De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1921 2 april pagina 10

2 april 1921 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 2 April '21. - No. 2284 RUIZE-RIJMEN OVIDIUS' HERSCHEPPINGEN .met p re n t v er b e e l d i n g e n door Jordaan V. Pyramus en Thisbe Pyramus en Thisbe, zij, de lieflijkste onder de vrouwen, Vurig en jong alle twee, spraken af met elkander te trouwen. Jammer genoeg voor het paar of een paar" mocht het dusnognietheeten Maakten de ouders bezwaar, want die wilden van 't huwlijk niets weten. Vruchtloos der kindren geween! en tot overmaat nog van hun lijden Waren zij buren, alleen door een muur van elkander gescheiden. Dicht bij elkaar, en toch ver! In de muur was geen poort of geen deurtje, Maar als een lichtende ster inden nachtscheen hun eenmaal een scheurtje Ergens verborgen in 't groen, groot genoeg voor 't verliefde gefluister, \ Maar net te klein voor een zoen. Hier nu dweepten zij dikwijls in 't duister. En om het blakende vuur r? hunner heimlijke liefde te blusschen, *¥^5 Drukten zij elk op den muur ^ bij het kiertje de klappendste kussen, v. O, dat gehate verbod! is me dat een manier om te vrijen? 't Is maar een matig genot dat gezoen op die ijskoude keien! Eindlijk verwint zij haar schroom; hoor de schalken het schema beramen: Onder den moerbeienboom vlak bij Ninus' graf komen wij samen!" Goed!" Zoo gezegd zoo gedaan. Zie nu Thisbe ontsnappen... daar gaatze... Zacht, bij het schijnsel der maan, sluipt ze voort, en is tijdig ter plaatse. Alles rondom ligt in droom; geen gevaar is in 't duister te duchten; Hier is de moerbeienboom; hagelblank zijn de volrijpe vruchten. Plotsling verbleekt haar gelaat: een leeuwin ziet zij dreigend genaken, Vlak bij de plaats waar ze staat, met van runderbloed druipende kaken! Snel, voor haar leven beducht, is nu Thisbe een grot in gekropen, Maar, in haar angstige vlucht daar ontslipt haar de sluier bij 't loopen. Deze verscheurt de leeuwin, en, teleurgesteld, langer niet wachtend, Gaat zij de bosschen weer in, de nu bloedige flarden verachtend. Pyramus komt. Ach! het rood van de sluier, en 't poot-merk in d' aarde Zeggen hem: Thisbe is dood! heeft het leven voor hem nu nog waarde? Neen. Hij doorsteekt met het staal zich de borst in die droevigste stonde, Rukt het weer uit, en een straal spuit omhoog uit de kokende wonde. Thisbe, verheugd, dat het lot haar den dood der verscheuring bespaarde, Sluipt, nog bedeesd, uit den grot ziet den bloedigen jongling ter aarde.... Werpt zich op 't lijk met een gil heft den dolk op, en rukt zich de tressen Boom!" krijt zij, gij, die daar stil, overladen met sneeuwwitte bessen, Staat, als getuige der smart, moog' uw vrucht, als een blijk onzer pijnen, Voortaan in 't klaaglijke zwart van den rouw voor de menschheid j ver schijnen;!" 't Boezemblank bloedig bespet, zinkt zij neer, zich uit liefdejvermoordend, Dat was haar laatste gebed en genadigejgoden verhoorden 't. Als je knus moerbeien eet, zal je meestal wel ver van de smart zijn; Toch is het goed dat je weet hoe het komt, dat die vruchten zoo zwart zijn. CHARIVARIUS CHARIVARIA Couperus schrijft in de H. P.: De witte maan rees in een blauwen, neen, zilverwitten hemel, bepoeierd met witte, zilveren sterren." Een onzer lezers vraagt ons of wij hem kunnen zeggen ,,of nu die hemel, waarin de witte maan rees, blauw, of zilverwit was." Mij dunkt, hier is geen twijfel mogelijk. De hemel was zilverwit. In een onbewaakt oogenblik heeft Couperus den hemel blauw genoemd. Een zeer verschoonbare vergissing. Couperus is dichter. Hem speelden waarschijn lijk de bekende dichtregelen: Wij gaan naar Lindenau, daar is de hemel blauw," door den geest. Toen heeft hij in een moment van extase onnauwkeurig waargenomen, en te goeder trouw gemeend, dat de hemel blauw was. Het kan den beste overkomen. Wie onzer is zonder fouten, zonder dwalingen ? Maar Couperus' dwaling duurt maareen ondeelbaar oogenblik. Dan ontwaakt zijn beter ik, met een verontwaardigd Neen!" werpt hij de gedachte aan een blauwen hemel verre van zich en met die verzekerdheid, die den be keerden zondaar kenmerkt, roept hij, jubelt hij: Neen, zilverwit!!"?Couperus, ik ver geef je. Als de hemel zilverwit is," vervolgt onze ietwat overkritische correspondent, hoe kan men daar dan een witte maan op be merken?" Dat is zeer wel mogelijk. Wit is geen zilverwit. Er zijn vele soorten van wit, gewoon wit, zilverwit, hagelwit, loodwit, enz. De Engelschen hebben zelfs peewit, maar dit is geen kleur, maar een bloem een vogel, bedoel ik. Zilverwit nu is bij lange na zoo wit niet als wit. 't Is, vergeleken bij wit, haast bij 't zwarte af. Als dus de maan wit was, en de hemel zilverwit, vormde de niet witte, maar integendeel zilverwitte hemel een vrij donkeren achtergrond, waartegen de witte maan sterk afstak. Ook de witte sterren waarmede de hemel bepoeierd was, waren natuurlijk gemakkelijk met het bloote oog op het zilverwit te onderscheiden. De witte niet de zilveren. Want zilveren sterren zijn uit den aard der zaak zilverwit, en die heeft Couperus ook niet kunnen waarnemen tegen den zilverwitten hemel. Maar daarom kunnen ze er toch wel geweest zijn. Men kan overal wel aanmerkingen op maken. ONZE BELLETRISTEN Maar liet loeien van (Ie koeien op het velil herrinnerüe hem er aan dat lüj nog iels Imd om voor te leven." {I'ritis) Aan den winkel werd het slapper, doch het eenmaal daar gaande geweest vertier leek nog na te werken." (Schorten-Antink, In den vrijen Amerikaan.) Geen wonder. Dat gebeurt meestal met eenmaal waar dan ook gaande geweeste vertieren, met een eenmaal hier gaande geweest vertier juist zoo goed als met een eenmaal daar gaande geweest. IN DE IlOOüE REGIONEN DEK KUNSTKRITIEK Zoo klinkt in deze stukken een melancholie door en zelfs de glimlach heeft dien trek van berustenden weemoed. De cantilene verdroomt, het rhythme deint en zweeft, de melodische lijnen, ijl als herfstdraden, verweven zicli tot subtiele harmonieën, maar alles is sterk gebonden en samengevoegd tot een logisch organisme, l n ten slotte heft de stemming zicli tot een slotstuk van visionairen humor, van verpuurde virtuositeit, van lic'ite bevrijding." (Hbl.) ,,Kr is stemming, zuivere beeldingenzielsdoorgronding in deze figurengroep". (id.) GOEDKOOP WOHEH gem. HEEMSTEDE, buiten de annexatieplannen. Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlem merhout gemeente] Heemstede Lage belasting, billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder wijs; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt geïll. brochure, die gratis wordt toegezonden. De vorige maal had ik het over Contract Bouwterreinen LEEUW & HOOFT", Bridge" en ook, nu ik het wat meer speelde, Halte Blauwe Brug. Telefoon 6039. kan ik nog niet vinden, dat het een prettiger , , , ,, Wellicht is niet gansch duidelijk geschreven, Wat 'k in dit laatste verspaar zeggen wou, 't onnet is vaak een raam wel al te nauw Voor all' gevoelens, die 'k 'rin weer wil geven." (N. Gids.) Al 's 't raaiv 'n beetj'naiiw voor all'gevoe lens, d'r gaan 'r hier toch nog'I w't in, vin' 'k. Zaterdagavond is hier na een rede van di'n lieer Mensink uit Enschedédie wegens verhindering Kape laan Geertman verving, een aMeeling gesticht van den Bond voor groote gezinnen." Terstond ua de rede traden een zestigtal gezinnenhoofdeu als leden toe, terwijl in een volgende vergadering een bestuur zal gekozen worden en de verdere voorbereidende werkzaamheden geregeld zulten worden." (Tu'entsch. '/.nndagsblnd) Voor de stichting van de afdeeling, wellevcrstaan. De heer Schreuder op het Paaschcongres van de S. D. A. P. : Wij hebbeu eeu ledt'ti-verlit's v;ui ruim ino pCI. Toch maar moed houden ! kan worden gewonnen van een zekeren stand in de manche,moet men trachten tot een bod te komen, waardoor men te samen met het aantal punten, dat reeds voor de manche is behaald, de dertig punten bereikt. Om eens een voorbeeld te noemen G en B spelen samen en evenzoo A en C. B A C G G en B noteerden reeds voor de manche negen punten. G heeft gegeven en annonceert n ruiten, A past. Indien nu B geen goed spel (een vijfkaart) heeft in harten of schoppen en de ruiten eenigszins kan steunen, zou hij bij het spelen van gewoon Royal Auction Bridge passen. Als C dan ook paste, moet G dus n ruiten spelen. Laten wij nu aannemen, dat hij drie aan trek maakt, dan zou hij onder de lijn noteeren een en twintig punten, waardoor hij met de negen punten, die hij reeds had juist de manche (dertig punten) zou winnen. Dit is nu niet het geval bij Contract Bridge. Indien na de annonce van G van n ruiten, A, B, en C gepast hebben en G maakt drie aan trek, dan boekt hij n slag (zeven punten) onder de lijn ; bovendien boven de lijn : 50 punten voor het voldoen aan het contract en 2 maal 50 punten voor de twee slagen die men juist altijd streven, want dat brengt een stap verder naar het winnen van den robber. Wanneer dus A na de annonce van de n ruiten van G heeft gepast, is B aan de beurt en deze moet nu zorgvuldig overwegen of hij die annonce van zijn partner kan ophoogen. Be paalde regels zijn er wel niet voor te geven, het is dikwijls een kwestie van gevoel, maar zij, die het spel eerst kort spelen, doen het beste als volgt te redeneeren. In een spel kunnen dertien slagen gemaakt worden ; in een normaal spel van elk der spe lers zitten dus + drie slagen. Heeft men nu juist of nog niet ten volle drie slagen in zijn spel om de annonce van n ruiten te steunen dan doet men beter om te passen, maar heeft men er vier, althans ruim drie slagen, dan is er veel voor te zeggen het bod van den partner op te hoogen en zou B dus in dit geval twee ruiten moeten bieden. Maar hij moet er wel aan denken, dat, indien hij twee ruiten zegt, dit door G, zijn partner, moet worden opgevat als een uitnoodiging, om, indien deze het maar even doen kan, tot drie ruiten te bieden, want indien hij ze haalt wint hij daardoor de (Vervolg op pag. T-') ii n iiiiiimitiiiiiiiiiiimiiiiili" SLUIT UW LEVENSVERZEKERING BU VERZEKERD BEDRAG 65 M l L.LIOEN iiiiiiiltiilttlllllillllllliillllllllllilllllliiiiiiillfllllllllliiliilllllllllllliiliitllliiiillliiiliii Hiiiiimtinttiiiii (Punch) (The Passing Slum) Zijn geliefkoosd instrument. Wat heeft je dochter een prachtige aanslag." Nee, maar dan moet je d'r op de schrijfmachine hooreii !" Nachtmerrie van een tandarts 0LRNCHE O w e e er (tot eminent schilder) : Ze hebben me hier na toe gestuurd. Ik zal maar 's 'n stuk of wat schilderijen bij u bestellen." -^j: Eminent schilder (zich', schikkende* iii*de omstandigheden): Heel goed, meneer. Ik zal^u 's 'n paar staaltjes laten zien."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl