Historisch Archief 1877-1940
12
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
12 Maart '21. No. 2281
RUIZE-RIJMEN
OV1DIUS' HERSCHEPPINGEN
met p re n t ve r b e e l d i n g e n
door Jordaan
III. Narcissus
Liriope had een zoon,
en Narcissus, zoo heette de jongen
Was zoo verwonderlijk schoon
als geen dichter het ooit had bezongen.
Eens als de moeder zich wendt
tot den god, om zijn leef-tijd te vragen,
,,Zoo hij zich zelven niet kent",
is 't bescheid, tot in lengte van dagen".
Dit was een duistere maar'!
wat beteekent het: hopen of vreezen?
Klinkt het al vreemd het was waar;
aan het eind van dit Rijm zal je 't lezen.
't Kind groeide op tot haar roem,
en toen 't zestiende jaarfeest gevierd werd,
Leek hij de lieflijkste bloem
waarmee immer een gaarde vercierd werd.
ledere maagd die hem ziet
staart hem aan. Hij is blind voor die
blikken,
Vrouwen bekoren hem niet
en, wat hem betreft, kunnen ze
Liefde? Hij lacht er wat mee,
neen, daar zal hij zijn hart niet aan wagen!
Hij is volkomen tevree
in zijn eentje, met visschen en jagen.
Diep in het woud was een plas
tusschen planten en struiken en boomen,
't Water was helder als glas,
bonte bloemen ontwiessen de zoomen.
Hier kwam Narcissus een keer,
overmoe van jachtlievenden ijver;
Afgemat zonk hij ter neer
aan den kant van den blinkenden vijver.
Dan, om zijn dorst te verslaan,
houdt hij 't hoofd naar het water gebogen.. .
Plots grijpt ontroering hem aan,
want wat schouwen zijn starende oogen ?
't Schitterend beeld van een knaap,
waar de maagden in droom naar verlangen,
't Golvende blond aan den slaap
en de teederste blos op de wangen.
Star, met een koortsigen blik,
. blijft hij 't overschoen schijnbeeld bestaren,
Beurtlitigs in blijdschap en schrik
wenkt hij 't toe met de wildste gebaren.
Strekt hij de hand, dan verdwijnt
door het golven het schijnsel daaronder
Dan, na een oogwenk, verschijnt
in de plas weer het beeldschoone wonder.
Wee mij! zoo klaagt hij zijn smart,
hoe verdraag ik dit nameloos lijden ?
Vlak bij den vriend van mijn hart
en toch yademen van hem gescheiden!
Ik, die naar teederheid dorst,
moet hier eenzaam in wanhoop verkwijnen !
En hij kastijdt zich de borst,
zich berokkenend duldlooze pijnen.
Zoo stort hij jammerend neer,
't gloeiend hoo'd op de koelende zoden. ..
Nu lijdt Narcissus niet meer,
want zijn geest is het lichaam ontvloden.
En de Najaden, vol smart,
snellen toe naar de plek. . . zij ontwaren
Niets dan een bloem, geel in 't hart,
met een kransje van sneeuwwitte blaren.
Mijdt dus den spiegel als 't kan,
want het kon je nog wel eens berouwen!
Dit is 't verhaal van een man,
maar het geldt haast nog meer voor
de vrouwen.
CHARIVARIUS
llllllllllllllllllllllllllllmINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlmlIIMIlMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
die na,ir Indië gaat, doel hel beste
om zijn Uitrusting ie koopen m
DK BIJI-NKOKF', Amsterdam
Vraagt Catalogus
TJIT
V-AILsT
l>*j!U+U*e-& <tt> -t<yGf(e4»&es,
CHARIVARIA
Als Charivarius het verraderlijke \\oordje
naast" ziet, houdt hij zijn hart al vast;
het loopt haast nooit goed af. Bv.:
Naast zijn bemoeiingen op onderwijsgebied gaf
spr. een schets van Comenius' pansophie." (U. D.)
Naast dr diepe krachten van den HoUandschen
geest had hij slechts te wijzen gehad op deze eigen
schap." (C. Schorten)
,,Het is dan ook te hopen, dat de autoriteiten,
naast hun aandacht aan de technische eisenen,
waaraan vliegtuigen moeten voldoen, in de eerste
en voornaamste plaats maatregelen zullen treffen
ter controle op de wijze van vliegen door de vliegers".
(Hbl.)
GOEDKOOP WONEN
gent. HEEMSTEDE, buiten de annexatiaplannen.
Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlem
merhout gemeente Heemstede Lage belasting,
billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder
wijs; Centrum van 't land, onder den rook
van Amsterdam. Vraagt geïll. brochure, die
gratis wordt toegezonden.
Bouwterreinen LEEUW & HOOFT",
Halte B.auwe Brug Telefoon 6039.
DE VOLDERS
Keurig en ordevol is zij." (Hbl.)
,,Hen inachtvolle internationale organisatie.*1
(V nik)
ONS GEHEUGEN-STREEPJE
Ten einde te voorkomen, dat de aandacht van
den verkeersagent op geenerlei wijze worde
algeleid." (Hbl.)
ne recensent is veel beter te spreken over dit
grillig werk hoewel het hem nogal meeviel."
(N. v a. D.j
.,Hij ontkenje den diefstal gepleegd te hebben, en
zelfs niet in het Rijksmuseum te zijn geweest."
? ' (U. D.)
OP DE GLIBBERIGE PADEN DER BEELDSPRAAK
In de gehandhaafde rijksbenrzen blijft de Regee
ring stroomvernauwingen scheppen, die steeds aan
kwaadwiliige elementen h t heft in handen geven ''
(Circ. Binnenscheepvaart-Unie)
Met zekere gejaagdheid gingen de verschillende
moties met algemeene stemmen onder den hamer
door". (N. K. C.)
Het keuken,ei ei wordt als koek verkocht".
(Goudsche Cl.)
Te Fennoy zijn (naar verklaard wordt door ge
wapende mannen in uniform) huizen verbrand."
(U. nj
We zullen dus maar niet wagen het te
betwijfelen.
,,Denker zoekt patricische geestverwant?, om
beiden onder de schutse eeuer heerlijke
zieleharmonie geheel in de schoonheid van 't
gedachteleven te kunnen opgaan." (Tel.)
Pas 'n beetje op, patricische geestver
wante in geen geval ,,in gemeenschap
van goederen"!
OP DE STEILE TRAPPEN VAN VERGELIJKING
Een vocaliste van de superieurste kwaliteiten."
(O. H. C.)
De besturen zijn niet minder verantwoordelijk
voor dit heillooze ". werk als degenen die aan de
stemmin; hebben deelgenomen". <N. R C.)
CORRESPONDENS
L. te R. Uw onaangenaamheid tegen dr.
Walch, die zijn lezing in de Maatschappij
der Nederlandsche Letterkunde Tendens
stukken" had genoemd, heeft mij eenigszins
gehinderd. Tendens is nu toch wel geheel
hier ingeburgerd.
Antw. Ja. Net als ingeburgerd". Maar
dat zegt nog niet dat het een goed gevormd
woord is.
Kijk eens wat hier boven staat. - Nou ?
POPULAIRE LOGICA
Stabilia, met deze merkwaardigheid dat de
machinerieën niet langs onder, wel langs boven
toeganktijk zijn en_dus gerepareerd moeten worden."
(Hbl.)
GEGRONDE REDEN
Dinsdagochtend is zij ontwaakt om het leven
te schenken aan een tweeling." (N, R. C.)
De Minister : Wat die motie betreft, het woord
omvorming l eeft een veel te ver gaande strekking."
(Hbl.)
Ja. Het brengt ons tot in 't hartje van
Duitschland.
Uit het
Kladschrift
van Jantje
Een bundel in oblong formaat
van 64 pag. in geïll. omslag.
... .De vaak leuk-naieve geestig spot
tende teekeningen en de vaak
grappigleuke, maar veelzeggende bijschriften
zullen! bij het doorbladeren van dit
album velen zeker een aangenaam uurtje
bezorgen.
Prijs f 0.6O
Uitg.van VAN HOLKEMA& WARENDO F
AMSTERDAM
l IIIIIIIMIlmMIIIMMIIIIMIMIMIIIMIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIItlllllll Illl IIMIIMIIIIIIIIMMI IIIIIIMItllMIMMI IMIMMI11 Illllll IIIIIIIIH 11IIIMHIIIIIIIIHII l III111 Illlll 111: III
(Loiulon Opinion)
(Sytlney Bulletin)
(Punch)
Deze moot is lang zoo lekker niet als die De juffrouw uit 't dorp: Hè, toe! Dans je deze met mij? Ze spelen 'n
verruk'an verleden Vrijdag." Maar me goeie man, zie je kelijke fox-trot."
Zoo, meneer. Hij is anders van dezelfde dan niet, dat je daai ver- ,.Nee, zeg, ik kan niet. Ik dans alleen de wals van
sch!" schrikkelijk in de weg staat]!" avond. We zijn nog in de rouw."
IF IR, I JT
.A. .A.
OHET 16 FOUTEN-VERHAAL
Deze prijsvraag heeft tot ons genoegen vele lezers aan het speuren gezet. Niet min
der dan 1233 oplossingen bereikten ons, waarvan slechts twintig in aanmerking kwamen
om aan de loting deel te nemen. Hierbij viel de prijs een bedrag van vijf en twintig
gulden ten deel aan A. H. VAN DER FEEN, te Sas van Oent.
De inzendingen, die aan de loting deelnamen, waren van: Mevr. Jac. P. Th. te
Bloemendaal; H. V., J. H. G. te Utrecht; D. D. tej Vlaardingen; A. A. v. Z., D.
de B., Frits L., A. M. S. te 's-Gravenhage; Ds. K. V. te Middelstum; Annie R. te H.;
C. C. D. te Genève; H. J. K. te Berlijn; A. H. v. d. F. te Sas van Gent; Mevr. ]. Ph.
H. D. te Arnhem; E. P. v. d. W. te St. Anna ter Muiden; C. B. V. te Delft; J/K- te
Rotterdam; K. B. Jr., H. J. v. K. en Hendrik de S. te Amsterdam.
Het meerendeel der inzendingen wees ook kleine stijl- en taalfouten aan; de
inzenders daarvan zullen bij lezing van de hieronder gegeven omschrijving der fouten
beter bekend worden met de bedoeling van de vraag. Ook zijn er vele fouten aangegeven,
die te gezocht zijn. Men komt daarbij wel op het aantal 16 of zelfs hooger doch
slechts met 11 a 12 als hoogste aantal der in het verhaal gebrachte onjuistheden.
Waar ons is gebleken, dat deze soort van prijsvragen de belangstelling en mede
werking van den lezerskring van de Amsterdammer" heeft, publiceeren wij binnenkort
nog nmaal een fouten-verhaal. Wij zullen trachten te zorgen dat geen andere dan de
aangebrachte fouten zijn aan te wijzen, maar het vinden daarvan zullen wij moeilijker
maken. Daartegenover staat de praktische ervaring, met deze prijsvraag opgedaan ; -/ij zal
voor velen een goede gids zijn.
Correspondentie over het fouten-verhaal kunnen wij niet voeren.
OPGAVE VAN DE 16 IN HET FOUTEN-VERHAAL
AANGEBRACHTE ONJUISTHEDEN:
1. ,,Het is de laatste kef r" had Ledue gezegd, voor de zomervacantie zou je er al
geweest zijn ... nu heb je na drie maanden nog niets geleerd . . ."
Dit heeft Leduc precies zes jaren geleden gezegd. Het zou dus weer precies zomer
moeten zijn, hetgeen niet te rijmen is met het knappend vuur in de wachtkamer
waarvan even tevoren sprake was.
2 en nu ... nu hij voor de derde maal den oceaan overges'oken had . . ." wij
herinneren ons dat 's mans omzwervingen in Europa zijn aangevangen.
Wanneer hij vandaar zijn eerste oceaanreis heeft gemaakt zou hij na zijn derde
reis noodzakelijk in Amerika voet aan land moeten zetten.
3. ,, . . . en al wierp dan ook de een of ander vluchtig een blik door de vitrage? . . ."
Even tevoren hebben wij vernomen, dat het vertrek waarin deze overpeinzing plaats
had op de tweede tage gelegen was. Het is boven de physieke macht van de meeste
menschen om door de vitrages van een tweede verdieping naar binnen te gluren.
4 en een zware sproeiwagen deed de vensters rinkelen ..."... In de dagen
waarop wij knappende vuurtjes stoken is het meestal overbodig om de str/ten te
besproeien.
5 en onwillekeurig tikte hij op de maat met den brief tegen het glas . . ."
De brief nu was in zijn linkerzak . . .
6. Haastig stond hij op en volgde den bediende . . ."
Onze held zat niet. Hij stond voor het raam.
7. Hielp hem uit de zware jas. . ."
Hij had de jas op een fauteuil in de wac'itkamer laten liggen.
en maakte een beweging alsof hij steun zocht tegen den wand . . ."
In dat geval zou hij gevallen zijn. Men vergete niet dat hij midden in de kamer stond.
,, . . . en de bladeren (van een kastanjeboom voor het raam) ondervingen het licht . . .'"
Hier herinnere men zich het vuur uit de wachtkamer.
,, . . . Indische jaren tellen dubbel ... ik heb hard moeten s.;ouwcn om met de
Vondel terug te kunnen komen . . . enz."
Het is niet aan te n.men dat de Vondel die op N. O. 1. \aart ten believe van
onzen held een oceaanreis gemaakt zou hebben.
11 onwillekeurig tastte hij naar den brief in zijn binnenzak . . ."
De brief was nog altijd in zijn linkerzak.
... een engelenprofieltje, zooals hij honderdmaal gedacht had wanneer hij haar
aan het diner ongemerkt had gadegeslagen . . ."
Zijn plaats aan tafel was tegenover haar. Zoodat hij haar niet en profil, maar en
face gezien moet hebben.
,, . . . de dochter van een man dien hij kort geleden .... enz. . ."
Zij was reeds voor zes jaar wees.
14. . . . op het sloependek had hij den brief gevonden . . ."
Zeer onwaarschijnlijk, wanneer men bedenkt dat het den geheelen nacht zwnar
weer was geweest.
15 de brief, die hem thans in de hand brandde . . ."
. Nog altijd is de brief in de linkerzak.
H) in de schemering, tusschen twee lantaarnpalen . . ."
Het verhaal speelt, men herinnere zich slechts de pendule in de wachtkamer.
omstreeks elf uur in den voormiddag.
Thans volgt een kort woord van Melis Stoke aan de deelnemers. Zij gelieven bij het
lezen daarvan rekening te houden, dat het openen der briefomslagen Melis Stoke eenigszins
van de wijs heeft gebracht, daar deze briefomslagen extra waren dichtgelijmd en vele
waren voorzien van lakken en sluitzegels,
Geachte lezers en lezeressen.
Dat was ns, maar nooit weer! Nooit! Ik wil niet uw raadseloom zijn. Ik weet nu
dat raadseloom de zwaarste, slechtst betaalde en meest verantwoordelijke betrekking is in
de journalistiek, en bij dezen betuig ik mijn excuses aan alle ooms Daan, Frans en Gerrit,
aan alle tantes Lize, Anna en Aleida, die ik tot nu toe om hun allemans-maagschap ge
minacht heb. Thans bewonder ik hen oprecht en hartstochtelijk. Zij hebben zelfverloochening
en menschenliefde. Zij openen stapels brieven en beantwoorden ze met onverstoorbaren
glimlach .... /.e hebben engelengeduld. Ik heb een raadsel gemaakt.
Het was een verhaal, een vrij onbenullig verhaal, maar de aardigheid" er van was
dat er zestien fouten in zaten, en die moest u vinden. Ten minste, ik dacht dat er zestien
fouten in zaten .... nu weet ik het zelf niet meer.
Hebt u wel eens 1233 brieven gekregen?
Ik wensen het u niet toe, ten n inste als u niet een huwelijksadvertentie hebt ge/et
of jarig ot ge-engageerd bent.
Het is vreeselijk om 1233 oplossingen van n en hetzelfde raadsel te zien.
Want ze zijn allemaal verschillend en iedereen heeft gelijk; het is precies als bij
een familie-schandaal!
Het ergste zijn niet zij die n.inder dan zestien fouten hebben gevonden of precies
zestien.
Ik zegen en dank hen.
Helaas zijn ze in de minderheid.
De meesten hebben zeventien en meer fouten gevonden. Hen heeft er zelfs twee en
dertig gevonden, en toen- ik hem nijdig vroeg waarom het er niet meteen vier en zestig
geweest waren, antwoordde hij dat hij er zoo'n slaap van had gekregen, en er daarom
maar mee was uitgescheden.
8.
10.
12.
13.
Anderen weer hebben getracht mij om te koopen voor geld, teneinde zoodoende
na en Warendorf machtig te worden! Foei welk een
wereld! Bal:-bah, driemaal bah!
de / 25.?van de heeren Van Holkema
Neen, nooit, nooit wensch ik meer uw oom te zijn. Ik erken het eerlijk: ge zijt mij
allen te slim-af geweest, ge hebt spijkers op laag water gezocht en valstrikken waar ik ze
niet gezet heb.
Een uitzondering zijn mijn raadselneven en nichten die niet aan den eisch voldaan
hebben, dank, 1000 maal dank! Maar de overigen, die haat ik! Ronduit!
En thans, neven en nichten, vaarwel, voor immer!
N.B. Op verzoek vau de redaciie wellicht nog n enkel raadselverhaal.
Maar dan nooit nooit weer. Nooit!
Wijlen mr ruudselimni
Mi; i. i s S T o K i;