Historisch Archief 1877-1940
25 Maart '21. No. 2283
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
FLORENCE BARCLAY f
dien anderen minnaar haar hart en hand zal
schenken. Waarlijk de schrijvers van dergelijke
boeken doen zeer veel nut op deze wereld
en daarom moeten we ook welwillend jegens
ze gestemd zijn. En zoo gedenken we dan
ook in dankbaarheid de Engelsehe schrijfster
Florence Barclay, die dezer dagen op be
trekkelijk jongen leeftijd gestorven is en die
bij haar bewonderaarsters voornamelijk be
kend is, als de schrijfster van The Rosary".
Niet dat zij niet meerdere veel gelezen
werken heeft geschreven. Daar zijn The
Mistress of Shenstone, The Following of the
Star, Through the Postern Gate, het mystieke
Tha Upas Tree en een allerijselijkste roman
met theosofische strekking waarvan de
Hollandsche vertaling luidt: LedigTeruggevonden
en de Engelsehe titel mij op het oogenblik
niet te binnen wil schieten. Maar toch The
Rosary is wel haar meest bekende en meest
geliefde boek.
En menig lezeres zal het boek nog eens
ter hand nemen en zich weer verdiepen in
de zeer romantische liefdesgeschiedenis van
den beeldschoonen Oarth Dalmain en oe niet
zeer jonge en niet zeer knappe Jane Cham
pion. En zij zal weer van ontroering sidderen
als Garth blind geworden door Jane ver
pleegd wordt, zonder dat hij evenwel weet,
dat zij het is en zij zal het oogenblik niet
kunnen afwachten waarop hij tot die ont
dekking komt, nadat Jane de Rosary voor
hem zingt, en alles weer goed wordt en de
Honourable Jane Champion de vrouw wordt
van den man dien zij liefheeft en dien zij,
eerst na een tweehonderd vijftig bladzijden
ongeveer van strijd en leed, de hare kan
noemen. En ik hoop, dat van de tranen, die
zij ongetwijfeld zelfs bij het herlezen van
het boek zal storten ze eenige zal wijden
aan de nagedachtenis van Florence Barclay.
LOUISE SNITSLAAR
Hofleverancier - Amsterdam
Zlfi -:- flllEISPmiEB 9
TEL NM. 2040-1881 TEL K*. 17W Zuid
KOUDE EN. WARME SCHOTELS
DE VOORJAARSMODE
Teckcning van Hermina IJzerdraat
Florence Barclay
Het zijn de Engelsehe schrijvers en schrijf
sters, die bij uitstek de kunst verstaan, om
hun publiek eenige uren in ademlooze span
ning te houden bij het volgen van de levens
gevaarlijke avonturen van hun held, die dan
in het laatste hoofdstuk gelukkig weer op
zijn pootjes terecht komt. Of zij laten het
sentimenteele gedeelte van het publiek, en
dat is een zeer groot deel, heerlijk weenen
bij het lezen .van de aandoenlijke gedeelten
in hun aandoenlijke romans, waar geliefden,
wreed gescheiden door het noodlot, de
alleryreeselijkste tijden doormaken, om ten slotte
in het laatste hoofdstuk toch in eikaars
arrnen te worden gevoerd. En och, deze
schrijvers hebben recht op onze bewondering.
Hun literaire be+eekenis moet men maar
dikwijls in het midden laten. Maar zij ver
zoenen ons met het feit, dat we onzen trein
verzuimd hebben en het n of meerdere
uren kan duren, alvorens een volgende trein
verschijnt. Men hoeft dan niet in volslagen wan
hoop daarneer te zitten of al tierende en de
heele menschheid vervloekend in een wacht
kamer te ijsbeeren, maar men opent zijn
tasch en neemt het Engelsehe romannetje
er uit en gaat bedaard zitten lezen al meer
en meer verdiept, zoodat het ten slotte een
heele prestatie is, dat men den volgenden trein
niet mist. Men is dan zoo trotsch, dat men
onder 't lezen van zoo'n boeiend boek zijn trein
niet vergeten heeft, dat men het gebeurde met
den vorigen trein al weer lang vergeten is. En
denk eens aan de hulp, dieons het romannetje
brengt in de moeilijke uren door te brengen in
de wachtkamers van dokters en tandartsen met
drukke praktijk. De tijd vliegt letterlijk om.
Het boren in uw kies is een klein intermezzo
tusschen twee interessante bladzijden van
uw boek, ge voelt de boor uw zenuw niet
raken, want ge bent druk bezig met het
probleem of Miss Felicia Eversmart Guy of
Een vrouwelijk Congreslid in de
Vereenigde Staten
Als vrouwelijk lid van het zeven en zestig
ste Congres te Washington is de 67-jarige Miss
A. M. Robertsen gekozen, die haar leven
heeft gegeven aan de opvoeding en verheffing
van de Indiaansche jeugd. Behoorend tot
een geslacht, dat sedert anderhalve eeuw zich
wijdt aan de inwendige zending in de streek
ten Oosten van de Missisippi, door vijf India
nenstammen bewoond, heeft Miss Robertsen,
zelf op Indiaansen gebied geboren, het werk
van haar ouders voortgezet. Indertijd hebben
de Vereenigde Staten een uitgebreid terrein
in het Zuiden aan de Indianen afgestaan, waar
ze aanvankelijk Home Rule hadden. Dit gebied
is thans in den Staat Oklahoma opgenomen.
Voor eiken Indiaan zijn daar 160 Morgen
Lands gereserveerd ; ze zijn farmers geworden,
doch verpachten vaak een deel van hun land
aan blanke kweekers, wat hen vooral in de
laatste jaren, naar mij werd meegedeeld, tot
rijkdom heeft gebracht.
In het destijds nog geïsoleerde Indiaansche
gebied, met name onder de Creeks", n
der vijf Indianenstammen, heeft Miss
Robertson gewerkt. Deze Creek-stam heeft een
bijbelvcrtaling in eigen taal aan de moeder van
Miss R. te danken, die hiervoor Doctor honoris
causa in de philssophie werd gemaakt, een
der eerste vrouwen in Amerika aan wie deze
onderscheiding te beurt viel. Door Miss
Robertson werd 34 jaar geleden een
industrieen huishoudschool voor Indiaansche meisjes
opgericht, die zich later heeft uitgebreid en
thans, nadat de school voor beide seksen is
opengesteld, tot een groot Indianen college te
Tulsa is geworden, dat jaarlijks door een 500
leerlingen wordt bezocht. Als leerares in
Engelsch, Geschiedenis en Staatkunde b'eef
zij later aan dit College" verbonden, totdat
zij in 1900 tot schoolopziener der
Indianenscholen werd benoemd.
Miss Robertson was in de Vereenigde Staten
de eerste vrouw in deze functie en zal nu als
eerste afgevaardigde van haar Staat naar het
Congres te Washington gaan, waar ze voor
nemens is de belangen te verdedigen van de
Indianen in wier midden ze zoovele jarei heeft
geleefd. In haar nieuwe functie heeft ze zich
uitgelaten geen politicus te zijn, daar ze geen
jobs" 1) aan iemand had aan te bieden, wat
in Amerika bij dit vak te behooren schijnt.
En wel typisch Amerikaansch is het bericht in
zeker New Era Magazine", waarin wordt
meegedeeld, dat deze zeven en zestig jarige
afgevaardigde als congres-candidaat in een
haar toebehoorend restaurant over politiek
placht te spreken en tegelijkertijd haar , .s.
kiezers de heerlijke schotels voorzette, die
ze vroeger op de huishoudschool aan haar
Indiaansche leerlingen had leeren bereiden.
M. A. v. H.
1) baantjes.
u mui nu mmiii immuun iiimimi
Voor hen die met kinderen omgaan
;'i la Paysanne"
iiiiMiiiiiiiinuiiiiMiMiMiiiiiMiiiniiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiin
minimum
Levensverzekering Maatschappij
H A A R L E M"
Wllsonspleln U
DB VOORDEELIOSTE TARIEVEN
die naar Indië gaat, doet het beste
om zijn Uitrusting (c koopcn in
Dl- BIJKNKOR1-", Amsterdam
Vraagt Catalogus
mum urn n iiiiiiiiimmiin iiiiiiiimiiiiiiKiiiiiiiiimmimiiiiiiimiiiii iiiiiiinm
iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiim
Bestaat er wel een moeilijker werk dan
opvoeden? Sluit niet alle opvoeden stil
zwijgend den eisch van zelfopvoeding in
zich? Ieder, die ernst maakt rret eert eerlijk
schouwen in zichzelf, weet dat hij menigmaal
komt tot de ontdekking van ongekende
diepten en afgronden, tot onvermoede moge
lijkheden ook van kunnen en willen, en hij
kan zich afvragen : zal ik ooit nMjn hart
leeren doorgronden en hoe zaïik 't fijne
zieleleven van anderen verstaan?
ledere opvoeder komt nu en dan te staan
voor gevallen, waarin hij niet recht weet hoc
te handelen en dan wendt hij zich van zelf
tot de bevoorrechten, die de gave van inzicht
en intuitie als een talent hebben meegekregen
en die tevens door hun werkkring in de ge
legenheid zijn dit natuurlijk inzicht te
toetsen aan een rijke ervaring. Het is een
zegen dat zulke mannen en vrouwen met
aangeboren paedagogrsch talent zich eerlijk
willen uitspreken in geschriften, die in het
bereik vallen van ieder, die ernstig begeert
aeze te bestudeeren. Wij zijn dankbaar voor
dit werk, maar wij beseffen tegelijkertijd dat
wij, op dit zoo gevaarlijk terrein, alleen grij
pen moeten naar de leidende hand van de
allerbesten, van de enkelen, wier natuurlijke
gave samengaat met een groot verstand, een
hart vol liefde en een rijke, veelzijdige erva
ring.
imimiilimmimmmimi
Rustige, vaste lijnen zijn het die wij zoeken,
lijnen, die klaarheid brengen en met de klaar
heid de rust, die zoozeer noodig is. Hier vooral
schaadt een t2 veel en de lektuur, die ons niet
die kalmeerende sensatie geeft van : ja, z
moet het wezen, draagt bij tot verwarring
en onzekerheid.
Het door de Maatsch. v. Goede en
Goedkoope lectuur te Amsterdam uitgegeven boekje
van Mej. E. W. Asscher, getiteld
Paedagogische overwegingen," behoort niet tot het
allerbeste op dit gebied. Toch vinden wij,
onder de vele kleine schetjes, die pakkende
gevallen uit het leven bespreken wel enkele
verrassingen, terwijl van verscheidene stuk
jes de waarde wordt verhoogd door een na
schrift van Dr. J. H. Gunning Wzn, dat hij
toevoegde bij de plaatsing dezer stukjes
destijds in zijn sympathiek paedagogisch
blad Het Kind". Het luchtig tezamen
voegen van een serie op zich zelf staande
gevallctjes" kan als een voor- en als een na
deel worden beschouwd. Dit zal wel afhangen
van den aard van den lezer. Maar de meesten
zullen toch wel hier en daar een geval" te
genkomen dat met eigen ervaring overeen
komt en geïnteresseerd zijn.
Ongeveer van af het tiende jaar sou s al
vroeger begint het lezen een plaats in te
nemen in het leven onzer kinderen en dit
feit stelt nieuwe eischen aan den opvoeder.
Er wordt zooveel uitgegeven en het is lang
niet alles goed ; vele kinderen krijgen, als zij
wat ouder worden een honger naar lectuur.
Hoe zullen wij altijd het beste weten te kie
zen uit het vele, dat aangeboden wordt?
De keuze is lang niet altijd gemakkelijk en
men moet ook maar eerst goed op de hoogte
zijn van wat er al zoo voor verschillende leef
tijden te krijgen is.
In deze moeilijkheid komt Ons Huis" hulp
bieden met een boekje in brochurevorm dat
voor / 0.50 een leiddraad bij de keuze van
lectuur geeft. De titel is : Lijst van
kinderboeken en boeken voor de rijpere jeugd,
aanbevolen door de Ons Huis" commissie
tot beoordeeling van lectuur voor de jeugd".
De uitgave werd bezorgd door Ons Huis"
Rozenstraat, Amsterdam. Ziehier voor wei
nig geld eenjwaardevol boekje voor ieder, die
met kinderen te maken heeft, want al is en
b'ijft men goed op de hoogte van a' wat er is
en uitkomt" voor kinderen, het spreekt van
zelf dat een commissie, samengesteld uit
vrouwen en mannen van studie of praktijk
of beide te zamen hier werk kon doen, dat
niet in het bereik van den enkeling ligt.
Het boekje is zeer overzichtelijk samen
gesteld : de lectuur is gesorteerd in rubrieken
naar de verschillende leeftijden. Aan de ver
melding van titel, namen van auteur, uitgever
en van den prijs, wordt toegevoegd een A of
W.A. wat respectievelijk aanduidt: aanbevolen
of warm aanbevolen. Van elk bock wordt
tevens in enkele of meerdere regels een indruk
gegeven van het meest kenmerkende zoodat
men ook cenigszins ingelicht wordt omtrent
den inhoud van elk boek. Het boekje is bijge
werkt tot November 1920.
A. H. L O E F !?'?B O K M A
H in niiiiiiiiiiiiiii»111
DOOR DE WEIDEN
Ik stap van de stoomtram juist voordat zij
de Hakkelaarsbrug op draait en ben dan da
delijk in de rust. Nog niet in de stilte, want op
den Naarder straatweg ratelt en toetert
en belt en jengelt het van allerlei voertuigen ;
deinenigtc, die de stad ontvliedt, ijlt langs den
smallen rechten weg voort als een leger in
vollen aftocht, 't Is een reden tot verheugenis,
dat daar zoo weinig ongelukken gebeuren en
dat de vluchtelingen elkaar zoo goed ver
dragen. Maar ik wil toch liever een voetganger
zijn en ditmaal niet het wanhopige Gooi be
zoeken. Br ligt om Amsterdam nog zooveel
moois, gemakkelijk te bereiken, maar weinig
gekend, overstraald als het ware door de
traditioneele vermaardheid van bosschen en
heiden, de duinen en de zee.
Het wegje dat bij Hakkelaarsbrug zuid
waarts gaat is de Goog en als het niet meestal
met kolensintels bestrooid was zou ik zeggen,
dat het er nog net zoo uitziet als duizend jaar
geleden, toen het ook reeds een verbinding
vormde tusschen Muiderberg en de Vecht
en hier langs wilden ook Gerard van Velzen en
zijn kornuiten gaan om den gevangen Floris
V naar Kronenburg te brengen. Nu gaat het
recht aan op den Molen van het
Naardermeer, die met zijn omgeving alweer een der
mooiste landschappen vormt van Holland.
Hij komt op nonactief, want de Vereeniging
tot Behoud van Natuurmonumenten bouwt
een nieuw motorgemaal, maar zij zal den mo
len laten staan en het nieuwe gedoe zoo in
richten, dat de schilderij in volle'schoonheid
blijft.
Vanzelf zijn we nu gekomen op het bruggetje
over den molentocht van het Meer, dat nog
een paar minuten oostwaarts ligt, maar van
daag buiten onze wandeling blijft. We gaan
rechtuit, de brug over en bevinden ons dan
weldra midden in de weiden, het laatste huis
achter ons, het volgende eerst een heel eind
in het verschiet, de groote ruimte om ons
heen. Links duidt een rij van struikgewas
den ringdijk van het Naardermeer aan, ver
naar rechts schuilt Muiden weg in zijn boomen.
Weesp komt wat driester te voorschijn, maar
ligt toch ver genoeg. Ons pad is laag en smal,
het ligt gelijk met de weiden en maakt er
haast een deel van uit, want de
scheidingssloot is gemakkelijk over te springen. Dit is nu
iets, dat wij in Holland veel te weinig hebben;
de wegen leiden meest langs polderdijken,
dicht bezet met woningen, of er gaat een
breede vaart langs, die de gemeenschap met de
wei verbreekt. Maar hier zijn wij er midden
in, midden in het lustig opschietende gras. De
eerste vossestaarten wuiven al in den voorjaars
wind en langs de lage slootkanten trillen ook
al pluimen van het veenreukgras,dat ge
misInv. Kon. Kweekcrij!
I?MOERHEIM"j
lv.h.B.RUYS-Dedemsvaart|
l levert boven tien gulden [
j FRAWCO I
l station van bestemming i
.HiiiMiiMiiiiiiiimiiiiiiiiii
Uu Molen vrm het Naardermeer
l oto A. lïurdeti
?miiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
schicn met bevertjes verwart. Gele
specnkruidsterretjcs blinken overal en natuurlijk
ontbreekt ook met Paschen de Pinksterbloem
niet, de meest frissche van al onze bloemen,
volmaakt een met al de heerlijke dingen van
de lente, slank oprijzend uit de vruchtbare
aarde, wiegelend op den voorjaarswind, zich
sierlijk 'ombuigend onder den malschcn regen
of bij het invallen van den nacht. De kleur^van
de bloemen, de knoppen, de stengels, 't is
alles even zuiver en teer en onbereikbaar.
Nobel plantje.
't Is nog te vroeg voor eereprijs en boter
bloem, zuring en wikke, maar die komen
achtereenvolgens hier ook te voorschijn en zoo
hebben we hier de rijkste kleurenpracht, tot
aan den maaltijd.
De zee, het meer en de Vecht maken dat
hier druk vertier is van vogels, maar ook de
weide zelf heeft een dichte bevolking en die is
juist in dezen tijd gemakkelijk waar te nemen
nu de broedtijd gaat beginnen en ieder paartje
zijn gebied in bezit neemt. De zaak is
nog niet heelemaal uitgevochten, want tel
kens zien we nog vechtende leeuwerikken en
piepers en het is een luid gerucht van allerlei
vogels, die proclameeren, dat zij dit of dat
als het hunne beschouwen. Br hangen een stuk
of vier leeuwerikken in de lucht te zingen.
Wat ze zingen en waarom en wat het te be
duiden heeft, dat weten we nog lang niet.
We denken aan het mooie weer, het gevoel
van jeugd en kracht en gezondheid, de zucht
om het wijfje te behagen, maar zeker komt
daar ook nog wel bij de aankondiging: deze
plaats is bezet." Menigmaal ook kunt ge zoo'n
zingende leeuwerik overhaast zijn lied zien
afbreken en overhaast naar beneden duikelen
om in het gras te gaan bakkeleien met zijn
mededinger, die in negen van de tien gevallen
niet eens zijn medeminnaar is. Zoo gaat het
ook met de graspiepers, kwikstaartjes,
grutto's, tureluurs, kievitten,*die hier alle
hun vertooningen houden.
Deze Keverdijk we zijn nu inmiddels van
de Goog op den Keverdijk gekomen gaat
door een echt graspiepertjesland. Dit vogeltje
vindt naast den heroiëken leeuwerik slechts
weinig genade in de oogen en ooren der wan
delaars, maar verdient toch zijn plaatsje ten
volle. Hij bestormt den hemel niet langs een
majestueuzen wenteltrap, maar beklimt een
eenvoudig recht keukentrapje en het lied, dat
hij daarbij zingt is al even eenvoudig.Toch zijn
zijn geluiden en maniertjes zeer bekoorlijk en in
kleur, teekening, vorm wint hij het zeker van
den leeuwerik. Ook is hij veel vertrouwelijker
en als ik langs den Keverdijk wandel, reken ik
er altijd op, dat ik op eik hek zoo'n klein
groenachtig, gevlekt, graspiepertje van zeer
nabij kan gadeslaan. Vooral wat later in het
jaar en tegen den avond worden zij zeer ge
moedelijk.
Nu naderen wij het einde van onzen dijk.
Wij kruisen de spoorlijn en staan dan weldra
aan de Vecht, aan de" bocht van Uitermeer,
alweer een van de mooiste plekjes van ons
land en tegelijk een ware schatkamer voor
den natuurvriend. Aan het stoomgemaal
nestelen de huiszwaluwen, de doode rivier
arm herbergt haast ai onze rietzangers en tal
van watervogels. De hooge boomen van de
boerderij zijn de aanvliegplaats voor de
millioenen 'spreeuwen, die in het Naardermeer
overnachten en die van hier in groote wolken
naar hun slaapplaats dwarrelen. Even voorbij
het fort beginnen de zomerklokjes zich te
vertoonen. Van hier af tot bij Hinderdam is
VERMOUTH Dl TORINO
la qualiteit. f 1.60 per flesch.
WIJNHANDEL DE BARBANSON Amstal 51
iiiiitiiliiiiiiiiiiiiiiillliiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiim
de Vechtoever dicht bezet met deze zeer
fraaie narcisachtige plant, een grootere
broer van het sneeuwklokje. Waar anders een
rietzoom is, vindt ge nu een
zomerklokjeszoom, duizend en duizenden stengels, een hal
ven meter hoog en aan hun top met een
schermpje van een stuk of zes langgesteelde
knikkende sneeuwklokjesachtige bloemen.
Dit is de hoofdzaak, maar ook in andere op
zichten is dit stuk Vechtoever bewonderens
waardig.
Nu kunnen we van hier naar Weesp wan
delen en daar den trein nemen, of doorgaan
naar de Ankeveensche brug en van daar
over de Meent naar Bussum. Dat is een zeer
mooie, onderhoudende, stemmingsvolle,
rustige wandeling, alleen aan het station
Bussum krijg je dan weer den indruk dat de
wereld eigenlijk te vol wordt. Dat is echter
in het geheel niet waar, het komt er alleen
maar op aan, dat de mcnschen zich wat meer
moesten verspreiden.
In mijn vorig artikel schreef ik over de
glorie van de ruïne : de Muurbloem. De ruïne
van Brederode is in de maanden April en Mei
prachtig versierd met grijsgroen en oranje van
deze bloem. Onderstaand vinden de lezers een
foto van deze mooie heesterplant.
J AC. P. T II I J S S E
Du Muurbloem van de Ruïne