De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1921 7 mei pagina 7

7 mei 1921 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

7 Mei '21. No. 2289 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND PIANOrüWCUCCLS COMPLETE SORTEERING NIEUW5TE - MODELLEN ZooWEL IN HET EENVOUDIGE ALS LUXE. GENRE AMTTERPAM UTRECHT HE.ILIG.CWEG CMOOt^STRAAT HILVERTUM STATIONSPLEIN CHAPON ROITILL-ARD la dernière Création du Restaurant FILET UKSOLE" BOUGIE?GMY' VOOR ?n N.to,rii.iel.n. Jlral Reguliers dwarsstraat 56 IMSIEIDIM NV. 7 M 1EU&ILE ÏRINRCH LVFRèU iNG LLWDTE Door een buitje overvallen Kille regen, koude wind Reed het meisje in de wagen Het haar toevertrouwde kind. Om verkoudheid te voorkomen Spoedde zij zich door de straat Bij een pas-beginnend leven Is het meer dan eens te laat. Moeder zag het meisje haasten En ze lachte door de ruit En ze tilde hare liefste Onbezorgd de wagen uit. Wees niet angstig", zei ze troostend, Baby is zoo gauw niet ziek Dedemsvaartsch zijn toch "? jr^^?'-i zijn kleertjes Uit de Fantasiefabriek. J. H. SPEENUOIT No. 4. Speenhoff-Serie. Heeft U uw winkelier al eens naar onze artikelen gevraagd? Snilscbritt RlENTS BALT H; Zelfond. 99 Ont fr. In den Boekh. en na postw. bij RIËNTS BALT, Haag. Mond. en schrift, ond. De laatste twee jaar ben ik als stenotypist op kantoor en heb van Uw systeem groot gemak". (w.g.) A. M. te R. ROTTERDAM AMSTERDAM /oo juist verschenen: DEMOCRATIE door JUST HAVELAAR Bandversiering van S. H. DE ROOS Prijs f 2.75 ing., f 3.9O geb. De schrijver van Humanisme, dat in een half jaar tijds werd uitverkocht, heeft in dit nieuwe werk getracht zich meer opzettelijk en stelselmatig van eigen levenshouding rekenschap te geven. Dezelfde beginselen, die aan Humanisme ten grondslag liggen, zijn in dit boek uitgewerkt tot de eenheid van een algemeehe levensbeschouwing. De leidende gedachte daarvan heeft de auteur ge meend, het best met het woord Demo cratie te kunnen aanduiden, waarbij men niet aan politiek in engeren zin te denken heeft. Ook van dit boek wordt de groote aantrekkelijkheid ver hoogd, doordat de schrijver er zich zonder terughouding in geeft.j Uitgave van de N.V. Uitgevers-Mij. Van Loghum Slaterus & Visser, Arnhem DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 6.50 per half Jaar Motor- en Zeiljachten TE KOOP, in diverse grootten en prijzen. Lijst van in commissie staande vaar tuigen gratis en franco toegezonden. BlhGH»n & LUGT AFD. JACHT AGENTUUR Slepersvest 1 Rotterdam iimumuiuimiiniH'i'Hiüii mrecht «M**UI|ltll(U &ibr*flnl< AUTOMOBIELEN in alle modellen uit voorraad leverbaar. De Importeur: J.LEONARDLANG AnSTERDAfl. HET GODSGESCHENK WlLLY PÉTILLON Zalig zijn de armen van geest want hunner is het koninkrijk der hemelen. Blank in het maanlicht lag de tuin dezen zomernacht, blank, vreemd, stil en onwezen lijk. De jonge vrouw had zich half opgericht in haar bed en zag door het openslaande raam naar buiten, in de zilverwitte stilte, waar een ademlooze spanning boomen en struiken en bloemen onbeweeglijk scheen te houden, in verwachting van een groot gebeuren. De jonge vrouw, die het "eheimzinnige en wonderschoone tot diep in haar innigste wezen voelde doordringen, bepeinsde, dat zó, blank en stil en geheimzinnig, het veld van Bethlehem gelegen moet hebben in den heili gen nacht, toen het Christuskind geboren werd, toen de herders den engel zagen neer dalen, die hun meldde het Oroote Wonder, de geboorte van Het Kind. Het zou haar, zoo dacht ze, niet verwonderen als nu, in dezen, voor haar heiligen nacht, langs lichtend pad een engel tot haar ware nedergedaald. In stijgende extase bleef ze schouwen in den tuin, die onder het zilverwitte maanlicht lag als een paradijs uit een tooversprookje. Een lichte nevel scheen er te zweven tot voor het open raam en uit dezen nevel maakte zich los een vage, nauwelijks zichtbare gestalte, waar van zij alleen duidelijk en zuiver omlijnd het lichtend hoofd en de stille goddelijk-schoone handen onderscheidde, die in een gebaar van liefde en bescherming naar haar waren uitge strekt. Wie zijt ge? vroeg de jonge vrouw, niet verschrikt, wetend, dat dit was de vervulling van haar verwachten in dezen heiligen nacht van wonder en licht. De gestalte bewoog zich nog dichter naar haar toe en flarden van nevel schenen als een wijd gewaad er om heen te zweven. Toen klonk er een stem, die zacht was als het ruischen van d«n zomernachtwind door de blaren: lkbenAzrael.de engel Gods,die waakt over de geboorten, de beschermer der zielen, die dit leven op aarde zullen ingaan, voorbeschikt tot veel geluk of tot veel leed. Slechts zelden wordt het den menschen vergund mij te aan schouwen, maar ik ben tot u gekomen, omdat gij gezegend zijt onder vele vrouwen, want gij hebt zeer lief gehad en veel leed gedragen. En omdat de Liefde is het hoogste gebod, daarom zeg ik u, dat gij gezegend zijt en ge zegend zij de vrucht van uw schoot. Ik breng u eene gave uit den Hoogen, een geschenk van God. Met groote extatische oogen staarde de vrouw de verschijning aan, niet in staat te spreken. In dit heilig uur,ging de Engel voort,kunt ge zelf de bestemming kiezen voor het kind, dat u geboren zal worden. Wat ge er voor vraagt, zal ik u geven. Wat wilt ge, dat zijn deel zal zijn op den levensweg? De jonge vrouw streek met de hand over het voorhoofd, maar antwoordde niet. Kies,drong de Godsbode. Wilt ge rijkdom voor hem? Wilt ge dat het schatten zal be zitten, groot en onuitputtelijk? Met afwerend gebaar van schrik strekte zij de handen uit: Neen, neen, smeekte ze, geen rijkdom. Wilt ge eer, macht en aanzien? Wit ge, dat het beroemd zal zijn en alles hebben, wat menschelijke eerzucht bevredigen kan? Zij schudde het hoofd. Neen, macht, noch roem, noch aanzien wensch ik voor mijn kind. Wilt ge, dat het geteld zal worden in de eerste rijen van kunstenaars en genieën? Even weifelde zij, maar toen klonk vast haar stem : Neen, ook dat niet. Wilt ge dan, dat de Liefde in zijn leven zal heerschen, zooals ze oppermachtig beheerschte uw leven? De v rouw richtte haar groote, donkere oogen op de lichtende gestalte. Er was een zware strijd zichtbaar op het zachte zuivere madonnagezicht. Heel lang bleef het stil, maar eindelijk zei ze zacht : Neen,zelfsde Liefde vraag ikniet voor mijn kind. Liefde is lijden en ik wil niet, dat het lijden zal. Er is slechts n ding, dat ik vraag voor mijn kind, dat ik eisch als een recht, uit kracht van het groote leed, dat ik gedragen heb. Ik vraag, dat mijn kind gelukkig zal zijn, zógelukkig, dat het geen leed zal kennen, geen te\eurstelling, geen smart om verloren vriend schap en verbroken trouw, dat het niet zal lijden, omdat zijne verwachtingen niet wer den vervuld. Ik vraag voor mijn kind de aller hoogste Godsgave, het Geluk. En engel zag haar lang en ernstig aan. Ge vraagt veel, maar het zal u gegeven worden. Uw kind zal gelukkig zijn. Zij staarde met lichtende oogen den Gods bode aan, tranen van dankbaarheid trokken IPADOX OCMMAA , VARHOM> LEVEST DE/VE.PLANCD INZEER KORTCN TJD ALLE HOUTCONyTRUCTlEy ALX LANDHUIZEN yCHOOLCEBOUWEN JACHTHUIZEN ZIEKENHUIZEN INLICHTINGEN OP AANVPAAC, lltllllllllllllnilllillllllltHllllllllllllIlllllllltllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIlllllllllltlMllllllllinillllllllllllll OELOF AITROEN KALVERSTRAAT 1 Amsterdam OPGERICHT 185O TELEFOON 658 N. DEN HAAG - PLAATS 23 firma M. J. GOUDSMIT PAARLEN, BRILLANTEN Goud, Zilver en Horloges Uitsluitend eerste kwaliteit iimiiiiHiiiiiniimiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitimiiiiiHniiii een sluier voor haar oogen. De nevel verdichtte zich en toen haar blik weer helder was en klaar, was de verschijning verdwenen en hing in den tuin slechts een lichtend waas, dat gewe ven scheen van nevel en manestralen, en dat langzaam omhoog steeg. Het tooverachtig licht verbleekte langzaam-aan en verzwond in het wit-grauw van den aanbrekenden dag. In den helderen zomermorgen, die volgde op den vreemden, maanverlichten nacht, ont waakte de jonge vrouw, de aanstaande moeder in het zekere weten, dat hare dagen vervuld waren" en dat zij dienzelfden dag nog het leven zou schenken aan het kind, dat was de vervulling van haar verlangen, de hoop van haar leven, het blijvend bewijs van een liefde, die de harde werkelijkheid van het dagelijksche bestaan niet had vermogen te overleven. Laat in den avond, na het opkomen der maan, werd het kind geboren. En de jonge moeder staarde stil en gelukkig naar buiten, aSsof ze wachtte op een teeken, op een bezege ling van de belofte, die ze den Engel voor haar kind had gevraagd. Maar er gebeurde niets. In de wieg sliep rustig het kind. Aan een ronde tafel las de zuster, die waakte over moeder en kind, in een devoot buigen van het blondehoofd over haar gebedenboek. Buiten ruischte de koele nachtwind. Het kindje was heel lief en rustig en stil. Het huilde bijna nooit en was nimmer lastig. Toen het wat begon rond te kijken, zag het de wereld in met groote blauwe oogen, van een diep, doorschijnend blauw, limpide en on doorgrondelijk. Het had zachte, zijige haren, die waren als tot fijne draadjes gesponnen zonnestralen. Het had een fluweelzacht rose huidje, rozig als zomerwolkjes aan den avondhemel. Na eenige maanden kirde het met lieve kleine geluidjes en de moeder noem de haar (want het was een meisje) mijn Zonne kind." In de eerste paar jaren groeide Zonnekind net als ieder ander kindje en er was niemand die wist of bemerkte, dat vór haar geboorte een Engel haar had aangeraakt met een hand, die als Godsgeschenk het Geluk droeg. En angstig soms speurde de moeder naar een teeken, waardoor zij weten zou, dat haar kind begenadigd was boven andere. Maar zij zag niets. Zonnekind groeide als een kleurig, fleurig bloemetje en ieder, die haar zag, zei, dat het een gezond, lief en tevreden kindje was. Maar Zonnekind deed nog geen pogingen om te loopen of te staan en kirde nog alleen maar haar lieve kleine geluidjes op een leeftijd, dat andere kinderen moeder al hebben gelukkig gemaakt met het stamelen van de eerste kleine woordjes. Eerst later, veel later zou zij leeren,haar tevredenheid, haar vreugde in en over het schoone leven te kennen te geven in voor menschen verstaanbare taal en nog later eerst zou zij leeren zich zelf op haar mooie, kleine voetjes te brengen waar zij heen wilde. Nu liet zij zich nog dragen, door ieder, die toevloog op het vleiend gebaar van haar uit gestoken armpjes en het vriendelijk lachend snoetje. Want Zonnekind lachte altijd. En plotseling kwam voor de moeder de wetenschap, dat Zonnekind niet was als andere kinderen en nimmer worden zou als zij. Maar die wetenschap kwam als een slag, fel en meedoogenloos, niet als een geheimzinnig goddelijk teeken, het teeken, waarnaar zij met zoo groot verwachten had gespeurd. Een dokter, die het kind met groote nauwlettendheid geruimen tijd had gadegeslagen en zorgvuldig onderzocht, zeide het haar in schoonende woor den, in veel Latijnsche termen, vermijdend het harde, grievende woord. Dat was op den avond vór den vijfden ver jaardag van Zonnekind. Weer lag de tuin blank en klaar in het zil veren maanlicht. Maar in de kamer, waar zij eens in extatische ziele-verheffing het Wonder had verwacht, knielde de moeder in razende wanhoop, in jammerende klachten, in opstand tegen het Noodlot en tegen God. Tot langs een bundel van manestralen, een pad, dat aarde en hemel verbond, een lich tende nevel scheen te zweven, tot in de kamer van smarten En een stem, die was als het ruischen van den zomernachtwind door de blaren, klonk zacht: Wat weent ge en wat klaagt ge? Waarom staat ge op tegen God en tegen wat Hij u zond op uw eigen verlangen? De moeder richtte zich op, hoog en toornig, n aanklacht in houding en stem en gebaar. Het Geluk heb ik gevraagd voor mijn kind. En wat is mij geschonken? Een onnoozele zal mijn kind zijn, een uitgestootene, een ramp zalige ! De Engel schudde het hoofd en sprak : ??Dwaze,ongelukkige,kortzichtige menschen. Wat vermeet ge u toch uw eigen bekrompen maatstaf aan te leggen aan Gods werk? Ge hebt voor uw kind het Geluk gevraagd en dat is u gegeven. Heeft niet Jezus zelf de armen van geest zalig genoemd? Ik zeg u, dat uw kind gelukkig zal zijn. Het zal alleen den zonnigen vroolijken kant van het bestaan zien. Het zal door het leven gaan zonder zorg voor het dagelijksch brood, omdat het de beteekenis van dit woord nooit zal kennen, het zal met dankbare handen aanvaarden wat het gegeven wordt, omdat het nooit zal leeren meer te ver langen, het zal in menschen vrienden zien en alle menschen zullen het vriendelijk gezind zijn ; het zal den haat niet kennen, geen eer zucht koesteren en geen begeerte naar geld, want het zal nooit weten, wat men met geld kan doen ; het zal gespaard blijven voor de smart van teleurgestelde vriendschap en den giftbeker van wat de menschen liefde noemen Verschenen s Dramatische Kroniek Eerste en tweede bundel door TOP NAEFF . . , l Ing. f 2.25 Prijs per bundel: (Geb. f 325 Uitg.van VAN HOLKEMA& WARENDE RF AMSTERDAM miiiiiiiiiiiiiiMiimiimiiiiiiii zal het onaangeroerd laten. Het zal op zijn weg slechts vreugde vinden en geluk. Maar omdat het dit geluk zal vinden in een anderen vorm, dan gij het u in uwe zelfzuch tige voorstellingen gedacht hebt, daarom meent ge te moeten klagen over wat u ten deel viel. Vrouw, wat is het , op welke wijze uw kind gelukkig zijn zal? Wat is het u, of uw eigen zelfzuchtig verlangen naar geluk door het geluk van uw kind bevredigd werd? Het moet u voldoende zijn te weten, dat het kind, waarvoor ge de Godsgave hebt afgebeden, gelukkig zal zijn in den volsten zin van het woord; het staat niet aan u de wijze te bepalen, waarop dit geluk geschonken wordt. Uw wensch werd vervuld en gij zult leven voor uw kind, niet uw kind voor u. En zoo ge leeren wilt het waarachtig geluk van uw kind te zien met heldere oogen, niet beneveld door smart om eigen teleurgestelde verwachtingen, dan zult ge mét uw kind gelukkig zijn. De moeder boog het hoofd onder de bestraf fende woorden van den Enge!. Toen zij weer opzag, was zij alleen. In de eenzaamheid van haar stille kamer streed zij een zwaren strijd, maar eindelijk vond zij troost in de woorden die tot haar gesproken waren en die zij bewaarde, diep in haar hart." Zij wilde leeren het Geluk van haar kind ook zelve te zien. En lederen dag werd het helderder in haai en zag zij duidelijker hoe Zonnekind waarlijk gelukkig was en hoe zij haar weg door het leven zou gaan in deonbezorgdheidvan een jong kind, onbewust en onberoerd door alles wat de men schen zoo diep rampzalig maakt. En haar blik werd klaar en haar hart jubelde de zon toe in stralende liefde ; zij lachte, te zamen met haar kind, dat altijd kind zou blijven en nooit weten het harde sombere menschenbestaan, vol van nameloos leed. muil iiiiiiiiliiiimiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii.iimiiiiHiiimi SPAAHSCH, ENGELSOH, FRAHSCH, DUITSOH etc. Borlitz-School Heenengraoht 4-51 Hm 3286 Pract Onderwijs door builenl. Leeraren

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl