijn geest klaar.. .. hij was vastbe sloten. . . . En het toeval hielp hem.. .. zooals immer. Op het sloependek had hij den brief gevonden die hem thans in de hand brandde.... den brief waarin hij haar zijn liefde verklaarde, een sentimenteelenDuitschen minnebrief, maar die haar schuld helder bewees.... * Nu...." zei Leduc.... wat wil je van me?" Henri keek hem strak aan Het bloed bonsde in zijn slapen.... Nu?" drong Leduc aan.... Henri wilde spreken, maar het was alsof de adem hem verging.... Weer zag hij het blonde kindergezichtje ....en op eens merkte hij dat Leduc k oud was geworden, en dat zijn haar grijsde aan zijn slapen.... En vór hij het wist, stamelde hij.... Och.... niets.... ik kwam je alleen begroeten" Als een wezenlooze liep hij de kamer uit, en terug naar de wachtkamer. Daar wierp hij den brief in het vuur, en keek hoe hij snel verteerde in de vlammen. Even later stond hij alleen in de straat. Eenzaam, zooals zijn heele leven was, ging hij langs de trottoirs.... Haastig.... maar zonder doel. En in de schemering, tusschen twee lan taarnpalen, wischte hij haastig zijn oogen af.. Niemand zag het.... MELIS STOKE *) Dit is een psychologische fout en telt niet mee. M. S. iiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii immuun UMI WHITE" Vrachtautomobielen hebben DE wereld-reputatie. Vraag ons om adressen van White" bezitters. De verstrekte inlichtingen geven U direct aanleiding een White" aan te schaffen. Kostenberekening wordt gaarne vrij blijvend verstrekt. FirmaGebr.NEFKENS, Amsterdam JAC. OBRECHTSTRAAT 26 Tel Z. 3507.