DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 6 Aug. '21. - No. 2302 GOEDKOOP ga*. HEEMSTEDE, bulten da annnatteplanmn. Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlem merhout gemeente HeematedeLage belasting, billijke prijzen. Watersport; uitstekend onderwtjs; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt gelU. brochure, die gratis wordt toegezonden. Bouwtarrainin LEEUW t HOOFT'. Halte Blauwt Brug. Telefoon 6039. voor mij gaarne onderschrift) en dat ont houding in deze van het zoo vooruitstrevende Nederland een Vreemden indruk zou maken en allicht menigen anderen staat yoor toe treding zou doen terugschrikken. Dit laatste kan wel waar zijn en wij zoudea.er zeker niet beter mee worden, wanneer door ont houding onzerzijds andere staten afzagen van de invoering van de 48-urige arbeidsweek. Doch wanneer men dit alles in onderling verband beschouwt, dan komt men, dunkt mij, noodwendig toch tot de slotsom, dat er iets wonderlijks is in deze geheele zaak, zoowel wat betreft den geest en de strekking van het verdrag als ook onze eigen positie. Om met die laatste te beginnen: wij staan aan de spits en toch is het voor ons moeilijk ? met de andere mee te gaan; onze kersversche Arbeidswet 1919 zal weer gewijzigd moeten worden, indien wij tot toetreding overgaan. Het zou voor de hand liggen, aan te nemen dat een algemeen verdrag als dat van Washington alle ruimte van beweging liet voor een mogendheid, die in zake het hoofdbeginsel meer doet dan verlangd wordt. De waarneming van het tegendeel, het feit dus dat zelfs voor ons die toetreding bezwaren oplevert, doet de vraag rijzen, of liever: brengt aan het licht dat het verdrag te ver gaal, dat het te veel regelt, te bindend is, niet is opgesteld in een vrijzinnigen geest, die ruimte laat voor afwijkingen in bijzon derheden met handhaving van het hoofd beginsel. Ik erken, dat dit verdrag tot op zekere hoogte bindend moet zijn, omdat elke aan de contracteeren de partijen gelaten vrij heid weer een bron van .ongelijkheid kan en zeker zal zijn, terwijl men ter wille van de internationale mededinging juist gelijkheid van arbeidsregelingen wil. Maar daarmee is niet gezegd dat de regeling volgens het ver drag zoo weinig soepel en elastisch zou moeten zijn. Minister Aalberse is nu zelf (eindelijk!) tot het inzicht gekomen da.t zijn wet te straf en te stram was, maar zie, die wet laat nog zooveel ruimte, dat zij daardoor niet in het kader van het verdrag past. Is een internationale regeling, gelijk door het verdrag wordt vastgelegd, niet te bindend, wanneer zij voorschrijft dat overschrijding van de 48 uur alleen maar toelaatbaar is als tijdelijke maatregel wegens opeenhooping van werk en niet ter zake van benadeeling der nijverheid door internationale concur rentie; is zij ook niet te-bindend, wanneer zij dècreteert dat alle overwerk met een toeslag van 25 pCt. extra moet worden be taald ? Kon men niet (en behoort men niet) dit laatste punt over (te) laten aan de par tijen,.die de arbeidsovereenkomst aangaan ? Voor mij blijft het nog een vraag, of Nederland, zelfs onder het door de regeering gestelde voorbehoud van voldoende deel neming ook door anderen., goed zal doen door tot dit verdrag toe te treden. Wij geven daarmee vrijheid prijs, waarvan het gebruik ons te pas zou kunnen komen en voor mij staat niet vast, dat hetgeen wij door toe treding zullen winnen zal opwegen tegen wat wij daardoor zullen verliezen. Wanneer wij niet toetraden en indien, zooals onze regeering onderstelt, onze ont houding eenige sensatie" zou wekken, omdat juist wij reeds zoover zijn gegaan, dan zou wellicht die sensatie aanleiding kunnen geven tot wat meer algemeene kritiek op dit ver drag en ? die kritiek zou dan misschien tot een herziening leiden. Wij behoeven dit ver drag niet te beschouwen als een stuk werk, dat boven alle kritiek verheven is. Wij be hoeven niet met de anderen mee te loopen. Wij hebben het recht, onze bezwaren in te brengen tegen een regeling, waaraan men ons vraagt deel te nemen. En het zou zeker goed zijn, als dit verdrag nog eens wat nader bezien werd, eer wij door toetreding ons binden. SMISSAERT CHARIVAKM PLAT-DUITSGH Alsdan ontving Mevrouw R. de uitnoodiging de lotenbus te willen nemen; de heer S. overwaakte de bus, en controleerde het cijfer." (Vad.) Daar dreunt het opeens van den steilen heuvel, die te midden van de schilderachtige oude stad de majestatische cathedraal van St. Pierre draagt." (WW.) Heer zoekt tegen Nov. Zit-slaapkamer met eerstklassig pension." (Adv. Hbt.) EXPOSITION PAUL SERUSIER J. H. DE BOIS, Kruisweg 68, Haarlem Juli en Augustus UU het Kladschrift van IIIIIUMIIIIIIIIIim Illlll kinderen uit de kinderwagen, stoel, sportwagen, enz.". Intusschen, mag men het N. v. d. D. gelooven, dan komt men toch nog niet zoo gemakkelijk van zijn kinderen af. Met melk en krenten gekookt, en met bruine suiker bestrooid, eten kinderen zeer gaarne gierst," schrijft het blad. DE NOMINATIEF-ACCUSATIEF CONSTRUCTIE De keus van den bemiddelaar had Windthorst, en niet ik gedaan, en ging mij niets aan." (N. R. C.) .. .?Met welk boek hij daar zat weet ik niet en doet ook niet ter zake." (Hbl.) SCHRILLE TEGENSTELLINGEN Ter gelegenheid van de officieele opening zullen onze kantoren Vrijdag a.s. gesloten zijn." (Adv. Hbl.) Tegen ? l Aug. gevraagd een nette dienstbode of meisje van buiten." (Adv. N. v. d. D.) DE E-MODE De adviseurs beschouwen de zaak als een dubieuze." (Tel.) De beschaving, waarop de herbouw der ineengestorte wereld gebaseerd dient te zijn, moet een duurzame worden." (Hbl.) Onder Tilburg," schrijft Voorwaarts, werd een fietsend meisje door een onbekende aangerand en van haar rijwiel beroofd. Ge lukkig was zekere v. D. in de nabijheid, die den aanvaller nazat en pakte. Hij is aan de politie overgeleverd." Waar bemoeide hij zich ook rnee! Na een' kalme jeugd in streng Christelijk milieu te hebben doorge bracht, trouwde zij op 20-jarigen leeftijd den jongen Reverend Frank . Besant, die haar twee kinderen schonk." (Vandaag) Maar zij heeft ze, als onze inlichtingen betrouwbaar zijn, gezoogd. Bovenstaande merkwaardige mededeeling lazen wij heden ochtend; we merkten dus van morgen dat Vandaag niet van gister is. iiiiiiiiiiifijiiiiiiifiiMJiiiJiiiiiiiiiiiMiiiifffimiijtiri Jimriliiiijjiiiiiii TEGEN DE OVERBEVOLKING Onze veiligheidsriem," adverteert Perry, waarborgt het vallen uwer BLANCHE AANBEVELENSWAARD101 JAC. URLUS Havana 12 ets. sigaar Uw leverancier heeft dit merk voorradig Zoo niet, meldt het ons. Sigarenfabriek FLEVO - UTRECHT lllllliliiiililiiiiitilllliliiiiiillliiiiiiiiimif (London Opinion) (Passing Show) Eindelijk regen, Jan !" ,/Nou, kom dan gauw binnen, dar 'r wat op Jt gras kan vallen!" (Sydney Bulletin) ?Eerste toeschouwer: Waar is datnetvoor ?'" Tweede: Om te maken dat ze niet bij mekaar komen, denk ik". (Passing Show) Ja, juffrouw Pieterse, vroeger was er geen menscfr in 't heele dorp, die zoo goed op de hoogte van alles was als de vrouw van onzen Postdirecteur, maar nou. weet ze niks meer nou de briefkaarten zoo duur zijn geworden". ^Ik denk dat*ik van ochtend een van de'kinderen mee naar de kerk zal nemen, Antje Wie past het beste bij deze japon?" illlllllllllllllllilliilllllillllllllltlllliiiliiliiilliiiiiii iiimiiiiiiiiiiiiiii lUlllllllllllllllllll iiimiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiuarfmmm miiiiiiiiiiiiin U H IflIlllllltllllllllltlllMllllllll IltllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinlllllllllllllMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii IBUUETöN DE KATTEN Hij zou 't maar 's wage. Voor 'n kwartje zouë d'r toch wel mense sijn, die zoo'n beest wille hebbe. In 't asyl most je 'n Oulde geve,op ze minst, en voo 'n gesneje kate vroege ze wel twee ook, soms wel drie. Op de Nieuwmart zou-die gaan staan met de heeste. Daa stonde ze ook met honde en met levende kenijne. Begrijp U nou moe, datte ze wel kenijne en honde kwijt rake en gén katte?" Waar kwijt rake, wie kwijtrake?" snibde de vrouw zonder op te zien van haar werk. Hij zat voorovergebogen, de voeten hoog op een leege stoof, in de holte van haar grooten schoot een bak garnalen. Op den grond, ge hoopt op een oude krant, lagen die niet-gepelden, smoezelig-rood, glibberig gedierte. Onafgebroken gleden de garnalen haar door de vingers, met korte vaste rukjes trok zij kop en staart vaneen, weer terugduwend de doppen in de handpalmen. Zeg moe", begon de jongen weer zou dat lukke, as 'k met katte op de Nieuwmart ging staan?" Met een heftige hoofdbeweging keek de vrouw op, den jongen vlak in 't gezicht. Slaat 't je weer in je hersens, heb je weer wat te klungelen, luibak, dat je bent". Hémens, wat snauw je me weer af Zal 'k ook 'spelle?" Hij schoof zijn stoel vlak bij de vrouw, greep in den garnalenhoop op den grond. Blijf d'r af met je stinkpoote" beet ze hem toe, opeens fel kleurend van woede. Vadzig stond hij op, liet de garnalen in zijn broekzak glijden, draaide om zijn moeder heen, greep van achter haar stoel in de bak, pakte een dikke gepelde, vór zij 't kon beletten. Ik ga 'n hok timmere" zei hij en slungelde, zonder zich om te keeren, de deur uit. 'sMiddags kwam hij terug met het hok kant en klaar onder zijn arm. Langwerpig laag ding van bij-elkaar geraapt hout, grof getimmert, aan den voorkant drie latjes. Vol glorie liet hij het zien aan zijn moeder. Kijk, hier op zij h'k 'n deurtje gemaakt, gewoon met twee stukkies leer aan de achter kant vastgespijkert. Kan prachtig ope en dich" Kanne niet meer dan drie katte in" zei de vrouw schamper. Zijn gezicht betrok even als teleurgesteld. Ik had gedacht vijf...." ,,Ke' je denke !" Onzin, ze motte d'r in, zal ze d'r wel indouwe". De heeste kenne d'r nauwelijks in staan". Katte staan niet, 't binne toch geen paar de " Wil je op de mart gaan staan, veels te koud, midde in Maart...." En die katte dan, die de heele nacht schreewe, da 'k d'r gek van wor' ?" Die zijn krols" ! Nou, voor mijn part zijn de mijne ook kroft" Hardop lachte nu de vrouw. De jongen, ook vertrok zijn mond tot een breeden grijns.. Mot je 'n bakkie koffie?" De koffie bracht een vertrouwelijke stem ming. Zeg moe " Hij stootte haar aan met zijn elleboog. As 'k nou 's vijf katte zou verkoope per dag yoor 'n kwartje, da's vijf kwart jes, d'as eenvijfentwintig, da's net zoo veely as U per dag met werke inhaalt". Nou ja, da's k wat " zei de vrouw, ietwat verbluft. Maar je heb 't nog nie-iet, jongetje", galmrekte toen haar stem. Om te beginne mot je wat betale voor de' staanplaas op de Nieuwmart en dan mot je wat brood hebbe en mellek. Je kan die beeste zoo'n heele dag toch niet op 'n droogie late zitte". Nou, da kan 'k toch van krijge " Jawel, toe maar, alsof mellek geen geld kost: tegenswoordig. 'n Hallef flessie mag je toch wel hebbe voor 5 katte voor 'n heele dag". ,,'k Kan 't toch prebeere, misschien krijg; ik wat meer voor ze. 't Hok is toch mooi." Hij trok het hok onder de tafel vandaan,. bekeek het, deed het deurtje een paar maal open en dicht, schoof het toen weer met een achtelozen duw van z'n voet onder de tafel. Na 't eten ging hij erop uit. Het begon al te donkeren. Hij trek een jas aan van zijn vader,. die hem wijd m lang omsloot. Al de kleeren van zijn vade/r hingen nog in de kast. Laat maar hangen,tot ze je passen, de jood geeft er een schijntje voor" had zijn moeder gezegd, toen zijn vader stierf. Zoo hingen de-kleeren al twee jaar en waren hem nog veel te wijd, maar af en toe, zooals nu, kwam 't toch wel te pas. De vrouw gtng mee tot aan de trap. Pas maar op, da-se je niet snappe", fluis terde zij. Wat snappe,, 'n mens vindt eerder 'n kat as 'n dubbeltje". Toen hij half de trap af was, boog de vrouw haastig over de leuning. Joo-opie...-." riep ze lief-hoog. Wat nou?" Hij rekte zijn hals, keek nijdig aciiterom naar boven. As je thuis komt, hou ze dan weg voor de bure !" Ach ja mens, denk je da 'k ze aan 'n touw tje liet loope, as 'n juffershondje". Met groote sprongen liep hij de trappen af, de wijde jas wapperend om zijn mager lijf., Om half 10 was hij al terug. De benedendeur ;stond, zooals altijd, half open. Het slot was al tijden kapot. Niemand vond noodig het te laten maken. Viel toch niks te hale, zeiden ze. Een forsche trap tegen de deur en hij stond in 't trappenhuis. Vlug klom hij op, drie treden tegelijk nemend, onhoorbaar. Op 't portaal gekomen floot hij even schel, doordringend. De vrouw deed direkt open. Puf" zei hij en legde z'n armen breeduit «op tafel. Heb je wat....?" Ja waarachtig!" Qoskristes, hou 'm" en de vrouw stoof verschrikt een eind achteruit. Uit de jas, over de tafel heen, sprong een ;groote witte kat. De ooren plat naar achteren, ?de staart dik-uitgezet, vloog het dier in radeloozen angst onder de kast. Hij het geblaze en gestribbeld, die witbast, ?as 'n gek", lachte Joopie. Kijk.da's'n sieperse, die kan 't niks schele. Hij heit gesnord onder de jas, zoo lekker warm vond-ie 't. Wat 'n uitgemergeld dier. Hei je maar twee?" Denk U soms, da 'k 5 katte kan stoppe ?onder die jas, 'k hèal moeite genoeg gehad met die witte alleen". \ De siepersche poes was op den rand der tafel: ;gaan zitten, den staart netjes om de pootjes.J Met groote helgroene oogen staarde het dier onbeweegelijk naar de kast, waaronder de witte zat. Doe dat beest van tafel!" Laat 'm zitte, anders gane ze nog vechte". p een afstand stonden zij nu te kijken naar het magere beest, dat rustig, op 't uiterste puntje der Tafel zat de staaroogen naar de kat onder de kast. Strak vliegt-ie 'm an," zei de vrouw. De jongen lag plat op den grond, zijn hoofd tegen den rand van de kast en teemde: Kom dan ! Poes, kom dan ! 'k Zal je niks doen....' Zijn hand greep onder de kast, hij rekte zijn arm, maar 't beest kroop steeds verder weg, tot in 't uiterste hoekje. Wat 'n bange scheitert, 'k doen 'm toch niks !" ,,'k Zal een bakkie mellek neerzette, dan komt-ie d'rek, sal je beleve." De vrouw kwam aandragen met een witsteenen kommetje vol melk. Kom dan poes, kom dan...." Toen werden ze ongeduldig. Trek 'm d'r onderuit, die witpens...." Den rug hoog gekromd van angst, den kop gedoken, de ooren platliggend, zat de groote witte kat voor 't bakje melk. Stevig hield de jongen het beest vast bij zijn nekvel. De vrouw schoff het kommetje vlak onder den snoet. Afwerend tilde de kat den kop toen hoog op. Hij trilt as 'n espeblad". Waar hei'j 'm vandaan?" Hij zat in 'n tuin op de rand van 'n schut ting te loere op vogels. Hij zag d'r zoo mooi uit". Hij is oud", zei de vrouw plots heel beslist. ,,'k Sien 't an ze kop. Daar kan je niks mee beginne. As je die over straat draagt, is-tie dood van angst". Onthutst keek de jongen, liet het beest ruw los. Ook 'n bak". Doodstil, ineengekrompen bleef de logge kat zitten. Groot glommen de oogen der sypersche vanaf de tafel. Kijk dat nou kijke". Geef hém de mellek". Bij de beweging der vrouw stoof de witte kat weer onder de tafel. Wat 'n idioot, we doene 'm toch niks". ij Laat 'm daar gaar smore". | Kijk, hij lust wel". Met voorzichtige lekjes der bleekroode tong, dronk de sypersche poes de melk op, het kom metje schoon leeg, zonder den grooten groenen blik af te wenden van de donkere gleuf onder de kast. We selle jou in 't hokkie zette, hij is 'n soetje". En de jongen pakte het dier op en droeg het naar de keuken. Toen de kat in 't hok zat, begon zij jammerlijk te mauwen. Nou krijge we dat weer", zuchtte de vrouw, geef hem nog n beetje mellek . Voorzichtig bracht de jongen het kommetje in t hok, de kat, dadelijk, drong om eruit te komen, duwde met haar kop, plensde de melk uit t kommetje. D'r-in zal je blijve", nijdigde de jongen. De kat, totaal negeerend de nieuwe melk, duwde haar neus tusschen de opening der lat jes, klagelijk mauwend. Hij zal wel bedare , zei de jongen. Wat 'n gedoente voor niks " klaagde de vrouw. Wat voor niks, 'k mot 't toch prebere, 'k kan toch nie vannacht al op de Nieuwmart gaan staan". Hou nou maar je brutale bek". De vrouw raakte weer aan het mopperen. 'n Luie slampamper ben je,'n leeglooper, 'n kattedief. Zij overschudde hem met zinloze woorden en scheldnamen, steeds herhalend oude deuntjes van verwijt. De jongen floot. En die witte mot ook naar de keuke, denk je dat ik me boel wil late bevuile door zoo'n vreemde stinkert. Kwaadaardig sjorde de jongen het groote zware dier uit zijn schuilhoek, liet het van zich afglijden in de keuken, smakte de deur dicht. Mokkend gingen zij naar bed. Door den muur heen drongen duidelijk de hooge klaaggeluid jes der poes in het hok. Overeind in bed zat de vrouw heur haar te vlechten. Schuins loensde zij naar den jongen in de andere bedstee. Hij lag met zijn rug naar. haar toe, zij zag zijn zwarten ruigen haardos. Ze kon toch niet kwaad op 'm wese. t Was toch haar eenigste en hij was nog soo jong. Wat mot 'n kind van 19jare zoo de heele dag alleenig. Nou was t-ie kwaad, keerde zich om sonder se moeder (Wordt vervolgd op pag, 12)