Historisch Archief 1877-1940
18 Juni '21. No. 2295
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
BCl
DCilOLi
PIANO'S - VLEUGELS
Het volmaakte wordt Mor bereikt.
Catalogu* O gaarne lef beschikking,
Levering door 't geheele land. - Langdurige garantie
Hadore Inlichtingen hijs
VAN nnrP Hofleveranciers L Houtstraat 9
DER
184O
DEN HAAG
KUNSTHAND WEVEN.
6eHlU8treerde Handleiding ten gebruike van school en huis
rooi het aanleeren der technieken van Kunst en
SpoeJweven op den handweefstoel,
door ELI8. JL EOGGE en LOUISE H. WILDT.
Prfth getart f LM. it{ Y« TUI VAH HOLKBIU. & WAKBNÖOBIT,
A'damHotel Kasteel Oud-Wassenaer
Wassenaar.
Eerste rang Hótel-Restaurant, temidden van
bosschen en parkeu nabij Zee en duinen.
Blectrische verlichting op alle kamers. Koud en warm
stroomend water, root eigen park. Autogarage
roeien visschen lawntennis enz.
Afternoon tea Concert.
Het geheele jaar geopend.
ENZ.
LUXE- EN
VRACHTAUTO'S
B ENZ & Cie,, Amsteldijk 10, Amsterdam.
ROTTERDAM
AMSTERDAM.
«GfW/EL
Tot het bouwen van Vllla'8 en Landhuizen zijn prachtige heuvel
achtige BOSCHTERRELNEN te koop In het OOSTERPARK te
Logt prijzen, mooie wegen, (ai,
electr. licht, water.
I.V. Hutiehippütot Eiploit. vin Hit flntirpirk
Dii. 1.1. STOIHANS S OTTO SCHÜLZ
Tel. Int. 38 4 48
Snilschrill HINTS BUI ZL2
Zelfond. 99 Cent fr.
In den Boekh. en na
postw. bi] RIËNTS
BALT, Haag. Hond.
en schrift, ond.
WEEST ZUINIG
ROOKT
^99
*
9* 6-8-1O cent
Prima Kwaliteit Vorstenlanden
Fa. TH. HOUTMAN, 's-Bosch
Motor- en Zeiljachten
TE KOOP, in diverse grootten en prijzen.
Lijst van in commissie staande vaar
tuigen gratis en franco toegezonden.
BllfGHAM & LUGT
AFD. JACHT AGENTUUR
Slepersvest 1 Rotterdam
Ik heb Uw stelsel bij studie en in 't dagelljksch leven geregeld
in toepassing gebracht." (w-g-) O. D., Ond. te W.
iiimiiiiiimiiiMiimiiiiiii
iiitimiKlliltililiiliililiiiiiii
iiiiiiimimmii
AUTOMOBIELEN
in alle modellen
uit voorraad
leverbaar.
De Importeur:
J.LEONARDLANG
AMSTERDAM.
behoeft ons door geen enkele mogendheid te
worden geschonken of gegarandeerd; wij
bezitten dien sedert eeuwen en behoeven daar
voor niemands toestemming.
Geheel anders staat het met Zeebrugge.
Toen Zeebrugge werd aangelegd, wist de Bel
gische regeering, dat het kwam te liggen aan
een zeeweg, die sedert eeuwen als Nederlandsen
is beschouwd. Dat zouden alle schippers haar
hebben kunnen vertellen. Dat had zij kunnen
lezen in de oude costumen van Middelburg, die
zeggen, dat de jurisdictie van Zeeland zich
uitstrekt zooverre in zee als de uiterste palen
van Vlaanderen," d.w.z. tot aan de Fransche
grens. Nimmer zijn te dien opzichte regelin
gen gemaakt, die de rechten van Nederland
daar ter plaatse hebben opgeheven. En nu
moet men onzerzijds niet gaan spreken van
muffe beschimmelde rechten, zooals wel is
gebeurd. De sociaal-democratische motie
drukt zich zoo niet uit, maar loopt toch wel
wat al te luchtig over onze rechten heen, als zij
meent, dat daarbij het belang van den wereld
vrede en de levensbelangen der beide naties
moeten gelden boven alle overwegingen van
historischen aard."
Dat gaat toch waarlijk te ver. Voorzoover
iemand bekend is, werd de wereldvrede nog
niet in gevaar gebracht door ons geschil met
België; in de toekomst zien wij zulk een ge
vaar evenmin aan de kim opkomen. Evenmin
behoeven levensbelangen der beide naties
aan deze kwestie te pas te komen. Alleen in
België heeft men zich warm over de zaak ge
maakt ; hier te lande is men gewoonlijk kalm
gebleven. Wel een bewijs, dat men de Wie
lingen-kwestie en zelfs de geheele Belgische
zaak geen levensbelang van ons volk vond.
Maar wat geen levensbelang is, kan het wor
den, als het wordt bedreigd; in zooverre heeft
de minister van buitenlandsche zaken dan
ook gelijk gehad, toen hij 3 Juni 1920 in de
kamer zeide: Wie Wielingen zegt, zegt
Schelde; wie Schelde zegt, zegt Zeeland ;
wie Zeeland zegt, zegt Nederland."
Die levensbelangen vallen samen met onze
historische rechten ; het eene verklaart het
andere. Het is dan ook niet om historische
beschouwingen te doen, zooals de'roode motie
wil, maar om historische rechten, waarover wij
wel willen onderhandelen, maar die niet bij
voorbaat moeten worden betwist. En vooral
moet het niet als een concessie aan ons wor
den beschouwd, wanneer ons welwillend
wordt vergund onze oude rechten althans
ten deele te mogen blijven uitoefenen.
Mogen wij dan geen concessies doen in de
Wielingen? Stellig zal bij minnelijk overleg
wel een weg worden gevonden, die beide par
tijen bevredigt. Om goed te weten, hoe hoog
de zaak is opgezet, moet men bedenken, dat
nog nimmer is geklaagd over eenige belemme
ring, die wij aan de ontwikkeling van Zee
brugge in den weg hebben gelegd. In vredes
tijd heeft de zaak nooit tot eenige moeilijk
heid aanleiding gegeven. Men denkt blijk
baar aan iets anders. Daarom ook zal men bij
het doen van concessiën goed uit de oogen
moeten zien. Daarom ook moet men zich,
niet te spoedig binden aan een programma
zooals in de sociaal-democratische motie
is vervat. Mocht intusschen deze poging
om Nederland en België weer tot elkander te
brengen, eenig resultaat hebben, dan zou dat
natuurlijk iedereen verheugen. Maar zoover
zijn wij toch voorloopig nog niet.
H. BRUG MANS
IIIIIIIIIHIIIIIII iiiiiimimmilii m" mini m
PREBKZ
Verknoeide Vakken
Hoewel volkomen instemmende met de
strekking van uw hoofdartikel in uw num
mer van 11 dezer, zag ik gaarne gereleveerd
hoe het onderwijs in de Plant- en Dierkunde,
zooals dat in mijn jongenstijd werd gedoceerd
aan de Ie H. B. S. met 5-jarigen cursus te
Amsterdam, volkomen ging in de richting
die prof. Kernkamp zoo welsprekend aan
geeft. Lang ist es her, maar nog levendig
staat mij de bezieling voor den geest, waar
mede dr. Htigo de Vries, onze later zoo
wereldberoemd geworden leeraar, in 1872
en 73 ons in die mooie vakken wist in te
wijden. Die lesuren waren ons een waar
genot. Mede aan de voortzetting daarvan
in gelijken geest door zijn opvolger dr.
Costerus dank ik het, hoewel latere studie
aan geheel andere dingen werd gewijd, niet
als vreemdeling te staan in bosch, heide of
polder tegenover de flora en fauna van ons
mooie land. Onder leiding van genoemde
verdienstelijke opvoeders had ieder onzer
zijn plantenverzameling, waarvan later mijn
jongens nog met lof spraken en evenzeer pok
daardoor tot navolging werden aangemoedigd.
Ik zeg ook daardoor, want tot mijn genoegen
zag ik het onderwijs in die vakken, een
generatie later, aan dezelfde school geconti
nueerd in gelijke richting en geest, als ik mij
niet vergis, door den heer Heukels, den
auteur van het bekende werk voor determi
neering van planten.
Als kleine aanvulling van het overigens
zoo heldere betoog zag ik dit gaarne op
genomen.
EEN GETROUW LEZER
Plaats voor Begaafden
In het nummer van 28 Mei j'.l. werd het
artikel van den heer Jan Feith over onze
vereeniging opgenomen en nu bemerk ik tot
mijn schrik aan de vele aanvragen die ik
ontvang, dat de strekking van dit overigens
zoo verdienstelijke stuk geheel verkeerd is
begrepen. Men heeft het blijkbaar uitsluitend
aangezien voor een soort bekendmaking"
aan degenen, die, hoewel in het bezit van
de noodige capaciteiten, niet over de mid
delen beschikken, om zich overeenkomstig
hun talenten te ontwikkelen en dat zijn er
in dezen tijd en in velerlei kringen niet
weinigen! Het spreekt vanzelf, dat wij aan
al deze aanvragen tot ons groot leedwezen
onmogelijk kunnen voldoen, tenzij degenen,
die wél over de noodige middelen beschikken..
,,A bon entendeur".... nietwaar ?
De Secretaris-Penningmeester van
Plaats voor Begaafden"
H. W. VAN P E s c u
's-Gravesandeplein 13, II, Amsterdam.
iimiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiii
TRIPLE SEC. GOMBIER"
Importépar SCHMITZ & Co., Utrecht
iiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
MiiiiiiiiiiimiiitiiimittiiMMMiuiimiiri iiiiiiiiiiiiiiniiiiii iiMiiitiiiiHitiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiii
ZELFBESTEMMING EN DE
AALANDS-EILANDEN
Niet alleen omdat de Volkenbond haar
tot eene quaestie van internationaal juridisch
belang heeft verklaard en zichzelve com
petent om haar te beoordeelen is de quaestie
van de Aalandseilanden van belang. Maar
ook, vooral ook, als eigenaardig verschijnsel
van deze tijden waarin de internationale
samenhang der Staten beïnvloed wordt door
een telkens voor de praktijk der dingen
wijkend idealisme.
Het geval komt den onbevangen en
nietpolitiek geschoolden lezer allereenvoudigst
voor : de bevolking der Aalandseilanden heeft
zoo goed als unaniem (96 percent ruim)
te kennen gegeven dat zij aansluiting wenscht
bij Zweden, het land waaronderzij vele eeuwen
lang geleefd heeft en waarvan zij in 1809 met
geweld door Rusland afgescheurd is.
Daartegenover staat, dat bij dienzelfden
geweld-vrede ook Finland van Zweden is af
genomen en tezamen met de Aalandseilanden
waarmede het nu en dan een administratief
geheel, onder Zweedsch bewind gevormd had,
en na 1899 geheel gemaakt tot een groot
hertogdom, feitelijk een provincie van Rusland.
Ruim een eeuw duurde deze toestand voort,
hoewel er zekere bijzondere administratieve
bepalingen voor Finland golden en eveneens
voor de Aalandseilanden, waaromtrent bij
tractaat van Parijs, in 1856, zekere militaire
waarborgen werden vastgelegd in verband
met het internationaal evenwicht in de
Baltische Zee.
Een plotselinge verandering bracht de
Russische revolutie te weeg. Op 4 Januari 1917
aanvaardde Finland de vrijheid die het land
door de Sovjet-regeering werd aangeboden,
en op 20 Augustus van dat jaar besloot de
bevolking der Aalandseilanden zoo goed als
unaniem aansluiting te verzoeken bij het
koninkrijk Zweden.
Wanneer men bedenkt, dat de Aalanders
in de eeuw van scheiding van het historisch
moederland hun nationaal karakter volkomen
bewaard hebben, dat zij sinds dien datum
niet hebben opgehouden te werken voor
nationale aansluiting bij Zweden, het laatst
nog op 29 Mei j.l. in een beroep op den Volken
bond, dan zal een groot deel van hen die
idealisten zijn zich afvragen, welk het bezwaar
zou kunnen zijn dat in een klein eensgezind
volk de kern van irredentisme zou kunnen
opsluiten, die een eeuw lang levend is gebleven
en trekken bleef naar het nabije moederland.
De juristen-commissie die tot taak had de
competentie van den Volkenbond te bepalen
inzake dit direct tot het hart sprekend
hereenigingsverzoek, zag zich echter tegenover
eene moeilijke consequentie gesteld.
Deze was gelegen in het feit dat het in
middels als autonome en souvereine staat
erkende Finland souvereine rechten stelde
over het sinds 1809 mét haar afgescheurde,
in 1917 tesamen met haar vrij gegeven volk
der Aalands-eilanden.
Van deze premisse uitgaande zou het
niet minder dan het scheppen van een voorde
internationale rust gevaarlijk precedent zijn,
wanneer men de idee der zelfbestemming
hier toepaste tegen souvereiniteits-eischen in.
Wij zijn in de internationale politiek op een
grens : die van de bescherming der minder
heden. Zij is overschreden in enkele tractaten,
waarbij het zelfbestemmingsplebisciet ge
schiedde ten koste van een onderworpene en
in het belang der internationale veiligheid.
Maar men schrikt terug voor het verheffen
van de bestemmingskeuze van een
volksgroep in minderheid en door haar zelve....
Men behoeft slechts naar Ierland te zien om
te gevoelen wat zulk een precedent voor de
souvereiniteit van enkele grooten onder ons
beteekenen zou.
Inmiddels.... ware de Aalandsgroep onder
Duitsch bewind geweest, en zij had aanslui
ting bij Zweden gevraagd dan ware het
evenmin onmogelijk geweest dat men haar
eischcn voldaan had als zulks het geval is
geweest met Sleeswijk en Denemarken.
Een groep van overwinnaars kan gemakke
lijker eene oplossing geven die zij in het alge
meen belang acht dan de Volkenbond, die
in gecompliceerde commissie handelt, dat
vermag te doen.
En daarbij moet die laatste rekening houden
met tractaten, waarbij over sommige oor
spronkelijke contractanten te beschikken is
op grond van bepalingen in vredesverdragen,
maar waarbij met Rusland, dat tijdelijk uit
geschakeld is, wel degelijk rekening gehouden
moet worden.
En de Sovjetregeering heeft blijkens
ontvangen Radio-telegrammen nimmer de
belangstelling in de Aalandseilanden verloren.
die de monarchie er altijd voor aan den
dag heeft gelegd.
Ziehier een wonderlijk politiek conflict.
Een slechts enkele jaren oude staat belet de
aaneensluiting van landstreken, die n
zijn van taal, n van zeden en historie en
n van wensch.
En achter dien staat zonder eigen historie
staat onverbiddelijk het rechtsprincipe, waar
mede geen van hen die achter de groene
tafel te beschikken hebben, durft spelen.
De commissie van rapporteurs aan den Raad
van den Volkenbond geef t in haar zooeven ver
schenen verslag blijk van bekwaamheid in het
transigeeren.
Zij stelt een regime voor waarbij de Aalands
eilanden niet onttrokken worden aan de
Finsche souvereiniteit, maar waarbij de taal
der Aalanders beschermd wordt en hun natio
naliteit beschermd tegen ver-Fin'ing door een
complex van maatregelen op electoraal ge
bied.
Men gevoelt hierin sterk hoe, ondanks het
groote gebaar waarmede de Sovjetregeering
de minderheden liet beschikken en alle her
vormingen ten spijt die de zoo juist verbrande
George Washington" ons van over den
Oceaan zou brengen, de politiek van het oude
Europa nog gaat op de basis van oude trac
taten en in de lijn voor door tijd en ervaring
gestelde nonnen.
Het geval der Aalandseilanden is een wreede
consequentie van een onaantastbaar principe.
En slechts wanneer het straks den
Zweedschen vertegenwoordiger gelukken zal aan
te toonen dat de afscheidingswensch van de
Aalanders ouder is dan de constitutie van het
autonome Finland, zou er kans zijn dat dit
oude Zweedsche gewest terug kwam bij de
moedernatie, alleen belast met een militair
servituut, maar overigens naar geest, taal
en zeden, gelijk zooals het haar voor een
eeuw verlaten moest.
Kon Zweden anders doen dan gehoor geven
aan den wensch van de Aalanders? Voor ieder
die weet van nationaal
samenhoorigheidsgevoel beduidt is het helder van neen.
En het verheugt ons in het rapport der
juristen, zoogoed als in dat van de commissie
van rapporteurs uit den Volkenbond te ver
nemen dat nimmer eenig deloyaal middel
door Zweden is aangewend om
aandenhartewcnsch der Aalanders tegemoet te komen.
Temeer verheugt ons dat waar het een
Nederlander geweest is, prof. W. van der
Vlugt, die deze verdenking op hen heeft
willen werpen, toen hij verklaarde dat de
Zweedsche hulp-expeditie die in 1918 werd
afgezonden om de Zweden op de Aalandsei
landen te beschermen, niet alleen met hu
manitaire bedoelingen gestuurd was.
Dat deze en nog andere verdachtmakingen
aan het adres der Zweedsche regeering thans
zelfs door de Finsche afgevaardigden weer
sproken zijn, zijn wij trotsch te mogen ver
klaren in een Nederlandsch blad.
Door den geweldsvrede van 1809 werden
Zweden en Aaland vereenigd, en tegelijk
herkregen zij in 1917 hun vrijheid van het
land dat hen Veroverd had. Het is een wonder
lijk denkbeeld dat zij thans, vrij, de boeien van
dien opgelegden vrede zouden moeten dragen,
waar het hart van een hunner spreekt voor
hereeniging met het land waarmede datzelfde
vredesverdrag het van ouds een" mee ver
klaarde.
En tenslotte rest ons nog deze beschouwing :
Is het in de lijn der belangen die een
autonoom Finland als barrière tegen Rusland
in het leven geroepen hebben en die, voor
een ander deel een onverdeeld en krachtig
Finland wenschen tegenover andere in de
toekomst gevreesde invloeden, om de kern
van irridentisme die de Aalanders ten duide
lijkst bewijzen in zich te dragen, te doen
voortbestaan.
Indien zij met recht geschieden kan zou
de compretatie van dit weerspannig deel
wellicht heilzaam zijn voor Finland zelf, dat
er zich thans zoo heftig tegen verzet.
Ook in een ander opzicht nog: tegenover
het ontwakend Rusland dat, als gezegd nog
groote belangstelling in dit standpunt van
de Baltische zee stelt zou dit de houding van
het jonge Finland vereenvoudigen, en be
vestigen, in het algemeen belang.
Zonder zich daarbij te baseeren op het
gevaarlijk en vooralsnog uiterst wankel voet
stuk der idialistische, maar niet-toe-te-passen
zelfbestemmingsidee zal deze hereeniging
echter moeten geschieden.
Om haar het aanzien en de tendens te
geven die zij noodig heeft zal zij, integendeel,
het [souvereiniteitsprincipe getrouw moeten
blijven en een krachtigen steun vinden in
historische banden.
En dit zal wellicht mogelijk zijn, bedenkende
dat nimmer de Aalandseilanden rechtstreeks
onder de administratie van een onafhankelijk
Finland stonden voor 1917, toen, tegelijk
met de overgangsperiode van Finland tot
souvereinen staat,de met dat land vrij-ge worden
Aalanders zich wendden tot het nabije, en
on-imperialistische moederland: Zweden.
H. S A L O M O N S O N